Στις 31/1/2019 στην πλατεία της Νέας Μάκρης εκδηλώθηκε και ακόμα μία φορά διατρανώθηκε, η αντίθεση του λαού της ανατολικής Αττικής στον ΧΥΤΑ -ψευδεπίγραφο ΧΥΤΥ- Γραμματικού. Το απαράδεκτο περιβαλλοντικά γεγονός της ύπαρξης ΧΥΤΑ στην χώρα μας, η οποία υποτίθεται πως χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκά κονδύλια και προγράμματα για την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης, αποτελεί πληγή η οποία εντάσσεται σε ένα πλέγμα παρόμοιων πληγών, οι οποίες συνδέονται με την κακοδιοίκηση αλλά και την παράλληλη εξυπηρέτηση συμφερόντων. Το αμαρτωλό αυτό πλέγμα περιλαμβάνει εκτός από την κακοδιαχείριση των απορριμμάτων, τις απηρχαιωμένες αντιλήψεις επί της κατ’ ευφημισμό αποκαλούμενης «αντιπλημμυρικής θωράκισης», ή τους ψηφοθηρικούς νόμους «τακτοποιήσεων» αυθαιρεσιών ή και καταπατήσεων.

Είναι φανερό πως σε όλα τα παραπάνω γεγονότα, εκτός από τον αντιπεριβαλλοντικό τους χαρακτήρα, ο οποίος δεν αμφισβητείται στις πολιτισμένες χώρες του πλανήτη,  διακεκριμένη θέση κρατάει η οικονομική τους διάσταση.

Έτσι, ειδικά για τα απορρίμματα τα οποία είναι το αντικείμενο της παρούσας δημοσίευσης, σύμφωνα με τη Eurostat, η διαχείριση τους  κοστίζει στη χώρα μας 1,14 δις ετησίως, δηλαδή το 0,7% του ΑΕΠ! Σε καιρούς δυστοκίας και οικονομικής ύφεσης αυτό  επιτυγχάνεται με τον έλεγχο των κοινωνιών με μεθόδους εκμαυλισμού, εξαγοράς και του γνωστού πελατειακού συστήματος

Όλα αυτά «σε κοινωνίες οι οποίες δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν άλλες λύσεις, στις διπλανές χώρες», όπως λέει και ο Δημήτρης Δαμάσκος, Μηχανολόγος Μηχανικός, επί σειρά ετών ασχολούμενος με τα απορρίμματα και τους τρόπους διαχείρισης τους και μέλος της Επιτροπής Αγώνα Μαραθώνα κατά του ΧΥΤΑ Γραμματικού

Αμείλικτοι αριθμοί

Τα στοιχεία είναι χαρακτηριστικά: Σύμφωνα με τη Eurostat, η διαχείριση των απορριμμάτων κοστίζει στη χώρα μας 1,14 δις ετησίως, δηλαδή το 0,7% του ΑΕΠ, ποσό τριπλάσιο σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, με το κόστος ανά τόνο να ανέρχεται στα 213 ευρώ τον τόνο. Ενδεικτικά, στην Αυστρία το αντίστοιχο κόστος είναι 35 ευρώ και στη Γερμανία 80 ευρώ.

Σε συνέντευξη του στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Φωνόγραφος» τον Φεβρουάριο που μας πέρασε , ο Δ. Δαμάσκος λέει:

«Φαίνεται ότι πετάμε από το παράθυρο τουλάχιστον 600 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Αν ακολουθούσαμε παραδείγματα άλλων χωρών θα φτάναμε σε ένα κόστος ακόμα και κάτω από 30 ευρώ τον τόνο, δηλαδή μόνο από τα απορρίμματα θα κερδίζαμε το 1/5 του… πρωτογενούς πλεονάσματος που αναζητάμε (σ.σ. 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ)».

 Πώς θα γίνει αυτό; Πως θα γίνει η μετάβαση;

«Η μετάβαση σε ένα τέτοιο μοντέλο είναι πολύ εύκολη, διότι αυτά προβλέπουν τη διοχέτευση κινήτρων στους πολίτες, ώστε ο κάθε “παραγωγός” σκουπιδιών να διαχωρίζει τα σκουπίδια στην πηγή. Πληρώνω όσο πετάω, αμοίβομαι όσο ανακυκλώνω, δεν πληρώνω για όσα δεν πετάω. Αυτά όλα είναι εφικτά μέσω των τεχνολογιών, π.χ. της ιχνηλασιμότητας των σκουπιδιών και γίνονται στην Ευρώπη. Βέβαια, αυτό επιβάλλει μια διαφάνεια σε όλη τη διαδικασία, μια διαφάνεια που οι Δήμοι τη βλέπουν όπως… ο διάβολος το λιβάνι»

Στο πνεύμα που αναφέρει ο Δ. Δαμάσκος για τον τρόπο μετάβασης σε ένα μοντέλο εξοικονόμησης στον τομέα των απορριμμάτων, προβλήθηκαν  αντιδράσεις στο Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων, που είχε εισαχθεί για ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο Ραφήνας – Πικερμίου, τον Αύγουστο του 2015.  Το Τοπικό Σχέδιο ήταν ένα copy / paste του αντίστοιχου Περιφερειακού, το οποίο ήταν κατά παραγγελία της Περιφέρειας σύμφωνο με την αναθεώρηση του Εθνικού Σχεδίου. Δηλαδή του Σχεδίου που μας οδηγεί να πληρώνουμε 213 ευρώ τον διαχειριζόμενο τόνο απορριμμάτων, έναντι 30-35 ευρώ ανά τόνο στην Αυστρία π.χ.

Ο Εθνικός Σχεδιασμός αφήνει το περιθώριο για τοπικά σχέδια που να βελτιώνουν την κατάσταση, αφού φαίνεται πως οι κυβερνήσεις το ξέρουν καλά πως η αποτυχία του είναι εγγενής  στη δομή του, αλλά και ότι τα σχέδια αυτά αλλάζουν μόνο από τα κάτω.  Από η βάση της πυραμίδας. Από τον παραγωγό των απορριμμάτων και τον μόνο ικανό να τα διαχωρίσει στην πηγή (και όχι σε ένα αόριστο και τελικά επικίνδυνο «πράσινο σημείο»). Με τον έλεγχο και την επιβολή εφαρμογής των «δικών τους» τοπικών σχεδίων διαχείρισης απορριμμάτων εξασφαλίζουν την επιβίωση και διαιώνιση του Περιφερειακού και του Εθνικού αμαρτωλού σχεδίου. Είναι ο έλεγχος της βάσης της πυραμίδας!!!

Γιατί όμως προωθείται ένας σχεδιασμός προγραμματισμένος να αποτύχει; (και που πάντα αποτυγχάνει)

Μία απάντηση στο λογικό αυτό ερώτημα, δίνει ο Δημήτρης Δαμασκος στη συνέντευξη του στον Φωνογράφο:

«Στη χώρα μας όμως, η κατασπατάληση λόγω διαφθοράς και διαπλοκής φτάνει τα 18 δις. Το 1 δισεκατομμύριο από αυτά είναι μόνο τα απορρίμματα… Αν βελτιωθούμε σε αυτόν τον τομέα, σίγουρα κάποιοι θα χάσουν: Οι διοικούντες, η τοπική αυτοδιοίκηση και οι πυραμίδες τους, όχι όμως οι πολίτες και η χώρα»

Είναι τουλάχιστον ανατριχιαστικό αυτό που είχε ακουστεί σε δημοτικό συμβούλιο, από τα χείλη -μη εκλεγμένου- δημάρχου, πως «η πρόταση της Περιφέρειας είναι σωστή γιατί έχει ελεγχθεί από το ίδιο το Κράτος». Γνωρίζοντας την πιο πάνω κατάσταση της κατασπατάλησης πόρων και του τρόπου με τον οποίο συμβαίνει, η φράση αυτή είναι ενδεικτική της πορείας που προοιωνίζεται για τον τόπο που είχε την τύχη να έχει τον συγκεκριμένο για δήμαρχο.

Υπάρχει λύση; Υπάρχει ελπίδα;

«Ευτυχώς», καταλήγει ο Δημήτρης Δαμάσκος, «η νέα γενιά είναι ενημερωμένη για το ζήτημα και το είδαμε αυτό σήμερα (σ.σ. χθες) στο δημαρχείο της Νέας Μάκρης. Οι νέοι καταλαβαίνουν ότι πρέπει να λειτουργήσουν παραπάνω από τους γονείς τους»…

Ζούμε σε δύσκολες εποχές. Η οικονομική δυστοκία του τόπου επιτείνεται από το γεγονός πως έχουμε μία κουλτούρα που θεωρεί το σκουπίδι ως υλικό μηδενικής αξίας, ενώ στην πραγματικότητα είναι υλικό, απλά μειωμένης αξίας. Αυτό το γνωρίζουν οι επιτήδειοι και πιο εξοικειωμένοι με θέματα διαχείρισης  απορριμμάτων και προσπορίζουν κέρδη εις βάρος της κοινωνίας μας. Είναι πολύ εύκολο αφού η κοινωνία μας αυτοβούλως παραδίδεται στα χέρια τους.

Στην αυτόβουλη παράδοσης της κοινωνίας μας συντελεί η αδιαφορία μας καθώς επίσης και η κουλτούρα «ανάθεσης» που μας διακρίνει και μας οδηγεί στο να αναζητάμε έναν σωτήρα, έναν ηγέτη, εκείνον  που θα μας λύσει το πρόβλημα, όταν τελικά η λύση βρίσκεται στα δικά μας χέρια και μόνο.

Είναι και εδω  αιτία ο καπιταλισμός, ηλίθιε ανθρωπάκο

Το κλίμα της Γης αλλάζει με ρυθμό που υπερβαίνει τις περισσότερες επιστημονικές προβλέψεις. Από τις μεταβολές των καιρικών συνθηκών, που απειλούν την παραγωγή τροφίμων, αυξάνουν τα επίπεδα της θάλασσας, αλλά και τον κίνδυνο καταστροφικών πλημμυρών, οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος είναι παγκόσμιες και έχουν πρωτοφανή κλίμακα. Ωστόσο, όπως τονίζεται σε έκθεση του ΟΗΕ, ένας υγιής πλανήτης είναι σημαντικός για την υγεία και την ευημερία όλων των ανθρώπων. Παγκόσμια Ημέρα Δράσης για την Κλιματική Αλλαγή σήμερα καθίσταται επιτακτική η ανάγκη για μελέτη των αριθμών και τη λήψη άμεσων και δραστικών μέτρων ώστε να αναστραφεί η καταστροφική μεταβολή του κλίματος που θα οδηγήσει την καταστροφή του πλανήτη Γη.

Το ανθρώπινο αποτύπωμα στα αέρια του θερμοκηπίου

Έπειτα από περισσότερο από ενάμιση αιώνα εκβιομηχάνισης, αποψίλωσης και μεγάλης κλίμακας γεωργίας, οι ποσότητες αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα έχουν αυξηθεί σε ιστορικά επίπεδα ρεκόρ. Καθώς μεγαλώνουν οι πληθυσμοί, οι οικονομίες και το βιοτικό επίπεδο, το ίδιο συμβαίνει στο σωρευτικό επίπεδο των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.

Σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών:

-Οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) αυξήθηκαν κατά περίπου 50% από το 1990.

-Οι 10 χώρες με τις περισσότερες εκπομπές, ευθύνονται για 45% του συνόλου των εκπομπών αερίων παγκοσμίως. Αντίθετα, 50% των χωρών με τις λιγότερες εκπομπές, ευθύνονται για μόλις 13%.

-Η παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών αντιπροσωπεύει περίπου 30% όλων των εκπομπών CO2.

-Με βάση τα σημερινά στοιχεία, η μέση αύξηση της στάθμης της θάλασσας προβλέπεται να είναι 24-30 εκατοστά μέχρι το 2065 και 40-63 εκατ. μέχρι το 2100 σε σχέση με την περίοδο αναφοράς 1986- 2005. Οι περισσότερες πτυχές της αλλαγής του κλίματος θα εξακολουθήσουν να υφίστανται για πολλούς αιώνες, ακόμη και αν οι εκπομπές σταματήσουν.

-Από το 1880 έως το 2012, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία αυξήθηκε κατά 0,85 ° C.

-Η έκταση των θαλάσσιων πάγων στην Αρκτική συρρικνώνεται από το 1979, με 1,07 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα απώλειες κάθε δεκαετία.

-Έως το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φθάσει τα 10 εκατομμύρια. Ως εκ τούτου, θα χρειαστεί έως 50% περισσότερη τροφή, αν και σήμερα το 1/3 των τροφίμων παγκοσμίως πετιούνται.

-Τα τελευταία 40 χρόνια η δομημένη επιφάνεια στη Γη αυξήθηκε 2,5 φορές και ο πληθυσμός 1,8 φορές.

-Τα ορυκτά καύσιμα αντιπροσωπεύουν 80% του ενεργειακού μείγματος και για έναν υγιή πλανήτη η ανθρωπότητα χρειάζεται την κατάργηση της χρήσης τους. Ωστόσο, η ζήτηση για ενέργεια θα αυξηθεί κατά 50- 60% έως το 2050.

-Η παραγωγή κρέατος χρησιμοποιεί 77% της αγροτικής γης.

-Η αγροτική παραγωγή καταναλώνει 70% του νερού, παγκοσμίως.

-Η έκθεση σε μολυσμένο αέρα και νερό κοστίζει τουλάχιστον 9 εκατομμύρια ζωές ετησίως.

-Το κόστος που σχετίζεται με τη ρύπανση εκτιμάται σε 4,6 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως. Το 29% της γης υποβαθμίζεται, επηρεάζοντας τις ζωές και τα μέσα διαβίωσης 1,3- 3,2 δισ. ατόμων.

-Το 2016, 24,2 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν εσωτερικά σε 118 χώρες λόγω ξαφνικών καταστροφών.

-Μεταξύ 1995-2015, 700.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 1,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι επλήγησαν από ακραίες καιρικές συνθήκες που κόστισαν 1,4 τρισ. δολ.

-Μεταξύ του 2010 και του 2016, εκδηλώθηκαν ετησίως κατά μέσον όρο περίπου 700 ακραία καιρικά φαινόμενα, κοστίζοντας κατά μέσον όρο 127 δισ. δολάρια τον χρόνο.

Υπάρχουν ανησυχητικά στοιχεία ότι έχουν ήδη σημειωθεί ή ξεπεραστεί σημαντικά όρια που οδηγούν σε μη αναστρέψιμες αλλαγές τόσο σε μείζονα οικοσυστήματα, όσο και στο κλιματικό σύστημα του πλανήτη, με επιπτώσεις που ξεπερνούν τις γενιές.

Όπως αναφέρει ο ΟΗΕ, ορισμένες κοινότητες έχουν ήδη αρχίσει να υποφέρουν από καταστροφές και τις συνέπειες της αλλαγής του κλίματος και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους αναζητώντας μια νέα αρχή. Οι περιορισμένοι φυσικοί πόροι, όπως το πόσιμο νερό, είναι πιθανό να μειωθούν ακόμα περισσότερο. Πολλές καλλιέργειες και ορισμένα ζώα είναι απίθανο να επιβιώσουν σε ορισμένες τοποθεσίες εάν οι συνθήκες είναι πολύ ζεστές και ξηρές ή πολύ κρύες και υγρές. Η επισιτιστική ασφάλεια, που είναι ήδη ανησυχητική, θα γίνει ακόμα πιο επισφαλής.

Οι άνθρωποι προσπαθούν να προσαρμοστούν σε αυτή την κατάσταση, αλλά για πολλούς αυτό θα σημαίνει μια συνειδητή μετακίνηση σε άλλο μέρος για να επιβιώσουν. Αυτές οι κινήσεις σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους φυσικούς πόρους, μπορεί να προκαλέσουν συγκρούσεις με άλλες κοινότητες, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι ανταγωνίζονται για μειούμενη ποσότητα πόρων.

Σύμφωνα με εκτίμηση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, από το 2009, ένα άτομο κάθε δευτερόλεπτο εκτοπίζεται από κάποια καταστροφή, με μέσο όρο 22,5 εκατ. ανθρώπους να εκτοπίζονται κάθε χρόνο, από το 2008.

Η κλιματική αλλαγή, κορυφαία διεθνής απειλή

Η κλιματική αλλαγή αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, όπως προκύπτει από έρευνα του Κέντρου PEW, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του. Η έρευνα, για τις απειλές που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, διεξήχθη σε 26 χώρες. Σε 13 από αυτές, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, οι άνθρωποι χαρακτηρίζουν την αλλαγή του κλίματος ως την κορυφαία διεθνή απειλή. Μάλιστα στην Ελλάδα καταγράφεται το μεγαλύτερο ποσοστό όσων πιστεύουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι η μεγαλύτερη απειλή: 90%. Ακολουθούν η Νότια Κορέα (86%) και η Γαλλία (83%).

Το 2013, πολύ πριν την υπογραφή της συμφωνίας για το κλίμα του Παρισιού, κατά μέσο όρο 56% των ερωτηθέντων σε 23 χώρες, δήλωσαν ότι η παγκόσμια αλλαγή του κλίματος αποτελεί σοβαρή απειλή για τη χώρα τους. Το ποσοστό αυτό ανέβηκε στο 63% το 2017 και το 2018 το 67%.

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Η φύση στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας»

Θα λειτουργεί στο καφέ “The Park” του πάρκου Καραμανλή τις παρακάτω ημέρες και ώρες:

Πέμπτη 18/4, 10πμ-8μμ Παρασκευή 19/4, 10πμ-8μμ Σάββατο 20/4, 10-8μμ Κυριακή 21/4, 10-6μμ

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ την πρώτη συνέλευση φορέων και κινήσεων, για τη διάσωση των ρεμάτων της Αττικής, στις 14/1/18, ήρθε η ώρα να κάνουμε έναν απολογισμό των κοινών δράσεων και κινητοποιήσεων των 13 μηνών που πέρασαν και να ανασκουμπωθούμε, προγραμματίζοντας τις επόμενες!

Οι συνένοχοι του εγκλήματος του καλοκαιριού, προφανώς ήλπιζαν σε κάτι καλύτερο, αλλά ακόμα και παρά την προσπάθεια αμβλυμμένης παράθεσης και παρουσίασης των παρατηρήσεων και των κακώς κειμένων, αλλά και των συνυπεύθυνων για την τραγωδία, τα γεγονότα μιλούν και καταδεικνύουν στεγνά τους συνενόχους. Τον καθένα στον τομέα του και όλους μαζί, όταν το θέμα είναι η πρόληψη του κακού.

Δεδομένων των αρμοδιοτήτων που πηγάζουν τόσο από τη σχετική νομοθεσία αλλά και από την αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης κατά Καλλικράτη, σημειώνουμε δίπλα στην κάθε παρατήρηση της επιτροπής, τον δέκτη της, δηλαδή εκείνον στον οποίο ανήκει το μερίδιο της φρικτής ευθύνης της απώλειας Φύσης και 100 ανθρωπίνων ζωών.

Συνοψίζοντας και χωρίς περιστροφές, το πόρισμα του Γκολντάμερ, από τον οποίο και την επιτροπή του, το ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας, καταλήγουμε στα παρακάτω, ήδη γνωστά και μονότονα παρατηρούμενα, μετά από τις πυρκαγιές και των τελευταίων 20 τουλάχιστον ετών: Τουλάχιστον ας βοηθήσουμε όλοι να είναι η τελευταία φορά που ζούμε μια τέτοια τραγωδία.

Πριν προχωρήσουμε στην παρυσίαση, θυμηθείτε. Όσο διαιωνίζουμε αυτή την κατάσταση, τόσο μεγαλώνει και το δικό μας φρικτό μερίδιο της ευθύνης. Ας το σταματήσουμε όσο είναι καιρός.

Λοιπόν, η ύπαρξη και η μη επίλυση του προβλήματος των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου στην Ελλάδα, μπορεί να αποδοθεί στις παρακάτω υποκείμενες αιτίες:

Πρωταθλήτρια η κυβέρνηση και η κεντρική εξουσία με 16/17

Ακολουθούν δήμοι και περιφέρεια με 12/17

Και ο σταθερά ενοχποιούμενος από τους προηγούμενους, αυτούς δηλαδή που δεν άσκησαν καμία πρόληψη, δηλαδή η Πυροσβεστική και η αστυνομία παίρνουν το χάλκινο μετάλλιο της ντροπής με 9/17

Τα υπόλοιπα είνα απλά λόγια του αέρα. Οι ένοχοι και οι συνένοχοι έχουν όνομα και μας ζητούν την ψήφο μας, σαν επιδοκιμασία στο έγκλημα τους. Θα τους τη δώσετε; Αν ναι, σκεφτείτε για τι άλλο είναι ικανοί.

Είναι μία αναδημοσιευση από τον ιστόπο Lemnos Nature. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση ενός φυτού, του οποίου εμφανίσεις  συναντάμε και στις αττικές αμμοθίνες που συνήθως αποκαλούνται αμμόλοφοι και αντιμτωπίζονται σχετικά αδιάφορα από τον πληθυσμό. Αυτό βέβαια συμβαίνει λόγω άγνοιας του συστήματος των αμμοθινών και ελπίζουμε όχι από επιβουλή της παραθαλάσσιας γης (βέβαια τελευταία στην Ραφήνα παρατηρειται ένα περίεργο ενδαφέρον για τις αμμοθίνες στις Μαρίκες αλλά αυτό είναι κάτι άσχετο με την αγάπη της Φύσης και των τεχνημάτων της)

Ακολουθεί η ανάρτηση από το Lemnos Nature

-------------------------------------------------------------------------

Την Ammophila arenaria στη Λήμνο την ονομάζουμε Σαμακιά. Συναντάμε το φυτό στις κινούμενες θίνες των ακτογραμμών του νησιού. Το όνομα του γένους της επιστημονικής του ονομασίας άλλωστε προδίδει το μέρος ammophila άμμος + φίλος.

Είναι ένα είδος ανθεκτικό στην ξηρασία αλλά ενώ βρίσκεται κοντά στην θάλασσα δεν αντέχει τα ιδιαίτερα αλατούχα εδάφη. Μπορεί να δεχτεί αλατότητα 15gr/l (~1,5%), γεγονός που το καθιστά μέτρια αλόφυτο.

Το φυτό των σαμαράδων

Στο νησί μας υπάρχουν κάποιες περιοχές που πήραν το όνομα τους από το είδος αυτό. Πήραν, λοιπόν, ένα φυτωνύμιο.

Δεν χρειάζονται λόγια

Οι φωτογραφίες από τον ΧΥΤΑ Γραμματικού, πληγή και σφαίρα στο μέλλον μας.

Η αξιοπιστία των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στα σκουπίδια. Μαζί με τις ζωές μας.

ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΧΥΤΑ

Η χωματερή τους διασχίζει αυτό το πανέμορφο ρέμα, το οποίο έσβησαν από τον χάρτη για να πάρουν έγκριση

Το ρέμα φωτογραφημένο μέσα από έναν οχετό

Στην ανατολική Αττική, στην κάποτε πανέμορφη ανατολική Αττική.

Στις υπώρειες της Πεντέλης και του Υμηττού. Στα παράλια του Νότιου Ευβοϊκού. Στις ιστορικές και βυθισμένες στον μύθο και την ιστορία, πεδιάδες του Μαραθώνα, των Μεσογείων.

Στο βουνό που από την σάρκα του κατασκευάστηκε ο Παρθενώνας και που το μάρμαρο του ανήκει πια στην Ιστορία της Αισθητικής, της Τέχνης, της Ομορφιάς.

Στην ανατολική Αττική που ο σύγχρονος αυθέντης της επέλεξε να την προικοδοτήσει με 2 λιμάνια (Ραφήνας και Λαυρίου), ένα αεροδρόμιο που διακινεί 15.000.000 επιβάτες τον χρόνο, με δύο κυρίως διαδρόμους και έναν τρίτο ήδη προς υλοποίηση, έναν αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας προς εξυπηρέτηση των δύο μεγάλων έργων  υποδομής και καταστροφής του τόπου. Με Βιομηχανικές περιοχές και βιομηχανικά πάρκα, σε Κερατέα, Κορωπί, Μαρκόπουλο και Λαύριο. Με λατομεία αδρανών σε Γλυκά Νερά, Κερατέα, Κορωπί και Μαρκόπουλο. Με λατομεία μαρμάρου. Άλλα ενεργά και άλλα σιωπηρώς ενεργά, σε Διόνυσο και Πεντέλη. Με ξενοδοχειακές μονάδες και τουριστική ανάπτυξη δίπλα στα ιερά των Αιγυπτίων θεών στην παραλία του Μαραθώνα, κοντά στην αφετηρία του κλασικού Μαραθωνίου δρόμου και τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο.

Στην ανατολική Αττική που κάθε χρόνο χάνει τον φυσικό της πλούτο, τα δάση της, από αυθαίρετη οικοδομική δραστηριότητα, από εκχερσώσεις, από βάρβαρα και αντιπεριβαλλοντικά έργα, που υπόσχονται βλαχοδήμαρχοι, που κατά άθλια συγκυρία βρέθηκαν να διοικούν τόπους και ανθρώπους, για να πλουτίζουν πάντα οι λίγοι, εις βάρος των πολλών.

Στην ανατολική Αττική που θρήνησε 100 νεκρούς και 13.000 στρέμματα καμένης γης, μέσα μία μόνο μέρα, στην πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου 2018 και αντί οι σχεδιασμοί της ελληνικής Πολιτείας και της προαναφερθείσας άθλιας τοπικής και μόνο κατ’ όνομα, αυτοδιοίκησης να φροντίσουν να αμβλύνουν τις επιπτώσεις, εκείνοι βρίσκονται στην αντίθετη κατεύθυνση. Εκείνη της όξυνσης των προβλημάτων και της περαιτέρω υποβάθμισης του τόπου.

Εσχάτως αποφάσισαν να προικίσουν με φρικιαστικά κληροδοτήματα, τις επόμενες γενιές. Ένα Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων αμφιβόλου ποιότητας λειτουργίας και δευτεροβάθμιας επεξεργασίας, την ώρα που η επεξεργασία λυμάτων σε πόλεις είναι τριτοβάθμια, ειδικά όταν το επεξεργασμένο νερό χύνεται σε κολυμβητικές θάλασσες.  Ένα Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων, χωροθετημένο πάνω σε ένα ρέμα ιδιαιτέρου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος. Πάνω στο τελευταίο ρέμα που απόμεινε στην ανατολική Αττική και ένα από τα τελευταία φυσικά οικοσυστήματα, της Αττικής ολόκληρης.

Ο χαιρετισμός της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

-Έχω δικαίωμα να ζω σε καθαρό περιβάλλον

-Κι εγώ!

Και τελευταία ετοιμάζουν κι άλλη χυδαία προίκα. Έναν χώρο υγειονομικής ταφής απορριμμάτων.  Έναν χώρο που «θα ξεκινήσει να λειτουργεί ως ΧΥΤΑ και θα εξελιχθεί σε ΧΥΤΥ» όπως πονηρά λέει η υπεύθυνη για την καταστροφή που έχει πέσει στην Αττική, περιφερειάρχισσα.

Χθες, 31/1/2019, στην πλατεία της Νέας Μάκρης συγκεντρώθηκε κόσμος πολύς. Για να φωνάξει ΟΧΙ στην καταστροφή του τόπου. Συγκεντρώθηκε κόσμος από την περιοχή που άμεσα πλήττεται από τον ΧΥΤΑ Γραμματικού. Από το Γραμματικό, τον Μαραθώνα, τη Νέα Μάκρη, τον Βαρνάβα, το Σούλι,  το Καλέντζι, το Σέσι.  Κόσμος, συλλογικότητες, σχολεία. Όλοι μίλησαν και χαιρέτησαν τη χθεσινή συγκέντρωση. Μαζί και η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας που βρέθηκε εκεί για να φωνάξει μαζί με τον κόσμο το ΟΧΙ στη ρύπανση και την αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος. Όπως το φωνάζει και για το Μέγα Ρέμα τα τελευταία χρόνια.

Ο ΧΥΤΑ Γραμματικού δεν επηρεάζει μόνο τη Βορειοανατολική Αττική. Μας επηρεάζει όλους.

Όλη την Αττική. Καταστρέφει θάλασσες (τον νότιο ευβοϊκό), βουνά και ρέματα (Γραμματικό και Μαραθώνα), δηλητηριάζει τον υδροφόρο ορίζοντα. Οι φωτογραφίες των τελευταίων 3 ετών δείχνουν καθαρά το μεγάλο ψέμα της κατά παραγγελία Μελέτης Επιπτώσεων στο Περιβάλλον. Είναι μία μελέτη μαϊμού. ‘Όπως και εκείνη για το Μεγάλο Ρέμα. Οι φωτογραφίες είναι ανατριχιαστικές. Η αλήθεια που αποτυπώνεται στις φωτογραφίες δεν επιδέχεται ουδεμία αμφισβήτηση.

Είναι χρέος όλων να φωνάξουμε κατά των σχεδιασμών που βάζουν σε προτεραιότητα το κέρδος των ολίγων, με απηρχαιωμένες τεχνολογίες και αντιλήψεις, υποθηκεύοντας τις ζωές μας. Τις ζωές των πολλών. Διεκδικούμε ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή και όχι απηρχαιωμένα τοπικά σχέδια διαχείρισης απορριμμάτων, αντιγραμμένα και επιβεβλημένα από μεγάλες εταιρείες που αυξάνουν τα κέρδη τους, καταπατώντας το δικαίωμα μας στην υγεία και το καθαρό περιβάλλον.

 Στην επόμενη συγκέντρωση ελπίζουμε να δούμε κόσμο και από τη Ραφήνα, το Πικέρμι, τα Σπάτα,την Πεντέλη, την Παλλήνη και από αλλού, να συμμετέχουν.

 Το χρωστάμε στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας και στο μέλλον όλης της Αττικής.

ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΙΑ ΧΥΤΑ - ΠΟΥΘΕΝΑ ΡΥΠΑΝΣΗ - ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΤΩΡΑ ΜΕ ΔΙΑΛΟΓΗ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ

ΚΑΘΕ ΔΗΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΤΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΤΟΥ

Τα σημαντικότερα ρεκόρ θερμοκρασίας, βροχόπτωσης και ταχύτητας ανέμου που σημειώθηκαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του 2018, κατέγραψαν οι μετεωρολογικοί σταθμοί του δικτύου αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.

Σύμφωνα με το meteo.gr:

– Η υψηλότερη θερμοκρασία της χρονιάς καταγράφηκε στις 23 Ιουλίου, στο Κρανίδι: 42.1 βαθμοί Κελσίου

– Η χαμηλότερη θερμοκρασία καταγράφηκε στο Νευροκόπι στις 13 Δεκεμβρίου: – 14.7 βαθμοί Κελσίου

– Η αθροιστική βροχόπτωση των 494 mm που καταγράφηκε στο Θεολόγο Φθιώτιδας το διήμερο 29-30/09/2018, αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη βροχόπτωση διημέρου που έχει καταγραφεί από το δίκτυο του Αστεροσκοπείου στα σχεδόν 14 χρόνια λειτουργίας του. Μάλιστα τα 444 mm από αυτά καταγράφηκαν σε σύνολο 24 ωρών

– Η βροχόπτωση των 74 mm σε 2 ώρες που καταγράφηκε στο Επταπύργιο Θεσσαλονίκης στις 10/05/2018 και η βροχόπτωση των 102 mm σε 1.5 ώρα που καταγράφηκε στα Βριλήσσια Αθηνών στις 26/07/2018, αποτελούν δύο από τα μεγαλύτερα ύψη βροχόπτωσης που έχουν καταγραφεί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.

p>(Η παραπάνω ανάρτηση αποτελεί αναδημοσίευση από το dasarxeio.com και αντλήθηκαν πληροφορίες από το meteo.com  και από το site του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών)

ΔΙΚΤΥΟ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΡΕΜΑΤΟΣ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗΣ

ΙΛΙΣ-SOS

ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ Μ. ΡΕΜΑΤΟΣ ΡΑΦΗΝΑΣ

ΚΙ.Π.Η.

Μικρογεωγραφίες

ΠΕΡΙΠΟΛΟ

ΠΟΔΟΝΙΦΤΗΣ SOS

Ρέμα Φιλοθέης

ΡΟΗ – Πολίτες υπέρ των ρεμάτων

Φίλοι του Ερασίνου

 Τηλ επικοινωνίας: 6944683652, 6974702240, 6977231983  Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 Προς την Περιφερειάρχη Αττικής Κα Ρένα Δούρου,

Συγκεντρωθήκαμε σήμερα για να υποστηρίξουμε το δικαίωμα ύπαρξης των ρεμάτων μας ως φυσικών σχηματισμών και ως οικοσυστημάτων.