Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Μετά τις πυρκαγιές της ανατολικής Αττικής, ανατολικής και δυτικής, οι οποίες έκαψαν 56.133 στρέμματα στα Γεράνεια και την Κινέττα δίχως νεκρό και 12.759 στρέμματα (4,5 φορές λιγότερα) σε Μάτι και Ραφήνα με 97 νεκρούς, το έγκλημα ακόμα συνεχίζεται. Οι εκ των συνενόχων για την μεγάλη αττική και εθνική τραγωδία αποδεικνύουν ακόμα μία φορά την ανικανότητα τους, έχουν αφήσει ανεξέλεγκτους κάτι τύπους -κατά δήλωση τους μέλη δασεργατικών συνεταιρισμών- που με τα αλυσοπρίονα τους θερίζουν ότι άφησε η φωτιά από δενδρώδη ή υψηλή και ξυλώδη βλάστηση.
Στις επισκέψεις μας έχουμε διαπιστώσει πως οι κατά δήλωση τους υλοτόμοι κόβουν όχι μόνο ότι είναι καμένο αλλά και ότι μοιάζει καμένο. Δεν είναι λίγε οι φορές που διαπιστώσαμε πως διάφοροι αγχωμένοι ιδιοκτήτες καμένων εκτάσεων, αλαφιασμένοι ζητούν από τα συνεργεία υλοτόμων να κόψουν ότι τους υποδεικνύουν οι ίδιοι. Αποτέλεσμα; Μία οικολογική καταστροφή και μία πανωλεθρία του φυτικού υλικού που θα μπορούσε να καθαρίσει και εξυγιάνει τον καμένο τόπο.
Από την άλλη, οι αρχές είναι αδιάφορες και έχουν εγκαταλείψει στην τύχη του, κάθε σχεδιασμό για ένα αύριο και πάλι κοντά στη φύση, δίπλα στο υγιές περιβάλλον που μόνο η φύση εγγυάται,
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 25/8/18
Το ΓΕΕΘΑ ανακοίνωσε τη λήξη των εργασιών στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας
Μία ημέρα μετά την ομαδική εξώδικη διαμαρτυρία και προειδοποίηση 37 κατοίκων του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου προς την Περιφέρεια Αττικής, το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου και τον υπουργό Εθν. Άμυνας Π.Καμένο, το ΓΕΕΘΑ ανακοίνωσε την λήξη των εργασιών στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας!
Να θυμίσουμε ότι οι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν εξωδίκως για την καταστροφή του ρέματος που πραγματοποιήθηκε μετά την πυρκαγιά σε Μάτι-Ραφήνα δήθεν για αντιπλημμυρικούς λόγους. ως παρέμβαση που, όχι μόνο δεν συντελεί στην αντιπλημμυρική προστασία της περιοχής. αντίθετα αυξάνει τον κίνδυνο πλημμύρας και επιφέρει ανυπολόγιστη βλάβη στο προστατευόμενο οικοσύστημα του ρέματος και της εκβολής του. Οι κάτοικοι στη διαμαρτυρία τους ανέφεραν ότι η επέμβαση στην εκβολή και στα πρανή του ρέματος, η αποψίλωση υδρόφιλης βλάστηση και η μη έναρξη έργων ορεινής υδρονομίας ένα μήνα μετά τη φωτιά,
παραβιάζουν πλήθος νόμων και ότι τόσο ο καθαρισμός όσο και οι επεμβάσεις στα πρανή χρειαζόντουσαν έγκριση περιβαλλοντικών όρων που δεν υπήρχαν, αφού όλα έγιναν χωρίς καμία μελέτη. Στο εξώδικο οι κάτοικοι ζήτησαν την άμεση διακοπή των εργασιών στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας και τους κλάδους του με ταυτόχρονη έναρξη έργων ορεινής υδρονομίας στην καμένη υπολεκάνη. Τέλος, κατέστησαν υπεύθυνους τους Περιφέρεια-Δήμο-Υπουργείο για κάθε άμεση ή έμμεση συνέπεια από την παρέμβαση στο Μεγάλο Ρέμα.
Παρόλο που η απόφαση του Υπουργείου να λήξει τις εργασίες στο Μεγάλο Ρέμα αποτελεί σίγουρα μια δικαίωση των κατοίκων, ο αγώνας μας δεν έχει τελειώσει εδώ.
Χρειάζεται να εξασφαλίσουμε:
Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.%20">Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
ΕΝΩΠΙΟΝ ΚΑΘΕ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΡΜΟΔΙΑΣ ΑΡΧΗΣ
Εξώδικη Διαμαρτυρία και Κλήση
ΠΡΟΣ
Αξιότιμοι κύριοι και κυρίες,
Είμαστε όλοι και όλες κάτοικοι του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου και ορισμένοι από εμάς κάτοικοι και όμοροι ιδιοκτήτες των παραρεματίων περιοχών του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Το άμεσο βιοτικό μας περιβάλλον
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 24/82018
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΜΑΔΙΚΟ ΕΞΩΔΙΚΟ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΠΡΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ-ΔΗΜΟ-ΥΠ.ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑ ΡΑΦΗΝΑΣ
Εξώδικη διαμαρτυρία έστειλαν 37 κάτοικοι του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου για τις καταστροφές που συνεχίζονται στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας από υπηρεσίες του στρατού από τα τέλη Ιουλίου μέχρι και σήμερα. Σύμφωνα με δημοσίευμα στην επίσημη σελίδα του ΓΕΕΘΑ οι παρεμβάσεις γίνονται κατόπιν αιτήματος των Δήμων και με τη σύμφωνη γνώμη της Περιφέρειας, με αφορμή την καταστροφική πυρκαγιά και αποσκοπούν στην αντιπλημμυρική προστασία των περιοχών που επλήγησαν.
Οι κάτοικοι δηλώνουν οτι η παρέμβαση:
Α. Είναι περιττή από αντιπλημμυρική άποψη, αφού ο βασικός κίνδυνος λόγω της πυρκαγιάς είναι, όχι τόσο η αυξημένη ποσότητα νερού (κάτω του 2%) αλλά η αυξημένη ποσότητα φερτών υλών που θα δεχθεί το Μεγάλο Ρέμα από τα καμένα ρέματα της λεκάνης
Πέρασαν περίπου 2500 χρόνια απ’ όταν ο Ξέρξης έβαλε τους δούλους του να μαστιγώσουν τα κύματα του Ελλήσποντου γιατί του καταπόντισαν τις γέφυρες που έφτιαξε για να περάσει με τα στρατεύματά του απέναντι. Λεπτομέρεια: Αποκεφάλισε και τους στρατηγούς που κατασκεύασαν τις γέφυρες, αλλά αυτό ήταν μάλλον συνηθισμένο τα χρόνια εκείνα για να σταθούμε περισσότερο…
Πέρασαν περίπου 400 χρόνια από τη διάσημη ρήση του ορθολογιστή Φράνσις Μπέικον: « Η φύση δεν είναι παρά μία πόρνη. Εμείς οφείλουμε να τη δαμάσουμε, να μάθουμε τα μυστικά της και να την υποτάξουμε στις επιθυμίες μας.»
Πέρασαν 50 χρόνια και βάλε απ’ όταν το σοβιετικό καθεστώς μετέτρεψε τη μεγαλύτερη λίμνη-θάλασσα στον κόσμο σε μια απέραντη αλατισμένη στέπα, εκτρέποντας τα 2 ποτάμια που την τροφοδοτούσαν με γλυκό νερό.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά μεταξύ τους; Και τα τρία αυτά spots αποτελούν προϊόντα της εποχής τους, αντικατοπτρίζουν την αντίληψη της εποχής τους για τη σχέση ανθρώπου και φύσης. Είναι ξεκάθαρα σχέση κυριαρχίας, σχέση ανταγωνισμού. Ή με τρως ή σε τρώω.
Το πέρασμα από το μεσαίωνα στη νέα εποχή, η Αναγέννηση, η διθυραμβική γέννηση του Ρασιοναλισμού και της Επιστήμης σε χοντρή κόντρα με τη Θρησκεία, η βιομηχανική επανάσταση, όλα αυτά τα ωραία και σημαντικά σε τίποτα δεν άλλαξαν τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση.
Μετά τα μέσα του 20ου αιώνα γεννήθηκε μια νέα επιστήμη, η επιστήμη της Οικολογίας. Ηταν μία μείξη από άλλες επιστήμες (φυσική, χημεία, ιατρική, βιολογία, κ.α.) Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας (αν φυσικά δε λάβουμε υπόψη μας την τεράστια προϊστορική περίοδο που ο άνθρωπος μέσω της ανιμιστικής λατρείας ήταν απόλυτα ενωμένος με τα φυσικά στοιχεία) η Φύση αναγορεύεται στο ρόλο που πραγματικά της αρμόζει, αρχίζει και περνάει στη συνείδηση όλο και πιο πλατειών κοινωνικών στρωμάτων η έννοια της αρμονικής συμβίωσης με τα άλλα ζωικά και φυτικά είδη. Παρ’ όλη τη θριαμβική επέλαση της τεχνολογίας ή και εκμεταλλευόμενοι τις νέες τεχνολογίες ακόμα, δημιουργούνται νέοι τομείς οικονομικής δραστηριότητας, νέοι επαγγελματικοί κλάδοι, νέα απέραντη γνώση που έχει να κάνει με το περιβάλλον. Χαρακτηριστικά αναφέρω τη βιοκλιματική αρχιτεκτονική, τη γνώση που αφορά στις ΑΠΕ (ανανεώσιμες πηγές ενέργειας), την επιστήμη της ωκεανογραφίας, τη διαχείριση φυσικών πόρων, κλπ.
Εγκαταλείπονται διεθνώς τα μεγαλειώδη επεμβατικά έργα στη φύση, όπως εκτροπές ποταμών, αποξηράνσεις λιμνών, μεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα, παραμένουν ωστόσο στην ατζέντα έργα, όπως εξορύξεις κοιτασμάτων, διανοίξεις σηράγγων για αυτοκινητόδρομους, κλπ. με μεγάλα ερωτηματικά και διχογνωμίες.
Η διεθνοποίηση των οικονομιών και η διάχυση της πληροφορίας ως το τελευταίο χωριό του πλανήτη για πρώτη φορά στην ιστορία μας φέρνει αντιμέτωπους με μία εφιαλτική συνολική εικόνα. Οσοι έχουν εντρυφήσει στην οικονομική επιστήμη γνωρίζουν καλά ότι «δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα». Η ξέφρενη οικονομική ανάπτυξη-μεγέθυνση δεν είναι χωρίς κόστος. Το κόστος δεν αποτιμάται πάντα σε χρήμα, αλλά σε πόρους. Ο πλανήτης μας υποφέρει από εξάντληση πόρων, από μόλυνση, από το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ο πλανήτης μας είναι άρρωστος εξαιτίας μας και έχει ανεβάσει πυρετό. Σταματώ εδώ.
Πώς βιώνουμε όλα ή κάποια από τα παραπάνω στη χώρα μας; Με τον χειρότερο τρόπο. Με τον τρόπο που αρμόζει σε μια αποικία χρέους, σε μία χώρα που έχει στερηθεί βασικές ελευθερίες διαχείρισης των υποθέσεών της, σε μία χώρα που οι φυσικές καταστροφές είναι (και θα είναι…) πάντα φονικές, αφού οι πόροι που διατίθενται για τέτοιου είδους πολιτικές προστασίας είναι στραγγαλισμένοι από τη μνημονιακή μέγγενη. Αν προσθέσουμε και το βεβαρυμένο παρελθόν των ιθαγενών της χώρας στη διαπλοκή-συναλλαγή με αμαρτωλές κάστες ολιγαρχών, το ψυχοκοινωνικό προφίλ των νεοελλήνων (τα γνωστά, μην το κουράζουμε), την έλλειψη στοιχειώδους οικολογικής σκέψης και συνείδησης, καταλαβαίνουμε γιατί άρχοντες σαν την Δούρου και τον Μπουρνούς έχουν το θράσος να βγαίνουν μπροστά και να προτείνουν στους αδαείς χάσκοντες ως λύση για τις πλημμύρες τον εγκιβωτισμό των ρεμάτων!!! Αρκεί να γκουγκλάρει κανείς στο ίντερνετ για λίγη ώρα λέξεις όπως «ποτάμια Ευρώπης», ή «πλημμύρες τσιμεντοποίηση ρεμάτων», για να διαπιστώσει το πόσο αναχρονιστικά και βλακώδη είναι όλα αυτά. Φυσικά υπάρχουν και πολλές πανεπιστημιακές μελέτες για το θέμα, που αποδείχνουν ρητά και ξεκάθαρα ότι η τσιμεντοποίηση και ο εγκιβωτισμός αυξάνουν την ταχύτητα ροής των νερών, αφού μειώνεται δραματικά η απορροφητική δυνατότητα του εδάφους και των πρανών.
Κάτι αντίστοιχο γίνεται και στο θέμα των αναδασώσεων μετά από πυρκαγιές. Οι άχρηστοι, αυτοί που οδήγησαν με τις πράξεις ή την απραξία τους στη φωτιά, σπεύδουν κάθε χρόνο με την αγαστή συνεργασία των γνωστών μέσων μαζικής αποβλάκωσης και αποπροσανατολισμού να ανακοινώσουν μέτρα για αναδασώσεις. Τη στιγμή που όλοι οι δασολόγοι συμφωνούν ότι τα δασικά οικοσυστήματα πρέπει να τα αφήνεις στην ησυχία τους να αναγεννηθούν μετά τη φωτιά, χωρίς επεμβάσεις. Αλλά βλέπεις, ο λαός, ο δικός τους λαός θέλει να βλέπει έργα. Πού ξανακούστηκε να ακούσουμε τους επιστήμονες; Εδώ είναι Ελλάδα, έχουμε ψυχή εμείς, όλοι μαζί μπορούμε, γιούρια παιδιά, με δάκρυα στα μάτια, να αναδασώσουμε τα πάντα, ένα φτυάρι και ένα γκασμά στο χέρι και… όποιον πάρει ο χάρος.
Κλείνοντας δε μπορώ να μη θυμηθώ τη σοφή και ταιριαστή ρήση του Αϊνστάιν: «Το σύμπαν είναι πεπερασμένο, αλλά η ανθρώπινη βλακεία απεριόριστη!»
Αν θέλουμε να μην έχουμε φονικές φυσικές καταστροφές, ένα έχουμε κυρίως να κάνουμε: Να αφήσουμε τη φύση στην ησυχία της! Σε όλα επίπεδα, σε όλο τον πλανήτη.
Το πέρασμα στην Από-ανάπτυξη είναι η μόνη λύση για τα χρόνια αυτοάνοσα που ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα. Όχι, δεν είναι οι άλλοι οι εχθροί μας. Εμείς είμαστε οι εχθροί μας.
Έλεγαν από παλιά πως εκεί που τελειώνει η ανθρώπινη λογική αρχίζει το Μάτι.
Τίποτα ποτέ στη ζωή δεν έρχεται τυχαία.
Το Μάτι πλήρωσε την εγκληματική αμέλεια όσων το δημιούργησαν.
Στις 23 Ιουλίου 2018 το Μάτι έζησε την Κόλαση του Δάντη.
Θα περίμενε κανείς πως οι Αρχές του τόπου, η Περιφέρεια και οι Δήμοι, θα είχαν τεθεί σε συναγερμό για να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Αλλά τίποτα στην πραγματικότητα δεν φαίνεται να αλλάζει.
Αντί να επιμεριστούν οι ευθύνες σε όλους όσους ανήκουν θα τα φορτώσουν και πάλι όλα στον Άνεμο και στον κακό μας τον καιρό.
Η πρώτη πράξη του δράματος έλαβε χώρα στις 23 Ιουλίου 2018.
Η δεύτερη πράξη του δράματος αναμένεται τον φετινό χειμώνα.
Το Μάτι κινδυνεύει άμεσα με πλημμύρες και άλλα δεινά.
Πάνω από το Μάτι στέκει ο επανειλημμένα κατακαημμένος Νέος Βουτζάς.
Το ρέμα της Νταού. Αληθινός σίφωνας φωτιάς κατέβασε την φωτιά σε χρόνο μηδέν στον Βουτζά.
Τα ζώα δεν έφταιξαν πουθενά αλλά πλήρωσαν την ανθρώπινη απληστία
Η κλίση του εδάφους είναι μεγάλη.
Σε ενδεχόμενο εκδήλωσης καταρρακτωδών βροχών, η διάβρωση του εδάφους στον Νέο Βουτζά θα γίνει πολύ μεγάλη.
Όλη αυτή η ποσότητα του νερού και όλη αυτή ποσότητα των φερτών υλικών πού θα καταλήξει;
Όλη αυτή η ποσότητα του νερού και όλη αυτή η ποσότητα των φερτών υλικών θα καταλήξει στα ρέματα της περιοχής.
Τα ρέματα, όμως, της περιοχής, είναι σε μεγάλο βαθμό καταπατημένα και αλλοιωμένα.
Τα ρέματα αυτά δεν θα μπορέσουν να μεταφέρουν το νερό και τις φερτές ύλες στη θάλασσα δίχως την εκδήλωση πλημμυρικών φαινομένων.
Το Λυκόρεμα αποτελεί ένα από τα χειρότερα παραδείγματα.
Το Λυκόρεμα είναι το φυσικό όριο ανάμεσα στη Ραφήνα και τη Νέα Μάκρη.
Το Λυκόρεμα καταλήγει στην παραλία της Αργυράς Ακτής στο Μάτι.
Εδώ εξελίχθηκε η μεγαλύτερη τραγωδία εκείνης της αποτρόπαιας νύχτας της 23ης Ιουλίου.
Εδώ δίπλα βρίσκεται και το χτήμα όπου βρήκαν το θάνατο οι 26 αθώες ψυχές.
Εδώ κατέφυγαν τόσοι και τόσοι άνθρωποι για να σωθούν.
Τι έχει κάνει ο άνθρωπος στο Λυκόρεμα;
Το έχει καταπατήσει σε εγκληματικό βαθμό.
Και όμως, αυτή είναι η εκβολή του Λυκορέματος.
Μέσα στην κοίτη του έχουν κτισθεί δεκάδες σπίτια.
Το Λυκόρεμα στο Μάτι, σήμερα
Λέγεται πως ακόμα και ο Τζίμης ο Πανούσης μέσα στην κοίτη του Λυκορέματος είχε κτίσει σπίτι λαμπρό.
Και στην εκβολή του Λυκορέματος τι υπάρχει σήμερα;
Στην εκβολή υπάρχει εδώ και χρόνια μία ταβέρνα.
Στον βιασμένο τόπο. Στο σκηνικό της μεγάλης τραγωφίας
Ακριβώς στην εκβολή του Λυκορέματος υπάρχει ένα γραφικό ταβερνάκι παρά θιν αλός.
Τι έχει απομείνει από την πάλαι ποτέ εκβολή του Λυκορέματος;
Το μπαζωμένο, χτισμένο και καμμένοι Λυκόρεμα καλέίται να χωρέσει εδώ (οχετός Αργυράς Ακτής)
Έχει απομείνει ένας αγωγός που περνάει κάτω από το δρόμο και καταλήγει στο πλακόστρωτο της ταβέρνας.
Είναι ο αγωγός που φαίνεται στη φωτογραφία.
Το Λυκόρεμα θα το συναντήσει ξανά κανείς αν ανεβεί πιο ψηλά μετά τη ζώνη καταπάτησης.
Τι θα συμβεί σε περίπτωσης καταρρακτώδους βροχής;
Αυτό μόνο Θεός το ξέρει.
Τι θα έπρεπε να κάνει άμεσα η Περιφέρεια και οι άλλοι φορείς της εξουσίας;
Να έχουν ξεκινήσει ήδη τα έργα ορεινής υδρονομίας με τα κορμοδέματα (κορμοσειρές), αναβαθμίσεις, κλαδοπλεγματα, όπως έγινε στην μεγάλη πυρκαγιά της Πάρνηθας το 2007.
Τότε αποφεύχθηκαν τα χειρότερα στις περιοχές κάτω από την Πάρνηθα.
Τι κάνει αυτή τη στιγμή, μεταξύ άλλων, η Περιφέρεια;
Έχει στείλει τις μπουλντόζες της ΜΟΜΚΑ για να ξεπατώσουν το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας.
Αντί να κάνουν αυτό που πρέπει να κάνουν προτιμούν να κάνουν πράγματα επικίνδυνα και καταστροφικά.
Οι αιτίες της πλημμύρας γεννιούνται πάντα ψηλά στο βουνό.
Εκεί θα πρέπει να προσπαθήσεις να περιορίσεις το κακό.
Έργα ορεινής υδρονομίας, προστασία του δάσους ή ότι απέμεινε από το δάσος, πλήρης απαγόρευση της βόσκησης.
Ο Τζίμης ο Πανούσης έλεγε πριν από τριάντα τόσα χρόνια πως στην Αθήνα ανοίγουν τρύπες για να βρουν Μετρό.
Στην Ανατολική Αττική η Περιφέρεια καταστρέφει συστηματικά τα ρέματα για να βρει την αντιπλημμυρική προστασία.
Καταστρέφει και υποβαθμίζει τον παράγοντα που προσταεύει από τις πλημύρρες.
Η άγνοια πληρώνεται.
Και τώρα τι θα γίνει;
Αν τα ρέματα δεν ανοίξουν και δεν ξαναγίνουν οικοσυστήματα τότε πολλές "Μάνδρες" μας περιμένουν.
Το Λυκόρεμα στέλνει τη δική του κραυγή αγωνίας.
Ποιος ακούει;
Μνημείο ανθρώπινης απληστίας οι διελεύσεις προς τη θάλασσα. Κανείς δεν έδινε ένα μέτρο από τη γη του για να γίνει δρόμος. Σήμερα είναι ένοχοι. Ένοχοι για ανθρωποκτονίες, μαζί με τους συνεργούς τους, δημάρχους, περιφέρεια και πολοεοιδομία/ Κράτος ανόμων
Δεν ήξεραν τότε. Δεν έχουν μάθει ακόμα. Το ίδιο με τα ρέματα. Τα καταστρέφουν σήμερα αλλά επιμένουν. Το Μάτι δεν τους δίδαξε τίποτα και είναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν με την ασφάλεια πως δεν θα είναι οι δικές τους ζωές που θα χαθούν και πάλι.
Τα δέντρα, 3 εβδομάδες και 2 ημέρες μετά ξεκίνησαν την αποκατάσταση αυτού που ο άνθρωπος κατάστρεψε.
Ελπίζουμε, μαζί με τα δέντρα, ο άνθρωπος να έχει διδαχθεί και να αφήσει τη φύση να αποκαταστήσει τις πληγές της, ελπίζοντας σε έναν καλύτερο άνθρωπο. Σε έναν άνθρωπο που θα τη σεβαστεί και θα ενισχύσει το έργο της. Που δεν θα της ανταποδώσει το καλό με καταστροφή, με φωτιά και με κατανάλωση των αναντικατάστατων αγαθών, που μόνο η φύση ξέρει και μπορεί να δώσει,
Η φύση αναγεννάται. Άνθρωπε θα τη βοηθήσεις η θα την καταστρέψεις ακόμα μία φορά
(Νταού Πεντέλης 16/8/2018)
Οι διώκτες των αυθαιρέτων
Οι παρατρεχάμενοι (και εδώ) με το αζημίωτο
Από την Παρασκευή 3/8/2018 η είχε προαναγγείλει την κατάθεση μήνυσης κατά παντός υπευθύνου, για τα γεγονότα της 23ης Ιουλίου 2018, την πυρκαγιά η οποία ξεκίνησε από το Νταού Πεντέλης, έκαψε περίπου 13.000 στρέμματα γης στην ανατολική Αττική και σκότωσε σχεδόν 100 ανθρώπους, πέρα από τις καμένες ζωές. Παράλληλα την ίδια ώρα, η πυρκαγιά στα Γεράνεια στη δυτικη Αττική, έκαψε 60.000 στρέμματα δάσους και σπίτια, ευτυχώς δίχως ανθρώπινες απώλειες εκεί.
Η προαναγγελία είχε ως εξής (από το facebook προφίλ της Ζ. )
Την Δευτέρα 6 Αυγούστου 2018 στις 12.30 το μεσημέρι καταθέτουμε στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών μήνυση, όπως προαναγγείλαμε στις 25 Ιουλίου:
-για την ανθρωποκτονία των συνανθρώπων μας που είτε αφέθηκαν αβοήθητοι να καούν και να πεθάνουν είτε οδηγήθηκαν προς την πυρκαγιά και την παγίδα θανάτου, έγκλημα που συνιστά το κακούργημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συρροή με ενδεχόμενο δόλο.
-για την υπαίτια έκθεση σε κίνδυνο ς όσων τελικώς διασώθηκαν, οι οποίοι εγκαταλείφθηκαν στο έλεος της πυρκαγιάς, και στη θάλασσα, παλεύοντας αβοήθητοι επί ώρες
-για το σύνολο των πράξεων και παραλείψεων κάθε υπευθύνου, που προκάλεσαν και διόγκωσαν την τραγωδία
-για την απόπειρα συγκάλυψης του εγκλήματος, την προσπάθεια απόκρυψης των πρώτων θυμάτων και της υπόθαλψης των υπαίτιων για πολιτικούς λόγους, πριν αποκαλυφθεί στο πανελλήνιο το μέγεθος της τραγωδίας.
Ζητάμε Δικαιοσύνη και Αλήθεια για τους πολίτες αυτής της χώρας, για τα θύματα της εθνικής τραγωδίας και για τις οικογένειές τους, για τους τραυματίες, για όσους κατάφεραν και γλίτωσαν και για όλους τους Έλληνες.
Ζητάμε την τιμωρία των υπαιτίων του πρωτοφανούς εγκλήματος που βύθισε στο πένθος τόσες οικογένειες κι ολόκληρη τη χώρα.
Απευθύνουμε στους πολίτες όλης της χώρας κάλεσμα συμμετοχής στον αγώνα μας για να τιμωρηθούν οι ένοχοι, αγώνα που ήδη έχει ξεκινήσει.
Η ανήθικη και άτιμη προσπάθεια της κυβέρνησης να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, γκρεμίζοντας σπίτια για να ξεχαστούν οι νεκροί, δε θα περάσει.
Η μνήμη των νεκρών και το κοινό αίσθημα των Ελλήνων δε θα αφήσουμε να προσβληθεί από τους εγκληματίες και αυτούς που τους υποθάλπουν, από αυτή τη μακάβρια Κυβέρνηση, που αναζητά λίγους μήνες ακόμη “εξουσίας”.
Έχουμε αυτήν την ευθύνη.
Σε ένα κείμενο, η κα. συνόψισε τις σκέψεις που έχει κάνει κάθε Έλληνας που δεν ανήκει στις ομάδες εξουσίας που οδήγησαν στην τραγωδία. Κάθε Έλληνας που αναρωτιέται ποιος είναι ο ρόλος του Κράτους απέναντι σε αυτά που εκ των υστέρων, το ίδιο το Κράτος καταγγέλλει.
Κάθε Έλληνας που αναρωτιέται ποιος είναι ο ρόλος της Περιφέρειας απέναντι στα γεγονότα στα οποία προηγήθηκαν της πυρκαγιάς και της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Στην οποία βρέθηκε η Αττική, κατά την ανακήρυξη της από την ίδια την περιφερειάρχισσα (τα μουστάκια του περιφερειάρχη δεν ταιριάζουν όταν μιλάμε για γυναίκα). Αυτό που θα έπρεπε να προηγηθεί αλλά δεν προηγήθηκε, τελικά ήταν ένα σχέδιο πολιτικής προστασίας, που όφειλε να έχει καταρτίσει, όπως ορίζεται από τον ίδιο τον ιδρυτικό νόμο των περιφερειών, τον Καλλικράτη. Και όχι μόνο να έχει καταρτίσει ένα σχέδιο αλλά να έχει φτιάξει και την κατάλληλη περιφερειακή δομή, την επιφορτισμένη με την εφαρμογή του.
Κάθε Έλληνας αναρωτιέται ποιος είναι τελικά ο ρόλος των δήμων στην αντιμετώπιση των καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Είναι άραγε η στάση που επέλεξε ο δήμαρχος Μαραθώνα, ο οποίος κάπου ήταν, κάτι είδε και τελικά τίποτα δεν έκανε; Ή είναι η στάση που επέλεξε ο δήμαρχος της Ραφήνας που επέλεξε να υποδυθεί τον ρεπόρτερ των καναλιών για να κερδίσει τη δημοσιότητα που τόσο είχε ανάγκη; Βέβαια και οι δύο κατόπιν εορτής οργανώνουν συσσίτια και προσποιούνται τους στρατηγούς του στρατού σωτηρίας, αλλά ο ρόλος τους μήπως θα έπρεπε να εντοπιστεί πριν συμβεί το κακό, με την οργάνωση των μονάδων περιβάλλοντος και πολιτικής προστασίας; Δηλαδή μονάδων υποβαθμισμένων γιατί προτιμούν τα όποια κονδύλια να τα στρέφουν στο τάισμα ημετέρων συλλόγων αι τη διασφάλιση ψήφων ή (όπως ο Ψινάκης) στις φιέστες του Μαραθωνίου, από κοινού με την περιφερειάρχισσα της πυρκαγιάς. Μήπως θα έπρεπε να φροντίσουν για την καθαριότητα του δημου τους και την συλλογή και απομάκρυνση ξερών κλαδιών και την αποψίλωση ιδιοκτησιών, έστω χρεώνοντας τους ιδιοκτήτες. Εκ των υστέρων, ότι και να κάνουν φαντάζει γελοίο και ύβρις στη μνήμη των θυμάτων.
Η κυρία αντιλαμβανόμενη τα απλά αυτά ερωτηματικά, που έχουν φωλιάσει στο μυαλό όλων των Ελλήνων, αλλά περισσότερο στα μυαλά των κατοίκων της Αττικής (της ανατολικής περισσότερο) υπέβαλλε τη μήνυση της κατά παντός υπευθύνου,
Θα μπορούσαν και οι πυρκαγιές της δυτικής Αττικής να έχουν προκαλέσει τραγωδία ίδιας ή παραπλήσιας κλίμακας αλλά εκεί η προνοητικότητα του αντιπεριφερειάρχη Πελοποννήσου, Π. Καλλίρη και του δημάρχου Μεγαρέων Γρ. Σταμούλη, δύο αυτοδιοικητικών που δεν βρίσκονται καν στην ίδια διοικητική μονάδα, γλίτωσε ζωές, ανθρώπους και τελικά και την ίδια την κυβέρνηση από μεγαλύτερες τραγωδίες.
Το 2007 είχαν ξαναυποβληθεί μηνύσεις για τις πυρκαγιές στην Ηλεία αλλά και στην Πάρνηθα. Οι υποθέσεις τελεσιδίκησαν (όσες τελεσιδίκησαν) μετά από 10 χρόνια χωρίς να διαπιστωθούν ευθύνες και να καταδικαστούν οι ένοχοι. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να γίνει το ίδιο και στην τωρινή περίπτωση με τις μηνύσεις κατά των υπευθύνων της Αττικής (και Ελληνικής τελικά) τραγωδίας.
Το αν θα τηρηθεί η νομιμότητα, το αν θα καταδικαστούν οι ένοχοι και αν τελικά θα εντοπιστούν οι υπεύθυνοι, είναι κάτι που θα πρέπει να υποστηριχθεί από εμάς τους ίδιους. Τον λαό, τους πολίτες και κυρίως τους δημότες των δήμων και των περιφερειών που υπέστησαν την τραγωδία. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξεχαστεί το θέμα γιατί είναι σαν να επιτρέπουμε ν ξεχαστούν τα θύματα της τραγωδίας. Είναι σαν να συμπαρατασσόμαστε μαζί με τους ενόχους που θέλουν να ρίξουν την ενοχή τους, όπου βρουν πιο εύκολα, λησμονώντας πως τις θέσεις ευθύνης δεν τους τις φόρτωσαν. Τις ζήτησαν και ο -πάντα γελασμένος λαός- τους τις εμπιστεύτηκε.
Ας κλαίνε, ας λουφάζουν. Είναι ένοχοι και η εκ των υστέρων μεταμέλεια του ς δεν αξίζει μία. Χάθηκαν ζωές και καταστράφηκαν άλλες, που δεν θα ξαναγυρίσουν. Και υπάρχουν υπεύθυνοι. Στο χέρι μας είναι να μην επιτρέψουμε να ξανασυμβούν αυτά τα πράγματα, αν αποδείξουμε στην πράξη πως θυμόμαστε. Θυμόμαστε και τιμωρούμε σαν μέλη μίας δημοκρατικής -όσο της επιτρέπουν- πολιτείας
*Ειδικότερα, οι Δήμαρχοι κινητοποιούν δια των οργανικών μονάδων Πολιτικής Προστασίας των Δήμων, το επιχειρησιακά εμπλεκόμενο δυναμικό και τα μέσα πολιτικής προστασίας του Δήμου, προκειμένου να δρομολογήσουν δράσεις
Σχέδιο Ξενοκράτης
*Οι δήμοι είναι υποχρεωμένοι να έχουν σχέδιο εκκένωσης, και είναι δική τους δουλειά να αποφασίσουν και να ζητήσουν την εκκένωση των περιοχών τους. «Δεν ξέρω γιατί δεν έγινε»,
Δ. Στεργίου Δήμαρχος Πεντέλης
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
