Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Στις 9 Δεκεμβρίου 2022 η εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ και στο ρεπορτάζ της Μίνας Μουστάκα, για τη δίκη των κατηγορουμένων για τη φονική πυρκαγιά που κατέκαψε τον Νέο Βουτζά και το Μάτι Αττικής στις 23/7/2018 ανέφερε μεταξύ άλλων, τα παρακάτω:
Με την έναρξη της διαδικασίας η υπεράσπιση του κατηγορούμενου δημάρχου Ραφήνας– Πικερμίου Ευάγγελου Μπουρνούς, για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι έθεσε θέμα αμεροληψίας του δικαστηρίου γιατί επέτρεψε την ανάρτηση των φωτογραφιών των νεκρών από την πύρινη λαίλαπα.
Παραβιάζετε το τεκμήριο της αθωότητας
«Η κίνηση της ανοχής του δικαστηρίου με την ανάρτηση των φωτογραφιών παραβιάζει το τεκμήριο της αθωότητας και κλονίζεται η αμεροληψία σας έναντι των κατηγορουμένων. Σας υπεβλήθη αίτημα στο δικαστήριο να αποφασίσετε και δεν απαντήσατε και αυτό σημαίνει έλλειψη ακροάσεως. Δεν υπήρξε απαθές το δικαστήριο σας.
Ενημέρωσα την προϊσταμένη σας και ζητώ να δηλώσετε αποχή από τα καθήκοντα σας. Έχετε εγγράψει υποθήκη για αγωγή κακοδικίας και αίτηση εξαίρεσης. Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στο πρόσωπο σας» είπε ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορούμενου Θρασύβουλος Κονταξής.
Η πρόεδρος του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών Μαρία Γκιαούρη, η οποία διευθύνει τη διαδικασία διέκοψε για λίγο τη συνεδρίαση και αμέσως μετά ανακοίνωσε με ψυχραιμία και νηφαλιότητα ότι για το δικαστήριο «δεν τίθεται κανένα ζήτημα για γιατί ο καθένας από εμάς μπορεί να ασκήσει αμερόληπτος τα καθήκοντα του και γι’ αυτό βρίσκεται εδώ».
Καταλαβαίνουμε την αγωνία του επαγγελματία, δηλαδή του δικηγόρου Κονταξή να εντοπίσει το σημείο που θα βασίσει μία επιχειρηματολογία υπέρ του φερόμενου ως πελάτη του, ήτοι του δημάρχου Ραφήνας Μπουρνούς, όμως του θυμίζουμε πως πελάτης του είναι ο δήμος και όχι ο δήμαρχος.
Ως δημότες που πληρώνουμε τον κ. Κονταξή για τις υπηρεσίες του προς τον κατηγορούμενο δήμαρχο -αφού έτσι θέλησε το δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας- και συνεπώς ουσιαστικοί πελάτες του, διαφωνούμε με τις δικολαβίστικες πρακτικές του. Διαφωνούμε γιατί αυτές οι πρακτικές αποτελούν προσβολή στο πρόσωπο των πασχόντων εναγόντων, αλλά και του συνόλου των δημοτών. Αισθανόμαστε την υποχρέωση να του ξεκαθαρίσουμε πως δεν μπορούμε να ανεχτούμε δικολαβίστικες πρακτικές σε μία τέτοια σοβαρότατη υπόθεση. Αυτό άλλωστε έγινε σαφές από τις εκδηλώσεις του ακροατηρίου στη δικαστική αίθουσα μόλις η πρόεδρος ξεκαθάρισε πως δεν τίθεται κανένα ζήτημα, όπως εσείς τι θέσατε.
Κύριε Κονταξή, ως δικηγόρος οφείλετε να κάνετε το παν για την υπεράσπιση του πελάτη σας, μόνο που πελάτης σας είναι ο δήμος και όχι ο κύριος Μπουρνούς. Έτσι, υπερασπιστείτε τον κ. Μπουρνούς αν για αυτό σας είπαν ότι πληρώνεστε, αλλά τουλάχιστον μη προσβάλλετε αυτούς που σας πληρώνουν και αποτελούν τελικά τον πραγματικό πελάτη σας.
Ευτυχώς η πρόεδρος του δικαστηρίου σας έδωσε μία ικανοποιητική απάντηση στις αιτιάσεις σας. Μείνετε σ' αυτό και μην αποπειραθείτε πλέον να εγείρετε θέματα αμφισβήτησης κανενός τεκμηρίου αθωότητας γιατί αυτό θα ισοδυναμεί με αμφισβήτηση κάθε έννοιας δικαίου.
Πηγή της είδησης
Από το 2020, όταν δημότες υπέβαλλαν αίτημα ένταξης της βελανιδιάς της Ραφήνας, στον κατάλογο των διατηρητέων μνημείων της Φύσης, ένας λαβύρινθος διαδικασιών έχει καταπιεί και αυτήν ακόμα τη διαδικασία του χαρακτηρισμού, με αιχμή την αδυναμία (;) ή την ανικανότητα των φορέων να εξετάσουν και να ανταποκριθούν σε ένα απολύτως δίκαιο αίτημα. Ένα δέντρο 700 και πλέον ετών, το οποίο επιβιώνει ως εκ θαύματος στα όρια του πιο εχθρικού προς τα δέντρα και τη Φύση γενικότερα, δήμου, βρίσκεται εκτός της κρατικής μέριμνας λόγω γραφειοκρατικών διαδικασιών.
Τι και αν συντάχθηκε μελέτη από ειδικούς επιστήμονες (δασολόγο, χημικό και βιολόγο) σύμφωνα με τα οριζόμενα από την τότε ισχύουσα νομοθεσία, κανένας φορέας δεν προώθησε τη διαδικασία, ως όφειλε και πολύ περισσότερο δεν συνέδραμε προκειμένου να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες. Έτσι το θέμα παραμένει βαλτωμένο και φυσικά ο φόβος για κάποια "αναπτυξιακή παρέμβαση" από πλευράς δήμου, περιφέρειας ή υπουργείου στην περιοχή, παραμένει ενεργός. Ειδικά από πλευράς δήμου και ενδεχόμενων ενεργειών του, ο φόβος της καταστροφής του υπεραιωνόβιου δέντρου, είναι μεγαλύτερος.
Εκεί που όλα έδειχναν πως τίποτα δεν επρόκειτο να προχωρήσει, μία ελπίδα γεννήθηκε. Δημοσιεύτηκε η απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δασών και του Γενικού Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων για τη σύσταση και συγκρότηση επιτροπής για τον καθορισμό των εξειδικευμένων κριτηρίων βάσει των οποίων δύνανται να χαρακτηριστούν αιωνόβια – υπεραιωνόβια δέντρα ως μνημεία της φύσης
Η υπό σύσταση Επιτροπή θα αποτελείται από:
Δύο (2) εκπροσώπους του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) με τους αναπληρωτές τους, ένας (1) εκ των οποίων ορίζεται ως Πρόεδρος της επιτροπής,
έναν (1) εκπρόσωπο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ), με τον αναπληρωτή του.
Γραμματέας της επιτροπής ορίζεται, με τον αναπληρωτή του, υπάλληλος της Δ/νσης Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος & Βιοποικιλότητας του ΥΠΕΝ.
Βέβαια η απόφαση που έχει όλες τις δυνατότητες να προωθήσει τον χαρακτηρισμό της Βελανιδιάς της Ραφήνας ως διατηητέο μνημείο της Φύσης, περιέχει τα απαισιόδοξα σημεία της.
1. Το αίτημα ένταξης κάθε δέντρου που εξετάζει η επιτροπή πρέπει να έχει υποβληθεί από δημόσιους φορείς και οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Για τη Βελανιδιά της Ραφήνας και οι δημόσιοι φορείς και ο οικείος ΟΤΑ έχουν αποδειχθεί, χρόνια τώρα ανεπαρκείς, επιδεικνύοντας χαρακτηριστική -έως ύποπτη- αδράνεια
2. Εφόσον αποφασίσει η επιτροπή για τα κριτήρια ένταξης, τα προωθεί μαζί με σχετική εισήγηση προς το αρμόδιο όργανο του ΥΠΕΝ για την έκδοση σχετικής απόφασης. Όμως επίσης, το "αρμόδιο όργανο του ΥΠΕΝ" για την περίπτωση της Βελανιδιάς της Ραφήνας, έχει επιδείξει την ίδια ανεπάρκεια με εκείνους που είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον της υποβολής σχετικού αιτήματος.
Ο καιρός θα δείξει, αλλά πιστεύουμε πως επειδή πρόκειται για ολοκαίνουργια απόφαση των δύο γενικών γραμματέων, οι υπηρεσιακοί φορείς θα επιδείξουν ζέση για την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Απομένει να δούμε αν την ίδια ζέση θα επιδείξουν οι "δημόσιοι φορείς" (λέγε με δασαρχείο Πεντέλης) και ο οικείος ΟΤΑ (εδώ μάλλον γελάνε). Άλλωστε ο οικείος ΟΤΑ επέδειξε καταστροφική διάθεση, μόλις πρόσφατα, όταν υποστήριξε δράση καταστροφής του καμένου ανατολικού Πεντελικού με την εισβολή ορδών "εθελοντών αναδασωτών" μέσα στις φρεσκοκαμένες εκτάσεις, παραβιάζοντας κάθε επιστημονική οδηγία και κάθε αναδασωτική εμπειρία, στο όνομα της προεκλογικής του "προβολής".
Ακολουθεί η απόφαση των δύο γραμματέων, όπως δημοσιεύτηκε στη Διαύγεια με ΑΔΑ 9ΡΣ54653Π8-ΦΓΥ
Πρωτοφανής αντιδημοκρατική μεθόδευση από το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου, προκειμένου να περάσει από το Δημοτικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) η παραχώρηση 12 στρεμμάτων δημοτικών εκτάσεων στο κέντρο της Ραφήνας δίπλα σε 6 σχολεία για κατασκευή εργοταξίου της ΙΝΤΡΑΚΑΤ.
Στην υπ' αριθμόν 38/15-11/2022 μεικτή συνεδρίαση του Δ.Σ. με αρ.174/2022 που ψηφίστηκε με μικρή πλειοψηφία(14-11) στη συνεδρίαση της 15/11/2022, παραχώρησε απευθείας τις εν λόγω εκτάσεις στην ΙΝΤΡΑΚΑΤ για 5+2 χρόνια με αντάλλαγμα ανταποδοτικές εργασίες που όμως απαγορεύονται σε ζώνη Α(πρασίνου).
Η απόφαση αναρτήθηκε στη Διαύγεια την Παρασκευή 18/11/22 και μόλις έγινε γνωστή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από φορείς και κατοίκους, οι οποίοι κάλεσαν τη Δευτέρα 28/11/22 συνάντηση συλλόγων των άμεσα θιγόμενων με τους επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων, όπου αποφασίστηκε ομαδική προσφυγή στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
Την Τρίτη 29/11/22, μόλις έγινε γνωστή η πρόθεση προσφυγής στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, δημοσιεύθηκε στη Διαύγεια https://diavgeia.gov.gr/decision/view/v/72dfadb1-1891-4e3d-9e97-39657bbc77ca"}">ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου με προσθήκη στοιχείων που ουδέποτε αναφέρθηκαν στη συνεδρίαση. Ήταν μία προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η ολοκλήρωση κατασκευής του γιαπιού που βρίσκεται δίπλα στο χώρο απόθεσης μπάζων, ογκωδών και προϊόντων κήπου του Δήμου, που είχε προσδιοριστεί ως μία από τις ανταποδοτικές εργασίες της ΙΝΤΡΑΚΑΤ έναντι της παραχώρησης, αφού ανέγερση κτιρίων δεν επιτρέπεται σε ζώνη Α (πρασίνου).
Την Πέμπτη 1/12/22 τρείς επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων, μία ανεξάρτητη δημοτική σύμβουλος, επτά σύλλογοι και δεκαεννέα κάτοικοι κατέθεσαν https://megalo-rema.blogspot.com/2022/12/blog-post.html"}">προσφυγή κατά της παράνομης απόφασης στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση για ανάκληση της παράνομης απόφασης που θέτει σε κίνδυνο τους μαθητές, δημιουργεί κυκλοφοριακό χάος και μετατρέπει μία ζώνη πρασίνου σε εργοτάξιο και μάλιστα μέσα από την παράνομη διαδικασία της απευθείας εκμίσθωσης.
Την Παρασκευή 2/12/22 δημοσιεύθηκε στη Διαύγεια https://diavgeia.gov.gr/doc/%CE%A85%CE%98%CE%92%CE%A916-%CE%9F47?inline=true"}">ΔΕΥΤΕΡΗ ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ της απόφασης του Δ.Σ. με προσθήκη ολόκληρου κειμένου που προσπάθησε να δικαιολογήσει την παρανομία στη διαδικασία παραχώρησης, με επίκληση του δημοσίου συμφέροντος. Για δεύτερη φορά τίποτα από τα αναφερόμενα στην προσθήκη δεν είχε αναφερθεί στη συνεδρίαση του Δ.Σ..
Τη Δευτέρα 5/12/22, ενόψει της ανακοινωμένης συνεδρίασης Δ.Σ. για την Τρίτη 6/12/2022, κατατέθηκε σε Δήμο και Δ.Σ. https://megalo-rema.blogspot.com/2022/12/68.html"}">αίτημα 68 κατοίκων και φορέων που ζητά από το Δ.Σ. την εκ νέου συζήτηση του θέματος παρουσία κατοίκων προκειμένου να ανακληθεί η παραχώρηση των εκτάσεων για εργοτάξιο, ενώ παράλληλα κατατίθεται αίτημα παρέμβασης φορέων στη συνεδρίαση του Δ.Σ. προκειμένου να εκτεθούν οι απόψεις των φορέων στους Δημοτικούς Συμβούλους.
Την Τετάρτη 6/12/2022 9:00-10:00, η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής (ΕΠ.ΠΟΙ.ΖΩ.)αποφασίζει να εισηγηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο τη διενέργεια πλειοδοτικού διαγωνισμού για εκμίσθωση(!!!) των δημοτικών εκτάσεων που είχαν παραχωρηθεί στην ΙΝΤΡΑΚΑΤ(!!!), σε μία προσπάθεια κάλυψης των βαρύτατων πειθαρχικών ευθυνών που βαραίνουν όλους τους Δημοτικούς Συμβούλους που ψήφισαν την παράνομη απόφαση. Το θέμα ήρθε στην Επιτροπή ως κατεπείγον, εκτός ημερήσιας διάταξης, χωρίς να αιτιολογηθεί το κατεπείγον του θέματος και ενώ είχε προηγηθεί η απόφαση 174/2022 του Δ.Σ. για το θέμα της παραχώρησης.
Στο https://www.facebook.com/1368874272/videos/1190215411571573/"}">Δ.Σ. που έγινε το ίδιο βράδυ (Τρίτη 6/12/2022, 21:00-23:00) το θέμα δεν τέθηκε προς συζήτηση, οι δε φορείς που είχαν αιτηθεί συμμετοχή σε αυτό δεν έλαβαν λινκ για τη συμμετοχή τους, ούτε έλαβαν κάποια γραπτή απάντηση από τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου.
Το πρωί της Τετάρτης 7/12/22 στις 12:20 ο πρόεδρος του Δ.Σ. έστειλε στους Δημοτικούς Συμβούλους πρόσκληση «κατεπείγουσας» δια περιφοράς συνεδρίασης Δ.Σ. (μέσω μέιλ και τηλεφώνων) με θέμα τη διενέργεια πλειοδοτικού διαγωνισμού για εκμίσθωση των εν λόγω εκτάσεων που ήδη είχαν παραχωρηθεί στην ΙΝΤΡΑΚΑΤ με απόφαση του Δ.Σ. Η πρόσκληση ήταν για την αμέσως επόμενη ημέρα Πέμπτη 8/12/2022. Όμως 40λεπτά αργότερα και συγκεκριμένα στις 13:05 ο πρόεδρος έστειλε ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ επισπεύδοντας τη συνεδρίαση για να γίνει την ίδια μέρα Τετάρτη 7/12/22(!!!) και μάλιστα στις 14:30 δλδ. σε λιγότερο από 1,5 ώρα από την πρόσκληση!!! Να σημειωθεί ότι για την Πέμπτη 8/12/22 το απόγευμα υπήρχε ήδη πρόσκληση σε Δημοτικό Συμβούλιο δια ζώσης, στο οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να τεθεί το θέμα εκτός ημερήσιας διάταξης και να παραστούν και οι φορείς που είχαν ζητήσει να παρέμβουν. Εξάλλου, αφού το θέμα είχε θεωρηθεί κατεπείγον από το πρωί της Τρίτης 6/12/22 στην ΕΠ.ΠΟΙ.ΖΩ., τότε γιατί δεν συζητήθηκε στη συνεδρίαση μέσω τηλεδιάσκεψης που έγινε το ίδιο απόγευμα με συμμετοχή των φορέων που είχαν αιτηθεί παρέμβαση? Και αν στη συνεδρίαση της Τρίτης 6/12/22 το θέμα δε θεωρήθηκε κατεπείγον για να συζητηθεί, πώς έγινε κατεπείγον ξαφνικά την άλλη μέρα το πρωί της Τετάρτης 7/12/22???
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ:
Οι πρωτοφανείς αυτές μεθοδεύσεις θέτουν σε κίνδυνο την ομαλή λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών στην πόλη μας και επιδιώκουν με αντιδημοκρατικές και παράτυπες διαδικασίες την επιβολή ειλημμένων αποφάσεων που αλλάζουν τη φυσιογνωμία της Ραφήνας και υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων της για την ερχόμενη δεκαετία τουλάχιστον.
(Καταγγελία της Κίνησης για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας)
Επισυνάπτεται το κείμενο που λάβαμε
Τι σου είναι το διαδίκτυο. Γράφεις κάτι εν βρασμώ ψυχικής ορμής και μετά, όταν ο politically correct εαυτός σου πιεί έναν καφέ, σου φωνάζει
"Τι έκανες; Πως τώρα θα αποφύγεις την ξεφτίλα; Δεν είπαμε να μη καρφώνεσαι; Έχεις και ένα σχεδόν δημόσιο προσωπείο που πρέπει να φαίνεται καθαρό. Τρέχα αμέσως και μάζεψε ό,τι βρωμιά ξαμόλησες".
Και τρέχεις ο/η δυστυχής να αναιρέσεις τα αποκαλυπτήρια του αληθινού σου εαυτού και να σβήσεις τη λαδιά από το πολιτικά ορθό κοστούμι σου. Η λαδιά όμως αποθηκεύτηκε από τις μηχανές αναζήτησης. Και μένει εκεί και στη μνήμη όσων διάβασαν. Είτε σε επιδοκίμασαν είτε σε αποδοκίμασαν.
Τέλος πάντων, επειδή δεν θέλουμε να λερώνουμε την Attica Voice με φασιστικά και ρατσιστικά κρωξίματα, δεν θα επεκταθούμε άλλο επ' αυτών. Μόνο θα αφιερώσουμε το καταπληκτικό βίντεο του Χριστόφορου Ζαραλίκου, από το πρόγραμμα 1againstracism.
Δεν είναι ρατσίστρια, αλλά...
Μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και από τη σχετική δημοσίευση στο blog της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, λάβαμε και αναδημοσιεύουμε την παρακάτω ανακοίνωση:
ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ 12 ΣΤΡ. ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟΥ,
ΠΟΥ ΜΕΘΟΔΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ!
Με την υπ’ αριθμ. 174/συν.38/15.11.2022 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου παραχωρήθηκε για 5 + 2 χρόνια στην εταιρεία ΙΝΤΡΑΚΑΤ για δημιουργία εργοταξίου της χώρος ιδιοκτησίας του Δήμου περίπου 12 στρέμματα, χαρακτηρισμένος στην μεγαλύτερη έκτασή του ως χώρος πρασίνου (Περιοχή Α, ΖΟΕ Μεσογείων), χωρίς να τηρηθεί η διαδικασία δημοπράτησης και με ανταποδοτικά ανταλλάγματα (ασφαλτόστρωση, γεφυροπλάστιγγα, δάπεδα από σκυρόδεμα, ολοκλήρωση ημιτελούς κτιρίου) που δεν είναι συμβατά με τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης.
Κατά της απόφασης αυτής έχει ασκηθεί η με αρ. 123864/1-12-2022 προσφυγή ενώπιον του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής από 4 Δημοτικούς Συμβούλους, την Ένωση Γονέων, 3 Συλλόγους Γονέων (1ου & 4ου Δημοτικού και 4ου Νηπιαγωγείου), τον Εξωραϊστικό Σύλλογο Νηρέα, την «Κίνηση για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας» και 19 κατοίκους Ραφήνας-Πικερμίου. Με την προσφυγή αυτή ζητείται η ακύρωση της απόφασης και η κίνηση της πειθαρχικής διαδικασίας για την απόδοση των σχετικών ευθυνών δεδομένου ότι, μεταξύ άλλων, η απευθείας μίσθωση χωρίς δημοπράτηση αποτελεί βαρύτατο πειθαρχικό αδίκημα.
Ήδη μόλις έγινε γνωστή η πρόθεση προσβολής της απόφασης αυτής και η συλλογή υπογραφών προς τούτο, ο Δήμος ανήρτησε στην «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» δύο «ορθές επαναλήψεις» της1 που επισυνάπτουμε, με διαφοροποιημένο σε σχέση με το αρχικό περιεχόμενο που, σύμφωνα με τις καταγγελίες δημοτικών παρατάξεων, ουδέποτε συζητήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο ενώ εξάλλου δεν προκύπτει ούτε από την πρωτοκολλημένη αίτηση της ΙΝΤΡΑΚΑΤ και τον σχετικό προϋπολογισμό των ανταποδοτικών εργασιών, ούτε από την σχετική εισήγηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο, ούτε από το βίντεο του Δημοτικού Συμβουλίου που έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο. Πρόκειται για επίσης παράνομη μεθόδευση, που επιτείνει την υποκειμενική ευθύνη των εμπλεκομένων, δεδομένου ότι ορθή επανάληψη αναρτημένου στη «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» εγγράφου επιτρέπεται μόνον για τη διόρθωση γραφικών ή λογιστικών σφαλμάτων, και μάλιστα τυπικών και επουσιωδών και όχι για την εισαγωγή νέων στοιχείων που θίγουν το λοιπό περιεχόμενο της πράξης.2
Εχθές, με την από 5.12.2022 επιστολή 68 κατοίκων και φορέων Ραφήνας-Πικερμίου προς όλους τους δημοτικούς συμβούλους, ζητήθηκε η άμεση ανάκληση της παράνομης απόφασης παραχώρησης.
Ήδη πληροφορούμαστε ότι στη σημερινή (6.12.2022) συνεδρίαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου συζητήθηκε εκτός ημερήσιας διάταξης και αναμένεται σε επερχόμενο Δημοτικό Συμβούλιο να συζητηθεί η "εκμίσθωση με ανοιχτό πλειοδοτικό διαγωνισμό" των ίδιων ακριβώς δημοτικών εκτάσεων, που με την προηγούμενη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου παραχωρήθηκαν στην ΙΝΤΡΑΚΑΤ για χρήση εργοταξίου και με ακριβώς την ίδια διάρκεια. Καταγγέλλουμε την «φωτογραφική» αυτή διαδικασία και υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 446 του Π.Δ 14/99 (ΦΕΚ 580/27.07.99, τεύχος Δ΄) «Κώδικας βασικής πολεοδομικής νομοθεσίας», η παραχώρηση και μίσθωση της χρήσης εκτάσεων γης, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, από τους ΟΤΑ γίνεται αφού προσδιοριστεί η χρήση των εκτάσεων αυτών και εφόσον ο σκοπός των παραπάνω πράξεων δεν είναι αντίθετος με τη χρήση αυτή. Στην προκειμένη περίπτωση, η χρήση εργοταξίου δεν επιτρέπεται δεδομένου ότι το μεγαλύτερο κομμάτι των παραχωρούμενων αγροτεμαχίων ανήκει στην Περιοχή με στοιχείο Α (Ζώνη Πρασίνου) της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.) Μεσογείων του Ν. Αττικής3.
ΑΣ ΜΗΝ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ!
6/12/2022, Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., τηλ.6940276565
Εδώ η ανακοίνωση της ΚΠΑΜΡΡ:
1 Με την πρώτη "ορθή επανάληψη" στις 29/11/2022: α) προστέθηκε η κατασκευή φωτοβολταϊκών στην οροφή του ημιτελούς κτιρίου και β) αναφέρθηκαν για πρώτη φορά τα 3 ΚΑΕΚ των παραχωρούμενων ακινήτων., ενώ με την δεύτερη "ορθή επανάληψη" την 1/12/2022 (δηλ. μετά την κατάθεση της προσφυγής) προστέθηκε εκτενές κείμενο που προσπαθεί να δικαιολογήσει την επιλογή των οικοπέδων (για να γίνει το έργο στο χρονοδιάγραμμα κλπ).
2 Ελ.Συν.Κλιμ.Τμ.1 Πράξη 253/2019,: Ελ. Συν. Κλιμ. Τμ. 1 Πράξη 290/2016, Ελ.Συν.Τμ.7 Πράξη 217/2007:
3 Σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 6.3.2003 (ΦΕΚ Δ 199/06.03.2003)», στην Περιοχή Α επιτρέπεται μόνον η χρήση για «δημόσια και δημοτικά καθιστικά», και μόνον κατ’ εξαίρεση, ύστερα από προέγκριση χωροθέτησης σύμφωνα με την κοινή υπουργική απόφαση 69269/5387/24.10.90 (Β/678), επιτρέπεται η χρήση για: α) εγκαταστάσεις παραγωγής αιολικής ενέργειας και β) εγκαταστάσεις μετεωρολογικών και γεωδυναμικών σταθμών. Όλες οι παραπάνω χρήσεις εί
Μέσα στα «χρόνια της κρίσης», μίας από τα πολλές αλληλοδιαδεχόμενες κρίσεις που δεν έχουν πάψει να μαστίζουν την ελληνική κοινωνία εδώ και 200 χρόνια, δηλαδή όση και η ζωή του νεοελληνικού κράτους, το αμερικάνικο κέντρο ερευνών (think tank) Pew είχε διεξαγάγει μία σημαντική έρευνα. Η έρευνα αφορούσε γενικά τις ευρωπαϊκές κοινωνίες κα τις μεταβολές που παρατηρούντο στην ιεράρχηση των αξιών τους. Ήταν ένα βαρόμετρο θα μπορούσαμε να πούμε που έδειχνε «κατά που πνέουν οι άνεμοι» για κάθε ευρωπαϊκή χώρα στην οποία διεξήχθη η έρευνα.
Πολλές και πολλοί θα διατηρούμε μνήμες από εκείνη την έρευνα, όπως της επέτρεψαν να φτάσει σε εμάς τους απλούς πολίτες της χώρας, οι διαμεσολαβητές της ενημέρωσης μας. Χαρακτηριστικά είναι τα ευρήματα που έδειχναν μεταξύ άλλων, την ολοένα αυξανόμενη συντηρητικοποίηση, την οπισθοδρόμηση της ελληνικής κοινωνίας. Δείκτες όπως εκείνος που μετρά το πως βλέπει και εντέλει πως κατατάσσει ο κάθε λαός τον πολιτισμό του, αν και θα έπρεπε πρώτα να ερωτηθεί ο κάθε λαός για το αν πιστεύει πως διαθέτει πολιτισμό και αν ναι, με ποια κριτήρια το αποφάσισε. Τέλος πάντων, οι καθημαγμένοι Έλληνες του 2015 ισχυρίζονταν πως όχι μόνο διέθεταν πολιτισμό αλλά και τον κατέτασσαν στην κορυφή των παγκόσμιων πολιτισμών. Η έλλειψη αιτιολόγησης αυτής της «κρατούσας άποψης» εντός του «πανελληνίου» άφηνε μία απορία για το με ποια ζυγαριά τελικά ζυγίστηκε ο νεοελληνικός πολιτισμός ως «βαρύτερος» ή σημαντικότερος των υπολοίπων. Αλλά μάλλον αυτό δεν θα μπορούσε να μπει σε ερώτηση «έρευνας».
Γράφημα από την έρευνα του Pew research center (2018)
Όπως δημοσιεύτηκε στην προαναφερθείσα έρευνα, το 89% των Ελλήνων θεωρούν «τον πολιτισμό τους ανώτερο των άλλων», ενώ το 76% θεωρούν τη χριστιανική πίστη τους στοιχείο της εθνικής τους ταυτότητας και ότι μόνο ως χριστιανοί είναι «αληθινοί Έλληνες». Αναφορικά με την εθνική ταυτότητα, το 74% των Ελλήνων εκτιμούν ότι η καταγωγή εξ αίματος και η εθνική ταυτότητα ταυτίζονται. Δηλαδή όποιος δεν γεννήθηκε στην Ελλάδα από Έλληνες γονείς δεν μπορεί να είναι Έλληνας. Και κάπου εκεί γίνεται αντιληπτό πως το 74% των νεοελλήνων αγνοεί το ελληνικό «Τοσούτον δ’ απολέλοιπεν η πόλις ημών περί το φρονείν και λέγειν τους άλλους ανθρώπους, ώσθ’ οι ταύτης μαθηταί των άλλων διδάσκαλοι γεγόνασι και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους, αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας, ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας» του Ισοκράτη, τον οποίο χρειάστηκε να «χειρουργήσουν» (βλ. Ν. Σαραντάκο για την επέμβαση του Παπαθεμελή) για να κάνουν τον Ισοκράτη να γράφει ό,τι αυτοί θέλουν. Το θέμα μας όμως εδώ δεν είναι ο Ισοκράτης ούτε ο πανηγυρικός του ούτε οι διαστρεβλωτές του. Το θέμα μας είναι η διάχυση του συντηρητικού σκότους στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Και αν θα κάναμε περιπτωσιολογία και με μεγάλη προσπάθεια ισχυριζόμασταν πως από την περίπτωση του Οδυσσέα Τσενάι μέχρι εκείνη του Γιάννη Αντετοκούνμπο η κοινωνία μας εξελίχθηκε, θα σπάγαμε τα μούτρα μας στους βράχους του καθημερινού ρατσισμού που επιβιώνει στη σκιά της νεοελληνικής ζωής σήμερα.
Η ζωή μετά
To 2018, το ίδιο think tank (Pew research center) διαπίστωνε πως οι Έλληνες βρίσκονταν στην κορυφή της κατάταξης μεταξύ 34 χωρών της Ευρώπης, για τις μεταφυσικές τους ανησυχίες. Το 92% των ερωτηθέντων δήλωσαν πως πιστεύουν στον θεό, ξεπερνώντας ακόμα και τους Ρώσους που απαντούν το ίδιο, στην ίδια ερώτηση, σε ποσοστό 75%. Στην κοιτίδα του Ορθού λόγου, ο Πλάτωνας είναι απλά εμπόρευμα στα τουριστικά της οδού Ηφαίστου.
Τελικά ποιος αξίζει την εμπιστοσύνη μας αφού ούτε εμείς οι ίδιοι δεν την αξίζουμε;
Γράφημα από την έρευνα της ΚΑΠΑ Research (2021)
Τον Αύγουστο του 2021, η Kapa Research δημοσίευσε μία έρευνα (Οι Έλληνες και το εμβόλιο κατά της Covid-19) που μεταξύ άλλων παρουσίαζε και ευρήματα για την εμπιστοσύνη που δείχνουν οι Έλληνες στους θεσμούς. Εκεί διαβάζουμε πως o ελληνικός Στρατός και το ΕΣΥ καταλαμβάνουν τις πρώτες δύο θέσεις. Ναι, το ΕΣΥ που σήμερα, ένα χρόνο μετά διέλυσε ο 5ος και ο 12ος θεσμός, σε σειρά κατάταξης με κριτήριο την εμπιστοσύνη που απολαμβάνουν από τον ελληνικό λαό. Δηλαδή ο θεσμός της Κυβέρνησης (5ος) και εκείνος του Κοινοβουλίου (12ος). Ο ίδιος ο κριτής (ο ελληνικός λαός) δεν αντέδρασε διόλου ή αντέδρασε χλιαρά στη διάλυση του ΕΣΥ. Απλά ανάθεσε (όπως πάντα) σε 2 θεσμούς που δεν εμπιστεύεται, να διαλύσουν αυτόν που εμπιστεύεται. Τρέλα ή βλακεία, απόδειξη κι αυτό συντηρητικής στροφής, εσωστρέφειας, παραλυτικής ιδιωτείας και αδιαφορίας προς το δημόσιο συμφέρον, αφού ο θεσμός – θύμα της κυβερνητικής επίθεσης, ήταν υποτίθεται υψηλά ιεραρχημένος (2ος) σε αξιοπιστία. Αν λοιπόν εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται πως ο δείκτης εμπιστοσύνης που είχε αποδώσει ο ίδιος λαός πληθυσμός στο ΕΣΥ τον Αύγουστο του 2021, ήταν ψεύτικος τότε τι να πει κανείς για τους δείκτες εμπιστοσύνης προς τους υπόλοιπους θεσμούς; Ειδικά όταν μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται (ως θεσμός) και οι ..ιδιωτικές επιχειρήσεις (με «σκορ» 45% θετικές 54% αρνητικές γνώμες για το πόσο άξιες εμπιστοσύνης είναι). Αυτό άλλωστε φάνηκε πρόσφατα, τόσο με την αποδεδειγμένη, χρηματιστηριακή χειραγώγηση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας, όσο και με τα καλάθια του νοικοκυριού, τις τράπεζες και τα επιτόκια ή τις παραχωρήσεις αυτοκινητοδρόμων .
Τέλος πάντων, ο Στρατός μένει στην πρώτη θέση, ο κυβερνητικός θεσμός στην 5η, η Αστυνομία στην 6η, η Δικαιοσύνη στην 8η, το Εκπαιδευτικό σύστημα στην 9η, η Εκκλησία στη 10η, η Τράπεζα της Ελλάδος στην 11η, και από εκεί και κάτω βρίσκονται εκείνοι οι θεσμοί που προϋποθέτουν λαϊκή συμμετοχή, όπως το Κοινοβούλιο στη 12η, η τοπική αυτοδιοίκηση στη 13η, τα Κόμματα στη 16η, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις στη 17η και στον πάτο βρίσκονται τα -αποδεδειγμένα με τη βούλα Πέτσα- αναξιόπιστα ΜΜΕ και οι ΜΚΟ.
Το να εμπιστεύεται ένας πληθυσμός (δεν τολμάμε να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη λαός εδώ) τον Στρατό περισσότερο από τη Δικαιοσύνη και την Εκκλησία περισσότερο από το Κοινοβούλιο του ή τα κόμματα του ή την «τοπική αυτοδιοίκηση», μόνο κατ’ ευφημισμό μπορεί να θεωρηθεί συντηρητικοποίηση. Είναι κάτι πολύ χειρότερο και μυρίζει μούχλα, τουλάχιστον 50 ετών.
Η παρουσία εντός του Κοινοβουλίου, νοσταλγών της Χούντας, φασιστών και λοιπών σκοτεινών υπάρξεων δεν αναφέρθηκε σε καμία έρευνα. Φρόντισε ο ίδιος ο ελληνικός λαός πληθυσμός να δείξει δια της ψήφου του πως αυτά τα στοιχειά της Ιστορίας εξακολουθούν να ζουν ανάμεσα μας και όχι πια στο περιθώριο της κοινωνίας. Είναι κρίμα που στην έρευνα για την εμπιστοσύνη προς τους θεσμούς δεν μπήκε και το παρακράτος. Ίχως να έπιανε καλύτερη κατάταξη και από αυτόν ακόμα τον Στρατό.
Πηγές:
Pew research center 2022 Positive views of European Union reach new highs in many countries
ΚΑΠΑ Research (Aύγουστος 2021)
ΥΓ: Θυμάστε το δίλημμα του δημοψηφίσματος του 2015; Τους Μενουμευρώπηδες; Το διπλανό διάγραμμα πρόσφατης έρευνα του Pew research center δείχνει πως είμαστε οι λιγότερο θετικά διακείμενοι προς την Ε.Ε. Τι λέτε; Μέσα στη συντηρητικοποίηση και την εσωστρέφεια μας, η επόμενη κίνηση θα είναι ένα "ηρωικό" GRexit; Πάντως σε σχέση με το 61+% του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, οι αρνητικά προς την ΕΕ διακείμενοι δείχνουν μείωση.
Άγνωσται αι βουλαί Κυρίου (αφού οι Έλληνες ποτέ δεν είχαμε Βουλή ούτε βούληση και προτιμάμε να πιστεύουμε μόνο στον Θεό, οποίος τελικά θα αποφασίσει για το ανάδελφο μας έθνος
Η οποία Πίνδου, να πω και κάτι άλλο -η οποία Πίνδου δεν μπορεί να αδειοδοτηθεί. Προσέξτε, να είμαι ξεκάθαρος. Η παιδική χαρά της Πίνδου δεν μπορεί να αδειοδοτηθεί. Παρότι της έβαλα ρεύμα, ο κ. Αδαμόπουλος είχε βάλει τα φωτιστικά και ήταν εκεί πέρα έτσι. Της έβαλα ρεύμα με διαδικασίες που δεν θέλω να σας πω ποιες είναι. Θα την αναπλάσουμε, θα γίνει με όργανα πιστοποιημένα, δεν πρόκειται να πιστοποιηθεί ποτέ, γιατί μια παιδική χαρά για να πιστοποιηθεί πρέπει ο χώρος που τοποθετείται να προβλέπεται για παιδική χαρά. Εκεί πέρα είναι ρέμα! Μέσα σε ρέμα δεν μπορεί να πιστοποιηθεί μια παιδική χαρά."
Ευ. Μπουρνούς, 11/5/2019
Το παραπάνω απόσπασμα από προεκλογική συγκέντρωση του δημάρχου Ραφήνας Μπουρνούς μπορείτε να το απολαύσετε και στο σχετικό βίντεο:
Ανατρέχοντας και σε άλλους ιστοτόπους (πλην των «επίσημων ιστοσελίδων» που μεταφέρουν με προφανή οσφυοκαμπτική διάθεση, συνήθως διθυραμβικές αναρτήσεις για τον δήμαρχο τους), ανακαλύπτουμε πως η παιδική χαρά της οδού Πίνδου έχει «πιστοποιηθεί» πάλι στο παρελθόν, στις 21/5/2019, μόλις 16 μέρες μετά τον αφορισμό του ίδιου δημάρχου περί της αδυναμίας πιστοποίησης λόγω του εντοπισμού του παιδοτόπου σε κοίτη ρέματος (σε μπαζωμένο ρέμα για την ακρίβεια).
Μάλιστα η σχετική «πληροφορια» περί δήθεν πιστοποίησης της παιδικής χαράς, προέρχεται από τον δήμαρχο Μπουρνούς. Τον ίδιο που στο παραπάνω βίντεο άγρας ψήφων (Μάιος του 2019) ενημερώνει σε έντονο ύφος, το πόπολο πως η ίδια η παιδική χαρά που «πιστοποίησε» , δεν πρόκειται να πιστοποιηθεί ποτέ. Και όμως «πιστοποιήθηκε στις 21/5/2019
αλλά και πάλι στις 2/12/2022. Ποιος κοροϊδεύει ποιον;
Αν ζούσαμε σε άλλον πλανήτη θα μας προβλημάτιζε η προφανής διάσταση λόγου του δημάρχου και των υπασπιστών του από την κοινή λογική ή πιο απλά από την αλήθεια. Αλλά ζούμε στον ατυχή δήμο Ραφήνας (και κατά τραγική μοίρα και Πικερμίου) οπότε γνωρίζουμε καλά την καθημερινή κοροϊδία που διαχέεται από συγκεκριμένα κέντρα ως «αλήθεια». Έτσι αρνούμαστε να συνηθίσουμε το τέρας της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και της εξοικείωσης με μία εικονική πραγματικότητα, που μας σερβίρουν εκείνοι που εξακολουθούν να μας θεωρούν αφελείς.
Έρχονται και εκλογές σε λιγότερο από έναν χρόνο και η μηχανή με τα ψέματα ήδη δουλεύει ασταμάτητα ψάχνοντας για αφελείς και αμνήμονες. Ας είμαστε λίγο προσεκτικότεροι αυτή τη φορά και ας αποδείξουμε πως διαθέτουμε και μνήμη και κρίση και αξιοπρέπεια
Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας εξέδωσε Δελτίο Τύπου το οποίο δημοσιεύουμε εδώ και αφορά στην παραχώρηση χώρου 12 στρεμμάτων στην εταιρεία ΙΝΤΡΑΚΑΤ προκειμένου να τον χρησιμοποιήσει ως εργοτάξιο για έργο που εκτελεί στην περιοχή της Ραφήνας. Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου όπως τα λάβαμε σήμερα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αλλά και όπως έχει αναρτηθεί στο ιστολόγιο της Κίνησης
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Προσφυγή στο Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής κατέθεσαν επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων της αντιπολίτευσης, δημοτικοί σύμβουλοι, η Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων Ραφήνας-Πικερμίου, τρεις Σύλλογοι Γονέων, ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Νηρέας, η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και 19 Δημότες με πρωτοφανή συσπείρωσή τους στην ιστορία της πόλης μας. Ζητούν την ακύρωση απόφασης του Δημοτικού συμβουλίου Ραφήνας-Πικερμίου με την οποία παραχωρείται για 5 + 2 χρόνια στην εταιρεία ΙΝΤΡΑΚΑΤ για δημιουργία εργοταξίου χώρος ιδιοκτησίας του Δήμου περίπου 12 στρεμμάτων, χαρακτηρισμένος στην μεγαλύτερη έκτασή του ως χώρος πρασίνου (Περιοχή Α, ΖΟΕ Μεσογείων), στην καρδιά και πρόσοψη της Ραφήνας, ανάμεσα σε 6 σχολεία (σε απόσταση λιγότερο από 100 μέτρα από αυτά), έναν οικισμό (Αύρα), το νεκροταφείο Ραφήνας, το γραφικό εκκλησάκι της Παναγίτσας και τις αθλητικές εγκαταστάσεις στο λόφο του Οχυρού!
Οι υπο παραχώρηση χώροι, 1,2 και 3
Κατ’ αρχήν η παραχώρηση του χώρου για τη λειτουργία εργοταξίου, όπως και οι σχετικές κατασκευές, απαγορεύονται στην ζώνη αυτή.
Εξάλλου, δεν τηρήθηκε η διαδικασία της δημοπρασίας για την παραχώρηση αυτή, που ουσιαστικά αποτελεί μίσθωση με ετεροχρονισμένο μίσθωμα υπό μορφή ανταποδοτικών εργασιών που θα παραμείνουν στο Δήμο μετά την αποχώρηση της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, χωρίς όμως η χρήση τους να επιτρέπεται λόγω του χαρακτηρισμού της περιοχής ως Ζώνης Πρασίνου, άρα μη επωφελείς και οικονομικά αξιοποιήσιμες. Οι «ανταποδοτικές εργασίες» θα είναι:
α) πάρκινγκ 300 θέσεων για ΙΧ του προσωπικού και για μηχανήματα έργου
β) ολοκλήρωση ημιτελούς κτιρίου που έχει μείνει στα μπετά εδώ και 15 χρόνια, προφανέστατα λόγω ασυμβατότητας με τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης που καθορίστηκαν το 2003 από τη ΖΟΕ Μεσογείων.
γ) γεφυροπλάστιγγα και δάπεδα από σκυρόδεμα, προκειμένου να νομιμοποιηθεί (και φυσικά να μονιμοποιηθεί!) παρακείμενος χώρος διαχείρισης βλαστικών, ογκωδών και απόβλητων εκσκαφών και κατεδαφίσεων, το οποίο μέχρι στιγμής ο Δήμος χρησιμοποιεί χωρίς να τηρεί τις δεσμεύσεις που απορρέουν από την υπαγωγή της μονάδας στο καθεστώς των Πρότυπων Περιβαλλοντικών Δεσμεύσεων!
Αλλά και από πλευράς σκοπιμότητας, η παραχώρηση είναι προβληματική σε σχέση με τα δύο έργα που εκτελεί η ΙΝΤΡΑΚΑΤ, για την εξυπηρέτηση των οποίων παραχωρήθηκε ο χώρος.
Πρόκειται: α) για την κατασκευή του έργου διευθέτησης και οριοθέτησης ρέματος Ραφήνας, έργο χαρακτηρισμενο ως "αντιπλημμυρικό", που ανέλαβε πρόσφατα η ΙΝΤΡΑΚΑΤ από το Υπουργείο Υποδομών και ξεκινάει 2 μόλις μήνες προτού συζητηθεί στο ΣτΕ η νομιμότητα της οριοθέτησης του ρέματος, απαραίτητη προϋπόθεση για οποιαδήποτε επέμβαση στο ρέμα. Η οριοθέτηση είχε προσβληθεί το 2019 από πολίτες και συλλόγους ως επικίνδυνη και αντιπεριβαλλοντική και β) για έργο "αποκατάστασης υποδομών από την πυρκαγιά του 2018 στο Μάτι", που εκτελεί η ΙΝΤΡΑΚΑΤ για το Υπουργείο Υποδομών, σε προγραμματική σύμβαση με το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου. Πρόκειται για έργο, η 18μηνη διάρκεια του οποίου είχε ήδη λήξει πριν τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Θυμίζουμε ότι στο πλαίσιο του έργου αυτού, που εκτελείται χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση, έγινε πέρυσι παράνομη διάνοιξη διαδρόμου προς την παραλία Μπλε Λιμανάκι που τελικά σταμάτησε μετά από κινητοποίηση των κατοίκων, ενώ εξάλλου έχουν ήδη κοπεί δεκάδες δέντρα και θάμνοι και πολλά ακόμη απειλούνται με κοπή στην πυρόπληκτη περιοχή της Ραφήνας.
Οι εκτάσεις που παραχωρήθηκαν στην ΙΝΤΡΑΚΑΤ είχαν αγοραστεί από το Δήμο το 2019 έναντι 385.000€ (απόφαση οικ. Επιτροπής 477/2018) με αποκλειστικό σκοπό την επέκταση βοηθητικών λειτουργιών του Νεκροταφείου.
Η παράνομη αυτή παραχώρηση:
Ήδη μόλις έγινε γνωστή η πρόθεσή μας προσβολής της απόφασης αυτής και η συλλογή υπογραφών προς τούτο, ο Δήμος ανήρτησε στην «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» δύο «ορθές επαναλήψεις» της προσβαλλόμενης απόφασης, με διαφοροποιημένο περιεχόμενο σε σχέση με το αρχικό, και προσθήκες που σύμφωνα με τις καταγγελίες δημοτικών παρατάξεων ουδέποτε συζητήθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο, δεν προκύπτουν από την πρωτοκολλημένη αίτηση της ΙΝΤΡΑΚΑΤ και τον σχετικό προϋπολογισμό των ανταποδοτικών εργασιών, ούτε από την σχετική εισήγηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο. Το γεγονός αυτό δημιουργεί πρόσθετα ερωτηματικά και επιτείνει τη θέση όσων υπερψήφισαν την παράνομη αυτή απόφαση.
Ζητάμε από όλους τους δημοτικούς συμβούλους την άμεση ανάκληση της παράνομης απόφασης παραχώρησης.
2/12/2022, Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
«Σαραντατρείς μέρες έκλεισαν από την απελευθέρωση... Και η πέμπτη φάλαγγα κρατάει όλες τις θέσεις της... Να ξεριζωθεί αποφασιστικά κάθε κίνδυνος για αντιλαϊκή τυραννία. Και να ξέρουν, μια και καλή, όλοι οι ανοιχτοί ή κρυφοί εραστές της δικτατορίας ότι ισχύει στις μέρες μας πιο πολύ από κάθε άλλη φορά ο μεγάλος λόγος που μας κληροδότησε η Γαλλική Επανάσταση: "ΟΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ ΔΕΝ ΤΟΥ ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΠΑΡΑ `Η ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ `Η ΤΑ ΟΠΛΑ!"».
Πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη, 25/11/1944
Ο σκληρός Δεκέμβρης του 1944, όσο κι αν δεν το θέλουν οι ιδεολογικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών και των πάσης φύσης συνεργατών του κατακτητή, είναι μία φλέγουσα, ζωντανή μνήμη. Μία οδυνηρή μνήμη που οι ευωχούμενοι απόγονοι εκείνων που για να επιβιώσουν έθαβαν τους νεκρούς στον κήπο, αδήλωτους για να μη κοπεί το δελτίο τροφίμων και έτρωγαν από τα σκουπίδια των κατακτητών, έχουν πια ξεχάσει. Μαζί με την πείνα, τη σκλαβιά και τη δυστυχία, ξέχασαν και τους συνεργάτες των ναζί και των φασιστών, που απολάμβαναν τους καρπούς της προδοσίας ενός ολόκληρου λαού. Και οι δωσίλογοι, οι ταγματασφαλίτες και οι μέχρι τις 12/10/1944 συνεργάτες της κατοχικής εξουσίας, αντί να πληρώσουν το δίκαιο αντίτιμο της ενοχής τους στο κολοσσιαίο έγκλημα, για άλλη μια φορά αποτέλεσαν τους χρήσιμους εγκληματίες που θα επέβαλλαν την παλινόρθωση του αστικού κράτους. Των ανδράποδων και των μηχανισμών τους δηλαδή, που γίνονται πρόθυμα στηρίγματα της κάθε βάρβαρης εξουσίας, του κάθε ανθρωποβόρου Κράτους.
Δύο μόνο μέρες ελευθερίας, μετά από 1.264 ημέρες χιτλερικής σκλαβιάς πρόλαβε να ζήσει η χώρα. Τόσο αίμα αντιστασιακών και αγωνιστών χυμένο για 2 μέρες ελευθερίας. Από τις 12 Οκτωβρίου 1944, που ο ΕΛΑΣ απελευθέρωσε την Αθήνα μέχρι τις 14 Οκτωβρίου. Ώρες αφού είχαν αποχωρήσει οι Γερμανοί από την Αθήνα, Άγγλοι αλεξιπτωτιστές πέφτουν στα Μέγαρα και στη συνέχεια μπαίνουν «απελευθερωτές» στην ήδη ελευθερωμένη από τον ΕΛΑΣ Αθήνα.
Ο λαός, αυτός ο λαός ο πεινασμένος και πάντα -σκόπιμα ή από άγνοια γελασμένος- τους υποδέχεται με ενθουσιασμό σαν συμμάχους. Κυριαρχούν τα συνθήματα υπέρ του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Λαϊκή απαίτηση είναι να τιμωρηθούν οι προδότες - συνεργάτες των Γερμανών και Ιταλών φασιστών. Οι Άγγλοι, εφαρμόζοντας το αποικιοκρατικό τους δόγμα, καταλαμβάνουν το κέντρο της Αθήνας. Μαζί καταλαμβάνουν και στρατηγικά σημεία για τον έλεγχο των ιθαγενών. Οι προδότες, αυτοί που ο βασανισμένος λαός απαιτούσε να πληρώσουν για τα φρικτά εγκλήματα τους, ήδη διαπραγματεύονται την παροχή των υπηρεσιών τους στη «νέα κατάσταση» αλλά «κανείς δεν γνωρίζει», όπως θέλουν να πιστεύουν οι σημερινοί απολογητές τους.
Από τις 15/10/1944 άρχισαν οι προκλήσεις των ταγματασφαλιτών. Το αίμα κυλάει και βάφει τους δρόμους της Αθήνας. Οι πρώτοι νεκροί της «νέας κατάστασης» είναι γεγονός. Καταγράφονται καταγγελίες για άγρια τρομοκρατία, παράνομες συλλήψεις, ξυλοδαρμοί φοιτητών αμέσως μετά την Απελευθέρωση. Η αποκατάσταση της «αστικής δημοκρατίας» έχει αρχίσει και οι ωδίνες της είναι φρικτές, όπως είναι και αυτοί που την προετοιμάζουν.
Στις 18 Οκτωβρίου 1944 φτάνει στην Ελλάδα η προσχηματική κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας» με επικεφαλής τον Γεώργιο Παπανδρέου. Φυσικά μαζί φτάνει και ο Άγγλος τοποτηρητής, ο στρατηγός Ρόναλντ Σκόμπι μαζί με στρατεύματα που αποβιβάζονται στον Πειραιά. Οι Άγγλοι, παρά την ήδη ορατή παρακμή τους, γνωρίζουν καλά τον τρόπο εδραίωσης της αποικιοκρατίας και έχουν ήδη τα διαπιστευτήρια των ντόπιων συνεργατών τους, που δεν είναι άλλοι από τους συνεργάτες και του προηγούμενου κατακτητή Των Γερμανών.
Χίτες, ταγματασφαλίτες και χωροφύλακες συνεχίζουν την κατατρομοκράτηση του «απελευθερωμένου» λαού, για λογαριασμό των νέων αφεντικών τους, των Άγγλων και της κυβέρνησης - μαριονέτας των αποικιοκρατών.
Στις 5 Νοεμβρίου 1944 ο Παπανδρέου ανακοινώνει ότι την 1η Δεκεμβρίου θα διαλυθεί η Εθνική Πολιτοφυλακή του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, δίχως καν να συζητήσει με τον λαϊκό στρατό που έδωσε τον αγώνα όσο ο ίδιος βρισκόταν στην ασφαλή αγκαλιά των πατρόνων του. Τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται χειρότερα. Η νέα Κατοχή γεννιέται και για τη στήριξη της, στις 10 Νοεμβρίου 1944 φτάνει στην Αθήνα η Ορεινή Ταξιαρχία με αποστολή της τη στήριξη της νέας εξουσίας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη για την ταυτότητα της νέας Κατοχής από τη διαβόητη εντολή του Τσώρτσιλ προς τα κατοχικά στρατεύματα που έστειλε, να «μη διστάσει να ανοίξει πυρ αν αυτό είναι απαραίτητο» ή όπως διατυπώθηκε από τον ίδιο, προς τον σφαγέα Σκόμπι αργότερα στις 4/12/1944, «μη διστάσετε να ενεργήσετε ωσάν να ευρίσκεστε σε μια κατακτημένη πόλη όπου έχει ξεσπάσει μια τοπική εξέγερσης»
Ο Παπανδρέου, πειθήνιο όργανο της αγγλικής Κατοχής, προχωρά ακόμα ένα βήμα και την 30ή Νοεμβρίου 1944 βγάζει διαταγή που καθορίζει τις ημερομηνίες διάλυσης του ΕΛΑΣ και της πολιτοφυλακής. Αυτό ενώ ακόμα δεν έχει λυθεί -μαζί με τους υπουργούς της Αριστεράς- το πρόβλημα των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Μοιραία ακολουθεί την 1η Δεκεμβρίου η παραίτηση από την κυβέρνηση όλων των υπουργών της αριστεράς. Μάταια το ΕΑΜ απηύθυνε έκκληση στις συμμαχικές δυνάμεις πως ο ΕΛΑΣ είναι μοχλός σταθερότητας στη χώρα και κατήγγειλε την παρέμβαση του αρχιστράτηγου Σκόμπι. Μάταια επίσης χιλιάδες λαού, σε μαζικές διαδηλώσεις που συμμετέχουν καθηγητές, φοιτητές, διανοούμενοι, αξίωναν να μην διαλυθεί ο ΕΛΑΣ.
Ο Σκόμπι όξυνε ακόμα περισσότερο την κατάσταση με ένα χυδαίο διάγγελμα, γεμάτο απειλές πείνας και περαιτέρω εξαθλίωσης του ελληνικού λαού αν αυτός δε συμμορφωνόταν και δεν αποδεχόταν τη διάλυση του ΕΛΑΣ και τη συνεπαγόμενη στελέχωση Ενόπλων Δυνάμεων και σωμάτων ασφαλείας από τους εκλεκτούς των Άγγλων, πρώην συνεργάτες της κατοχικής εξουσίας και άλλα άκαπνα αλλά πειθήνια όργανα των νέων κατακτητών. Το διάγγελμά του προκάλεσε θλιβερή εντύπωση και έντονη δυσφορία. Οι συνοικίες της Αθήνας αγανάκτησαν. Ο κόσμος με ντουντούκες, τραγούδια, καμπάνες και παρελάσεις έκανε την αγανάκτησή του ξεκάθαρη. Παρά την αδιάλειπτη τρομοκρατία που εφάρμοζαν οι Άγγλοι, η κυβέρνηση μαριονέτα και οι συνεργάτες τους (και πρώην συνεργάτες των Γερμανών) ο κόσμος αντιδρούσε στην επερχόμενη νέα Κατοχή. Οι μνήμες ήταν πολύ νωπές και κανένα διάγγελμα, καμία υπόσχεση των εισβολέων δεν μπορούσε να πείσει για το «αγαθό» των προθέσεων τους. Πόσο μάλλον όταν η βίαιη καθημερινότητα εξέθετε καθημερινά τις αληθινές προθέσεις των αποικιοκρατών και των συνεργατών τους.
Ενώ οι διαδηλώσεις σε όλες τις γειτονιές είναι καθημερινές, το ΕΑΜ αποφασίζει ένα μεγάλο συλλαλητήριο την Κυριακή στις 3 Δεκεμβρίου 1944 υπέρ της προστασίας των ελευθεριών του λαού αφενός και για τη σύλληψη και τιμωρία των συνεργατών των Γερμανών, των δωσίλογων και των προδοτών του λαού αφετέρου. Καλείται, λοιπόν, παλλαϊκή συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος στις 11 το πρωί, Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 1944. Το συλλαλητήριο απαγορεύτηκε από τον εσμό που δήλωνε «ελληνική κυβέρνηση» αλλά χιλιάδες λαού αγνόησε την απαγόρευση και βρέθηκε στο δρόμο. Η συμμετοχή στο συλλαλητήριο ήταν μνημειώδης. Άνθρωποι περπάτησαν με τις ώρες για να φτάσουν στο Σύνταγμα από παντού. Στο Ρουφ Βρετανοί χτυπούν τους Πειραιώτες που ανέβαιναν στην Αθήνα. Βρετανικά τανκ και θωρακισμένα έριχναν εκφοβιστικές ριπές.
Αστυνομικοί, χωροφύλακες, τσολιάδες της ανακτορικής φρουράς, συμμορίες χιτών (της φασιστικής οργάνωσης «Χ») άρχισαν να πυροβολούν τους διαδηλωτές. Έγινε μακελειό στην Ηρώδου Αττικού μπροστά από την αμερικανική πρεσβεία, στους στύλους του Ολυμπίου Διός, στο Ζάππειο, στο Σύνταγμα και αλλού. Οι ταγματασφαλίτες μπουραντάδες, οι συμμορίες των Χιτών και της χωροφυλακής στήνουν ενέδρες στους δρόμους σκοτώνουν, συλλαμβάνουν, βασανίζουν. Αποτέλεσμα της επίθεσης 28 νεκροί και 140 τραυματίες.
Ο σφαγέας Σκόμπι δηλώνει στους δημοσιογράφους πως θα επιβάλει την τάξη και ζητά άμεσα ενισχύσεις. Η νέα Κατοχή είναι πια γεγονός και αυτή τη φορά οι συνεργάτες της δεν κινούνται μόνο στα υπόγεια των κατοχικών δυνάμεων ασφαλείας ή στους σκοτεινούς δρόμους αλλά έχουν αξιώματα και κυβερνητικές θέσεις. Ο πεινασμένος για ψωμί κι ελευθερία λαός, ακόμα μία φορά πεθαίνει στους δρόμους προδομένος από Έλληνες και ξένους.
Στην Αθήνα οι Βρετανοί με τη βοήθεια της αμερικανικής αεροπορίας μεταφέρουν ενισχύσεις από τα αεροδρόμια του Ελληνικού, της Ελευσίνας και του Τατοϊου. Στην Αθήνα βρίσκονται η 5η Ινδική Ταξιαρχία, το πυροβολικό της 4ης Ινδικής Μεραρχίας, η 4η Βρετανική Μεραρχία, η 46η Βρετανική Μεραρχία και ειδικές δυνάμεις. Σύνολο ανδρών, 80.000. Όλοι για τη «διασφάλιση της ειρήνης» και την «αποκατάσταση» της -δικής τους- «τάξης»
Τη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου οργανώνεται μεγάλη συγκέντρωση και ενώ οι Αθηναίοι θάβουν τους νεκρούς τους, δέχονται πάλι επίθεση που αφήνει πίσω της 100 νεκρούς και τραυματίες.
Ο σφαγέας Σκόμπι κηρύσσει στρατιωτικό νόμο. Βρετανικές δυνάμεις κυκλώνουν και αφοπλίζουν το 2ο Σύνταγμα της ΙΙ μεραρχίας του ΕΛΑΣ. Ο ΕΛΑΣ αρχίζει τις επιχειρήσεις κατά των χιτών και των αστυνομικών τμημάτων της Αθήνας και του Πειραιά. Την επομένη, ο Σκόμπι θα πάρει τη διαβόητη και αποκαλυπτική της νέας Κατοχής, διαταγή από τον Τσόρτσιλ να συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται σε κατεχόμενη πόλη. Όπως αναφέρεται και στο πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη της 25/11/1944 που θέσαμε ως εισαγωγικό απόσπασμα του παρόντος, μπροστά σ' αυτή την κατάσταση ο λαός έπρεπε να διαλέξει. Τις αλυσίδες ή τα όπλα. Και διάλεξε τα όπλα.
Η ένοπλη πάλη και αντίσταση του λαού ξεκινά. Αγγλικά αεροπλάνα, που έβγαλαν τα σήματά τους (!!!) πυροβολούν τις συνοικίες στο Χαλάνδρι, στο κέντρο της Αθήνας και στον Πειραιά.
Το χρονικό των μαχών που ακολούθησαν είναι γνωστό και για όσους θέλουν περισσότερες πληροφορίες, διαθέσιμο σε βιβλία και ιστοτόπους. Δεν μπορούμε να το παρουσιάσουμε εκτενέστερα εδώ για λόγους οικονομίας χώρου. Θα σημειώσουμε μόνο πως όταν ο Ερυθρός Σταυρός αναγνώρισε την κατάσταση ως εμπόλεμη και αποφάσισε να εφαρμόσει τα διεθνή νόμιμα, οι αποστολές του δέχτηκαν επιθέσεις τόσο από τους ταγματασφαλίτες, τους χίτες, τους αστυνομικούς, τους χωροφύλακες και φυσικά από τους Άγγλους στρατιώτες. Έχουν καταγραφεί αυτές οι επιθέσεις σε συσσίτια σε αποστολές τροφίμων και φαρμάκων και γενικότερα σε αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας, από δημοσιογράφους και από τους ίδιους τους ανθρώπους του Ερυθρού Σταυρού. Επρόκειτο για την εξόφθαλμη εδραίωση μίας Κατοχής που αποτέλεσε τη μήτρα από την οποία ξεπήδησε το κράτος βίας που από τότε -με ασήμαντα διαλείμματα- κυβερνά τη χώρα μέχρι σήμερα.
Σκηνή από συσσίτιο
Ο Δεκέμβριος του 1944 είναι η μακάβρια γενέθλια μέρα της μεταπολεμικής Ελλάδας και μία διαρκής υπενθύμιση της θέσης της χώρας στον παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη.
Αυτό για όσες και όσους αναρωτιούνται γιατί η χώρα δεν μπορεί να ξεβαλτώσει από τη μοίρα που της ορίζουν όσοι αποτέλεσαν και αποτελούν πρόθυμους συνεχιστές της κληρονομιάς εκείνων που τον Δεκέμβρη του 44 διαμόρφωσαν το μέλλον της. Τότε και για -άγνωστο ακόμα πόσες- δεκαετίες.
Δείτε επίσης το ελληνικού ενδιαφέροντος φιλμ από την απελευθέρωση όπου υπάρχουν σκηνές διάρκειας περίπου 4.30′,. Πηγή XYZ Contagion (βλ. παρακάτω Πηγές)
Πηγές και προτάσεις για περισσότερες πληροφορίες:
Δεκέμβρης '44, Οι μάχες στις γειτονιές της Αθήνας, Ε Ιστορικά, Η μάχη της Αθήνας
Κωστόπουλος, Τάσος (2016). Κόκκινος Δεκέμβρης: Το ζήτημα της επαναστατικής βίας. Αθήνα: Βιβλιόραμα
Alfavita.gr
Νοέμβριος και Κυριακή. Ένας από τους βροχερότερους μήνες του χρόνου και η μέρα με το πιο μελαγχολικό, σχεδόν φονικό, απόγευμα. Η συνάντηση τους ποτέ δεν υποσχέθηκε χαρά, ποτέ δεν έστειλε ούτε ένα κυματάκι ελπίδας. Μόνο ένα απόγευμα Κυριακής Νοέμβρη, που ήταν ουρά ενός ζωντανού πρωινού, παλιά, στα 2003, αλλά πέρασαν σχεδόν είκοσι χρόνια από τότε. Και μόνο λίγοι άνθρωποι μπορούν να το θυμούνται με χαρά ή με νοσταλγία. Σήμερα που ζούμε (τρόπος του λέγειν) στα 2022, τα απογεύματα των Κυριακών του Νοεμβρίου έχουν χάσει ακόμα και αυτό, το γκρίζο χρώμα τους.
Έψαχνε να βρει τα κλειδιά της. Τα κλειδιά του μαγαζιού. Άνοιγε τσάντες, τσαντάκια. Άδειαζε τσέπες με άγχος αλλά η πρόσβαση στο κατάστημα -στο κατάστημα της- έμοιαζε αδύνατη. Εκτός αν έσπαγε το τζάμι αλλά αυτό θα ήταν ομολογία ήττας ή άνοιας και τελικά θα ήταν μία ζημιά που δεν θα μπορούσε να αποκατασταθεί τέτοια μέρα και λίγο πριν πέσει το σκοτάδι.
Με τα πολλά, θυμήθηκε κάτι «δεύτερα» κλειδιά που είχε αφήσει σε έναν γείτονα. Πήγε και τα πήρε. Άνοιξε το κατάστημα που μύριζε φρέσκια μπογιά, φρεσκάδα, λίγο από τσιγάρο και ένα διακριτικότερο άρωμα «μπουκέτου». Η μουσική έπαιζε χαμηλά, προφανώς ξεχασμένη από το χθεσινό βράδυ. Sam Manning, Wilson’s TOBA band, Blind Richard Yates, ακούγονταν στον ημισκότεινο ακόμα χώρο, πότε σαν παράπονο και πότε σαν πρόσκληση σε όργιο.
Στη θέα της μπάρας σάστισε. Ήξερε πως την περίμενε να πάρει τη θέση πίσω της, να τακτοποιήσει ποτήρια και σκεύη στις θέσεις τους, θέσεις που να εξασφαλίζουν γρήγορο και εύκολο σερβίρισμα του κάθε straight ποτού ή του κάθε κοκτέιλ θα ζητούσε ο κάθε φίλος και παράλληλα θα «δίνει χέρι» για απρόσκοπτη ροή μπύρας από τις βαλβίδες ή από το ψυγείο. «Η χαρά του να δίνεις χαρά σε μία εικόνα» σκέφτηκε. Εικόνες από διψασμένους φίλους (οι πελάτες είχαν μετουσιωθεί σε φίλους πια) να παίρνουν τη μπύρα ή το ποτό τους, ακόμα και πριν το παραγγείλουν πολλές φορές (ένεκα η προαναφερθείσα μετουσίωση), ήταν το βάλσαμό της. Αυτή εικόνα και η τέχνη. Η αληθινή, η ζωντανή τέχνη της πηγαίας έμπνευσης και της μεγάλης υπόσχεσης.
Άνοιξε πιο καλά την πόρτα, τακτοποίησε τραπέζια και καρέκλες, γέμισε ένα ποτήρι με λικέρ, άναψε ένα τσιγάρο και πήρε τη θέση της στον τοίχο. Έτσι όπως την είχε ζωγραφίσει κάποτε ο Otto Dix και ας μην ήταν πια η δημοσιογράφος.
Και ας μην την φώναζαν πια «Σύλβια»
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
