Η Attica Voice κοινοποιεί την ανάρτηση του Γεράσιμου Παπαδόπουλου (Δρ Σεισμολόγος, τ. Διευθυντής Ερευνών, Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών), όπου ο διακεκριμένος επιστήμονας μιλάει για το προφανές. Προφανές για όσους έχουν στοιχειώδη γνώση της Φύσης και των λειτουργιών της, και υποκριτικά άγνωστο για όσους θέλουν να κερδίσουν, υποθηκεύοντας ζωές ανθρώπων και υποβαθμίζοντας το φυσικό περιβάλλον. Προφανές για όσους διακρίνουν τα εγκληματικά λάθη υπουργών, δημάρχων, μελετητών και άλλων ανευθυνοϋπευθύνων, που αποφασίζουν με γνώμονα το προσωπικό τους όφελος. Το προσωπικό τους κέρδος, εις βάρος των ανθρώπων, της Φύσης και της κοινωνίας στο σύνολο της.

Έστω και τώρα, τελευταία στιγμή. Σταματήστε όσοι επιβουλεύεστε δάση, ρέματα, περιβάλλον. Πάψτε τις ανοησίες σας, χορταστικό σανό για όσους βλέπουν την "πρόοδο" εκεί που πίσω από την κουρτίνα καραδοκεί η καταστροφή. Η Κρήτη και όσα τραγικά συνέβησαν εκεί, σας δίνουν μία ευκαιρία να ξανασκεφτείτε το τι εγκλήματα διαπράξατε και τι ανοσιουργήματα ετοιμάζεστε να πράξετε. Σκεφτείτε το, αν σας αφήσουν ποτέ να το σκεφτείτε, η μωροφιλοδοξία, η άγνοια ή ακόμα και το ενδεχόμενο "κέρδος". Κέρδος στην καταστροφή δεν υπάρχει. 

Αλλά μάλλον και πάλι δεν θα ακούσετε κανέναν. Θα βρείτε γελοίες αιτιολογίες και θα προβάλλετε από τα "μέσα σας" τους ισχυρισμούς περί της μόνης υπεύθυνης Της ...κλιματικής αλλαγής

Πρόκειται για ακόμα ένα φαινόμενο σαπίλας, υποτίμησης της ανθρώπινης νοημοσύνης και προφανούς ξεπλύματος εξόφθαλμης παρανομίας, τόσο από την κυβέρνηση των άχρηστων (η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει δώσει άλλο νόημα στο λήμμα "άχρηστος" για τους λεξικογράφους) όσο και από την δουλοπρεπή και ανάξια αποκαλούμενη "τοπική αυτοδιοίκηση". Η καταφανής διαστρέβλωση κάθε έννοιας νομιμότητας από τους υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου περιβάλλοντος και ενέργειας, όσο και από την καταχρηστικά αποκαλούμενη "τοπική αυτοδιοίκηση"  αποκτά κολοσσιαίες διαστάσεις στην περίπτωση του περιβαλλοντικού εγκλήματος που εξελίσσεται στον -ενταγμένο στο μητρώο υγροτόπων της Αττικής- υγρότοπο "Μαρίκες" στη Ραφήνα.

Όπως καταγράφεται και στο δημοσίευμα του Τάσου Σαραντή με τίτλο «Το υπουργείο Περιβάλλοντος «νομιμοποιεί» τις παραλείψεις του για της Μαρίκες», στην Εφημερίδα των Συντακτών (16.10.2022): το καθ΄ ύλην αρμόδιο για την προστασία των υγροτόπων Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με το έγγραφό του  στις 13-10-2022 με θέμα: «Έργα σε περιοχή του Μητρώου Προστατευόμενων Περιοχών με ονομασία «Παράκτιο Έλος Μαρίκες/Αμμοθινικό οικοσύστημα», απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου, απάντησε ότι «…η περιοχή παραλία Μαρίκες δεν εμπίπτει στα όρια των προστατευόμενων περιοχών που εντάσσονται στο πλαίσιο αρμοδιοτήτων της υπηρεσίας τους».

Από την κοινή σε όλους εμπειρία στις συναλλαγές μα ως πολίτες με το ΥΠΕΝ η ανωτέρω διατύπωση σημαίνει ξεκάθαρα και σε λαϊκή γλώσσα, «μη μας ενοχλείτε με θέματα που απαγορεύεται να αγγίξουμε αφού είμαστε απλοί υπάλληλοι». Πετάνε δηλαδή την μπάλα στην εξέδρα και επικαλούνται  ως «απλοί υπάλληλοι» την ανυπαρξία εναρμόνισης του εθνικού με το Ενωσιακό Δίκαιο, γεγονός που συνιστά αν όχι παρανομία (γεγονός για το οποίο θα αποφασίσουν τα αρμόδια όργανα*), εξόφθαλμη ανικανότητα και ολιγωρία. Την ίδια ώρα οι Μαρίκες περιλαμβάνονται στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών του ν.4672/2017 των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών    Αττικής (Οδηγία 2000/60/ΕΚ για τα νερά) ως «περιοχή που προορίζεται για την προστασία οικοτόπων και ειδών». Είναι  χαρακτηρισμένος υγρότοπος Α’ Προτεραιότητας (όπως είναι όλοι οι υγρότοποι που εντάχθηκαν στο Μητρώο) και όφειλε να έχει εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα Προστασίας το αργότερο έως το 2019. Αλλά είπαμε. Η Υπηρεσία -για κάποιους  λόγους (;;) δεν ασχολήθηκε με το θέμα (!!!).

Επίσης για τις Μαρίκες (όπως και για άλλους 50 υγροτόπους της Αττικής) έχει ξεκινήσει η διαδικασία οριοθέτησης σύμφωνα με το ν.3937/2011 (εφαρμογή της Οδηγίας για τη βιοποικιλότητα) με την καταγραφή και επιστημονική τεκμηρίωση της οριοθέτησης του από το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων (ΕΚΒΥ). 

Ανεξάρτητα όμως από την κωλυσιεργία του ΥΠΕΝ στην έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων Προστασίας, ο υγρότοπος Μαρίκες, όπως και όλοι οι υγρότοποι που εντάχθηκαν στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών (Α’ Προτεραιότητας), μέχρι την οριοθέτησή τους υπόκεινται στις ρυθμιστικές διατάξεις του νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας που αφορούν την «απαγόρευση δόμησης, επιχωμάτωσης, άσκησης οχλουσών δραστηριοτήτων και κάθε δραστηριότητας που υποβαθμίζει την οικολογική τους κατάσταση».

Και καταλήγει το άρθρο του Τάσου Σαραντή: «Συνεπώς η οποιαδήποτε εργασία μέσα στην καρδιά του «υπό οριοθέτηση» υγροτόπου των Μαρικών όπου καταγράφονται οικότοποι προτεραιότητας, αποτελεί μία παράνομη πράξη, υπεύθυνοι για την οποία δεν είναι μόνο το ΥΠΕΝ, η ΕΥΔΑΠ και η ανάδοχος εταιρία του έργου, αλλά και οι οικείες τοπικές αρχές που γνωρίζουν το νομικό καθεστώς στην περιοχή αρμοδιότητάς τους και παρόλα αυτά έχουν σύσσωμες γνωμοδοτήσει θετικά υπέρ των χωροθετήσεων των έργων αποχέτευσης μέσα σε προστατευόμενες περιοχές», γεγονός που άλλωστε επισημαίνεται και από την Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Ο δημοσιογράφος της Εφημερίδας των Συντακτών, Τάσος Σαραντής, μάλιστα σημειώνει «Χαρακτηριστικό είναι ότι η -περιέχουσα τη μισή μόνον αλήθεια- απάντηση αυτή του ΥΠΕΝ, εργαλειοποιήθηκε υπέρ της συνέχισης του έργου από τον Δήμαρχο Ραφήνας-Πικερμίου Ευ. Μπουρνούς, που με ανάρτησή του στην προσωπική του σελίδα στο fb πανηγύρισε, σχολιάζοντας: «Η πρόοδος(!!!) σε τούτο τον τόπο θα προχωρήσει, με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον, σε πείσμα όσων επιδιώκουν την οπισθοδρόμηση για ψηφοθηρικά οφέλη με ανακρίβειες και ατεκμηρίωτες υποκριτικές ευαισθησίες». Για έναν πραγματικό δημοσιογράφο, το να πανηγυρίζει ένας αιρετός για την προφανή διαστρέβλωση της αλήθειας και την εκτελούμενη παρανομία, αποτελεί παράδοξο, για τους δημότες της περιοχής όμως αυτό είναι το σύνηθες και το αναμενόμενο, από τον συγκεκριμένο δήμαρχο.

Για τους νοήμονες ανθρώπους, όπου γης, ο Τ. Σαραντής διαπιστώνει πως «Αποτελεί πραγματικό πρόβλημα ότι για ορισμένους η καταπάτηση περιοχών προστασίας της φύσης θεωρείται “πρόοδος”, ενώ ο αγώνας για την προστασία τους “οπισθοδρόμηση”», 

Η Κίνηση για τη Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας ζητά την άμεση ανάκληση του ως άνω εγγράφου του ΥΠΕΝ, και πάντως τη συμπλήρωσή του όσον αφορά το καθεστώς προστασίας που απολαμβάνει η περιοχή του οικοσυστήματος στην παραλία Μαρίκες της Ραφήνας με βάση τις ενωσιακές Οδηγίες, ανεξαρτήτως της μη έκδοσης του προβλεπομένου Π.Δ. και δηλώνει πως «Αν επέμβουν ξανά οι μπουλντόζες, θα είναι πολύ αργά. Προς τούτο επιφυλασσόμαστε να προβούμε σχετικά σε κάθε ενδεδειγμένη ενέργεια σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο»,

 Συνημμένο το Δελτίο Τύπου της Κίνησης για τη Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (ΚΠΑΜΡ)

Το σχετικό άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών εδώ

*Δείτε και το άρθρο της LIFO από το 2020 με τίτλο: Καταδικαστική απόφαση εξέδωσε για την Ελλάδα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σχετικά με την προστασία της βιοποικιλότητας

Πλέκω στιχάκια κι έχω έναν φόβο

να μη χτυπήσει το τηλέφωνο

και ειν' ο τύπος απ' το κράτος που ελέγχει

αν υπακούει το φερέφωνο

Ανακωχή

Μουσικές Ταξιαρχίες (Αν Η Γιαγιά Μου Είχε Ρουλεμάν 1984)

Η ύπαρξη του Αισώπου ως πραγματικό πρόσωπο, έχει αμφισβητηθεί πολλές φορές. Ακόμα όμως και αν ο Αίσωπος δεν υπήρξε ποτέ, οι μύθοι του αποτελούν διδακτικά κείμενα για την ανθρωπότητα, από τα αρχαία ήδη χρόνια. Πόσοι είναι οι μύθοι του Αισώπου; Κανείς δεν μπόρεσε να το βρει ποτέ. Τελευταία βρέθηκε σε σπήλαιο κοντά στις πηγές του Βαλανάρη, ένας πάπυρος καλοδιατηρημένος, ο οποίος είχε γραμμένο πάνω του έναν άγνωστο μέχρι σήμερα μύθο του Αισώπου. Γραμμένος σε γλώσσα και ορθογραφία της ελληνιστικής εποχής, δεν ήταν δύσκολο να μεταγραφεί στη σύγχρονη δημοτική. Στην Attica Voice ενημερωθήκαμε για το εύρημα από φίλους μελετητές των μύθων του Αισώπου αλλά και άλλους, οι οποίοι ειδικεύονται σε κείμενα της εποχής των Πτολεμαίων και των Σελευκίδων, αλλά εστιάζουν σε κείμενα που εντοπίστηκαν στην ηπειρωτική Ελλάδα. Έτσι, αφού είχαμε το προνόμιο να ενημερωθούμε εγκαίρως για την ανακάλυψη του παπύρου και μάλιστα στη γειτονιά μας, παρουσιάζουμε τον άρτι ανακαλυφθέντα μύθο σαν ένα δώρο στους αναγνώστες μας. Ενδεικτικό είναι πως ο συγκεκριμένος μύθος αποδεικνύει το πόσο βαθιά μέσα στην Ασία είχε προχωρήσει ο προπάτορας των δυναστειών της εποχής, ο Μέγας Αλέξανδρος και πως κάποιος Αίσωπος ζούσε εκατοντάδες χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα των διδακτικών μύθων. Ίσως μάλιστα να ζει ακόμα ανάμεσα μας και να καταγράφει υλικό για νέους μύθους

Καλή ανάγνωση και μη ξεχνάτε πως ο Αίσωπος ήταν εξαιρετικά διορατικός και πως κάθε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις του σήμερα δεν μπορεί παρά να είναι συμπτωματική

.

Ο Ίωνας, ο Λέων και ο Περικλής

Ο Λέων το βατράχι είχε εκλεγεί  αρχηγός της ζούγκλας με μία διαδικασία εκλογών. Όχι χωρίς αμφισβήτηση, αλλά εκλογών. Μία σχεδόν δημοκρατική διαδικασία δηλαδή, αλλά στις συνθήκες που επικρατούν στη ζούγκλα η δημοκρατία είναι θέμα ερμηνείας. Ίσως αυτό εξηγούσε το ανεξήγητο. Αυτό δηλαδή που δεν καταλάβαινε ο Ίωνας το λιοντάρι και ο Περικλής ο τίγρης που τα έλεγαν στην όχθη του ποταμού  της ασιατικής ζούγκλας.

-Καημένε Περικλή, πως την πάθαμε εμείς τα μεγάλα αιλουροειδή, κυρίαρχοι θηρευτές της ζούγκλας, να την πάθουμε από τον βάτραχο;

-Άμα σε λένε Ίωνα, δεν πας να είσαι και λιοντάρι, ένας βάτραχος θα σε πατήσει αν έχει τους τελάληδες χορτάτους.

Κι έμενε ο Ίωνας ο αληθινός Λέων, με το στόμα ανοιχτό και δεν μπορούσε να χωνέψει τα λόγια του Περικλή του τίγρη. Ήταν βλέπεις αδύνατο να κατανοήσει το πως ένας βάτραχος, όλο γλίτσα, του είχε πάρει την πρωτοκαθεδρία στη ζούγκλα

-Περικλή, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα η δύναμη εξουσίαζε στη ζούγκλα και ποιος θα μπορέσει ποτέ να πει πως ένας βάτραχος μπορεί να έχει περισσότερη δύναμη από ένα λιοντάρι;

-Ίωνα, η δύναμη πια δεν βρίσκεται στα σαγόνια και στα χέρια ή στα πόδια. Τα δυνατά σου σαγόνια ή τα δυνατά μου πόδια, μας βοηθάνε να φάμε εμείς. Τρώμε καλά και οι υπόλοιποι μένουν νηστικοί. Έτσι, τώρα που τους δόθηκε η ευκαιρία να αποφασίσουν ποιος θα είναι ο αρχηγός, μας έδειξαν πως  ποτέ δεν τους ταΐσαμε. Έτσι μας ξηγήθηκαν ανάλογα

-Γιατί ρε Περικλή; Τους έδωσε ο βάτραχος να φάνε;

-Χαχαχα. Μη με κάνεις και γελάω. Τι να τους δώσει ο βάτραχος; Βούρλα από τη λίμνη; Τίποτα δεν τους έδωσε.

-Τότε; Τότε γιατί ρε Περικλή τον ψήφισαν, που ανάθεμα τις εκλογές τους, μη τους κάνω όλους μια χαψιά;

-Ίωνα, και να ήθελε να δώσει σε όλους, δεν θα το έκανε αφού αυτός παίρνει τη μερίδα του αρχηγού, που τη λένε και «μερίδα του Λέοντος» χαχαχα ειρωνεία; Ειρωνεία αλλά καλή, έτσι;

-Και τότε;

-Ίωνα, ο βάτραχος ταΐζει μόνο αυτούς που τον εξυπηρετούν και αυτοί είναι πολύ συγκεκριμένοι.

-Σιγά ρε Περικλή. Ποιους ταΐζει δηλαδή; Τους ελέφαντες; Τους ρινόκερους; Τις μαϊμούδες; Που να τους ταΐσει όλους αυτούς, δεν μπορεί.

-Ίωνα, μένεις μετεξεταστέος και αύριο να έρθεις με τον κηδεμόνα σου. Τι να του προσφέρουν οι ελέφαντες που όλη μέρα λιάζονται και κατεβάζουν κλαριά από τα δέντρα για να τα φάνε; Ή οι μαϊμούδες που όλη μέρα ανεβοκατεβαίνουν στα δέντρα; Ακόμα και οι ρινόκεροι, που όλη μέρα δεν κουνιούνται από τη λάσπη, δεν του είναι χρήσιμοι. Μπορεί και να του φαίνονταν χρήσιμοι αν πετούσαν τη λάσπη που βουτάνε σε κανέναν αντίπαλο, όπως εσύ, αλλά οι ρινόκεροι είναι πολύ έντιμοι για να κάνουν τέτοια πράγματα.

-Και ποιοι είναι οι χρήσιμοι για τον βάτραχο τότε; Τα φίδια;

-Βέβαια τα φίδια του χρειάζονται αλλά όχι για να τον ψηφίσουν τα άλλα ζώα. Του χρειάζονται για να μείνει αρχηγός της ζούγκλας. Έτσι τα ταΐζει καλά, με ό,τι περισσεύει από το τραπέζι και εκείνα του είναι πιστά. Πιο πιστά από σκυλιά στον αφέντη τους.

-Ωραία. Τα φίδια του χρειάζονται όπως χρειάζονταν και σ’ εμένα όταν ήμουν αρχηγός. Μπορεί να μην είναι πιστά όμως τη δουλειά που τους ανέθετα την έκαναν πάντα.  Δάγκωναν τους αντιπάλους. Όπως την κάνουν και για τον βάτραχο. Ποια ζώα όμως ταΐζει και τον έκαναν αρχηγό;

-Ίωνα, όχι μόνο παραμένεις μετεξεταστέος αλλά χάνεις και τη χρονιά. Είσαι ντιπ μπουμπούνας. Και ήθελες να γίνεις και αρχηγός της ζούγκλας κακομοίρη μου. Ποια ζώα είναι αυτά που μιμούνται τη φωνή των άλλων ζώων και τα κάνουν να πιστεύουν πως είναι «δικοί τους» και τα ζώα μετά κάνουν ό,τι κι αν τους πουν;

-Ρε Περικλή! Τους παπαγάλους λες; Τι να κάνουν ρε τα παπαγαλάκια όταν μπορώ να τα καταπιώ για βραδινό, αφού  και ο γιατρός μου είπε να τρώω ελαφριά το βράδυ;

-Σε φάγανε τα παπαγαλάκια Ίωνα κι εσύ δεν πήρες χαμπάρι τίποτα. Κάνε μια βόλτα στη ζούγκλα. Όποιο ζώο και να ρωτήσεις θα σου μιλήσει με τη φωνή και τα λόγια των παπαγάλων. Όλη τη μέρα γυρνάνε μέσα στη ζούγκλα και παπαγαλίζουν αυτά που τους λέει ο βάτραχος να πουν. Μετά γυρίζουν στη λίμνη και αυτός τους πετάει λίγη παπαγαλίνη και τότε αυτά χαρούμενα ακούνε τι θέλει να διαδώσουν την άλλη μέρα και πρωί πρωί ξεκινάνε να μας τρυπάνε τα αυτιά με τις «εντολές του κυρίου» τους. Ξέρεις την παροιμία που λένε οι άνθρωποι Γλιτώσαμε από τα λιοντάρια -σαν κι εσένα Ίωνα- για να μας φάν’ οι ψύλλοι;  Εντάξει η ζούγκλα είναι γεμάτη ψύλλους και τους έχουμε συνηθίσει. Έτσι εμάς μας έφαγαν οι παπαγάλοι.

-Τι είπες ρε Περικλή; Αν πάω δηλαδή και καταβροχθίσω τα παπαγαλάκια θα φύγει από τη μέση ο βάτραχος;

-Ίωνα, παίρνεις μηδέν στον έλεγχο. Και να τα φας τα παπαγαλάκια έρχονται κι άλλα από πίσω για να πάρουν τη θέση τους. Ο βάτραχος, όπως και ο κάθε αρχηγός δεν ξεμένουν από παπαγαλίνη και οι παπαγάλοι, οι τωρινοί και αυτοί που θα έρθουν στη θέση τους, το ξέρουν. Τζάμπα φαΐ  με αντάλλαγμα το τελάλημα και το γλείψιμο, όταν εσύ θα ιδροκοπάς να τρέχεις να πιάσεις καμιά αντιλόπη και όταν γεράσεις δεν θα μπορείς να πιάσεις ούτε χελώνα. Ενώ οι παπαγάλοι θα τρώνε και θα πίνουν στην υγεία του κάθε αρχηγού που θα θέλει να είναι και αύριο αρχηγός. Και ζούνε και πολλά χρόνια π’ ανάθεμα τα.

-Κατάλαβα Περικλή. Ούτε οι ικανότητες ούτε οι αγαθές προθέσεις μετρούν, όταν το ζήτημα είναι η εξουσία. Αυτό που μετράει είναι το πόσα παπαγαλάκια έχει στη δούλεψη του ο καθένας.

-Μπράβο Ίωνα. Προβιβάζεσαι σε λέοντα με απολυτήριο δημοτικού. Όταν αποκτήσεις κι εσύ πολλά δικά σου παπαγαλάκια μπορεί να πάρεις και μάστερ στις πολιτικές επιστήμες και τη σεισμολογία ή τη διαχείριση καταστροφών -που είναι και της μόδας,  άμα λάχει….

Ο Ίωνας το λιοντάρι γύρισε να φύγει σκεφτικός. Μία θλίψη τον έπνιγε αλλά το φιλότιμο του δεν τον άφηνε να καταπιεί τέτοια βρωμιά. Η θλίψη έγινε οργή σιγά σιγά. Σκέφτηκε να πάει μέχρι τη λίμνη να κάνει τον βάτραχο μια μπουκιά και μέσα στην οργή του άρχισε να τρέχει προς τα ‘κει. Ο βάτραχος δεν πρόλαβε καν να κοάσει ένα λόγο ικεσίας. Ο Ίωνας τον κατάπιε και παρ’ όλο που το ζωντανό ακόμα βατράχι του προκαλούσε ενόχληση στον οισοφάγο σωλήνα, αυτός χαιρόταν γεμάτος ικανοποίηση.

Ένα σμήνος παπαγάλοι φάνηκαν στην όχθη. Τους κοίταξε και για μια στιγμή σκέφτηκε να τους φάει αλλά θυμήθηκε τα λόγια του Περικλή «…. Και να τα φας τα παπαγαλάκια έρχονται κι άλλα από πίσω για να πάρουν τη θέση τους». Πήγε στα βούρλα που έκρυβε ο βάτραχος την παπαγαλίνη. Έβγαλε κάμποση με τα μπροστινά του πόδια και άρχισε να καλεί τα παπαγαλάκια:

-Ψιτ ψιτ. Ελάτε να φάτε. Μη φοβάστε. Όσο θα είμαι εγώ ο αρχηγός δεν θα πεινάσετε ποτέ

Αναδημοσιεύουμε άρθρο της Εφημεριδας των Συντακτών της 11ης Οκτωβρίου 2022, για τα όσα τραγικά συμβαίνουν στις Μαρίκες, την γνωστή παραλία της Ραφήνας η οποία περιλαμβάνει και έναν μοναδικό υγρότοπο, προστατευόμενο τόσο από εθνικούς όσο και από την ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Το άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών, πέρα από τη σοβαρότητα του ίδιου, του συντάκτη όπως και του μέσου το οποίο το φιλοξενεί (η σύγκριση με "άλλα μέσα" είναι αναπόφευκτη)  απηχεί και την αγωνία που διακατέχει τους λαούς του πλανήτη σε ό,τι αφορά στην κλιματική αλλαγή, τις συνέπειες της, αλλά και το γεγονός πως ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που συμπεριφέρονται σαν να μην τους απασχολεί το ζήτημα. Βέβαια πρόκειται για τους ίδιους που στον δημόσιο λόγο τους δηλώνουν πως "ανησυχούν."...(!)

Μη ξεχνάτε. Η οικολογία και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος δεν είναι μόδα. Η σοβαρή οικολογική προσέγγιση των γεγονότων είναι πρωτίστως πολιτική ανάγκη  και κοινωνική επιταγή. Τη ζημιά που κάνουν στο περιβάλλον σήμερα μας την σερβίρουν σαν "αναγκαίο βήμα για την πρόοδο", λες και πρόοδος και προστασία της Φύσης δεν συμβαδίζουν. Αυτά είναι για τους αφελείς που δεν καταλαβαίνουν πως τώρα γεννιέται το τσουνάμι που θα μας πνίξει αύριο. Τότε δηλαδή που θα είναι αργά, ακόμα και για να μετανιώσουμε.

Κρανίου τόπο άφησαν τις Μαρίκες στη Ραφήνα

Τάσος Σαραντής

Ξαναμπήκαν μπουλντόζες στον προστατευόμενο παράκτιο υγρότοπο για λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ. ● Οι βίαιες παρεμβάσεις πραγματοποιούνται σε περιοχή που είναι ενταγμένη στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών Αττικής. ● Τα έργα καταγγέλλουν επτά περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Για δεύτερη φορά, μπουλντόζες της εταιρείας ΑΚΤΩΡ μπήκαν την περασμένη Δευτέρα μέσα στον προστατευόμενο παράκτιο υγρότοπο Μαρίκες στην περιοχή Νηρέας Ραφήνας για λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ, ανοίγοντας τον δρόμο για την κατασκευή του έργου αποχέτευσης «Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Ραφήνας-Πικερμίου και Σπάτων-Αρτέμιδας» με σκοπό την κατασκευή αντλιοστασίου ακαθάρτων.

Αυτή τη φορά άφησαν πίσω τους κρανίου τόπο, ολοκληρώνοντας το πλήγμα που επέφεραν στην προστατευόμενη περιοχή τον περασμένο Ιανουάριο, οπότε εκχέρσωσαν περίπου 150 τ.μ. του υγροτόπου («Αντλιοστάσια αποχέτευσης σε υγροτόπους και ρέματα», «Εφ.Συν.», 19/5/2022). Και στις δύο περιπτώσεις οι εργασίες σταμάτησαν προσωρινά έπειτα από έντονες διαμαρτυρίες κατοίκων.

Οι βίαιες παρεμβάσεις της ΕΥΔΑΠ πραγματοποιούνται σε μια περιοχή που είναι ενταγμένη στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών Αττικής, προστατεύεται από δύο Ευρωπαϊκές Οδηγίες (για τα ύδατα και για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων) λόγω ύπαρξης 5 οικοτόπων Κοινοτικής Σημασίας και βρίσκεται σε διαδικασία οριοθέτησης που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί με έκδοση προεδρικού διατάγματος μέχρι το 2019, μετά την έκδοση των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών και σύμφωνα με το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας.

Ο υγρότοπος Μαρίκες πριν από την εκχέρσωση

Είναι τουλάχιστον αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η ΕΥΔΑΠ εμμένει στη νομιμότητα της εν λόγω κατασκευής με το επιχείρημα ότι για έργα κοινής ωφέλειας δεν απαιτείται άδεια δόμησης και βασιζόμενη σε μη υλοποιημένο σχέδιο πόλης του 1970, το οποίο όφειλε να έχει τροποποιηθεί μετά την ένταξη της περιοχής στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών ή τουλάχιστον να έχει ληφθεί μέριμνα για μη επιδείνωση της οικολογικής της κατάστασης μέχρι την ολοκλήρωση της οριοθέτησής της.

Επιστολές
Αλγεινή εντύπωση προκαλεί και το ότι η ΕΥΔΑΠ επιμένει να παραβλέπει την αναγκαιότητα της απαγόρευσης των εργασιών στις Μαρίκες, που εξέφρασαν με επιστολές τους το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων και το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών.

Τον κίνδυνο καταστροφής που αντιμετωπίζουν οι Μαρίκες από τους σχεδιασμούς της ΕΥΔΑΠ καταγγέλλει η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας με επιστολή της προς τις αρμόδιες υπηρεσίες και ζητά την άμεση παρέμβασή τους προκειμένου να σταματήσει η καταστροφή των υγροτόπων, γεγονός που απειλεί τη χώρα μας με υπέρογκα πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Ενωση και θέτει σε κίνδυνο το περιβάλλον, την υγεία και την ποιότητα ζωής των πολιτών.

«Το έργο κατασκευής αντλιοστασίου αποχέτευσης της ΕΥΔΑΠ στον προστατευόμενο υγρότοπο “Παράκτιο Ελος Μαρίκες/Αμμοθινικό οικοσύστημα” στη Ραφήνα χρειάζεται να σταματήσει άμεσα με παρέμβαση όλων των αρμόδιων υπηρεσιών, προκειμένου να αποφευχθεί η συρρίκνωση ενός από τους ελάχιστους πλέον υγροτόπους της Αττικής και η καταστροφή οικοτόπων κοινοτικής σημασίας που καταγράφονται στην περιοχή», αναφέρουν σε κοινή ανακοίνωσή τους 7 περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Ο υγρότοπος Μαρίκες μετά την εκχέρσωση

 «Η συρρίκνωση και υποβάθμιση του υγροτόπου των Μαρικών έρχεται σε συνέχεια παρεμβάσεων που ήδη έχουν συρρικνώσει ή/και υποβαθμίσει γειτονικούς υγροτόπους της Ανατολικής Αττικής (Αρτέμιδας, Ερασίνου, Μπρέξιζας), ενώ το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται κατασκευή αντλιοστασίων αποχέτευσης της ΕΥΔΑΠ μέσα στα θεσμοθετημένα όρια των προστατευόμενων υγροτόπων εκβολής ρέματος Ραφήνας και υγροτόπου Αρτέμιδας. Επιπλέον, το εν εξελίξει έργο εγκιβωτισμού του ρέματος Ερασίνου και το προγραμματιζόμενο έργο εγκιβωτισμού του ρέματος Ραφήνας πρόκειται να εξαφανίσουν φυσικές ζώνες πλημμύρας που αποτελούν ευρείες υγροτοπικές εκτάσεις, ενώ ακόμα δεν έχει γίνει αποκατάσταση και οριοθέτηση του σημαντικού υγροτόπου Λουτρός Σπάτων», καταγγέλλουν.

Σταθμοί για τα πουλιά
Υπενθυμίζουν ότι οι υγρότοποι της Ανατολικής Αττικής είναι σημαντικοί για τη φύση και τον άνθρωπο αφού αποτελούν απαραίτητους σταθμούς για τα μεταναστευτικά πουλιά, οικοτόπους διαβίωσης πολλών ειδών, προστατεύουν την ακτογραμμή από τη διάβρωση, παρέχουν φυσική αντιπλημμυρική προστασία και συντελούν πολλαπλά στην ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.

Λόγοι για τους οποίους ζητούν την άμεση παύση του έργου της ΕΥΔΑΠ στις Μαρίκες και την επανεξέταση των θέσεων των αντλιοστασίων της με γνώμονα τη διατήρηση των υγροτόπων της περιοχής μέχρι την οριστική τους οριοθέτηση. Την καταγγελία υπογράφουν οι οργανώσεις ΑΝΙΜΑ, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, ΟΖΟΝ, Ροή - Σύλλογος Πολιτών υπέρ των ρεμάτων.

 πηγή

Η τεχνολογική πρόοδος έρχεται να λύσει πολλά προβλήματα σήμερα. Προβλήματα περιβαλλοντικά, κοινωνικά, οικονομικά. Για παράδειγμα, το κολοσσιαίο περιβαλλοντικό πρόβλημα της διαχείρισης αποβλήτων σε έναν τόπο ή και υπερτοπικά, έχει αναπτυχθεί μία πλήρης τεχνολογία η οποία προβλέπει διαδικασίες και εγκαταστάσεις που αμβλύνου το αποτύπωμα της ανθρώπινης δραστηριότητας πάνω στη γη. Για τα στερεά απόβλητα (αστικά – οικιακά  απορρίμματα, υλικά κατεδαφίσεων, οργανικά υπολείμματα, παραπροϊόντα βιομηχανικής δραστηριότητας και άλλα) έχουν αναπτυχθεί λογικές και τεχνολογίες που επιτρέπουν τον διαχωρισμό τους και -ανάλογα με τη δυνατότητα- την ανακύκλωση ή την επαναχρησιμοποίηση μεγάλου μέρους τους,. Αυτό που απομένει προορίζεται για ταφή και παράδοση του στον φυσικό κύκλο της αποσύνθεσης, πάντα μακριά από τις κατοικίες των ανθρώπων ή αυτών που εξακολουθούν να θεωρούνται ακόμα άνθρωποι από την βαθιά, ηθικά κατακερματισμένη κοινωνία μας. Αυτά συμβαίνουν στις λεγόμενες «πολιτισμένες χώρες» και όσο πιο «πολιτισμένη» είναι μία χώρα, τόσο μικρότερο ποσοστό απορριμμάτων διοχετεύει στη διαδικασία της ταφής, ενώ όσο πιο απολίτιστη, το ποσοστό αυτό μεγαλώνει. Οι τριτοκοσμικές χώρες μάλιστα αυξάνουν το ποσοστό ταφής απορριμμάτων με εισαγωγές των υπολειμμάτων των «πολιτισμένων» χωρών, οι οποίες δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην ανήθικη αυτή συνδιαλλαγή.

Τα υγρά απόβλητα ακολουθούν μία, σχεδόν ίδια διαδικασία. Με τις Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Λυμάτων (ΕΕΛ) επεξεργάζονται τα λύματα (υγρά απόβλητα) των σύγχρονων πόλεων και -αφού τα επεξεργαστούν- τα διοχετεύουν ξανά στο περιβάλλον, σε φυσικούς αποδέκτες όπως η θάλασσα, προκειμένου να αναλάβει τα υπόλοιπα η μητέρα Φύση.

Μέχρι εδώ έχουμε τη θεωρία, που θεωρείται καλή και αγία. Και από την θεωρία περνάμε στην πράξη. Την πράξη η οποία έχει πολλές και σκοτεινές πτυχές. Μία σκοτεινή πτυχή βιώνουμε  τον τελευταίο καιρό στην ανατολική Αττική και πιο συγκεκριμένα στη Ραφήνα, με το αντλιοστάσιο λυμάτων που η ΕΥΔΑΠ επέλεξε να εγκαταστήσει εντός προστατευόμενου υγροτόπου (λες και έχουμε πολλούς), δηλαδή στο παραθαλάσσιο έλος των Μαρικών και στο αμμοθινικό τους σύστημα, στην παραλία Μαρίκες.

Κατά παράλογο τόπο η ΕΥΔΑΠ έδειξε έκπληξη όταν κάτοικοι εναντιώθηκαν στην καταστροφή που ετοίμαζε. Η ΕΥΔΑΠ μάλλον είχε συνηθίσει στην αδιαφορία των κατοίκων, όπου πήγαινε και εγκαθιστούσε ό,τι ήθελε, με άλλοθι μία βολική για τον σχεδιασμό της, Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Τώρα που είδε την αντίδραση, ανακάλυψε πως  οι ¨ενοχλητικοί» ευαισθητοποιημένοι για το περιβάλλον άνθρωποι έχουν αυξηθεί και γι’ αυτό οργάνωσε ολόκληρο τμήμα δημοσίων σχέσεων (συνεννόησης με τις τοπικές κοινωνίες το λένε) για να περάσει τα σχέδια της «με το μαλακό».

Δεν θα μπούμε περισσότερο σε ό,τι διαδραματίζεται αυτές τις μέρες στις Μαρίκες (ή που θα συμβεί και αλλού) αλλά θα επισκεφτούμε ένα αντίστοιχο παραλιακό αντλιοστάσιο λυμάτων και μάλιστα σε μία τουριστική περιοχή, για να δώσουμε μία σχετική εικόνα του τι σχεδιάζει η ΕΥΔΑΠ για τις Μαρίκες. Θα πάμε μέχρι την Χαλκιδική και την παραλία της Σίβηρης, μίας πολύ όμορφης περιοχής, που γνωρίζει κάθε καλοκαίρι μεγάλη αύξηση οικιστών, παραθεριστών και επισκεπτών.

Εντοπισμός του αντλιοστασίου λυμάτων στον ορθοφωτοχάρτη

Επιλέξαμε τη Σίβηρη, όχι μόνο γιατί είναι όμορφη, αλλά περισσότερο γιατί πληθυσμιακά βρίσκεται κοντά στη Ραφήνα, το πληθυσμιακό ισοδύναμο που εξυπηρετεί το αντλιοστάσιο λυμάτων είναι περίπου ίδιο, αλλά και στην παραλία της εκβάλλουν ρέματα συνεχούς και περιοδικής ροής. Επιπλέον, από το 2000  περίπου, στην παραλία της έχει εγκατασταθεί και ένα αντλιοστάσιο λυμάτων και μάλιστα δίπλα σε ρέμα συνεχούς ροής, το ρέμα Ποτόκι (potok = ρυάκι στα σλάβικα)

Η Σίβηρη όπως φαίνεται από τον μώλο της. Το ζωγραφισμένο κτήριο είναι το αντλιοστάσιο λυμάτων και αριστερά του η εκβολή του ρέματος Ποτόκι

Ο περαστικός από την παραλία της Σίβηρης, περνώντας δίπλα από το αντλιοστάσιο, ξεχνάει την εικόνα της θάλασσας, την ομορφιά του ρέματος, ακόμα και την πείνα του αν πηγαίνει να φάει σε μία από τις ωραίες ψαροταβέρνες. Τα ξεχνάει γιατί η οσμή είναι από τις κυρίαρχες αισθήσεις του ανθρώπου και το αντλιοστάσιο φροντίζει να την ερεθίσει ικανά.

Το αντλιοστάσιο λυμάτων, όπως φαίνεται από Νότο προς Βορρά. Αριστερά η παραλία και κάτι που μοιάζει με γαλάζια σημαία

Είναι αντλιοστάσιο καλοσυντηρημένο, εξωτερικά έχει επιχειρηθεί ο εξωραϊσμός του (το βλέπετε και στις φωτογραφίες ζωγραφισμένο) και λόγω του τουρισμού και των επιχειρήσεων εστίασης που λειτουργούν στην παραλία, σχετικά προσεγμένο. Οι οσμές όμως που αναδίδει, ειδικά νωρίς το πρωί, εκμηδενίζουν τα όρια αντοχής (και ανοχής) του ανθρώπου.

Επιπλέον είναι χτισμένο μέσα στην εκβολή του ρέματος συνεχούς ροής.

Το αντλιοστάσιο λυμάτων, χτισμένο πάνω στην εκβολή ου ρέματος Ποτόκι (μπροστά) 

Το ρέμα Ποτόκι από τη γέφυρα

Δεν θα σχολιάσουμε άλλο τίποτα. Δυστυχώς δεν μπορούμε να σας μεταδώσουμε τη μυρωδιά μέσω διαδικτύου. Απλά παραθέτουμε φωτογραφίες για να καταλάβουν και οι κάτοικοι της Ραφήνας και ειδικά των Μαρικών, τι σημαίνει παραθαλάσσιο αντλιοστάσιο λυμάτων. Ακόμα και αν δεν δίνουν δεκάρα για τον πολύτιμο και αναντικατάστατο υγρότοπο (τα παιδιά κάποτε θα το καταλάβουν και θα μας καταριούνται) , θα σκεφτούν κάτι παραπάνω για το αύριο που φέρνει η ΕΥΔΑΠ στον τόπο.

Σημειώνουμε για όσους βρίσκονται σε σύγχυση, πως άλλο η Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων (ΕΕΛ) δηλαδή το συνολικό έργο και άλλο ένα αντλιοστάσιο, δηλαδή ένα «δάχτυλό» του το οποίο μπορεί να γίνει και άλλου, έστω και με λίγο αυξημένο κόστος κατασκευής ή λειτουργίας.

Τελικά, ας αποφασίσουν οι κάτοικοι, αντί να αποφασίζει η ΕΥΔΑΠ και τα Golden Boys της, αλλά ας ξέρουν πρώτα σε τι αναφερόμαστε και να μάθουμε πια να μιλάμε μία κοινή, κατανοητή σε όλους γλώσσα. Για το καλό του παρόντος αλλά και του μέλλοντος

Η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, έστειλε επιστολή - καταγγελία προς όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, προκειμένου να πάρουν θέση και να παρέμβουν προκειμένου να σωθούν οικότοποι κοινοτικής σημασίας, τους οποίους η Ελλάδα έχει δεσμευθεί να προστατεύει απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αμμοθινικό, προστατευόμενο έλος Μαρικών Ραφήνας 3 Οκτωβρίου 2022

Η ίδια επιστολή στάλθηκε και σε όλες τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ, από τις οποίες ζητείται η υποστήριξή τους.

Παράλληλα, η  Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας καλεί τους ευαισθητοποιημένους στα περιβαλλοντικά ζητήματα πολίτες, αύριο 4/10/2022 στις 7πμ στον χώρο της καταστροφής  (Ιάσωνος και Ναυσικάς στην παραλία Μαρίκες).

Παρακάτω διαθέσιμη η καταγγελία με τον πλήρη πίνακα αποδεκτών

Είκοσι χρόνια από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο με τα «μαύρα ταμεία» της Siemens, και αφού η εταιρεία καταδικάστηκε να αποζημιώσει με ψίχουλα το ελληνικό δημόσιο, σήμερα γράφτηκε το τέλος της δυσώδους αυτής υπόθεσης με την αθώωση των 20 από τους συνολικά 22 κατηγορουμένους, κυρίως λόγω παραγραφής. Η δικαστική διαδικασία είχε αρχίσει πριν από 15 χρόνια.

(Από την εφημερίδα των Συντακτών 26/9/2022)

Η είδηση της συμμετοχής του Positively Different Short Film Festival και στην τρίτη χρονιά της γιορτής του κινηματογράφου στο cine ΑΕΛΛΩ της Ραφήνας, ήταν μία πολύ μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη. Ειδικά η φετινή του θεματολογία, η οποία αφορά τις κοινότητες.

Κοινότητες ανθρώπων που αντιμετωπίζουν την γενικότερη κοινωνική συνθήκη, όπως την κατασκευάζει η βιομηχανία του θεάματος και της διαφήμισης. Των υπηρετών δηλαδή της αγοράς, που δεν είναι τίποτα άλλο από μετεξέλιξη της ζούγκλας, όπως την αντιλαμβανόμαστε πρωτόλεια, με τους θηρευτές και τα θηράματα τους. Αν όμως μπορούμε να αναγνωρίσουμε το άδικο, ποιο ψέμα μας παραπλανά και τελικά γινόμαστε θιασώτες της αδικίας;

Εκεί βρίσκεται η δύναμη της τέχνης του κινηματογράφου, γιατί μπορεί να συνεφέρει τον θεατή από το ψέμα, που αποτελεί το θεμέλιο της ζούγκλας στην οποία ζούμε όλοι μαζί και να του δώσει να καταλάβει πως σε μία ζούγκλα είναι πολύ δύσκολο να μεταμορφωθείς σε θηρευτή, αφού το πιο πιθανό είναι  να είσαι ήδη ένα θήραμα, έτοιμο για το επόμενο γεύμα του αρπακτικού. Έτσι ο μόνος δρόμος που απομένει για να αποφευχθεί αυτή κατάληξη, είναι να επικρατήσει η αλληλεγγύη, η σύμπνοια και η αποδοχή μεταξύ όλων των μελών των κοινοτήτων και των ίδιων των κοινοτήτων μεταξύ τους. Ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, σεξουαλικής συμπεριφοράς, φυλής, εθνικότητας, θρησκείας, ή αρτιμέλειας. Οι κοινωνικές τάξεις δεν συμπεριλαμβάνονται στο ασύνδετο σχήμα που παραθέσαμε, αφού οι προϋποθέσεις ωρίμανσης της κοινωνίας μοιραία οδηγούν σε κατάργηση των ταξικών διαφορών που χαρακτηρίζουν τη ζούγκλα..

Παρουσιάζουμε το trailer των ταινιών του PDSFF που θα προβληθούν και σας καλούμε να συμμετάσχετε μαζί μας στην 3η γιορτή του κινηματογράφου που οργανώνεται στη Ραφήνα από το Cine Σχολειό Πικερμίου, με την υποστήριξη τη Κίνησης γα την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και του Εξωραϊστικού συλλόγου του Νηρέα

Η δεύτερη μέρα του φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στη Ραφήνα, είναι αφιερωμένη στο Positively Different Short Film Festival του 2022 με γενικό θέμα "Κοινότητες".Η ταινία μικρού μήκους "The market man" βρίσκεται στην υποκατηγορία Castaways. Ο αγγλικός όρος περιγράφει τους ναυαγούς και μεταφορικά, τα ναυάγια της κοινωνίας. Τους ανθρώπους που έχουν περιθωριοποιηθεί  και απειλούνται καθημερινά από τη βία και τον αποκλεισμό. Πρόκειται για τους ανθρώπους που οι ζωές τους είναι -για εμάς τους υπόλοιπους- αδιανόητο το  να βιωθούν.

Ο Μάριο, ο πρωταγωνιστής του L’ uomo del mercato (The Market Man – ο άνδρας της αγοράς) είναι ένας άνθρωπος που αγωνίζεται να επιβιώσει μαζεύοντας και πουλώντας τελάρα από την αγορά της πόλης του. Είναι ένας ρακοσυλλέκτης που ζει καθημερινά μέσα στην αγορά και το περιθώριο της. Αντιμετωπίζει την αδιαφορία των άλλων, αλλά κυρίως την έχθρα του υπόλοιπου περιθωρίου. Την έχθρα των υπόλοιπων ναυαγίων. Επειδή είναι αγαθός άνθρωπος και η ζούγκλα της αγοράς φτύνει τους αθώους. Τους αποβάλλει στο δικό της, ιδιαίτερο, δηλητηριώδες περιθώριο. Εκεί που ακόμα και ο πιο αθώος, όπως ο Μάριο, μπορεί να μεταμορφωθεί σε θηρίο, για να επιβιώσει.

Όπου υπάρχει κόσμος σίγουρα υπάρχει και υπόκοσμος και όπου υπάρχει κοινωνία υπάρχει και περιθώριο. Όχι νομοτελειακά, αλλά γιατί ο άνθρωπος, όσο και αν προοδεύσει και βλέπει στην άλλη όχθη του ωκεανού -εκεί που δεν έφτασε ποτέ- την κοινωνία του δικαίου και της ισότητας, εξακολουθεί να φτιάχνει την αγορά του, τη δική του ζούγκλα. Ίσως επειδή κατάγεται από αυτήν και θα την κουβαλάει μέσα του όσο υπάρχει.

The market man (L’ uomo del mercato)

The market man (L’ uomo del mercato) – Ιταλία 2021

Σκηνοθεσία: Paola Cireddu
Σενάριο: Paola Cireddu
Παραγωγή: Maurizio Abis

Παίζουν
Mario Tocco, Alessio Arais, Ester Cassula

Αναδημοσιεύουμε από το ιστολόγιο Δασαμάρι SOS την τεκμηρίωση του πολλαπλού εγκλήματος που τέλεσε ο δήμος της Ραφήνας στο ορεινό Πικέρμι και το ανατολικό Πεντελικό. Δίχως αιδώ, δίχως συνείδηση, παρά μόνο με την επίφαση των άμεσων μέτρων και με μία σύμβαση που υποστήριζε οικονομικά την κλιμάκωση των δενδροκτονιών. Μία σύμβαση και μία διάτρητη μελέτη η οποία αντί να προωθεί τον ενδελεχή έλεγχο του δενδρώδους κεφαλαίου, προωθούσε την ανεξέλεγκτη επέκταση των υλοτομιών και αντίστοιχα του ...εργολαβικού ανταλλάγματος. Και οι αρμόδιοι; Το "αρμόδιο" δασαρχείο Πεντέλης; Εν λευκώ παρέδωσε στα χέρια μαινόμενων ξυλοκόπων, νεκρά και ζωντανά δέντρα, προκειμένου να μετατραπούν σε "εκταμιεύσεις" και παρακαταθήκη καταστροφής για το μέλλον του βουνού και του τόπου.

Τα πειστήρια του εγκλήματος  (από το ιστολόγιο Δασαμάρι SOS)

Πέρασαν δύο μήνες από τo έγκλημα της 19ης-20ής Ιουλίου, την πυρκαγιά που έκαψε για πολλοστή φορά το Πεντελικό βουνό και έφτασε μέχρι τη δασική έκταση Δασαμάρι. Το δασικό Δασαμάρι κάηκε απροστάτευτο, αφού αποτελούσε «γκρίζα» ζώνη για την πολιτική προστασία του Δήμου Ραφήνας. Για το έγκλημα αυτό ήδη έχει ξεκινήσει προκαταρκτική ανάκριση από εισαγγελείς ώστε να προσδιοριστούν οι ευθύνες...

Ενα δεύτερο έγκλημα ακολούθησε αμέσως μετά την πυρκαγιά, με τη γενικευμένη δενδροκτονία στα καμένα. Όπως έχουμε καταγγείλει, εργολάβοι του Δήμου Ραφήνας πετσόκοβαν ανεξέλεγκτα τα δέντρα είτε ήταν καμένα, είτε είχαν καψαλισμένο φλοιό ή φύλλωμα, είτε ήταν υγιή. Η αρμόδια δασική υπηρεσία όχι μόνο ήταν απούσα κατά τη δενδροκτονία, αλλά έδωσε και ε ν  λ ε υ κ ώ  ά δ ε ι α  στο Δήμο Ραφήνας να προχωρήσει τα καταστροφικά σχέδιά του στο ορεινό Πικέρμι.

Ήδη, μετά από δύο μήνες, εντοπίζουμε κορμούς δέντρων καρατομημένων μέχρι το επίπεδο του εδάφους, οι οποίοι αναβλασταίνουν! Δέντρα πανύψηλα, με κορμό διαμέτρου πάνω από 40 εκατοστά, υγιή και ολοζώντανα, που καρατομήθηκαν με τιμολόγιο 200€ το δέντρο [ΑΔΑ 9ΙΚ6Ω16-ΖΒΘ], επειδή έτσι ήθελαν ένας εργολάβος και ο εντολέας του. Δέντρα που θα μπορούσαν να τους είχαν κλαδέψει μόνο τα καμένα κλαδιά και να έχουν αναβλαστήσει καθ' όλο το ύψος τους, τα ισοπέδωσαν για χάρη των «σεληνιακών» οραμάτων ενός ανεύθυνου και ανίκανου δημάρχου που επιβαρύνεται με δύο πυρκαγιές στή θητεία του.

Πόσες δεκαετίες θα χρειαστούν αυτοί οι ισοπεδωμένοι κορμοί για να ξαναγίνουν δέντρα;

Οι παραπάνω φωτογραφίες πιστοποιούν το δεύτερο έγκλημα που τελέστηκε στο ορεινό Πικέρμι μετά την πυρκαγιά. Αποτελούν ατράνταχτα πειστήρια ενός εγκλήματος μαζικής δενδροκτονίας, το οποίο τελείται ατιμωρητί έως σήμερα.

Πλημμέλημα... χαρακτήρισαν την εκατόμβη του Ματιού.

Πηγή: Δασαμάρι SOS