Το 1922 ήταν μία χρονιά που κατέστησε σαφή τη θέση της Ελλάδας μέσα στον διαρκώς διαμορφούμενο βαλκανικό, αλλά και ευρωπαϊκό χάρτη και έδειξε με τον πιο οδυνηρό τρόπο, πως το «ανάδελφον Έθνος» δεν ήταν (και δεν είναι ακόμα) τίποτε άλλο παρά ένα προτεκτοράτο των ισχυρών. Των ισχυρών κάθε εποχής, οι οποίοι χρησιμοποιούν τη χώρα και καθορίζουν τις σχέσεις τους με αυτήν με αποκλειστικό κριτήριο και γνώμονα το δικό τους όφελος.

Όπως είδαμε στα προηγούμενα μέρη του αφιερώματος μας, ο Βενιζέλος έχοντας πλήρη συνείδηση της διεθνούς πραγματικότητας αλλά και εκτιμώντας τις πιθανότητες σωστά, έζεψε την Ελλάδα και τον λαό της στο άρμα της «Εγκάρδιας Συνεννόησης» (της Αντάντ) βγαίνοντας νικητής μέσα από τη φωτιά του «Εθνικού Διχασμού» και τη σύγκρουση του με το παλάτι. Η Αντάντ πέτυχε να τον διορίσει πρωθυπουργό της χώρας στις 13/6/1917, έτσι ώστε δύο μέρες μετά -στις 15/6- η Ελλάδα να κηρύξει πόλεμο στις κεντρικές αυτοκρατορίες παίρνοντας έτσι θέση στο πλευρό της Συμμαχίας. Τα μέσα που χρησιμοποίησε η Αντάντ ήταν αρχικά ο βομβαρδισμός του Πειραιά και της Αθήνας από τους Γάλλους (Νοέμβριος του 1916), ο ναυτικός αποκλεισμός του νότιου τμήματος της χώρας από τον Ιανουάριο του 1917 και ο διαρκής βομβαρδισμός των ίδιων πόλεων, των Μάϊο του ίδιου έτους. Το αποτέλεσμα ήταν τελικά στις 15/6/1917, η Ελλάδα με πρωθυπουργό τον Βενιζέλο να μπει στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο.

Παρά την καθυστερημένη είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ, η χώρα επέκτεινε τα σύνορα της με την άδεια των Συμμάχων και τον Μάιο του 1919 αποβιβάζονται ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Σμύρνη. Εκεί εγκαθίσταται ένα Κράτος εν Κράτει, με αρμοστή τον Αρ. Στεργιάδη και με αποστολή την εφαρμογή των όρων της Συνθήκης του Μούδρου (30/10/1918).

Ο Στεργιάδης ως αρμοστής επιδιώκει την αποκατάσταση της κοινωνικής ειρήνης στην πόλη της Σμύρνης και παράλληλα την αποκατάσταση των βασικών κοινωνικών δομών της. Έργα εξαιρετικά δύσκολα και τα δύο. Τα καταφέρνει όμως για τους επόμενους 30 μήνες της αρμοστείας του.

Αφού κάναμε μία περίληψη των προηγούμενων τμημάτων του αφιερώματος μας, φτάνουμε στο 1920. Ο ελληνικός στρατός άρχισε να προελαύνει στην μικρασιατική ενδοχώρα. Το καλοκαίρι του 1920 προχώρησε σε βάθος 100-150 χλμ. Η προέλαση αυτή είχε την υποστήριξη των Βρετανών, όχι όμως και των υπόλοιπων μελών της Αντάντ. Αφενός οι Ιταλοί είχαν αποχωρήσει από τη Συνδιάσκεψη Ειρήνης των Παρισιών αφού διεκδικούσαν την αποστολή στρατού κατοχής στην περιοχή για τον εαυτό τους, αλλά Άγγλοι, Γάλλοι και Αμερικανοί ανάθεσαν την αποστολή στην Ελλάδα (βλ. σχετικά). Αφετέρου οι Γάλλοι διαβλέποντας ειiκράτηση του Κεμαλικού κινηματος και της τουρκικής αντίστασης, προσεγγίζουν τον Μουσταφά Κεμάλ. Η προσέγγιση αυτή είχε τις ρίζες της σε επιχειρηματικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς τους για τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής. Οι Άγγλοι ήδη δούλευαν από καιρό στο συγκεκριμένο θέμα με όπλο τους τη μυστική διπλωματία και την Intelligence Service. Ο κατάσκοπος τους που δούλευε στο θέμα, προκαλώντας αραβικές εξεγέρσεις μέσα σα τότε Οθωμανικά εδάφη, ο  Έντουαρντ Λώρενς έμεινε γνωστός ως «ο Λώρενς της Αραβίας». Έτσι τα Γαλλικά συμφέροντα οδήγησαν στην αναζήτηση ενός ισχυρού «συνεργάτη» που τον βρήκαν στο πρόσωπο του Μουσταφά Κεμάλ. Ήδη λοιπόν από το 1919 έχουν ξεκινήσει διερευνητικές επαφές των Γάλλων με τον Μουσταφά Κεμάλ.

Oι Βρετανοί ανησυχούσαν για την αντίσταση των Τούρκων εθνικιστών καθώς επίσης και ότι οι ιταλικές δυνάμεις θα επιχειρούσαν να καταλάβουν τη Σμύρνη. Έτσι ενθάρρυναν τους Έλληνες να στείλουν στρατεύματά τους στη Σμύρνη και να συνεχίσουν την προέλαση τους καταλαμβάνοντας ακόμα μεγαλύτερο τμήμα της Μικράς Ασίας. Ο μέχρι τότε συνεπής γαλλόφιλος Βενιζέλος δεν αντιστάθηκε στην παρότρυνση των Άγγλων και με την υποστήριξη τους μέσα στην Αντάντ, προχώρησε προς τη μικρασιατική ενδοχώρα. Η προέλαση μάλιστα συνεχίστηκε και μετά τη συνθήκη των Σεβρών. Ο ελληνικός στρατός προέλαυνε  καταλαμβάνοντας περισσότερα εδάφη απ’ όσα είχαν περιληφθεί στη συνθήκη των Σεβρών (είχε υπογραφεί 28/7 ή 10/8 με το Γρηγοριανό ημερολόγιο). Οι Έλληνες από καιρό διεκδικούσαν αυτή την περιοχή, βασιζόμενοι στον ελληνόφωνο και ορθόδοξο πληθυσμό αλλά και στην ιστορική σημασία αυτών των εδαφών στην Κλασική Εποχή. Οι Βρετανοί ήθελαν πολύ να δουν την Ελλάδα να σταθεροποιεί τα εδαφικά κέρδη της, προελαύνοντας στην Ανατολία για να διαλύσουν το «εθνικιστικό κίνημα», σχολιάζει ο Nicholas Dunforth, ιστορικός και πολιτικός αναλυτής, ο οποίος δημοσίευσε το 2013 τον γαλλικό χάρτη Grece Moderne (ή σε ελεύθερη απόδοση, Μεγάλη Ελλάδα) του 1920

Γαλλικός χάρτης του 1920 (μετά τη Συνθήκη των Σεβρών) όπβς τον δημοσίευσε το 2013 ο N. Dunforth (πηγή: flickr)

Η Συνθήκη των Σεβρών (28/7 ή 10/8/1920

Η συνθήκη υπεγράφη στο προάστιο Σεβρ του Παρισιού μεταξύ των νικητών του Α’ παγκοσμίου πολέμου, δηλαδή των Συμμάχων και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η συνθήκη αυτή  σήμανε τον θάνατο της αυτοκρατορίας και επισημοποίησε τον διαμοιρασμό των εδαφών που κατείχε. Παράλληλα αποτέλεσε τη ληξιαρχική πράξη της γέννησης του κράτος της Τουρκίας.

Όλες οι παραχωρήσεις εδαφών προς την Ελλάδα, που είχαν γίνει στη διάρκεια της Συνδιάσκεψης Ειρήνης των Παρισίων αποτυπώθηκαν στο κείμενο της συνθήκης αυτής.

Με τη συνθήκη των Σεβρών η Ελλάδα προσαρτούσε

την ανατολική Θράκη μέχρι την Τσατάλτζα (άρθρο 27)

την Ίμβρο και την Τένεδο (άρθρο 84)

τη Λήμνο, τη Λέσβο, τη Χίο, τη Σαμοθράκη, τη Σάμο, και την Ικαρία (άρθρο 84)

Η ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης αλλά και η ίδια η πόλη  (άρθρα 65 έως 83) «παραμένουσιν υπό την οθωμανικήν κυριαρχία. Ούχ ήττον η Τουρκία μεταβιβάζει εις την Ελληνικήν κυβέρνησιν την ενάσκησιν των κυριαρχικών αυτής δικαιωμάτων επί της πόλεως της Σμύρνης και των ειρημένων εδαφών. Εις ένδειξιν της κυριαρχίας ταύτης, η οθωμανική σημαία θα είναι διαρκώς υψωμένη επί εξωτερικού τίνος φρουρίου της πόλεως, υποδειχθησομένου υπό των Προεχουσών Συμμάχων Δυνάμεων.» Δηλαδή η Ελλάδα δεν προσάρτησε τη Σμύρνη αλλά τη διοικούσε υπό τους όρους των προεχόντων Συμμάχων. Και ας ονειρεύονταν άλλα οι μητροπολίτες και οι «μεγαλοϊδατιστές». Η ελληνική διπλωματία είχε μπροστά της ένα τεντωμένο σχοινί, πολλά μέτρα πάνω από το έδαφος και έπρεπε να βαδίσει πάνω του… Η σχοινοβασία προβλεπόταν να διαρκέσει πέντε (5) χρόνια μέχρι το τοπικό Κοινοβούλιο , με ψήφισμα από την πλειοψηφία των μελών να μπορεί να αιτηθεί στην Κοινωνία των Εθνών όπως η Σμύρνη με τα περίχωρά της ενσωματωθούν στο ελληνικό Βασίλειο. Ο καιρός πολύς αλλά τα γεγονότα έτρεχαν και τον προσπερνούσαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα.

Παρά το ότι η συνθήκη αποτελούσε έγγραφη αποτύπωση όσων είχαν προκύψει από τη Συνδιάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων, δηλαδή ένα «στρογγυλό τραπέζι» μεταξύ των μεγαλύτερων δυνάμεων της εποχής, με τη συμμετοχή εκπροσώπων μικρότερων χωρών που αποσκοπούσαν στο να κερδίσουν παλιές διεκδικήσεις τους, τώρα που ο κόσμος ξαναμοιραζόταν, δεν επικυρώθηκε ποτέ από κανένα κοινοβούλιο. Ούτε καν εκείνων που την συνυπέγραψαν. Ο κόσμος είχε αλλάξει γρήγορα από το 1919 που ήταν ο χρόνος της Συνδιάσκεψης. Τώρα ακόμα και τα προέχοντα μέλη της Αντάντ ήταν καχύποπτα μεταξύ τους ή είχαν ήδη αποχωρήσει από τη Συμμαχία. Ο Aμερικανός πρόεδρος  W. Wilson βλέποντας τις αναπτυσσόμενες έριδες μεταξύ Άγγλων και Γάλλων αποχώρησε διακριτικά και οι Ιταλοί δια του Β. Ορλάντο, είχαν τραβήξει τον δικό τους, ιμπεριαλιστικό δρόμο. Οι Άγγλοι περνούσαν στην επόμενη φάση της επιχείρησης τους για την κατάληψη των εδαφών που οδηγούσαν στα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής και η Ελλάδα ήταν χρήσιμο και πρόθυμο εργαλείο. Τέλος οι Γάλλοι είχαν ήδη ένα χρόνο πριν, επαφές με τον Μουσταφά Κεμάλ, τον οποίο θεωρούσαν το «δυνατό χαρτί» τους  για το μέλλον τους στην Εγγύς και Μέση Ανατολή.

Οι ελληνικές επιτυχίες μέχρι την κατάληψη της Σμύρνης αλλά και μετά από αυτήν, διευκόλυναν την Αντάντ να επιβάλει στον σουλτάνο τη συνθήκη των Σεβρών (καλοκαίρι 1920). Όμως, η απόλυτη απόρριψη της συνθήκης από τον Κεμάλ σε συνδυασμό με την ενίσχυση του τουρκικού εθνικού κινήματος αντίστασης έκαναν τους συμμάχους επιφυλακτικούς σχετικά με το κατά πόσο ο ελληνικός στρατός θα μπορούσε να επιβληθεί.

Ψυχολογικές προεκτάσεις

Στην Τουρκία υπάρχει ο όρος «Σύνδρομο των Σεβρών». Πρόκειται για την πεποίθηση πως ορισμένες εξωτερικές δυνάμεις, ιδιαίτερα δυτικές «συνωμοτούν για να αποδυναμώσουν και έπειτα να διαμελίσουν την Τουρκία». Ο παραπάνω όρος προέρχεται από την Συνθήκη των Σεβρών, η οποία όριζε ότι τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα διαμελιστούν ανάμεσα στο Κουρδιστάν, την Αρμενία, την Ελλάδα, τη Βρετανία, τη Γαλλία, και την Ιταλία. Η Τουρκία θα διατηρούσε ορισμένα εδάφη γύρω από την Άγκυρα. Είναι μία τρανταχτή απόδειξη της συγγένειας μας ως Έλληνες με τους γείτονες. Δεν είναι αδικαιολόγητη όμως και η Ιστορία δεν σταματά να την επιβεβαιώνει. Τα πιόνια των μεγάλων πάντα θα βρίσκουν εχθρούς εκεί που θέλουν οι μεγάλοι νομείς και δεν θα καταλάβουν ποτέ πως είναι οι αναλώσιμοι της σκακιέρας. Τα πιόνια καταναλώνονται για να επικρατήσουν οι στρατηγοί, οι πύργοι, ο βασιλιάς και η βασίλισσα.

Η τύχη της Συνθήκης των Σεβρών

Η συνθήκη δεν εφαρμόστηκε ποτέ καθώς οι τούρκοι κέρδισαν σε όλα τα μέτωπα του Τουρκικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας (όπως είναι γνωστός ο πόλεμος που διεξήχθη από τον Οκτώβριο του 1914 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1922 με επίκεντρο τις μάχες που δόθηκαν από το 1919 ως το 1922.

Ελλάδα: Εκλογές εν μέσω πολέμου

Ο Βενιζέλος αποφασίζει να προχωρήσει σε εκλογές στις 25 Οκτωβρίου του 1920, ενώ οι πολεμικές επιχειρήσεις μαίνονται στην ανατολή. Οι πιέσεις από την αντιπολίτευση είναι συνεχείς και ο Βενιζέλος, ήδη ανακηρυγμένος  ως «άξιος της Ελλάδος ευεργέτης και σωτήρας της πατρίδος» από το κοινοβούλιο, μετά τη συνθήκη των Σεβρών, πιστεύει πως είναι η κατάλληλη ώρα. Ο διαρκής πόλεμος επί δέκα και πλέον χρόνια, παρά τα εντυπωσιακά κέρδη του, έχει κουράσει τον λαό. Μάλιστα ενώ αρχικά οι υποστηρικτές της συμμετοχής της Ελλάδας στον πόλεμο ήταν τα λαϊκά στρώματα και η άρχουσα, αστική τάξη, σε αντίθεση με τους μικροαστούς που είχαν ταχθεί υπέρ της βασιλικής άποψης για «διαρκή ουδετερότητα», τώρα συντάσσονται με τους μικροαστούς. Ο πόλεμος έχει γονατίσει τους πάντες και αυτό αποτυπώνεται στην κάλπη. Βοήθησε με τον τρόπο της και σχετική επιχείρηση νοθείας και τελικά ο «άξιος της Ελλάδος ευεργέτης» δεν εκλέγεται ούτε καν βουλευτής.

Νικήτρια των εκλογών του Νοεμβρίου του 1920 ήταν η «Ηνωμένη Αντιπολίτευσις» που αποτελούταν από τον συνασπισμό του Κόμματος των  Εθνικοφρόνων, του Συντηρητικού Κόμματος, του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος και άλλων μικρότερων. Το Σοσιαλιστικό και Εργατικό κόμμα (ΣΕΚΕ) κατέβηκε αυτόνομα, αλλά δεν εξέλεξε βουλευτή. Οι νικητές είχαν αρχηγό τον Δημήτριο Γούναρη και εξέλεξαν  πρωθυπουργό κατόπιν τον Δ. Ράλλη.

Οι αντιβενιζελικοί νικητές διενήργησαν το δημοψήφισμα του 1920 για την επαναφορά του Κωνσταντίνου και ο βασιλιάς επανήλθε. Ο «άξιος της Ελλάδος ευεργέτης» αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι, αγαπημένος τόπος αυτοεξορίας των Ελλήνων πολιτικών έκτοτε. Ο μετριοπαθής πολιτικός Κ. Ζαβιτσιάνος, του κόμματος της Προοδευτικής Ενώσεως έγραψε: «Η ενέργεια εκλογών το 1920 ουδαμόθεν εδικαιολογείτο. Μεγαλύτερον πολιτικόν σφάλμα ήτο αδύνατον να διαπραχθή». Και η φράση του αυτή έμελλε να δικαιωθεί πολύ σύντομα.

Η επαναφορά του βασιλιά θεωρείται πράξη εχθρική από τους πρώην συμμάχους

Αν κάτι μπορεί να σημαίνει για την ιστορία, να σημειώσουμε εδώ πως στις γαλλικές εκλογές την ίδια περίοδο, ούτε ο Κλεμανσώ, ο νικητής του Α’ παγκοσμίου πολέμου, μπόρεσε να εκλεγεί ξανά.

Πηγές:

Συνθήκη των Σεβρών (βλ. pdf παραπάνω)

«"Η Μηχανή του Χρόνου": «Η Βενιζελική απόφαση για την αποβίβαση του Ελληνικού στρατού στην Σμύρνη». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2014.
«Η ελληνική απόβαση στη Σμύρνη». 

Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (ΚΠΑΜΡΡ) εξέδωσε δελτίο τύπου με φωτογραφική τεκμηρίωση, για τα όσα άσχημα διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό σε Ραφήνα και Πικέρμι, με κακοποιήσεις και υλοτομίες δέντρων στη περιοχή. Η επίθεση κατά του αστικού και περιαστικού πρασίνου σε μία περιοχή που ανέκαθεν το συγκριτικό της πλεονέκτημα ήταν το φυσικό της περιβάλλον, οι πιέσεις προς την έντονη αστικοποίηση ακολουθούν τον ίδιο δρόμο και τις ίδιες μεθόδους που οδήγησαν στην πλήρη τσιμεντοποίηση και άλλων ελληνικών πόλεων, με προεξάρχουσες σε ασχήμια και υποβάθμιση, τις μεγαλύτερες από αυτές. Ο κίνδυνος ορθώνεται πια μπροστά στα μάτια όλων μας και το απελπιστικό είναι πως όλη αυτή η βαρβαρότητα βρίσκει υποστηρικτές σε ομάδες κατοίκων οι οποίοι επέλεξαν τον τόπο για να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους. Το  μέλλον προβάλλει δυσοίωνο και η ανάγκη αφύπνισης και ενεργοποίησης κάθε υπεύθυνου πολίτη για την προστασία του τόπου είναι πια αδήριτη.

Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου

Να σταματήσει η καταστροφή των αστικών δέντρων στη Ραφήνα

Τις τελευταίες ημέρες γίναμε μάρτυρες καρατόμησης των αλμυρικιών κατά μήκος του ρέματος που εκβάλλει στο Μπλε Λιμανάκι με κλάδεμα τόσο δραστικό, που απέμεινε μόνον ο κορμός. Αφαιρέθηκε όλη η κόμη τους και αυτό που απέμεινε είναι μια εικόνα ακρωτηριασμένων δέντρων, που έχουν απωλέσει εντελώς το φυσικό σχήμα τους. Ακόμα χειρότερα, όλα αυτά  συμβαίνουν στην κοίτη του ρέματος στο Μπλε Λιμανάκι, που αν και μέσα στον αστικό ιστό, φιλοξενεί άγρια πανίδα, όπως το πουλί της φωτογραφίας, και μάλιστα μέσα στην άνοιξη, δηλαδή στην εποχή κατά την οποία τα πουλιά έχουν ήδη φωλιές.

Το κακοποιητικό αυτό κούρεμα των δέντρων έρχεται να προστεθεί στις κοπές 44 δέντρων (πεύκων και αλμυρικιών) και 66 καλλωπιστικών θάμνων (κυρίως πικροδαφανών), που αποφασίστηκαν με τρεις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Ραφήνας-Πικερμίου (ΑΔΑ: 67ΙΤΩ16-ΛΡ9, 934ΞΩ16-ΖΞΔ, ΨΗΓΓΩ16-Χ2Χ) στο πυρόπληκτο παράκτιο μέτωπο της Ραφήνας (εκκλησία Αγ. Νικολάου – Μπλε Λιμανάκι Ραφήνας) στο πλαίσιο του έργου, που εκτελείται από το Υπουργείο Υποδομών και το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου με ανάδοχο την εταιρεία ΙΝΤΡΑΚΑΤ. Τα δύο αλμυρίκια, που δεν κόπηκαν, χάρη στις κινητοποιήσεις των κατοίκων, κυριολεκτικά «κουτσουρεύτηκαν» με κοπή των περισσότερων κορμών τους (εδώ).

Παράλληλα, καμία κύρωση δεν έγινε γνωστή για την κοπή τεράστιου «αλμυρικιού» κατά τις κατασκευαστικές εργασίες έξω από γνωστό σούπερ-μάρκετ δίπλα στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας και 100 μόλις μέτρα από το Δημαρχείο Ραφήνας-Πικερμίου, που αποδόθηκε σε «αβελτηρία» του εργολάβου!

Τα τελευταία χρόνια στο Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου τα περιστατικά κακοποιητικού κλαδέματος  ή και πλήρους κοπή δέντρων είναι αναρίθμητα. Θυμίζουμε ενδεικτικά με τις παρακάτω φωτό την κοπή λευκών στην οδό Ευβοϊκού το 2017(έκτοτε έπαψαν να είναι δέντρα και  πετούν μόνο από τις ρίζες τους), την κοπή πεύκου δίπλα σε στάση το καλοκαίρι 2021 (πλησίον δημοτικού κολυμβητηρίου),  το «αλφάδιασμα» με το δρόμο  της κόμη των δέντρων τα καλοκαίρια του 2020 κ 2021 με τη δικαιολογία ότι ενοχλούν τα απορριμματοφόρα (ενδεικτική φωτό από την οδό Πρωτέως, καλοκαίρι 2021).  Υπάρχουν πολλά ακόμη. Για το κλάδεμα ορισμένων μάλιστα έχει ασκηθεί μήνυση από το Δασαρχείο Πεντέλης εναντίον του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου.

Άλλο παράδειγμα εγκληματικής δράσης, συνέργειας αλλά και ανοχής στην κακοποίηση –κυρίως των δέντρων- του αστικού και περιαστικού πρασίνου σε Ραφήνα και Πικέρμι, είναι το πογκρόμ που έχει εξαπολυθεί (με ιδιαίτερη ένταση την εβδομάδα 10-17/4/2022) από γνωστούς και αγνώστους, από «βραβευμένους»  και μη, δασοκτόνους στη Διώνη Πικερμίου. Εκεί  η επίθεση κατά των δέντρων είναι άνευ προηγουμένου, με εξαίρεση ίσως μόνο την περίοδο της αδικαιολόγητης πευκοκτόνου υστερίας που ακολούθησε την πυρκαγιά στο Μάτι, το 2018.  Με την ανοχή (ή τη συγκαλυμμένη προτροπή) της «αυτοδιοίκησης», ομάδες «άγριων»  κάτοικων υπό το πρόσχημα του καθαρισμού οικοπέδων καρατομούν όποιο δέντρο κρύβει τη θέα στη βίλα τους, όχι μόνο εντός οικοπέδων αλλά και εντός ρεμάτων. Μετά τις περσινές άγριες εκχερσώσεις των «Δρυάδων» του Χαρδαλιά, φέτος η δικαιολογία είναι οι χιονοθλασίες της κακοκαιρίας «Ελπίδα» αλλά και –όπως διαφαίνεται- η άτυπη «οδηγία» που χαρακτηρίζει κάθε δέντρο που φέρει σπασμένο κλάδο ως «διαθέσιμο προς υλοτομία».

Ένα εφιαλτικό σκηνικό δημιουργείται στη Διώνη (το κάποτε δασοβριθές ανατολικό Πεντελικό)

Παράλληλα, η Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου δίνει άδειες για κοπές μεγάλων  δέντρων σε ιδιόκτητα οικόπεδα (κυρίων πεύκων) χωρίς καμία αυτοψία, ενώ πολλές φορές δεν υφίσταται κανένας λόγος κοπής. Το αποτέλεσμα των παραπάνω πρακτικών σύντομα θα μετατρέψει την εντός σχεδίου ζώνη  Ραφήνας-Πικερμίου σε κρανίου τόπο.

Η πρωτοβουλία της ΑΝΙΜΑ

Με πρωτοβουλία της ΑΝΙΜΑ, 30 περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητάνε «Να σταματήσει η καταστροφή των αστικών δέντρων!» (εδώ και εδώ), υπενθυμίζοντας τις ευθύνες από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2009/147  για τη διατήρηση των άγριων πουλιών (άρθρο 5: απαγόρευση κάθε καταστροφής ή βλάβης των φωλιών και των αυγών των πουλιών) και τη νέα «Στρατηγική για τη Βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που για πρώτη φορά αναγνωρίζει ξεκάθαρα τη σημασία του αστικού περιβάλλοντος στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, κάνοντας λόγο για την ανάγκη οικολογικού προσανατολισμού των αστικών περιοχών και θέτοντας ως στόχο να επιστρέψει η φύση στις πόλεις. Συνυπογράφουμε τη διαμαρτυρία αυτή και θεωρούμε επιβεβλημένο να αλλάξει άμεσα η προσέγγιση του ζητήματος του αστικού πρασίνου από τον Δήμο Ραφήνας Πικερμίου και όλους τους Δήμους καθώς  και την πολιτεία.

Διαβάστε και

• Η καταστροφή του αστικού και περιαστικού πρασίνου στην Ελλάδα - Δελτίο τύπου της ΠΕΕΓΕΠ
• Πως τους πετσόκοψες έτσι, ρε δήμαρχε;

Η Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Γεωτεχνικών και Επιχειρήσεων Πρασίνου (ΠΕΕΓΕΠ) εξέδωσε προχθές 17/4/2022 δελτίο τύπου στο οποίο αναφέρεται στη βαναυσότητα των άκαιρων και κακότεχνων κλαδεύσεων αστικών δέντρων σε πολλές πόλεις της χώρας. Πρόκειται για ένα αισχρό φαινόμενο που έχει κλιμακωθεί αυτή την Άνοιξη.

Στην όλη σύγχρονη βαρβαρότητα διακεκριμένη θέση κατέχει ο συστηματικός αφανισμός των αστικών και περιαστικών δέντρων, τόσο από την κακώς αποκαλούμενη «αυτοδιοίκηση» αλλά και αυθαίρετα από κατοίκους στο πνεύμα μίας μαζικής υστερίας κατά των δέντρων, η οποία όχι μόνο είναι αδικαιολόγητη αλλά αφήνει πίσω της καμένη γη ως σκηνικό του μέλλοντος μας.

Η περίπτωση της Διώνης Πικερμίου, Ένα σύγχρονο μνημείο βαρβαρότητας

Πρόσφατα στη Διώνη του Πικερμίου συντελείται μια άνευ προηγουμένου δενδροκτονία. Με την ανοχή (ή τη συγκαλυμμένη προτροπή) της «αυτοδιοίκησης», ομάδες κάτοικων (σύλλογοι δενδροκτόνων;) υπό το πρόσχημα του καθαρισμού οικοπέδων καρατομούν όποιο δέντρο κρύβει τη θέα στη βίλα τους, όχι μόνο εντός οικοπέδων αλλά και εντός ρεμάτων. Μετά τις περσινές εκχερσώσεις των «Δρυάδων» του Χαρδαλιά (του γνωστού και ως «Nick Hard»), φέτος υπάρχει η δικαιολογία των σπασμένων κλαδιών (χιονοθλασίες) από τον χιονιά του χειμώνα και η άτυπη «κατευθυντήρια οδηγία είναι «σπασμένο κλαρί = δέντρο προς υλοτομία».

Την περασμένη εβδομάδα (10-17/4/22) εγινε μια εκκαθάριση νότια ενός μπαζωμένου ρέματος ίπι του οποίου λειτουργεί η  «πιστοποιημένη»* παιδική χαρά της Πίνδου κι έτσι μαζί με την αυθαίρετη και παράνομη κοπή των δέντρων αποκαλύφθηκε, εμφανέστατα πλέον, και η κοίτη του παράνομα μπαζωμένου ρέματος.

Η τρέχουσα αυθαιρεσία κάνει ορατά όσα είχε καταγγείλει προ τριετίας η ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών Δασαμάρι SOS,  για τη αυθαίρετη παιδική χαρά πάνω στο μπαζωμένο ρέμα αλλά και το περσινό μπάζωμα του ρέματος, βόρεια της παιδικής χαράς, για να δημιουργηθεί ...οικόπεδο με πολεοδομική άδεια  της οποίας την ευθύνη φέρει αμιγώς η υπεύθυνη της τοπικής υπηρεσίας δόμησης (ΥΔΟΜ). Υπάρχει φωτογραφική τεκμηρίωση για όλα αυτά, απ' όπου και η φωτογραφία της επικεφαλίδας της ανάρτησης

Συνημμένο: Το δελτίο τύπου της ΠΕΕΓΕΠ για τις βάναυσες, άκαιρες, κακότεχνες κλαδεύσεις δέντρων

Παραπομπές

*Ιστορίες για αγρίους: Η πιστοποίηση που φέρουν τα όργανα ΔΕΝ πιστοποιεί και την παιδική χαρά, αλλά για τους αφελείς αυτό παραμένει άγνωστο. Ικανοποιούνται δε (οι αφελείς) από την προφορική πιστοποίηση που απένειμε στην παιδική χαρά η …δημοτική αρχή.

Επί έναν τουλάχιστον, χρόνο οι επικεφαλής της περιφέρειας Αττικής, Πατούλης και ο αντιπεριφερειάρχης Αυγερινός, διατυμπανίζουν πως «Το διαχρονικό αίτημα των κατοίκων της Ανατολικής Αττικής για ίδρυση Νοσοκομείου μπήκε επιτέλους στις ράγες με την πρότασή μας και την έγκριση του Περιφερειακού Συμβουλίου της χρηματοδότησης δύο αρχικών μελετών για την σκοπιμότητα και τη χωροθέτηση του Νοσοκομείου». Την ίδια περίοδο, η κεντρική κυβέρνηση με αιχμές τους Πλεύρη και Γκάγκα, ετοιμάζει το κλείσιμο του νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης. Και θα σκεφτεί κανείς (ειδικά εκείνος που μετράει τη δημόσια υγεία με «κέρδη και ζημίες» κατά το νεοφιλελεύθερο πρότυπο)  πως αν ένα γενικό νοσοκομείο πρόκειται να ανεγερθεί στην περιοχή, το υφιστάμενο νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης  περισσεύει. Τίποτα δεν είναι πιο λάθος από αυτή τη θεώρηση.

Τα νοσοκομεία παίδων είναι εξειδικευμένα νοσοκομεία που εξασφαλίζουν τη φροντίδα και ενδεχομένως τη νοσηλεία παιδιών σε κατάλληλες συνθήκες, τα οποία δεν μπορούν να λάβουν την τη μέριμνα που απαιτείται,  από τα γενικά νοσοκομεία σε αντίστοιχα διαμορφωμένες πτέρυγες. Σκεφτείτε ένα γενικό νοσοκομείο όπως το «Ιπποκράτειο» ή ο «Ευαγγελισμός» να νοσηλεύει παιδιά σε κάποια πτέρυγα του. Μοιάζει με δυστοπικό σενάριο. Είναι εντελώς παράλογο, απάνθρωπο και στο σύνολο του απαράδεκτο. Άλλωστε, η υγειονομική εμπειρία ετών έχει καταστήσει σαφές στη συνείδηση του κόσμου (επιστημονικού και μη) πως τα παιδιά χρειάζονται το δικό τους, ξεχωριστό νοσοκομείο και ένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του, τους πολίτες και υπηρετεί τη δημογραφική αναβάθμιση της χώρας, οφείλει να το παρέχει στο πλαίσιο της δημόσιας και δωρεάν υγείας. Εδώ τονίζουμε το κοινά γνωστό, πως η χώρα μας, ειδικά στην παιδιατρική φροντίδα και δημόσια μέριμνα, παρουσιάζει ελλείψεις πολύ μεγαλύτερες από τις ελλείψεις που παρουσιάζει στην αντίστοιχη μέριμνα για τον γενικό πληθυσμό.

Από την τοπική εφημερίδα «Αμαρυσία» και το φύλλο της της 15ης Απριλίου 2022, στο βασικό της άρθρο (editorial) του Γιάννη Μπεθάνη, διαβάζουμε πως δέχονται επίθεση από το ίδιο το κράτος «οι νοσοκομειακές μονάδες των βορείων προαστίων και ειδικά εκείνες στον «Καλλικρατικό» Δήμο Πεντέλης, την τελευταία δεκαετία. Μια διαρκής επίθεση από το κράτος και τις κυβερνήσεις, με αποτέλεσμα τη δραματική συρρίκνωση και υποβάθμιση της ποιότητας και ποσότητας παροχής υπηρεσιών, σε μια περιοχή που ανέκαθεν αποτελούσε υγειονομικό σημείο αναφοράς τόσο για τη Β/Α Αττική, όσο ακόμη και για άλλες περιοχές εντός, ακόμη κι εκτός, λεκανοπεδίου.»

Και συνεχίζει το editorial της εφημερίδας:

«Το κλείσιμο των νοσοκομείων «Παπαδημητρίου» και «Μπόμπολα» και η διαρκής υποβάθμιση του «Αμαλία Φλέμινγκ», σε συνάρτηση με τον αναπόφευκτο «συγκεντρωτισμό» στο Σισμανόγλειο, έχουν φέρει πολλά βήματα πίσω τη νοσοκομειακή περίθαλψη των πολιτών, ακόμη και στα χρόνια της πανδημίας, όταν υποτίθεται ότι θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο.»

Για ποιο νέο νοσοκομείο λοιπόν μας μιλούν εδώ και ένα χρόνο ο περιφερειάρχης και ο αντιπεριφερειάρχης του, όταν και αυτά που υπήρχαν στην περιοχή, έκλεισαν ή ήδη υποβαθμίζονται με τελική κατάληξη το κλείσιμο τους; Και το ακόμα χειρότερο, που αποκαλύπτει το ψεύδος της επίδειξης «καλών προθέσεων» από πλευράς περιφερειακής διοίκησης, είναι πως μπροστά στον διωγμό των υφιστάμενων νοσοκομείων (μαζί και του  Παίδων Πεντέλης) η περιφέρεια στέκεται σιωπηλή. Είναι βέβαιο πως μπορεί να παρέμβει, πολιτικά ή διοικητικά, αλλά αντί να αναλάβει τα νοσοκομεία που η κεντρική κυβέρνηση θέλει να κλείσει, υπόσχεται (αόριστα ακόμη) τη δημιουργία νέων μονάδων. Το όλο πράγμα μοιάζει με κακοστημένη φάρσα.

Το Παίδων Πεντέλης, οι άρπαγες και οι χορηγοί του κλεισίματος του

Με την υποβάθμιση του παιδιατρικού νοσοκομείου της ανατολικής Αττικής και τη μετατροπή του σε εμβολιαστικό κέντρο, με στόχο να καταργηθούν οι εφημερίες του, το δημόσιο  σύστημα υγείας δέχτηκε μία ακόμα ισχυρή βολή. Στις συζητήσεις που άνοιξαν για την εξυπηρέτηση των παιδιατρικών αναγκών του τόπου, γίνεται αναφορά και σε λύση που περιλαμβάνει τις ιδιωτικές παιδιατρικές κλινικές. Την αξία των ιδιωτικών νοσοκομείων την είδαμε πολύ καλά στην ανύπαρκτη  συμμετοχή τους τη διαχείριση της πανδημίας του COVID-19, οπότε δεν χρειάζεται καμία περαιτέρω αναφορά στην (αν-) αποτελεσματικότητα τους. Ομοίως δεν χρειάζεται καμία αναφορά  στο κόστος που θα κληθεί να αναλάβει (και θα αναλάβει αναγκαστικά) η κάθε οικογένεια, έτσι και χρειαστεί τις παιδιατρικές υπηρεσίες του ιδιωτικού νοσοκομείου.

Παρά τις διαβεβαιώσεις των Γκάγκα και Πλεύρη πως «το νοσοκομείο θα ξανανοίξει», αυτό δεν έχει ουσιαστικά ανοίξει ακόμα και τα προβλήματα του έχουν πολλαπλασιαστεί.   

Στις 4/4/2022 δημοσιεύτηκε η «έγκριση» δίχως προειδοποίηση και σχετική διαβούλευση, μίας δωρεάς από τον Ροταριανό Όμιλο,  ο οποίος είναι μία ΜΚΟ. Αποφασίστηκε λοιπόν (με ποια διαδικασία;) η δωρεά να κατευθυνθεί στη «μετατροπή της κλινικής ΩΡΛ του Παίδων Πεντέλης σε ξενώνα για κακοποιημένα παιδιά και γενικά για παιδιά που βρίσκονται υπό εισαγγελική εντολή». Φυσικά η κατασκευή μίας τέτοιας δομής προνοιακού χαρακτήρα είναι απαραίτητη, αλλά δεν μπορεί να ξηλώνεται ολόκληρη ΩΡΛ κλινική για να εγκατασταθεί εκεί η προνοιακή δομή, την ώρα που δίπλα στο νοσοκομείο βρίσκεται το κτήριο του πρώην ΠΙΚΠΑ, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να αξιοποιηθεί γι’ αυτόν τον σκοπό. Η κλινική ΩΡΛ του Παίδων Πεντέλης είναι η πιο απαραίτητη και πιο φορτισμένη από ασθενείς και επισκέπτες και η αλλαγή χρήσης που θέλουν να επιβάλλουν αποτελεί άλλη μία απόπειρα υποβάθμισης και τελικού κλεισίματος του νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης. Οι εργαζόμενοι στο Παίδων Πεντέλης εξέδωσαν ανακοίνωση στην οποία επισημαίνουν την νέα προσπάθεια της κυβέρνησης για την περαιτέρω υποβάθμιση και τελικά το  κλείσιμο του νοσοκομείου.

Δωρεά κατά της κοινωνίας αλλά με φιλανθρωπικό προσωπείο

Η δωρεά του Ροταριανού Ομίλου, που εδώ χρησιμοποιείται εναντίον του ίδιου του πνεύματος της δωρεάς, αξιοποιούμενη από την κυβέρνηση για να επιτύχει το πολυπόθητο γι΄ αυτήν, κλείσιμο του νοσοκομείου, έχει μία παράξενη ιστορία

Η διοικήτρια της 2470 Περιφέρειας των Ρόταρυ, που έκανε τη δωρεά, είναι η Μαρίζα Οικονόμου, στέλεχος της ΝΔ (τομέας Τουρισμού) και τέως αναπληρώτρια διοικήτρια του Παίδων Π & Α Κυριακού (2013-2014).

Σε εκδήλωση που οργάνωσε ο Ροταριανός όμιλος τον περασμένο Σεπτέμβριο (2021), η Μαρίζα Οικονόμου περιέγραψε τον στόχο της εκδήλωσης  ως την «ανακαίνιση χώρου και διάθεση εξοπλισμού για τη φιλοξενία των παιδιών με εισαγγελική εντολή στις εγκαταστάσεις του Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης».  Δηλαδή ο στόχος του ομίλου ήταν πλήρως εναρμονισμένος με την πρόθεση της κυβέρνησης να ακρωτηριάσει το Παίδων Πεντέλης αφενός και αφετέρου η Μ. Οικονόμου ως υποδιοικήτρια της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας (1ης ΥΠΕ), που έχει στη δικαιοδοσία της και το Παίδων Πεντέλης (διορισμένη από τον ίδιο τον Μητσοτάκη το 2019), θα πάρει την υπηρεσιακή απόφαση για την υλοποίηση της δωρεάς και του στόχου της.

Τα ερωτήματα πολλά, αλλά οι απαντήσεις βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας

Ερώτημα πρώτο: Γιατί –στην περίπτωση της δωρεάς- ο Ροταριανός όμιλος ορίζει σαν σκοπό της την «ανακαίνιση χώρου» του Παίδων Πεντέλης και δεν την κατευθύνει στις απαραίτητες εργασίες στο διπλανό κτήριο του πρώην ΠΙΚΠΑ που είναι άδειο και αδρανές;

Ερώτημα δεύτερο: Γιατί έχει γίνει εμμονή της κυβέρνησης Μητσοτάκη η κατάργηση του Παίδων Πεντέλης με κάθε τρόπο και μέσο;

Ερώτημα τρίτο: Με τι θράσος και αναισθησία εργαλειοποιούνται παιδιά που χρειάζονται ένα φιλόξενο σπίτι μέχρι την αναδοχή τους από κάποια οικογένεια και θα εξαναγκάζονται να διαβιώσουν σε νοσοκομειακό περιβάλλον, αντί να φιλοξενηθούν σε έναν ανεξάτητο και σωστά δομημένο χώρο που τουλάχιστον θα θυμίζει σπίτι;

Ερώτημα τέταρτο: Αφού ο Πατούλη και η Περιφέρεια Αττικής θέλουν να χτίσουν ένα νοσοκομείο στην ανατολική Αττική, γιατί δεν ξεκινούν με την ανάληψη των απαραίτητων έργων που θα αποσκοπούν στην διατήρηση ή κι αναβάθμιση του Παίδων Πεντέλης αρχικά; Αυτή η πρωτοβουλία της περιφέρειας σίγουρα θα λειτουργούσε πολύ καλύτερα από τη «φούσκα» (αποδεδειγμένα) του γενικού νοσοκομείου που υπόσχεται από τον περασμένο Σεπτέμβριο;

Ερώτημα πέμπτο: Η δημιουργία δημόσιου γενικού νοσοκομείου ανατολικής Αττικής βρίσκεται εντός των κυβερνητικών σχεδιασμών για τη δημόσια υγεία ή τελικλα θα υπονομευθεί από μία κυβέρνηση που κάνει τα πάντα, εμμονικά, για να διαλύσει τις δημόσιες δομές υγείας υπέρ των ιδιωτών παρόχων σχετικών υπηρεσιών;

Καιροί δύσκολοι, καιροί που έχουμε ανάγκη την αλληλεγγύη και την κρατική μέριμνα για την οποία όλοι συμβάλλουμε από το ετήσιο υστέρημα μας. Η συμβολή μας όμως αυτή κατευθύνεται σε τσέπες και συμφέροντα άλλων και αυτό που μένει δεν φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες του πάσχοντος λαού. Η  κατάργηση των δημόσιων δομών υγείας βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα αυτών που έστειλαν στον άλλο κόσμο 30.000 συνανθρώπους μας, οι οποίοι ζήτησαν την περίθαλψη τους από ένα σύστημα υγείας που στα χέρια των κυβερνώντων, τους αρνήθηκε ακόμα και την εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας.  Η κατάργηση του συστήματος δημόσιας υγείας κλιμακώνεται καθημερινά, προσπαθώντας να ανακτήσει το έδαφος που έχασε από την πανδημία και την ανικανότητα των κυβερνώντων να την αντιμετωπίσουν. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν από το 2019 ως σήμερα, είχε υλοποιηθεί το ξήλωμα των δημόσιων νοσοκομείων που ευαγγελίζεται σταθερά, κάθε κυβέρνηση της ΝΔ και πιο πολύ οι μητσοτακικές της παραλλαγές. Το Παίδων Πεντέλης πρέπει να μείνει όρθιο, σε αντίθεση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη η οποία πρέπει να πάρει τον δρόμο για τα άχρηστα της Ιστορίας.

• Προς τους κατοίκους της ανατολικής Αττικής που περιμένουν «γενικό νοσοκομείο»: Με δεδομένη την κυβερνητική ατζέντα σε θέματα υγείας, φαντάζει τουλάχιστον γελοία και άκρως περιπαικτική κάθε δήλωση υπουργών ή βουλευτών της ΝΔ περί «ανέγερσης νοσοκομείου ανατολικής Αττικής»

Πηγές συνδέσμων:

Εφημερίδα ΑΜΑΡΥΣΙΑ 15/4/22

patt.gov.gr

Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Εφημερίδα ΑΥΓΗ

Απαραίτητη Διόρθωση - Παρατήρηση: Την Κυριακή ο μήνας έχει 10, οπότε το 11/4 όπου έχει κυκλοφορήσει είναι "δαιμονική πραδρομή"

Οι κάτοικοι στο Μπλε Λιμανάκι καλούν σε εθελοντική δράση ποτίσματος των εκεί  νεοφυτευθέντων τα οποία  εγκαταστάθηκαν  για να για να βοηθήσουν  στην ταχύτερη κατά το δυνατό, αποκατάσταση των πληγών που άνοιξαν στον τόπο η αυθαιρεσία και η πρωτοφανής αντιπεριβαλλοντική δράση της "αυτοδιοικητικής αρχής" . Ακόμα και η παύση των εργασιών που επετεύχθη με τον αγώνα των κατοίκων δεν είναι παρά το πρώτο βήμα προς την αποκατάσταση. Η δε φύτευση (παραδόξως δίχως υποχρέωση συντήρησης;;) είναι ένα ακόμα βήμα, αλλά η συντήρηση τους με πρωτοβουλία και εθελοντική δράση όσων αγαπούν τον τόπο είναι αυτό που θα ξαναφέρει τη ζωή και την ισορροπία εκεί που η αλαζονεία αποπειράθηκε να υποβαθμίσει τη Φύση και το Τοπίο. Ακολουθεί το κάλεσμα των κατοίκων

Υπό την πίεση της αίτησης των ασφαλιστικών μέτρων και των κινητοπροιήσεων των κατοίκων, η παράνομη (χωρίς προηγούμενη περιβαλλοντική αδειοδότηση) διάνοιξη διαδρόμου στο Μπλε Λιμανάκι Ραφήνας (δίπλα και πάνω στο ρέμα και μέσα στη χερσαία ζώνη λιμένα και τον αιγιαλό) σταμάτησε οριστικά, απομακρύνθηκαν τα χώματα από την κοίτη του ρέματος, αποκαταστάθηκαν (τουλάχιστον εν μέρει) τα πληγέντα πρανή και έγινε φύτευση με ενδημικά φυτά (πικροδάφνες, σχίνα και σπάρτα) βάσει φυτοτεχνικής μελέτης. Ενόψει αυτού, εξέλιπε το αντικείμενο της δίκης της αίτησής μας ασφαλιστικών μέτρων. Παρότι τίποτε δεν είναι όπως πριν, πρόκειται για μια μεγάλη περιβ θα είναι αλλοντική νίκη των κατοίκων!

Όμως τα φυτάκια εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους χωρίς πρόβλεψη ποτίσματος με αποτέλεσμα πολλά από αυτά (ιδιαίτερα τα σχίνα) να είναι ήδη ημιθανή! Αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, το επόμενο διάστημα με την άνοδο της θερμοκρασίας θα ξεραθούν εντελώς. Αυτό, πέραν των άλλων συνεπειών (ανώφελη ανάλωση δημοσίου χρήματος, κακό αισθητικό αποτέλεσμα, ελλιπής ανάπλαση του οικοσυστήματος) θα δημιουργήσει νέους κινδύνους ρύπανσης/υποβάθμισης των θαλασσίων υδάτων από την παράσυρση χωμάτων στη θάλασσα εξαιτίας των βροχών το ερχόμενο φθινόπωρο, ιδίως από την μεγάλης κλίσης επιχωμάτωση, που έγινε για την αντιστήριξη του τοιχίου του διανοιγέντος ανατολικού πεζοδρομίου της οδού Καβουνίδου.

Την Κυριακή 10/4/2002 και ώρα 11:00ποτίζουμε εθελοντικά τα νέα φυτά ζητώντας από τους κυρίους του έργου (Υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών σε προγραμματική σύμβαση με τον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου) να διασφαλίσουν το πότισμά τους με σταλακτοφόρους αγωγούς από σταθερή παροχή νερού ή ειδική δεξαμενή, τακτικά υδροδοτούμενη, που οφείλουν να κατασκευάσουν με βάση την αρχή του ενωσιακού δικαίου «Ο ρυπαίνων πληρώνει»! Μικροί και μεγάλοι φίλοι του Μπλε, ελάτε με τους κουβάδες σας! Γιατί η φύτευση δεν πρέπει να είναι το «άλλοθι» αλλά η αρχή μιας πραγματικής ανάπλασης. 

Τα όσα διαδραματίστηκαν στις 3/4/2022 στην Αθήνα, ποτέ δεν τα μάθαμε. Κάποιοι ανεγκέφαλοι ή απλά αδιάφοροι, παράγοντες επέτρεψαν να πραγματοποιηθούν 2 πορείες, με  επίκεντρο τον ρωσοουκρανικό πόλεμο που μαίνεται αυτόν τον καιρό, Μία ειρηνική αυτοκινητοπομπή  "Για την ειρήνη στη Ρωσία" και μία πορεία Ουκρανών και άλλων. Έλληνες συμμετείχαν και στις δύο πορείες, όπως και άνθρωποι από άλλες χώρες. Όταν από λάθος καθοδήγηση των υπευθύνων της ασυνομίας οι πορείες συναντήθηκαν έγιναν επεισόδια που βίωσαν μεγάλοι και παιδιά. Κανείς δεν μετέδοσε τι ακριβως εγινε. Η φίλη της Attica Voice, η Anna Koroteeva η οποία ζει στην Ελλάδα 20 χρόνια με τον Έλληνα σύζυγο της και τα παιδιά τους, μας μεταφέρει μία εικόνα των γεγονότων αλλά κυρίως απευθύνει έκκληση για τον τερματισμό του "νέου ρατσισμού" που εκτός από την Ευρώπη κυκλοφορεί και στην Ελλάδα. Αυτός ο ρατσισμός  καλλιεργείται στη χώρα από όλα τα συστημικά μέσα και την ίδια την κυβέρνηση και ονομάζεται ρωσοφοβία. Με την έκκληση της αυτή ζητάει ειρήνη, δίκαια ειρήνη χωρίς εθνικισμούς και ρατσισμό. Για έναν κόσμο που πρέπει να επιστρέψουμε στα παιδιά, γιατί σ' αυτά ανήκει

πηγή φωτογραφίας Tzafnews

Αθήνα 3 Απριλίου 2022 - "Γιατί φέρνεις τον πόλεμο στην Ελλάδα;"

γράφει η  Anna Koroteeva

Δεν θα μιλήσω σήμερα για τον Πούτιν, για τον Ζελενσκι, για την στάση της ελληνικής κυβέρνησης, για τους δημοσιογράφους και την προπαγάνδα τους. Σήμερα θα σας πω για τους ανθρώπους που ζούνε στην Ελλάδα και  ξαφνικά έχουν γίνει οι εχθροί της χώρας.

Για τους ανθρώπους που τα παιδία τους γεννήθηκαν στην Ελλάδα.

Για τους ανθρώπους, για τους οποίους η Ελλάδα έχει γίνει δεύτερη Πάτριδα.

Για τους ανθρώπους που σήμερα ακούνε τις συμβουλές να προσέχουν, από εδώ και πέρα, να μην μιλούν πολύ την γλώσσα τους στους δρόμους και σε καμία περίπτωση να μην αντιδρούν στην αδικία των τελευταίων ημερών.

Θέλω να σας πω για την επίθεση σε ένα μικρό κοριτσάκι, μόνο και μόνο επειδή τυχαίνει ένας από τις γονείς της να έχει ρωσική υπηκοότητα. Κανένα κανάλι δεν είπε για το τρόμο που έχει βιώσει το παιδί, κανένας δημοσιογράφος δεν αναρωτήθηκε γιατί έγινε αυτό στην χώρα του, κανένας επίσημος εκπρόσωπος δεν καταδίκασε αυτή την επίθεση. ¨Έτσι όμως έρχεται και η  συνέχεια!  Χωρίς την τιμωρία, χωρίς την δικαιοσύνη θα δούμε το χάος στους δρόμους της Ελλάδας και δεν θα ξέρουμε πως θα έχουμε φτάσει εκεί.

Όπως ξέρετε στις 3 Απριλίου 2022 πραγματοποιήθηκαν δύο παράλληλες εκδηλώσεις στον κέντρο της Αθήνας. Μία ήταν η αντιπολεμική Ουκρανική εκδήλωση και μία η ειρηνική αυτοκινητοπομπή κατά του ρατσισμού και της ρωσοφοβίας. Για την αυτοκινητοπομπή που έγινε «Για την Ειρήνη με τη Ρωσία»  είχαν ενημερωθεί και το Τμήμα Επιχειρήσεων της ΓΑΔΑ αλλά και  η Διευθύνσεις Τροχαίας Αττικής και Καλλιθέας. Τώρα, το ποιος έδωσε το το πράσινο φως το να γίνουν αυτές τις δύο εκδηλώσεις ταυτόχρονα...παραμένει άγνωστο.

Θέλω να σας πω και ότι μία μέρα πριν, η πρεσβεία της Ουκρανίας στην επίσημη σελίδα της εξέφρασε την γνώμη της για την εκδήλωση. Συγκεκριμένα εξέφρασε  τη Βαθιά της ανησυχία, ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση είναι μια προσπάθεια να αποσπάσει την προσοχή της Ευρωπαϊκής κοινωνίας από τον εγκληματικό πόλεμο που διεξάγεται εναντίον της Ουκρανίας.

Οι περισσότεροι Ρώσοι που ζουν στο εξωτερικό «κυριολεκτικά» αυτές τις στιγμές σκοτώνουν πολίτες στην Ουκρανία, χωρίς έλεος, χωρίς να νοιάζονται  ούτε για παιδιά ούτε για τους ηλικιωμένους. Και κάπως έτσι, με αυτά τα λόγια ο επίσημος εκπρόσωπος της Ουκρανίας δήλωσε ότι όλοι οι Ρώσοι, ανεξάρτητα με το αν συμφωνούν με την εκστρατεία της Ρωσίας στην Ουκρανία, είναι  δολοφόνοι.

Ζήτησαν να μην επιτραπεί η πομπή για την Ειρήνη με τη Ρωσία. Και ρωτω: Στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία πως γίνεται να ζητάς την απαγόρευση της εκδήλωσης κατά του ναζισμού και του ρατσισμού;

Να πούμε ότι στην αυτοκινητοπομπή συμμετείχαν γύρω στα 120 αυτοκίνητα και ότι η συντριπτική πλειοψηφία ήταν ¨Έλληνες πολίτες. Η ειρηνική πομπή πέρασε την Βουλή των Ελλήνων στην Σύνταγμα χωρίς να συμβεί κάποιο σοβαρό περιστατικό, παρόλο που απέναντι στην πλατεία είχε πολλούς Ουκρανούς και Γεωργιανούς. Φυσικά κάποιοι α πό αυτούς έκαναν μια προσπάθεια να σταματήσουν τα αυτοκίνητα, αλλά δεν τους άφησαν οι άντρες των ΜΑΤ. Φτάνοντας στην Ομόνοια όμως είδαν ότι η αστυνομία είχε κλείσει το δρόμο προς την πλατεία και τους είπαν να στρίψουν στην οδό Μενάνδρου. Εκεί κυριολεκτικά βρεθήκανε στην παγίδα. Και στις δυο πλευρές υπήρχαν Ουκρανοί και Γεωργιανοί. Μπροστά υπήρχε κόκκινο  φανάρι και κανείς δεν μπορούσε να προχωρήσει. Τότε κάποιοι άνδρες αποφάσισαν να επιτεθούν σε ένα αυτοκίνητο, στο οποίο -στο πίσω κάθισμα-  υπήρχαν- μια Ρωσική σημαία, μια ελληνική σημαία και ένα επτάχρονο κορίτσι.

Σας μεταφέρω την περιγραφή της μητέρας της μικρής για το περιστατικό:

«Οι δυο άνδρες ξαφνικά τράβηξαν την Ρωσική σημαία απο τα χέρια της κόρης μου και την χτύπησαν με το κοντάρι (υπάρχει και το σχετικό βίντεο). Στη συνέχεια τράβηξαν και την ελληνική σημαία, με την οποία έσπασαν το αριστερό τζάμι του αυτοκινήτου. Το παράδοξο είναι, ότι όλο αυτό έγινε μπροστά στα μάτια των αστυνομικών οι οποίοι δεν έκαναν καμία προσπάθεια να σταματήσουν την επίθεση. Το μόνο που έκαναν, ήταν να μας πουν να φύγουμε γρήγορα, κάτι που ήταν τελείως ανέφικτο. Εγώ φώναζα να μην χτυπάνε το παιδί, αλλά ήταν σαν να μίλαγα στο τοίχο».

Φυσικά η οικογένεια έτρεξε στο νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες και μετά στην αστυνομία για να κάνει την σχετική καταγγελία και να ασκήσει μήνυση κατ' αγνώστων. Εδώ να σημειώσω, ότι το κορίτσι έχει και Ελληνική υπηκοότητα, όπως και ο πατέρας της, ο οποίος συμμετέχοντας σε μια ειρηνική πορεία βρέθηκε με τραυματισμένο παιδί και σπασμένο αυτοκίνητο. ¨Αρα, εδώ δεν μιλάμε για την επίθεση μόνο στους Ρώσους πολίτες, αλλά για την επίθεση προς τους Έλληνες στην ίδια τους την χώρα. Αυτό πρέπει να γίνει γνωστό και να το δει ο κόσμος. Δεν έχει σημασία αν το παιδί είναι από την Ρωσία η από την Αλβανία η από την Ουκρανία. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να πονέσει κανένα παιδί. Αν θεωρούμε τώρα ότι χτυπώντας τα μικρά παιδία μπορούμε να αποδείξουμε το δίκιο μας, τότε σίγουρα έχουμε αποτύχει σαν κοινωνία.

Μπαίνοντας σε διάφορα ρωσικά γκρουπ στο Facebook, που κάποτε ήταν ο χόρος με γέλια και χαρούμενες φωτογραφίες, διαπιστώνω πως  τώρα έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης. Βλέπω σχόλια τύπου «Αφού στηρίζετε εσείς το πόλεμο τι περιμένετε από εμας;»

Και απαντάω: Δεν στηρίζουμε εμείς κανένα πόλεμο! Ούτε στην Ουκρανία ούτε στην Υεμένη ούτε στην Παλαιστίνη. Απλά προσπαθούμε να σας δείξουμε, ότι όλη η Ευρώπη έχει καταδικάσει έναν ολόκληρο λαό χωρίς να τον ακούσει.

Προσπαθούμε να σας δείξουμε, ότι η παράλογη και γι’ αυτό απαράδεκτη μάχη της Ευρώπης με ότι Ρωσικό υπάρχει, μερικές φορές φτάνει σε μια πραγματικά γελοία κατάσταση.

Εμείς δεν θέλουμε πόλεμο. Και σε καμία περίπτωση πόλεμο σε μια χώρα, που όλοι την  αγαπάμε και στην οποία έχουμε διαλέξει  να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. Για τα παιδία μας πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να σταματήσει ο πόλεμος και όχι να ανάβουμε και άλλες φωτιές. Αυτό χρωστάμε στα παιδία μας. Και αυτό προσπαθούμε να σας πούμε.

Anna Koroteeva

Πέρασε ένας χρόνος και ο δήμαρχος της Ραφήνας συνεχίζει να ψάχνει γωνίες στο δεκάρικο, σε μία προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών που έχει για την πυροπροστασία και την πολιτική προστασία στο δασικό Δασαμάρι του ανατολικού Πεντελικού.

Στις 20 Απριλίου 2021, στο «επίσημο μέσο δημαρχιακής δικτύωσης -facebook» ο δήμαρχος Ραφήνας (και όπως ισχυρίζεται και Πικερμίου) έθετε σε αμφισβήτηση τις πραγματικές και αδιαμφισβήτητες ευθύνες του δήμου, για τη δασοπροστασία στο δασικό Δασαμάρι, ενόψει αντιπυρικής περιόδου. Ακολούθησαν επιστολές προς κάθε κατεύθυνση, από τοπικές συλλογικότητες. Ο δήμος της Πεντέλης ξεκαθάρισε πως γνωρίζει τα επί σειρά ετών όρια του, επισημοποιώντας τη θέση του αυτή με απόφαση του δημοτικού του συμβουλίου (αποφαση 67/2021 ΑΔΑ: ΩΔ0ΘΩΞ3-ΔΔ7).

Ο δήμαρχος της Ραφήνας επιμένει και φέτος "φεϊσμπουκικά"  – προφασιζόμενος γραφειοκρατικούς λόγους -που η πραγματικότητα και οι πρακτικές ετών τους έχουν καταστήσει αστείους-  πως είναι αναρμόδιος για τη δασοπροστασία, την αντιπυρική και πολιτική προστασία της ίδιας περιοχής. Έτσι η ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών «Δασαμάρι SOS» και η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος, έστειλαν τη συνημμένη, τρίτη επιστολή (εδώ η δεύτερη από 27/5/2021) προς τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και την  Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής προκειμένου να ενεργοποιηθούν άμεσα και να αντιμετωπιστεί έτσι η ανεύθυνη στάση του δυσεξήγητα «βραβευμένου με βραβείο για τη δασική προστασία» δημάρχου της Ραφήνας.  Οι συλλογικότητες ζητούν, εφόσον δεν έχει συσταθεί η (επικαλούμενη από τον δήμαρχο Ραφήνας και μόνο) Επιτροπή Ορίων και μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης της, να ανατεθεί σε έναν από τους δύο Δήμους, με απόφαση της ΓΓΠΠ ή/και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, η υποχρέωση να συμπεριλάβει στον σχεδιασμό του την πυροπροστασία/δασοπροστασία της περιοχής.

Το έχουμε αναφέρει πολλάκις πως τα πράσινα πλυντήρια με τα απορρυπαντικά βραβεία τους δεν ξεπλένουν τον λεκέ της ανευθυνότητας ούτε εμφυτεύουν περιβαλλοντική συνείδηση

Μία ιστορία για το πως μετέτρεψαν το δημόσιο αγαθό που λέγεται ηλεκτρικό ρεύμα σε χρυσό εμπόρευμα, οι αλχημιστές του νεοφιλελευθερισμού

Το  2016, με τον μνημονιακό νόμο (3^ο μνημόνιο) Ν.4389/2016 θεσπίστηκαν οι δημοπρασίες ρεύματος ΝΟΜΕ (Nouvelle Organisation du Marché de l’Electricité = Νέος Οργανισμός Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) που ήταν ενταγμένες στο πλαίσιο της συμφωνίας που έκανε τότε η κυβέρνηση για να περιορίσει το μερίδιο της ΔΕΗ στην αγορά, από το στο 90% στο 50%. Με τις δημοπρασίες αυτές  οι ανταγωνιστές της ΔΕΗ αγόραζαν ρεύμα σε τιμή χαμηλότερη του κόστους. Άλλωστε αυτό το επέβαλλε το τρίτο μνημόνιο, με τον ίδιο νόμο, ο οποίος εξανάγκαζε τη ΔΕΗ να πουλάει φθηνά (με τιμή εκκίνησης που ορίζεται από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας – ΡΑΕ στο κόστος παραγωγής) συγκεκριμένη ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος που προέρχεται από τη λιγνιτική και υδροηλεκτρική παραγωγή της, με στόχο την ανακατανομή μεριδίων στη λιανική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και τη σταδιακή μείωση των μεριδίων της ΔΕΗ κάτω του 50% μέχρι το έτος 2020 (Ν. 4336/2015 ή τρίτο μνημόνιο).

Ποιοι είναι οι πωλητές ρεύματος;

Οι διάφοροι προμηθευτές ρεύματος -που αγοράζουν κάτω του κόστους σχεδόν από τη ΔΕΗ- καταθέτουν τις προσφορές τους, σε τιμές πώλησης,  στο Χρηματιστήριο Ενέργειας για τις ποσότητες που θα χρειαστούν όλοι οι καταναλωτές στην Ελλάδα ανά ώρα το επόμενο 24ωρο. Η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας, για την οποία κατατίθενται οι προσφορές, εκτιμάται από τα δεδομένα που υπάρχουν για κάθε περίοδο, η οποία πάνω κάτω είναι συγκεκριμένη.  Έτσι οι προμηθευτές ρεύματος (οι οποίοι μπορεί ναι είναι και μικροί παραγωγοί με ΑΠΕ), αφού αγοράσουν φτηνά «πακέτα» όπως είδαμε προηγουμένως, από τον μεγάλο παραγωγό που είναι η ΔΕΗ, καταθέτουν τις προσφορές τους στο χρηματιστήριο ενέργειας

Το 2019 -2020 με την πανδημία να έχει προκαλέσει αναστολή της οικονομικής δραστηριότητας, οι εκτιμήσεις έπεφταν έξω και η δραστική μείωση της ζήτησης οδήγησε αντίστοιχα σε μειωμένες τιμές προσφοράς.

Επειδή οι ιδιώτες παραγωγοί ρεύματος, αρχικά αλλά και λόγω πανδημίας αργότερα, ζημιώνονταν, ο τότε ΥΠΕΝ Χατζηδάκης λεοντάριζε από βήματος Βουλής και δήλωνε πως θα σταματούσε τις δημοπρασίες αυτές και μάλιστα έστελνε μήνυμα στις Βρυξέλλες θέτοντας «κόκκινες γραμμές» τις διαπραγματεύσεις που θα ακολουθούσαν την κατάργηση των δημοπρασιών.

«ΝΟΜΕ τέλος. Αυτό δεν αρέσει στις Βρυξέλλες, αλλά δεν μπορώ να ζημιώνεται η ΔΕΗ και να γελάνε οι ανταγωνιστές της. Ημουν δέκα χρόνια στις Βρυξέλλες, δεν θα υποχωρήσω απέναντι σε κανέναν γραφειοκράτη», έλεγε τότε ο Χατζηδάκης, «υπερασπιζόμενος» στη βιτρίνα τη ΔΕΗ αλλά βοηθώντας στην ουσία τους εκλεκτούς παραγωγούς και προμηθευτές, που τους «προστάτευε» από την αδηφάγα αγορά.

Η ελεύθερη αγορά των ΝΟΜΕ τότε δεν βόλευε τους πάντα ευνοούμενους του και έπρεπε να καταργηθεί (μέχρι να τους συμφέρει όπως και έγινε το 2021. Αυτό ήταν ένα παράδειγμα του πως εννοείται αυτό το νέο μοντέλο από τους Έλληνες ολιγάρχες και τους υπηρέτες τους. Αλλά ας πάμε παρακάτω στο νεοφιλελεύθερο ρεύμα που μας έχει χτυπήσει όλους φέτος.)

Πως λειτουργούν οι προσφορές των προμηθευτών στις δημοπρασίες για να φτάσει το ρεύμα στο σπίτι;

Πρώτα-πρώτα να διευκρινίσουμε πως στο «παζάρι» μπαίνουν κατά προτεραιότητα οι ΑΠΕ με μηδενική τιμή. Ο όρος «μηδενική τιμή» είναι ευφημισμός γιατί προηγουμένως οι παραγωγοί έχουν ήδη διασφαλίσει μέσω συμβάσεων εγγυημένες τιμές ανεξάρτητα από την τιμή της αγοράς.

Αρχικά οι φθηνότερες προσφορές και οι αντίστοιχες μονάδες γίνονται δεκτές. Μόλις εξαντληθούν αυτές οι μονάδες, αρχίζουν να γίνονται δεκτές οι προσφορές από τις ακριβότερες μονάδες. Και αυτά μέχρι να φτάσουμε στις ακόμα πιο ακριβές (αν δεν καλυφθεί το σύνολο της ζήτησης από τις προηγούμενες που συνήθως δεν καλύπτεται). Έτσι με την τιμή μονάδας να ανεβαίνει όσο ανεβαίνει και η ζήτηση, φτάνουμε στην αποκαλούμενη Οριακή Τιμή Συστήματος (το αρκτικόλεξο ΟΤΣ). Έτσι η τιμή μονάδας κυμαίνεται ανάλογα με τη ζήτηση από μηδέν (πληρωμένη ήδη από τον ελληνικό λαό με εγγυημένες συβάσεις με τους ιδιοκτήτες μονάδων ΑΠΕ) μέχρι την ακριβότερη προσφερόμενη τιμή μονάδας, μέσα στην ίδια μέρα.

Χειρότερη και από την ακριβότερη προσφερόμενη τιμή είναι η λεγόμενη «τιμή εξισορρόπησης». Είναι η τιμή μονάδας παροχής ρεύματος, όπως διαμορφώνεται  όταν εξαντληθεί όλη η εκτιμηθείσα ποσότητα για την οποία κατατέθηκαν οι προσφορές από τους προμηθευτές. Αν δηλαδή ο ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) διαπιστώσει ανάγκη για περισσότερο ρεύμα, το ρεύμα που θα πάρει θα πληρωθεί σε πολύ «ιδιαίτερη» τιμή., η οποία είναι η πιο υψηλή τιμή που απέμεινε από τις αρχικά προσφερθείσες. Εδώ είναι και το «καλό». Ανεξάρτητα με την αρχική προσφορά που κατέθεσε  αρχικά ο κάθε προμηθευτής, όταν αρχίσει η εφαρμογή της ΟΤΣ ή της τιμής εξισορρόπησης, το ρεύμα που θα προμηθεύσει θα το πληρωθεί με την ΟΤΣ ή την τιμή εξισορρόπησης, οπότε μόλις αρχίσει να φτάνει εκεί το πράγμα, οι προμηθευτές τρίβουν τα χέρια τους μέχρι να αναφλεγούν από την τριβή.

Υπάρχει όριο στην τιμή προσφοράς του κάθε προμηθευτή;

Το παζάρι είναι ελεύθερο αλλά ένα λογικό όριο (μέχρι σήμερα γιατί αύριο ποιος ξέρει;) θεωρούνται τα 3 ευρώ (!!!!) ανά κιλοβατώρα ή 3.000 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Όπως γράφει η Χρύσα Λιάγγου στις 26.03.2022 στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ «σε κανονικές συνθήκες η ελληνική χονδρεμπορική αγορά είναι από τις ακριβότερες της Ευρώπης. Πολύ υψηλές προσφορές παρατηρήθηκαν τους πρώτους μήνες λειτουργίας του target model (δηλ. του μοντέλου των δημοπρασιών που γράφουμε στην αρχή του παρόντος) υποχρεώνοντας τη ΡΑΕ να πάρει μέτρα αλλά και να εισηγηθεί προς τις ευρωπαϊκές αρχές την επιστροφή υπερκερδών της περιόδου στην κατανάλωση»

Η διαφημισμένη «επιστροφή των υπερκερδών» θα αποδειχθεί άλλο ένα παραμύθι και μάλιστα με πολλούς δράκους που δεν θέλουν να αποχωριστούν το υπερκέρδος τους με τίποτα και έχουν πολύ ισχυρούς συμμάχους στην ΕΕ. Και ως γνωστόν, αυτοί κανονίζουν τα τι, τα πως και τα πότε. Ήδη έχουν αναπτύξει μία φιλολογία που λέει πως ο  όρος  «υπερκέρδη» δεν ισχύει αφού δουλεύουν σε μία αγορά που λειτουργεί με συγκεκριμένο χρηματιστηριακό  μοντέλο και πανευρωπαϊκό που δεν παραβιάζεται, στο ισχύον οικονομικό σύστημα (που έχει όνομα και λέγεται ακραίος καπιταλισμός). Στο σύστημα αυτό  δηλαδή δεν λειτουργεί κάποιος παράνομα όταν αρπάζει την ευκαιρία να κλέψει τον λαό (και πιο πολύ τον ελληνικό λαό λέμε εμείς)

Η ρήτρα αναπροσαρμογής (ή το κρεβάτι του Προκρούστη)

Η ρήτρα αναπροσαρμογής προϋπήρχε στα τιμολόγια των ιδιωτών παρόχων και στα τιμολόγια της ΔΕΗ από τον περασμένο Αύγουστο. Με την ενεργοποίησή της οι πάροχοι μετακυλούν στην κατανάλωση το σύνολο των αυξήσεων του κόστους προμήθειας στη χονδρεμπορική αγορά και αντιστοίχως τις μειώσεις, αν και στη δεύτερη αυτή περίπτωση δεν… βιάζονται ή και μπορεί να ξεχαστούν. Έτσι επιχειρούν δίχως κίνδυνο, αφού πάντα θα είναι εκεί το υποζύγιο να υποστεί τη ζημιά τους. Ωραία ελεύθερη αγορά!!!

Μέσω της ρήτρας αναπροσαρμογής μεταφέρεται στην κατανάλωση το συνολικό κόστος προμήθειας που προστίθεται πάνω στην ΟΤΣ και αντιστοιχεί σε προστιθέμενα κόστη, όπως οι απώλειες του συστήματος μεταφοράς και διανομής. Για παράδειγμα, τον Δεκέμβριο του 2021, με ΟΤΣ στα 239,32 ευρώ/MWh, το συνολικό κόστος για τους προμηθευτές έφτασε στα 316,47 ευρώ/MWh.

Οι ΑΠΕ και τα καλά τους

Πως επηρεάζεται η προσφερόμενη τιμή στις δημοπρασίες από τους προμηθευτές, από την προέλευση του ρεύματος (λιγνίτης, φυσικό αέριο, υδροηλεκτρικά, αιολικά, φωτοβολταϊκά κλπ);

Όπως αναφέρεται στην σχετική αρθρογραφία του ημερήσιου τύπου οι ελληνικές ΑΠΕ (οι οποίες όπως αναφέραμε προηγουμένως μπαίνουν στις προσφορές με  μηδενική τιμή) δεν συμμετέχουν στην αγορά γιατί απολαμβάνουν εγγυημένες τιμές. Δηλαδή στην ουσία επιδοτούνται από εμάς τους ίδιους μέσω του προϋπολογισμού και του τέλους ΑΠΕ που πληρώνουμε σε κάθε λογαριασμό, εδώ και χρόνια.

Από την άλλη οι ευέλικτες μονάδες, δηλαδή αυτές που διατίθενται για να  να υποκαταστήσουν τη μεταβλητότητα των ΑΠΕ (διακύμανση παραγωγής ρεύματος ανάλογα με το εάν φυσάει και εάν έχει ήλιο), είναι περιορισμένες. Εκεί μπαίνει και ο ρόλος του φυσικού αερίου που ως καύσιμο «ευελιξίας» τραβώντας την ανηφόρα, ανεβάζει περαιτέρω τους λογαριασμούς των καταναλωτών.

Εκεί που θεωρούσαμε το ηλεκτρικό ρεύμα κοινό αγαθό, μας το έκαναν χρηματιστηριακό εμπόρευμα και μάλιστα πολυτελείας.

Αν επιστρέψουμε στο 2019, όταν ο Χατζηδάκης απειλούσε τις Βρυξέλλες πως θα καταργήσει τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ αφού δεν εξυπηρετούσαν τους προμηθευτές, αναρωτιόμαστε γιατί δεν αρχίζει τις ίδιες δηλώσεις πάλι ο διάδοχος του, ο Σκρέκας, αφού τώρα την πληρώνουν οι καταναλωτές δηλαδή ο λαός; Προφανώς στη χώρα δεν αξίζουμε όλοι το ίδιο και κάποιοι έχουν πολλά περισσότερα δικαιώματα από κάποιους άλλους.

Ρεύμα με εργολαβικό όφελος

Στην Ελλάδα όλη η ενέργεια περνάει μέσα από το Χρηματιστήριο Ενέργειας και δεν υπάρχει δυνατότητα διμερών συμβολαίων τα οποία θεωρητικά και μόνο,  προστατεύουν τους καταναλωτές από τις διακυμάνσεις της αγοράς, όπως διαμορφώνουν τις τιμές με τις δημοπρασίες των προμηθευτών. Στις ευρωπαϊκές αγορές υπάρχουν διμερή συμβόλαια που αποτελούν το 40%-80% της αγοράς. Γι’ αυτό κάθε σύγκριση του τούρκικου παζαριού της Ελλάδας με τις αγορές ρεύματος σε άλλες χώρες της Ευρώπης είναι λάθος. Αν δεν το καταλάβατε, αυτό σημαίνει ότι οι υψηλές τιμές που βλέπουμε στις αγορές της Ευρώπης δεν έχουν την ίδια επίπτωση στην κατανάλωση με αυτή που έχουν στην Ελλάδα, όπου μεταφέρονται 100% στους τελικούς αποδέκτες (στους καταναλωτές).

Η αρχιτεκτονική του συστήματος

Στο σύστημα του άκρατου καπιταλισμού, στο οποίο ζούμε και με τις νεοφιλελεύθερες ιδέες του Μητσοτάκη, επόμενο ήταν να υπαχθεί και το ρεύμα στους «όρους του δικού τους παιχνιδιού». Δίχως όρους και δίχως όρια δηλαδή. Σε μια χώρα πεσμένη στο χώμα μετά από 12 χρόνια διαδοχικών κρίσεων, αγαθά όπως το ρεύμα και το νερό θα έπρεπε να διαχειρίζονται ως δημόσια αγαθά. Ως κοινός μας πλούτος. Η Ε.Ε. τα μετέτρεψε σε εμπορεύματα και ο Μητσοτάκης έβαλε ένα παραπάνω «στολίδι» για να τα μετατρέψει σε εμπορεύματα πολυτελείας. Πόσο θα τραβήξει το σχοινί όμως;

Για να πετάξει από πάνω του τη λέζα, ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης άρχισε να μιλάει για επαναδιαπραγμάτευση της «αρχιτεκτονικής του συστήματος». Αυτό όμως είναι ένα παραμύθι. Αφενός δεν το επιτρέπουν οι δυνατοί της Ε.Ε. και από την άλλη, ακόμα και αν αλλάξει το σύστημα των δημοπρασιών, το ηλεκτρικό ρεύμα θα παραμείνει εμπόρευμα, χρηματιστηριακά διαπραγματευόμενο. Δηλαδή όλα είναι μία φούσκα.

Η ελεημοσύνη που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους

Ο Μητσοτάκης άρχισε να «επιδοτεί» τα αδύναμα ελληνικά νοικοκυριά με εκπτώσεις στους λογαριασμούς. Τις εκπτώσεις που τις κάνει με δημόσιο χρήμα, το οποίο όμως κατευθύνεται έτσι στα ταμεία των ισχυρών, δηλαδή των κερδοσκόπων αφού τα χρήματα της «έκπτωσης» τα παίρνουν από το δημόσιο ταμείο απευθείας. Το δημόσιο ταμείο και τα ελλείμματα που γεννιούνται, σύντομα θα κληθούν να τα καλύψουν οι ίδιοι άνθρωποι, δηλαδή τα αιώνια θύματα, εμείς οι καταναλωτές. Δεν τον νοιάζει τον Μητσοτάκη το δούλεμα αυτό. Πουλάει μούρη με τον δικό μας κόπο και τα δικά μας λεφτά και γεμίζει και τα ταμεία αυτών των οποίων «θα φορολογήσει τα υπερκέρδη». Προς το παρόν τους μπουκώνει με σίγουρο, κρατικό  χρήμα. Κάτσε λοιπόν τώρα λαέ μπροστά στην οθόνη να σου εξηγήσει το κάθε ΑΡΔάκι το πόσο πασχίζει η κυβέρνηση για το δικό σου καλό.

Κλείνοντας. Ο μαυραγοριτισμός και η αισχροκέρδεια είναι ενδημικά φαινόμενα στη χώρα από πολύ παλιά. Σχεδόν συνομήλικα με τον κοτζαμπασισμό, ο οποίος είναι συνομήλικος του ίδιου το ελληνικού κράτους. Αναζητούνται λύσεις, πολιτικές μεν αλλά κυρίως αναζητείται συνειδητοποίηση από όλους μας πως δεν θα βγούμε ποτέ από το χώμα, εκτός αν το αποφασίσουμε πραγματικά. Όχι με παχιά λόγια και εθνικές ονειρώξεις αλλά με αλληλεγγύη, έργα και λαϊκές επιτακτικές διεκδικήσεις. Αφού πρώτα καταλάβουμε πως δεν υπάρχει πια το παραμύθι της «μεσαίας τάξης» στην Ελλάδα και πως όλοι είμαστε στο ίδιο, χαμηλό κοινωνικό επίπεδο και απέναντι μας είναι μόνο η ομάδα των ολιγαρχών που μας κυβερνά και μας κοροϊδεύει ανοιχτά, μαζί με τις μαριονέτες τους.

Πηγές

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 1,2

Υπουργείο Ενέργειας - Ευελιξία

The insider  Τρία χρόνια από την ίδρυση του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας

e-nomothesia

Εφημερίδα των Συντακτών. Οι δημοπρασίες ΝΟΜΕ ξανάρχονται

Την καταστροφή ενημερωτικού υλικού για το συλλαλητήριο του ΚΚΕ στο Σύνταγμα, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας, καταγγέλλει η Κομματική Οργάνωση Ραφήνας - Πικερμίου του ΚΚΕ.

Αναδημοσιεύουμε την  καταγγελία, όπως δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο 902.gr, και που αναλυτικά αναφέρεται:

«Ο δήμαρχος Ραφήνας επιδεικνύοντας άψογα αντικομμουνιστικά αντανακλαστικά σε λιγότερο από 8 ώρες οργάνωσε και συντόνισε όλον εκείνον τον μηχανισμό προκειμένου να εξαφανίσει από την περιοχή της Ραφήνας όλη την προσπάθεια ενημέρωσης του αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού, συλλαλητηρίου που διοργανώνει την Παρασκευή 1/4 το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με κεντρικό ομιλητή τον Γενικό Γραμματέα του Κόμματος, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Είναι, άλλωστε, πάγια η τακτική του δημάρχου, με πρόφαση τις περιβαλλοντικές του ανησυχίες να μπαίνει σε ρόλο σερίφη και να προσπαθεί να καθαρίσει την περιοχή από την "περιβαλλοντική μόλυνση" που προκαλεί η αφίσα του ΚΚΕ.

Η στάση αυτή του κυρίου Μπουρνούς, βέβαια, δεν είναι ίδια για όλες τις περιπτώσεις. Αν στην αφίσα υπάρχουν χορηγοί και υπογράφουν "ντόπιοι ευεργέτες" τότε αυτές οι ενέργειες είναι ευπρόσδεκτες, θεμιτές και έχουν τις ευλογίες του.

Αποκαλύπτεται καλύτερα λοιπόν ο ρόλος που καλείται να παίξει ο δήμαρχος Ραφήνας και συνολικά η Τοπική Διοίκηση στην καλύτερη προώθηση των σχεδίων που έχουν μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και μονοπώλια για την περιοχή. Ακόμα και η αφίσα του αντιπολεμικού συλλαλητηρίου είναι πρόβλημα για αυτούς, αφού τους χαλάει την εικόνα.

Γίνεται φανερό ότι ο δήμος της Ραφήνας, αλλά και το σύνολο όλου του επιτελικού κράτους, και ικανό είναι και δυνατότητες έχει. Απλά αυτές οι ικανότητες δεν έχουν καμία σχέση με την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, με τη λαϊκή ευημερία».

πηγή: 902.gr

• Διαβάστε επίσης την αναδημοσίευση της καταγγελίας στο ιστολόγιο Δασαμάρι SOS
• Σχετικά, ενδεικτικά της επικρατούσας αντίληψης του δημάρχου, δημοσιεύματα
• Περί περιβαλλοντικών ανησυχιών του καταγγελλόμενου, τα παραδείγματα πολλά. Ενδεικτικά και πρόσφατα 1,2