«Sometimes I feel like a motherless child, a long way from my home» … Ένα παραδοσιακό νέγρικο τραγούδι (spiritual) που αφηγείται το παράπονο ενός ξεριζωμένου μαύρου που νιώθει σαν ορφανό παιδί μακρυά από τη γη που τον  γέννησε. Στα σκλαβοπάζαρα του Αμερικανικού Νότου, οι αγοραστές, κυρίως ιδιοκτήτες φυτειών βαμβακιού, διάλεγαν συνήθως τα νεότερα μέλη μιας οικογένειας και τα παιδιά αυτά δεν έβλεπαν ποτέ ξανά τους γονείς τους. Αυτά ήταν τα «παιδιά χωρίς μάνα», βίαια χωρισμένα από τη μάνα τους, τον πατέρα τους, την πατρίδα τους. Προορισμένα να ζήσουν σαν σκλάβοι και που οι απόγονοί τους στις ΗΠΑ, στην πλειοψηφία τους, ακόμη αντιμετωπίζονται σαν άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας

Οι ρίζες του τραγουδιού αυτού  χάνονται  στην ιστορία, όπως γίνεται σε όλα τα παραδοσιακά τραγούδια, στην προκειμένη περίπτωση, των Aφροαμερικάνων σκλάβων. Έχει ηχογραφηθεί με διάφορες τροποποιήσεις στίχων, ενώ η παλιότερη καταγεγραμμένη επίσημα εκτέλεση του τραγουδιού έρχεται 146 χρόνια πριν, από την χορωδία του Πανεπιστημίου Φισκ, με έδρα το Νάσβιλ του Τενεσί. Εδώ το ακούμε από τη Mahalia Jackson, μια από τις πιο σημαντικές τραγουδίστριες gospel και spirituals

στίχοι Τάσου Λειβαδίτη, μουσική Μίκη Θεοδωράκη

Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,

τη λάμπα κρατώ ψηλά,

να δούνε της γης οι θλιμμένοι,

να 'ρθούνε, να βρουν συντροφιά.

Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,

σταμνί για να πιει ο καημός

κι ανάμεσά μας θα στέκει

ο πόνος, του κόσμου αδερφός.

Να βρούνε γωνιά ν' ακουμπήσουν,

σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός

κι εκεί, καθώς θα μιλάμε,

θα’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός

Πριν από 40 χρόνια, στις 8 Δεκεμβρίου του 1980, ο John Lennon πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του Μark Chapman, ενός ανθρώπου που αργότερα δήλωσε πως σκότωσε τον Lennon απλά για να νιώσει ο ίδιος σημαντικός

O Lennon ήταν μόλις 40 χρονών και είχε ήδη προλάβει να φτάσει με τους Beatles στην κορυφή του κόσμου, συνεισφέροντας όσο κανείς άλλος στο σύγχρονο ήχο που θα ονομαστεί rock. Χρόνο με το χρόνο, από το πρώτο τους single το 1962, οι Beatles ωρίμαζαν και άνοιγαν καινούργιους μουσικούς δρόμους. Η διάλυσή τους, το 1970, ήρθε την κατάλληλη στιγμή, όταν όλα όσα είχαν να ειπωθούν από αυτούς ειπώθηκαν. Και στο κάτω κάτω, είναι καλύτερα να σε νοσταλγούν, παρά να σε βαρεθούν  

Για 10 χρόνια, ο Lennon συνέχισε να γράφει τραγούδια μόνος του. Πιο ώριμος από ποτέ, έγραψε αριστουργήματα και σε αυτή την περίοδο, με πρώτο και καλύτερο το Imagine, έναν ύμνο για μια άλλη κοινωνία, χωρίς πολέμους, χωρίς σύνορα που θα χωρίζουν, χωρίς θρησκείες που θα διχάζουν, χωρίς ιδιοκτησίες που θα γεννούν ανισότητες

Imagine there's no heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people living for today

Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people living life in peace, you

Παράλληλα με τη μουσική του, ο Lennon ριζοσπαστικοποιήθηκε πολιτικά και πρωτοστάτησε σε αντιπολεμικές διαμαρτυρίες ενάντια στην επέμβαση των Αμερικανών στο Βιετνάμ, αναγκάζοντας το FBI να τον παρακολουθεί και την αμερικανική κυβέρνηση να προσπαθεί να βρει τρόπο να τον απελάσει.

Δείγμα αυτής της πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης του Lennon αποτελεί το συγκλονιστικό τραγούδι "Working class hero”, ένας ύμνος αλλά και ψόγος μαζί για την καταπιεσμένη εργατική τάξη που δεν κατορθώνει να συνειδητοποιηθεί και να διεκδικήσει τη χειραφέτησή της

As soon as you're born they make you feel small
By giving you no time instead of it all
Till the pain is so big you feel nothing at all
A working class hero is something to be

They hurt you at home and they hit you at school
They hate you if you're clever and they despise a fool
Till you're so fucking crazy you can't follow their rules
A working class hero is something to be

Keep you doped with religion and sex and TV
And you think you're so clever and classless and free
But you're still fucking peasants as far as I can see
A working class hero is something to be

There's room at the top they're telling you still
But first you must learn how to smile as you kill
If you want to be like the folks on the hill

Καρπό της αντιπολεμικής δράσης του Lennon αποτελεί ο ύμνος προς την ειρήνη “Give Peace A Chance” 

Και, βέβαια, ο Lennon δε σταμάτησε ποτέ να γράφει τρυφερά τραγούδια, όπως το “Jealous guy”

Στις 6 Δεκεμβρίου του 1990, ο Παύλος Σιδηρόπουλος φεύγει από τη ζωή χάνοντας τη μάχη με την ηρωΐνη σε ηλικία μόλις 42 χρονών και περνάει στη σφαίρα του μύθου. Ο δίσκος του «Φλου», που κυκλοφόρησε το 1979, ένας από τους σημαντικότερους δίσκους της ελληνόφωνης ροκ, περιείχε και το τραγούδι " Η ώρα του stuff " με τους εφιαλτικά προφητικούς στίχους του

Κίτρινο το σούρουπο η ώρα έξι και μισή
πες μου κάτι μίλησε δεν αντέχω στη σιωπή
κλείσε το παράθυρο, τρέμω και το σκέπασμα βαρύ
τούτη η πόλη γίνηκε ανυπόφορη πληγή

"Δες βραδιάζει, μη μιλάς
μον’ έλα λίγο πιο κοντά"

Ξέρω πως ανάσκελα θα μας βρούνε ένα πρωί
σέρνοντας στο βλέμμα μας κάποια σιωπηλή κραυγή
άδειο θαν’ το πρόσωπο κι η ματιά τους αδειανή
με έναν αργό θάνατο να μας λειώνει το κορμί

"Μη φοβάσαι σβήσ’ το φως
δεν υπάρχει πού, πότε και πώς"

"Πριν τελειώσει η νύχτα αυτή
πριν μας έβρει το πρωί"

Πες μου αν μ’ αγάπησες όσο ο ήλιος την αυγή
όσο ο γκρίζος ουρανός κάποιας άνοιξης βροχή
αν τον φόβο μου έβλεπες πίσω από κάθε μου φιλί
πες μου αν μ’ αγάπησες όσο η νύχτα την σιωπή