Μία από τις ταινίες που θα παιχτούν το Σάββατο 25/9, κατά τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας του Φεστιβάλ Ραφήνας, είναι το σκληρό ντοκιμαντέρ 3 Logical Exits του Mahdi Fleifel 

Ντοκιμαντέρ / Σκηνοθεσία Mahdi Fleifel /Διάρκεια 14 λεπτά / Δανία / Γλώσσα Αραβικά / αγγλικοί υπότιτλοι

Το καλοκαίρι του 2019, ο Mahdi Fleifel επιστρέφει στο προσφυγικό στρατόπεδο Ain el-Helweh στο Λίβανο για να επισκεφτεί τον Reda, ο οποίος ήταν επίσης το θέμα της προηγούμενης ταινίας του, «A Man Returned».

Η ταινία-ντοκιμαντέρ καταπιάνεται με την, πέρα από κάθε φαντασία, δραματική κατάσταση που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι στα προσφυγικά στρατόπεδα του Νότιου Λιβάνου. Μια κατάσταση που τους αφήνει μόνο τρεις επιλογές. Ή να γίνουν βαποράκια και να σπρώχνουν ναρκωτικά ή να γίνουν μέλη κάποιας από τις αντιμαχόμενες φατρίες ή να φύγουν με οποιονδήποτε τρόπο για οπουδήποτε αλλού. Ζωή πραγματική, εκεί δεν υπάρχει

Ο σκηνοθέτης

Ο Mahdi Fleifel, γεννημένος το 1979, είναι ένας Δανός-Παλαιστίνιος σκηνοθέτης και εικαστικός καλλιτέχνης που γεννήθηκε στο Ντουμπάι, μεγάλωσε σε στρατόπεδο προσφύγων στο Λίβανο και μετανάστευσε στη Δανία το 1988. Εφοδιασμένος με τις δικές του εμπειρίες, οι ταινίες του ασχολούνται κατά κύριο λόγο με τους πρόσφυγες.

Η παραμυθένια ταινία The Size of Things του Κολομβιανού σκηνοθέτη Κάρλος Φελίπε Μοντόγια θα παιχτεί το Σάββατο 25/9, κατά τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας του Φεστιβάλ Ραφήνας

Φαντασίας / Carlos Felipe Montoya / Κολομβία / 2018 / Διάρκεια 12 λεπτά / Γλώσσα Ισπανικά / αγγλικοί υπότιτλοι

Ο Ντιέγκο ζει με τον πατέρα του σε μια φτωχική και άδεια από πράγματα καλύβα. Μια μέρα, περπατώντας μέσα στο δάσος, βρίσκει μια ξύλινη καρέκλα και αποφασίζει να την πάει στην καλύβα του. Ο πατέρας του Ντιέγκο διαφωνεί με την πράξη του αυτή και τον διατάζει να την επιστρέψει εκεί που τη βρήκε. Βλέποντας όμως το γιο του στενοχωρημένο, μετανιώνει και του επιτρέπει να πάει την επόμενη μέρα και να τη φέρει πίσω. Ο Ντιέγκο πράγματι επιστρέφει στο δάσος, αλλά αυτή τη φορά δεν μπορεί να φέρει την καρέκλα. Κάτι πολύ περίεργο έχει συμβεί …

Ο σκηνοθέτης

Ο Κάρλος Φελίπε Μοντόγια γεννήθηκε το 1981 στην Κολομβία. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Αντιόχειας στην Κολομβία και δημιουργική γραφή στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κολομβίας. Το σκηνοθετικό του ντεμπούτο έγινε το 2003 με το ντοκιμαντέρ «La Casa de mi  hermana». Στα έργα του δουλεύει με αυτόχθονες και αγροτικές κοινότητες σε όλη την Κολομβία. Η πρώτη του ταινία μικρού μήκους «Camino del agua» έκανε πρεμιέρα το 2015 και από τότε έχει κερδίσει πολλά βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ

«Τεό, ο γείτονάς μου». Μία από τις ταινίες που θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε την πρώτη ημέρα του Φεστιβάλ Ραφήνας, την Παρασκευή 24/9

Τεό, ο γείτονάς μου / Σκηνοθεσία Χρήστος Καρτέρης / Διάρκεια 14 λεπτά

Τον Τεό τον λατρέψαμε από την πρώτη σκηνή. Μπορεί από τους άλλους να χαρακτηριστεί ιδιόρρυθμος, εμμονικός, περιθωριακός, ψυχαναγκαστικός. Αυτός όμως είναι εντάξει με τον εαυτό του και ξέρει να παίρνει χαρές με τα μικρά καθημερινά πράγματα. Ίσως όλοι να γνωρίζουμε κάποιον σαν κι αυτόν, που μπορεί κιόλας να ντρεπόμαστε να συστήσουμε στον καθώς πρέπει κύκλο μας. Και που μπορεί μεν να τον λατρέψαμε, αλλά μάλλον δε θα θέλαμε να ήμασταν σαν αυτόν. Ίσως γιατί ο Τεό είναι από εκείνα τα παράξενα όντα που δεν θα κυνηγήσουν και δε θα γνωρίσουν ποτέ την πολυπόθητη επιτυχία, με την έννοια που έχουμε μάθει να δίνεται στη λέξη. Ίσως όμως επειδή είναι και ο ανακλαστικός καθρέφτης των δικών μας καταπιεσμένων εμμονών και των δικών μας κουκουλωμένων μαχών με τη μοναξιά.

Η ταινία απέσπασε στο 43ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, το βραβείο ντοκιμαντέρ. Τον Τεό, ερμηνεύει ο ίδιος ο Τεό, γείτονας του σκηνοθέτη Χρήστου Καρτέρη

O σκηνοθέτης

Ο Χρήστος Καρτέρης είναι σκηνοθέτης, μοντέρ και ηθοποιός. Έχει βραβευτεί με το βραβείο Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Άνδρα Ηθοποιού για την ταινία «Ψυχή Βαθιά» του Παντελή Βούλγαρη στο 16ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας». Έχει σκηνοθετήσει τις μικρού μήκους ταινίες: «Τεό, ο γείτονάς μου» (2020), «De Nuevo»(2013), «Το Ρόδι» (2011). Η τελευταία του ταινία «Τεό, ο γείτονάς μου» κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο 43ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας το Σεπτέμβριο του 2020. 

Σε συνέντευξή του στο artplay.gr, ο Χρήστος Καρτέρης αφηγείται : « Ένα βράδυ πριν 6 χρόνια κατηφόριζα από το σπίτι μου προς το γειτονικό μπουγατσοπωλείο. Εκεί τα βράδια αργά, δούλευε ένας καλός μου φίλος. Άραζα και του έκανα παρέα όσο μπορούσα. Ο Τεό σύχναζε κι αυτός εκεί γιατί μένει κοντά. Όταν τον είδα πρώτη φορά παραξενεύτηκα. Δεν πέρασε απαρατήρητος. Μου κέντρισε την προσοχή το στυλ του και η παράξενη φιγούρα του. Εκείνο το βράδυ γνωριστήκαμε και πιάσαμε την κουβέντα. Από τότε μπήκε μέσα στην καρδιά μου. Έγινε φίλος μου. Πολλά τέτοια βράδια τα βγάζαμε εκεί. Όλα αυτά τα χρόνια έμαθα πολλά πράγματα για αυτόν κι αυτός για εμένα. Αναπτύχθηκε μια πολύ ιδιαίτερη σχέση.

Η ζωή, ο μικρόκοσμος, οι συνήθειες, οι αντιλήψεις, οι επιθυμίες, οι σκέψεις και το πρόσωπο του Τεό είχαν ριζώσει μέσα μου. Ένιωθα μεγάλη ανάγκη να μιλήσω κινηματογραφικά για αυτόν τον άνθρωπο. Είχα χρόνια να κάνω ταινία κι ένιωθα δημιουργικά στάσιμος. Περιμένοντας τις αξιολογήσεις και τις εγκρίσεις των σεναρίων που είχα καταθέσει για χρηματοδότηση, αποφάσισα να δράσω μόνος μου κ έτσι σκέφτηκα να κάνω ένα ντοκιμαντέρ για το γείτονά μου»

Η ταινία Extra flavour θα παιχτεί κατά τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας του Φεστιβάλ Ραφήνας, Σάββατο 25/9

Κωμωδία / Σκηνοθεσία Carlos Abascal Peiró / 2020 / Διάρκεια 9 λεπτά

Ο Joachim είναι ένας ήσυχος άνθρωπος στα εξήντα του. Η καθημερινή του διασκέδαση είναι να παρακολουθεί τους άντρες που πηγαίνουν στο γυμναστήριο απέναντι από το σπίτι του, ανοίγοντας και τρώγοντας ένα βαζάκι πίκλες. Κάποια μέρα, το δοχείο δεν ανοίγει! Αυτή η αναποδιά όμως, ίσως τελικά του βγει σε καλό!

Ο σκηνοθέτης

Ο Carlos Abascal Peiró έχει σπουδάσει σκηνοθεσία στην εθνική γαλλική σχολή κινηματογράφου «La Fémis», όπου έκανε άλλες τρεις ταινίες μικρού μήκους πριν από το "Extra Flavour". Σε συνέντευξή του σχετικά με την πρόσφατη ταινία του δήλωσε πως λατρεύει τους αδέξιους ήρωες και πως ήθελε να περιβάλλει το ερωτικό υπόβαθρο με έναν προβληματισμό σχετικά με την αίσθηση της ένταξης σε μια κοινότητα και τη μοναξιά στη σύγχρονη πόλη.