Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Κείμενο διαμαρτυρίας από τους εκπαιδευτικούς του Γυμνασίου Μαραθώνα εστάλη στον Δήμο και τους αρμόδιους φορείς για τις απίστευτες εικόνες εγκατάλειψης που αντίκρισαν επιστρέφοντας στο σχολείο.
Ακολουθεί το κείμενο διαμαρτυρίας και το φωτογραφικό υλικό:
ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Οι εκπαιδευτικοί του Γυμνασίου Μαραθώνα προσερχόμενοι σήμερα 1/9/2020 στο σχολείο μας, επί της οδού Σπηλαίου Πανός 24, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια απαράδεκτη αλλά καθόλου πρωτόγνωρη για εμάς κατάσταση.
Συγκεκριμένα:
1) τα γραφεία μας είχαν να καθαριστούν από το προηγούμενο σχολικό έτος και, όπως ενημερωθήκαμε, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τοποθετημένο προσωπικό καθαριότητας ( παντού συναντάμε αράχνες, ψόφια έντομα, σκουπίδια και σκόνη).
2) Ο προαύλιος χώρος είναι γεμάτος σκουπίδια, ξερά φύλλα, χόρτα που έχουν φυτρώσει παντού, με αποτέλεσμα να ερχόμαστε συχνά αντιμέτωποι, τόσο εμείς, όσο και οι μαθητές μας με φίδια! Επίσης, σπασμένες αθλητικές εγκαταστάσεις, κατεστραμμένες και πεσμένες στο έδαφος μπασκέτες, κάδοι σκουπιδιών που ξεχειλίζουν, σχεδόν όλες οι βρύσες σπασμένες και εκτός λειτουργίας.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού το σχολείο μας δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα, σύνδεση με το διαδίκτυο και τηλεφωνικές γραμμές, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η εξυπηρέτηση του κοινού και η επικοινωνία με την Υπηρεσία μας.
Με αγανάκτηση και θυμό αναγκαζόμαστε να δημοσιοποιήσουμε την κατάσταση που βιώνουμε εδώ και χρόνια. Έχουμε επανειλημμένα απευθυνθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου για τα χρόνια προβλήματα που υπάρχουν στο σχολείο μας: ταβάνια που στάζουν με την πρώτη βροχή, σπασμένοι ανεμιστήρες και σπασμένες κλειδαριές στις τάξεις, πόρτες που δεν κλείνουν, κατεστραμμένες υδραυλικές εγκαταστάσεις.
Αισθανόμαστε ότι βιώνουμε μια τριτοκοσμική κατάσταση εδώ και χρόνια, αλλά ιδιαίτερα τώρα εν μέσω πανδημίας θα έπρεπε οι σχολικές εγκαταστάσεις να λειτουργούν άψογα, σύμφωνα με τις εντολές του ΕΟΔΥΥ.
Είναι στη διάθεση του οποιουδήποτε όλα τα έγγραφα τα οποία αποστέλλουμε εδώ και χρόνια στους αρμόδιους σχετικά με τα κτιριακά προβλήματα του σχολείου μας.
Αναρωτιόμαστε γιατί τα κονδύλια που διατέθηκαν από το Υπουργείο Εσωτερικών μέσω του προγράμματος ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ ΙΙ δεν αξιοποιήθηκαν και για το δικό μας σχολείο.
Για την τεκμηρίωση όλων των προαναφερομένων έχουν επισυναφθεί φωτογραφίες από το σχολικό κτίριο.
Ο Διευθυντής
Σπυρόπουλος Δ.
Οι Υποδιευθυντές
Ζάχος Λ -Ρεμπάπη Γ.
Οι καθηγητές
Δαγκοβάνου Ι.
Πανταζοπούλου Π.
Βουτσινά Α.
Τριγάζη Χ.
Τρυποσκούφη Δ.
Ζαγάρη Ε.
Καλιτζή Δ.
Πάικος Η.
Καλαϊτζάκης Τ.
Τσιάρα Α.
Ξυδιάς Σ.
Τσάκωνα Β.
Κατσανδρής Α.
Κολοκυθάς Γ.
Ιωαννίδης Κ.
Ευθυμίου Σ.
Λαουράκη Μ.
Μαλεφάκη Μ.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Δήμος Μαραθώνα
Διεύθυνση Δ/θμιας Εκ/σης Ανατολ. Αττικής
Σύλλογος γονέων και κηδεμόνων Γυμν. Μαραθώνα
ΕΛΜΕ Ανατ. Αττικής
Σήμερα, στο δημαρχείο Παλλήνης-Γέρακα, έγινε συζήτηση - ενημέρωση σχετικά με τη δομή φιλοξενίας που πρόκειται να κατασκευαστεί στο Γέρακα για 40 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα ηλικίας 6 έως 12 ετών.
Στη συζήτηση παρενέβη η «Αντιεθνικιστική Αντιφασιστική Πρωτοβουλία στην Ανατολική Αττική», η οποία διάβασε το παρακάτω κείμενο (εδώ σε PDF)
ΕΧΟΥΜΕ ΧΩΡΟ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
Μάρτης 2020
Στον Γέρακα ζούμε την παράνοια που ξεσπάει κάθε φορά που πρόκειται να εγκατασταθούν πρόσφυγες σε μια περιοχή: τοπικοί φορείς, μέσα ενημέρωσης (ή εξαγρίωσης) δημιουργούν ένα ξενοφοβικό κλίμα με απάνθρωπες κραυγές, με ισχυρισμούς του τύπου «θα μας βιάσουν και θα μας κλέψουν» ή με προφάσεις ότι τα επιλεγμένα κτίρια εγκατάστασης είναι ακατάλληλα κ.λπ. Ανυπόστατες ή προσχηματικές ανοησίες που αναπαράγονται άκριτα. Εκτός από την τηλεόραση που ενορχηστρώνει το κλίμα τρομολαγνείας που συσκοτίζει τη σκέψη, διάφοροι γυρολόγοι φασίστες εκμεταλλεύονται την άγνοια και τη μετατρέπουν σε ρατσισμό και ψηφοφόρους.
Διαχέονται αντιλήψεις ότι οι άνθρωποι που ξεφεύγουν με κίνδυνο της ζωής τους από την κόλαση των πολέμων και τη φτώχεια που προκαλεί η εκμετάλλευση των πόρων των χωρών τους, πρέπει ή να ξανασταλούν στην κόλαση ή να κλειστούν σε στρατόπεδα. Υιοθετούνται πρακτικές ναζιστικές που έχουν καταδικαστεί από την ιστορία και από κάθε άνθρωπο που δεν έχει απολέσει την ανθρωπιά του.
Επιπλέον στον Γέρακα ακούμε να προβάλλουν και τον ισχυρισμό ότι το κτίριο της δομής προσφύγων στη θέση Δέση είναι ακατάλληλο λόγω των πυλώνων της ΔΕΗ. Πρόκειται για βιτρίνα συγκαλυμμένου ρατσισμού. Γιατί αν οι πυλώνες είναι επιβλαβείς για την υγεία των μεταναστών, είναι επιβλαβείς και για τους ντόπιους. Επομένως θα έπρεπε να φύγουν και οι ντόπιοι από εκεί!
Ο πυρήνας πίσω από τις εκδηλώσεις μίσους και απανθρωπιάς απέναντι στους πρόσφυγες που έρχονται στην περιοχή μας είναι ο ίδιος. Είναι ένας ρατσιστικός-φασιστικός μικρός πυρήνας που αναζητεί ριζώματα στην κοινωνία, εδώ όπως και παντού. Η δράση του έχει στραφεί και ενάντια στους ντόπιους, όπως η νυχτερινή επίθεση φασιστών με μαχαίρι σε πολιτικοποιημένο κάτοικο του Γέρακα, μέλος της ΚΝΕ, που του είχαν στήσει καρτέρι έξω από το σπίτι του τον περασμένο Οκτώβρη.
Αλλά και σε όλη τη χώρα τα ντροπιαστικά περιστατικά αποκρουστικής απανθρωπιάς και μισαλλοδοξίας παίρνουν διαστάσεις ιού κορώνα. Το διαπιστώσαμε και δίπλα μας στην περίπτωση της δομής φιλοξενίας προσφύγων στην Πεντέλη. Στη συνέχεια οι μισαλλόδοξοι λούφαξαν, γιατί η ίδια η ζωή απέδειξε ότι τα τέρατα δεν είναι αυτοί που έρχονται, αλλά οι ίδιοι. Η ομαλή συμβίωση είναι ο κανόνας στις πόλεις που εγκαθίστανται οι μετανάστες που μεταφέρονται από τις απάνθρωπες αποθήκες ψυχών των νησιών.
Από την άλλη η κυβέρνηση με πρωτοφανή βία εκκενώνει στεγαστικές καταλήψεις μεταναστών στις πόλεις μας, επιβάλλει κλειστά κέντρα κράτησης ή σχεδιάζει εξορία μεταναστριών σε ξερονήσια. Κλείνει τα σύνορα στον Έβρο, όταν μέχρι σήμερα κατηγορούσε άλλες χώρες στην Ευρώπη για αυτή την πρακτική. Και ταυτόχρονα συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί και οι ατέλειωτοι πόλεμοι στους οποίους συμμετέχει και η Ελλάδα (μέσα από το ΝΑΤΟ με οικονομική συμμετοχή, με βάσεις, ενίοτε και με στρατιώτες). Και η λεηλασία των πόρων των χωρών συνεχίζεται. Το αποτέλεσμα είναι η αδιάκοπη δημιουργία απελπισμένων που θέλουν να ξεφύγουν από την καταδίκη που τους επιφυλάσσει η καπιταλιστική απληστία του Δυτικού κόσμου.
Εμείς είμαστε ξεκάθαροι: είναι καλοδεχούμενοι οι άνθρωποι που έρχονται από τους πολέμους και την εξαθλίωση της φτώχειας. Βλέπουμε τη δομή στη θέση Δέση σαν προσωρινό κατάλυμα για τους ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες, με άμεση προοπτική να εγκατασταθούν μέσα στις γειτονιές μας, να μοιραζόμαστε τα σχολεία, τις παιδικές χαρές, τον δημόσιο χώρο. Χωρίς τη μεσολάβηση ΜΚΟ, οι οποίες απορροφούν σημαντικό κομμάτι των κονδυλίων της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, κονδύλια που πρέπει να δοθούν απευθείας στους ίδιους τους πρόσφυγες για να ξαναστήσουν τη ζωή τους ως ελάχιστη οφειλή για την καταστροφή των ζωών τους στον τόπο τους.
Θυμίζουμε σε όσους επιδεικνύουν ανθρωποφαγικές τάσεις ότι αλλεπάλληλες γενιές Ελλήνων μεταναστών —έως και σήμερα— αναζητούν καλύτερη ζωή σε άλλες χώρες. Άλλοτε είναι ευπρόσδεκτοι και άλλοτε όχι οπότε υφίστανται τον ίδιο ρατσισμό όπως οι μετανάστες που φτάνουν στην Ελλάδα. Οι ξενοφοβικές αντιδράσεις είναι σκέτος παραλογισμός, αντιμάχονται την ίδια τη ζωή, την ιστορία του ανθρώπινου είδους που επί χιλιάδες χρόνια συνεχώς μεταναστεύει. Και δεν θα πάψει όσο υπάρχουν οι πόλεμοι, η τεράστια ανισότητα πλούσιων και εξαθλιωμένων χωρών, η κλιματική αλλαγή, η ερημοποίηση της γης…
Η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη: να αντεπιτεθούμε σε όλο αυτό το ρατσιστικό-εθνικιστικό παραλήρημα, να υπερασπιστούμε και να κρατήσουμε ανθρώπινες τις γειτονιές μας. Να ζήσουμε μαζί, ντόπιες και μετανάστες, στις ίδιες γειτονιές, στα ίδια σχολεία, στις ίδιες δουλειές. Να παλέψουμε μαζί για ζωή με αξιοπρέπεια, ενάντια στην άγρια εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς και στην αγριότητα του κοινωνικού κανιβαλισμού. Για μας η ρίζα του προβλήματος είναι το σύστημα εκμετάλλευσης των πολλών από τους λίγους, για να συγκεντρώνουν αυτοί οι λίγοι πλούτο και ευημερία. Ας στραφούμε ενάντια σε αυτούς, που όσο περισσότερο μας κλέβουν τη ζωή, τόσο μας ταΐζουν με έθνος και φυλή.
Ανοιχτά σύνορα και ταξιδιωτικά έγγραφα για όλους τους ανθρώπους που επιζητούν μια καλύτερη ζωή σε άλλες χώρες από τη χώρα που έτυχε να γεννηθούν.
Αντιεθνικιστική Αντιφασιστική Πρωτοβουλία στην Ανατολική Αττική
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Εδώ το PDF του ανωτέρω κειμένου που μοίρασε η Αντιεθνικιστική Αντιφασιστική Πρωτοβουλία στην Ανατολική Αττική
Έξω από τον χώρο του δημαρχείου ρίχτηκαν και τα παρακ΄των τρικάκια
Η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή διένειμε το συνημμένο κείμενο (κλικ)
ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΣΠΑΤΩΝ-ΑΡΤΕΜΙΔΑΣ (Δευτέρα, 27 Γενάρη 2020, περί τις 3 μεσημέρι που σχολάνε τα συνεργεία του δήμου)
- Έλα Μήτσο, τι έγινε; Το φτιάξατε τον αγωγό ή τρέχει ακόμα νερό;
- Ναι, το φτιάξαμε, μας παίδεψε λίγο στο σκάψιμο το κράσπεδο, αλλά εντάξει, δεν τρέχει πια.
- Γιατί μας πήραν κάτι τηλέφωνα από την περιοχή ότι και καλά δεν έχουν τηλέφωνο. Τι διάολο, φτιάχνουμε το νερό, χαλάει το τηλέφωνο…
- Χμμμ (αμήχανα ο Μήτσος), α, λες να ήταν καλώδια τηλεφώνου τελικά αυτά που τράβηξε η μπουλντόζα;
- Τι μου λες ρε συ; Ξηλώσατε τα καλώδια τηλεφώνου;;;
- Καλά ντε, πώς κάνεις έτσι; Θα τα φτιάξει ο ΟΤΕ…
- Ρε συ, θα βρούμε κανα μπελά, τι κάνατε εκεί χάμω γαμ….
- Κουλάρισε φίλε, δεν τρέχει μία. Θα έρθει ο ΟΤΕ, θα τα επισκευάσει και θα στείλει το λογαριασμό στο δήμο.
- Πολύ απλά τα βλέπεις… Δεν ξέρω.
- Άκου με ρε συ. Πρώτη φορά είναι; Ε, θα μείνουν κάτι γέροι χωρίς τηλέφωνο, και τι έγινε; Όλοι έχουν τα κινητά τους. Δε μας γ… κι αυτοί με τη γκρίνια τους.
Ο παραπάνω διάλογος ίσως να έγινε κάπως έτσι ίσως και όχι. Αυτό που έχει σημασία είναι το γεγονός. Αυτή τη στιγμή που γράφω το κείμενο, διάγω την 11η μέρα μου, χωρίς σταθερό τηλέφωνο και ίντερνετ, διότι την προαναφερόμενη ημερομηνία συνεργείο του δήμου ήρθε σε διπλανή μου οικοδομή για να επισκευάσει μια διαρροή νερού που έτρεχε 10 μέρες περίπου. Πήρα τα σχετικά τηλέφωνα του δήμου, ουδέποτε τα σήκωσαν. Και άλλοι γείτονες το ίδιο. Δουλεύω αρκετά μέσω ίντερνετ, καταλαβαίνετε το μέγεθος του προβλήματος. Ναι, πήρα τηλ. τον πάροχό μου και θα με ειδοποιήσουν για συνεργείο του ΟΤΕ. Δεν θα έγραφα τίποτα για το συμβάν, αν δεν ήξερα ότι αφορά πολύ κόσμο εδώ στην περιοχή μας. Να προσθέσω, ότι από τα χριστούγεννα μέχρι τις 13 Γενάρη μείναμε και χωρίς ηλεκτρικό συνολικά 4 φορές, σύνολο 80 ώρες, ας πούμε δηλ. 3,5 ημέρες. Και οι διακοπές στο ηλεκτρικό είχαν αρχίσει από το καλοκαίρι, στιγμιαίες ή λίγων ωρών. Ωραία. Νερό έχουμε όμως, αααααα, να τα λέμε αυτά.
Η ΔΕΗ λοιπόν το ρίχνει στη ΔΕΔΔΗΕ, η ΔΕΔΔΗΕ δεν έχει αρκετό προσωπικό, ο Δήμος το ρίχνει στον ΟΤΕ, ο ΟΤΕ στον πάροχο, ο πάροχος πάλι στον ΟΤΕ, ο ΟΤΕ σουτάρει και γκόοοοολ….. Καλά πάμε, μόνο με χιούμορ επιβιώνεις ψυχολογικά στο κ…χανείο που λέγεται Ελλάδα, Λούτσα, ελληνική επαρχία, όλα τα κακά της μοίρας μας.
Επί του πρακτέου, μιάς και τα λέμε δημόσια, θα πρέπει να αλλάξει κάποια ώρα (δικηγόροι όλου του κόσμου ενωθείτε!) το νομοθετικό πλαίσιο. Δεν είναι δυνατό να μη φταίει ποτέ κανείς, να μην πληρώνει ποτέ κανείς πρόστιμο, εμείς σαν πολίτες-εργαζόμενοι-καταναλωτές να ζούμε μονίμως στον πάτο του πηγαδιού χωρίς ποτέ να βρίσκουμε το δίκιο μας ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΑΓΑΘΑ: ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΣ-ΝΕΡΟ-ΤΗΛΕΦΩΝΟ & ΙΝΤΕΡΝΕΤ !!! Θεσμοί όπως «Ο συνήγορος του πολίτη» ή «Ο συνήγορος του καταναλωτή» υπολειτουργούν τραγικά στη χώρα μας –όποιος έχει κατά καιρούς καταφύγει σε αυτούς το ξέρει καλά. Και βέβαια, μιλώντας για τοπική αυτοδιοίκηση, το υποτιθέμενο κύτταρο της δημοκρατίας, ζώντας προσωπικά από το 2011 την κατάσταση εδώ στη Λούτσα, έναν αντιπροσωπευτικό δήμο, καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί δεν αλλάζει τίποτα σε αυτή τη χώρα.
Η κληρονομιά της οθωμανικής αυτοκρατορίας, που κουβαλάει ακόμα ο έλληνας, τον μετατρέπει συνεχώς από πολίτη σε υπήκοο-δούλο. Αυτός δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την μακροχρόνια αενάως ανανεούμενη σύμβαση δουλείας & υποταγής του στους διαπλεκόμενους πολιτικούς- μαυρογιαλούρους- βλαχοδήμαρχους, και το κακό συναπάντημα. Αυτός, ο αιωνίως θυματοποιημένος, διαφθειρόμενος, κακομοίρης, αυτός είναι που «τα θέλει και τα παθαίνει», μιάς και δεν ξέρει να ζει αλλιώς, παρά υποτασσόμενος στους πάνω απ’ αυτόν και υποτάσσοντας τους κάτω απ’ αυτόν.
Του έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει – μονάχα αλυσίδες, κατά προτίμηση χρυσές.
Όχι φίλοι μου. Παρά τις υπερήφανες ιαχές του κοντινού μας παρελθόντος, τύπου «Η Ελλάδα ανήκει στους έλληνες», «Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη», και λοιπά γραφικά, ας το πάρουμε απόφαση: Η Ελλάδα, αν ανήκει κάπου, είναι στον λεγόμενο Τρίτο Κόσμο – ας μη γελιόμαστε...
Ευτυχείτε!
Ανατολική Αττική, 27 Ιουλίου 2019.
Συνεχίζουμε πάντα να βράζουμε όλοι στο ζουμί μας.
Οι πληγές που άνοιξε η μεγάλη πυρκαγιά ης 23ης Ιουλίου 2019 δεν θα κλείσουν ποτέ.
Μέσα σε όλο αυτό το τοξικό περιβάλλον υπάρχουν και οι Πανελλαδικές Εξετάσεις και η εισαγωγή των μαθητών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Το περίφημο ειδικό ποσοστό
της παρ. 4 του άρθρου 42 του ν. 4521/2018
για τους πληγέντες από φυσικές καταστροφές
Ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων Κώστας Γαβρόγλου σε συνάντηση που είχε πέρυσι στις 30 Αυγούστου 2018 με γονείς και εκπροσώπους φορέων από τις πληγείσες περιοχές (Μαραθώνα, Ραφήνα, Μάτι) είχε συμφωνήσει στα εξής:
Α) Το δικαίωμα μετεγγραφής σε Τμήμα Α.Ε.Ι. καθ’ υπέρβαση του εκάστοτε προβλεπόμενου αριθμού μετεγγραφόμενων που χορηγήθηκε με την ΠΝΠ (Α΄138) και την κατ’ εξουσιοδότηση αυτής εκδοθείσα υπουργική απόφαση για την ενίσχυση τέκνων οικογενειών που επλήγησαν από τις πυρκαγιές της 23ης και 24ης Ιουλίου 2018, θα επεκταθεί σε όλους τους φοιτητές μόνιμους κατοίκους των πληγεισών περιοχών.
Β) Για τα παιδιά μόνιμους κατοίκους των περιοχών που επλήγησαν από τις πυρκαγιές της 23ης και 24ης Ιουλίου 2018, οι οποίοι δεν εμπίπτουν στην προσαύξηση μορίων που προβλέπεται στην υπουργική απόφαση για την ενίσχυση τέκνων οικογενειών, θα υπαχθούν για τις πανελλαδικές εξετάσεις του επόμενου έτους (2019) στο ειδικό ποσοστό της παρ. 4 του άρθρου 42 του ν. 4521/2018 για τους πληγέντες από φυσικές καταστροφές.
Η εφαρμογή του Νόμου
Από τότε πέρασε σχεδόν ένας χρόνος.
Το Υπουργείο Παιδείας προχώρησε σε επικύρωση των συμφωνηθέντων μόνο κατά το ήμισυ μέχρι στιγμής.
Δόθηκε η προσαύξηση 20% των μορίων σε όλους τους άμεσα πυρόπληκτους μαθητές.
Αυτό που δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα και κανείς πια δεν ξέρει αν θα γίνει είναι η έκδοση της Υπουργικής Απόφασης που να καθορίζει το ακριβές ειδικό ποσοστό της παρ. 4 του άρθρου 42 του ν. 4521/2018 για τους πληγέντες από φυσικές καταστροφές.
Το ποσοστό αυτό καθορίζεται με βάση το μέγεθος του πληθυσμού της πληγείσας περιοχής και δεν μπορεί να ξεπερνά το 2% του συνολικού αριθμού εισακτέων σε κάθε σχολή.
Για τη Μάνδρα και την Κω δόθηκε ποσοστό 0,53% σε προηγούμενη χρονιά.
Για την Ζάκυνθο που βίωσε το σεισμό δόθηκε επίσης ποσοστό 0,53%.
Για τους μαθητές της Ραφήνας, του Ματιού, του Νέου Βουτζά, της Καλλιτεχνούπολης και της Νέας Μάκρης δεν έχει ακόμα υπογραφεί, από όσο ξέρουμε, η σχετική Υπουργική Απόφαση.
Τι σημαίνει αυτό το ποσοστό για τους μαθητές;
Το ποσοστό αυτό θα βοηθήσει αρκετούς μαθητές να σπουδάσουν στη σχολή που αποτελεί πρώτη τους επιλογή.
Ο μαθητής πριμοδοτείται μέχρι σε ποσοστό 30% των μορίων που έγραψε στις Πανελλαδικές.
Αυτό σημαίνει πως κάποιος μαθητής που συγκέντρωσε 7.000 μόρια από τις Εξετάσεις να εισαχθεί σε Σχολή όπου ο τελευταίος εισακτέος είχε 10.000 μόρια.
Με το ποσοστό είναι δυνατόν μαθητές να εισαχθούν σε σχολές που θα ήταν πολύ δύσκολο έως αδύνατο να εισαχθούν χωρίς το ποσοστό.
Για παράδειγμα ένας μαθητής που συγκέντρωσε 16500 μόρια-16700 μόρια μπορεί να μπει στην Ιατρική Σχολή.
Πώς γίνεται αυτό;
Για τους μαθητές της Ραφήνας, του Ματιού, της Νέας Μάκρης, του Νέου Βουτζά, της Καλλιτεχνούπολης οι οποίοι δεν εμπίπτουν στην προσαύξηση μορίων του 20% (άμεσα πυρόπληκτοι) αναμένεται/αναμενόταν να δοθεί ποσοστό εισαγωγής σε κάθε σχολή 1%.
Αυτό το 1% σημαίνει πως σε όλες τις σχολές της Ελλάδας θα δοθούν μία έως δύο θέσεις για τους μαθητές της πληγείσας περιοχής που δεν εμπίπτουν στους άμεσα πυρόπληκτους.
Ποσοστό 1% σημαίνει για τις Ιατρικές Σχολές συνολικά 10-12 θέσεις σε όλοι την Ελλάδα.
Αυτές τις 10-12 θέσεις θα τις διεκδικήσουν οι μαθητές της περιοχής μας με βάση τα μόρια που συγκέντρωσαν στις Πανελλαδικές. Άρα θα μπουν 10-12 μαθητές στις Ιατρικές Σχολές, ενώ μπορεί με βάση τα μόρια που συγκέντρωσαν να έμπαινε μόνο ένας ή δύο μαθητές.
Ποσοστό ή μεταγραφές;
Κάποια στιγμή ακούστηκε ότι θα δοθούν μεταγραφές σε όλους τους μαθητές αντί για το ποσοστό. Αυτά φυσικά είναι φήμες και θα παραμείνουν φήμες μέχρι τις επίσημες ανακοινώσεις.
Το περίεργο είναι ότι η παρ. 4 του άρθρου 42 του ν. 4521/2018 προβλέπει ειδικό ποσοστό.
Οι ελεύθερες μεταγραφές δόθηκαν πέρυσι τον Νοέμβριο του 2018 και δεν ξέρουμε αν θα δοθούν και φέτος.
Άρα πρώτα πρέπει να δοθεί το Ειδικό Ποσοστό και μετά το Υπουργείο θα αποφασίσει για τις μεταγραφές.
Εκ κατακλείδι
Σε μια περιοχή που είδε κατάμουτρα την Κόλαση μπροστά της όλοι επηρεάστηκαν.
Η Κόλαση ήταν για όλους.
Για κάποιους τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα με απώλειες ανθρώπινων ζωών, σπιτιών, μαγαζιών, κ.α.
Αλλά όλοι έχασαν πολλά εκείνο το βράδυ
Για αυτό και υπάρχει ο σχετικός νόμος.
Το μόνο που απομένει είναι η Υπουργική Απόφαση.
Στη Ζάκυνθο φέτος δόθηκε ειδικό ποσοστό 0,53%, το οποίο σημαίνει μία θέση σε όλες τις σχολές της Ελλάδας.
Ο σεισμός της Ζακύνθου δεν προκάλεσε τις απώλειες και τα θύματα που άφησαν οι φωτιές της Ραφήνας και του Ματιού της 23ης Ιουλίου 2018.
Εφόσον, όμως, ορίζεται ειδικό ποσοστό σε περιοχές που κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω φαινομένου φυσικής καταστροφής γιατί αυτό να μην ισχύσει σε μια περιοχή με 103 θύματα, μεγάλο αριθμό τραυματιών, καταστροφή σπιτιών και μεγάλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.
Ειδικό ποσοστό εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ....
Θα δοθεί ή δεν θα δοθεί τελικά;
To be or not to be ...
That is the question....
Σε απλά ελληνικά ο όρος ανάπτυξη αναφέρεται στην αύξηση της πραγματικής παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών σε μία οικονομία με την πάροδο του χρόνου. Κατά σύμβαση, ως μέτρο ή δείκτης της ανάπτυξης ορίζεται ο μακροχρόνιος μέσος ποσοστιαίος ρυθμός αύξησης του πραγματικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος.
Οι συντελεστές που η σύνθεση τους δίνει την αναπτυξιακή κατάταξη, σύμφωνα με το επικρατούν μοντέλο, είναι η παραγωγικότητα, η συσσώρευση κεφαλαίου, η αύξηση του πληθυσμού και η τεχνολογική πρόοδος.
Όπως παρατηρούμε, ο άνθρωπος και το περιβάλλον δεν υπάρχουν στα παραπάνω. Το ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι το αν τελικά η ανάπτυξη είναι μία διαδικασία, μία αντίδραση που λαμβάνει χώρα σε εργαστήρια, απαλλαγμένα από τους εξωτερικούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων είναι και ο άνθρωπος και το περιβάλλον. Μόνο ηλίθιοι όμως θα μπορούσαν να σκεφτούν κάτι τέτοιο.
Έτσι, μετά από διαδοχικές αποτυχίες και τεράστιες, ιστορικές καταστροφές που έλαβαν χώρα κατά την πορεία της καπιταλιστικής ανάπτυξης του ανθρώπου, οι πιο προοδευμένες χώρες ανακάλυψαν και εφάρμοσαν στο εσωτερικό τους (αλλά όχι στις αποικίες τους) το μοντέλο της λεγόμενης αειφόρου ή βιώσιμης ανάπτυξης.
Η αειφόρος ανάπτυξη ή βιώσιμη ανάπτυξη αναφέρεται στην οικονομική ανάπτυξη που σχεδιάζεται και υλοποιείται λαμβάνοντας υπόψη την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιωσιμότητα. Γνώμονας της αειφορίας είναι η μέγιστη δυνατή απολαβή αγαθών από το περιβάλλον, χωρίς όμως να διακόπτεται η φυσική παραγωγή αυτών των προϊόντων σε ικανοποιητική ποσότητα και στο μέλλον. Η βιώσιμη ανάπτυξη προϋποθέτει ανάπτυξη των παραγωγικών δομών της οικονομίας παράλληλα με τις υποδομές για μία ευαίσθητη στάση απέναντι στο φυσικό περιβάλλον και στα οικολογικά προβλήματα (όπως ορίζουν παραδοσιακές επιστήμες σαν τη γεωγραφία). Η βιωσιμότητα υπονοεί ότι οι φυσικοί πόροι υφίστανται εκμετάλλευση με ρυθμό μικρότερο από αυτόν με τον οποίον ανανεώνονται, διαφορετικά λαμβάνει χώρα περιβαλλοντική υποβάθμιση. Θεωρητικά, το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα της περιβαλλοντικής υποβάθμισης είναι η ανικανότητα του γήινου οικοσυστήματος να υποστηρίξει την ανθρώπινη ζωή (οικολογική κρίση).
Αυτά στις προηγμένες χώρες όμως. Η Ελλάδα δεν είναι δυστυχώς μία προηγμένη χώρα. Ακόμα και αν ανάπτυξε κάποτε βιομηχανικές, εμπορικές, ναυτιλιακές και άλλες δομές, το έκανε καταστρέφοντας το περιβάλλον και στην πραγματικότητα αυτοκτονώντας. Παραδείγματα όπως του Θριασίου πεδίου, του κόλπου της Ελευσίνας, των βιομηχανικών περιοχών της Αθήνας, του Βόλου, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας ή του γειτονικού της χώρου εξόρυξης αμιάντου της ΑΜΙΑΝΤΙΤ, είναι παραδείγματα «ελληνικού τύπου» ανάπτυξης. Ακόμα και σήμερα που η βιομηχανική δραστηριότητα στην Ελλάδα έχει πέσει στο «σχεδόν μηδέν», η ανάπτυξη υποδομών που εξυπηρετούν άλλες δραστηριότητες όπως το διεθνές εμπόριο (λιμάνια, αυτοκινητόδρομοι, αεροδρόμια κλπ) δεν εκτελούνται με μειωμένες ή δίχως επιπτώσεις. Στα καθ’ ημάς, μιλώντας για την ανατολική Αττική, η όχληση από τη λειτουργία του αεροδρομίου είναι αδιαμφισβήτητη σε Αρτέμιδα και Ραφήνα, όμως κανείς δεν διαμαρτύρεται αφού είτε με καθρεφτάκια είτε με «δημοσιοσχετίστες» που δουλεύουν με τους τοπάρχες, εξασφαλίζεται η σιωπηρή αλλά οδυνηρή για τους πολλούς, συναίνεση. Λίγο ως πολύ το ίδιο γίνεται και με τις υπόλοιπες υποδομές και δυστυχώς οι αντιδράσεις και οι λαϊκές διεκδικήσεις για ποιότητα ζωής, είναι ανύπαρκτες.
Στις υποδομές που ετοιμάζουν για τα επόμενα χρόνια στον τόπο οι πραγματικές εξουσίες και κάποιοι τοπάρχες ήδη τις παρουσιάζουν στο πόπολο ως δικές τους εμπνεύσεις, οι όροι δεν έχουν αλλάξει. Καθρεφτάκια και χαντρούλες ετοιμάζονται να βγουν από το σακούλι και πάλι.
Σχεδιάζουν να μεγεθύνουν το λιμάνι της Ραφήνας. Αυτό, πέρα από τα λιμενικά έργα που θα απαιτήσει και που θα εγκαταστήσουν έναν νέο Πειραιά, μία νέα Δραπετσώνα αλλά όχι ένα νέο Μικρολίμανο και μία Καστέλα στην περιοχή, θα αυξήσουν δραματικά και τον κυκλοφοριακό φόρτο. Ο δοτός τοπάρχης που νομίζει πως «κομίζει την ανάπτυξη» πέρα από το ότι δεν ξέρει για τι πράγμα μιλάει, παρασύρει στην πλάνη του και κόσμο που τον ακούει. Συμπεριφέρεται ως παπαγάλος, αναπαράγοντας ηχομιμητικά τις γελοιότητες που του λένε αυτοί που δήθεν τον υποστηρίζουν. Έχει πέσει και στην παγίδα να πλασάρει ως «προτάσεις υπό υλοποίηση» προσχέδια συντεταγμένα πριν από 10 χρόνια και κατεψυγμένα όλο αυτόν τον καιρό, αφού δεν θα απέφεραν κέρδη για τον εργολάβο. Το κόστος τους προφανώς δεν θα αντισταθμιζόταν από την εξυπηρέτηση κάποιας μεγάλης τερματικής υποδομής, που είναι και το ζητούμενο. Αυτό, με την παραχώρηση του λιμανιού όμως αλλάζει.
Σήμερα που η ένωση λιμανιού – πόλης της Ραφήνας θα εξαφανίσει τη δεύτερη προς όφελος του πρώτου, προκειμένου να εξασφαλίσει τη σιωπηρή συναίνεση, για ακόμα μία φορά, παρουσιάζει τις αποψυγμένες προμελέτες ως φρέσκιες και συντεταγμένες για την εξυπηρέτηση του κόσμου. Πόσο εύκολα τελικά κοροϊδεύουν μια ζωή αυτόν τον κόσμο!!
Ακούστηκε μάλιστα πως η μεγέθυνση του λιμανιού θα φέρει μεγέθυνση της τοπικής οικονομίας. Βέβαια! Όσο μεγεθύνθηκε η οικονομία των Σπάτων ή της Αρτέμιδας από το αεροδρόμιο.
Ο τοπάρχης έχει και κάτι άλλους, πιο τυφλούς μαζί του, που ρωτάνε δήθεν αφελώς τον κόσμο αν θέλουν τον δήμο τους να μείνει χωριό ή ψαροχώρι αντί να μεγαλώσει. Κανείς δεν σκέφτεται να του απαντήσει πως μεταξύ του ψαροχωρίου και του νέου Πειραιά στον νότιο Ευβοϊκό, υπάρχει μεγάλη διαφορά; Αυτή η λογική του take it or leave it απευθύνεται σε ηλίθιους και κανονικά αυτός που υποστηρίζει τη «δήθεν πρόοδο» έπρεπε να εισπράττει τα επίχειρα της ανοησίας του, κάθε φορά που επαναλαμβάνει τα ίδια.
Δεν χρειάζεται στο σημείο αυτό να αναφέρουμε και την τύχη που επιφυλάσσεται σε έναν από τους σημαντικότερους και τελευταίους πια, βιοτόπους της Αττικής. Το Μέγα Ρέμα Ραφήνας, το οποίο αντί να αναδειχθεί και να διαφημιστεί σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο σαν βιότοπος και τόπος φιλοξενίας της μεταναστευτικής ορνιθοπανίδας, θέλουν να το εξαφανίσουν. Να το εντάξουν στην οδική και σιδηροδρομική υποδομή που ζητάει το αχόρταγο λιμάνι που σχεδιάζουν. Να το κάνουν είτε οχετό όμβριων και απορροών της ασφάλτου είτε να το καλύψουν και να το κάνουν και αυτό δρόμο.
Είναι καιρός να αφυπνισθούμε. Να ξυπνήσουμε και να εμπεδώσουμε πως μεταξύ της σημερινής κατάστασης της πόλης, του λιμανιού, των δρόμων και των οικισμών του δήμου και των σχεδίων που παρουσιάζουν για την γιγάντωση της κλίμακας του τόπου και της ζωής όπως την ξέρουμε, υπάρχουν πολλά ενδιάμεσα στάδια. Στάδια ανθρώπινης κλίμακας και βιώσιμης ανάπτυξης. Βιώσιμα σε αρμονία με το περιβάλλον, το οποίο αποτελεί πραγματικό πυλώνα ανάπτυξης για τον τόπο.
Στην παρουσίαση της μεταπτυχιακής εργασίας της Ζωγραφιάς Γιακουβάκη πριν από 2 μήνες, που είχε θέμα τον συμμετοχικό σχεδιασμό στην πόλη της Ραφήνας, μία διαπίστωση ήταν και η παραπάνω, σχετικά με την τεράστια αξία του φυσικού περιβάλλοντος του τόπου που ζούμε, για την πρόοδο του. Το φυσικό περιβάλλον του τόπου είναι πυλώνας ζωής και ανάπτυξης. Όχι καταναλώνοντας το, αλλά διατηρώντας το και αναδεικνύοντας το με σεβασμό. Αν γκρεμιστεί ο πυλώνας αυτός, ότι ακουμπήσει στον τόπο θα είναι σε μόνιμη αστάθεια. Θα είναι σε διαρκή ανισορροπία μέχρι την τελική κατάρρευση του, μαζί με τον κοινωνικό ιστό και τις ζωές των ανθρώπων.
Μη σε νοιάζει αν κάποιος γύρω σου μιλά χαμηλόφωνα.
Μονάχα ο ένοχος φαντάζεται ότι γι’ αυτόν μιλούν όλοι.
Κάτων, 3ος αιών μ.Χ
Ανοιχτή επιτολή προς την Υπουργό και Υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη με θέμα: ‘‘Διενέργεια ΕΔΕ για την εθνική τραγωδία στο Ν. Βουτζά – Μάτι από την πυρκαγιά της 23 Ιουλίου 2018» απέστειλε ο αντιστράτηγος – υπαργηχός Π.Σ. εν αποστρατεία και νομικός, Ανδριανός Γκουρμπάτσης.
Ο κ. Γκουρμπάτσης, υπό την ιδιότητα του Τεχνικού Συμβούλου, καλεί την Υπουργό και Υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη, Όλγα Γεροβασίλη και Κατερίνα Παπακώστα αντίστοιχα, να ασκήσουν την εκ των αρμοδιοτήτων τους νομική αλλά και ηθική υποχρέωση απέναντι στους πολίτες της Χώρας και τους συγγενείς των θυμάτων και να παραγγείλουν έστω και σήμερα από την Γενική Επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης να διενεργήσει διοικητική έρευνα για τα αίτια και τις συνθήκες της εθνικής τραγωδίας και τις τυχόν πειθαρχικές ευθύνες αρμοδίων οργάνων της Δημόσιας Διοίκησης, προκειμένου οι όποιες στρεβλώσεις και αρρυθμίες να διορθωθούν και να μην επαναληφθούν στο μέλλον με αντίστοιχα αποτελέσματα. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην επιστολή του, η συνεχιζόμενη παράλειψη εντολής διενέργειας ΕΔΕ υποκρύπτει σκοπιμότητα συγκάλυψης ευθυνών των υπαιτίων για την εθνική τραγωδία.
«Από σοβαρά και εγκληματικά λάθη,πράξεις και παραλείψεις οργάνων της Δημόσιας Διοίκησης, όπως της ΓΓΠΠ, του ΠΣ, της ΕΛ.ΑΣ, της Περιφέρειας Αττικής και των αρμοδίων Δήμων κ.α. 98 συνάνθρωποί μας οδηγήθηκαν στο θάνατο και ένας μεγάλος αριθμός τραυματίστηκε σοβαρά.», αναφέρει ο κ. Γκουρμπάτσης, προσθέτοντας ότι «οι αρμόδιοι τότε και ήδη πρώην υπουργοί δεν έπραξαν το αυτονόητο νομικά και ηθικά εκ της αρμοδιότητάς τους για την μεγαλύτερη τραγωδία στην ελληνική ιστορία σε θύματα από πυρκαγιά. Να παραγγείλουν, δηλαδή τη Γενική Επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης να διενεργήσει διοικητική έρευνα για να διακριβώσει τα αίτια και τους υπεύθυνους της τραγωδίας αυτής, όπως ανάλογα είχε συμβεί το 2009 με την καταστροφή από πυρκαγιά της Βορειοανατολικής Αττικής».
Ο πρώην υπαρχηγός της Πυροσβεστικής επισημαίνει ότι «η ποινική έρευνα που παραγγέλθηκε από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών είναι εντελώς ανεξάρτητη από μια παράλληλη για την ίδια υπόθεση διοικητική εξέταση, αφού είναι διαφορετικό το είδος των ενδεχόμενων ευθυνών που στοχεύουν και αποσκοπούν από άλλη οπτική γωνία στη διακρίβωση των αιτίων που οδήγησαν στο θάνατο τα 98 θύματα. Είναι δυνατόν πειθαρχικά υπεύθυνα όργανα της Δημόσιας Διοίκησης για την ως άνω θανατηφόρα πυρκαγιά να μην είναι και ποινικά. Εξάλλου στρεβλώσεις και αρρυθμίες του μηχανισμού πολιτικής προστασίας που συνέβαλαν στην ως άνω καταστροφή και στις επιπτώσεις αυτής και που πρέπει να αναδειχθούν από τη διοικητική έρευνα, να μην είναι ταυτόχρονα και ποινικά αξιόλογες.»
Αναλυτικά η επιστολή:
Αξιότιμες Κες Υπουργέ και Υφυπουργέ,
Παρήλθε μέχρι σήμερα μεγάλο χρονικό διάστημα 40 ημερών από την καταστροφική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου 2018, κατά την οποία από σοβαρά και εγκληματικά λάθη, πράξεις και παραλείψεις οργάνων της Δημόσιας Διοίκησης, όπως της ΓΓΠΠ, του ΠΣ, της ΕΛ.ΑΣ, της Περιφέρειας Αττικής και των αρμοδίων Δήμων κ.α. 98 συνάνθρωποί μας οδηγήθηκαν στο θάνατο και ένας μεγάλος αριθμός τραυματίστηκε σοβαρά.
Δυστυχώς οι αρμόδιοι τότε και ήδη πρώην υπουργοί δεν έπραξαν το αυτονόητο νομικά και ηθικά εκ της αρμοδιότητάς τους για την μεγαλύτερη τραγωδία στην ελληνική ιστορία σε θύματα από πυρκαγιά. Να παραγγείλουν, δηλαδή τη Γενική Επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης να διενεργήσει διοικητική έρευνα για να διακριβώσει τα αίτια και τους υπεύθυνους της τραγωδίας αυτής, όπως ανάλογα είχε συμβεί το 2009 με την καταστροφή από πυρκαγιά της Βορειοανατολικής Αττικής.
Όπως πολύ καλά γνωρίζετε η ποινική έρευνα που παραγγέλθηκε από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών και η οποία ήδη είναι σε εξέλιξη, είναι εντελώς ανεξάρτητη από μια παράλληλη για την ίδια υπόθεση διοικητική εξέταση, αφού είναι διαφορετικό το είδος των ενδεχόμενων ευθυνών που στοχεύουν και αποσκοπούν από άλλη οπτική γωνία στη διακρίβωση των αιτίων που οδήγησαν στο θάνατο τα 98 θύματα. Είναι δυνατόν πειθαρχικά υπεύθυνα όργανα της Δημόσιας Διοίκησης για την ως άνω θανατηφόρα πυρκαγιά να μην είναι και ποινικά. Εξάλλου στρεβλώσεις και αρρυθμίες του μηχανισμού πολιτικής προστασίας που συνέβαλαν στην ως άνω καταστροφή και στις επιπτώσεις αυτής και που πρέπει να αναδειχθούν από τη διοικητική έρευνα, να μην είναι ταυτόχρονα και ποινικά αξιόλογες.
Κατόπιν των ανωτέρω και υπό την ιδιότητα του Τεχνικού Συμβούλου, αν δεν πιστεύετε και εσείς ότι όλα πήγαν καλά, παρακαλώ ν ́ ασκήσετε εσείς την εκ των αρμοδιοτήτων σας νομική αλλά και ηθική υποχρέωση απέναντι στους πολίτες της Χώρας και τους συγγενείς των θυμάτων να παραγγείλετε έστω και σήμερα την Γενική Επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης να διενεργήσει διοικητική έρευνα για τα αίτια και τις συνθήκες της εθνικής τραγωδίας και τις τυχόν πειθαρχικές ευθύνες αρμοδίων οργάνων της Δημόσιας Διοίκησης, προκειμένου οι όποιες στρεβλώσεις και αρρυθμίες να διορθωθούν και να μην επαναληφθούν στο μέλλον με αντίστοιχα αποτελέσματα. Η συνεχιζόμενη εκ μέρους σας παράλειψη εντολής διενέργειας ΕΔΕ υποκρύπτει σκοπιμότητα συγκάλυψης ευθυνών των υπαιτίων για την εθνική τραγωδία.–
Με τιμή
Ανδριανός Γκουρμπάτσης
Αντιστράτηγος – Υπαρχηγός ΠΣ, ε.α, Νομικός
Στους εισαγγελείς στους οποίους έχει ανατεθεί η έρευνα για την φονική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου στην Ανατολική Αττική κατατέθηκε το πρώτο πόρισμα τεχνικού συμβούλου. Πρόκειται για πολυσέλιδη έκθεση του αντιστράτηγου εν αποστρατεία Ανδριανού Γκουρμπάτση, ο οποίος ορίστηκε από δύο οικογένειες θυμάτων, και ο οποίος αναφέρεται σε ευθύνες συγκεκριμένων υπηρεσιών.
Σημειώνεται ότι απ΄ την πλευρά τους οι αρμόδιοι οι εισαγγελείς, Η. Ζαγοραίος και Β. Γνεσούλη έχουν ορίσει και δικό τους πραγματογνώμονα, πυραγό της Πυροσβεστικής.
Ο πραγματογνώμονας κάνει λόγο για «σοβαρά εγκληματικά λάθη, ενέργειες, παραλείψεις, ολιγωρίες, αρρυθμίες και δυσλειτουργίες που εντοπίζονται κυρίως στη ΓΓΠΠ, στο ΠΣ, στην Ελληνική Αστυνομία, και στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Περιφέρεια και Δήμους), ενώ δεν αποκλείει των ευθυνών και άλλες αρμόδιες κρατικές αρχές, φορείς και υπηρεσίες, «αφού δεν έχουν περιέλθει σε γνώση μου όλα τα αιτούμενα απαραίτητα έγγραφα στοιχεία και πληροφορίες».
«Μια σειρά από σοβαρά εγκληματικά λάθη, ενέργειες, παραλείψεις, ολιγωρίες, πλημμέλειες, αρρυθμίες και δυσλειτουργίες των αρμοδίων θεσμικά και νομοθετικά οργάνων, υπηρεσιών, αρχών και φορέων του ισχύοντος σήμερα μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας της χώρας, όπως αυτά καταγράφονται αναλυτικά, σε συνδυασμό και με τις όποιες στρεβλώσεις εντοπίστηκαν κατά την οργανωτική δομή και λειτουργία του και καταγράφηκαν στο σύστημα πολιτικής προστασίας, είχαν σαν αποτέλεσμα από κοινού και συνδυαστικά να επηρεάσουν σε σημαντικό βαθμό και επίπεδο την επιχειρησιακή ικανότητα και αποτελεσματικότητα γενικά του μηχανισμού πολιτικής προστασίας» σημειώνει ο κ. Γκουρμπάτσης στο πόρισμα, που αποτελεί πλέον κομμάτι της δικογραφίας.
Αναφέρεται επίσης και στο νομικό πλαίσιο των αρμοδιοτήτων των υπευθύνων, πάνω στο οποίο όφειλαν να κινηθούν, πριν και μετά από την φονική πυρκαγιά, κάνοντας λόγο, μεταξύ άλλων, σε παραλείψεις για τη συλλογή των ξερόχορτων, μη συντονισμό της κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς αλλά και ότι δεν εφαρμόστηκε έκτακτο σχέδιο λόγω κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Σημειώνει επίσης ότι στην Ανατολική Αττική είχαν απομείνει λίγα πυροσβεστικά οχήματα.
Ο κ. Γκουρμπάτσης σημειώνει ακόμα ότι ο μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας, αποδείχθηκε «εν τέλει και εκ του αποτελέσματος», ότι «δεν ήταν προετοιμασμένος για τη λήψη κατάλληλων μέτρων και ανάληψη αποτελεσματικών δράσεων, αλλά πρωτίστως και το σημαντικότερο είχε άμεσες επιπτώσεις στις απώλειες εκ της συγκεκριμένης καταστροφής, που απολογιστικά μέχρι σήμερα αριθμούν 96 ανθρώπινα θύματα, 31 άλλους σοβαρά τραυματίες καθώς και μεγάλης έκτασης ζημιές σε δομές, υποδομές και περιουσίες πολιτών και το φυσικό περιβάλλον».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο επισκέπτης του ανατολικού Πεντελικού, σήμερα 20/8/2018, ειδικά ο επισκέπτης της περιοχής από το Νταού μέχρι την θάλασσα στο Μάτι, το Κόκκινο και Μπλε λιμανάκι και μέχρι τη Ραφήνα, θα γίνει μάρτυρας του πιο αποκρουστικού θεάματος, που δεν θα μπορούσε να σκηνοθετήσει ακόμα και ο πιο διεστραμμένος σκηνοθέτης. Ένα μαύρο τοπίο που απλώνεται από μερικές εκατοντάδες μέτρα ψηλότερα από το μοναστήρι της Νταού μέχρι και τα τελευταία εκατοστά παραλίας, στις προαναφερθείσες παράλιες περιοχές. Ένα μαύρο τοπίο που μέσα του κρατάει σαν ορόσημα του τρόμου και της απελπισίας καμένα σπίτια, καμένα δέντρα, καμένα αυτοκίνητα, καμένα ζώα. Σποραδικά μπορεί κανείς να δει και μερικά σπίτια ή άλλα στοιχεία τα α οποία απέφυγαν την φωτιά ή που η φωτιά δεν τα άγγιξε από τύχη ή από τραγική σκηνοθεσία, της ίδιας της ανθρώπινης μοίρας.
Ίστανται λευκά (οτιδήποτε δεν είναι μαύρο στον τόπο ορίζεται ως λευκό) αλλά βουβά, κενά από ζωή. Η ζωή για να τα γεμίσει χρειάζεται αέρα και ο αέρας της περιοχής είναι άρρωστος, είναι ανίκανος να διατηρήσει ζωντανή τη φλόγα και της πιο ασήμαντης μορφής ζωής.
Δυο μέρες τώρα προσπαθούμε, μία παρέα κατοίκων της περιοχής που αποτελείται από επιστήμονες σχετικών ειδικοτήτων, είτε από επαγγελματική διαστροφή είτε από την ανάγκη που μας ωθεί να θέσουμε τα δάκτυλα μας επί του τύπου των ήλων, καταγράφουμε την καταστροφή και ψάχνουμε. Ψάχνουμε να ακούσουμε την φωνή των δέντρων, των μοναδικών αξιόπιστων μαρτύρων των γεγονότων, να μυρίσουμε την αλήθεια που μας στέλνει η καμένη γη, να βρούμε τα ίχνη που αφήνει πάντα ο κάθε εγκληματίας στον τόπο του εγκλήματος. Δεν αγνοούμε πως διεξάγεται επίσημη έρευνα από ινστιτούτα και φορείς, αλλά οι κυβερνήτες του τόπου, σε όλα τα επίπεδα διοίκησης, έχουν κάνει τα πάντα για να μας πείσουν για την αναξιοπιστία τους. Έκαναν τα πάντα αλλά δεν χρειαζόταν αφού το πετυχαίνουν πάντα με χαρακτηριστική ευκολία. Η αναξιοπρεπής στάση της τοπικής διοίκησης (δεν είναι αυτοδιοίκηση αυτό το έκτρωμα) σε επίπεδο δήμων και περιφέρειας είναι χαρακτηριστική. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Η εξαφανισμένη περιφερειάρχισσα και ο «έτσι γουστάρω» - φιλόλογος αντιπεριφερειάρχης που εκτονώνει την ανάγκη του για αυτοεπιβεβαίωση στις φωτογραφίες με χωματουργικά μηχανήματα να εγκληματούν σε βάρος της φύσης (αλλά και του πληθυσμού και θα το καταλάβει αυτό πολύ σύντομα).
Μετά, οι δήμαρχοι που ο ένας προωθεί το lifestyle της καταστροφής και ο άλλος αρνείται τις ΚΡΑΥΓΑΛΕΕΣ ευθύνες του σαν το στερεότυπο της «ατυχήσασας γυναικούλας» της γειτονιάς. Ανάξιοι για θέσεις ευθύνης, δημιουργούν ένα σκηνικό ζόφου. Ζόφου και αηδίας που ενδεχομένως να ξεπερνά σε ένταση ακόμα και την ίδια την εικόνα του κατεστραμμένου τόπου.
Τέλος η κυβέρνηση που αφού ενημερώθηκε για την «σωστή τοποθέτηση» των επιστημόνων του ινστιτούτου Max Planck, τους επέλεξε για να εκδώσουν πόρισμα για το τι έφταιξε για την καταστροφή. Κρίμα που διάλεξε να πάρει ένα αποτέλεσμα αφού πρώτα διαπίστωσε πως θα ήταν το επιθυμητό. Ακόμα και αντικειμενικό να είναι, το φάουλ της όψιμης επιλογής το καθιστά αναξιόπιστο, τουλάχιστον στις συνειδήσεις της κοινωνίας. Στο εμετικό παιχνίδι των επικοινωνιολόγων της καταστροφής κατάφεραν να ακυρώσουν τη δουλειά που τόσο στοργικά ετοίμαζαν.
Μεγαλύτερο όφελος θα δει η κυβέρνηση με τις εξαγγελίες Σπίρτζη και λοιπών περί ξαναχτισίματος των πάντων, όπως ήταν. Βέβαια εδώ έχουν πιάσει και μία λαμπρή ευκαιρία πολεοδόμησης της καμένης περιοχής, ανοικοδόμησης και ανταλλαγής των μικροϊδιοκτησιών με «διαμερισματάκια» κλπ. Μία «μπίζνα» ξεπροβάλλει που και σπίτια θα μοιράσει και δουλειά σε φίλους θα μοιράσει. Το μόνο θέμα υπάρχει με τα αυθαίρετα που θα γκρεμιστούν, αν θα ξαναχτιστούν (ή θα γίνει η προαναφερθείσα ανταλλαγή)
Όλα αυτά λοιπόν που παραθέσαμε στον εκτενή πρόλογο, μας ώθησαν να βάλουμε τα δικά μας δάκτυλα, επί τον τύπο των ήλων της καταστροφής.
Η ανάφλεξη
Σύμφωνα με τα όσα κυκλοφορούν από τα ΜΜΕ και από ό,τι λέγεται και από τους συνδημότες μας, η φωτιά ξεκίνησε πάνω από τη Νταού Πεντέλης. Το υψηλότερο σημείο που θα μπορούσε να είναι το σημείο ανάφλεξης. Δείτε την καμένη περιοχή από πού αρχίζει και προς τα πού πηγαίνει, σύμφωνα και με το δελτίο καιρού της ημέρας
Φωτ 1 Προσεγγίζοντας το σημείο ανάφλεξης από τα νότια
Φωτ 2 Αυτό είναι το πιο πιθανό σημείο που ξεκίνησε η φωτιά
Φωτ3 Κάηκαν μερικά δέντρα και η κατεύθυνση της φωτιάς είναι βορειοανατολική
Ο άνεμος
Σύμφωνα με τον Μετεωρολογικό Σταθμό (ΜΣ) Νέας Μάκρης, ο άνεμος στις 23/7/2018 ήταν Δυτικός Βορειοδυτικός, μέσης ταχύτητας 7,7 και Μέγιστης ταχύτητας 54,7 ΧΑΩ (ριπές)
Το δελτίο του Μετεωρολογικού Σταθμού για τον μήνα Ιούλιο του 2018 ακολουθεί
Μετεωρολογικές παρατηρήσεις ΜΣ Νέας Μάκρης
Από τα δεδομένα δεν βλέπουμε κάποιον αιφνιδιασμό από πλευράς ανέμων. Να άλλαξε δηλαδή απότομα η διεύθυνση τους. Βόρειο και Βορειοδυτικοί έπνεαν εκείνη την ημέρα και καμία ξαφνική μεταβολή δεν παρατηρήθηκε.
Η ακραία ταχύτητα ανέμου που καταγράφηκε 54,7 χλμ/ώρα αντιστοιχεί σύμφωνα με τη δομή της κλίμακας Bf σε 7 Bf, δηλαδή σφοδρός άνεμος που κουνάει τα δέντρα και το βάδισμα είναι δύσκολο. Ακούστηκαν και γράφτηκαν, αρκετά εκ των υστέρων κάτι για ανέμους 120 χιλιομέτρων την ώρα* και 12 Bf αλλά αυτά είναι αστειότητες και μη τα πείτε παραέξω. Με ποιου σταθμού τα δεδομένα πρέκυψαν αυτές οι τιμές;
Το ρέμα της Νταού
Όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες, λίγες εκατοντάδες μέτρα από το σημείο ανάφλεξης εντοπίζεται το ρέμα της Νταού Πεντέλης. Ένα ρέμα με πλατάνια στην κορυφή του και δενδρώδη, υψηλή βλάστηση κατά μήκος της διαδρομής του προς το Μέγα Ρέμα Ραφήνας όπου εκβάλει. Η δενδρώδης βλάστηση που φαίνεται καμένη πια
Φωτ4 Το ρέμα της Νταού. Αρχή
Φωτ5 Το ρέμα της Νταού με τα πλατάνισ του
Φωτ 6 Το ρέμα της Νταού κατηφορίζει προς το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, καμένο πλέον
Η φωτιά όταν μπήκε στο ρέμα, ενώ παρουσίαζε στρωτή ροή (φαίνεται πως κατευθύνει τη φωτιά μέσα του και αυτή καίει ότι βρίσκει μέσα στο ρέμα) με μεταβολές ταχύτητας κίνησης της φωτιάς, λόγω των ριπών του ανέμου μέσα στην κοίτη. Τα ρέματα πέρα από αγωγοί νερού, είναι και αγωγοί αερίων μαζών, άρα και φωτιάς. Μάλιστα σε συνθήκες δασικής πυρκαγιάς και λόγω των συνθηκών της φωτιάς που δυναμώνουν την ένταση της κίνησης του αέρα μέσα στο ρέμα, αυτό λειτουργεί όπως λειτουργούσαν οι σίφωνες με τους οποίους ο βυζαντινός στόλος εκτόξευε το υγρό πυρ και κατέκαιγε τα εχθρικά πλοία. Εδώ δημιουργήθηκε ένα φλογοβόλο το οποίο κατέβασε τις φλόγες πολύ γρήγορα στον Νέο Πόντο και τον Βουτζά. Έτσι πιθανόν να εξηγείται η μικρή έκταση ζημιών στην Καλλιτεχνούπολη (η φωτιά πέρασε κυρίως μέσα στο ρέμα και έκαψε το ίδιο το ρέμα παρά τις πέριξ περιοχές).
Από την Νταού, η φωτιά φτάνει σε Νέο Πόντο και Νέο Βουτζά,προσπερνώντας σχεδόν την Καλλιτεχνούπολη (Google Earth)
Αντίθετα στον Νέο Πόντο αλλά κυρίως στον Νέο Βουτζά ξέσπασε η πύρινη μανία. Εκεί η φωτιά βγαίνει εκτός κοίτης, εξαπλώνεται αφού και η κοίτη είναι έντονα αλλοιωμένη, μέσα στον οικιστικό ιστό. Επίσης λίγο πιο κάτω συναντάει άλλο ένα ρέμα. Συναντάει το ρέμα που κατεβαίνει την οδό Απόλλωνος αλλά και το άλλο ρέμα, παράλληλα με την οδό Ρήγα Φεραίου, εκεί που βρίσκεται το ξενοδοχείο Bella Vista το οποίο και κάηκε.
Η έξοδος της φωτιάς από την αλλοιωμένη κοίτη του ρέματος προκαλεί εκτεταμένες καταστροφές στον Νέο Βουτζά και συνεχίζει με ταχύτητα την πορεία της προς τη Λ. Μαραθώνος
Τα ρέματα του Νέου Βουτζά και του Νέου Πόντου που κατέβασαν τη φωτιά (Google Earth)
Φωτ 7 Στο ύψος του Λυρείου ιδρύματος η φωτιά βγήκε από την κοίτη και άρχισε να εξαπλώνεται
Φωτ 8 Άρχισε η μετατροπή της από επικόρυφη και εντός Αγωγού (σε ρέμα) σε έρπουσα και εξαπλούμενη
Η φωτιά μπαίνει στο Λυκόρεμα και τα άλλα ρέματα, πάνω από την Λ.Μαραθώνος
Ένα μοιραίο ρέμα. Το Λυκόρεμα, που ξεκινά σχεδόν πάνω από τον Νέο Πόντο, διασχίζει τη Λ. Μαραθώνος στο ύψος της γέφυρας του Παπά, εισέρχεται παράλληλα με την οδό Πανός στην περιοχή Ζούγκλα (νοτιοδυτικά από το Μάτι αλλά ακριβώς δίπλα) και συνεχίζει στρίβοντας βορειοανατολικά μέχρι την Αργυρά Ακτή, πήρε το μεγαλύτερο φορτίο της πυρκαγιάς που είχε φτάσει στα όρια Νέου Βουτζά και Νέου Πόντου και την κατέβασε προς την εκβολή του. Η φωτιά δεν δυσκολεύτηκε να μπει μέσα στο Λυκόρεμα, ούτε και να βρει καύσιμη ύλη, αφού έχει αρκετή βλάστηση, ιδίως στο τμήμα κάτω από τη Λ. Μαραθώνος
Όπως η φωτιά εξαπλωνόταν συνάντησε την κοίτη του Λυκορέματος πάνω από τη λεωφόρο Μαραθώνος. Ορμητική λόγω και της ώθησης που είχε μέσα στην κοίτη κατέκαψε την κοίτη και ό,τι βρισκόταν κοντά της ή σε μία απόσταση βολής για τα εκτοξευόμενα και αιωρούμενα φλεγόμενα υλικά. Έτσι, με τον ίδιο τρόπο, το ρέμα της Ρ. Φεραίου έκαψε και το ξενοδοχείο Bella Vista και τα κτίρια κοντά του
Τα μέτωπα της φωτιάς μέσα στα ρέματα που το αλλοιωμένο περιβάλλον τα μετέτρεψε σε αγωγούς διάχυσης της φωτιάς
Φωτ 9 Το ξενοδοχείο Bella Vista, ανάμεσα στην οδό Ρήγα Φεραίου και το ρέμα
Φωτ 10 Το ρέμα της οδού Ρήγα Φεραίου πάνω από τη Λ. Μαραθώνος. Εντυπωσιάζει η απουσία υδρονομικών και έργων
σταθεροποίησης των κλίσεων, σε τέτοιες κλίσεις 24 μέρες μετά την πυρκαγιά
Φωτ11 Στο ύψος της Καλλιτεχνούπολης τα καμένα εδάφη παραμένουν απροστάτευτα
Φωτ 12 Μονωτήρες της ΔΕΗ επί εδάφους. Ούτε το δίκτυο ηλεκτροδότησης έχει στηθεί 24 μέρες μετά
Η διάβαση της Λ. Μαραθώνος
Δεδομένης της ταχύτητας της φωτιάς μέσα στο ρέμα, της δυναμικής που είχε αναπτύξει και της μικρής απόστασης από τη Λ. Μαραθώνος, πολύ σύντομα κλαδιά και φλεγόμενο οργανικό υλικό άρχισε να εκτοξεύεται από την δυτική προς την ανατολική μεριά της λεωφόρου. Λόγω της φύσης της επικόρυφης πυρκαγιάς, ελαφρά φλεγόμενα κλαδιά ταξίδεψαν με ταχύτητα και ευκολία πάνω στο στρώμα ζεστού ανοδικού αέρα που ωθούσαν και οι καταβάτες άνεμοι, από το βουνό προς τη θάλασσα.
Μία σημαντική πύρινη οδός ήταν και οι οχετοί που διασχίζουν τη λεωφόρο υπογείως και που αποτελούν κανάλια εκτόνωσης της ροής του Λυκορέματος κάτω από τη λεωφόρο. Εκείνη την ώρα της φωτιάς, οι οχετοί λειτούργησαν σχεδόν σαν φλογοβόλα, σαν σίφωνες πυρός, βοηθούμενοι και από τη νεκρή βιομάζα που ήταν συσσωρευμένη στα στόμια τους. Αυτήν την οδό της φωτιάς δεν μπόρεσε να τη δει κανείς. (;) Τη διαπιστώνουμε εκ των υστέρων από τη συσσωρευμένη στάχτη στα στόμια εισόδου (Δυτικά) και τα ίχνη της φλόγας στην ανατολική πλευρά των οχετών.
Φωτ 13 Το Λυκόρεμα στη διασταύρωση του με τη Λ. Μαραθώνος Οι οχετοί της γέφυρας Παπά κρύβονται από τα κομμένα δέντρα
Η φωτιά πέρασε τη λεωφόρο από 2 οδούς και ας ψάχνονται οι διάφοροι ου μπερδεύουν τη χαλέπιο πεύκη με την κουκουναριά που φυτεύτηκε πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες στα κράσπεδα της λεωφόρου. Δεν έφταιγαν τα δέντρα. Για ακόμα μία φορά ο ένοχος ήταν ο άνθρωπος και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς αυτό.
Στο Μάτι
Όταν η φωτιά πέρασε τη Λ. Μαραθώνος, άρχισε να καίει ως επικόρυφη φωτιά δέντρα και σπίτια κατά τόπους. Υπήρξαν σημεία που δεν κάηκαν, από καθαρή τύχη. Γειτονικά σπίτια, το ένα καμένο ολοσχερώς και το άλλο ολόλευκο. Δέντρα που είχαν γίνει κάρβουνο ενώ το διπλανό τους ήταν καταπράσινο (βλ. φώτο 20 στην εκβολή της Αργυράς Ακτής).
Τα μέτωπα της φωτιας που είχαν περάσει στο Μάτι από τα δύο ρέματα του Βουτζά (της οδού Ρ. Φεραίου και της οδού Απόλλωνος) άρχισαν να γίνονται έρπουσες πυρκαγιές που προχωρούσαν με μικρότερη ταχύτητα προς τα ανατολικά. Το μέτωπο που ακολουθούσε το Λυκόρεμα συνέχισε μέσα στην κοίτη, δυναμωμένο από τον άνεμο να κατακαίει. Τα σπίτια της επονομαζόμενης «Ζούγκλας» δίπλα στο Λυκόρεμα είναι αδιάψευστοι μάρτυρες. Όπως και τα ίχνη που έμειναν
Φωτ 14-15 Λυκόρεμα, περιοχή Ζούγκλα
Η φωτιά όπως είδαμε πέρασε στο Μάτι. Εκεί συνάντησε υψηλή βλάστηση σε επαφή σχεδόν με σπίτια προχειροφταγμένα, λυόμενα, ξύλινα με εύφλεκτα επιχρίσματα και βερνίκια. Και εξαπλώθηκε. Ξέσπασε όπως είχε ξεσπάσει βγαίνοντας σε πρώτη φάση από το ρέμα της Νταού και προσεγγίζοντας τον νέο Βουτζά. Ήταν μία πυρκαγιά που ξέφευγε από τα πρότυπα της δασικής πυρκαγιάς. Ήταν ένας όλεθρος με σταθερή πορεία προς τη θάλασσα και με υποψήφια θύματα ακινητοποιημένα λόγω των πολύ κακών κυκλοφοριακών συνθηκών. Το χειρότερο όμως ήταν το ότι η φωτιά ακολουθώντας τις φυσικές γραμμές του εδάφους και όχι τον πολεοδομικό ιστό, κατευθύνθηκε μέσω του Λυκορέματος προς την Αργυρά Ακτή. Εκεί που ο άνθρωπος είχε εξαφανίσει το ρέμα, το οποίο αν υπήρχε θα είχε οριοθετήσει το πύρινο μέτωπο εντός της φυσικής του κοίτης. Το ρέμα τότε θα ήταν σύμμαχος του ανθρώπου και θα του έδινε χρόνο και οδό διαφυγής.
Φωτ 16-19 Κατά μήκος της Λεωφόρου Δημοκρατίας. Ο τόποε της τραγωδίας
Φωτ 20-21 Ο Κάβος στην Αργυρά Ακτή. Εκεί που κατέληξε το ποτάμι φωτιάς που κατέβηκε από το Λυκόρεμα.
Το σκηνικό της ανείπωτης τραγωδίας
Ο άνθρωπος, ο τόσο μικρός άνθρωπος είχε εξαφανίσει το ρέμα και το πύρινο ποτάμι ξέσπασε και πάλι. Η φωτιά ξαναβγήκε, ξαναπήρε ερπουσα μορφή και κατέκαψε το θαλάσσιο μέτωπο της Αργυράς Ακτής αφήνοντας σχεδόν ανέπαφη την ταβέρνα που βρισκόταν στην εκβολή του. Εκεί που θα κατέληγε η φωτιά αν δεν είχε βγει εκτός κοίτης. Αντίθετα, η φωτιά βγήκε, πήρε έρπουσα μορφή και εξαπλώθηκε κατά μήκος της οδού Δημοκρατίας, με τα γνωστά πια τραγικά αποτελέσματα.
Φωτ 22 Η εκβολή του Λυκορέματος σήμερα. Η φωτιά έκαψε δέντρα
στην εκχερσωμένη κοίτη, αφήνοντας όμως και κάποια ζωντανά
Φωτ 23 Η ψαροταβέρνα «Αργυρά Ακτή» πάνω στην εκβολή του Λυκορέματος
Από κάτω της περνούσε κάποτε το Λυκόρεμα. Τώρα δίπλα της πέρασε η φωτιά
Επίλογος
Η πυρκαγιά που ξεκίνησε από τη Νταού και θα μπορούσε να κατασβεστεί στα πρώτα 15 ή 20 λεπτά, εφόσον εγκαίρως θα είχαν επέμβει τα πυροσβεστικά συνεργεία, ξέφυγε και πήρε δραματικές διαστάσεις. Είναι κρίμα, μία φωτιά που οι φωτογραφίες δείχνουν σήμερα πως δεν ήταν τίποτα το τρομερό (φωτογραφίες καμένων στη Νταού) συνέχισε να προχωράει μέσα στο ρέμα της Νταού. Εκεί ήταν και η τελευταία ευκαιρία για την αποτελεσματική προσβολή της, όπως ήταν περιορισμένη εντός κοίτης. Όταν έφτασε στην περιοχή Λυρείου Ιδρύματος, είχε ήδη βγει εκτός κοίτης και κατέκαιγε τον τόπο διακλαδιζόμενη παράλληλα στις κοίτες των ρεμάτων της περιοχής.
Πέρασε τη Μαραθώνος, το πιθανότερο με δύο τρόπους, μεταδιδόμενη από τις φλεγόμενες κόμες των δέντρων αλλά και υπογείως μέσα από τους οχετούς ομβρίων όπου υπήρχε αρκετή συσσωρευένη καύσιμη ύλη από τον βελονοτάπητα και άλλο νεκρό οργανικό φορτίο. Μάρτυρες για τις δύο οδούς διέλευσης αποτελούν τα ίχνη στα στόμια εξόδου των οχετών αλλά και η συσσωρευμένη στάχτη.
Ο κλάδος της πυρκαγιάς που ακολούθησε το Λυκόρεμα προκάλεσε και την μεγαλύτερη τραγωδία γιατί ήταν αυτός που έπληξε την περιοχή της Αργυράς Ακτής και τελικά δημιούργησε και το μέτωπο της οδού Δημοκρατίας αλλά και ενίσχυσε το μέτωπο που πήγε προς ο κόκκινο λιμανάκι
Μία παρεξήγηση που βολεύει πολλούς είναι πως οι μεγαλύτερες ζημιές και το βαρύτερο κόστος σε απώλειες βρίσκεται εντός του δήμου Μαραθώνα. Πρόκειται για τεράστια παραποίηση της πραγματικότητας. Η φωτιά ξεκίνησε εντός των ορίων του δήμου Πεντέλης, συνέχισε εντός των ορίων του δήμου Ραφήνας – Πικερμίου και κατέκαψε τόσο τον δήμο Ραφήνας Πικερμίου, όσο και τον δήμο Μαραθώνα. Μάλιστα ο τόπος της μεγάλης τραγωδίας βρίσκεται μέσα στα όρια του δήμου Ραφήνας Πικερμίου. Στο διάγραμμα διανομής των δημοτικών αρμοδιοτήτων αυτό είναι πασιφανές.
Απόσπασμα διαγράμματος ορίων δήμων από το openstreetmap.org. Το σκηνικό της μεγάλης τραγωδίας είναι ολόκληρο εντός των ορίων του δήμου Ραφήνας Πικερμίου και το να το αρνείται αυτό ο δήμαρχος των δημοσίων σχέσεων συνιστά προσβολή των νεκρών
______________________________________________
*Ισχυρισμός του δημάρχου Ραφήνας που μάλλον τον έβγαλε μόνος του
Ένα νέο περιβαλλοντικό “εγκληματάκι” ετοιμάζεται αυτή τη στιγμή στη γραφική παραλία μεταξύ εκκλησίας Αγ. Κων/νου & Ελένης και παραλίας Ιππόκαμπου, στην Αρτέμιδα. Σε μια απόσταση 500-600 μέτρων έχουν σκαφτεί 20 λάκκοι, δηλ. φανταστείτε ανά 35-40 μέτρα, για να εγκατασταθούν προβολείς ύψους 10 μέτρων με φωτισμό γηπέδου. Όσοι γνωρίζετε τη μικρή και γραφική αυτή παραλία θα φρικάρετε όταν δείτε το δοκιμαστικό προβολέα που ήδη έχει μπει κοντά στο εκκλησάκι.
Η παραλία όντως είχε σε αρκετά σημεία ελλιπή φωτισμό και χρειαζόταν πρόσθετα φώτα. Όχι όμως να γίνει η νύχτα μέρα!
Ποιος αποφάσισε αυτή την απαράδεκτη κακογουστιά;
Γιατί σ΄αυτή τη χώρα θα πρέπει πάντα να αγωνιζόμαστε για το αυτονόητο;
Γιατί πρέπει να ξοδέψω τον πολύτιμο χρόνο μου ως πολίτης και εργαζόμενος, για να αποδείξω τι και σε ποιόν;
Αυτοί που το αποφάσισαν ερήμην των κατοίκων δεν έχουν ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ακούσει για την έννοια της ΦΩΤΟΡΥΠΑΝΣΗΣ;
Γιατί θα πρέπει να μας στραβώνουν προβολείς γηπέδου όταν κάνουμε ένα βραδινό περπάτημα δίπλα στη θάλασσα για να ηρεμήσουμε;
Γιατί θα πρέπει να τρώμε στη μάπα ένα βιομηχανικό τοπίο εκεί που πριν υπήρχε ομορφιά και γραφικότητα;
Στο όνομα ποιας αντίληψης άραγε θα στερηθούμε στο εξής τον έναστρο νυχτερινό ουρανό και τη φεγγαράδα;
Αν όλα αυτά ακούγονται ασήμαντα στα αυτιά κάποιων τεχνοκρατών του δήμου, για τους φυσιολογικούς απλούς ανθρώπους, είναι καθημερινότητα και κυριολεκτικά αναψυχή.
Η περιοχή μας δεν πάσχει από έλλειψη φωτισμού, δεν είναι αυτή η προτεραιότητα.
Κινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή και εμείς από φωτιά, αφού ο δήμος δεν κόβει πια τα ξερόχορτα. Το δίκτυο ύδρευσης σε εβδομαδιαία βάση έχει διαρροές. Τα σκουπίδια και ιδιαίτερα τα πλαστικά μιας χρήσης που αφήνουν ντόπιοι και επισκέπτες στην παραλία μας πνίγουν κάθε καλοκαίρι. Ας κάνει κάτι ο δήμος για όλα αυτά πρώτα και έπεται ο φωτισμός.
Θεοδόσης Βρανάς
Έφη Γεωργακάκου
(κάτοικοι Αρτέμιδας)
Φωτογραφία από τη σημερινή φωτιά στη Βαρυπόμπη, του Κοσμά Κουμιανού
Απ΄άκρη σ΄άκρη καίγεται η Ελλάς
Μα η μελάνη κι η φωνή των αρίστων
Μιλούν για φυσικάς καταστροφάς
Αυτοί που 2-3 χρόνια πριν
Και ως επί το πλείστον
Την οδύνη στης Ραφήνος τας αυλάς
Εξαργύρωσαν ως ψήφον
Μα η μελάνη κι η φωνή των αρίστων
Σου ζητά κι αυτό να το εφάς
Κάντο λοιπόν, κατά το μάλλον ή ήττον
του Δημόδικου
Με αφορμή τα μονίμως επαναλαμβόμενα ρατσιστικά στερεότυπα που αναπαράγουν τα εγχώρια κανιβαλικά ΜΜΕ, η Κοινότητα Αλβανών Μεταναστών στην Ελλάδα, αξιώνει δημόσια συγγνώμη από τα Μέσα αυτά για το διασυρμό της Αλβανικής Κοινότητας χωρίς κανένα στοιχείο και ζητά ταυτόχρονα από την ελληνική πολιτεία να πράξει ό,τι επιβάλλεται προκειμένου να σταματήσει η μόνιμη τακτική ενοχοποίησης του ξένου που τροφοδοτεί το μίσος και το ρατσισμό στην ελληνική κοινωνία. Αναλυτικά, η ανακοίνωση της Αλβανικής κοινότητας
"Για τη Marfin δεν μιλάτε όμως". Αυτή την καραμέλα πιπιλάνε χρόνια τώρα, όσοι δεν μπορούν να χωνέψουν την αδιανόητη γι’ αυτούς συσπείρωση του αντιφασιστικού κόσμου που προκάλεσε η δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Μ’ αυτή την καραμέλα γέμισε πάλι το διαδίκτυο όλες αυτές τις μέρες που ακολούθησαν την καταδίκη της Χρυσής Αυγής από ανθρώπους που φάνηκε πως δε χάρηκαν και πολύ με την καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου.
Αν πάντως κάποιος πρέπει να μιλήσει για τους νεκρούς της Marfin, ο πρώτος και αρμοδιότερος είναι η Αστυνομία που δεν κατάφερε ποτέ να εντοπίσει τους ενόχους. Ο δεύτερος που πρέπει να μιλήσει, είναι η διεύθυνση της Τράπεζας που είχε κλειδώσει τις πόρτες εξαφανίζοντας κάθε ελπίδα διαφυγής των υπαλλήλων της. Άλλωστε, στη δίκη που έγινε, τρία στελέχη της Marfin, ο διευθύνων σύμβουλος, ο υπεύθυνος ασφαλείας του κτιρίου και η διευθύντρια του καταστήματος κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης, οι δύο πρώτοι 22 ετών (θα εκτίσουν 10 χρόνια με αναστολή) και η διευθύντρια του καταστήματος πέντε ετών και ενός μήνα.
Όσοι πιπιλάνε την καραμέλα της Marfin κάνουν σαν να μην αντιλαμβάνονται τη διαφορά μεταξύ των δύο περιπτώσεων. Μίας εκ προμελέτης δολοφονίας από τη μία και ενός εμπρησμού κτιρίου από την άλλη, στον οποίο εμπρησμό είχαν την ατυχία να παγιδευτούν, από εγκληματική παράλειψη της Τράπεζας, τρεις συνάνθρωποί μας και να βρουν φριχτό θάνατο.
Αναμφισβήτητα, η ελαφρότητα με την οποία κάθε χουλιγκάνος εκτοξεύει πέτρες και μολότωφ, καθιστά θέμα χρόνου και τύχης την ύπαρξη νεκρών. Την ίδια όμως - ίσως και μεγαλύτερη - ελαφρότητα επιδεικνύουν και οι ένστολοι αστυνομικοί πετώντας κροτίδες και δακρυγόνα στα τυφλά, αδιαφορώντας πλήρως για το πιθανό ενδεχόμενο θανάτων.
Όπως τον Ιανουάριο του 1991, στην πυρκαγιά που κατέστρεψε το κατάστημα «Κάπα Μαρούσης» και προκάλεσε το θάνατο τεσσάρων ανθρώπων. Μια πυρκαγιά η οποία, όπως οι περισσότερες μαρτυρίες συγκλίνουν, προκλήθηκε από τα δακρυγόνα της αστυνομίας. Ας θυμηθούμε όμως τα γεγονότα, που θυμίζουν εκπληκτικά τα αντίστοιχα της Marfin
Είναι 10 Ιανουαρίου του 1991, μία ημέρα μετά τη δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα από μέλη της Νέας Δημοκρατίας και στην Αθήνα γίνεται μεγάλη διαδήλωση διαμαρτυρίας, η οποία καταλήγει σε πολύωρες συγκρούσεις διαδηλωτών με τα ΜΑΤ.
Ο Νίκος Τεμπονέρας
Σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία : Από τα εκατοντάδες δακρυγόνα που ρίχτηκαν, κάποιο προκάλεσε πυρκαγιά στο βιβλιοχαρτοπωλείο «Λιβάς» και στο κτίριο Κ. Μαρούσης.
Νεκρά από ασφυξία ανασύρθηκαν τέσσερα άτομα. Η υπηρεσιακή ΕΔΕ έκλεισε την υπόθεση, κάνοντας λόγο για «εμπρησμό του κτιρίου από αναρχικούς», παρά την ύπαρξη πολλών επώνυμων μαρτύρων για την αιτία της πυρκαγιάς.
Έξι χρόνια αργότερα, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, η πυρκαγιά χαρακτηρίστηκε βομβιστική ενέργεια και αποδόθηκε είτε σε ρίψη βόμβας μολότοφ από τους αναρχικούς, είτε σε ρίψη δακρυγόνων με ειδικά τουφέκια από τους αστυνομικούς.
Αλλά και ο ίδιος ο επιχειρηματίας Δ. Μαρούσης αμφισβητεί την εκδοχή της αστυνομίας. Σε συνέντευξή του στο Βήμα , ο επιχειρηματίας αφηγείται
«Η κατάσταση ήταν έκρυθμη. Οι διαδηλωτές βρίσκονταν στη γωνία Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους. Μία διμοιρία των ΜΑΤ ήταν στα Χαυτεία και άλλη μία στη γωνία Θεμιστοκλέους και Γαμβέττα. Ξεκινούν συμπλοκές και το κτίριο παίρνει φωτιά. Εγώ είχα φύγει μισή ώρα πριν. … Περνώντας από ένα κατάστημα με ηλεκτρικά είδα στις τηλεοράσεις το μαγαζί μου να παίρνει φωτιά και να καίγεται …
Το πόρισμα της Πυροσβεστικής είπε ότι η φωτιά προκλήθηκε από τις μολότοφ. Όταν όμως πήγα στο μαγαζί την επομένη, μέτρησα μέσα έξι χρησιμοποιημένες φιάλες δακρυγόνου. Έγραφαν “εύφλεκτο”» διηγείται, όμως σταματά εκεί. «Δεν θέλω να πω παραπάνω γι΄ αυτά» λέει.
Αν ήτανε ο αδελφός σου πεσμένος κάτω, χτυπημένος από τους φονιάδες, θα έκανες τον αδιάφορο, κυρ Παντελή; Κι εσύ, κύριε πρόεδρε του δικαστηρίου, καλείσαι να αποφασίσεις. Είσαι με τις μέλισσες ή με τους λύκους;
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
