Ζώνη Ενδιαφέροντος ονόμαζαν οι Ναζί μια περιοχή ακτίνας κάποιων χιλιομέτρων γύρω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης/εξόντωσης, μέσα στην οποία ίσχυαν ιδιαίτερες συνθήκες στην προσπάθειά τους να διαφυλάξουν το απόρρητο των επιχειρήσεων εξόντωσης των Εβραίων, Ρομά, ομοφυλόφιλων και όσων άλλων οι Ναζί είχαν αποφασίσει πως είναι υπάνθρωποι

“Ζώνη ενδιαφέροντος” ονομάζεται και η ταινία του Τζόναθαν Γκλέιζερ που διαδραματίζεται δίπλα στην περίφραξη του διαβόητου στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Άουσβιτς, εκεί όπου ο διοικητής του στρατοπέδου,  Ρούντολφ Ες, μαζί με τη σύζυγό του, έχουν στήσει έναν παράδεισο ακριβώς δίπλα από την κόλαση.

Στη “Ζώνη Ενδιαφέροντος”, ο Γκλέιζερ θέτει δύο ερωτήματα. Το πρώτο είναι το πόσο εύκολα μπορεί το Κακό να πάρει τη μορφή μιας κανονικότητας, εκτελούμενης από κανονικούς ανθρώπους. Το δεύτερο είναι πώς μπορούν, όσοι δεν συμμετέχουν στο Κακό, να το ανέχονται και να προσποιούνται πώς δεν υπάρχει.

Στο πρώτο ερώτημα έχει απαντήσει, καλύπτοντας για λογαριασμό του περιοδικού "New Yorker" τη δίκη του Άντολφ Άιχμαν στο Ισραήλ, η Γερμανοεβραία φιλόσοφος Χάνα Άρεντ, η οποία παρουσίασε  τον διαβόητο εγκληματία όχι σαν ένα ιδιαίτερο απάνθρωπο κτήνος, αλλά σαν έναν  απλό γραφειοκράτη, ανίκανο να σκεφτεί και να αμφισβητήσει το σύστημα που τον μετατρέπει σε τέρας. «Όσο πιο πολύ τον άκουγες να μιλάει, τόσο πιο εμφανές γινόταν ότι η αδυναμία του να μιλήσει συνδεόταν στενά με την αδυναμία του να σκεφτεί, και πιο συγκεκριμένα να σκεφτεί από τη σκοπιά ενός άλλου», γράφει η Άρεντ για τον Άιχμαν … « Το πρόβλημα ήταν ότι υπήρχαν πολλοί σαν κι αυτόν και ότι οι περισσότεροι τους δεν ήταν διεστραμμένοι ούτε σαδιστές, αλλά ήταν, και εξακολουθούν να είναι, φοβερά και τρομερά φυσιολογικοί. Απ’ αυτήν την άποψη αυτό που είναι ακόμη πιο τρομακτικό από όλες τις θηριωδίες είναι ότι αυτός ο εγκληματίας νέου τύπου διαπράττει τα εγκλήματά του σε συνθήκες όπου αδυνατεί να ξέρει και να νοιώθει πως κάνει κάτι κακό»

Η ταινία παρακολουθεί την ατάραχη και “ειδυλλιακή” καθημερινότητα της επταμελούς οικογένειας του διοικητή του στρατοπέδου. Με αργά και ακίνητα πλάνα μας μεταφέρει εικόνες αποστειρωμένης ευτυχίας. Βόλτες για μπάνιο, παιχνίδι στον κήπο, απογευματινό τσάι και ανάλαφρες κουβεντούλες, διάβασμα παραμυθιών στα παιδιά, εντολές στις υπηρέτριες. Και όλα αυτά τη στιγμή που, ακριβώς δίπλα, βασιλεύει η βία και η φρίκη

Δυστυχώς, οι άνθρωποι δεν διδάσκονται τίποτα από την Ιστορία. Τα πρώην θύματα έγιναν θύτες, οι Ισραηλινοί πήραν τη θέση των Ναζί και η Γάζα έγινε το νέο Άουσβιτς. Η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί αδιάφορη τη γενοκτονία και την ίδια στιγμή η γελοία και δουλική κυβέρνηση του Μητσοτάκη (αλλά και πολλές άλλες κυβερνήσεις της Δύσης) συλλαμβάνουν όσους προσπαθούν να συμπαρασταθούν στους βασανιζόμενους Παλαιστίνιους

Για τη νέα “Ζώνη ενδιαφέροντος” και την παγκόσμια αδιαφορία για τη σφαγή ενός λαού σε ένα τεράστιο στρατόπεδο εξόντωσης που λέγεται Γάζα, γράφει ο Άρης Χατζηστεφάνου στο Infowar

Στα σχεδόν δύο χρόνια που παρακολουθώ τη γενοκτονία δεν έχω ξαναδεί αξιωματούχους διεθνών οργανισμών και ανθρωπιστικών οργανώσεων στη Νέα Υόρκη να βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση σοκ από τις εικόνες και τις πληροφορίες που λαμβάνουν από τη Γάζα.

Τα επόμενα 24ωρα έρχονται εκατόμβες νεκρών ενώ το Ισραήλ και οι ΗΠΑ μπλοκάρουν συνειδητά κάθε δυνατότητα τερματισμού του λιμού. Άνθρωποι θα κάθονται απλώς σε μια γωνία δίπλα σε κάποιο βομβαρδισμένο κτίριο της Γάζας και θα σβήνουν ο ένας μετά τον άλλο κρατώντας τα παιδιά τους στην αγκαλιά τους. Ζούμε το ολοκαύτωμα της εποχής μας, παρακολουθώντας σε ζωντανή σύνδεση τη σφαγή ενός λαού σε ένα τεράστιο στρατόπεδο εξόντωσης που λέγεται Γάζα.

Συνηθίσαμε να λέμε ότι ζούμε στη “Ζώνη Ενδιαφέροντος” σαν τις οικογένειες των ναζί που έμεναν δίπλα στα κρεματόρια και συνέχιζαν κανονικά τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Αυτοί όμως είχαν μπροστά τους μεγάλους τοίχους που τους εμπόδιζαν να δουν τι γίνεται μέσα. Γνώριζαν αλλά δεν έβλεπαν. Η δική μας γενιά και γνωρίζει και βλέπει. Αλλά συνεχίζει απτόητη τις καθημερινές της δραστηριότητες.

Εμείς το χτίσαμε το κρεματόριο. Οι δημοσιογράφοι που “βλέπαμε” αποκεφαλισμένα μωρά και μαζικούς βιασμούς εκεί που δεν υπήρχαν, για να εξανδραποδίσουμε τον Παλαιστινιακό λαό και να δικαιολογήσουμε τον αφανισμό του. Οι καταναλωτές που συνεχίζαμε να αγοράζουμε προϊόντα εταιρειών που τροφοδοτούσαν την ισραηλινή μηχανή του πολέμου. Οι πολιτικοί που λάμβαναν εκθέσεις για την γενοκτονία και τις έκρυβαν στα συρτάρια τους για να υπογράψουν μια ακόμη συμφωνία εμπορικής και στρατιωτικής συνεργασίας με τους δολοφόνους. Οι καλλιτέχνες που δεν άλλαξαν μια γραμμή στο πρόγραμμά τους για να καταγγείλουν τη γενοκτονία της εποχής τους. Οι πανεπιστημιακοί που άφηναν τα ιδρύματά τους να συνεργάζονται με τους φονιάδες. Και ακόμη χειρότερα όσοι νομιμοποιούσαν την βασική γραμμή άμυνας του Ισραήλ – πώς όποιος ασκεί κριτική στα εγκλήματά του είναι αντισημίτης.

Αποκρύψαμε και από τους ίδιους μας τους εαυτούς ότι ένα κράτος δεν μπορεί να πραγματοποιήσει γενοκτονία εάν πρώτα δεν έχει πετύχει τον εκφασισμό της δικής του κοινωνίας. Και αφήναμε αυτή την εκφασισμένη κοινωνία να αγοράζει τα σπίτια μας και να μπαίνει στα Airbnb μας, κουνώντας μπροστά στα μάτια μας τη σημαία-σύμβολο της φρίκης. Αν κυμάτιζαν τη σβάστικα θα θεωρούσαμε λογικό να μην τους επιτρέψουμε να αποβιβαστούν στα λιμάνια μας. Οι σημερινές μας επιφυλάξεις ουσιαστικά σημαίνουν ότι δεν θεωρούμε τη γενοκτονία των Παλαιστινίων άξια λόγου σε σχέση με άλλες γενοκτονίες.

Κρυφτήκαμε πίσω από δέκα ηρωικούς αρνητές στράτευσης και χίλιους διαδηλωτές στο Τελ Αβίβ για να πούμε ότι υπάρχει και το “άλλο Ισραήλ” και συνεπώς δεν πρέπει να κάνουμε πολιτιστικό, ακαδημαϊκό ή τουριστικό μποϊκοτάζ.

Αφήσαμε το Ισραήλ να βομβαρδίζει στόχους αμάχων στη Μεσόγειο και να απάγει μέλη ανθρωπιστικών αποστολών. Μιλάω για λευκούς δυτικούς ακτιβιστές. Για αυτούς με το πιο σκούρο δέρμα στην Παλαιστίνη, στο Λίβανο και τη Συρία, ποιος χέστηκε; Δεν έχουν ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια και δεν γράφουν καλά στις φωτογραφίες μας.

Η Αριστερά και η αναρχία ξέχασαν το δικαίωμα των λαών στην ένοπλη πάλη για την προστασία της ζωής και της αξιοπρέπειάς τους. Για την ακρίβεια το καταδίκασαν, ρητά ή σιωπηρά. «Ναι αλλά η Χαμάς…». Το αντιπολεμικό κίνημα στην Ελλάδα κοιμόταν για σχεδόν δύο χρόνια και ξύπνησε στο τέλος της παράστασης για να χειροκροτήσει ένα έργο που δεν είδε. Το κέντρο ξέχασε ότι τα κράτη που πραγματοποιούν επιθετικούς πολέμους προς όλες τις γειτονικές τους χώρες σταματάνε μόνο με την ανάληψη στρατιωτικής δράσης, όπως έγινε με τη Γερμανία του Χίτλερ. Σε έναν πλανήτη οκτώ δισεκατομμυρίων ανθρώπων πήραν τα όπλα για τους Παλαιστίνιους μόνο οι Χούθι. Και τους καταδικάσαμε και αυτούς γιατί απειλούσαν τα συμφέροντα των εφοπλιστών μας, που εκδίδουν τις εφημερίδες μας και πληρώνουν το μισθό μας.

Είναι αργά να σώσουμε την ψυχή μας. Ελπίζω τα παιδιά μας, να μας κοιτάνε με αποτροπιασμό και να μας φτύνουν για την κατάντια μας.

Ας μην σταματήσουμε όμως, την προσπάθεια – όσοι τουλάχιστον θέλαμε να λέμε ότι προσπαθήσαμε. Αν μπορείς να σώσεις έναν άνθρωπο από το να πεθάνει από την πείνα -έναν- αξίζει να παλέψεις με νύχια και με δόντια. Σκέψου ένα παιδί να πνίγεται λίγα μέτρα μακριά σου στη παραλία ή να σωριάζεται μπροστά σου στο πεζοδρόμιο. Αν μπορείς να βοηθήσεις αυτό μπορείς να το κάνεις και για ένα παιδί στην Παλαιστίνη. Σκέψου το να μεγαλώνει, να διαβάζει ένα βιβλίο και να κάνει για πρώτη φορά έρωτα.

Δε θα είσαι ήρωας. Απλώς θα έχεις μειώσει λίγο την ντροπή σου.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – BDS Greece

Ο τουρισμός δεν είναι ουδέτερος 

Η αλληλεγγύη δεν είναι έγκλημα, είναι ανθρωπιά και καθήκον απέναντι στην Ιστορία!

Η διαμαρτυρία και το μποϊκοτάζ είναι κοινωνική πίεση για να σταματήσει η γενοκτονία!

23 Ιουλίου 2025

Η πρόσφατη κινητοποίηση στη Σύρο ενάντια στο ισραηλινό κρουαζιερόπλοιο της ισραηλινής συνένοχης εταιρίας Mano Shipping, ήταν μια αποτελεσματική πράξη υπεράσπισης του Διεθνούς Δικαίου, αλληλεγγύης, στον Παλαιστινιακό λαό και απόρριψης της κανονικοποίησης της γενοκτονίας που συντελείται εδώ και 22 μήνες στη Γάζα.

Καμία σχέση δεν έχει με «πράξεις μίσους», όπως προσπαθεί να την χαρακτηρίσει το κράτος- δολοφόνος και αμέσως υιοθέτησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και οι γνωστοί «παπαγάλοι» των ΜΜΕ.

Η αλήθεια είναι απλή: ο τουρισμός δεν είναι ουδέτερος όταν προσφέρει καταφύγιο ή ανοχή σε εγκλήματα πολέμου, σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και στους δράστες.

Από τον Οκτώβριο του 2023, περισσότεροι από 300.000 έφεδροι και 160.000 στρατιώτες του μόνιμου στρατού συμμετείχαν στην επιχείρηση γενοκτονίας του Ισραήλ στη Γάζα. Επιπλέον 800.000 χιλιάδες διαβιούν στους παράνομους, βάσει διεθνούς δικαίου, ισραηλινούς οικισμούς στην κατεχόμενη Παλαιστινιακή Δυτική Όχθη, όπου μαζί με τον στρατό, αρπάζουν γη, εκτοπίζουν βίαια τον ντόπιο Παλαιστινιακό πληθυσμό και προβαίνουν σε δολοφονίες. Πολλοί από αυτούς σήμερα επισκέπτονται την Ελλάδα ως “τουρίστες”, χωρίς κανέναν μηχανισμό ελέγχου, χωρίς λογοδοσία, χωρίς συνέπειες.

Τα βίντεο από το πλοίο της Mano με επιβάτες να τραγουδούν γνωστά ρατσιστικά και γενοκτονικά σιωνιστικά συνθήματα «Μακάρι να καεί το χωριό σου», «Θάνατος στους Άραβες»  δείχνουν πως δεν πρόκειται για «αθώους τουρίστες», αλλά για υποστηρικτές της γενοκτονίας – πιθανότατα και για δράστες.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντί να σταθεί στο πλευρό των θυμάτων και να υπερασπιστεί το Διεθνές Δίκαιο, προσπαθεί να ποινικοποιήσει την αλληλεγγύη. Με δηλώσεις όπως αυτή του κυβερνητικού εκπροσώπου Μαρινάκη για «νόμο και τάξη στη Σύρο» και ανάγκη «ενεργοποίησης του αντιρατσιστικού νόμου», στοχοποιεί τους πολίτες που υπερασπίζονται το Δίκαιο και την Ανθρωπιά.

Η προσπάθεια να παρουσιαστεί σαν "αντισημιτισμός" η εναντίωση στη γενοκτονία και η υπεράσπιση του Διεθνούς Δικαίου, συνιστά ξεκάθαρη εργαλειοποίηση και διαστρέβλωση του δικαίου, ιδίως όταν εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίοι σε όλον τον πλανήτη φωνάζουν "Όχι στο Όνομα μας" για τα εγκλήματα εναντίον του Παλαιστινιακού λαού.

Δεν είναι ρατσισμός να αρνείσαι σε εγκληματίες πολέμου την είσοδο στη χώρα σου, ρατσισμός είναι η σιωπή όταν σφαγιάζεται ένας λαός επειδή δεν είναι λευκός, δεν είναι ευρωπαίος, δεν είναι ισχυρός.

Μόλις προχθές 28 δυτικές κυβερνήσεις- ανάμεσα τους τελικά και η ελληνική κατήγγειλαν:

- Την "παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας με το σταγονόμετρο"

- Το "τρομακτικό γεγονός της δολοφονίας τουλάχιστον 1000 Παλαιστινίων που αναζητούσαν ανθρωπιστική βοήθεια"

- Την συνεχιζόμενη "απάνθρωπη δολοφονία αμάχων, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών"

- Την "απόπειρα εδαφικής και δημογραφικής αλλοίωσης των Κατεχόμενων Παλαιστινιακών Εδαφών"

- Την "κλιμακούμενη βία των εποίκων και την επιτάχυνση της εποικιστικής επέκτασης στη Δυτική Όχθη"

Και όμως, οι ένοχοι έρχονται στην Ελλάδα ανενόχλητοι.

Οι ίδιοι που διαπράττουν τα εγκλήματα αυτά, κυκλοφορούν ελεύθεροι στην Ευρώπη και στην Ελλάδα ως τουρίστες. Κανένας μηχανισμός δεν υπάρχει για να ελεγχθεί η συμμετοχή τους σε εγκλήματα πολέμου.

Η Ελλάδα οφείλει να σταματήσει να φιλοξενεί εγκληματίες πολέμου και να πάψει να κάνει τα στραβά μάτια.

Απαιτούμε:

1.    Επαναφορά της βίζας για ταξιδιώτες από το Ισραήλ

2.    Έλεγχο εισόδου και εξακρίβωση τυχόν συμμετοχής σε εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας για:

      - Όσους υπηρέτησαν στον Ισραηλινό στρατό από τον Οκτώβριο 2023

      -  Όσους ζουν ή εργάζονται στους παράνομους ισραηλινούς εποικισμούς

3.    Δίωξη προσώπων για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με βάση το Διεθνές Δίκαιο

Είναι καθήκον του κάθε επαγγελματία του τουρισμού και της εστίασης να κάνει σαφές ότι οι επιχειρήσεις τους δεν είναι "ανοιχτές" σε εγκληματίες πολέμου, δράστες εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και όσους τα υποστηρίζουν, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας, χρώματος κλπ.

Η Δικαιοσύνη μπορεί να αργεί – αλλά έρχεται για όλους.

Όπως και στην περίπτωση του Ολοκαυτώματος, η λογοδοσία είναι αργή αλλά αναπόφευκτη.

Μια νέα Νυρεμβέργη περιμένει τους υπεύθυνους για τα εγκλήματα στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη.

Στο εδώλιο δεν θα βρεθούν μόνο οι αυτουργοί των μαζικών εγκλημάτων, θα βρεθούν και οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ που τους στήριξαν, τους φιλοξένησαν και τους προστάτεψαν, στην ΕΕ, στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα.

Το BDS Greece δηλώνει ξεκάθαρα:

Τιμάμε τους πολίτες της Σύρου που εμπόδισαν με την παρουσία και τη φωνή τους το πλοίο της συνενοχής.

Στεκόμαστε απέναντι στην αυταρχική καταστολή της κυβέρνησης.

Καταγγέλλουμε την ελληνική εμπλοκή στη γενοκτονία μέσω της στρατιωτικής, διπλωματικής και οικονομικής στήριξης του Ισραήλ.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη – Όχι στη συνενοχή – Όχι στη φίμωση

Το ξέραμε ότι η Σύρος είναι διαφορετική. Ίσως φταίει που ο τουρισμός σ΄ αυτό το νησί δεν είναι μονοκαλλιέργεια. Ίσως φταίει η κουλτούρα και ο πολιτισμός της που τα βλέπεις σε κάθε γωνιά της πανέμορφης πόλης της. Δεν είναι τυχαίο που την αποκαλούν "αρχόντισσα των Κυκλάδων".

Από χθες, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της είναι ένα μπόι πιο ψηλοί 

Από χθες επίσης, κλαίνε τα βαριά στελέχη της κυβέρνησης. Ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Παύλος Μαρινάκης, ο Άρης Σκέρτσος δηλώνουν βαθύτατα στενοχωρημένοι και εξοργισμένοι που δεν άφησαν οι Συριανοί τους Ισραηλινούς να πατήσουν πόδι στο νησί και να δοκιμάσουν τις νόστιμες χαλβαδόπιτές του

Πολύ στενοχωρήθηκαν όμως και ο Άρης Πορτοσάλτε, ο Σάκης ο Μουμτζής και πολλοί άλλοι, λιγότερο επώνυμοι, φίλοι της γενοκτονίας. Τόσο πολύ στενοχωρήθηκαν, που άρχισαν τις παραινέσεις για μποϊκοτάζ του νησιού. Είναι εκπληκτικό το πώς όλοι αυτοί που σε ανύποπτο χρόνο παριστάνουν τους υπερπατριώτες, καλούν  σε μποϊκοτάζ ενός ελληνικού νησιού επειδή δεν αφήνει τους Ισραηλινούς να ξεδιπλώσουν τις σημαίες τους στους δρόμους του

Διαμαρτυρήθηκε επίσης το Εμπορικό Επιμελητήριο Κυκλάδων λέγοντας πως «η μη αποβίβαση επιβατών από κρουαζιερόπλοιο είχε ως άμεσες συνέπειες τη ματαίωση σημαντικής τουριστικής δραστηριότητας για πολλές επιχειρήσεις του νησιού σε μια δύσκολη περίοδο». Ναι, βέβαια, έπαθε μεγάλη ζημιά το νησί, γιατί οι Ισραηλινοί θα κατέβαιναν στο ενδιάμεσο μεταξύ δύο προπληρωμένων γευμάτων στο κρουαζιερόπλοιο και θα αγόραζαν ίσα με 500 μαγνητάκια και μπορεί να έπιναν και 500 καφέδες. Ίσως-ίσως να αγόραζαν και 500 χαλβαδόπιτες

Μπορεί όλοι οι παραπάνω να στενοχωρήθηκαν, όμως όλοι εμείς οι υπόλοιποι δηλώνουμε υπερήφανοι για τη Σύρο και τη βάζουμε πλέον στους πρώτους προορισμούς για το προσεχές μέλλον. Πόσο μάλλον που δε θα έχει Ισραηλινά κοπάδια και φιλοσιωνιστικά ανθρωποειδή

Σ ευχαριστούμε όμορφη και αρχοντική Σύρα! Μας έκανες υπερήφανους και έριξες φώς μέσα στην κατάμαυρη νύχτα της αδιαφορίας και της απανθρωπιάς

Εισαγωγή στο BDS

Το Μποϊκοτάζ, Απόσυρση Επενδύσεων, Κυρώσεις (BDS) είναι ένα παγκόσμιο κίνημα που ξεκίνησε ύστερα από το αίτημα της παλαιστινιακής κοινωνίας για ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα. Το BDS υποστηρίζει την απλή αρχή ότι οι Παλαιστίνιοι έχουν τα ίδια δικαιώματα με την υπόλοιπη ανθρωπότητα.

Το Ισραήλ καταλαμβάνει και αποικίζει την παλαιστινιακή γη, κάνει διακρίσεις εναντίον των παλαιστινίων πολιτών του Ισραήλ και αρνείται στους παλαιστίνιους πρόσφυγες το δικαίωμα να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Εμπνευσμένη από το νοτιοαφρικανικό κίνημα κατά του απαρτχάιντ, η έκκληση του BDS προτρέπει για δράση έτσι ώστε να πιεστεί το Ισραήλ να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο.

Το BDS είναι ένα ζωντανό παγκόσμιο κίνημα αποτελούμενο από συνδικάτα, ακαδημαϊκούς συλλόγους, εκκλησίες και λαϊκές κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο. Έντεκα χρόνια από την έναρξή του, το BDS έχει σημαντικό αντίκτυπο και αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη διεθνή υποστήριξη στο ισραηλινό απαρτχάιντ και την αποικιοκρατία.

Είναι ένα κίνημα αντίπαλο προς κάθε μορφή ρατσισμού (συμπεριλαμβανομένου του αντισημιτισμού) το οποίο στρέφεται ενάντια σε επίσημους θεσμούς και κρατικές ή επιχειρηματικές επιλογές και επ’ ουδενί ενάντια σε πρόσωπα ή ταυτότητες. Στηρίζεται στη διαπίστωση ότι το παλαιστινιακό ζήτημα παραμένει ένα από τα πιο επείγοντα προβλήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον πλανήτη και διαιωνίζεται με ευθύνη και όσων κυβερνήσεων και οργανισμών συμπράττουν με το κράτος του Ισραήλ. Το διεθνές κίνημα BDS στηρίζεται στην απλή αρχή ότι οι Παλαιστίνιοι έχουν τα ίδια δικαιώματα με την υπόλοιπη ανθρωπότητα.

Η συνεχιζόμενη αδικία

Για σχεδόν εβδομήντα χρόνια, το Ισραήλ αρνείται στους Παλαιστινίους τα θεμελιώδη δικαιώματά τους και αρνείται να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο.

Το Ισραήλ διατηρεί ένα καθεστώς εποικιστικής αποικιοκρατίας, απαρτχάιντ και κατοχής στον παλαιστινιακό λαό. Αυτό συμβαίνει  λόγω της διεθνούς υποστήριξης. Οι κυβερνήσεις δεν καταφέρνουν να αναγκάσουν το Ισραήλ να λογοδοτήσει, ενώ εταιρείες και ιδρύματα σε όλο τον κόσμο βοηθούν το Ισραήλ να παραβιάζει τα δικαιώματα των Παλαιστινίων.

Επειδή όσοι βρίσκονται στην εξουσία αρνούνται να αναλάβουν δράση για να σταματήσουν αυτή την αδικία, η παλαιστινιακή κοινωνία των πολιτών ζήτησε μια παγκόσμια αντίδραση αλληλεγγύης των πολιτών στον παλαιστινιακό αγώνα για ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα

Τι σημαίνει Μποϊκοτάζ, Απόσυρση Επενδύσεων και Κυρώσεις; (BDS: BOYCOTT, DIVESTMENT, SANCTIONS)

Το Μποϊκοτάζ περιλαμβάνει την απόσυρση της υποστήριξης προς το Ισραήλ και τις ισραηλινές και διεθνείς εταιρείες που εμπλέκονται στην παραβίαση των  ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, καθώς και σε συνεργάτες ισραηλινών αθλητικών, πολιτιστικών και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων.

Οι εκστρατείες για Απόσυρση Επενδύσεων παροτρύνουν τις τράπεζες, τα τοπικά συμβούλια, τις εκκλησίες, τα συνταξιοδοτικά ταμεία και τα πανεπιστήμια να αποσύρουν επενδύσεις από όλες τις ισραηλινές εταιρείες και από διεθνείς εταιρείες που εμπλέκονται στην παραβίαση των παλαιστινιακών δικαιωμάτων.

Οι εκστρατείες για Κυρώσεις πιέζουν τις κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τη νομική υποχρέωσή τους στο να λογοδοτήσει το Ισραήλ, μεταξύ άλλων καταργώντας το στρατιωτικό εμπόριο και τις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου και αποβάλλοντας το Ισραήλ από διεθνείς θεσμούς όπως τον ΟΗΕ και την FIFA.

Η έκκληση για Μποϊκοτάζ, Απόσυρση Επενδύσεων και Κυρώσεις

Το 2005, οι παλαιστινιακές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών έκαναν έκκληση για Μποϊκοτάζ, Απόσυρση Επενδύσεων και Κυρώσεις (BDS) ως μια μορφή μη βίαιης πίεσης στο Ισραήλ.

Το κίνημα BDS ξεκίνησε από 170 παλαιστινιακά συνδικάτα, πολιτικά κόμματα, δίκτυα προσφύγων, γυναικείες οργανώσεις, επαγγελματικές ενώσεις, λαϊκές επιτροπές αντίστασης και άλλους οργανισμούς της κοινωνίας των πολιτών της Παλαιστίνης.

Εμπνευσμένο από το κίνημα της Νότιας Αφρικής εναντίον του απαρτχάιντ, το παλαιστινιακό κάλεσμα BDS προτρέπει για μη βίαιες πιέσεις στο Ισραήλ μέχρι να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο ικανοποιώντας τρεις απαιτήσεις:

α) Το τέλος της κατοχής και του αποικισμού των παλαιστινιακών εδαφών και την αποσυναρμολόγηση του Τείχους

Το διεθνές δίκαιο αναγνωρίζει τη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, της Γάζας και των γειτονικών υψωμάτων της Συρίας ως κατεχόμενα εδάφη από το Ισραήλ. Στο πλαίσιο της στρατιωτικής κατοχής του, το Ισραήλ κλέβει τη γη και αναγκάζει τους Παλαιστίνιους να ζουν σε γκέτο, τους περικυκλώνουν με σημεία ελέγχου, εποικισμούς και παρατηρητήρια, και ένα παράνομο τείχος απαρτχάιντ. Το Ισραήλ επέβαλε μια μεσαιωνική πολιορκία στη Γάζα, μετατρέποντάς την στη μεγαλύτερη φυλακή στον κόσμο. Το Ισραήλ πραγματοποιεί τακτικά επιθέσεις μεγάλης κλίμακας στη Γάζα, οι οποίες καταδικάζονται ευρέως ως εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

β) Την αναγνώριση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των αραβοπαλαιστινίων πολιτών του Ισραήλ σε πλήρη ισότητα

Το ένα πέμπτο των πολιτών του Ισραήλ είναι Παλαιστίνιοι που παρέμειναν στο εσωτερικό των γραμμών ανακωχής μετά το 1948. Υπόκεινται σε ένα σύστημα φυλετικών διακρίσεων που κατοχυρώνεται σε περισσότερους από 50 νόμους που επηρεάζουν κάθε πτυχή της ζωής τους. Η ισραηλινή κυβέρνηση συνεχίζει να εκτοπίζει βίαια παλαιστινιακές κοινότητες στο Ισραήλ από τη γη τους. Ισραηλινοί ηγέτες συνηθίζουν και ανοιχτά να ενθαρρύνουν τη φυλετική βία εναντίον τους.

γ) Τον σεβασμό, την προστασία και την προώθηση των δικαιωμάτων των παλαιστινίων προσφύγων να επιστρέψουν στα σπίτια τους και στις περιουσίες τους, όπως ορίζεται στο ψήφισμα 194 του ΟΗΕ

Από τη βίαιη εγκατάστασή του το 1948 με την εθνοκάθαρση περισσότερων από το ήμισυ των αυτόχθονων κατοίκων της Παλαιστίνης, το Ισραήλ έθεσε ως στόχο να ελέγχει όσο το δυνατόν περισσότερη γη και να ξεριζώνει όσο περισσότερους Παλαιστίνιους μπορεί. Ως αποτέλεσμα αυτής της συστηματικής αναγκαστικής μετακίνησης, υπάρχουν πλέον περισσότεροι από 7.25 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι πρόσφυγες. Απαγορεύεται το δικαίωμά τους να επιστρέψουν στα σπίτια τους απλά επειδή δεν είναι Εβραίοι.

Ένα παγκόσμιο κίνημα

Το κίνημα BDS υποστηρίζεται από συνδικάτα, εκκλησίες, ΜΚΟ και κινήματα που εκπροσωπούν εκατομμύρια ανθρώπους σε κάθε ήπειρο και υπάρχουν  εκστρατείες BDS σε κοινότητες σε όλο τον κόσμο. Οι προοδευτικές εβραϊκές ομάδες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο κίνημα.

Δημόσια πρόσωπα όπως ο Αρχιεπίσκοπος Desmond Tutu, η Naomi Klein, ο Roger Waters, η Angela Davis και η Judith Butler στηρίζουν το BDS..

Το BDS αποσκοπεί στον τερματισμό της διεθνούς υποστήριξης των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ, αναγκάζοντας τις εταιρείες, τα θεσμικά όργανα και τις κυβερνήσεις να αλλάξουν τις πολιτικές τους. Καθώς οι ισραηλινές εταιρείες και τα ιδρύματα θα απομονώνονται, το Ισραήλ θα δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να παραβιάζει τα δικαιώματα των Παλαιστινίων.

Οι εκστρατείες BDS αυξάνουν επίσης την ευαισθητοποίηση για τους τρόπους με τους οποίους το Ισραήλ καταπιέζει τον παλαιστινιακό λαό.

Η ανάπτυξη και η επιτυχία του κινήματος της BDS στέλνει ένα σαφές μήνυμα στους Παλαιστινίους και στις παγκόσμιες κυβερνήσεις ότι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αντιδρούν όλο και περισσότερο στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων από το Ισραήλ.

Το BDS είναι ένα ευρύ, αντιρατσιστικό κίνημα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το οποίο αντιτάσσεται σε όλες τις μορφές διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένου του αντισημιτισμού και της ισλαμοφοβίας.

1. ΙΣΡΑΗΛ: To  Ισραήλ δεν ενοχλεί και μονίμως βρίσκεται σε άμυνα

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Το Ισραήλ αποίκισε την Παλαιστίνη, η οποία πριν από 100 μόλις χρόνια κατοικείτο κατά 90% από Παλαιστίνιους και μόλις κατά 10% από Εβραίους. Το 1948, έτος ίδρυσης του Ισραήλ, ο εποικισμός από Εβραίους είχε φτάσει πλέον στο 40%. Το 1967 το Ισραήλ εισέβαλε στη Γάζα, τη Δυτική Όχθη και τα Υψίπεδα του Γκολάν. Στη συνέχεια, γέμισε τις περιοχές αυτές με ισραηλινούς οικισμούς και ένοπλους ισραηλινούς εποίκους με στόχο τη μονιμοποίηση της κατοχής

2. ΙΣΡΑΗΛ: Στη Γάζα δεν γίνεται γενοκτονία, αλλά επιχειρήσεις εναντίον της τρομοκρατικής οργάνωσης της Χαμάς

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Η Γάζα έχει ισοπεδωθεί, τα νοσοκομεία της έχουν καταστραφεί, δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιοι είναι εγκλωβισμένοι και λιμοκτονούν και 50.000 άμαχοι έχουν σκοτωθεί

3. ΙΣΡΑΗΛ: To Ιράν, μέσα σε λίγες εβδομάδες, θα έχει πυρηνικά όπλα

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Αυτό είναι κάτι που ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου ισχυρίζεται εδώ και τριάντα ολόκληρα χρόνια και ακόμη το ίδιο ποίημα λέει. Έχει καταντήσει ανέκδοτο

4. ΙΣΡΑΗΛ: Το Ιράν δεν συνεργάζεται με το Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ/IAEA)

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Το Ιράν ανήκει στη Συμφωνία για την μη διάδοση των Πυρηνικών Όπλων. Το Ισραήλ δεν ανήκει.

Το Ιράν έχει δεχτεί διεθνή έλεγχο στις πυρηνικές του εγκαταστάσεις. Το Ισραήλ δεν δέχεται. 

Το Ιράν δεν έχει πυρηνικά όπλα. Το Ισραήλ έχει. Σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας, το Ισραήλ έχει 90 πυρηνικές κεφαλές

5. ΙΣΡΑΗΛ: Το Ιράν αποτελεί αποσταθεροποιητικό παράγοντα στην περιοχή

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Το Ιράν δεν έχει επιτεθεί ποτέ σε γειτονική του χώρα. Το Ισραήλ έχει.

Το Ιράν δεν έχει διαπράξει ποτέ δολοφονίες αξιωματούχων ξένων χωρών. Το Ισραήλ έχει.

Το Ιράν δεν έχει σκοτώσει 50.000 άμαχους, ούτε προσπαθεί να εξαφανίσει 2 εκατομμύρια ανθρώπους . Το Ισραήλ το κάνει στη Γάζα.

Το Ιράν έχει υποστηρίξει όλες τις αποφάσεις και όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για την Μέση Ανατολή, μαζί με την συντριπτική πλειοψηφία των κρατών όλου του κόσμου. Το Ισραήλ όχι.

6. ΙΣΡΑΗΛ: Το Ιράν ενισχύει τρομοκρατικές οργανώσεις που απειλούν την ασφάλεια του Ισραήλ, υποκινώντας proxy war, πόλεμο δηλαδή μέσω αντιπροσώπων

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Σε όλες αυτές τις διαλυμένες χώρες – διαλυμένες βέβαια από τη Δύση και το Ισραήλ – όλες οι γύρω χώρες κάποιον υποστηρίζουν. Όπως το Ιράν υποστηρίζει για παράδειγμα τη Χεζμπολάχ, έτσι και οι Αμερικάνοι υποστηρίζουν τον ISIS στη Συρία και οι Ισραηλινοί υποστηρίζουν ένοπλες συμμορίες του ISIS που αντιμάχονται τη Χαμάς, κάτι που πριν από λίγες ημέρες παραδέχθηκε και ο Νετανιάχου, θεωρώντας το θεμιτό και φυσικό. 

7. ΙΣΡΑΗΛ: Το Ιράν χτυπάει αμάχους και νοσοκομεία

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Μιλάει το Ισραήλ που έχει σκοτώσει 50.000 άμαχους και έχει καταστρέψει όλα τα νοσοκομεία στη Γάζα. Το Ισραήλ επίσης πραγματοποιεί στοχευμένες δολοφονίες Ιρανών επιστημόνων, πράγμα ανήκουστο και όμως ανεκτό από τη διεθνή κοινότητα

8. ΙΣΡΑΗΛ: Το Ιράν είναι μια θεοκρατική χώρα, ενώ το Ισραήλ είναι μια δυτική κοσμική δημοκρατία

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Το Ισραήλ κυβερνάται από έναν ακροδεξιό συνασπισμό που προσπαθεί να μετατρέψει το Ισραήλ σε μια θεοκρατική δικτατορία.  Τυπικά, το Ισραήλ δεν είναι ένα θρησκευτικό κράτος. Είναι, όμως, ένα βαθιά θρησκευόμενο κράτος, στο οποίο η θρησκευτική ηγεσία επηρεάζει εξωθεσμικά σε επικίνδυνο βαθμό. Όλα στο Ισραήλ περιστρέφονται γύρω από το Τορά, τις Γραφές που έδωσε ο Θεός στο Μωυσή στο όρος Σινά και οι Ισραηλινοί δρουν θεωρώντας πως είναι ο περιούσιος λαός ενός Θεού

9. ΙΣΡΑΗΛ: Στο Ιράν δεν υπάρχει ελευθερία λόγου

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Το καθεστώς του Ιράν δεν είναι περισσότερο καταπιεστικό από το προηγούμενο δικτατορικό αμερικανόδουλο καθεστώς του Σάχη, ένα καθεστώς που θα ήθελε να επαναφέρει το Ισραήλ και οι Αμερικανοί και που είχαν επιβάλλει το 1953 οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι όταν ο προηγούμενος δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός Μοχάμεντ Μοσαντέκ επιχείρησε να εθνικοποιήσει τα πετρέλαια του Ιράν

Από την άλλη μεριά, η ελευθερία λόγου έχει πάψει να υφίσταται και στο Ισραήλ

10. ΙΣΡΑΗΛ: Στο Ιράν οι γυναίκες καταπιέζονται

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Αυτό πάντως δεν μπορεί να αποτελεί λόγο για να κηρύσσεις τον πόλεμο σε ένα κράτος και να σκοτώνεις τους κατοίκους του, άντρες και γυναίκες. Και αν νομίζει το Ισραήλ πως έτσι πρέπει να κάνει, γιατί δεν κηρύσσει τον πόλεμο και στη Σαουδική Αραβία, όπου εκεί  τα πράγματα είναι απείρως δυσμενέστερα και για τις γυναίκες και για την ελευθερία του λόγου από ό,τι είναι στο Ιράν; Και σίγουρα οι κοινωνικές αντιλήψεις δεν αλλάζουν με ακραίες εξωτερικές παρεμβάσεις, αλλά με σταδιακή ωρίμανση της κοινωνίας. Όσοι έχουν μάτια βλέπουν πώς έχει εξελιχθεί η κατάσταση στη Συρία, στη Λιβύη, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Εκεί όπου η Δύση προκάλεσε πτώση των καθεστώτων στο όνομα υποτίθεται της ελευθερίας και της δημοκρατίας και πέτυχε το ακριβώς αντίθετο.

11. ΙΣΡΑΗΛ:  Όποιος υποστηρίζει το δικαίωμα των Παλαιστινίων να έχουν δική τους πατρίδα και όποιος καταγγέλλει τη γενοκτονία που γίνεται στη Γάζα είναι αντισημίτης

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: «Κάποτε, αντισημίτης ήταν αυτός που μισούσε τους Εβραίους. Σήμερα όμως, αντισημίτης είναι αυτός που μισείται από του Εβραίους» … Hajo Meyer (1924-2014), ένας  από τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος.

Συμπέρασμα: Too  much hypocrisy  που, όπως τραγουδάει ο αγαπημένος Manu Chao, can drive to calamity