" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν
Τίποτα παραπάνω από το ότι
319205339 712219783586309 2265634222543469205 n  Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Και από τους θεατές περιμένουμε
Τουλάχιστον να ντρέπονται"
                                               Μπρεχτ

Το ξέραμε πως θα συμβεί, αγαπητέ Θανάση. Πως θα’ ρθει δηλαδή κάποιο από τα τρωκτικά της εξουσίας για να κλέψει λίγη από τη λάμψη σου. Που δεν θα έχει πάρει χαμπάρι τι λένε τα τραγούδια σου, αλλά και να έχει πάρει χαμπάρι, όντας παχύδερμο ον, δε θα έχει κανένα ηθικό πρόβλημα να σταθεί δίπλα σου και να βγει φωτογραφία κερδίζοντας, σύμφωνα με το φτωχό μυαλό του, πόντους δημοτικότητας. Είναι και προεκλογική περίοδος για τις δημοτικές εκλογές άλλωστε

Για άλλους καλλιτέχνες δε θα μας ένοιαζε καθόλου, άλλωστε οι περισσότεροι λένε πως κάνουν τέχνη για την τέχνη. ‘Η για τον εαυτό τους θα συμπληρώναμε εμείς. Για σένα όμως ξέρουμε πως δεν ισχύει αυτό, ούτε για τον άλλο καλλιτέχνη που αγαπάμε, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, λίγες ημέρες πριν από τη συναυλία που έδωσε πριν από ένα μήνα στη Ραφήνα, του απευθύναμε μια ανοιχτή επιστολή προκειμένου να μάθει για το ποιόν του δημάρχου της Ραφήνας, του και σερίφη αποκαλούμενου, ενός θλιβερού αντιγράφου του Αχιλλέα Μπέου. Και θεωρούμε πως η επιστολή μας αυτή έκοψε τα φτερά του σερίφη και δεν τόλμησε να σταθεί δίπλα του για να φωτογραφηθεί μαζί του.

Και για σένα, Θανάση, είχαμε ετοιμάσει μια παρόμοια επιστολή. Δυστυχώς όμως, για τεχνικούς λόγους όπως λένε κάποιοι όταν θέλουν να δικαιολογήσουν την αδράνειά τους, δεν προλάβαμε να την αποστείλουμε. Μας πρόλαβε όμως ο σερίφης. Είδαμε τη φωτογραφία που κατάφερε να κλέψει από σένα και να τη δημοσιεύσουν φτηνά και ελεγχόμενα από αυτόν μέσα «ενημέρωσης» και οργιστήκαμε. Αποφασίσαμε λοιπόν έστω και ετεροχρονισμένα να τη στείλουμε σε σένα. Πρώτον για να μάθεις και εσύ το ποιόν του σερίφη αυτής της πόλης και δεύτερον για να μάθουν τα εδώ τρωκτικά της εξουσίας πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήνουμε αναπάντητες τις προκλήσεις τους. Γιατί είναι τεράστια πρόκληση να τολμάνε αυτοί που εχθρεύονται τη Γη και την Ελευθερία να φωτογραφίζονται μαζί σου. Και προφανώς δεν αποδίδουμε καμία ευθύνη σε σένα

Μαζί με την επιστολή που θα σου στέλναμε, ενσωματώνουμε και το μεγαλύτερο μέρος της επιστολής που στείλαμε στον Αλκίνοο. Να συμπληρώσουμε ακόμη – για να έχεις μια πλήρη εικόνα - πως ο σερίφης, όντας αδιόρθωτα μεγαλομανής Ναπολέων, προσπάθησε με τα ίδια του τα χέρια να αποσπάσει το πανό που είχαμε αναρτήσει στη συναυλία του Αλκίνοου, απειλώντας μάλιστα πως θα φωνάξει την αστυνομία.

Ακολουθούν οι δύο επιστολές

 

Προς Αλκίνοο

… όσο κι αν φοβόμαστε, όσο κι αν μας απωθούν οι φανατικοί κάθε είδους, δεν αντέχουμε και το ρόλο των δειλών, άβουλων και μοιραίων παρατηρητών. Γιατί παντού υπάρχει κι ένα νερό των Σταγιατών που περιμένει κάποιος να το υπερασπιστεί. Θαυμάσαμε τον ανιδιοτελή και όμορφο αγώνα σου στους Σταγιάτες ενάντια στη βαρβαρότητα και τη χυδαιότητα. Και τραγουδήσαμε πολλές φορές «Σαν το νερό των Σταγιατών δεν έχει / όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει / δεν τ’ αγοράζω, δε πουλώ / μα με κερνάς και στο κερνώ / όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει»

Γι αυτό σου γράφουμε κι εμείς. Γιατί μάθαμε πως τη Δευτέρα πρόκειται να τραγουδήσεις στη Ραφήνα. Και πολύ καλά θα κάνεις και το πιο πιθανό είναι πως θα είμαστε κι εμείς εκεί να σε ακούσουμε για μια ακόμη φορά. Θα θέλαμε όμως να ξέρεις μερικά πράγματα για το δήμαρχο της Ραφήνας, ένα θλιβερό ομοίωμα του Αχιλλέα Μπέου που πολιτεύεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με αυτόν και χωρίς κανένα σεβασμό. Ούτε στους πολίτες, ούτε στο περιβάλλον, ούτε στη δημοκρατία. Και γνωρίζουμε πως εσύ ξέρεις καλά τι σημαίνει Μπέος. Σημαίνει βία, θράσος, χυδαιότητα και μια αρρωστημένη αντίληψη πως ανάπτυξη είναι η μετατροπή του δημόσιου χώρου σε χώρο άσκησης εμπορικών δραστηριοτήτων

Ο Ευάγγελος Μπουρνούς λοιπόν:

Είναι ο δήμαρχος που σε κατάληψη μαθητών πήρε ο ίδιος οικοδομικό κόφτη για να κόψει την αλυσίδα που είχαν τοποθετήσει οι μαθητές, διακινδυνεύοντας τραυματισμούς παιδιών

Είναι ο δήμαρχος που σε άλλη μαθητική κατάληψη έστειλε συνεργείο του δήμου πριν την ανατολή του ήλιου για να σπάσει τις πόρτες με αποτέλεσμα να προκληθεί – ευτυχώς ελαφρός - τραυματισμός μαθήτριας

Είναι ο δήμαρχος που επιτέθηκε δημόσια και στοχοποίησε εκπαιδευτικό για την κοινωνική και περιβαλλοντική του δράση

Είναι ο δήμαρχος που τον υπέροχο δασώδη λόφο του Οχυρού τον περιορίζει συνεχώς υπέρ του τσιμέντου. Σα να μην είναι αρκετά τα γήπεδα τένις και το αναψυκτήριο, επέτρεψε την ανέγερση κτηρίου για να στεγάσει ένα τοπικό σύλλογο και σχεδιάζει να μετατρέψει τις υπόγειες στοές ενός γερμανικού πυροβολείου από τον καιρό της Κατοχής σε επιχείρηση τύπου escape rooms. Δεν δίστασε μάλιστα να τοποθετήσει ένα ολόκληρο αυθεντικό τανκ (!) στην είσοδο του λόφου, πάνω ακριβώς απ΄ το σχολείο με το κανόνι του να σημαδεύει το σχολείο

Είναι ο δήμαρχος που κατέβασε μπουλντόζες μέχρι την παραλία στο Μπλε Λιμανάκι

Είναι από αυτούς τους δημάρχους που πετσοκόβουν τα δέντρα χωρίς ίχνος ντροπής και ευαισθησίας

Αλλά και ο χώρος όπου θα τραγουδήσεις, το λεγόμενο κολυμβητήριο, ήταν κάποτε μια παρθένα δασώδης περιοχή που τώρα έχει μετατραπεί σε χώρο άσκηση παντός είδους ιδιωτικών εμπορικών δραστηριοτήτων. Από επιχειρήσεις διοργάνωσης εκδηλώσεων (αυτές τις απίστευτες νεοελληνικές εκδηλώσεις νεοπλουτίστικης και κακόγουστης αισθητικής) μέχρι αγώνες paintball (!). Μόνο το κολυμβητήριο είναι δημοτικό, αλλά το ίδιο ακριβό με γειτονικά ιδιωτικά κολυμβητήρια, κάτι που δείχνει πως ο Δήμος ενδιαφέρεται για μια συγκεκριμένη τάξη δημοτών και αυτήν προσπαθεί να υπηρετεί .

Αφήσαμε τελευταίο – αλλά κατά τη γνώμη μας και το πιο σημαντικό – τη σχεδιαζόμενη καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας – του δεύτερου μεγαλύτερου ποταμιού της Αττικής μετά τον Κηφισό με συνεχή ροή νερού όλο το χρόνο και τη μετατροπή του σε τσιμεντένιο αγωγό ομβρίων υδάτων με την παράλληλη κοπή χιλιάδων δέντρων που βρίσκονται στις όχθες του

Αυτά είχαμε να σου πούμε φίλε Αλκίνοε και για του λόγου το αληθές, μιας που με τόσα ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις, πώς να σου μιλήσουμε για να μας πιστέψεις, παραθέτουμε μια σειρά δημοσιευμάτων που έχει κάνει η atticavoice.gr πάνω στα προαναφερόμενα θέματα. Πολλαπλά δημοσιεύματα για την αντιπεριβαλλοντική δράση του δημάρχου έχει κάνει επίσης και η Εφημερίδα των Συντακτών και παραθέτουμε στο τέλος και κάποια από αυτά

Όπως προαναφέραμε, Αλκίνοε, την επιστολή αυτή τη γράφουμε απλά για να γνωρίζεις.

Να γνωρίζεις πως όταν τραγουδάς για το νερό των Σταγιατών, στην πρώτη γραμμή των επισήμων θα είναι αυτοί που αν ήταν στις Σταγιάτες θα είχαν κλέψει το νερό τους

 

Προς Θανάση

Αγαπητέ Θανάση, μάθαμε ότι θα έρθεις σήμερα και στα δικά μας τα μέρη και χαρήκαμε πολύ. Χθες έδωσε συναυλία στην πόλη μας η πολύ καλή και συμπαθής μουσικός Ευανθία Ρεμπούτσικα. Ήταν μια δωρεάν συναυλία υπό την αιγίδα του Δήμου της Ραφήνας και γι’ αυτό ακριβώς βρήκαν την ευκαιρία οι άρχοντες της πόλης να πάρουν το μικρόφωνο, να κάνουν το κομμάτι τους και να κάτσουν στις πρώτες θέσεις. Πρώην πρωθυπουργοί, βουλευτές, δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι και όλο αυτό το σινάφι που νομίζει πως είναι κάτι ανώτερο από την πλέμπα που τους ψηφίζει.

Σε σένα, Θανάση, ελπίζουμε πως δε θα γίνει αυτό, γιατί αν μη τι άλλο δε θα τολμήσουν

Σε καλωσορίζουμε λοιπόν και επειδή ξέρουμε ότι σου αρέσουν τα παραμύθια, σε υποδεχόμαστε μ’ ένα δικό μας παραμύθι, που η κεντρική του ιδέα κυκλοφορεί σε όλη τη χώρα με διάφορες όμως παραλλαγές.               Εμείς θα σου πούμε την παραλλαγή του τόπου μας, της Ραφήνας.

Ήτανε λέει κάποτε μια χώρα πολύ υπερήφανη και οι άρχοντές της δεν έχαναν την ευκαιρία να διαλαλούν την εθνική υπερηφάνεια με εθνικές γιορτές και παρελάσεις και όρκους τιμής και αφοσίωσης. Τόσο υπερήφανη ήταν αυτή η χώρα που δεν άφηνε κανέναν να αρπάξει την περιουσία της. Μόνη της την έδινε. Για την ακρίβεια οι άρχοντές της την πουλάγανε. Κομμάτι-κομμάτι, μέτρο-μέτρο, όσο-όσο

Έτσι πούλησαν κάποτε και ένα κομμάτι από το μεγάλο της λιμάνι που το λέγανε Πειραιά στους Κινέζους. Όμως οι Κινέζοι όταν τρώνε, τους ανοίγει η όρεξη. Και ζήτησαν και άλλο κομμάτι από το μεγάλο λιμάνι. Για να γίνει όμως αυτό, έπρεπε να φύγουν τα επιβατικά πλοία από το μεγάλο λιμάνι και να πάνε αλλού, σε έναν τόπο που τον έλεγαν Ραφήνα, ένα κάποτε μικρό λιμάνι που όμως για να γλιτώνουν καύσιμα οι εφοπλιστές είχαν ήδη αρχίσει να το προτιμούν έναντι του Πειραιά. Και έφερναν τα πλοία τους χωρίς σχεδιασμό, άδειαζαν τα αυτοκίνητά τους μέσα στην πόλη της Ραφήνας και όλο αυτό οι άρχοντες το βάφτιζαν ανάπτυξη και πρόοδο για να το φάμε εμείς αδιαμαρτύρητα. Κι εμείς το φάγαμε

Και τώρα που θα έρχονταν και τα άλλα πλοία που θα έδιωχναν οι Κινέζοι από τον Πειραιά, τα πράγματα θα γίνονταν πολύ χειρότερα. Γιατί οι άρχοντές μας βέβαια ούτε μπορούν, ούτε θέλουν να τους χαλάσουν το χατήρι. Γιατί μπορεί να υποδύονται τους υπερπατριώτες και τους μάγκες όταν έχουν μπροστά τους αδύναμους και φτωχούς, όταν όμως πέφτει το χρήμα, κάνουν βαθιές υποκλίσεις μέχρι το έδαφος. Έτσι αποφασίστηκε να γίνει η Ραφήνα ένα πολύ μεγάλο λιμάνι ώστε να υποδέχεται πολλά καράβια. Master plan το είπανε αυτοί, Monster plan το λέμε εμείς. Για να γίνει αυτό βέβαια θα χρειαστεί να καταστραφεί ακόμη μια παραλία. Και τα πολλά καράβια που θα έρθουν, θα φέρουν πολλά αυτοκίνητα. Και τα πολλά αυτοκίνητα θα χρειάζονται δρόμους μεγάλους και γέφυρες και ανισόπεδους κόμβους. Και όλο αυτό το βάφτισαν ξανά ανάπτυξη και πρόοδο για να το φάμε. Και το φάγαμε κι αυτό

Δεν τους έφτανε όμως μόνο αυτό. Δίπλα από το λιμάνι εκβάλλει ένα ποτάμι, το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας που έχει νερό όλο το χρόνο. Αυτό το ποτάμι τους χαλάει τα σχέδια, γιατί κατεβάζει φερτά υλικά που θα μείωναν σε βάθος χρόνου το βάθος της θάλασσας, κάτι απαγορευτικό για ένα λιμάνι. Έπρεπε λοιπόν το ποτάμι να εξαφανιστεί και στη θέση του να γίνει ένα τσιμεντένιο κανάλι. Δεκαεπτά (17) χιλιόμετρα ποταμιού θα γίνουν ένα τερατώδες τσιμεντένιο κανάλι όπου θα μπαίνουν μέσα οι μπουλντόζες όποτε χρειάζεται, για να καθαρίζουν τα φερτά υλικά, ώστε αυτά να μην κατεβαίνουν στο λιμάνι. Για να μπορέσουν να το κάνουν όμως δίχως αντιδράσεις, έπρεπε να βρουν μια καλύτερη δικαιολογία. Δε θα μπορούσαν έτσι εύκολα να καταστρέψουν ένα ποτάμι, εάν δεν έπειθαν ότι συντρέχει κάποιος πολύ σοβαρός λόγος. Και τον κατασκεύασαν αυτό το λόγο. Είπαν λοιπόν ότι το ποτάμι απειλεί τη ζωή των ανθρώπων και πως αυτό το έργο που θα κάνουν είναι έργο αντιπλημμυρικό. Και αυτό το βάφτισαν ξανά ανάπτυξη και πρόοδο. Και αυτό το φάγαμε. Όλα τα τρώμε τελικά

Μ΄ ένα σμπάρο όμως ένας καλός κυνηγός μπορεί να σκοτώσει πολλά τρυγόνια κι όλου του κόσμου τα πουλιά, όπου κι αν τραγουδάνε. Έτσι και οι άρχοντές μας. Με την τσιμεντοποίηση του ποταμιού θα απελευθερωθεί χώρος σε μια μεγάλη περιοχή γύρω από τα Σπάτα, ώστε να χτιστεί κι αυτή. Και αυτό θα το βαφτίσουν ξανά ανάπτυξη και πρόοδο. Και θα το φάμε κι αυτό

Αγαπητέ Θανάση, η Ανατολική Αττική εξελίσσεται στο νέο Ελ Ντοράντο των εγχώριων και διεθνών αρπακτικών. Αφού κατέστρεψαν τη Δυτική Αττική και αφού ξεπούλησαν το Ελληνικό σε ντόπιους και ξένους καρχαρίες, έχουν στρέψει τα σαγόνια τους σ’ αυτή τη μεριά της Αττικής, που παρά τις βίαιες ανθρώπινες επεμβάσεις, ακόμη αντέχει. Για πόσο ακόμη όμως; Ήδη οι αιτήσεις για την κατασκευή μεγαλοξενοδοχείων κάνουνε ουρά. Ο νυν δήμαρχος μάλιστα υποσχέθηκε – καλύτερα απείλησε - ότι θα μετατρέψει την πόλη της Ραφήνας σε νέα Ριβιέρα. Ανάπτυξη και πρόοδο το είπε και αυτό. Και ο λαός αυτής της χώρας μαθημένος να χάφτει όλα τα ψέματα των αρχόντων, και αυτό το έχαψε. Και μένουνε μόνο κάτι λίγοι να φωνάζουν, που οι άρχοντες τους φωνάζουν γραφικούς και περιθωριακούς

Αυτό ήταν το παραμύθι της πόλης μας, αγαπητέ Θανάση. Κι αν στο είπαμε είναι γιατί γνωρίζουμε πως νοιάζεσαι. Κι εμείς από τη μεριά μας επιμένουμε να τραγουδάμε «Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει / Ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει»

 

Με εκτίμηση

Νίκος Σίμος / Χρήστος Κωστούλας

διαχειριστές της ιστοσελίδας atticavoice.gr και μέλη της Κίνησης για την Προστασία του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Στην προηγούμενη ανάρτηση-αφιέρωμα που κάναμε στη μαγική βραδιά που έζησαν όλοι όσοι παρακολούθησαν τη συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη στη Ραφήνα στις 26/6, αναφερθήκαμε επιγραμματικά σε διάφορα παραλειπόμενα και δεσμευθήκαμε πως σε επόμενη ανάρτηση θα αναφερθούμε εκτενώς σε αυτά. Και αναφερόμαστε στην παρέμβαση με πανό που έκαναν μέλη της Κίνησης για την υπεράσπιση του Ρέματος της Ραφήνας, την τοποθέτηση του Αλκίνοου πάνω σε αυτό το ζήτημα και την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του δημάρχου της πόλης στο τέλος της συναυλίας κατά την αποχώρηση του κόσμου. Μια συμπεριφορά καθόλου τυχαία, που συνάδει με το χαρακτήρα του συγκεκριμένου προσώπου, κάτι για το οποίο είχαμε προειδοποιήσει τον Αλκίνοο με ανοιχτή επιστολή που του είχαμε αποστείλει δύο ημέρες πριν από τη συναυλία.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Η συναυλία του Αλκίνοου ξεκίνησε στις 9.30. Γύρω στις 11.00, μέλη της Κίνησης για την Προστασία του Μεγάλου Ρέματος σήκωσαν ένα πανό διαμαρτυρόμενοι για τη σχεδιαζόμενη τσιμεντοποίηση του δεύτερου μεγαλύτερου ποταμιού της Αττικής μετά τον Κηφισό. Η κίνηση αυτή ανάγκασε τον Αλκίνοο να τοποθετηθεί, αφού πρώτα ζήτησε ευγενικά να κατέβει το πανό για να βλέπει ο κόσμος τη σκηνή. Η τοποθέτηση αυτή ίσως δεν ήταν αυτή ακριβώς που ευελπιστούσαν τα μέλη της Κίνησης, όμως πέτυχε δύο πολύ σημαντικά πράγματα: πρώτον, να αντιληφθούν οι χιλιάδες θεατές της συναυλίας πως υπάρχει ένα πολύ σημαντικό περιβαλλοντικό ζήτημα στην περιοχή και δεύτερον να περάσει ένα πολύ δυνατό μήνυμα :  πως η αδιαφορία είναι θάνατος

Εμείς απομαγνητοφωνήσαμε την τοποθέτηση του Αλκίνοου και την παραθέτουμε κατανοώντας τη στάση του να μην πάρει θέση για ένα ζήτημα που δεν γνωρίζει και παράλληλα επιδοκιμάζοντας την παρότρυνση που έκανε προς τους θεατές να πάψουν να είναι αδιάφοροι και να γίνουν ενημερωμένοι και πραγματικοί και όχι κατ’ όνομα, ενεργοί πολίτες.

 

alkrafina02

 

“… γίνεται μια προσπάθεια εδώ για το ρέμα της περιοχής. Δεν είμαι ειδικός, δεν θα σας πω ποιος έχει δίκιο, ποιος έχει άδικο, τι συμβαίνει … δεν είμαι κάτοικος της περιοχής σας και δεν γνωρίζω. Όσοι και όσες όμως κατοικείτε εδώ οφείλετε να γνωρίζετε τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών γιατί από αδιαφορία θα πεθάνουμε παιδιά.

Δεν εκφέρω καμία άποψη επί του θέματος γιατί δεν είμαι ενημερωμένος … και το θεωρώ λίγο λαϊκίστικο τουλάχιστον επειδή έχει κάποιος ένα μικρόφωνο να βγαίνει και να λέει την αποψάρα του επί παντός επιστητού … είναι δικό σας θέμα, πρέπει να το καταλάβετε. Κι εγώ το ένιωσα στις Σταγιάτες πάνω στο Πήλιο, πόση σημασία έχει οι άνθρωποι να γνωρίζουν τον τόπο τους. Εκεί οι άνθρωποι ξέρουνε την πηγή τους , την καθαρίζουν χρόνια, είναι μες την παράδοσή τους, είναι μες στη ζωή τους την καθημερινή αυτή η πηγή, έρχεται από πάππου προς πάππο … εμείς εδώ στις πόλεις δεν τα γνωρίζουμε.

Είναι σωστό να ασχοληθούμε, να μάθουμε και μετά να διαμορφώσουμε άποψη για το ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο. Αλλά πρέπει να έχουμε άποψη. Θα ήταν πολύ ωραίο να μη χρειάζεται γιατί έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη σε όλους και σε όλα … εννοώ και στους ανθρώπους που αντιδρούν και στους ανθρώπους που επιθυμούν να γίνει το έργο, ο καθένας έχει τους λόγους τους. Πρέπει κι εμείς ν’ αποφασίσουμε ως κάτοικοι ποια είναι η στάση μας, αλλιώς όντες αδιάφοροι βλέπουμε τι γίνεται. Τα είδαμε και χθες … Καλή δύναμη»

Μετά την παρέμβαση του Αλκίνοου, μέλη της Κίνησης ανάρτησαν το πανό στην πύλη εξόδου ώστε να το βλέπει ο κόσμος καθώς θα φεύγει. Προς μεγάλη τους έκπληξη, όταν πήγαν να πάρουν το πανό και να αποχωρήσουν, βρήκαν μπροστά στο πανό το δήμαρχο της πόλης, Ευάγγελο Μπουρνού ο οποίος, αρπάζοντας με τα χέρια του το πανό, δεν επέτρεπε στα μέλη της Κίνησης να το πάρουν. Φώναζε δε, σε έντονο ύφος, ότι το πανό θα μείνει εδώ μέχρι να έρθει η αστυνομία που έχει ειδοποιηθεί. Στην έκδηλη απορία των μελών της Κίνησης, ο δήμαρχος, ευρισκόμενος εμφανώς σε σύγχυση και ταραχή, έλεγε πως το Δημοτικό Πάρκο του κολυμβητηρίου είναι χώρος ιδιωτικός.

Πέρα βέβαια από το ότι ένας δημοτικός χώρος δεν μπορεί να είναι ιδιωτικός, συναντήσαμε και άλλη μία αντίφαση στα λόγια και τις πράξεις του Ευάγγελου Μπουρνούς. Ότι αυτός, δηλαδή ένας δήμαρχος, χωρίς κάποιος ιδιώτης να το ζητήσει, εμφανίζεται ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων του πριν από αυτόν και χωρίς αυτόν. Ένας αυτόκλητος «δικαστής» και εκτελεστικό όργανο μαζί, δηλαδή.

Στην πραγματικότητα βέβαια, τα λόγια και οι πράξεις του δημάρχου (ή και σερίφη εσχάτως αποκαλούμενου) αποδεικνύουν αυτό που όλοι οι ενεργοί πολίτες της πόλης έχουν αντιληφθεί. Πως το Δημοτικό Πάρκο του Κολυμβητηρίου έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο ιδιωτικό εμπορικό πάρκο και ο δήμαρχος έχει θέσει σε πρώτη προτεραιότητα την υπεράσπιση των συμφερόντων των εμπλεκομένων επιχειρηματιών

Στην προσπάθεια μας να καταλάβουμε τι εννοεί ο δήμαρχος όταν λέει ότι το Δημοτικό Πάρκο είναι ιδιωτικό, σκεφτήκαμε να ρωτήσουμε και να ζητήσουμε την άποψη και κάποιου άλλου εκπρόσωπου του Δήμου που βρισκόταν εκεί κοντά, του αντιδήμαρχου Χρήστου Τσεμπέρη. Προς μεγάλη μας έκπληξη, ο αντιδήμαρχος κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος λέγοντας κάτι ακατάληπτα. Πως δηλαδή, ναι μεν το Δημοτικό Πάρκο δεν είναι ιδιωτικό ακριβώς, δεν είναι όμως και δημόσιο, όπως είναι για παράδειγμα οι πλατείες

Εν πάσει περιπτώσει, οφείλουμε να αναφέρουμε πάντως ότι ο συγκεκριμένος αντιδήμαρχος προσπαθούσε προς τιμή του να εκτονώσει την κατάσταση συγκρατώντας ακόμη και με τα χέρια του τον μαινόμενο δήμαρχο, ενώ το ίδιο έκανε και ο Β. Σπαντούρος, υπεύθυνος του δημοτικού κολυμβητηρίου, συνομιλώντας σε ήρεμο τόνο με μέλη της Κίνησης

Η αποκορύφωση δε της έξαλλης συμπεριφοράς του σερίφη της πόλης ήρθε όταν, διαπιστώνοντας πως η βιαιοπραγία εναντίον του πανό βιντεοσκοπούνταν, επιτέθηκε στην κάμερα και, αν ο εικονολήπτης δεν έκανε ένα βήμα πίσω, ίσως η κάμερα να μην υπήρχε τώρα

Η κάμερα πάντως πρόλαβε και κατέγραψε αρκετά δευτερόλεπτα δράσης του σερίφη, ο οποίος συγκρατούμενος από τον Χ. Τσεμπέρη και τον Β. Σπαντούρο που προσπαθούσαν να τον επαναφέρουν στη λογική, με το ένα χέρι κρατούσε το πανό και με το άλλο προσπάθησε να χτυπήσει την κάμερα

Εμείς, ως atticavoice, οφείλουμε να ανεβάσουμε τουλάχιστον μία σχετική φωτογραφία παρά τις συστάσεις φίλων ότι αυτό μπορεί να μας κοστίσει. Αξίζει πάντως να αναφέρουμε πως ήδη έχουμε δεχτεί μία μήνυση από το i-rafina και το RPN, τα δύο «επίσημα» μέσα της περιοχής, που μας κατηγόρησαν για συκοφαντική δυσφήμηση επειδή τολμήσαμε να αμφισβητήσουμε την αντικειμενικότητα και την ποιότητα της ενημέρωσης που προσφέρουν. Η μήνυση βέβαια απορρίφθηκε πανηγυρικά από την Εισαγγελία.

Τη δημοσίευση της φωτογραφίας την κάνουμε αφενός για να αποδείξουμε το αληθές των λεγόμενών μας. Η φωτογραφία αυτή καταγράφει βιαιοπραγίες ενός δημοσίου προσώπου σε ένα δημόσιο χώρο και αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο. Αφετέρου δεν ανεχόμαστε να κυριαρχεί ο φόβος στη ζωή μας. Προς το παρόν πάντως, την ανεβάζουμε φλουταρισμένη και επιφυλασσόμαστε 

 

bournousalkinoos

 

ΥΓ. Όπως όλα δείχνουν, ο μέχρι πριν από λίγο καιρό σίγουρος νικητής των επερχόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών, Ευάγγελος Μπουρνούς, νιώθει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του μετά τη διακριτική αλλά βέβαιη στήριξη από τη Νέα Δημοκρατία ενός εσχάτως εμφανισθέντος υποψηφίου. Εκτίμησή μας είναι θα χάσει και τη στήριξη από το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος το τελευταίο που θα ήθελε τη δεδομένη στιγμή που προσπαθεί να βρει το χαμένο βηματισμό του είναι να έχει έναν υποψήφιο που θα διχάσει περαιτέρω την εκλογική του βάση. Η εκτίμησή μας είναι ότι το βυθιζόμενο Μπουρνοκάραβο θα αρχίσουν οσονούπω να το εγκαταλείπουν και τα ποντίκια του. Περιμένουμε να δούμε ποιο θα είναι το πρώτο

Μια συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη προμηνύεται πάντα μαγική. Πόσο μάλλον όταν ο Αλκίνοος συνοδεύεται από την ιστορική του μπάντα με την οποία επανασυνδέθηκε μετά από είκοσι χρόνια. Το προμήνυμα αυτό επαληθεύτηκε και όσοι βρέθηκαν χθες, Δευτέρα, στο κολυμβητήριο της Ραφήνας έζησαν πράγματι μια μαγική βραδιά

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στο τραγούδι και στην κιθάρα, ο Σταύρος Λάντσιας στα πλήκτρα, ο Μιλτιάδης Παπαστάμου στο ηλεκτρικό βιολί, ο Γιώτης Κιουρτσόγλου στο ηλεκτρικό μπάσο και ο Μιχάλης Καπηλίδης στα τύμπανα συνέθεσαν ένα εκρηκτικό σύνολο που γέμισε το χώρο της συναυλίας με συγκίνηση και ενέργεια

 

alkrafina01

 

Εκτός από τα δικά του αγαπημένα τραγούδια, ο Αλκίνοος ερμήνευσε και τραγούδια από τα Διάφανα Κρίνα, τον Τζίμη Πανούση, τον Ορφέα Περίδη, το Μάνο Λοΐζο, το Μάνο Χατζιδάκι αλλά και παραδοσιακά τραγούδια όπως το «Κόκκινα χείλη»

Το πρόγραμμα ξεκίνησε στις 9.30 και λίγο πριν τις 11.30 η μπάντα αποσύρθηκε από τη σκηνή δίνοντας την εντύπωση πως η συναυλία θα τελείωνε εκεί. Μετά από μεγάλη απαίτηση του κοινού όμως, ανέβηκε ο Αλκίνοος μόνος του στη σκηνή και συνέχισε για τουλάχιστον μισή ώρα. Ίσως αυτές ήταν και οι πιο προσωπικές του στιγμές. Δεν είναι τυχαίο που το μέρος αυτού του προγράμματος ξεκίνησε με το «Νερό των Σταγιατών» και έκλεισε με τον «Κεμάλ» του Μάνου Χατζιδάκι

 

alkrafina03

 

Δεν ήταν δε λίγες οι φορές όπου ο τραγουδοποιός αναφέρθηκε στο δυσοίωνο αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών και καλούσε σε εγρήγορση γιατί «από αδιαφορία θα πεθάνουμε» όπως είπε χαρακτηριστικά. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε όταν, προλογίζοντας το «Πάντα θα ξημερώνει» που έχει γραφεί εις μνήμη του Παύλου Φύσσα, είπε πως το τραγούδι αυτό καθίσταται , μετά τα αποτελέσματα των εκλογών, τραγικά επίκαιρο

Η συναυλία τελικά ολοκληρώθηκε στις 12.00 μέσα σε αποθέωση από το κοινό, υπόκλιση από την μπάντα και τον Αλκίνοο εμφανώς ευχαριστημένο από την αγάπη και την αποδοχή που εισέπραξε από το κοινό

 

alkrafina04

 

ΥΓ. Στα παραλειπόμενα της συναυλίας αξίζει να αναφέρουμε (επιγραμματικά εδώ και πιο αναλυτικά σε επόμενη ανάρτηση) πως κατά τη διάρκεια της συναυλίας έγινε παρέμβαση με πανό από μέλη της Κίνησης για την προστασία του Μεγάλου Ρέματος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια προσεκτική μεν, χρήσιμη και διδακτική δε τοποθέτηση του Αλκίνοου που χειροκροτήθηκε. Τέλος, το κωμικό ενσταντανέ της βραδιάς συνέβη στην πύλη της εξόδου όταν ο δήμαρχος της πόλης σε ρόλο απασφαλισμένου σεκιουριτά προσπαθούσε να αποσπάσει δια της βίας το πανό από τα μέλη της Κίνησης λέγοντας σε εμφανή κατάσταση σύγχυσης πως ο χώρος του Δημοτικού Πάρκου είναι ιδιωτικός (!). Και όλα αυτά συγκρατούμενος από αντιδημάρχους και δημοτικούς υπαλλήλους που προσπαθούσαν να τον επαναφέρουν στη λογική ενώ με το ένα χέρι κρατούσε το πανό και με το άλλο προσπαθούσε να χτυπήσει την κάμερα που τραβούσε στιγμιότυπα (!). Για του λόγου το αληθές υπάρχει σχετικό φωτογραφικό υλικό , περισσότερα όμως σε επόμενη ανάρτηση. Μην περιμένετε πάντως να διαβάσετε αυτά τα παραλειπόμενα , όπως και τις πολιτικές τοποθετήσεις του Αλκίνοου κατά τη διάρκεια της συναυλίας, από τα δύο "επίσημα" Μέσα της Ραφήνας

Φίλε Αλκίνοε, δε θα παίρναμε το θάρρος να σε αποκαλέσουμε έτσι εάν δεν το νιώθαμε πραγματικά και εάν τα τραγούδια σου, χωρίς εσύ να το ξέρεις, δεν μας συντρόφευαν στο μεγάλωμά μας. Συνομήλικοί σου είμαστε πάνω κάτω, μαζί σχεδόν πενηνταρίσαμε, και κάθε φορά στα γενέθλιά μας τραγουδάμε κι εμείς με το ίδιο παράπονο. Ήταν ανάγκη να συμβεί και σε μένα αυτό, που όλα κάποτε μου έμοιαζαν αιώνια και παντοτινά; Και ναι, κι εμάς τα παιδιά μας αποκαλούν κυρίους εδώ και πολλά-πολλά χρόνια, μας ενοχλεί ακόμη, αλλά το αποδεχτήκαμε. Όλα φαίνεται πως τα συνηθίζει κανείς.

Φίλε Αλκίνοε, ούτε την επιστολή αυτή θα γράφαμε αν δεν είχαμε τραγουδήσει τα τραγούδια σου. Γιατί κι εμείς τρομάζουμε με τον κόσμο που αλλάζει, κι εμείς πολλές φορές σιχαθήκαμε τον εαυτό μας και νιώσαμε γελοίοι που περιμέναμε πότε καλοταϊσμένοι και πότε πεινασμένοι την επανάσταση που θα έκανε κάποιος άλλος ή την ανάσταση που θα μας έφερνε ο Κύριος. Κι εμείς βλέπουμε το πόσο έχει αγριέψει ο κόσμος σαν ένα καζάνι που βράζει (αν και στην πραγματικότητα πάντα έτσι ήταν, εμείς δεν το βλέπαμε ως παιδιά). Κι εμείς τρομάζουμε με τους φανατικούς κάθε είδους, με το μίσος που σπέρνουν και με το φόβο που εξαργυρώνουν.

Αλλά, όσο κι αν φοβόμαστε, όσο κι αν μας απωθούν οι φανατικοί κάθε είδους, δεν αντέχουμε και το ρόλο των δειλών, άβουλων και μοιραίων παρατηρητών. Γιατί παντού υπάρχει κι ένα νερό των Σταγιατών που περιμένει κάποιος να το υπερασπιστεί. Θαυμάσαμε τον ανιδιοτελή και όμορφο αγώνα σου στους Σταγιάτες ενάντια στη βαρβαρότητα και τη χυδαιότητα. Και τραγουδήσαμε πολλές φορές «Σαν το νερό των Σταγιατών δεν έχει / όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει / δεν τ’ αγοράζω, δε πουλώ / μα με κερνάς και στο κερνώ / όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει»

Γι' αυτό σου γράφουμε κι εμείς. Γιατί μάθαμε πως τη Δευτέρα πρόκειται να τραγουδήσεις στη Ραφήνα. Και πολύ καλά θα κάνεις και το πιο πιθανό είναι πως θα είμαστε κι εμείς εκεί να σε ακούσουμε για μια ακόμη φορά και να σιγοτραγουδήσουμε μαζί σου. Θα θέλαμε όμως να ξέρεις μερικά πράγματα για το δήμαρχο της Ραφήνας, ο οποίος δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα θλιβερό ομοίωμα του Αχιλλέα Μπέου που πολιτεύεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με αυτόν και χωρίς κανένα σεβασμό. Ούτε στους πολίτες, ούτε στο περιβάλλον, ούτε στη δημοκρατία. Και γνωρίζουμε πως εσύ ξέρεις καλά τι σημαίνει Αχιλλέας Μπέος. Σημαίνει βία, θράσος, χυδαιότητα και μια αρρωστημένη αντίληψη πως ανάπτυξη είναι η μετατροπή του δημόσιου χώρου σε χώρο άσκησης εμπορικών δραστηριοτήτων

Ο Ευάγγελος Μπουρνούς λοιπόν:

Είναι ο δήμαρχος που σε κατάληψη μαθητών πήρε ο ίδιος οικοδομικό κόφτη για να κόψει την αλυσίδα που είχαν τοποθετήσει οι μαθητές, διακινδυνεύοντας τραυματισμούς παιδιών

Είναι ο δήμαρχος που σε άλλη μαθητική κατάληψη έστειλε συνεργείο του δήμου πριν την ανατολή του ήλιου για να σπάσει τις πόρτες του σχολείου με αποτέλεσμα να προκληθεί – ευτυχώς ελαφρός - τραυματισμός μαθήτριας

Είναι ο δήμαρχος που επιτέθηκε δημόσια και στοχοποίησε εκπαιδευτικό για την κοινωνική και περιβαλλοντική του δράση

Είναι ο δήμαρχος που τον υπέροχο δασώδη λόφο του Οχυρού τον περιορίζει συνεχώς υπέρ του τσιμέντου. Σα να μην είναι αρκετά τα γήπεδα τένις και το αναψυκτήριο που υπάρχουν εδώ και χρόνια, επέτρεψε την ανέγερση κτηρίου μέσα στο δάσος για να στεγάσει ένα τοπικό σύλλογο και σχεδιάζει να μετατρέψει τις υπόγειες στοές ενός γερμανικού πυροβολείου από τον καιρό της Κατοχής σε επιχείρηση τύπου escape rooms. Δεν δίστασε μάλιστα να τοποθετήσει ένα, σε μία σημειολογική υπερβολή,   ένα ολόκληρο αυθεντικό τανκ (!) στην είσοδο του λόφου, πάνω ακριβώς απ΄ το σχολείο με το κανόνι του να σημαδεύει το σχολείο

Είναι ο δήμαρχος που κατέβασε μπουλντόζες μέχρι την παραλία στο Μπλε Λιμανάκι

Είναι από αυτούς τους δημάρχους που πετσοκόβουν τα δέντρα χωρίς ίχνος ντροπής και ευαισθησίας

Αλλά και ο χώρος όπου θα τραγουδήσεις, το λεγόμενο κολυμβητήριο, ήταν κάποτε μια παρθένα δασώδης περιοχή που τώρα έχει μετατραπεί σε χώρο άσκηση παντός είδους ιδιωτικών εμπορικών δραστηριοτήτων. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα απέραντο εμπορικό πάρκο. Από επιχειρήσεις διοργάνωσης εκδηλώσεων (αυτές τις απίστευτες νεοελληνικές εκδηλώσεις νεοπλουτίστικης και κακόγουστης αισθητικής) μέχρι αγώνες paintball (!). Και το λέμε αυτό γνωρίζοντας πως πολλοί συμπολίτες μας που έχουν διαφορετικές ευαισθησίες και άλλου είδους αντίληψη περί αισθητικής, μπορεί να το θεωρούν παράδεισο. Για εμάς είναι ένα απωθητικό μέρος. Μόνο το κολυμβητήριο είναι δημοτικό, αλλά το ίδιο ακριβό με γειτονικά ιδιωτικά κολυμβητήρια, κάτι που δείχνει πως ο Δήμος ενδιαφέρεται για μια συγκεκριμένη τάξη δημοτών και αυτήν προσπαθεί να υπηρετεί .

Αφήσαμε τελευταίο – αλλά κατά τη γνώμη μας και το πιο σημαντικό – τη σχεδιαζόμενη καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας – του δεύτερου μεγαλύτερου ποταμιού της Αττικής μετά τον Κηφισό με συνεχή ροή νερού όλο το χρόνο και τη μετατροπή του σε τσιμεντένιο αγωγό ομβρίων υδάτων με την παράλληλη κοπή χιλιάδων δέντρων που βρίσκονται στις όχθες του

Αυτά είχαμε να σου πούμε φίλε Αλκίνοε και για του λόγου το αληθές, μιας που με τόσα ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις, πώς να σου μιλήσουμε για να μας πιστέψεις, παραθέτουμε μια σειρά δημοσιευμάτων που έχει κάνει η atticavoice.gr πάνω στα προαναφερόμενα θέματα. Πολλαπλά δημοσιεύματα για την αντιδημοκρατική, αντικοινωνική και αντιπεριβαλλοντική δράση του δημάρχου, έχει κάνει επίσης και η Εφημερίδα των Συντακτών και παραθέτουμε στο τέλος και κάποια από αυτά

Όπως προαναφέραμε, Αλκίνοε, την επιστολή αυτή τη γράφουμε απλά για να γνωρίζεις.

Να γνωρίζεις πως όταν τραγουδάς για το νερό των Σταγιατών, στην πρώτη γραμμή των επισήμων θα είναι αυτοί που αν ήταν στις Σταγιάτες θα είχαν κλέψει το νερό τους

 

Με εκτίμηση

Νίκος Σίμος / Χρήστος Κωστούλας

διαχειριστές της ιστοσελίδας atticavoice.gr και μέλη της Κίνησης για την προστασία του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

 

 

https://atticavoice.gr/enimerosi/item/488-to-xeirotero-prosopo-tis-eksousias-einai-kai-to-pio-epikindyno

https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/4370-o-serifis-tis-rafinas

https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/4380-i-e-elme-anatolikis-attikis-kataggellei-ton-dimarxo-rafinas-pikermiou-evaggelo-bournoy

https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/619-pos-na-krypseis-ton-fasista-pou-exeis-mesa-sou

https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/4448-i-kinisi-katoikon-oxyroy-kataggellei-ton-dimarxo-rafinas-gia-akoma-mia-koinonika-aparadekti-kai-antiperivallontiki-epemvasi-tou-dimou

https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/4465-rafina-ena-kanoni-pano-apo-tin-poli

https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/622-dyo-kosmoi

https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/3950-katastrofes-se-ble-kai-prasino-limanaki-rafinas-synoliki-eos-simera-enimerosi

https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/637-pos-tous-petsokopses-etsi-re-dimarxe

https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/4124-anatoliki-attiki-paranoma-antliostasia-se-prostatevomenous-ygrotopous-kai-remata

https://atticavoice.gr/perivallon/remata-potamia-nera/item/4435-giati-katastrefoun-to-megalo-rema-tis-rafinas

https://www.efsyn.gr/ellada/periballon/387129_mpoylntozes-katastrefoyn-megalo-rema-sti-rafina

https://www.efsyn.gr/ellada/periballon/282345_tsimentopoiiste-megalo-rema-rafinas

https://www.efsyn.gr/ellada/periballon/319194_sta-dikastiria-gia-dianoixi-dromoy-sto-mple-limanaki

https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/384458_ta-kaboyrakia-toy-serifi

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες που, σαν το καλό κρασί, όσο περνάει ο καιρός ωριμάζει καλλιτεχνικά και πολιτικά και γίνεται πιο όμορφος. Μία από τις πιο εμβληματικές κοινωνικές επεμβάσεις του ήταν το τραγούδι που έγραψε για να στηρίξει τον αγώνα των κατοίκων του χωριού Σταγιάτες στο Πήλιο, οι οποίοι αντιτίθενται στην ιδιωτικοποίηση του νερού τους που δρομολογεί ο δήμαρχος του Βόλου και συνάμα και η ντροπή του, ο Αχιλλέας Μπέος. Ένας αγώνας για ελεύθερο νερό που διαρκεί χρόνια και που αποδεικνύει πως οι μόνοι αγώνες που θα χαθούν σίγουρα είναι αυτοί που δε θα δοθούν ποτέ. 

Μία από τις επικείμενες συναυλίες του Αλκίνοου είναι στις 26 Ιουνίου στη Ραφήνα, μια πόλη που έχει ως δήμαρχο έναν μικρό Μπέο. Εμείς θα φροντίσουμε να πληροφορήσουμε τον Αλκίνοο για το ποιόν του μικρού Μπέου της πόλης μας. Και πιστεύουμε πως θα έχει πολύ ενδιαφέρον εκείνη η βραδιά, ιδιαίτερα αν τολμήσει ο μικρός Μπέος να εμφανιστεί.

Ας ακούσουμε όμως το ανατριχιαστικό τραγούδι του Αλκίνοου για το νερό των Σταγιατών, ας δούμε τους όμορφους ανθρώπους που το τραγουδούν, ας ξεχάσουμε για μια στιγμή την ασχήμια που μας κατακλύζει και ας θυμηθούμε παράλληλα τον Βασίλη Μάγγο που , στο Βόλο και αυτός κατά διαβολική σύμπτωση, έφευγε από τη ζωή ένα μήνα μετά τον ξυλοδαρμό και το βασανισμό του από αστυνομικούς: " Κι ας μην νικήσουμε ποτέ ... Θα πολεμάμε πάντα ! "

 

Σελίδα 1 από 2

Youtube Playlists

youtube logo new

Χρήσιμα

farmakia

HOSPITAL

youtube logo new

© 2022 Atticavoice All Rights Reserved.