" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν Τίποτα παραπάνω από το ότι Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό Και από τους θεατές περιμένουμε Τουλάχιστον να ντρέπονται"
Ο Γιώργος Πατούλης έβγαλε τα άσπρα του που αποδείχθηκαν γρουσούζικα, έβαλε τα μαύρα του και έφτασε στην Ιθάκη. Εκεί συνέφαγε στο γραφικό Κιόνι με το δήμαρχο Ιθάκης, Διονύση Στανίτσα, και στη συνέχεια απόλαυσε το ποτό του σε γειτονικό μπαράκι. Την επόμενη ημέρα μάλιστα, παρευρέθηκε στο πανηγύρι του Σωτήρος στο Σταυρό, όπου συνέχισε την χορευτική του παράδοση χορεύοντας μέχρι αργά. Ήταν φανερό πως του είχε φύγει η στενοχώρια από το ζεϊμπέκικο στο Ζάππειο που του κόστισε την μη ανανέωση της υποψηφιότητάς του ως περιφερειάρχης Αττικής. Κι αφού μια ζωή την έχουμε, γιατί να μην τη γλεντήσουμε;
Οι διοργανωτές του πανηγυριού μάλιστα, έκαναν ειδική αναφορά στην παρουσία του, τον καλωσόρισαν και τον υποδέχτηκαν ως «φίλο της Ιθάκης». Φίλος της Ιθάκης λοιπόν ο Πατούλης. Σαν να είναι όλη η Ιθάκη ένα πράγμα. Ίδιο πράγμα ο νέος άνεργος που περιμένει τους καλοκαιρινούς μήνες να βγάλει κάποιο εισόδημα ποντάροντας στα φιλοδωρήματα των τουριστών; Ίδιο πράγμα ο μικροσυνταξιούχος που δυσκολεύεται να επιβιώσει σε ένα τόπο που έχει υψηλότερο κόστος διαβίωσης από την Αθήνα; Ίδιο πράγμα τέλος και ο μεγαλοπαράγοντας που έχει τις άκρες και τους κολλητούς και κάνει τις δουλειές του με κάθε τρόπο;
Φίλος της Ιθάκης γενικώς και αορίστως ο Πατούλης δεν μπορεί να είναι. Φίλος συγκεκριμένων παραγόντων και προσώπων, ίσως. Που τους εξυπηρετεί ώστε να μπορούν αυτοί να εμφανίζονται μετά ως σωτήρες του τόπου
Βλέποντας τη συνύπαρξη του Πατούλη και του Στανίτσα στο ίδιο τραπέζι, μοιραία θυμηθήκαμε πως όταν ο Πατούλης ήταν δήμαρχος Αμαρουσίου, στην Ιθάκη κυκλοφορούσε και έκανε αποκομιδή απορριμμάτων ένα απορριμματοφόρο του Δήμου Αμαρουσίου. Αν ξεπεράσει κανείς το τραγελαφικό σκηνικό ενός αυτοκινήτου του Δήμου Αμαρουσίου να επιχειρεί στην Ιθάκη, αντιλαμβάνεται κανείς πως η σχέση των δύο ανδρών έρχεται από πολύ παλιά. Δείχνει ακόμη πώς λειτουργούν τα πράγματα στην Ελλάδα ακόμη. Πως κάνεις τη δουλειά σου μόνο αν έχεις τον κατάλληλο άνθρωπο στο κατάλληλο μέρος. Ένας πραγματιστής βέβαια θα πει πως αφού η δουλειά έγινε, δεν χρειάζεται να γκρινιάζουμε. Είναι όμως έτσι;
Θυμηθήκαμε επίσης τον τραγελαφικό τρόπο με τον οποίο ο δήμαρχος Ιθάκης κατόρθωσε να εξασφαλίσει ένα ασθενοφόρο για το νησί. Ακολουθεί περιγραφή του ίδιου του δημάρχου : «Ο Δήμος Ιθάκης και ο Δήμαρχος Ιθάκης Διονύσης Γ. Στανίτσας απευθύνουν καταρχάς τις θερμές ευχαριστίες του προς τον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος, ανταποκρινόμενος για μια ακόμη φορά στην κάλυψη των αναγκών των κατοίκων της Ιθάκης προώθησε στην Εταιρεία “R ENERGY 1” το αίτημα του Δήμου Ιθάκης για μόνιμη διάθεση ενός ασθενοφόρου στο Κ.Υ. Ιθάκης»
Για όσους δεν κατάλαβαν ο δήμαρχος Ιθάκης ζήτησε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ένα ασθενοφόρο και αυτός, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, πήρε τηλέφωνο έναν επιχειρηματία για να του ζητήσει να δωρίσει στην Ιθάκη ένα ασθενοφόρο (!). Η συνάντηση του Στανίτσα με το Μητσοτάκη έγινε το καλοκαίρι του 2022 και η παράδοση του ασθενοφόρου έγινε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Πάλι βέβαια ένας πραγματιστής θα πει πως είμαστε μίζεροι και γκρινιάρηδες και πως αυτό που μετράει είναι πως η δουλειά έγινε. Είναι όμως έτσι;
Αρχικά ας κάνουμε μια παρένθεση να δούμε ποια είναι η “R Energy". Σύμφωνα με άρθρο της 2/11/2002 του businessdaily : «H R Energy 1 (το γράμμα R προέρχεται από το όνομα Ρόκας) ιδρύθηκε στις αρχές του 2012 και μέσα σε αυτή τη δεκαετία έχει «χτίσει» ένα μπουκέτο από φωτοβολταϊκά πάρκα, έχοντας πλέον ένα χαρτοφυλάκιο 80 MW σε διάφορες φάσεις ωρίμανσης και δύο έργα 40 MW έκαστο, για τα οποία αναμένει στους επόμενους μήνες όρους σύνδεσης.
Η R Energy 1 έχει ενοποιήσει υπό μια «ομπρέλα» μικρά και μεσαία φωτοβολταϊκά πάρκα σε διάφορες περιοχές της χώρας όπως Κόρινθο, Ζάκυνθο, Θήβα, Λάρισα και αλλού, με απώτερο στόχο να φτιάξει ένα καλό και βιώσιμο χαρτοφυλάκιο, υπολογίσιμο στην αγορά τα επόμενα χρόνια. Παράλληλα, σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Ρόκα, η εταιρεία έχει ήδη εγκεκριμένο επενδυτικό πλάνο άνω των 70 MW, για την επόμενη διετία»
Θα μπορούσε κάποιος κακοπροαίρετος να πει ότι και η Ιθάκη θα βρίσκεται σε λίγο καιρό στο στόχαστρο των επιχειρηματικών κινήσεων του κ. Ρόκα. Εμείς αυτό θα το προσπεράσουμε και δε θα σταθούμε στις προθέσεις του επιχειρηματία – αν είναι ιδιοτελείς ή όχι. Θα σταθούμε όμως στην ανεπάρκεια του κράτους να παράσχει αυτή τη στοιχειώδη και άκρως απαραίτητη υπηρεσία προς τους κατοίκους ενός νησιού. Θα σταθούμε επίσης στο έλλειμμα ντροπής του πρωθυπουργού, ο οποίος δεν διστάζει να προβάλλει την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού που διοικεί ο ίδιος, παρακαλώντας δημόσια τον επιχειρηματία και ευχαριστώντας τον εκ των υστέρων – πάλι δημόσια … « να ευχαριστήσω, κατ΄ αρχάς, τον Γιώργο Ρόκα για την ευγενική του χειρονομία να προσφέρει ένα καινούριο ασθενοφόρο για τις ανάγκες του Δήμου Ιθάκης … για μας δεν υπάρχουν πολίτες δύο κατηγοριών και οφείλουμε να στεκόμαστε πάντα κοντά στις ανάγκες των συμπολιτών μας που βρίσκονται στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της πατρίδος μας, είτε μιλάμε για τους ορεινούς όγκους, είτε μιλάμε για τα μικρά νησιά. Ο Δήμος της Ιθάκης γνωρίζει πόσο έχουμε στηρίξει το έργο του Δημάρχου αλλά και όλων των δημοτών της Ιθάκης»
Καταλάβατε; Μ’ ένα σπάρο δυο τρυγόνια. Ή μάλλον τρία. Ο δήμαρχος εμφανίζεται ως καπάτσος καταφερτζής, ο Μητσοτάκης καρπώνεται πολιτικά οφέλη και ο επιχειρηματίας θυμίζει την παρουσία του ώστε, αν χρειαστεί, να μην τον ξεχάσουν
Βέβαια, όπως αναφέραμε δύο φορές προηγουμένως, «Ένας πραγματιστής θα πει πως αφού η δουλειά έγινε, δεν χρειάζεται να γκρινιάζουμε. Είναι όμως έτσι;» Η γνώμη μας είναι πως όχι, δεν πρέπει να είναι έτσι. Και δεν μιλάμε με ηθικούς όρους μιας και γνωρίζουμε πως η επίκληση της ηθικής δεν βρίσκει μεγάλο ακροατήριο στην ελληνική κοινωνία.
Αυτές οι μέθοδοι δίνουν όντως κάποια λύση σε υπαρκτά προβλήματα, οι λύσεις αυτές όμως είναι βραχυπρόθεσμες και σε μερικές περιπτώσεις αποσπασματικές. Πριν από λίγες ημέρες, για παράδειγμα, ένα παλικάρι 30 χρονών χτύπησε στην Ιθάκη με το μηχανάκι του και κλήθηκε ασθενοφόρο. Πού όμως να τον πάει το ασθενοφόρο; Στο ακραία υποστελεχωμένο Κέντρο Υγείας του νησιού που διαθέτει έναν καρδιολόγο και έναν παθολόγο; Όχι, βέβαια. Αποφασίστηκε λοιπόν η μεταφορά του στο νοσοκομείο του Αργοστολίου. Ήρθε πράγματι το ασθενοφόρο, τον μετέφερε στο λιμάνι, όπου ένα θαλάσσιο ασθενοφόρο τον παρέλαβε και τον μετέφερε στη Σάμη της Κεφαλονιάς. Διαθέσιμο ασθενοφόρο όμως για να τον μεταφέρει στο Αργοστόλι δεν υπήρχε εκείνη την ώρα και ο χτυπημένος χρειάστηκε να περιμένει για αρκετές ώρες στο Κέντρο Υγείας της Σάμης. Ευτυχώς γι’ αυτόν, δεν ήταν τόσο σοβαρά πληγωμένος ώστε να κινδυνεύσει η ζωή του.
Αν λοιπόν δεν ψάχνουμε για συνολικές λύσεις, κάνουμε τη μισή δουλειά ή και καθόλου. Όλα τα άλλα είναι κινήσεις εντυπωσιασμού και δημοσίων σχέσεων. Και δυστυχώς, η κοινή γνώμη πέφτει στην παγίδα. Μην απορούμε λοιπόν για την κακοδαιμονία μας
Το ξέραμε πως θα συμβεί, αγαπητέ Θανάση. Πως θα’ ρθει δηλαδή κάποιο από τα τρωκτικά της εξουσίας για να κλέψει λίγη από τη λάμψη σου. Που δεν θα έχει πάρει χαμπάρι τι λένε τα τραγούδια σου, αλλά και να έχει πάρει χαμπάρι, όντας παχύδερμο ον, δε θα έχει κανένα ηθικό πρόβλημα να σταθεί δίπλα σου και να βγει φωτογραφία κερδίζοντας, σύμφωνα με το φτωχό μυαλό του, πόντους δημοτικότητας. Είναι και προεκλογική περίοδος για τις δημοτικές εκλογές άλλωστε
Για άλλους καλλιτέχνες δε θα μας ένοιαζε καθόλου, άλλωστε οι περισσότεροι λένε πως κάνουν τέχνη για την τέχνη. ‘Η για τον εαυτό τους θα συμπληρώναμε εμείς. Για σένα όμως ξέρουμε πως δεν ισχύει αυτό, ούτε για τον άλλο καλλιτέχνη που αγαπάμε, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, λίγες ημέρες πριν από τη συναυλία που έδωσε πριν από ένα μήνα στη Ραφήνα, του απευθύναμε μια ανοιχτή επιστολή προκειμένου να μάθει για το ποιόν του δημάρχου της Ραφήνας, του και σερίφη αποκαλούμενου, ενός θλιβερού αντιγράφου του Αχιλλέα Μπέου. Και θεωρούμε πως η επιστολή μας αυτή έκοψε τα φτερά του σερίφη και δεν τόλμησε να σταθεί δίπλα του για να φωτογραφηθεί μαζί του.
Και για σένα, Θανάση, είχαμε ετοιμάσει μια παρόμοια επιστολή. Δυστυχώς όμως, για τεχνικούς λόγους όπως λένε κάποιοι όταν θέλουν να δικαιολογήσουν την αδράνειά τους, δεν προλάβαμε να την αποστείλουμε. Μας πρόλαβε όμως ο σερίφης. Είδαμε τη φωτογραφία που κατάφερε να κλέψει από σένα και να τη δημοσιεύσουν φτηνά και ελεγχόμενα από αυτόν μέσα «ενημέρωσης» και οργιστήκαμε. Αποφασίσαμε λοιπόν έστω και ετεροχρονισμένα να τη στείλουμε σε σένα. Πρώτον για να μάθεις και εσύ το ποιόν του σερίφη αυτής της πόλης και δεύτερον για να μάθουν τα εδώ τρωκτικά της εξουσίας πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήνουμε αναπάντητες τις προκλήσεις τους. Γιατί είναι τεράστια πρόκληση να τολμάνε αυτοί που εχθρεύονται τη Γη και την Ελευθερία να φωτογραφίζονται μαζί σου. Και προφανώς δεν αποδίδουμε καμία ευθύνη σε σένα
Μαζί με την επιστολή που θα σου στέλναμε, ενσωματώνουμε και το μεγαλύτερο μέρος της επιστολής που στείλαμε στον Αλκίνοο. Να συμπληρώσουμε ακόμη – για να έχεις μια πλήρη εικόνα - πως ο σερίφης, όντας αδιόρθωτα μεγαλομανής Ναπολέων, προσπάθησε με τα ίδια του τα χέρια να αποσπάσει το πανό που είχαμε αναρτήσει στη συναυλία του Αλκίνοου, απειλώντας μάλιστα πως θα φωνάξει την αστυνομία.
Ακολουθούν οι δύο επιστολές
Προς Αλκίνοο
… όσο κι αν φοβόμαστε, όσο κι αν μας απωθούν οι φανατικοί κάθε είδους, δεν αντέχουμε και το ρόλο των δειλών, άβουλων και μοιραίων παρατηρητών. Γιατί παντού υπάρχει κι ένα νερό των Σταγιατών που περιμένει κάποιος να το υπερασπιστεί. Θαυμάσαμε τον ανιδιοτελή και όμορφο αγώνα σου στους Σταγιάτες ενάντια στη βαρβαρότητα και τη χυδαιότητα. Και τραγουδήσαμε πολλές φορές «Σαν το νερό των Σταγιατών δεν έχει / όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει / δεν τ’ αγοράζω, δε πουλώ / μα με κερνάς και στο κερνώ / όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει»
Γι αυτό σου γράφουμε κι εμείς. Γιατί μάθαμε πως τη Δευτέρα πρόκειται να τραγουδήσεις στη Ραφήνα. Και πολύ καλά θα κάνεις και το πιο πιθανό είναι πως θα είμαστε κι εμείς εκεί να σε ακούσουμε για μια ακόμη φορά. Θα θέλαμε όμως να ξέρεις μερικά πράγματα για το δήμαρχο της Ραφήνας, ένα θλιβερό ομοίωμα του Αχιλλέα Μπέου που πολιτεύεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με αυτόν και χωρίς κανένα σεβασμό. Ούτε στους πολίτες, ούτε στο περιβάλλον, ούτε στη δημοκρατία. Και γνωρίζουμε πως εσύ ξέρεις καλά τι σημαίνει Μπέος. Σημαίνει βία, θράσος, χυδαιότητα και μια αρρωστημένη αντίληψη πως ανάπτυξη είναι η μετατροπή του δημόσιου χώρου σε χώρο άσκησης εμπορικών δραστηριοτήτων
Ο Ευάγγελος Μπουρνούς λοιπόν:
Είναι ο δήμαρχος που σε κατάληψη μαθητών πήρε ο ίδιος οικοδομικό κόφτη για να κόψει την αλυσίδα που είχαν τοποθετήσει οι μαθητές, διακινδυνεύοντας τραυματισμούς παιδιών
Είναι ο δήμαρχος που σε άλλη μαθητική κατάληψη έστειλε συνεργείο του δήμου πριν την ανατολή του ήλιου για να σπάσει τις πόρτες με αποτέλεσμα να προκληθεί – ευτυχώς ελαφρός - τραυματισμός μαθήτριας
Είναι ο δήμαρχος που επιτέθηκε δημόσια και στοχοποίησε εκπαιδευτικό για την κοινωνική και περιβαλλοντική του δράση
Είναι ο δήμαρχος που τον υπέροχο δασώδη λόφο του Οχυρού τον περιορίζει συνεχώς υπέρ του τσιμέντου. Σα να μην είναι αρκετά τα γήπεδα τένις και το αναψυκτήριο, επέτρεψε την ανέγερση κτηρίου για να στεγάσει ένα τοπικό σύλλογο και σχεδιάζει να μετατρέψει τις υπόγειες στοές ενός γερμανικού πυροβολείου από τον καιρό της Κατοχής σε επιχείρηση τύπου escape rooms. Δεν δίστασε μάλιστα να τοποθετήσει ένα ολόκληρο αυθεντικό τανκ (!) στην είσοδο του λόφου, πάνω ακριβώς απ΄ το σχολείο με το κανόνι του να σημαδεύει το σχολείο
Είναι ο δήμαρχος που κατέβασε μπουλντόζες μέχρι την παραλία στο Μπλε Λιμανάκι
Είναι από αυτούς τους δημάρχους που πετσοκόβουν τα δέντρα χωρίς ίχνος ντροπής και ευαισθησίας
Αλλά και ο χώρος όπου θα τραγουδήσεις, το λεγόμενο κολυμβητήριο, ήταν κάποτε μια παρθένα δασώδης περιοχή που τώρα έχει μετατραπεί σε χώρο άσκηση παντός είδους ιδιωτικών εμπορικών δραστηριοτήτων. Από επιχειρήσεις διοργάνωσης εκδηλώσεων (αυτές τις απίστευτες νεοελληνικές εκδηλώσεις νεοπλουτίστικης και κακόγουστης αισθητικής) μέχρι αγώνες paintball (!). Μόνο το κολυμβητήριο είναι δημοτικό, αλλά το ίδιο ακριβό με γειτονικά ιδιωτικά κολυμβητήρια, κάτι που δείχνει πως ο Δήμος ενδιαφέρεται για μια συγκεκριμένη τάξη δημοτών και αυτήν προσπαθεί να υπηρετεί .
Αφήσαμε τελευταίο – αλλά κατά τη γνώμη μας και το πιο σημαντικό – τη σχεδιαζόμενη καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας – του δεύτερου μεγαλύτερου ποταμιού της Αττικής μετά τον Κηφισό με συνεχή ροή νερού όλο το χρόνο και τη μετατροπή του σε τσιμεντένιο αγωγό ομβρίων υδάτων με την παράλληλη κοπή χιλιάδων δέντρων που βρίσκονται στις όχθες του
Αυτά είχαμε να σου πούμε φίλε Αλκίνοε και για του λόγου το αληθές, μιας που με τόσα ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις, πώς να σου μιλήσουμε για να μας πιστέψεις, παραθέτουμε μια σειρά δημοσιευμάτων που έχει κάνει η atticavoice.gr πάνω στα προαναφερόμενα θέματα. Πολλαπλά δημοσιεύματα για την αντιπεριβαλλοντική δράση του δημάρχου έχει κάνει επίσης και η Εφημερίδα των Συντακτών και παραθέτουμε στο τέλος και κάποια από αυτά
Όπως προαναφέραμε, Αλκίνοε, την επιστολή αυτή τη γράφουμε απλά για να γνωρίζεις.
Να γνωρίζεις πως όταν τραγουδάς για το νερό των Σταγιατών, στην πρώτη γραμμή των επισήμων θα είναι αυτοί που αν ήταν στις Σταγιάτες θα είχαν κλέψει το νερό τους
Προς Θανάση
Αγαπητέ Θανάση, μάθαμε ότι θα έρθεις σήμερα και στα δικά μας τα μέρη και χαρήκαμε πολύ. Χθες έδωσε συναυλία στην πόλη μας η πολύ καλή και συμπαθής μουσικός Ευανθία Ρεμπούτσικα. Ήταν μια δωρεάν συναυλία υπό την αιγίδα του Δήμου της Ραφήνας και γι’ αυτό ακριβώς βρήκαν την ευκαιρία οι άρχοντες της πόλης να πάρουν το μικρόφωνο, να κάνουν το κομμάτι τους και να κάτσουν στις πρώτες θέσεις. Πρώην πρωθυπουργοί, βουλευτές, δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι και όλο αυτό το σινάφι που νομίζει πως είναι κάτι ανώτερο από την πλέμπα που τους ψηφίζει.
Σε σένα, Θανάση, ελπίζουμε πως δε θα γίνει αυτό, γιατί αν μη τι άλλο δε θα τολμήσουν
Σε καλωσορίζουμε λοιπόν και επειδή ξέρουμε ότι σου αρέσουν τα παραμύθια, σε υποδεχόμαστε μ’ ένα δικό μας παραμύθι, που η κεντρική του ιδέα κυκλοφορεί σε όλη τη χώρα με διάφορες όμως παραλλαγές. Εμείς θα σου πούμε την παραλλαγή του τόπου μας, της Ραφήνας.
Ήτανε λέει κάποτε μια χώρα πολύ υπερήφανη και οι άρχοντές της δεν έχαναν την ευκαιρία να διαλαλούν την εθνική υπερηφάνεια με εθνικές γιορτές και παρελάσεις και όρκους τιμής και αφοσίωσης. Τόσο υπερήφανη ήταν αυτή η χώρα που δεν άφηνε κανέναν να αρπάξει την περιουσία της. Μόνη της την έδινε. Για την ακρίβεια οι άρχοντές της την πουλάγανε. Κομμάτι-κομμάτι, μέτρο-μέτρο, όσο-όσο
Έτσι πούλησαν κάποτε και ένα κομμάτι από το μεγάλο της λιμάνι που το λέγανε Πειραιά στους Κινέζους. Όμως οι Κινέζοι όταν τρώνε, τους ανοίγει η όρεξη. Και ζήτησαν και άλλο κομμάτι από το μεγάλο λιμάνι. Για να γίνει όμως αυτό, έπρεπε να φύγουν τα επιβατικά πλοία από το μεγάλο λιμάνι και να πάνε αλλού, σε έναν τόπο που τον έλεγαν Ραφήνα, ένα κάποτε μικρό λιμάνι που όμως για να γλιτώνουν καύσιμα οι εφοπλιστές είχαν ήδη αρχίσει να το προτιμούν έναντι του Πειραιά. Και έφερναν τα πλοία τους χωρίς σχεδιασμό, άδειαζαν τα αυτοκίνητά τους μέσα στην πόλη της Ραφήνας και όλο αυτό οι άρχοντες το βάφτιζαν ανάπτυξη και πρόοδο για να το φάμε εμείς αδιαμαρτύρητα. Κι εμείς το φάγαμε
Και τώρα που θα έρχονταν και τα άλλα πλοία που θα έδιωχναν οι Κινέζοι από τον Πειραιά, τα πράγματα θα γίνονταν πολύ χειρότερα. Γιατί οι άρχοντές μας βέβαια ούτε μπορούν, ούτε θέλουν να τους χαλάσουν το χατήρι. Γιατί μπορεί να υποδύονται τους υπερπατριώτες και τους μάγκες όταν έχουν μπροστά τους αδύναμους και φτωχούς, όταν όμως πέφτει το χρήμα, κάνουν βαθιές υποκλίσεις μέχρι το έδαφος. Έτσι αποφασίστηκε να γίνει η Ραφήνα ένα πολύ μεγάλο λιμάνι ώστε να υποδέχεται πολλά καράβια. Master plan το είπανε αυτοί, Monster plan το λέμε εμείς. Για να γίνει αυτό βέβαια θα χρειαστεί να καταστραφεί ακόμη μια παραλία. Και τα πολλά καράβια που θα έρθουν, θα φέρουν πολλά αυτοκίνητα. Και τα πολλά αυτοκίνητα θα χρειάζονται δρόμους μεγάλους και γέφυρες και ανισόπεδους κόμβους. Και όλο αυτό το βάφτισαν ξανά ανάπτυξη και πρόοδο για να το φάμε. Και το φάγαμε κι αυτό
Δεν τους έφτανε όμως μόνο αυτό. Δίπλα από το λιμάνι εκβάλλει ένα ποτάμι, το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας που έχει νερό όλο το χρόνο. Αυτό το ποτάμι τους χαλάει τα σχέδια, γιατί κατεβάζει φερτά υλικά που θα μείωναν σε βάθος χρόνου το βάθος της θάλασσας, κάτι απαγορευτικό για ένα λιμάνι. Έπρεπε λοιπόν το ποτάμι να εξαφανιστεί και στη θέση του να γίνει ένα τσιμεντένιο κανάλι. Δεκαεπτά (17) χιλιόμετρα ποταμιού θα γίνουν ένα τερατώδες τσιμεντένιο κανάλι όπου θα μπαίνουν μέσα οι μπουλντόζες όποτε χρειάζεται, για να καθαρίζουν τα φερτά υλικά, ώστε αυτά να μην κατεβαίνουν στο λιμάνι. Για να μπορέσουν να το κάνουν όμως δίχως αντιδράσεις, έπρεπε να βρουν μια καλύτερη δικαιολογία. Δε θα μπορούσαν έτσι εύκολα να καταστρέψουν ένα ποτάμι, εάν δεν έπειθαν ότι συντρέχει κάποιος πολύ σοβαρός λόγος. Και τον κατασκεύασαν αυτό το λόγο. Είπαν λοιπόν ότι το ποτάμι απειλεί τη ζωή των ανθρώπων και πως αυτό το έργο που θα κάνουν είναι έργο αντιπλημμυρικό. Και αυτό το βάφτισαν ξανά ανάπτυξη και πρόοδο. Και αυτό το φάγαμε. Όλα τα τρώμε τελικά
Μ΄ ένα σμπάρο όμως ένας καλός κυνηγός μπορεί να σκοτώσει πολλά τρυγόνια κι όλου του κόσμου τα πουλιά, όπου κι αν τραγουδάνε. Έτσι και οι άρχοντές μας. Με την τσιμεντοποίηση του ποταμιού θα απελευθερωθεί χώρος σε μια μεγάλη περιοχή γύρω από τα Σπάτα, ώστε να χτιστεί κι αυτή. Και αυτό θα το βαφτίσουν ξανά ανάπτυξη και πρόοδο. Και θα το φάμε κι αυτό
Αγαπητέ Θανάση, η Ανατολική Αττική εξελίσσεται στο νέο Ελ Ντοράντο των εγχώριων και διεθνών αρπακτικών. Αφού κατέστρεψαν τη Δυτική Αττική και αφού ξεπούλησαν το Ελληνικό σε ντόπιους και ξένους καρχαρίες, έχουν στρέψει τα σαγόνια τους σ’ αυτή τη μεριά της Αττικής, που παρά τις βίαιες ανθρώπινες επεμβάσεις, ακόμη αντέχει. Για πόσο ακόμη όμως; Ήδη οι αιτήσεις για την κατασκευή μεγαλοξενοδοχείων κάνουνε ουρά. Ο νυν δήμαρχος μάλιστα υποσχέθηκε – καλύτερα απείλησε - ότι θα μετατρέψει την πόλη της Ραφήνας σε νέα Ριβιέρα. Ανάπτυξη και πρόοδο το είπε και αυτό. Και ο λαός αυτής της χώρας μαθημένος να χάφτει όλα τα ψέματα των αρχόντων, και αυτό το έχαψε. Και μένουνε μόνο κάτι λίγοι να φωνάζουν, που οι άρχοντες τους φωνάζουν γραφικούς και περιθωριακούς
Αυτό ήταν το παραμύθι της πόλης μας, αγαπητέ Θανάση. Κι αν στο είπαμε είναι γιατί γνωρίζουμε πως νοιάζεσαι. Κι εμείς από τη μεριά μας επιμένουμε να τραγουδάμε «Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει / Ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει»
Με εκτίμηση
Νίκος Σίμος / Χρήστος Κωστούλας
διαχειριστές της ιστοσελίδας atticavoice.gr και μέλη της Κίνησης για την Προστασία του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
Αυτοί που κυβερνούν, σε δύο πράγματα ποντάρουν. Στην άγνοιά μας και στην αδιαφορία μας. Ας πάψουμε λοιπόν να είμαστε αδιάφοροι, ας πάρουμε τη γνώση στα χέρια μας και ας δράσουμε. Με όποιον τρόπο κρίνει ο καθένας. Εδώ, η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος της Ραφήνας, μας καλεί να υπογράψουμε την έκκληση για τη σωτηρία του ποταμιού της Ραφήνας κόντρα στη σχεδιαζόμενη τσιμεντοποίησή του, σε μια διεθνή καμπάνια ενημέρωσης και αναζήτησης στήριξης.
Ακολουθεί το κείμενο με το οποίο η Κίνηση μας καλεί να μπούμε στο νεοδημιουργηθέν site www.megalorema.gr, ώστε να ενημερωθούμε και να υπογράψουμε
……………………………………………………………………………………………….
ΜΙΑ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΤΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ, ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ!
Ο Μεγάλος Ποταμός της Ραφήνας, ο τελευταίος φυσικός ποταμός της Αττικής, απειλείται από το έργο διαχείρισης, το οποίο θα αντικαταστήσει 17 χλμ της φυσικής κοίτης του ποταμού και όχθες με τσιμέντο και γαμπιόνες, μετατρέποντάς τον σε κανάλι βροχής.
Ο αγώνας για τη διάσωση του ποταμού γίνεται πλέον διεθνής.
Στην ιστοσελίδα www.megalorema.gr θα βρείτε (σε ελληνικά και αγγλικά) όλες τις πληροφορίες για τον Μεγάλο Ποταμό και το έργο διαχείρισης του:
- έναν διαδραστικό χάρτη, που απεικονίζει τις προγραμματισμένες παρεμβάσεις, τον προστατευόμενο υγρότοπο των εκβολών και τις ζώνες προστασίας των αρχαιολογικών χώρων.
- γεγονότα και φωτογραφίες για τη μεγάλη οικολογική σημασία του ρέματος
- περιγραφή του προγραμματισμένου έργου με όλα τα σχετικά έγγραφα και σχέδια
- τους λόγους για τους οποίους είμαστε αντίθετοι με το έργο
- τις γνώμες της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (HCMR) και το Ελληνικό Κέντρο Οικοτόπων/Υγροτόπων (ΕΚΒΥ) του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή υπέρ των θέσεων μας
- τις εναλλακτικές προτάσεις για χρήση Λύσεων Nature based Solutions για σκοπούς αντιπλημμυρικής προστασίας
- την υποστήριξή μας από περιβαλλοντικές οργανώσεις, συλλογικότητες και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Σήμερα, Πέμπτη 27/7 και ώρα 20.30, στην πλατεία Νηρέα, Σύρου & Ναυτίλου, θα πραγματοποιηθεί μια επίκαιρη εκδήλωση σχετικά με τη σημασία των φυσικών οικοσυστημάτων στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Θα μιλήσουν οι:
α) Κώστας Γριμάνης, υπεύθυνος για θέματα κλίματος και ενέργειας του ελληνικού γραφείου της Greenpeace
β) Ηλίας Τζηρίτης, συντονιστής δράσεων δασικών πυρκαγιών της WWF Ελλάς
Την εκδήλωση διοργανώνουν
α) η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
Έφυγε πριν λίγες ημέρες από τη ζωή ο Μιχάλης Μπουρμπούλης, ένας από τους σημαντικότερους στιχουργούς του ελληνικού τραγουδιού. Γεννημένος στην Ιθάκη το 1939, έγραψε στίχους για εκατοντάδες τραγούδια και συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους συνθέτες και ερμηνευτές.
Πολυσχιδής προσωπικότητα ο Μιχάλης Μπουρμπούλης, εκτός από στίχους έγραψε ποίηση, εξέδωσε βιβλία, έγραψε θεατρικά έργα, ανέλυσε και παρουσίασε το έργο πολλών ζωγράφων και γλυπτών της σύγχρονης Ελλάδος, ενώ εργάστηκε στις μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρείες ως κειμενογράφος και δημιουργικός διευθυντής επί 25 χρόνια περίπου.
Λόγιος και λαϊκός μαζί ο Μπουρμπούλης, έγραψε στίχους γεμάτους συμβολισμούς και αλληγορίες και με αναφορές σε πρόσωπα και ιστορία. Δε λείπουν όμως και οι απλοί εξομολογητικοί στίχοι, όπως αυτοί που έγραψε ο ποιητής για το τραγούδι «Πρόσφυγας» από το δίσκο «Μνήμη της πέτρας» του Μίκη Θεοδωράκη.
«Γράφω τραγούδια πάντα λυπημένα / χασάπικα, ζεϊμπέκικα βαριά / γιατί σ’ αυτόν τον προδομένο τόπο / νιώθω σαν πρόσφυγας χωρίς γενιά.
Τα τραγούδια μου που κλαίνε / κι έχουν ρεμπέτικους σκοπούς / μιλούν για περιφρονημένους / και καταριώνται δυνατούς.
Γράφω τραγούδια πάντα μοιρολόγια / Μανιάτικα, Ηπειρώτικα συρτά / γιατί στους δρόμους έρημη η Ελλάδα / σβήνει, ανασταίνεται και ξεψυχά»
Και είναι απολύτως σίγουρο ότι ο Μιχάλης Μπουρμπούλης θα γελούσε ειρωνικά εάν διάβαζε τη συλλυπητήρια ανακοίνωση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη και ιδιαίτερα το σημείο εκείνο όπου η υπουργός αναφέρει πως στους στίχους του Μπουρμπούλη βλέπει χαρά και αισιοδοξία. Και είναι βέβαιο πως θα της απαντούσε αναλόγως, καθώς ήταν ένας άνθρωπος που δε χαριζόταν εύκολα, παρόλο που είχε επιλέξει ένα μάλλον μοναχικό βίο, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας
Σε μια συνέντευξή του στον Κ. Παυλικιάνη, για του λόγου το αληθές, αναφέρει χαρακτηριστικά:
«… Μα εγώ δεν είμαι επαγγελματίας ώστε να φοβάμαι το κύκλωμα. Ένας ερασιτέχνης είμαι που πολλές φορές δεν δίστασα να ανοίξω την πόρτα της κόλασης και όποιον πάρει ο διάβολος
[…] Γνώρισα σχεδόν όλη την Αυλή της φωνητικής πολιτείας. Όχι, δεν είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουν και άνθρωποι που σέβονται τον απέναντι. Αυτοί τιμούν τον χώρο τους και το λειτούργημα που υπηρετούν. Μέσα στο ηχοβολείο δεν είναι όλοι μιας φυλής. Όχι. Γνώρισα λεβέντες και συνεργάστηκα ιδαλγούς άρρενες και θήλεα. Σήμερα έχω τραβηχτεί πέραν της δημοσιότητος. Καλύτερα να επισκέπτομαι τάφους αληθινών ανδρών και όχι τραπεζαρίες με κάμερες και στομφώδεις ήχους που αποκαλούνται δημιουργίες
[…] η μανία για προώθηση του εαυτού του, σε κάθε άνθρωπο είναι ένα ηφαίστειο μέσα του, που εκρήγνυται και στο τέλος καταντά να γίνεται Πομπηία. Να τον σκεπάσει το ηφαίστειο. Ευτυχώς, γιατί χωρίς αυτό δεν θα υπήρχε. Δεν θα τον γνώριζε κανείς».
Η υπαρξιακή αγωνία είναι διάχυτη στους περισσότερους στίχους του Μπουρμπούλη. Θα με δικάσει ο κούκος και τ΄ αηδόνι, γράφει στο υποβλητικό τραγούδι του Δημήτρη Λάγιου που το κάνει ακόμη πιο υποβλητικό η συγκλονιστική ερμηνεία της Σωτηρίας Μπέλλου:
«Θα με δικάσει ο κούκος και τ’ αηδόνι / μα στην Αγιάσο σταυρουδάκι μου χρυσό / τις νύχτες που θα πέφτει άσπρο χιόνι / οι Τσέτες θα κρεμάνε το Χριστό
Στον ουρανό που κάναμε ταβάνι / δε βλέπουμε τις νύχτες ξαστεριά / κουρσάροι, Φράγκοι, Βενετσιάνοι / μας πούλησαν για γρόσια και φλουριά
Στην Τροία μεγαλώνουνε τα στάχυα / και στην Αγιάσο σε μιαν έρμη εκκλησιά / ζωγράφισε ο Θεόφιλος με αίμα / το χάρο να φοράει θαλασσιά»
Δεν έλειπε βέβαια η αισιοδοξία από τους στίχους του Μπουρμπούλη. Μια αισιοδοξία όμως που πηγάζει από την επίγνωση της ανθρώπινης δύναμης να ξεπερνά τις δυσκολίες. Μην κλαις, προστάζει στο ομώνυμο τραγούδι του Ηλία Ανδριόπουλου, ίσως το πιο γνωστό του τραγούδι:
«Μην κλαις και μην φοβάσαι το σκοτάδι / εμείς που ζήσαμε φτωχοί / του κόσμου η απονιά δεν μας τρομάζει / θα έρθει και για μας μια Κυριακή»
Η ανεμελιά των παιδιών και η δύναμη της αγάπης μπορούν επίσης να γεννήσουν αισιοδοξία. Ένα από τα τραγούδια όπου αναδεικνύεται η ευαισθησία του Μπουρμπούλη είναι το «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο» του Γιώργου Χατζηνάσιου:
«Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο / δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση / Παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη / και μου λες πως σ’ αρέσει
Τα παιδιά τραγουδούν μες στους δρόμους / κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει / Τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει / σαν ανθός στο περβάζι
Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μου / κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία / Σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζει / με μικρή πολιτεία»
Ο Μιχάλης Μπουρμπούλης μπήκε στη δισκογραφία το 1975 με το τραγούδι «Έχεις την πόρτα σου κλειστή» σε μουσική Σταύρου Κουγιουμτζή που τραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας. Από κει και μετά συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες όπως το Σταύρο Κουγιουμτζή, τον Ηλία Ανδριόπουλο, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, το Μάνο Χατζιδάκι, το Μίκη Θεοδωράκη, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, το Δημήτρη Λάγιο, τον Στάμο Σέμση και άλλους, ενώ τραγούδια του ερμήνευσαν οι μεγαλύτεροι Έλληνες τραγουδιστές όπως η Χάρις Αλεξίου, η Σωτηρία Μπέλλου, η Μαρινέλλα, η Μαρία Δημητριάδη, ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Γιώργος Νταλάρας, η Μαρία Φαραντούρη, η Βίκυ Μοσχολιού, η Τάνια Τσανακλίδου, η Αλίκη Καγιαλόγλου, η Μελίνα Κανά και άλλοι πολλοί
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνεργασία του Μιχάλη Μπουρμπούλη με το Μάνο Χατζιδάκι. Σύμφωνα με αφήγηση του ίδιου του στιχουργού, γνωρίζοντας πως ο Χατζιδάκις ήταν πολύ δύσκολος με τους στίχους, εμφανιζόταν στο σπίτι του με διάφορες εκδοχές των στίχων. Εκεί, οι δυο τους έκαναν κολάζ με τους στίχους και μ΄ αυτό τον τρόπο προέκυψαν πολλά τραγούδια τους. Και ίσως γι’ αυτό το λόγο, ενώ στην πρώτη έκδοση του κύκλου «Για την Ελένη» (1978), όλοι οι στίχοι αποδίδονταν στον Μπουρμπούλη, στη δεύτερη έκδοση με τη Μαρία Δημητριάδη, το ’85, ο Χατζιδάκις χρέωσε στο όνομα του το ομότιτλο κομμάτι
Κλείνοντας αυτό το αφιέρωμα, θα αναφερθούμε σε δύο ακόμη πράγματα που δεν θα συναντήσουμε στα υπόλοιπα αφιερώματα που γράφτηκαν με αφορμή το θάνατο του μεγάλου στιχουργού. Το ένα είναι ένα σονέτο που έγραψε σε ηλικία μόλις 19 ετών και το εντοπίσαμε σε μια ανάρτηση στο fb του φίλου του Σπύρου Αρσένη, πρώην δημάρχου της Ιθάκης. Όπως ανέφερε σε παλαιότερη συνέντευξη στην ΕΡΤ ο Μπουρμπούλης, είχε αρχίσει να γράφει σονέτα ήδη από την ηλικία των 16 ετών, ακολουθώντας την Επτανησιακή παράδοση και παρακινούμενος από το έργο ενός άλλου μεγάλου Ιθακήσιου ποιητή, του Λορέντζου Μαβίλη
Το δεύτερο είναι ένας μικρός έπαινος από το στιχουργό προς τον γράφοντα για ένα παλαιότερο αφιέρωμάτου στην κοινή αγαπημένη τους, την Ιθάκη. Έναν έπαινο που από τότε ο γράφων τον φυλά σαν ένα παράσημο τιμής
Ολοκληρώνοντας το αφιέρωμα στο Μιχάλη Μπουρμπούλη, ετοιμάσαμε μια λίστα με τραγούδια που έχουν γραφτεί πάνω σε στίχους του. Η επιλογή της σειράς των τραγουδιών έγινε με κριτήριο την ημερομηνία κυκλοφορίας τους, από το παλαιότερο προς το νεότερο
Το Μάρτιο του 1994 ο Κορνήλιος Καστοριάδης, έδωσε μια μεγάλη συνέντευξή στη δημοσιογράφο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» Τέτα Παπαδοπούλου. Αυτή η συνέντευξη αποτέλεσε μέρος του βιβλίου της δημοσιογράφου «Για τον Κορνήλιο Καστοριάδη – “Είμαστε υπεύθυνοι για την ιστορία μας”». Γιατί, έτσι είναι. Δε φταίνε μόνο οι άλλοι. Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης. Ακόμη κι αν δε φαίνεται πουθενά άμεσα η εμπλοκή μας. Σε όλα εμπλεκόμαστε, θέλουμε δε θέλουμε. Με τις επιλογές μας και με την αδιαφορία μας.
Μπορείτε να μολυ εξηγήσετε γιατί οι Έλληνες, που σκοτώνονταν εννέα χρόνια, για να απελευθερωθούν από τους Τούρκους, θέλησαν αμέσως μετά έναν Βασιλιά; Και γιατί, αφού έδιωξαν τον Όθωνα, έφεραν τον Γεώργιο; Και γιατί μετά ζητούσαν ''ελιά, ελιά και Κώτσο Βασιλιά'';
Σύμφωνα με την ''αριστερή'' άποψη όλα αυτά τα επέβαλαν η Δεξιά, οι κυρίαρχες τάξεις και η μαύρη αντίδραση. Μπορούμε όμως σήμερα να πούμε ότι όλα αυτά τα επέβαλαν στον ελληνικό λαό ερήμην του ελληνικού λαού; Μπορούμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός δεν καταλάβαινε τι έκανε; Δεν ήξερε τι ήθελε, τι ψήφιζε, τι ανεχόταν;
Σε μια τέτοια περίπτωση αυτός ο λαός θα ήταν ένα νήπιο. Εάν όμως είναι νήπιο, τότε ας μη μιλάμε για δημοκρατία. Εάν ο ελληνικός λαός δεν είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, τότε, ας του ορίσουμε έναν κηδεμόνα. Ο ελληνικός λαός - όπως και κάθε λαός - είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, συνεπώς είναι υπεύθυνος για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα.
Για όποιο κακό συνέβη στην ιστορία μας ο ελληνικός λαός δε φέρει καμία ευθύνη. Έτσι, μόλις έρθουν τα δύσκολα και πάρουμε λάθος αποφάσεις και ακολουθήσουν οι συνέπειες των δικών μας λαθών, τι κάνουμε; Ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους. Πάντα φταίει κάποιος άλλος. Ποτέ εμείς. Για κάθε καταστροφή υπεύθυνοι είναι οι άλλοι, οι οποίοι εισέβαλλαν, οι οποίοι μας ξεγέλασαν, οι οποίοι μας εκμεταλλεύτηκαν.
Ως πότε όμως; Ως πότε θα ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους; Δεν δικάζουμε κανέναν. Μιλάμε για ιστορική και πολιτική ευθύνη. Ο ελληνικός λαός δε μπόρεσε ως τώρα να δημιουργήσει μια στοιχειώδη πολιτική κοινωνία. Μια πολιτική κοινωνία, στην οποία, ως ένα μίνιμουμ, θα θεσμισθούν και θα κατωχυρωθούν στην πράξη τα δημοκρατικά δικαιώματα τόσο των ατόμων όσο και των συλλογικοτήτων.
Ο μακαρίτης ο Γιώργος Καρτάλης έλεγε κάνοντάς μου καζούρα στο Παρίσι το 1956: ''Κορνήλιε, ξεχνάς ότι στην Ελλάδα δεν έγινε Γαλλική Επανάσταση'' . Πράγματι, στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει εποχή που ο λαός να έχει επιβάλλει έστω και στοιχειωδώς, τα δικαιώματά του. Και η ευθύνη, για την οποία μίλησα, εκφράζεται με την ανευθυνότητα της παροιμιώδους φράσης: ''Εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;'' . Ναι κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στο χώρο και στον τομέα που βρίσκεσαι! Οι λογαριασμοί που έχει κανείς με τον τόπο που γεννήθηκε, που μεγάλωσε, που τη γλώσσα του μιλάει, δεν κλείνουν ποτέ.
Ήταν τέτοιο το βάρος των ναζιστικών εγκλημάτων ώστε δύο ολόκληρες γενιές Γερμανών έζησαν υπό το ασήκωτο βάρος των ενοχών. Η πρώτη μάλιστα γενιά έζησε και υπό συμμαχική κατοχή και διαιρεμένη. Η δεύτερη γενιά απελευθερώθηκε από την κατοχή και ενώθηκε, οι ενοχές όμως παρέμεναν και απαγόρευαν κάθε προσπάθεια υποστήριξης ή δικαιολόγησης του ναζιστικού καθεστώτος. Η τρίτη γενιά των Γερμανών φαίνεται ότι σιγά σιγά ξεπερνά τις ενοχές και - κάποιο μέρος της τουλάχιστον - τολμά να εμφανίζεται απολογητής ή αρνητής των ναζιστικών θεωριών προσπαθώντας να αναθεωρήσει την ιστορία
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται διάφορες κινήσεις όπως η άρνηση της ύπαρξης του ολοκαυτώματος των Εβραίων ή της συκοφάντησης της αντίστασης των Ελλήνων απέναντι στα ναζιστικά στρατεύματα ως παράνομη είτε επειδή ο επίσημος στρατός είχε παραδοθεί είτε επειδή οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν ανορθόδοξα όπλα, δικαιολογώντας με αυτό τον τρόπο τις ναζιστικές θηριωδίες έναντι του άμαχου πληθυσμού και τα δεκάδες ολοκαυτώματα ελληνικών χωριών
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η άποψη πως η μεγάλη πλειοψηφία του γερμανικού πληθυσμού δεν γνώριζε για τα ναζιστικά εγκλήματα απέναντι στους Εβραίους, στους κομμουνιστές, στους ομοφυλόφιλους, στους τσιγγάνους, στα άτομα με αναπηρία. Δεν γνώριζε δηλαδή την εφαρμογή στην πράξη της Τελικής Λύσης, του κωδικού ονόματος που έδωσαν οι ναζί στο οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης των Εβραίων αρχικά και το οποίο επεκτάθηκε σε όσους δεν πληρούσαν τα χαρακτηριστικά της Άριας Φυλής, όπως προαναφέραμε.
Φυσικά, η πραγματικότητα είναι πως όλη η γερμανική κοινωνία γνώριζε. Γνώριζε όμως πως αν κάποιος αντιδρούσε, τον περίμενε και αυτόν το ίδιο φριχτό τέλος με τις παραπάνω κοινωνικές ομάδες. Το φίδι του ναζισμού είχε μεγαλώσει τόσο που κανένας δεν μπορούσε να σηκώσει το ανάστημά του και να αντισταθεί. Όταν το φίδι του ναζισμού μεγαλώσει, έχει τόσο δραστικό δηλητήριο που μπορεί να ποτίσει όλη την κοινωνία και άλλους να τους κάνει φίδια σαν κι αυτό και άλλους να τους παραλύσει από το φόβο.
Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά; Γιατί μάθαμε πως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Ραφήνας-Πικερμίου με το συνδυασμού του Κώστα Ξηντάρα είναι ο Τάσος Συμιγδαλάς.
Εκτός όλων των άλλων δραστηριοτήτων του, είναι ο εκδότης των βιβλίων του Κωνσταντίνου Πλεύρη, που αυτοβούλως και με υπερηφάνεια (εμετικό θράσος θα λέγαμε καλύτερα) αυτοπροσδιορίζεται ως ναζί και προς επίρρωση τούτου, ως δικηγόρος του Γιάννη Λαγού στη δίκη της Χρυσής Αυγής, δε δίστασε να σηκώσει το χέρι του μέσα στο δικαστήριο και να χαιρετήσει ναζιστικά. Ο Συμιγδαλάς αποτέλεσε επίσης ηγετικό μέλος του πολιτικού φορέα που δημιούργησε ο Γιάννης Λαγός, εν μέσω της δίκης της Χρυσής Αυγής, με το όνομα «Εθνική Λαϊκή Συνείδηση» (ΕΛΛΑΣΥΝ)
Ας επιστρέψουμε όμως στο ψηφοδέλτιο του Κώστα Ξηντάρα το οποίο εμφανίζεται ως ανεξάρτητο, είναι κοινό όμως μυστικό πως δημιουργήθηκε και αβαντάρεται από τη βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και πρώτη σε ψήφους στην Ανατολική Αττική Σοφία Ζαχαράκη, ίσως ως ανταπόδοση της στήριξης που της προσέφερε ο συγκεκριμένος πολυπαράγοντας της περιοχής στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές. Στο πλαίσιο μιας κατ’ επίφαση κομματικής και πολιτικής ανεξαρτησίας εντάχθηκαν στο ψηφοδέλτιο αυτό και άνθρωποι που είναι ή δηλώνουν ή νομίζουν πως είναι αριστεροί. Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν καλό είναι να μάθουν ποιος είναι συνυποψήφιος με αυτούς για να μην μπορούν να πουν ότι δεν γνώριζαν
Πριν όμως προχωρήσουμε σε περισσότερες λεπτομέρειες, ως atticavoice.gr, σχετικά με την πολιτική δράση και τις πολιτικές θέσεις του Τάσου Συμιγδαλά, ας δώσουμε αρχικά το λόγο σε πιο αναγνωρίσιμα μέσα ενημέρωσης που με κανένα τρόπο βέβαια δε θα μπορούσε κανείς να τα κατατάξει ως αριστερά ή ακροαριστερά ή φιλοαναρχικά και να τα κατηγορήσει ενδεχομένως για «εμπαθή μονομέρεια», όπως ίσως θα έκανε για την atticavoice.gr
Ας δώσουμε αρχικά το λόγο στη Real News , σε άρθρο της οποίας αποκαλύπτεται ότι ο Τάσος (Αναστάσιος) Συμιγδαλάς αποτελεί ηγετικό μέλος της «Εθνικής Λαϊκής Συνείδησης» που δημιούργησε ο υπόδικος τότε χρυσαυγίτης Γιάννης Λαγός
Όπως αναφέρει το άρθρο της Real News: «Τον προσεχή Νοέµβριο προγραµµατίζεται να ξεκινήσει και επίσηµα τη λειτουργία του ο νέος πολιτικός φορέας, µε επικεφαλής τον κατηγορούµενο ως καθοδηγητή των εγκληµατικών ταγµάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής, Γιάννη Λαγό. Έχοντας επιλέξει την ονοµασία “Εθνική Λαϊκή Συνείδηση” για την κίνησή του, ο υπόδικος, ανεξάρτητος πλέον ευρωβουλευτής θα έχει τη στήριξη τουλάχιστον άλλων δύο πρώην βουλευτών της οργάνωσης, οι οποίοι επίσης είναι κατηγορούµενοι στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Πρόκειται για τον Παναγιώτη Ηλιόπουλο και τον γνωστό ως «Καιάδα», Γιώργο Γερµενή, οι οποίοι θα συµµετάσχουν στο συντονιστικό συµβούλιο του νέου φορέα, ενώ µε τον Λαγό αναµένεται να συµπράξει και ένας άλλος πρώην βουλευτής της Χρυσής Αυγής, ο Νίκος Κούζηλος. Στο συντονιστικό συµβούλιο υπάρχουν άλλα τρία παλαιότερα στελέχη της Χρυσής Αυγής, αλλά και ο δικηγόρος Γιάννης Ζωγράφος, ο οποίος στη δίκη έχει εσχάτως αναλάβει την υπεράσπιση του Π. Ηλιόπουλου. Αξίζει επίσης να σηµειωθεί ότι στην ηγετική οµάδα του νέου φορέα περιλαµβάνεται και ο συνεργάτης του Κώστα Πλεύρη, ο εκδότης βιβλίων εθνικιστικού περιεχοµένου και τηλεπωλητής Αναστάσιος Συµιγδαλάς»
Στις πρόσφατες εθνικές, ο Τάσος Συμιγδαλάς έχει εγκαταλείψει πλέον την ΕΛ.ΛΑ.ΣΥΝ και εμφανίζεται ως επικεφαλής ενός νεοσυσταθέντος κόμματος που ονομάζεται ΚΥΜΑ Ελληνισμού. Το ΚΥΜΑ δεν κατέβηκε στις εκλογές, αλλά στήριξε το κόμμα «ΠΑΤΡΙΔΑ-Αφροδίτη Λατινοπούλου». Σχετικά με αυτό, διαβάζουμε από το Πρώτο Θέμα: « … αρκετά από τα στελέχη του κόμματος “ΠΑΤΡΙΔΑ-Αφροδίτη Λατινοπούλου” φαίνεται ότι προέρχονται από ένα κόμμα που ονομάζεται ΚΥΜΑ Ελληνισμού. Επικεφαλής του είναι ο Τάσος Συμιγδαλάς, ο οποίος είναι παλιό στέλεχος του ευρύτερου εθνικιστικού χώρου, μαθητής και σταθερός συνομιλητής του Κωνσταντίνου Πλεύρη. Ο κ. Συμιγδαλάς είναι από το 2012, με βάση το βιογραφικό του, επικεφαλής των εκδόσεων ΗΛΕΚΤΡΟΝ. Με μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο, εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι οι εκδόσεις ΗΛΕΚΤΡΟΝ έχει εκδώσει πλούσιο συγγραφικό έργο του κ. Πλεύρη, όπως τα βιβλία “Εβραίοι, όλη η αλήθεια” και “Ας μιλήσουμε για Εβραίους”, αλλά και το πεντάτομο έργο του υπουργού Τύπου της Χούντας Σπύρου Ζουρνατζή «21 Απριλίου 1967- Μύθοι και Αλήθεια». Η ανοιχτή επαφή του κ. Συμιγδαλά με τον Κωνσταντίνο Πλεύρη, ο οποίος πρόσφατα διεγράφη από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών για τον ναζιστικό χαιρετισμό μέσα στην αίθουσα της δίκης για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, γεννά ερωτήματα»
Ας πάμε όμως και στη γνωστή ακροδεξιά εφημερίδα “Στόχος”, η οποία εξηγεί την αποχώρηση του Τάσου Συμιγδαλά από το κόμμα του Γιάννη Λαγού, μια αποχώρηση που οδήγησε στη δημιουργία του κόμματος ΚΥΜΑ : “ Εξελίξεις στον Πατριωτικό Χώρο: Ο Τάσος ο Συμιγδαλάς, πιό γνωστός ως "δεξί χέρι" του Κώστα Πλεύρη (λόγω του ότι είναι επικεφαλής των εκδόσεων «Ήλεκτρον») ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑ από την "Ελληνική Λαϊκή Συνείδηση" (ΕΛΑΣΥΝ) του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Γιάννη Λαγού!”
Στη συνέχεια, ο «Στόχος» παραθέτει αποσπάσματα από μια εκπομπή του Τάσου Συμιγδαλά στην ιστοσελίδα ενός blogger του εθνικιστικού χώρου. Τα παραθέτουμε κι εμείς, εμπλουτισμένα με επιπλέον αποσπάσματα όπως τα απομαγνητοφωνήσαμε από την εκπομπή αυτή και στα οποία αποσπάσματα ο Τάσος Συμιγδαλάς καλεί όλους τους χρυσαυγίτες να ενωθούν με τον υπόλοιπο ακροδεξιό-εθνικιστικό χώρο (που τον αποκαλούν εθνικοπατριωτικό) με πιθανό ηγέτη τον Ηλία Κασιδιάρη
Ακολουθούν τα βίντεο με την απομαγνητοφώνηση τους
«Και θα σού κάνω και μία αποκάλυψη επειδή είσαι τώρα παρών: Η ποινή μου λήγει τον Αύγουστο [σ.σ η ποινή στην οποία αναφέρεται ο Τ. Συμιγδαλάς είναι η 3μηνη αποβολή από όλα τα όργανα της ΕΛΑΣΥΝ, εξαιτίας ενός άρθρου που είχε γράψει στην εφημερίδα "Ελ. Ώρα" υπέρ της Ν.Δ. για τον τρόπο που διαχειρίστηκε την κρίση με τον Κορωνοϊό], αλλά εγώ έχω αποχωρήσει ήδη από την ΕΛΑΣΥΝ! Δε μπορώ να απολαμβάνω καθήμενος στο πλάι πολυδιασπασμένο έναν Χώρο ο οποίος πρέπει να παλέψει όλος μαζί, γιατί ο καθένας έχει τις αξίες του: Και ο Γιάννης ο Λαγός έχει τις αξίες του, και ο Ηλίας ο Κασιδιάρης έχει τις αξίες του, και ο Νίκος ο Μιχαλολιάκος έχει τις αξίες του, και ο Γιώργος ο Καρατζαφέρης έχει τις αξίες του. Και ο οποιοσδήποτε επικεφαλής Εθνικοπατριωτικού φορέα πρέπει, διάολε, πιά να κάτσουν να τα βρούνε, γιατί εδώ χανόμαστε κι εμείς παίζουμε αμπάριζα ποιός θα βγει πρώτος.
Εγώ κάνω τη δήλωση ότι, όπως το είπα στις 7/4/20, θέλω να αναλάβει την ηγεσία ο Ηλίας ο Κασιδιάρης. Ο Γιάννης ο Λαγός είναι επίσης ένα κομμάτι το οποίο δεν μπορεί να μην πρωταγωνιστεί. Έχει ρόλο, έχει το ρόλο να μας εκπροσωπεί στην Ευρώπη. Έχει το ρόλο στο εσωτερικό ο Ηλίας ο Κασιδιάρης να εκπροσωπεί τον ελληνικό πατριωτικό χώρο
Εγώ μένω πίσω και αποχωρώ σήμερα από την ΕΛΑΣΥΝ επίσημα. Από κει και πέρα περιμένω και , εφόσον θεωρούνε χρήσιμη την παρουσία μου μέσα στον Νέο Ενιαίο Φορέα που μπορούν να φτιάξουν οι δυό τους, οι τρείς τους, οι πέντε τους, τότε το ξανασυζητάμε
… Σ' αυτόν τον δίαυλο καλώ τον Ηλία τον Κασιδιάρη, το Γιάννη το Λαγό, το Νίκο το Μιχαλολιάκο. Τον Γιώργο τον Καρατζαφέρη … οποιονδήποτε άνθρωπο επικεφαλής επικεφαλής εθνικοπατριωτικού φορέα θεωρέι ότι μπορεί να μας πει κάτι καινούργιο προκειμένου να επιτευχθεί μια ενότητα στον πολυδιασπασμένο αυτό χώρο και μια ελπίδα για το αύριο της Ελλάδας μας»
αλλά και όταν -όντας ακόμα στην ΕΛΛΑΣΥΝ- καλούσε τον Κασιδιάρη να αναλάβει την ηγεσία του μορφώματος του Λαγού
Απαντώντας στην ερώτηση πανελίστα του, αν "υπάρχει η δυντότητα η ΧΑ με την ΕΛΛΑΣΥΝ να συνεργαστεί" λέει:
Εγώ κάνω τώρα δημόσια πρόσκληση στον Ηλία τον Κασιδιάρη -γιατί με τον κ. Μιχαλολιάκο για τους λόγους που προανέφερα και κατά το παρελθόν δεν τα βρήκαμε, δεν συμφωνήσαμε- εγώ καλώ δημόσια τον Ηλία τον Κασιδιάρη να έρθει να ηγηθεί στην ΕΛΛΑΣΥΝ, με την ευύθνη που φέρει ο λόγος μου και την ευθύνη που φέρω για τον λόγο που εκστομώ (!!!)
Στις 5/9/2018, ο Τάσος Συμιγδαλάς εμφανίζεται μαζί με τον Κ.Πλεύρη στο πλευρό της Χρυσής Αυγής σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε εναντίον της ανέγερσης τζαμιού στο Βοτανικό
Από την ιστοσελίδα JailGoldenDawn διαβάζουμε:
«Μετά από σχετική φημολογία στα έντυπα και τις ιστοσελίδες του φασιστικού και ακροδεξιού χώρου, πραγματοποιήθηκε ο αρραβώνας Μιχαλολιάκου και Κώστα Πλεύρη, με δημόσια παρουσία του δεύτερου στη συγκέντρωση που οργάνωσε η Χρυσή Αυγή στον Βοτανικό ενάντια στην ανέγερση μουσουλμανικού τεμένους.
Η οργάνωση ανάρτησε τη φωτογραφία στην ιστοσελίδα της για να στείλει στους οπαδούς της το μήνυμα της “συμπόρευσης”. Ο Πλεύρης συνοδευόταν από τον “υπαρχηγό” του Τάσο Συμιγδαλά και δέκα περίπου άτομα με μαύρα μπλουζάκια και διακριτικά της ομάδας τους (“Η”)»
Περνάμε τώρα στην Εφημερίδα των Συντακτών και σε ένα δημοσίευμά της από τις 10/5/2021:
“ Σε μια εξαιρετικά διαφωτιστική εκπομπή του Τάσου Συμιγδαλά, στενού συνεργάτη του Κώστα Πλεύρη και επίδοξου συντονιστή των διασπασμένων κομματιών της Χρυσής Αυγής (ομάδες Μιχαλολιάκου, Κασιδιάρη, Λαγού κ.λπ.) εμφανίστηκε το παλιό στέλεχος της οργάνωσης Παναγιώτης Μπαντέμης και ακολούθησε μια εξαιρετικά αποκαλυπτική ανταλλαγή απόψεων για τα καλά της χούντας αλλά κυρίως του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού (5.5.2021)”
Ποιος είναι ο Μπαντέμης τώρα; Όπως αναφέρει το άρθρο : Ο Μπαντέμης καταδικάστηκε αμετάκλητα για ληστεία και απόπειρα ληστείας με ρατσιστικό χαρακτήρα, για το έγκλημα της Χρυσής Αυγής στο Μεταξουργείο το 2011. Οταν, στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, 10μελές Τάγμα Εφόδου της ναζιστικής οργάνωσης με επικεφαλής τον Μπαντέμη, που ήταν τότε πυρηνάρχης της στη Δράμα, επιτέθηκε σε δυο γυναίκες από τη Βόρεια Ήπειρο. Ο Μπαντέμης τις ρώτησε αν είναι Αλβανίδες και όταν εκείνες απάντησαν ότι είναι Ελληνίδες, τους ζήτησε ταυτότητες. Οι γυναίκες αρνήθηκαν να τις επιδείξουν και οι δράστες τις χτύπησαν άγρια και απέσπασαν την τσάντα της πρώτης γυναίκας, αφαιρώντας χρηματικό ποσόν, ενώ αποπειράθηκαν να πάρουν και το κινητό της δεύτερης.
Όταν μία κοινωνία προσπαθεί να απαλλαγεί από τον ναζισμό και τον φασισμό και τους εκπροσώπους τους (προσπαθεί άραγε;) δεν πρέπει να επιτρέπει στεγανά παρασιτικής επιβίωσης του τέρατος μέσα στα κύτταρα της. Πολύ περισσότερο μέσα στα θεσμικά της κύτταρα, Οφείλει να καταδεικνύει και να καταδικάζει αυτά τα πρόσωπα, τις πρακτικές και τις οργανώσεις τους που ξεπηδάνε πάνω στο πρόσφορο γι' αυτά υπόστρωμα της πνευματικής, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής εξαθλίωσης της.
Η νεοσυσταθείσα δημοτική κίνηση πολιτών της Ραφήνας και του Πικερμίου, η "Γη & Ελευθερία", αυτοσυστήνεται με λίγα λόγια, θέτοντας συγκεκριμένους στόχους και προτεραιότητες . Ακολουθεί ένα σύντομο κείμενο που μοιράστηκε στην πρώτη Ιδρυτική της Συνέλευση την Κυριακή 16/7/23
Ζούμε σε ένα τόπο που συνδυάζει φυσική ομορφιά (θάλασσα, πράσινο) με έναν ήρεμο και ανθρώπινο τρόπο ζωής. Για αυτό και τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν το Δήμο μας σαν τόπο μόνιμης κατοικίας.
Από την άλλη, η περιοχή μας έχει υποστεί τελευταία μια σειρά από καταστροφές, κυρίως πυρκαγιές, που έχουν αφήσει μεγάλες πληγές στο περιβάλλον, στους ανθρώπους και στις υποδομές.
Παράλληλα, ακούμε αποσπασματικά ψιθύρους από τα κρατικά σχέδια για την περιοχή, σχέδια που καταστρώνονται “για εμάς χωρίς εμάς” και αφορούν το Λιμάνι, την Αττική Οδό και άλλες μεγάλες υποδομές.
Αυτά τα σχέδια θα αλλάξουν για πάντα τον τόπο μας και τον τρόπο ζωής μας. Η αμέσως επόμενη περίοδος θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, καθώς ο σχεδιασμός θα διαμορφώνεται και θα υλοποιείται μακριά από εδώ, σε υπουργικά και άλλα γραφεία, χωρίς κανείς να παίρνει υπόψη τη θέληση των πολιτών αυτού του τόπου.
Ο συνδυασμός ΓΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ θα αγωνιστεί ώστε εμείς οι δημότες να είμαστε όσο το δυνατόν καλύτερα ενημερωμένοι, να συμμετέχουμε και να παρεμβαίνουμε ενεργά στη λήψη των αποφάσεων και να φροντίσουμε ώστε να διασφαλίζεται ο σεβασμός στο περιβάλλον, το φυσικό και πολιτιστικό τοπίο και να μην επιβαρύνεται το κλίμα, στοιχεία απαραίτητα για την ποιότητα της ζωής και τη σωματική και ψυχική υγεία των κατοίκων, δημοτών και μη.
Συγκεκριμένα, οι κύριοι άξονες του προγράμματός μας είναι
Αποκατάσταση της δημοκρατικής λειτουργίας του Δήμου, με συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση των σημαντικών αποφάσεων για το μέλλον του τόπου, με πλήρη και λεπτομερή ενημέρωση, δημόσια διαβούλευση και συζήτηση όλων των απόψεων
Ματαίωση του έργου διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας με γκρίζες υποδομές (τσιμέντο, σαραζανέτια) και επανασχεδιασμό του έργου με «λύσεις βασισμένες στη φύση» για την αντιπλημμυρική προστασία με σεβασμό στην βιοποικιλότητα, όπως επιτάσσει πλέον ο Νόμος για την Αποκατάσταση της Φύσης της Ε.Ε.
Απόλυτη προστασία, βελτίωση και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος του δήμου μας που περιλαμβάνει την παράκτια ζώνη, τις δασικές και ημι-ορεινές εκτάσεις, τα ποτάμια οικοσυστήματα (Μεγάλο Ρέμα, Βαλανάρης, Δασαμάρι κ.α.) και τους υγροτόπους (εκβολή Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, Μαρίκες, Παλαιοντολογικός Πικερμίου κλπ.).
Έργα υποδομής με βάση τις ανάγκες του τόπου και όχι για να εξυπηρετήσουν οικονομικά και άλλα συμφέροντα ώστε να μην αλλοιωθεί περαιτέρω η φυσιογνωμία της περιοχής. Δεν θέλουμε και δεν μπορεί η Ραφήνα να γίνει Πειραιάς. Όχι σε φαραωνικού τύπου οδικά έργα που θα μεταμορφώσουν το Δήμο μας σε ένα πλήρως αστικοποιημένο περιβάλλον. Αυστηρή παρακολούθηση των εν εξελίξει έργων (ΚΕΛ. αποχέτευση) ώστε να ελαχιστοποιούνται η όχληση και οι επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Ουσιαστικές παρεμβάσεις για τη βελτίωση της λειτουργίας του Δήμου και της ποιότητας ζωής των κατοίκων σε βασικούς τομείς όπως: Διαχείριση απορριμμάτων, Μέσα μεταφοράς, Βελτίωση κυκλοφοριακών συνθηκών, Πρόληψη πυρκαγιών και πλημμυρών, Παιδεία και μέριμνα για τα παιδιά (παιδικές χαρές κλπ), Πολιτισμός, Αθλητισμός. Ισότιμη πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες για ευάλωτες ομάδες πολιτών όπως άτομα με κινητικές ή ψυχο-κοινωνικές δυσκολίες, άπορους, πρόσφυγες, μετανάστες κλπ.
Κύριος και απλός. Έτσι θέλει να είναι - λέει σε συνέντευξή του - ο Χρήστος Τσιτρούδης και γι αυτό ονόμασε τον εαυτό του Monsieur Minimal. Με αυτό το όνομα άρχισαν να φτάνουν στ΄αυτιά μας οι πρώτες του συνθέσεις και με έκπληξη συνειδητοποιούσαμε – άλλοι πιο γρήγορα και άλλοι πιο αργά - ότι ήταν συνθέσεις Έλληνα
Κύριος και απλός λοιπόν. Μόνο που τη μουσική του σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε απλή. Ο Monsieur Minimal έχει καταφέρει από τη μια να δημιουργήσει το δικό του αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό μουσικό ήχο και από την άλλη έχει καταφέρει να συνδυάσει ένα πλήθος ετερόκλητων μουσικών επιρροών με τρόπο γοητευτικό. Χρησιμοποιώντας ως βάση τον ήχο των 70’s, τον μπολιάζει με ήχους από όλα τα είδη της σύγχρονης μουσικής σκηνής. Pop, rock, new wave, soul, blues, electro ακόμη και ήχοι της Ανατολής δένουν μεταξύ τους σε ένα άκρως γοητευτικό ηχητικό αποτέλεσμα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι διασκευές που έχει κάνει σε ελληνικά τραγούδια των 70’s, όπως το “Σ’αναζητώ” του Γιάννη Σπανού, το “Σ’αγαπώ” του Νίκου Μαμαγκάκη και το “Υπάρχω” του Χρήστου Νικολόπουλου. Ειδικά το τελευταίο λαϊκό τραγούδι που το γνωρίσαμε με τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη, ο Monsieur Minimal κατορθώνει να το μεταμορφώσει σε ένα ρυθμικό ψυχεδελικό κομμάτι και να του δώσει μια εντελώς διαφορετική διάσταση
Ταξιδιάρικος, λικνιστικός, δροσερός και ερωτικός ο ήχος του Monsieur Minimal ταιριάζει απόλυτα στα ατέλειωτα καλοκαιρινά βράδια. Για το σκοπό αυτό ετοιμάσαμε μια λίστα με επιλογές από όλες τις δουλειές του. Καλή ακρόαση!
Η δημοτική κίνηση «Γη & Ελευθερία» καλεί σε ανοιχτή ιδρυτική συνέλευση σήμερα, Κυριακή 16/7/2023 και ώρα 7.00 μμ, στο πάρκο του Νηρέα (Σύρου 2 & Ναυτίλου, εντός του άλσους).
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ «ΓΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
«Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης …
εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής»
Κώστας Βάρναλης
Οι πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας επιβεβαίωσαν ότι ζούμε σε έναν τόπο όπου τα περιβαλλοντικά ζητήματα αντιμετωπίζονται από τους κυβερνώντες με τρόπο πλήρως αντίθετο προς τις επιταγές των σύγχρονων πολιτικών για το περιβάλλον. Οι τοπικοί μας άρχοντες προκρίνουν το τσιμέντο έναντι της βιοποικιλότητας και βάζουν το κέρδος πάνω από τη φύση. Αποδείχτηκε επίσης πως ο μόνος δρόμος για να σταματήσουν τα περιβαλλοντικά εγκλήματα, θα έρθει μόνο αν δράσουμε οι ίδιοι οι άνθρωποι συλλογικά, αλληλέγγυα και οργανωμένα.
Το ίδιο οφείλουμε να κάνουμε για όλα τα προβλήματα του τόπου μας, κόντρα στο έλλειμμα δημοκρατίας, την αδιαφάνεια και την κακοδιοίκηση που κυριαρχούν και μας ωθούν στην απάθεια και την αποχή από τα κοινά.
Το κάλεσμα αυτό είναι ακόμα ένα κάλεσμα παρέμβασης. Αυτή τη φορά για τη συγκρότηση μίας δημοτικής κίνησης που θα ασκήσει πραγματική αντιπολίτευση και ουσιαστικό έλεγχο απέναντι στην αυθαιρεσία της δημοτικής διοίκησης. Μίας δημοτικής κίνησης βάσης που θα δώσει δύναμη στη φωνή και την παρέμβαση των κατοίκων, ώστε αυτές να επικοινωνούνται απευθείας στην τοπική κοινωνία, στα συμβούλια και στα κέντρα αποφάσεων. Για να σταματήσει η διοίκηση στο Δήμο μας να ασκείται με βάση μεγάλα ή μικρά συμφέροντα, εκβιασμούς και φατρίες, αλλά με συμμετοχική αυτοδιοίκηση στην οποία θα ασκούν έλεγχο και θα έχουν λόγο ελεύθερα όλοι οι πολίτες
Πεδία παρέμβασης – τα τέσσερα Π
Περιβάλλον: Στον καιρό που προωθείται από οικονομικά κέντρα η υπέρμετρη επέκταση της κυρίαρχης συγκοινωνιακής υποδομής στην περιοχή, δηλαδή του λιμανιού της Ραφήνας, σε συνδυασμό με το αεροδρόμιο των Σπάτων και τη συνακόλουθη ανάπτυξη αυτοκινητοδρόμων εκτός κλίμακας και μέτρου, οι πιέσεις που δέχεται το περιβάλλον είναι τερατώδεις. Οι μελέτες σκοπιμότητας και εφαρμογής αποδεικνύουν πως κανένας από αυτούς τους σχεδιασμούς δεν αποσκοπεί στην αναβάθμιση του τόπου, αλλά μόνο στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων εργολάβων, παραχωρησιούχων και εκμεταλλευτών του δημόσιου χώρου. Το βέβαιο είναι – και το διαπιστώσαμε όλες και όλοι με τις επιπτώσεις της λειτουργίας του αεροδρομίου – πως η ποιότητα ζωής και ο τόπος μας υποβαθμίζονται διαρκώς. Θέτουμε ως πρώτη προτεραιότητα την αρχή της βιωσιμότητας, και διεκδικούμε αυστηρά κριτήρια και κανόνες για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της ποιότητας της ζωής των κατοίκων
Πολιτισμός : Στην πόλη, το έλλειμμα πολιτιστικών δράσεων είναι εμφανές. Μέσα στο απόλυτο πολιτιστικό κενό, η διοίκηση επικαλείται ανούσιες παρεμβάσεις αποσκοπώντας να πείσει πως έχει πολιτιστικές ανησυχίες. Πρωτοβουλίες δημοτών και συλλογικοτήτων έχουν εν μέρει καλύψει το κενό της ανεπαρκούς διοίκησης και στοιχειώδη πολιτιστικά γεγονότα λαμβάνουν χώρα περιοδικά. Αλλά η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει στις προτεραιότητες της την ενίσχυση και προώθηση των πολιτιστικών δράσεων, ειδικά των νέων ανθρώπων, που είναι και το δημιουργικότερο κομμάτι της κοινωνίας. Με όχημα την δημοτική μας κίνηση επιδιώκουμε να προωθήσουμε
φεστιβάλ κινηματογράφου και την τοπική μουσική σκηνή. Να υποστηρίξουμε νέα σχήματα και τις τέχνες. Να διεκδικήσουμε και να δημιουργήσουμε δημόσιους χώρους για τη φιλοξενία της λογοτεχνίας, των παραστατικών και των εικαστικών τεχνών.
Πρόνοια: Αδήριτη είναι η ανάγκη για προγράμματα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Είναι απαράδεκτο εν έτει 2023 η κοινωνική πρόνοια να εξαρτάται κυρίως από την φιλανθρωπία. Προωθούμε την αλληλεγγύη και δομημένες, στοχευμένες παρεμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ανακούφιση και την ενεργή συμπερίληψη συμπολιτών μας σε αυτά, με διακριτικό και ουσιαστικό τρόπο που θα διασφαλίζει την αξιοπρέπεια όλων των πολιτών .
Πολιτική: Η διαφάνεια και η συμμετοχικότητα είναι δομικά στοιχεία της δημοκρατίας, που χαρακτηρίζουν τη δική μας προσέγγιση στην άσκηση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η έλλειψή τους έχει οδηγήσει στη σημερινή αυταρχική και χωρίς έλεγχο από τους πολίτες (κακο)διοίκηση, που δεν έχει καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των δημοτών. Δεν φοβόμαστε τη σύγκρουση με κεντρικές πολιτικές, δεν προσποιούμαστε ότι είμαστε υπεράνω πολιτικής. Το αντίθετο. Το όραμά μας και οι παρεμβάσεις μας είναι ανεξίτηλα πολιτικές, όχι όμως κομματικές. Δεν παριστάνουμε ότι έχουμε έτοιμες λύσεις για όλα, έχουμε όμως την ειλικρινή πρόθεση, τη γνώση και τις αρχές για να στηρίξουμε προτάσεις έξω από τη λογική του μονόδρομου των ιδιωτικών συμφερόντων, των ιδιωτικοποιήσεων και της «ανάπτυξης» που λεηλατεί τη Γη και την Ελευθερία. Θεωρούμε όλους τους ανθρώπους ίσους, ανεξάρτητα από τον τόπο καταγωγής τους, το φύλο τους, τη θρησκεία τους και στεκόμαστε απέναντι στο φασισμό, το ρατσισμό, την ξενοφοβία, το σεξισμό, την ομοφοβία και γενικότερα σε κάθε ρητορική και πρακτική μίσους και διακρίσεων.
Καλούμε όλες και όλους εσάς που συμμερίζεστε τους ίδιους προβληματισμούς και έχετε συναφείς αρχές και προθέσεις, στην Ιδρυτική Συνέλευση της δημοτικής κίνησης με την ονομασία «Γή & Ελευθερία» για να μπορέσουμε να αλλάξουμε την κοινωνική ζωή του τόπου μας και να υπερασπιστούμε το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής μας με βάση τις πραγματικές μας ανάγκες.
Κυριακή 16/7/2023 ώρα 7μμ
στο πάρκο του Νηρέα (Σύρου 2 & Ναυτίλου, εντός του άλσους)
Επίσης και πό αυτό το linkμπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο του καλέσματος σε μορφή pdf
Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /srv/disk3/2763186/www/atticavoice.gr/templates/ts_news247/html/com_k2/templates/default/user.php on line 269