Αφορμή για το άρθρο αποτέλεσε μια συνέντευξη του γνωστού σκηνοθέτη Πάνου Κοκκινόπουλου, που μεταξύ άλλων δήλωσε πως : 

«Εγώ πιστεύω ότι ο Κασσελάκης δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο. Δηλαδή σκεφτείτε μια σειρά τέτοια, ο Κασσελάκης δεν υπάρχει. Ή σκεφτείτε το σε παράσταση του Καραγκιόζη, που με πήγαινε ο μπαμπάς μου μικρό. Τα παιδάκια από κάτω να χειροκροτάνε και να φωνάζουν “άλλαξε τα όλα πρόεδρε” και τα λοιπά, από πίσω είναι η φωνή του Πολάκη που λέει “θα κάνω αυτό και θα κάνω το άλλο” και ο τύπος που κουνάει τις φιγούρες κάθεται στη σκιά και παίζει με αυτές»

Αυτά τα λόγια μας θύμισαν μια ταινία που όταν την πρωτοείδαμε μας εντυπωσίασε με την ιδέα του σεναρίου της, άσχετα αν τελικά δεν έκανε την επιτυχία που ίσως θα της άξιζε. Μιλάμε για την ταινία “ Simone”, μια ματιά στο όχι πολύ μακρινό μέλλον της εικονικής πραγματικότητας

Στην ταινία αυτή, συναντάμε στον κεντρικό ρόλο τον Al Pacino που υποδύεται τον Viktor Taransky, έναν σκηνοθέτη που πάνω στα γυρίσματα μιας ταινίας, η σταρ (Wynona Ryder) εγκαταλείπει και τον αφήνει ξεκρέμαστο. Λύση στο πρόβλημα αναλαμβάνουν να δώσουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα δημιουργίας ειδικών εφέ. Έτσι, γεννιέται η Simone, ένα ψεύτικο αστέρι που συγκεντρώνει πάνω της όλα τα συστατικά μιας σίγουρης επιτυχίας με τη σεξουαλικότητα μίας σύγχρονης σταρ και τη γοητεία του παλιού Χόλιγουντ. Η πρώτη εικονική ηθοποιός είναι γεγονός και πολύ σύντομα γίνεται μια διασημότητα.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Andrew Niccol , σε δηλώσεις του ανέφερε: "Έχει σημασία αν οι διασημότητες είναι αληθινοί άνθρωποι; Ο πολιτισμός μας, που έχει εμμονή με τις διασημότητες, έτσι και αλλιώς δεν μπορεί να αναγνωρίσει την διαφορά ανάμεσα σ' ένα αληθινό άνθρωπό και ένα ψεύτικο

Τι συμβαίνει αν έχεις ένα ψεύτικο, τεχνητό άνθρωπο και παραλείψεις να επισημάνεις ότι αυτός είναι ψεύτικος; Πως μπορείς να συνεχίσεις την εξαπάτηση; 

Και τι συμβαίνει όταν είσαι τόσο επιτυχής στην εξαπάτηση που, όταν λες τελικά λες την αλήθεια, κανένας δεν σε πιστεύει; Η ικανότητά μας να κατασκευάζουμε ψέματα και απάτες είναι μεγαλύτερη από την ικανότητά μας να ανιχνεύουμε το ψέμα.

(…) Όλοι ξέρουμε ότι οι ψηφιακοί ηθοποιοί) έρχονται πολύ σύντομα. Θα φθάσουμε σ' ένα σημείο, που όταν θα ανοίγουμε την τηλεόραση ή ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή, θα βλέπουμε έναν ηθοποιό ή έναν παρουσιαστή και δεν θα γνωρίζουμε αν είναι με σάρκα και οστά - και ακόμα περισσότερο … δεν θα μας ενδιαφέρει"

Επιστρέφοντας στην περίπτωση του Στέφανου Κασελάκη, μπορούμε να πούμε ότι και αυτός είναι πολύ πιθανό να μην υπάρχει. Σίγουρα πάντως, στη σύγχρονη εποχή της αποθέωσης της εικόνας και της έκπτωσης του λόγου, δεν χρειάζεται να υπάρχει. Αρκεί να μας λένε τα media με πειστικό τρόπο ότι υπάρχει. Ούτε χρειάζεται να τα αλλάξει όλα, όχι. . Αρκεί να λέει πως θα το κάνει. Ούτε να έχει ιδεολογία. Άλλωστε το έχει πει και ο Άδωνις ( η πρώτη ίσως εικονική πολιτική προσωπικότητα - αν και λίγο πρωτόγονη και πολύ κωμική) πως οι ιδεολογίες είναι αυτές που κατέστρεψαν τη χώρα.

Αυτό που πρέπει να κάνει η εικόνα του Στέφανου, είναι να συνεχίσει όπως ξεκίνησε. Να είναι γοητευτική και γυμνασμένη, ευγενής και χαμογελαστή με τους υπηκόους και αυστηρή και άτεγκτη με τους εχθρούς. Όπως ακριβώς θα φερόταν ένας σοφός ηγέτης.

Από εμάς δε, η εικόνα του Στέφανου δε θα ζητήσει πολλά, θα τα κάνει αυτή για εμας. Όσοι έχουμε κάποια ευφράδεια λόγου μπορούμε βέβαια να επεμβαίνουμε στα media υπέρ της, ιδιαίτερα στην Εφημερίδα των Συντακτών που για κάποιο ακατανόητο λόγο πιστεύει πως ο Στέφανος υπάρχει και τον αντιμάχεται. Οι υπόλοιποι και περισσότεροι, μπορούμε να καθίσουμε αναπαυτικά στον καναπέ μας και να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε τα επεισόδια του σήριαλ. Που όπως φαίνεται θα έχει πολλά, μα πάρα πολλά επεισόδια

Ο δολοφονημένος νέος ήταν Ρομά, ετών 17 … Το όπλο του αστυνομικού εκπυρσοκρότησε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες … Την υπεράσπιση του αστυνομικού ανέλαβε ο γνωστός ποινικολόγος Αλέξης Κούγιας … Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Οικονόμου, προανήγγειλε ΕΔΕ ...

Άλλη μια μέρα της μαρμότας ζούμε αυτές τις ώρες, βλέποντας άλλο ένα αστυνομικό έγκλημα – καρμπόν που προσπαθεί να κουκουλωθεί ή και να δικαιολογηθεί , ενεργοποιώντας τα συντηρητικά αντανακλαστικά μιας φοβικής και ρατσιστικής κοινωνίας. Ήτανε Ρομά , σου λέει ... Δεν υπάκουσε … Αντιστάθηκε ... Θα το ερευνήσουμε …. Και με αυτές τις λίγες λέξεις, η κυβέρνηση και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ προσπαθούν να κουκουλώσουν ή και να δικαιολογήσουν τον καινούργιο φόνο. Αποφεύγουν να πουν το όνομα του δολοφονημένου– Χρήστος Μιχαλόπουλος – και εστιάζουν στο ότι αυτός ήτανε Ρομά, δηλαδή διαφορετικός, δηλαδή όχι και τόσο κανονικός

Η καθηγήτρια του, Βασιλική Περλεπέ, σε μια οργισμένη ανακοίνωση εστιάζει ακριβώς σε αυτό: «Τα ΜΜΕ, ντροπή τους, αποκάλεσαν στο ενημερωτικό δελτίο τους αυτό το αθώο παιδί Ρομά. Ντροπή τους. Αυτό το παιδί έχει όνομα, όπως όλα τα παιδιά του κόσμου. Λέγεται Χρήστος Μιχαλόπουλος, ήταν μαθητής μου, συμμαθητής του γιου μου»

Ξέρουν πολύ καλά σε ποιους απευθύνονται τα ΜΜΕ της ντροπής. Σε όλους αυτούς που μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ψέλλισαν πως «δεν μπορεί, κάτι θα του είπε του αστυνομικού». Σε όλους αυτούς που μετά τη δολοφονία του Ζακ ψέλλισαν πως «εντάξει μωρέ, ένα πρεζόνι ήτανε». Σε όλους αυτούς που θεωρούν πως η απείθεια, η ανυπακοή, η διαφορετικότητα μπορούν να τιμωρηθούν με φόνο. Σε όλους αυτούς που νομίζουν πως οι ανθρώπινες ζωές δεν έχουν όλες την ίδια αξία. Σε όλους αυτούς που νομίζουν πως είναι «κανονικοί» και πως ως κανονικοί δεν κινδυνεύουν από τους οπλισμένους δολοφόνους που τους έχουμε αναθέσει - τρομάρα μας – την ασφάλειά μας

Σε όλους αυτούς όμως τους κανονικούς που νομίζουν πως δεν κινδυνεύουν, έχει απαντήσει εδώ και δεκαετίες ο Γερμανός θεολόγος Martin Niemöller (Μάρτιν Νιμέλερ), μια από τις πιο φωτεινές μορφές της γερμανικής αντίστασης στο ναζισμό

«Όταν οι ναζί πήραν τους κομμουνιστές, σιώπησα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Όταν έκλεισαν μέσα τους σοσιαλδημοκράτες, σιώπησα, αφού δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης. Όταν πήραν τους συνδικαλιστές, σιώπησα, επειδή δεν ήμουν συνδικαλιστής. Όταν πήραν εμένα, δεν υπήρχε πια κανείς που να μπορούσε να διαμαρτυρηθεί.

Ούτε κι αυτό όμως θα το καταλάβουν οι "κανονικοί" νοικοκυραίοι. Χαμένες υποθέσεις στις δίκες της ανθρωπιάς

Κι οι νυχτερινοί ουρανοί ζωντάνεψαν από ένα φως, μια παλλόμενη, μαγευτική φλόγα.

Κεχριμπαρένια και βιολετιά, γαλακτερή και χρυσαφένια.

Σάρωσε τον ουρανό σαν γιγάντιο δρεπάνι, κι έπειτα τρεμουλιάζοντας έγινε μια σφήνα.

Λαμπρή σαν ασήμι, έσκισε τη νύχτα με την πριονωτή λάμα της.

Αργυρά σημαιάκια κυμάτισαν τρελά, βαριά λάβαρα ξεδιπλώθηκαν ράθυμα.

Με δέος γονατίσαμε και είδαμε με μάτι αγριεμένο, θαμπωμένο

τις πύρινες στρατιές να ξεχύνονται και να υποχωρούν στα πολεμικά πεδία του ουρανού

Ρόμπερτ Σέρβις

Από την «Μπαλάντα του Βόρειου Σέλαος»

Οι Φινλανδοί πίστευαν ότι ήταν Άγγελοι Κυρίου που κυνηγούσαν τους δαίμονες. Οι Λάπωνες έκρυβαν γυναίκες και παιδιά, σταμάταγαν τα έλκηθρα και μάζευαν τα κουδούνια για να μη γίνουν αντιληπτοί. Οι Νορβηγοί πίστευαν πως ερχόταν για να πάρει τις ανύπαντρες γυναίκες που είχαν ήδη γεράσει! «Αυτή είναι τόσο γριά που θα ΄ρθει να την πάρει», έλεγαν. Οι Εσκιμώοι πίστευαν πως είναι οι ψυχές των νεκρών που αναζητούν τους δικούς τους. Έτσι, κατά τη διάρκεια του φαινομένου, ούτε μιλούσαν ούτε σφύριζαν, φοβούμενοι μην κατέβει χαμηλά και τους αρπάξει. Αρχαιότερα, οι Βίκινγκς πίστευαν πως ήταν η αντανάκλαση των ασπίδων που κρατούσαν οι έφιππες Βαλκυρίες. Στην Κεντρική Ευρώπη, όπου το φαινόμενο εμφανιζόταν σπάνια, η εμφάνισή του αποτελούσε προμήνυμα μεγάλου κακού. Πολλές γκραβούρες της εποχής το παρουσιάζουν ως θηρίο της κόλασης με στόχο την καταστροφή.

Ο λόγος για το Σέλας, η αμυδρή εμφάνιση του οποίου στη χώρα μας στις 5 Νοεμβρίου, προκάλεσε πολλές συζητήσεις και έφερε το πανέμορφο αυτό φαινόμενο στην καθημερινή συζήτηση των Ελλήνων. Βλέπετε, το φαινόμενο αυτό κάνει πολύ σπάνια την εμφάνισή του σε τόσο χαμηλά γεωγραφικά πλάτη αν και όταν το κάνει, αυτό που βλέπουμε είναι μόνο ένα στατικό κόκκινο χρώμα που είναι το πάνω μέρος του Σέλαος και δεν έχει καμία σχέση με τις πολύχρωμες φαντασμαγορικές μεταμορφώσεις που έχουν την τύχη να απολαμβάνουν οι λαοί που ζουν στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη 

Όπως αναφέραμε, το Σέλας είναι ορατό από τις περιοχές που βρίσκονται κοντά στους πόλους, για αυτό και ονομάζεται Πολικό Σέλας. Όταν το φαινόμενο συμβαίνει στο Βόρειο πόλο αποκαλείται Βόρειο σέλας (Aurora Borealis η λατινική ονομασία του, δηλαδή Αυγή του Βορρά), ενώ αντίστοιχα όταν παρατηρείται στο Νότιο πόλο αποκαλείται Νότιο σέλας (Aurora Australis, δηλαδή Αυγή του Νότου). Το Σέλας, τόσο το Βόρειο όσο και το Νότιο, παρατηρείται συχνότερα κατά μήκος μιας ζώνης, της οποίας το κέντρο απέχει από τους πόλους της Γης περίπου 10 μοίρες και αυτό γιατί οι μαγνητικοί πόλοι της γης δεν ταυτίζονται ακριβώς με τους γεωγραφικούς της πόλους. Παρατηρείται κυρίως στην Βόρεια Αμερική (Καναδά και Αλάσκα και πολύ σπάνια στις βόρειες Η.Π.Α.), Γροιλανδία, Ισλανδία, Νορβηγία, Σουηδία, Φινλανδία καθώς και σε περιοχές της Σιβηρίας. Αν και το Σέλας εμφανίζεται στον Βορρά τις ίδιες σχεδόν στιγμές που εμφανίζεται και στον Νότο, η περιοχή παρατήρησης του στο Νότο είναι πρακτικά ακατοίκητη (κυρίως Ανταρκτική, Νότιο Παγωμένο και Ινδικό Ωκεανό)

«Ξαφνικά, ένα οπτικό υπερθέαμα φώτισε την αρκτική νύχτα. Πράσινες δέσμες φωτός που έμοιαζαν μ΄ ένα τεράστιο κινούμενο φίδι, εκτινάχτηκαν παντού σαν σε έκρηξη ηφαιστείου. Ξεκινώντας λίγο πιο ψηλά από τη γραμμή του ορίζοντα, κάλυψαν γρήγορα όλο τον ουράνιο θόλο αλλάζοντας διαρκώς μορφή και ταχύτητα.

Στη συνέχεια ακτινωτές φωτεινές δέσμες, που θύμιζαν τεράστιες δέσμες λέιζερ, ξεδιπλώθηκαν μπροστά μου με εκπληκτική ταχύτητα, σε όλο και πιο πολλούς χρωματισμούς.   Δίπλα στο αρχικό πράσινο, σαν συμπληρωματικά ενός ελλιπούς ουράνιου τόξου, εμφανίστηκαν σύντομα ορισμένες κίτρινες και ματζέντα φωτεινές ραβδώσεις, χορεύοντας κυριολεκτικά στον ουρανό σαν μπαλαρίνες, αλλάζοντας συνεχώς κατεύθυνση και ρυθμό.

Και τότε, καθώς το υπέροχο αυτό θέαμα ήταν έτοιμο να σβήσει, είδα από το κέντρο ακριβώς του ουρανού να ξεκινούν ομόκεντρες ακτίνες από λευκό φως που σχημάτιζαν ένα γιγάντιο λαμπερό στέμμα. Αμέσως μετά οι ακτίνες άλλαξαν κατεύθυνση και άρχισαν να περιστρέφονται ομόκεντρα γύρω πάντα από το φωτεινό στεφάνι»

Αυτή είναι η γλαφυρή περιγραφή της εμφάνισης ενός Βόρειου Σέλαος, όπως έγινε από την φωτογράφο Ε. Ζήρου και όπως αποτυπώθηκε στο περιοδικό Γαιόραμα, τ.42 σε σχετικό άρθρο του Δ. Σιμόπουλου, ιστορικού διευθυντή του Ευγενίδειου Πλανηταρίου

Σε γενικές γραμμές, το φαντασμαγορικό θέαμα του Σέλαος ξεκινά με μια αχνή λάμψη που φωσφορίζει αχνά μακριά στον ορίζοντα και σιγά σιγά αρχίζει να δημιουργείται ένας καταιγισμός φωτός που αποτελείται από αεικίνητες ακτίνες που σχηματίζουν αλλόκοτους φωτεινούς σχηματισμούς στον ουρανό που θυμίζουν κουρτίνες που σαλεύουν στο θρόισμα του ανέμου. Κάθε τόσο οι κουρτίνες εξαφανίζονται και εμφανίζονται ξανά από νέες ακτίνες φωτός που έρχονται από τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας.

Προς το τέλος του φαινομένου που μπορεί να φτάσει και τις 6 ώρες μπορεί να παρατηρηθεί, αν και όχι πάντα, το «στέμμα του Σέλαος» (corona aurora). Από το κέντρο του ουράνιου θόλου εμφανίζεται αιφνίδια ένα κυκλικό φως σαν στεφάνι, από την περιφέρεια του οποίου ξεκινούν κάθετες λευκές ακτίνες προς το έδαφος σχηματίζοντας την εικόνα ενός γιγάντιου φωτεινού στέμματος που στρέφεται με ταχύτητα, με ενδιάμεσες αιφνίδιες στάσεις. Αυτό το χαρακτηριστικό φαινόμενο διαρκεί από μόλις λίγα δευτερόλεπτα μέχρι μισό λεπτό της ώρας και στη συνέχεια εξαφανίζεται

Πώς δημιουργείται το Βόρειο Σέλας

Η γενεσιουργός αιτία του Σέλαος είναι ο βομβαρδισμός των ανώτερων στρωμάτων της ατμόσφαιρας από φορτισμένα σωματίδια – κυρίως ηλεκτρόνια και πρωτόνια - που προέρχονται από τον ήλιο και αποτελούν το λεγόμενο ηλιακό άνεμο. Ο ηλιακός άνεμος εκπέμπεται από το στέμμα, την εξωτερική στιβάδα της ατμόσφαιρας του ήλιου που έχει θερμοκρασία που πλησιάζει τους 2.000.000 βαθμούς Κελσίου. Σε αυτή τη θερμοκρασία τα άτομα του δρογόνου διαλύονται και δημιουργούν ένα μείγμα από πρωτόνια και ηλεκτρόνια που ονομάζεται πλάσμα. Με τη βοήθεια των εκλάμψεων, τρισεκατομμύρια τόνοι πλάσματος εκτοξεύονται, δημιουργώντας τον ηλιακό άνεμο που αρχίζει να ταξιδεύει με ταχύτητες που φτάνουν τα 400 – 800 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Η δραστηριότητα αυτή εμφανίζει κατά διαστήματα κάποιες εξάρσεις που ταυτίζονται με περιόδους μέγιστης παρουσίας ηλιακών κηλίδων και τότε μιλάμε για μαγνητικές καταιγίδες

Ευτυχώς για εμάς, το μαγνητικό πεδίο της Γης μας προστατεύει από το μεγαλύτερο μέρος των μαγνητικών καταιγίδων, καθώς λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας. Ένα μέρος όμως των φορτισμένων σωματιδίων τους καταφέρνει να εισέλθει στο εσωτερικό του μαγνητικού πεδίου της Γης, οδηγούμενο προς τους μαγνητικούς πόλους που είναι κοντά στους γεωγραφικούς πόλους, αλλά δεν ταυτίζονται ακριβώς

Κατά την κίνησή τους αυτή, τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου, έχοντας αποκτήσει μεγάλη κινητική ενέργεια, συγκρούονται με άτομα οξυγόνου και αζώτου που βρίσκονται στην ανώτερη ατμόσφαιρα σε υψόμετρο 80-500 χιλιομέτρων, όπου ο ατμοσφαιρικός αέρας είναι πολύ αραιός (με πίεση μικρότερη από μερικά δέκατα του pascal).

Τα άτομα αυτά απορροφούν την ενέργεια των σωματιδίων που πέφτουν πάνω τους και μεταπηδούν σε υψηλότερες ενεργειακές καταστάσεις, όπου όμως δεν παραμένουν για πολύ και μετά από λίγο επανέρχονται στην αρχική τους ενεργειακή κατάσταση, αποδίδοντας την ενέργεια που είχαν απορροφήσει με τη μορφή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (φως). Το χρώμα του φωτός καθώς και η μορφή και η ένταση του Σέλαος εξαρτάται από το είδος του ατόμου που διεγείρεται (οξυγόνο ή άζωτο), αλλά και από την ένταση των ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων που εκτοξεύουν τα σωματίδια από το Διάστημα προς τη Γη καθώς από το ύψος της ατμόσφαιρας που εμφανίζονται αποτελεσματικές συγκρούσεις

Το πιο επικρατές χρώμα που είναι το πράσινο, προέρχεται από το ατομικό οξυγόνο Οξυγόνο (Ο) που βρίσκεται χαμηλά στην ατμόσφαιρα.

Το μπλε φως εκπέμπεται από το μοριακό Άζωτο (Ν₂), που βρίσκεται στα χαμηλά ή μεσαία στρώματα της ατμόσφαιρας.

Το κόκκινο (που είναι αρκετά σπάνιο), εκπέμπεται όταν τα ηλεκτρόνια συναντούν ατομικό Οξυγόνο (Ο) στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Αυτό συμβαίνει στις περιπτώσεις έντονων μαγνητικών καταιγίδων, όπου τα επερχόμενα ηλεκτρόνια έχουν μεγαλύτερη ταχύτητα

Ας δούμε όμως και το παρακάτω διαφωτιστικό εκπαιδευτικό βίντεο του Πανεπιστημίου του Όσλο της Νορβηγίας που εξηγεί τι έιναι το σέλας και πως δημιουργείται:

Το Βόρειο Σέλας στο Διάστημα

Σέλας δεν υπάρζει μόνο στη Γη, αλλά σε όλους τους πλανητες του ηλιακού μας συστήματος που έχουν μαγνητικά πεδία, όπως ο Δίας, ο Κρόνος, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας. Αντίθετα, οι μικροί μας γείτονες – ο Ερμής, η Αφροδίτη και ο Άρης – έχουν πολύ ασθενή μαγνητικά πεδία

Στο δικό μας πλανήτη, το Σέλας είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό της γ’ήινης μαγνητόσφαιρας. Αν παρατηρηθεί από κάποια διαστημοσυσκευή, θα μοιάζει με δύο δίδυμα φωτοστέφανα που περιβάλλουν τους δύο μαγνητικούς πόλους της Γης, τη Θούλη της Γροιλανδίας και το Βοστόκ της Ανταρκτικής

Το Βόρειο Σέλας στην Ελλάδα

Όπως προαναφέραμε, στις 5 Νοεμβρίου του 2023, είχαμε μετά από αρκετά χρόνια την εμφάνιση Βόρειου Σέλαος στην Ελλάδα. Το φαινόμενο έγινε οπτικά αντιληπτό σε περιοχές της Μακεδονίας, σε πολλές εκ της οποίας για πρώτη φορά, ενώ οι περισσότερες αναφορές για παρατήρηση έγιναν από ορεινούς οικισμούς της Θεσσαλονίκης και των Σερρών, όπως στο Αηδονοχώρι, όπου έλαβε κοκκινωπή απόχρωση και φάνηκε σαν να «βγαίνει» πίσω από το Όρος Μενοίκιο. «Μια ισχυρή γεωμαγνητική καταιγίδα επιπέδου G3 επηρέασε την Ευρώπη προκαλώντας φαινόμενα σέλαος ακόμη και σε Ιταλία και Βουλγαρία» τόνισε σε ανάρτησή του ο διευθυντής της ΕΜΥ, Θοδωρής Κολυδάς.

Σέρρες (2023)

Η εμφάνιση του Σέλαος, αν και πολύ σπάνια για παραμεσόγειες χώρες, ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες. Πρώτος επιστημονικός παρατηρητής του φαινομένου ήταν ο Αριστοτέλης, ο οποίος αναφέρει σχετικά στα Μετεωρολογικά (Α',5): «Φαίνεται δέ ποτε συνιστάμενα νύκτωρ αἰθρίας οὔσης πολλὰ φάσματα ἐν τῷ οὐρανῷ..., ἡμέρας μὲν οὖν ὁ ἥλιος κωλύει, νυκτὸς δ' ἔξω τοῦ φοινικοῦ (δηλαδή του ιώδους), τὰ ἄλλα δι' ὁμόχροιαν οὐ φαίνεται». Αυτή η βαθυκόκκινη απόχρωση που παίρνει ο ουρανός όταν το Σέλας κάνει την εμφάνισή του στα γεωγραφικά πλάτη της Μεσογείου, είχε κάνει τους Ρωμαίους να μιλάνε για pluvia sanguinea (βροχή αίματος)

Η πρώτη σύγχρονη αναφορά εμφάνισης Σέλαος καταγράφεται στον κώδικα του σχολείου της Σκοπέλου, όπου αναφέρεται πως στις 4 Αυγούστου 1524 μία μεγάλη φωτεινή λάμψη εμφανίστηκε στον ουρανό δύο ώρες πριν το ηλιοβασίλεμα

Η δεύτερη αναφορά γίνεται στα χρονογραφήματα του Παπασυνοδινού το Σεπτέμβριο του 1621 όταν επτά φωτεινές στήλες εμφανίστηκαν στον ουρανό και παρέμειναν όλο το βράδυ

Η τρίτη αναφορά γίνεται στον κώδικα της βιβλιοθήκης της Πάτμου όπου αναφέρεται πως το Μάρτιο του 1739 μία κόκκινη λάμψη εμφανίστηκε στον ουρανό προς το Βορρά γύρω στις 3 το πρωί.

Η τέταρτη παρατήρηση βρέθηκε στις σημειώσεις του Καλλίνικου του 3ου, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, όπου αναφέρεται πως στις 11 Ιουνίου 1771 και γύρω στα μεσάνυχτα ένα κόκκινο φως εμφανίστηκε στον ουρανό

Η πέμπτη αναφορά καταγράφεται στον κώδικα 8 της Βιβλιοθήκης της Βουδαπέστης της Ελληνικής κοινότητας και λέει πως την 1^η Σεπτεμβρίου του 1779, γύρω στις 9 το βράδυ, μία κόκκινη λάμψη εμφανίστηκε στον ουρανό προς τα δυτικά και αυτή η λάμψη παρέμεινε επί δύο ώρες.

Η έκτη αναφορά βρίσκεται πάλι στις σημειώσεις του Καλλίνικου του 3^ου και ειδικά στον 91ο κώδικα της βιβλιοθήκης της Ζαγοράς και λέει πως στις 12 Μαρτίου 1786, τα μεσάνυχτα, μία λάμψη σαν το φως του φεγγαριού εμφανίστηκε στον ουρανό προς τα βόρεια. Αργότερα η λάμψη αυτή απλώθηκε και ο ουρανός παρέμεινε κόκκινος μέχρι το πρωί

Η έβδομη και όγδοη αναφορά γίνονται στις 24 και 25 Οκτωβρίου 1870. Η πρώτη παρατήρηση έγινε από τον πλοίαρχο του Βασιλικού Ναυτικού Α. Βατσαξή, ο οποίος ήταν στη Λευκάδα και η δεύτερη παρατήρηση από τον Μ. Γιταράκο, έναν αξιωματούχο του χωριού Ξηροχώρι. Η μία μιλούσε για μια πύρινη λάμψη προς το βορρά που είχε κέντρο ένα σώμα φωτεινό, ενώ η δεύτερη για ένα κόκκινο φως από το οποίο ξεπηδούσαν ακτίνες λευκού φωτός

Η ένατη αναφορά γίνεται στις 24 Μαρτίου του 1940, όπου καταγράφεται εμφάνιση Σέλαος πάνω από την Αθήνα και δημοσιεύεται από το Εργαστήριο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

Η δέκατη και ενδέκατη αναφορά γίνονται τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο του 2003 και αφορούν εμφάνιση Σέλαος πάλι πάνω από την Αθήνα

Μία δωδέκατη αναφορά έγινε το 2010 στην Αλεξανδρούπολη για να φτάσουμε στη φετινή 13^η αναφορά στη Μακεδονία

Πηγές

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CF%82

Γαιόραμα, τεύχος 42, Σέλας, τα μαγνητικά χρώματα των πόλων, Δ.Σιμόπουλος

https://uoa2-my.sharepoint.com/personal/iadaglis_o365_uoa_gr/_layouts/15/onedrive.aspx?id=%2Fpersonal%2Fiadaglis%5Fo365%5Fuoa%5Fgr%2FDocuments%2FPublic%2FGeotropio%5FAurora%2Epdf&parent=%2Fpersonal%2Fiadaglis%5Fo365%5Fuoa%5Fgr%2FDocuments%2FPublic&ga=1

https://www.kolydas.gr/content/%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1

Στην εικόνα το πρωτότυπο σχέδιο το οποίο προτάθηκε από την «Ανάπλαση Αθήνας» στην «Αττικό Μετρό» τον Μάιο του 2019. Με κόκκινο κύκλο ο σταθμός στην πλατεία Εξαρχείων, με πράσινο ο σταθμός και η νέα χάραξη με τον σταθμό στο Μουσείο (Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα)

Τα εναλλακτικά σχέδια για το σταθμό του Μετρό είχαν εκπονηθεί και κατατεθεί. Η πολιτική ηγεσία της «Αττικό Μετρό» συμφώνησε. Έμενε να αναθεωρηθεί το σχέδιο του σταθμού. Όμως πλέον βρισκόμασταν στο τέλος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε άλλη ατζέντα. Έπρεπε να χτυπηθούν τα κινήματα των πολιτικών ομάδων, των ακτιβιστών, των αναρχικών, των καταλήψεων στα Εξάρχεια . Και αυτό θα γινόταν με εργαλείο το εργοτάξιο του Μετρό. Ο καθηγητής ΕΜΠ Νίκος Μπελαβίλας εκθέτει τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό της κυβέρνησης και προσπαθεί να σπάσει το τείχος της σιωπής

Ας πούμε όλη την αλήθεια για τα Εξάρχεια. Θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε το πρόβλημα. Ο σχεδιασμός της Γραμμής 4 είναι τόσο παλιός όσο και το Μετρό της Αθήνας. Σχεδιάζεται προκαταρκτικά από το 2006, ανακοινώνεται το 2008 και εγκαταλείπεται στα χρόνια του Μνημονίου. Ο σταθμός «Εξάρχεια» ως τότε ήταν απλώς μία κουκίδα σε έναν χάρτη της Αθήνας.

Μέχρι σήμερα οκτώ σταθμοί, οι «Κεραμεικός», «Αγία Παρασκευή», «Ιερά Οδός», «Μεταξουργείο», «Μανιάτικα» (πρώην «Ταμπούρια»), «Ευαγγελίστρια», «Δημοτικό Θέατρο» και «Πειραιάς» άλλαξαν ως προς τη μέθοδο κατασκευής, μετακινήθηκαν ή και καταργήθηκαν σε σχέση με την αρχική χωροθέτησή τους. Αυτά είναι τα λογικά στάδια ωρίμανσης των μελετών. Στα ενδιάμεσα υπάρχουν άπειρες, συνήθως λογικές και επιβεβλημένες, αλλαγές και διορθώσεις οι οποίες δεν γίνονται ευρέως γνωστές. Επομένως το επιχείρημα στη συγκεκριμένη περίπτωση, ότι ο σταθμός δεν αλλάζει, έχει σχέση με το πολιτικό στοίχημα των Εξαρχείων και όχι με τα τεχνικά ή με τα θεσμικά ζητήματα της κατασκευής του.

Το ξεχασμένο έργο της Γραμμής 4 αναθερμάνθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014. Το 2017 η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ετέθη σε διαβούλευση και εγκρίθηκε τον Μάιο του 2018. Εκεί, στη δημοσιευμένη περίληψη της μελέτης αναφέρεται ρητά: «Ο 7ος σταθμός «Εξάρχεια» χωροθετείται στην πλατεία Εξαρχείων».

Γιατί κανείς δεν αντιδρά εκείνη την περίοδο; Οι λόγοι είναι τουλάχιστον τρεις:

Σχεδόν κανείς ως τότε δεν είχε δει τα ακριβή σχέδια του σταθμού τα οποία διέλυαν πλήρως την πλατεία. Το ότι ένας σταθμός μετρό γίνεται σε μία πλατεία δεν σημαίνει ότι η πλατεία διαλύεται όπως τελικά προέκυψε στα Εξάρχεια. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει. Παράδειγμα είναι ο σταθμός «Μοναστηράκι» όπου για τις εξόδους χρησιμοποιήθηκε κτίριο στην οδό Αθηνάς και όχι η πλατεία, στη δε πλατεία διατηρήθηκαν τα πάντα, ναοί, αρχαιότητες, τραπεζοκαθίσματα, μέχρι και τα περίπτερα.

Δεύτερη αιτία είναι ότι οι μαζικές αντιδράσεις κατοίκων απέναντι σε κάποιο μεγάλο έργο που αλλάζει τη ζωή τους, σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα ξεκινούν όχι «στα χαρτιά» αλλά όταν εμφανίζονται εκσκαφείς σε γειτονιές.

Τρίτος λόγος και όχι αμελητέος ήταν η βίαιη παρακμασμένη κατάσταση στα Εξάρχεια. Επί χρόνια η συνοικία είχε βυθιστεί στο εμπόριο ουσιών. Οι κάτοικοι έδιναν μάχη για να σταματήσει η διακίνηση της ηρωΐνης. Δεν υπήρχε μυαλό για το μετρό. Και για να είμαστε ειλικρινείς, πολλές και πολλοί, σκέφτηκαν πως το μετρό ίσως ήταν μία κάποια λύση για να εκδιωχθούν οι συμμορίες διακίνησης από την πλατεία.

Το ίδιο πιο εμπλουτισμένο σενάριο, το σκέφτηκαν στη συνέχεια και οι ακροδεξιοί της ΝΔ. Η εκδίωξη όχι των εμπόρων ηρωΐνης, αλλά των πολιτικών ομάδων, των ακτιβιστών, των αναρχικών, των καταλήψεων στα Εξάρχεια θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με μία επιχείρηση «Σοκ και Δέος» και με εργαλείο το εργοτάξιο του Μετρό. Η «Αττικό Μετρό» προφανώς δεν ήταν αυτή που καθοδηγούσε ένα παιχνίδι με τόσο υψηλό κόστος καθυστερήσεων και δυσφήμισης.

Η συζήτηση άνοιξε όντως καθυστερημένα, μετά την έγκριση της ΜΠΕ για τη Γραμμή 4. Η «Ανάπλαση Αθήνας» ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 2018 με θεσμικό ρόλο τον αστικό σχεδιασμό και τον συντονισμό των συναρμόδιων υπουργείων που εμπλέκονται σε αυτόν. Από τον Σεπτέμβριο του 2018, ξεκίνησε τη διερεύνηση του προβλήματος των Εξαρχείων. Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού δημιουργήθηκε ομάδα εργασίας με τους επικεφαλής των μουσείων (Αρχαιολογικό και Επιγραφικό), των όμορων πανεπιστημιακών σχολών (Αρχιτεκτονική και Καλών Τεχνών) και της «Ανάπλασης Αθήνας» με αντικείμενο την αναβίωση της οδού Τοσίτσα η οποία επί χρόνια ρήμαζε. Παράλληλα η «Ανάπλαση» έθεσε για πρώτη φορά στην «Αττικό Μετρό» το θέμα του σταθμού. Αρχίσαμε να εξετάζουμε ξανά τα σενάρια. Τότε διατυπώνεται για πρώτη φορά η επιφύλαξη για τη λύση «πλατεία» και ο συνδυασμός με το πρόβλημα της Τοσίτσα. Τίθεται το ερώτημα γιατί δεν μετακινείται ο σταθμός στο Μουσείο, για λόγους κυκλοφοριακούς, πολεοδομικούς, λειτουργικούς, εμπορικούς. Εκεί θα εξυπηρετούσε δύο μεγάλους πόλους, το Πολυτεχνείο και τα δύο μουσεία. Θα ένωνε συγκοινωνιακά το Αρχαιολογικό με το Μουσείο Ακροπόλεως, θα κάλυπτε τον εμπορικό άξονα Πατησίων, θα συνδεόταν με δεκάδες λεωφορειακές γραμμές. Η πρώτη απάντηση της «Αττικό Μετρό» ήταν ότι τεχνικά δεν γίνεται λόγω της καμπυλότητας της χάραξης και της στενότητας των δρόμων.

Μέσω της «Ομάδας Τοσίτσα» του Υπουργείου Πολιτισμού και του Επιστημονικού Συμβουλίου της «Ανάπλασης Αθήνας» η διερεύνηση συνεχίστηκε. Αυτή η πολυεπιστημονική ομάδα έκατσε κάτω έλεγξε τις καμπυλότητες και όλη τη χάραξη και έβγαλε όχι μία αλλά τέσσερεις εναλλακτικές λύσεις.

Πρώτη λύση: η πλατεία παραμένει ως έχει μετά την ολοκλήρωση του έργου και οι έξοδοι βγαίνουν στη Στουρνάρη και στην Τοσίτσα με τούνελ όπως στον σταθμό «Σύνταγμα» και «Μοναστηράκι». Δεύτερη: Ο σταθμός μετακινείται Τρικούπη και Τοσίτσα. Τρίτη ο σταθμός μετακινείται Ζαϊμη και Τοσίτσα. Τέλος η βέλτιστη λύση με αρκετό χώρο λόγω της οδού Τοσίτσα είναι αυτή που προτάθηκε τον Μάϊο 2019. Ο σταθμός «Μουσείο-Εξάρχεια» με την πλατεία να απέχει δύο λεπτά με τα πόδια και τις εισόδους των μουσείων να βρίσκονται δίπλα στις εξόδους του μετρό. Στις τρεις από τις τέσσερεις λύσεις η πλατεία έμενε ανέγγιχτη, στην πρώτη η πλατεία καταστρεφόταν αλλά ανακατασκευαζόταν ως πλατεία μετά την ολοκλήρωση του έργου.

Η πολιτική ηγεσία της «Αττικό Μετρό» συμφώνησε. Έμενε να αναθεωρηθεί το σχέδιο του σταθμού. Όμως πλέον βρισκόμασταν στο τέλος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε άλλη ατζέντα.

Πριν από λίγες ημέρες, στις 2 Νοεμβρίου, συμπληρώθηκαν 112 χρόνια από τη γέννηση του Οδυσσέα Ελύτη. Πέρα από τις προσωπικές αγάπες του καθενός, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ο νομπελίστας ποιητής υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές. Ήταν από τους τελευταίους εκπροσώπους της περίφημης «γενιάς του τριάντα» που με την ποίησή του ύμνησε την ελληνική παράδοση και τον έρωτα με ένα δικό του ξεχωριστό ύφος

Με αφορμή την επέτειο αυτή, ετοιμάσαμε μια λίστα με τραγούδια που έχουν γραφεί πάνω στην ποίησή του. Η λίστα αυτή περιλαμβάνει τραγούδια από το δίσκο «Τραγούδια για τους μήνες» του Δημήτρη Παπαδημητρίου, τον «Ήλιο τον ηλιάτορα» του Δημήτρη Λάγιου, τις «Μικρές Κυκλάδες» του Μίκη Θεοδωράκη, το «Θαλασσινό τριφύλλι» του Λίνου Κόκκοτου, αλλά και τραγούδια των Μάνου Χατζιδάκι, Γιάννη Μαρκόπουλου, Ηλία Ανδριόπουλου, Μιχάλη Τρανουδάκη και Νένας Βενετσάνου

ΥΓ. Από τη συλλογή αυτή είναι εμφανές ότι απουσιάζει το "Αξιον Εστί", το μεγαλειώδες ορατόριο του Μίκη Θεοδωράκη που συνάντησε την υψηλότερη ίσως κορυφή της ποίησης του Οδυσσέα Ελύτη. Είναι τέτοιο το μεγαλείο αυτού του έργου, που φοβηθήκαμε πως η παρουσία του θα χαλούσε την ισορροπία της συλλογής

1. Παράπονο (Δ. Παπαδημητρίου – Ε. Αρβανιτάκη)

2. Όλα τα πήρε το καλοκαίρι (Δ. Παπαδημητρίου – Ε. Αρβανιτάκη)

3. Σου το’ πα για τα σύννεφα (Δ. Παπαδημητρίου – Ε. Αρβανιτάκη)

4. Όμορφη και παράξενη πατρίδα (Δ. Λάγιος – Γ. Νταλάρας)

5. Το τρελοβάπορο (Δ. Λάγιος – Ν. Δημητράτος)

6. Γεια σου κύριε Μενεξέ (Δ. Λάγιος – Ε. Βιτάλη)

7. Κάμποι της Σαλονίκης (Δ. Λάγιος – Ν. Δημητράτος)

8. Μαρίνα (Μ. Θεοδωράκης – Ντ. Γιαννακοπούλου)

9. Του μικρού Βοριά (Μ. Θεοδωράκης – Ντ. Γιαννακοπούλου)

10. Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα (Μ. Θεοδωράκης – Σ. Μπιρμπίλη)

11. Το τριζόνι (Μ. Θεοδωράκης – Σ. Μπιρμπίλη)

12. Μάγια (Μ. Θεοδωράκης – Σ. Μπιρμπίλη)

13. Δελφινοκόριτσο (Λ. Κόκκοτος – Μ. Βιολάρης)

14. Το θαλασσινό τριφύλλι (Λ. Κόκκοτος – Ρ. Κουμιώτη)

15. Τα τζιτζίκια (Λ. Κόκκοτος – Μ. Βιολάρης)

16. Η ποδηλάτισσα (Μ. Τρανουδάκης – Α. Μάνου)

17. Τ’ αλωνάκι (Γ. Μαρκόπουλος – Μ. Κωχ)

18. Το μαγισσάκι (Ν. Βενετσάνου)

19. Με την πρώτη σταγόνα της βροχής (Μ. Χατζιδάκις – Δ. Ψαριανός)

20. Ο έρωτας (Η. Ανδριόπουλος – Α. Πρωτοψάλτη)

Όλο και πιο πολύ ως κυβέρνηση κατοχής συμπεριφέρεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τον αέρα που της δίνει βέβαια το 41% των ψηφοφόρων της, η ανυπαρξία ουσιαστικής αντιπολίτευσης και η εκκωφαντική αδιαφορία των νοικοκυραίων. Με την, απαραίτητη πλέον, συνοδεία των ΜΑΤ άρχισαν σήμερα να κόβουν τα 72 δέντρα της πλατείας Εξαρχείων στα πλαίσια της κατασκευής του σταθμού Μετρό.

Ο κόσμος, αυτός ο λίγος αλλά ηρωϊκός κόσμος, αντιστέκεται με τρόπο που συγκινεί. Στο κόψιμο των δέντρων αντιδρά επίσης ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Αθηναίων, Χ. Δούκας. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και δημοτικός σύμβουλος από την «Ανοιχτή πόλη» Νάσος Ηλιόπουλος αλλά και ο επίσης δημοτικός σύμβουλος Πέτρος Κωνσταντίνου από την «Ανταρσία στις γειτονιές», κατέθεσαν μήνυση και ανάγκασαν την εισαγγελία πρωτοδικών να συστήσει προσωρινή παύση των εργασιών μέχρι να διευκρινιστούν, λέει, οι συνθήκες κοπής των δέντρων.

Δεν είμαστε καθόλου αισιόδοξοι για το τελικό αποτέλεσμα, γνωρίζοντας πως οι κρατούντες βρίσκουν πάντα ένα παραθυράκι του νόμου για να επιβληθούν με νομότυπο, πλην όμως ανήθικο τρόπο. Είναι χαρακτηριστικό πως η σύμβαση με βάση την οποία πραγματοποιεί τις εργασίες το συνεργείο στην πλατεία στα Εξάρχεια αφορά σύμβαση που υπεγράφη με την Περιφέρεια Αττικής και σχετίζεται με την αποψίλωση πρασίνου στο πλαίσιο προληπτικών μέτρων για την εκδήλωση πυρκαγιάς (!!!).

Επιστρέφοντας στην ουσία του θέματος, δύο τεράστια ερωτήματα εγείρονται: Δεν μπορεί να φτιαχτεί ο σταθμός του Μετρό χωρίς να κοπούν τα δέντρα; Ήταν αναγκαίο να φτιαχτεί ο σταθμός πάνω στην πλατεία των Εξαρχείων, εφόσον ήταν σε όλους γνωστό πως θα υπάρξουν αντιδράσεις και εφόσον είχαν υπάρξει και αντιπροτάσεις;

Στο δεύτερο αυτό ερώτημα απαντά ο Νίκος Μπελαβίλας, καθηγητής του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και διευθυντής του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος, ο οποίος σε σχετική ανάρτησή του αναφέρει:

H φυσική θέση του σταθμού Μετρό είναι το Μουσείο και όχι τα Εξάρχεια. Εμπορικά, κυκλοφοριακά, πολεοδομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά η επιλογή Εξάρχεια είναι λάθος, η επιλογή Αρχαιολογικό Μουσείο είναι σωστή.

Η τεχνική λύση της χάραξης για τη χωροθέτηση του σταθμού στη συμβολή Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα δόθηκε από μεικτή κυβερνητική επιτροπή του Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, του Αρχαιολογικού και του Επιγραφικού Μουσείου με τον συντονισμό της «Ανάπλασης Αθήνας» την άνοιξη του 2019.

Η επιλογή της νέας κυβέρνησης, τον Σεπτέμβριο του 2019 να επιστρέψει το Μετρό στην πλατεία έχει σχέση με τη βεντέτα των ακροδεξιών υπουργών οι οποίοι υποσχέθηκαν την «εκκαθάριση των Εξαρχείων». Δεν έχει καμία σχέση με την προσπάθεια να εξυπηρετηθούν οι επιβάτες, οι κάτοικοι, οι επισκέπτες του κέντρου της Αθήνας.

Ο Gideon Levy είναι ένας εξέχων Ισραηλινός δημοσιογράφος και συγγραφέας, μια βαθιά ανθρωπιστική και θαρραλέα φωνή, και ως εκ τούτου ένα μαύρο πρόβατο μέσα στο μιλιταριστικό ισραηλινό κράτος. Στο παρακάτω βίντεο μπορούμε να παρακολουθήσουμε μια ομιλία του Levy στην Εθνική Λέσχη Τύπου στην Ουάσιγκτον με θέμα «Το Ισραηλινό Λόμπι. Είναι καλό για τις ΗΠΑ; Είναι καλό για το Ισραήλ;» στις 10 Απριλίου 2015. Μεταξύ άλλων, αναλύει τους λόγους που αφενός επιτρέπουν στους Ισραηλινούς να ζουν με ήσυχη τη συνείδησή τους μέσα στην ωμή πραγματικότητα, αφετέρου δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για αλλαγή μέσα από την ισραηλινή κοινωνία

α) Οι περισσότεροι από τους Ισραηλινούς, αν όχι όλοι, πιστεύουμε βαθιά πως είμαστε ο περιούσιος λαός. Και αφού είμαστε ο εκλεκτός λαός έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε ό,τι θέλουμε

β) Υπήρχαν περιπτώσεις πιο βάναυσης κατοχής στην ιστορία, υπήρχαν περιπτώσεις ακόμη πιο μακρόχρονης κατοχής στην ιστορία, αλλά δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία μια κατοχή, στην οποία ο ίδιος ο κατακτητής να παρουσιάζεται ως θύμα και όχι μόνο ως θύμα, αλλά ως το μοναδικό θύμα. Αυτό επίσης επιτρέπει σε κάθε Ισραηλινό να ζει με ήσυχη συνείδηση επειδή είμαστε τα θύματα. Όταν λέω θυματοποίηση είναι αυτονόητο ότι πρέπει να αναφερθώ στο Ολοκαύτωμα και στην αξέχαστη Γκόλντα Μεΐρ που είπε κάποτε ότι μετά το Ολοκαύτωμα οι Εβραίοι θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα να κάνουν ό,τι θέλουν

γ) Το τρίτο σύνολο αξιών είναι το πιο επικίνδυνο και είναι η συστηματική απανθρωποίηση των Παλαιστίνων που δίνει τη δυνατότητα σε μας τους Ισραηλινούς να ζούμε με ήσυχη τη συνείδηση διότι αν δεν είναι ανθρώπινα όντα όπως εμείς τότε δεν τίθεται πραγματικά ζήτημα ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Ως εκ τούτου, λέει ο Levy, δεν έχω ούτε την ελάχιστη ελπίδα για αλλαγή μέσα από την ισραηλινή κοινωνία διότι τα πράγματα κατευθύνονται όλο και περισσότερο προς μια εθνικιστική, μιλιταριστική, θρησκευτική κατεύθυνση δίνοντας ελάχιστη ελπίδα στο να έρθει η αλλαγή από μέσα. Ως εκ τούτου θέλω να σας πω ότι μερικοί από εμάς, πολύ λίγοι, πάρα πολύ λίγοι, κοιτάμε προς τη Δύση, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες με μια μεγάλη ελπίδα γιατί έχουμε χάσει την ελπίδα μας στο Ισραήλ

Δεκάδες εργαζόμενοι σε ΜΜΕ, δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί σε τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες και sites υπογράφουν κείμενο καταδίκης των fake news που διακινούνται από το κράτος του Ισραήλ και τους συμμάχους του, την προπαγάνδα δηλαδή με την οποία ευθυγραμμίζεται η πλειοψηφία των ΜΜΕ και στη χώρα μας, κρατικών και ιδιωτικών. Αναδημοσίευση από τον 902.gr

Ακολουθεί το κείμενο:

Μας γεμίζουν οργή η άθλια προπαγάνδα και οι κατασκευασμένες ειδήσεις από το Ισραήλ και τους συμμάχους του, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που επιχειρούν να δικαιολογήσουν τη σφαγή των Παλαιστινίων και τις φρικαλεότητες του ισραηλινού στρατού δημιουργώντας το σενάριο με τον τίτλο: "Καταπολέμηση της τρομοκρατίας".

Με την προπαγάνδα τους ευθυγραμμίζεται η πλειοψηφία των ΜΜΕ και στη χώρα μας, ιδιωτικών και κρατικών, πρώτη απ' όλους η κρατική - κυβερνητική ΕΡΤ, για να συγκαλύψουν τις πραγματικές αιτίες του πολέμου και να δικαιολογήσουν την επικίνδυνη ελληνική εμπλοκή:

Αναπαράγουν fake news, χωρίς καμιά διασταύρωση και επαλήθευση των πληροφοριών, χωρίς να τηρούνται καν οι στοιχειώδεις κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Τα περισσότερα από αυτά γρήγορα αποκαλύπτονται ως κατασκευασμένες ειδήσεις, παρ' όλα αυτά δεν υπάρχει καμιά ενημέρωση, καμιά επανόρθωση.

Αποσιωπούν ή προβάλλουν αναντίστοιχα με το μέγεθος και τη σημασία τους τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό, στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο, με το αίτημα να τερματιστεί τώρα η σφαγή στη Γάζα.

Αποσιωπούν ή διαστρεβλώνουν σοβαρές ιστορικές πλευρές του Παλαιστινιακού ζητήματος, τα διαχρονικά εγκλήματα του κράτους του Ισραήλ, τους χιλιάδες δολοφονημένους και φυλακισμένους Παλαιστίνιους, τους εκατοντάδες εποικισμούς, τον διαχρονικό αποκλεισμό της Γάζας, που είναι στην πραγματικότητα μια ανοιχτή φυλακή.

Υπάρχει η πλευρά του δίκιου και η πλευρά του άδικου.

Το δίκιο είναι με τον λαό της Παλαιστίνης, που αγωνίζεται ενάντια στην κατοχή εδώ και δεκαετίες, που παλεύει για το δικαίωμά του να έχει πατρίδα.

Το άδικο είναι με το κράτος του Ισραήλ, που στέλνει στον θάνατο και τους Ισραηλινούς με τους πολέμους που κάνει. Το άδικο είναι με τους ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που στηρίζουν τη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού και βάζουν μπουρλότο σε όλη τη Μέση Ανατολή. Το άδικο είναι με την κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα που στηρίζουν την εμπλοκή της Ελλάδας στο μακελειό.

Ζητάμε να απεμπλακεί η Ελλάδα από το μακελειό στη Γάζα! Καμιά διευκόλυνση στο Ισραήλ και τους ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ από τη Σούδα, την Ελευσίνα, τη Λάρισα, από κανένα ελληνικό στρατόπεδο, λιμάνι, αεροδρόμιο. Να κλείσουν τώρα όλες οι ξένες βάσεις, να επιστρέψουν οι ελληνικές φρεγάτες από την Ανατ. Μεσόγειο.

Το ελάχιστο που οφείλει να κάνει η δημοσιογραφία αυτές τις στιγμές, που η σφαγή κορυφώνεται και η γενίκευση του πολέμου κρέμεται από μια κλωστή, είναι να παρουσιάζει τα αληθινά γεγονότα, χωρίς τον διαστρεβλωτικό φακό της προπαγάνδας του Ισραήλ και των συμμάχων του, που οι μηχανισμοί τους κυριαρχούν στον έλεγχο και στη ροή των ειδήσεων και της πληροφορίας, ειδικά μετά την πλήρη διακοπή των επικοινωνιών στη Γάζα.

Αυτές τις κρίσιμες ώρες, οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί, παίρνουμε θέση στη σωστή πλευρά: Με τον Παλαιστινιακό λαό και τον δίκαιο αγώνα του ενάντια στην κατοχή! Με όσους στηρίζουν τη δίψα του να αποκτήσει πατρίδα, αναγκαία προϋπόθεση για να υπάρξει ειρήνη στην περιοχή

Αβραμίδης Χρήστος δημοσιογράφος, Documento

Αγγελίδης Νίκος, δημοσιογράφος, ΕΡΤ

Βαζογιάννης Αντώνης, δημοσιογράφος, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Βαλαβάνης Βαγγέλης, δημοσιογράφος, Documento

Βαλσαμάκη Κική, Διοικητικός Υπάλληλος, Συνταξιούχος

Βέργου Ντάνυ, Δημοσιογράφος, ΕΦΣΥΝ

Βεντιρόζου Ζοζίτα, δημοσιογράφος, Συνταξιούχος

Βλαχοδήμου Κατερίνα, δημοσιογράφος, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Γιαννακάκης Ορέστης, τεχνικός, OPEN TV

Δημητρόγλου Γιάννης, δημοσιογράφος, ΑΠΕ - ΜΠΕ

Δημοσθενιαδης Σπύρος, τεχνικός, Μέγκα

Δρ. Δάβος Γιώργης-Βύρων, δημοσιογράφος - Κριτικός Τέχνης, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαμαντοπούλος Γιώργος, διοικητικός, Συνταξιούχος

Ευσταθίου Γιάννης, δημοσιογράφος, 902.gr

Ζάχαρης Πάνος, δημοσιογράφος, Το Ποντίκι

Ζύμαρη Αθηνά, δημοσιογράφος, Ριζοσπάστης

Καδδα Κατερίνα, γραφιστρια, STAR Channel

Καλαμούκης Θύμιος, δημοσιογράφος, Ελληνοφρένεια/Παραπολιτικά

Καλουντζόγλου Χρίστος, δημοσιογράφος, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Καντζιλιέρης Γιώργος, δημοσιογράφος, άνεργος

Καραμπέτσος Φώτης, δημοσιογράφος, «Φρουτονέα»

Καψάλης Φάνης, Διοικητικός υπάλληλος

Καρανικόλα-Κοντορούση, δημοσιογράφος, Documento

Κορίδη Φώφη, δημοσιογράφος, Γρ. Τύπου ΕΔΟΕΑΠ

Κουτσοβίλης Στράτος, Διοικητικός υπάλληλος, Συνταξιούχος

Κοψιας Παντελής, Τεχνικός Ελ.επαγγ.

Κυρίτση Αγλαΐα, δημοσιογράφος, συνταξιούχος

Λαϊνας Θάνος, φωτογράφος, STAR Channel

Λιακόπουλος Απόλλων διορθωτής, Documento

Μαΐλη Ελένη, δημοσιογράφος, Ριζοσπάστης

Μαρκέτου Σταματία, δημοσιογράφος, Documento

Μάρκου Ρένα, Διοικητικός υπάλληλος, Συνταξιούχος

Μεζίνης ΛευτέρηςδημοσιογράφοςΑπογευματινή

Μελισσός Μπάμπης διοικητικόςσυνταξιούχος

Μηλιώνης Γιώργος, δημοσιογράφος, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μήτρου Άννα, δημοσιογράφος, Documento

Μοσχόβου Αναστασία, δημοσιογράφος, Ριζοσπάστης

Μουσγάς Γιώργος, δημοσιογράφος, συνταξιούχος

Μουσουρακης Μανώλκης, δημοσιογράφος, sport-fm.gr

Μπελίκας Γιάννης, Τεχνικός Τύπου - Φωτογράφος, Συνταξιούχος

Μπίτσικα Παναγιώτα, δημοσιογράφος, Documento

Μπογιόπουλος Νίκος, δημοσιογράφος, REAL FM/«Ημεροδρόμος»

Μπολάκης Σωτήρης, δημοσιογράφος, Mega

Παρασκευάς Δημήτρης, Τεχνικός τηλεπικοινωνιών - Τύπου Συνταξιούχος

Πινού Γιώτα, δημοσιογράφος, συνταξιούχος

Πολύζος Κώστας, τεχνικός, ΣΚΑΪ

Πριτσαπήδουλας Χρήστος, δημοσιογράφος, Συνταξιούχος

Ρηγόπουλος Αντώνης, δημοσιογράφος, Documento

Ριζακη Ελένη

Πηγή: https://www.902.gr/eidisi/mme/346357/katadikazoyn-ta-fake-news-toy-israil-kai-ton-symmahon-toy?fbclid=IwAR15rSHuzplT3UfXTkhCigl5jwoQrF8mCCiBCROM2j4RJfJ6W3BoyKYmG70

«Οι οπαδοί έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν πολιτικές απόψεις στα γήπεδα. Δεν θα μας το απαγορεύσει μια ελιτίστικη διοίκηση. Η Σέλτικ γεννήθηκε μέσα από την πείνα και την καταπίεση, γι’ αυτό οι οπαδοί της φημίζονται για την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη τους». Εδώ και τέσσερα χρόνια, σε έναν προσφυγικό καταυλισμό στη Βηθλεέμ, οι οργανωμένοι οπαδοί της Σέλτικ έχουν δημιουργήσει μια ομάδα, την Αϊντα Σέλτικ, η οποία, στην ουσία, λειτουργεί ως ακαδημία ποδοσφαίρου. Τα παιδιά παίζουν μπάλα ανάμεσα σε χαλάσματα, όχι μόνο για να αποδράσουν από τη ζοφερή καθημερινότητα, αλλά και ελπίζοντας ότι το ταλέντο τους θα τα βοηθήσει να κερδίσουν μια καλύτερη ζωή. Αναδημοσίευση από το protagon

Η διαμάχη της διοίκησης της Σέλτικ με τους οργανωμένους οπαδούς του σκωτσέζικου συλλόγου έχει βαθιές ρίζες. Χρονολογείται από το 2006, τότε που η Green Brigade (Πράσινη Ταξιαρχία) συστάθηκε για να δώσει χρώμα και παλμό στο «Σέλτικ Παρκ», καταλαμβάνοντας το βόρειο πέταλο του γηπέδου, αλλά, σχεδόν αμέσως, μετεξελίχθηκε σε μια οργάνωση κοινωνικοπολιτικού ακτιβισμού, αρνούμενη να περιοριστεί στον ρόλο ενός τυπικού συνδέσμου φιλάθλων.

Οι σχέσεις των δυο πλευρών υπήρξαν, ανέκαθεν, τεταμένες. Και χθες (31 Οκτωβρίου), ήρθε η ρήξη. Το club ανακοίνωσε ότι τα μέλη της Green Brigade αποκλείονται, μέχρι νεοτέρας, από τους αγώνες της ομάδας και ακύρωσε τα εισιτήρια διαρκείας που τους είχε διαθέσει. Μια θάλασσα από παλαιστινιακές σημαίες, που ανέμιζαν στις εξέδρες στη διάρκεια του πρόσφατου αγώνα εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης για το Τσάμπιονς Λιγκ, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Αυτή η εικόνα, η οποία έκανε τον γύρο του Κόσμου, θα καθίσει τη Σέλτικ «στο σκαμνί» της UEFA, που απαγορεύει αυστηρά κάθε είδους πολιτικά μηνύματα στις διοργανώσεις της. Δεν θα είναι η πρώτη φορά, που ο σύλλογος θα τιμωρηθεί για το ίδιο παράπτωμα. Προκάλεσε, όμως, και μια εύλογη απορία. Γιατί οι οπαδοί της συγκεκριμένης ομάδας (δεν ήταν μόνον οι οργανωμένοι) έδειξαν τόσο μεγάλη ευαισθησία για κάτι που συμβαίνει 4.000 χιλιόμετρα μακριά;

Για να το κατανοήσει κανείς, θα πρέπει να γνωρίζει τις καταβολές της Σέλτικ, η οποία ιδρύθηκε από ιρλανδούς μετανάστες στη Γλασκώβη, προκειμένου να συγκεντρώνει χρήματα για τις φτωχές οικογένειες. Ακόμη και σήμερα, 136 χρόνια μετά, οι οπαδοί της συγκινούνται από τα προσφυγικά δράματα -βλέπουν σε αυτά τους προγόνους τους- και διατηρούν ισχυρούς δεσμούς με τη «μάνα» Ιρλανδία, που παραδοσιακά τάσσεται υπέρ των Παλαιστίνιων. Στα δικά της γήπεδα, οι παλαιστινιακές σημαίες είναι συχνό φαινόμενο, ακόμη και στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Τις είδαμε και στον αγώνα της Εθνικής Ελλάδας στο Δουβλίνο, μια εβδομάδα μετά την αιφνιδιαστική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ.

Τα μέλη της Green Brigade θεωρούν καθήκον τους, να θυμίζουν στους υπόλοιπους οπαδούς της Σέλτικ τις ρίζες τους. Αλλά και να είναι οι εκφραστές των αξιών του συλλόγου. Έχουν φορέσει t-shirts με το έμβλημα του IRA. ‘Εχουν αναρτήσει πανό που έγραφε «Τρομοκράτης ή οραματιστής;», παρομοιάζοντας τον Γουίλιαμ Γουάλας, πρωταγωνιστή του πολέμου κατά των Αγγλων τον 13ο αιώνα, με τον Μπόμπι Σαντς, στέλεχος του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού, που πέθανε το 1981 στη φυλακή έπειτα από απεργία πείνας. Έχουν δώσει δικά τους ονόματα σε δρόμους της Γλασκώβης (Τζορτζ Φλόιντ, για παράδειγμα), καλύπτοντας τις επίσημες ονομασίες με μπογιά. Το μπάνερ «Fuck the crown», που κρέμασαν στην εξέδρα τους μετά τον θάνατο της Βασίλισσας Ελισάβετ, είχε διχάσει το «Σέλτικ Παρκ».

Τη μέρα που η Χαμάς σκόρπισε τον θάνατο στο Ισραήλ, η Σέλτικ υποδεχόταν την Κιλμάνροκ. «Νίκη στην αντίσταση» και «Ελεύθερη Παλαιστίνη», έγραφαν τα πανό της Green Brigade, προκαλώντας την έντονη αντίδραση -στα social media- του ισραηλινού ποδοσφαιριστή, Νιρ Μπιτόν, ο οποίος αγωνίστηκε για αρκετά χρόνια στην ομάδα της Γλασκώβης: «Οι περισσότεροι από εσάς δεν γνωρίζετε, καν, που βρίσκεται το Ισραήλ», ανέφερε, μεταξύ άλλων, στην οργισμένη του ανάρτηση.

Η Σέλτικ καταδίκασε την πρωτοβουλία των οπαδών της. «Είμαστε ποδοσφαιρικός σύλλογος, όχι πολιτική οργάνωση», τόνισε σε επίσημη ανακοίνωση, για να λάβει την απάντηση της Green Brigade: «Οι οπαδοί έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν πολιτικές απόψεις στα γήπεδα. Δεν θα μας το απαγορεύσει μια ελιτίστικη διοίκηση. Η Σέλτικ γεννήθηκε μέσα από την πείνα και την καταπίεση, γι’ αυτό οι οπαδοί της φημίζονται για την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη τους».

Εδώ και τέσσερα χρόνια, σε έναν προσφυγικό καταυλισμό στη Βηθλεέμ, οι οργανωμένοι οπαδοί της Σέλτικ έχουν δημιουργήσει μια ομάδα, την Αϊντα Σέλτικ, η οποία, στην ουσία, λειτουργεί ως ακαδημία ποδοσφαίρου. Τα παιδιά παίζουν μπάλα ανάμεσα σε χαλάσματα, όχι μόνο για να αποδράσουν από τη ζοφερή καθημερινότητα, αλλά και ελπίζοντας ότι το ταλέντο τους θα τα βοηθήσει να κερδίσουν μια καλύτερη ζωή.

Η Πράσινη Ταξιαρχία δεν θα υποχωρήσει. Και, όπως φάνηκε στον πρόσφατο αγώνα με την Ατλέτικο Μαδρίτης, η Σέλτικ βιώνει τον δικό της (εμφύλιο) πόλεμο. Το μισό γήπεδο ανέμιζε παλαιστινιακές σημαίες και τραγουδούσε το «You’ll Never Walk Alone», ενώ το άλλο μισό αποδοκίμαζε όσα συνέβαιναν με τη σιωπή του.

Πηγή : https://www.protagon.gr/epikairotita/giati-i-seltik-ypswse-ti-simaia-tis-palaistinis-44342820108

Το έγκλημα στη Γάζα συνεχίζεται. Οι δυτικές κυβερνήσεις παρακολουθούν εγκληματικά αμέτοχες ή συνένοχες τη γενοκτονία που συντελείται. Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί κάλεσμα της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση για τη συνέχιση και πολλαπλασιασμό των αγώνων για τη λευτεριά της Παλαιστίνης.

Οι καρδιές των λαών όλου του κόσμου χτυπούν στην αδούλωτη Γάζα!

Όλοι-ες στους δρόμους

Το βράδυ της Παρασκευής 27/10, ο σιωνιστικός στρατός έκοψε τις επικοινωνίες στη Γάζα, αποκλείοντάς την από τον έξω κόσμο, προκειμένου να εξαπολύσει ανενόχλητος την πολεμική του αεροπορία απέναντι σε αμάχους. Η θηριωδία της σιωνιστικής αεροπορίας είναι απερίγραπτη, ξυπνώντας μνήμες από τις πιο εφιαλτικές στιγμές στον βομβαρδισμό της βασκικής Γκερνίκα του 1937. Αν το 1937, οι ισχυροί «πολιτισμένοι» αυτού του κόσμου ξέπλεναν προκλητικά τα χέρια τους σε νιπτήρες γεμάτους αίμα, κλείνοντας τα μάτια στον εφοδιασμό των Ισπανών φασιστών με βαριά όπλα από τη φασιστική Ιταλία και τη ναζιστική Γερμανία, σήμερα οι δυτικοί «δημοκράτες» των ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων στηρίζουν με νύχια και με δόντια την πολιτική εθνοκάθαρσης του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων, στο όνομα του «δικαιώματος της αυτοάμυνας» του Ισραήλ. Οι θύτες σιωνιστές κατακτητές μετατρέπονται στη δυτική προπαγάνδα σε θύματα και οι λέξεις χάνουν το νόημά τους στα δυτικά μίντια που ελέγχονται πλήρως από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και υποκλίνονται στη σιωνιστική-γκεμπελική προπαγανδιστική μηχανή.

Το υποχείριό τους, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, αφού δήλωσε τη στήριξή του στον φασίστα Νετανιάχου, χθες οδήγησε την Ελλάδα σε θέση αποχής από ψήφισμα στον ΟΗΕ για άμεση και διαρκή ανθρωπιστική εκεχειρία στη Γάζα. Ο πολιτικός εκπρόσωπος της ελληνικής αστικής τάξης, πιστός στις παραδόσεις των αφεντικών του ασελγεί στην αιματοβαμμένη ιστορία των αγώνων αυτού του τόπου και στους ισχυρούς δεσμούς φιλίας με τον παλαιστινιακό λαό. Είναι πολιτικό και ηθικό μας χρέος να σβήσουμε το άγος αυτό, κλιμακώνοντας την αλληλεγγύη μας στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό που καταβάλλει χιλιάδες νεκρούς αμάχους στο θυσιαστήριο της λευτεριάς, αλλά δεν εγκαταλείπει τις πατρογονικές του εστίες.

Οι Παλαιστίνιοι ξέρουν πολύ καλά ότι ο πόλεμος δεν διεξάγεται στα δελτία ειδήσεων, αλλά στο έδαφος κι εκεί ο σιωνιστικός στρατός επιδεικνύει συνεχώς την αδυναμία του απέναντι στην ακλόνητη ισχύ των μαχητών της παλαιστινιακής αντίστασης. Οι χερσαίες απόπειρες εισβολής αποκρούονται αποτελεσματικά από την αντίσταση που οχυρώνεται στην υπόγεια πολιτεία των τούνελ και τα ερείπια των κτηρίων της Γάζας. Πρωί-πρωί σήμερα, Σάββατο, ο λαός της Λωρίδας της Γάζας κήδεψε τους νεκρούς του και προετοιμάζεται για το νέο σφυροκόπημα των βομβαρδιστικών, για τη νέα μάχη με τα τανκς και το πυροβολικό του ισραηλινού στρατού.

Οι Ισραηλινοί ξέρουν πολύ καλά ότι για να ξεριζώσουν την αντίσταση από τη Γάζα πρέπει να καταβάλουν χιλιάδες νεκρούς στρατιώτες. Ο ισραηλινός στρατός είναι ένας στρατός που βασίζεται στην τεχνολογική υπεροχή των όπλων του. Απειλεί τους Παλαιστίνιους, τους Άραβες και τους μουσουλμάνους στην Μέση Ανατολή με βομβαρδισμούς αμάχων, αλλά ποτέ δεν τολμά να στηρίζει σοβαρά χερσαία τις επιδρομές του. Το 2006 υποχώρησε από το Λίβανο ντροπιαστικά μετά από τους πρώτους εκατοντάδες νεκρούς, έτσι θα γίνει και σήμερα στη Γάζα, όπου οι μαχητές της παλαιστινιακής αντίστασης είναι πολύ περισσότεροι και διαθέτουν πολύ μεγαλύτερη ισχύ πυρός.

Ο αγώνας των παλαιστινιακού λαού, όπως και ο αγώνας παλιότερα του αλγερινού, του βιετναμέζικου, του κινέζικου και τόσων άλλων λαών απέναντι στην αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό, κρατάει δεκαετίες, είναι ένας αγώνας κατάκτησης θέσεων με τη μια γενιά να παραδίδει την σκυτάλη στην επόμενη. Η Γάζα μετατρέπεται στο νέο Ανόϊ των Παλαιστινίων, το προπύργιο της ακλόνητης αντίστασης που σαν φάρος προσελκύει χιλιάδες Παλαιστίνιους/ες στην αντίσταση εναντίον του ιμπεριαλισμού και των κατακτητών. Χιλιάδες στον αραβικό κόσμο αψηφούν τις απαγορεύσεις των δικτατορικών καθεστώτων σε Ιορδανία και Αίγυπτο και κατεβαίνουν σε πορείες υπέρ της παλαιστινιακής αντίστασης. Με επίκεντρο την αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό ένα νέο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα απλώνεται σε Ανατολή και Δύση.

Το βράδυ της Παρασκευής εκατοντάδες αμερικανοεβραίοι κατέλαβαν τον κεντρικό σταθμό της Νέας Υόρκης, ζητώντας άμεσα εκεχειρία. Ένα από τα βασικά τους πανό έγραφε: «πένθησε τους νεκρούς, πολέμα σαν τρελός για τους ζωντανούς». Στην ίδια τη μητρόπολη του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, όπου απαγορεύεται η ανάρτηση παλαιστινιακής σημαίας και οποιαδήποτε συγκέντρωση αλληλεγγύης, οι αμερικανοεβραίοι αντισιωνιστές δείχνουν το δρόμο της έμπρακτης αλληλεγγύης.

Άμεσος τερματισμός των αεροπορικών επιδρομών του Ισραήλ!

Η Γάζα θα γίνει ο τάφος του σιωνισμού-ιμπεριαλισμού!

Νίκη στα όπλα της Αντίστασης. Ο παλαιστινιακός αγώνας είναι δίκαιος, λαϊκός, επαναστατικός.

Άμεσος τερματισμός κάθε σχέσης, οικονομικής, πολιτικής, πολιτιστικής και στρατιωτικής, με το Ισραήλ.

Καμία συμμετοχή της Ελλάδας σε στρατιωτική ενίσχυση του Ισραήλ κατά της Παλαιστίνης. Έξω οι Βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Οι λαοί νικούν με το όπλο στο χέρι!

Δεν υπάρχει Ειρήνη χωρίς Δικαιοσύνη!

Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

28/10/2023