Του Αντώνη Λαζαρή

H διαχείριση του παράκτιου οικοσυστήματος δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Για να μπορέσει κάποιος να πετύχει ορθή διαχείριση του παράκτιου οικοσυστήματος χρειάζεται πολύ καλή γνώση του θέματος.

Ο Οργανισμός Λιμένος Ραφήνας έχει στην επιστασία του το παράκτιο οικοσύστημα που περιλαμβάνει τις παραλίες της Ραφήνας.

Η διαχείριση του Οργανισμού είναι διαχρονικά μια τραυματική εμπειρία για το παράκτιο οικοσύστημα.

Πέρα από τους λουόμενους και τα μαγαζιά που βρίσκονται παρά θιν’ αλός υπάρχουν και φυτά και ζώα που το ενδιαίτημά τους είναι η παραλία.

Τελευταίο θύμα της άλογης διαχείρισης αποτέλεσαν τα βούρλα της κεντρικής παραλίας της Ραφήνας.

Τα βούρλα  του γένους Juncus είναι από τα πιο χαρακτηριστικά φυτά των υγροτόπων και των παραλιών της Ελλάδας.

Τα βούρλα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του παράκτιου οικοσυστήματος.

Τα βούρλα της Ραφήνας αποτελούν/αποτελούσαν απομεινάρι της βλάστησης της παραλίας που κάποτε ήταν αρκετά διαφορετική από τη σημερινή.

Το έχουμε πει, το έχουμε γράψει, το ακούμε συνεχώς. Μας έχει γίνει συνείδηση πια, πως ο Βαλανάρης ποταμός που κατεβαίνει από το ανατολικό Πεντελικό για να χυθεί στο Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας, είναι ένα πονεμένο ποτάμι.

Σα να μην έφτανε ο βιασμός του από τις πολλαπλές υδροληψίες (νόμιμες και παράνομες) ή οι οικοδομικές παρεμβάσεις που τον πιέζουν ποικιλοτρόπως, είναι και η ρύπανση που προκαλείται από τον άνθρωπο, κάτοικο ή όχι, ο οποίος απορρίπτει από αστικά κατάλοιπα, μέχρι οικοδομικά ή άλλης φύσεως υλικά. Κυρίως προϊόντα καθαιρέσεων οικοδομών ή οδοποιίας.

Πρωτοστάτης δυστυχώς στη ρύπανση του ποταμού, είναι ο ίδιος ο δήμος Ραφήνας Πικερμίου. Το είδαμε πολύ πρόσφατα σε δύο περιπτώσεις. Υπάρχουν και παλιότερες, αλλά οι δύο (2) τελευταίες είναι κραυγαλέες γιατί αφορούν απόρριψη μπάζων και χωμάτων από εργολάβο (εργολάβους) που υποτίθεται πως δούλευε (δούλευαν) υπό την επίβλεψη και ευθύνη του δήμου. Το έργο που εκτελούνταν ήταν συνδέσεις παροχών της ΕΥΔΑΠ. Μία ήταν στην οδό Καρπασίας και μία άλλη, αποχέτευσης ομβρίων, εκεί κοντά, στην οδό Φιλικής Εταιρείας. Οι εργασίες εκτελέσθηκαν αλλά τα μπάζα που προέκυψαν δεν απομακρύνθηκαν, αλλά απορρίφθηκαν  στη νότια όχθη του Βαλανάρη.

Στις 2/5/2020 είχαμε αναρτήσει τις παρατηρήσεις μας για όσα συνέβησαν στον Βαλανάρη, στο ύψος της ανατολικότερης συμβολής της ομώνυμης οδού με την Φιλικής Εταιρίας, στο Πικέρμι.  Σημειώναμε πως ο εργολάβος έσκαψε, εγκατέστησε αγωγό ύδρευσης και τις συνδέσεις του και μετά ξεφορτώθηκε τα μπάζα που είχαν περισσέψει πετώντας τα μέσα στην κοιλάδα του ποταμού, που κυλούσε από κάτω.

Το κατάφυτο πρανές μεταμορφώθηκε  σε χωμάτινο ή καλύτερα σε πρανές αδρανών υλικών, αφού η απόρριψη από τον εργολάβο το κάλυψε από το επίπεδο της οδού μέχρι το ποτάμι. Φυσικά μέρος των μπάζων θα κατέληξε μέσα στο ποτάμι, για να παρασυρθούν από τα νερά παρακάτω, προς το Πικέρμι και τη Ραφήνα. Την θλιβερή είδηση αναδημοσίευσε και το Δασαμάρι SOS

Την ίδια μέρα, άλλο ενημερωτικό site της περιοχής,  το «Εν Ραφήνα», έχοντας αντιληφθεί το τρομερό γεγονός της καταστροφής της όχθης του Βαλανάρη και της απόρριψης αδρανών στο ποτάμι, δημοσίευσε και εκείνο το συμβάν με τίτλο Περιβαλλοντικά εγκλήματα στον δρόμο για τον Βαλανάρη.

Επίσης έγιναν και αναρτήσεις στο facebook σχετικά, όπως η παρακάτω εικόνα, που ετίθετο η απορία πως έγιναν αντιληπτοί αυτοί που είχαν επισκεφθεί τον Βαλανάρη, εν καιρώ περιορισμού κυκλοφορίας και δεν έγιναν αντιληπτοί αυτοί που έριξαν τα μπάζα

Η εικόνα του τίτλου είναι από το 2017. Μαθητές της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 1ου ΓΕΛ Ραφήνας στο παραλιακό μέτωπο της πόλης. 

Οι γεωλογικοί σχηματισμοί πάνω από το λιμάνι αποτελούν χαρακτηριστικό στοιχείο της φυσιογνωμίας της Ραφήνας.

Οι σχηματισμοί αυτοί, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου και η πάλαι ποτέ «Μύτη της Γριάς» αποτελούν (ή αποτελούσαν) στοιχεία της ταυτότητας της πόλης.

Φωτ.1 Μια πανέμορφη carte-postale από το Αρχείο του Στάθη του Δημητρακού.Το γραφικό λιμανάκι της Ραφήνας λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του '60.

2020. Τις μέρες αυτές στο λιμάνι της Ραφήνας είμαστε μάρτυρες μιας ακόμα καταστροφικής επέμβασης στο παραλιακό μέτωπο της πόλης.

Οι αρμόδιοι φορείς προχωρούν στην καθαίρεση των πρανών πάνω από το λιμάνι σε μεγάλη έκταση.

Κάποτε στο χώρο όπου σήμερα εκτείνεται το λιμάνι της Ραφήνας και το Αλιευτικό Καταφύγιο υπήρχαν δύο παραλίες, η «παραλία του Βούλγαρη» και η παραλία «Σκαλάκια» ή «παραλία του Μπενάκη».

Τις  δύο παραλίες τις χώριζε ένας βράχος, όπου βρισκόταν η "Μύτη της Γριάς", ένας γεωλογικός σχηματισμός που θύμιζε μύτη μιας καλής γριάς.

Φωτογραφία 2

Πριν από τριάντα τόσα χρόνια η «Μύτη της Γριάς», τοπόσημο για τη Ραφήνα, υπέστη βαριές καταστροφές για χάρη της επέκτασης του λιμανιού.

Ότι απέμεινε  ισοπεδώνεται τώρα.

Υπό την πρόφαση του –υπαρκτού- κινδύνου των κατολισθήσεων, οι υπεύθυνοι προχωρούν στην καθαίρεση των πρανών αντί της ορθής πρακτικής της στήριξής τους με σαφώς ηπιότερα τεχνικά έργα και μέσα. Θα ακολουθήσει ύψωση κάθετων τοιχίων.

 Η αύξηση της χερσαίας ζώνης του λιμανιού φαίνεται μάλλον να είναι το πραγματικό ζητούμενο.

Παρότι τα πετρώματα (μάργες) πάνω από το λιμάνι είναι πράγματι χαλαρά, το «σάρωμα» που βλέπουμε να λαμβάνει χώρα με γρήγορους ρυθμούς είναι σίγουρο πως αποσαθρώνει περαιτέρω μια ήδη εύθραυστη δομή, αυξάνοντας την πιθανότητα των κατολισθήσεων γύρω από την περιοχή επέμβασης και γεννώντας φόβους για στατικά προβλήματα στα θεμέλια των κοντινών σπιτιών.

Κυρίως όμως, είναι φανερό ότι, σύντομα, το πρόσωπο της πόλης προς τη θάλασσα και τον κόσμο που τη θαυμάζει καθώς την προσεγγίζει με τα πλοία, θα έχει παραμορφωθεί ανεπανόρθωτα.

«Τρεις βράχοι λίγα καμένα πεύκα κι ένα ρημοκλήσι/και παραπάνω/το ίδιο τοπίο αντιγραμμένο ξαναρχίζει» έλεγε ο Σεφέρης, μα τώρα θα λείπουν κι οι βράχοι. Κι αλλού πάλι: «Μα εσύ που γνώρισες τη χάρη της πέτρας πάνω στο θαλασσόδαρτο βράχο...», μα ούτε χάρη τώρα ούτε και πέτρα.

Φωτ,4, 5.    2020 Η "μύτη της γριάς" πεθαίνει για δεύτερη φορά

Τι σημαίνει άραγε ο όρος «ιστοσελίδα του Δήμου»;

Αν μία σελίδα είναι «του δήμου», είναι και «του Δήμου μαζί»;

Πόσο κοστίζει η διατήρηση μίας επίσημης  ή ανεπίσημης σελίδας, του Δήμου και ποιος πληρώνει, ο δήμος ή ο Δήμος;

Η αξιοπιστία της σελίδας εξαρτάται από το αν μεταφέρει θέματα του δήμου ή του Δήμου;

Δεν χρειάζονται ρητές απαντήσεις. Ποτέ  δεν χρειάστηκαν. Πως να περιγράψει κανείς το προφανές;

Όπως ότι ο Δήμος δεν έχει σχέση με τον δήμο, παρά μόνο αποτελούν δίδυμο εξουσιαστή – υποτελούς, ονομαστικά ομόηχων

Όπως το ότι ο Δήμος είναι η διοίκηση, το όνομα και η εικόνα της εξουσίας ενώ ο δήμος είναι ο τόπος και οι άνθρωποι του. Αυτό να το προσέξουμε. Το αναφέρει ρητά άλλωστε το αναρτηθέν στην Διαύγεια έγγραφο, που αναφέρεται σε «,,,,άμεση πρόσβαση στην ιστοσελίδα του Δήμου»  και δεν εννοεί τον δήμο των δημοτών βέβαια. 

Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.

Τα δε παραλειπόμενα, δυσκόλως εννοούνται.

Το πλήρες έγγραφο όπως αναρτήθηκε και αντλήσαμε από τη διαύγεια

UPDATE 2/4/2020 Όπως διαπιστώσαμε την επόμενη ημέρα (244/2020) άρον άρον, έσπευσαν να φτιάξουν νέα αναθεωρηση -στο ήδη αναρτημένο στη Διαύγεια- έγγραφο

Αλλά όπως είναι γνωστο από τα αρχα'ια χρόνια, η αλήθεια κάνει τη γλώσσα και την πένα ενίοτε, να γλιστρά και να αποκαλύπτει τα άγνωστα στους πολλούς

Παραπομπές:

αρχικη αναρτηση 22/04/2020 12:29:20 : https://diavgeia.gov.gr/luminapi/api/decisions/v/aa50665e-f059-4acb-9798-d3f4f980b039/document?inline=true

Εδώ και μερικές μέρες, οι περιπατητές και οι ασκούμενοι της κατηγορίας 6 της βεβαίωσης κατ΄εξαίρεση κυκλοφορίας πολιτών, που βαδίζουν στην περιοχή πάνω από το Πικέρμι, προς Διώνη και νοτιότερα, στην οδό Καρπασίας ακριβέστερα, συναντούν χωματουργικά μηχανήματα (φορτωτή, τσαπάκι και τσάπα μεγάλη) που ανοίγουν όρυγμα στα αριστερά του ανηφορίζοντα. Το όρυγμα υποδέχεται αγωγό ύδρευσης σε κατάλληλα διαμορφωμένη διατομή και στη συνέχεια επιχώνεται.

Κάποια σημεία μένουν ανοιχτά, μέχρι τις δοκιμές και την τελική παραλαβή του εγκατεστημένου αγωγού ή για άλλες συνδέσεις κλπ. Όλα μοιάζουν λογικά και τακτοποιημένα. Στα πλαίσια της κατασκευαστικής τέχνης και εμπειρίας.

 Δυστυχώς όμως δεν είναι έτσι.

Στις φωτογραφίες που ελήφθησαν στις 10/4 και σήμερα 11/4/2020, κραυγαλέες είναι οι εκχερσώσεις που έχει κάνει ο εργολάβος, υπό την προφανή ανοχή αν μη και αδιαφορία της επιβλέπουσας υπηρεσίας. Αρχικά εντοπίσαμε τη δημιουργία προσωρινού εργοταξίου σε δασική έκταση (φωτογραφία επικεφαλίδας) , ενέργεια η οποία αποτελεί τυπική εκχέρσωση αφού το πρόβλημα της εξεύρεσης χώρου προσωρινού εργοταξίου στην Ελλάδα, σχεδόν πάντα λύνεται εις βάρος του δάσους ή των δασικών εκτάσεων, που είναι δωρεάν για τον ανάδοχο και δεν χρειάζεται να καταβάλλει αντίτιμο,

Αυτό βέβαια προϋποθέτει ανοχή της επίβλεψης, αφού παραβιάζεται η περιβαλλοντική νομοθεσία και η περιβαλλοντική αδειοδότηση (εάν και εφόσον υπάρχει).

Δεδομένου πως και τα υποστελεχωμένα δασαρχεία δεν προλαβαίνουν να τα παρακολουθήσουν όλα, η πρακτική αυτή είναι πια καθεστώς.

Η άλλη εξόφθαλμη παρανομία που έχει λάβει χώρα, είναι μία άλλη εκχέρσωση, πριν από το σημερινό προσωρινό εργοτάξιο (απέναντι από τον αριθμό 1 της οδού Καρπασίας). Εκεί τα χώματα έχουν διαστρωθεί και πατηθεί από τα μηχανήματα, αλλά ο προσεκτικός παρατηρητής του κρασπέδου της οδού, βλέπει πως από κάτω έχουν διαστρωθεί μπάζα (ασφαλτικά) της ίδιας ποιότητας με εκείνα που είναι συσσωρευμένα στο σημερινό εργοτάξιο.

Τα διαστρωμένα μπάζα μέσα στην εκχερσωμένη έκταση και η αποκάλυψη του τι κρύβεται από κάτω (κράσπεδο όδού)

Αυτό υποδεικνύει πως αντί να φορτώσουν και να απομακρύνουν τα προϊόντα εκσκαφής, καθαίρεσης κλπ, σε κατάλληλο χώρο (όπως συμβατικά συνήθως προβλέπεται), τα διάστρωσαν εντός δασικής έκτασης και τα σκέπασαν με χώμα το οποίο επίσης διάστρωσαν και συμπύκνωσαν με το ίδιο βάρος των μηχανημάτων διάστρωσης.

Και μερικές ακόμα φωτοηραφίες του μ εγαλείου

Είναι πια καθημερινότητα  στο Πικέρμι και τις γειτονικές δασικές περιοχές να εντοπίζουμε από εκχερσώσεις μέχρι και σοβαρότερες αμφισβητήσεις του δασικού χαρακτήρα μεγάλων περιοχών. Η ντροπή των οικιστικών πυκνώσεων  είναι μία από αυτές τις σοβαρές παραβιάσεις, ειδικά όταν ο ίδιος ο δήμος παρεμβαίνει και καταθέτει πρόταση εξαίρεσης από τους δασικούς χάρτες. τεράστιας δασικής έκτασης, επειδή περιέχει 15 βίλες. Παραβιάζει δηλαδή ακόμα και τον αντισυνταγματικό ορισμό των οικιστικών πυκνώσεων, που θέλει συγκεκριμένη πυκνότητα οικοδομών εντός δάσους για να τους βαφτίσει «οικιστική πύκνωση». Με τις ενέργειες αυτές, ο δήμος πηγαίνει τον ορισμό της αυθαιρεσίας πολύ παραπέρα από τα όρια της αντισυνταγματικότητας (τα οποία τα έχει ήδη ξεφτιλίσει με τις υποβολές προτάσεων εξαίρεσης).

Τέλος πάντων, κοντά στα μεγάλα έρχονται αι τα μικρά, που δεν είναι καθόλου μικρά, όπως οι διαστρώσεις μπάζων και οι εκχερσώσεις στην Καρπασίας. Νόμιζαν πως θα ήταν αόρατες, τώρα που «μένουμε σπίτι»; Ποιος ξέρει, μπορεί.

ΥΓ Σήμερα μάθαμε από δημοτική σύμβουλο που έθεσε το θέμα στον δήμαρχο, αυτός αντί να ειδοποιήσει αμέσως τους επιβλέποντες να πράξουν τα νόμιμα,  της απάντησε πως «δεν έχουν παραλάβει ακόμα το έργο» και «πως θα τα πάρουν στο τέλος γιατί είναι προσωρινά» (θα του το είπαν φαίνεται οι ίδιοι οι εκχερσωτές)

Μάλλον δεν ξέρει και δεν θέλει να καταλάβει για τι πρόκειται, αφού η εκχέρσωση δεν μπορεί να «μαζευτεί» αλλά και ότι τα διαστρωμένα και πατημένα μπάζα πρέπει να σκαφτούν για να φύγουν, δηλαδή να γίνει καινούργια, μεγαλύτερη εκχέρσωση.

Προφάσεις εν αμαρτίαις. Φοβερή προχειρότητα και πολλές αμαρτίες και όλες εις βάρος του βουνού, του δάσους και του ίδιου του μέλλοντος. Και πάλι θα αρχίσουν οι χαζοί λεονταρισμοί των προστίμων και των ανούσιων και κατόπιν εορτής προσπαθειών συγκάλυψης.

Όλο τα ίδια και τα ίδια. Στο ίδιο πάντα έργο απορημένοι θεατές, κενών προφάσεων ακροατές

Η Κίνηση για ην προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος προχώρησε σε ακόμα μία καταγγελία προς την Περιφέρεια Αττικής (Περιφερειακή Ενότητα Ανατολικής Αττικής) για τους σωρούς από μπάζα που έχουν απορρίψει ασυνείδητοι στην πλημμυρική ζώνη του Μεγάλου Ρέματος. Στην Πετρέζα, στο Πλατύ Χωράφι, απέναντι από το νεκροταφείο της Ραφήνας (σε κοινή θέα)

Η περιφέρεια δεν πρέπει μόνο να προκαλεί καταστροφές στα ρέματα με τους εγκληματικούς καθαρισμούς. Οφείλει να τα προστατεύει από τους ασυνειδήτους, γιατί αυτοί δημιουργούν τις προϋποθέσεις για πολύ επικίνδυνα φαινόμενα. Καλείται λοιπόν, σε πρώτη φάση, να τα καθαρίσει. Να τα φορτώσει και να τα μεταφέρει σε κατάλληλους χώρους προορισμένους για απόρριψη αδρανών. Κατόπιν και αφού εντοπίσει τους ενόχους, να τους καταλογίσει το κόστος μαζί με ένα μεγάλο πρόστιμο, ή ας κάνει ό,τι η νομοθεσία ορίζει.

Τα μπάζα όμως πρέπει να φύγουν από το ρέμα άμεσα. 

Ακολουθεί η καταγγελία σε  Portable Document Format (PDF)

Στο τοπικό συμβούλιο Πικερμίου της 12ης Φεβρουαρίου 2020, τέθηκε μεταξύ άλλων και ως 4ο θέμα προς συζήτηση εντός ημερήσιας διάταξης, η πρόταση για να ανοίγουν τις Κυριακές τα καταστήματα της Δημοτικής Κοινότητας Πικερμίου. Μάλιστα στην σχετική  πρόσκληση προς τους συμβούλους, αναφέρεται και ο λόγος που γέννησε την σχετική πρόταση, ο οποίος είναι η «εναρμόνιση» των ωραρίων του Πικερμίου με εκείνα της Δημοτικής Κοινότητας Ραφήνας.

Ως πρόσθετος λόγος για τη συζήτηση της πρότασης  αναφερόταν και η καλύτερη(;) εξυπηρέτηση των πολιτών και του τουριστικού κοινού.

Παραδόξως δεν αναφερόταν ούτε ο εμπνευστής της πρότασης, ούτε και καμία τεκμηρίωση της ανάγκης που οδήγησε στην σχετική πρόταση – λύση.

Κλήθηκαν λοιπόν 6 τοπικοί σύμβουλοι (οι παρόντες στη συνεδρίαση) να γνωμοδοτήσουν επί της πρότασης, δίχως να γνωρίζουν

• Ποιος προτείνει
• Την τεκμηρίωση της πρόταση 

 Στις 29/1/2020 και στον ιστότοπο euro2day διαβάσαμε την ανάρτηση του κ. Φ. Κόλλια με τίτλο «Πού «κολλάει» η παραχώρηση των δέκα περιφερειακών λιμανιών» και υπότιτλο «Καθυστερεί η νομοθετική ρύθμιση που θα επιτρέπει πώληση οργανισμών λιμένων και όχι μόνο υπο παραχωρήσεις. Η δύσκολη εξίσωση με το αντισταθμιστικό τέλος του 5%. Γιατί δεν βιάζονται κυβέρνηση – ΤΑΙΠΕΔ». Φυσικά η είδηση αφορούσε και το λιμάνι της Ραφήνας, το οποίο τελεί υπό πώληση (και όχι πια παραχώρηση), είτε ανεξάρτητα είτε μέσω της υπάρχουσας παραχώρησης του ΟΛΠ, όντας τμήμα του πάλαι ποτέ «Αττικού Λιμενικού Συστήματος», που τη μία μετοχή του τη διαχειρίζεται  ο ήδη εκποιημένος  οργανισμός.

Η ανάρτηση του κ. Κόλλια και της Euro2day μας ενημερώνει πως η καθυστέρηση στην προώθηση της ρύθμισης, με την οποία ανατρέπεται το μοντέλο που είχε νομοθετήσει η προηγούμενη κυβέρνηση στις αρχές του 2019 (και που προέβλεπε μόνο υποπαραχωρήσεις δραστηριοτήτων και όχι πωλήσεις οργανισμών λιμένων όπως συνέβη με ΟΛΠ  και OΛΘ).

Για ορισμένα λιμάνια, όπως της Αλεξανδρούπολης, της Πάτρας, του Ηρακλείου, της Ηγουμενίτσας και της Καβάλας έχει εκδηλωθεί σοβαρό επενδυτικό ενδιαφέρον. Η αμερικανική πλευρά μεταφέρει, για παράδειγμα, με κάθε ευκαιρία το ενδιαφέρον της για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Ο όμιλος Γκριμάλντι (Μινωικές Γραμμές κ.λπ.) έχει, επίσης, μεταφέρει στην κυβέρνηση το ενδιαφέρον του για τα λιμάνια του Ηρακλείου, της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας.

Η Ραφήνα προφανώς, δεν υπάγεται σε αυτά τα ορισμένα λιμάνια για τα οποία έχει εκδηλωθεί «σοβαρό επενδυτικό ενδιαφέρον», σύμφωνα με τον συντάκτη. Βέβαια γνωρίζουμε από τις 4/12/2019 και από δημοσίευμα της Μ. Παπακωνσταντίνου στον ιστότοπο newsit.gr, πως υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον για τη Ραφήνα, αλλά με στόχο και προϋπόθεση την υλοποίηση του εκτρωματικού σχεδίου ανάπτυξης του, του τρομερού Monster Plan, όπως έχει εύστοχα χαρακτηρισθεί.

Screenshot του εγγράφου προς τον δήμο Ραφήνας στις 24/7/2019. Από τότε σιγή ασυρμάτου από τον δήμο

Είναι άδικο να συνδέεται στη συλλογική συνείδηση μία πόλη με τη βαρβαρότητα της εγκατάλειψης και παραμέλησης των ζώων. Των αδέσποτων ζώων ειδικά, που γνώρισαν την σκληρότητα του ανθρώπου πάνω από μία φορά. Μία όταν εγκαταλείφθηκαν και μία όταν έμαθαν τι θα πει «καταφύγιο αδέσποτων» σε συγκεκριμένους (και πλέον διωκόμενους γι΄αυτό) ελληνικούς δήμους.

Η λειτουργία του παράνομου και εκτός προδιαγραφών, καταφυγίου ζώων στη Ραφήνα, παρά τις χρηματοδοτήσεις - ενισχύσεις που έχουν δοθεί (;) δημιούργησε μία νέα αφοριστική περιγραφή, για τους τόπους που συναντιέται το αντίστοιχο φαινόμενο. Έτσι γίνεται λόγος για φαινόμενα Ραφήνας, ή για «Ραφήνες» εκεί που τα ζώα εγκαταλείπονται σε παράνομα «καταφύγια», ύποπτης προέλευσης και κατασκευής και ακόμα πιο ύποπτου σκοπού. Είναι η συλλογική αντίληψη, που συνοψίζει κα αφορίζει τόσο βάναυσα. ‘Όπως μιλούσαμε κάποτε για «Κωσταλέξια» ή για «Δαφνιά» και άλλα τέτοια ωραία και αφοριστικά.

Ας θυμηθούμε λίγο την ιστορία, για να ξέρουμε ποιοι έπρεπε να δράσουν και αδράνησαν, ποιοι έπρεπε να λειτουργήσουν και έμειναν άπραγοι.

Τον Ιούνιο του 2019 μέχρι και τις αρχές Ιουλίου του ίδιου χρόνου, η έρευνα της εφημερίδας «ΚΟΝΤΡΑ» και του δημοσιογράφου Γεράσιμου Λιόντου (1,2,3,4 κ.ά) ανέδειξε το μεγάλο πρόβλημα που υπήρχε στη Ραφήνα. Η περιφέρεια και οι υπηρεσίες της (Διεύθυνσης Αγροτικής και Κτηνιατρικής Πολιτικής της Περιφέρειας Αττικής - ΔΑΚΠ-ΠΑ), όπως και το Δασαρχείο Πεντέλης, στις 24/7/2019 προχώρησαν στους απαραίτητους ελέγχους και αφού εντοπίστηκαν οι παρανομίες, εξέδωσαν απόφαση κλεισίματος

Το διαβιβαστικό της απόφασης κλεισίματος (24/7/2019)

Προσέξτε ειδικά τα παρακάτω:

«Οι ανωτέρω περιγραφόμενοι και συγκεκριμένοι χώροι ουδέποτε έχουν λάβει άδεια ίδρυσης και άδεια λειτουργίας, σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις για τα ενδιαιτήματα ζώων του Ν.604/1977 και του Π.Δ.463/1978.

 Από τα παραπάνω, αναφορικά με τους χώρους αυτούς και με τις αρμοδιότητες μας, διαπιστώθηκαν παραβάσεις του Ν.4039/2012, όσον αφορά στην συγκέντρωση αδέσποτων ζώων (σκύλων), σε μη αδειοδοτημένους χώρους, χωρίς την ύπαρξη ανάλογου ανθρώπινου δυναμικού για την διαχείρισή τους, σε πρόχειρες εγκαταστάσεις και χωρίς ύπαρξη βοηθητικών χώρων, όπως προβλέπονται από τις διατάξεις του Ν.604/1977 και του Π.Δ.463/1978…
 
α) Ο χώρος θα πρέπει να εκκενωθεί από τα ζώα, εντός του επομένου τριμήνου, ενεργοποιώντας την 5μελή Επιτροπή Παρακολούθησης του Προγράμματος Διαχείρισης των Αδεσπότων Ζώων Συντροφιάς του Δήμου, όπως προβλέπεται από το άρθρο 9, του Ν.4039/2012 και εφαρμόζοντας τις διατάξεις του Νόμου αυτού, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 46 του Ν. 4235/2014…

 Ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αγροτικής και Κτηνιατρικής Πολιτικής, ως όφειλε, έστειλε την απόφασή του στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών με σκοπό να γίνει δικαστική διερεύνηση. Γιατί σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 5 του νόμου 604 του 1977, «αι άνευ αδείας λειτουργούσαι Κλινικαί και Ενδιαιτήματα ζώων, κλείνονται υπό των Κτηνιατρικών αρχών τη συνδρομή των Αστυνομικών αρχών, οι δε παραβάται τιμωρούνται κατά τις διατάξεις του άρθρ.458 του Ποινικού Κώδικος».

 Όπως αντιλαμβάνεστε, η Εισαγελία Πρωτοδικών Αθήνας είναι υποχρεωμένη να κινήσει πειθαρχική διαδικασία σε βάρος τόσο του δημάρχου Ραφήνας όσο και όλων των πραγματικά εμπλεκόμενων σ’ αυτή την ιστορία της κατασκευής παράνομων καταφυγίων ζώων συντροφιάς.

Είναι άδικο να ταυτίζεται μία ολόκληρη πόλη με την βαρβαρότητα ή στην καλύτερη περίπτωση την ανευθυνότητα του δήμου και της περιστασιακής δημοτικής αρχής, η οποία μπορεί να μην προτίθεται να φροντίσει τα αδέσποτα όπως ορίζει ο νόμος, αλλά και η στοιχειώδης ανθρώπινη ευαισθησία, όμως την υποχρεώνει ο νόμος. Και όσο δεν το πράττει παρανομεί. Και όσο παρανομεί, τα ζώα υφίστανται τις συνέπειες της απραξίας και της αδιαφορίας. Και το όνομα της πόλης γίνεται συνώνυμο της βαρβαρότητας προς τα ζώα. Αυτό πρέπει να πάψει.

Αφορμή για την παρούσα ανάρτηση ήταν η είδηση πως και στο Αίγιο κλείνει το εκεί παράνομο «καταφύγιο ζώων», το οποίο στην περιγραφή της είδησης από ντόπιους μας περιγράφηκε ως «νέα Ραφήνα». Εννοείται πως πρέπει αυτοί οι αφορισμοί να σταματήσουν άμεσα και το καλύτερο μέτρο που θα τους σταματήσει, δεν είναι τίποτα άλλο από την έστω και με τεράστια καθυστέρηση, κατασκευή ενός νόμιμου και λειτουργικού καταφυγίου για τα αδέσοιτα της περιοχής. Μέχρι να σταματήσει αυτό το φαινόμενο, των αδέσποτων, που μαζί με τα παράνομα καταφύγια των δήμων, μαρτυρούν το χαμηλό πολιτισμικό μας επίπεδο. Προς το παρόν, ελπίζουμε

Η είδηση της απόφασης άμεσης απομάκρυνσης των ζώων από το παράνομο καταφύγιο δημοσιεύτηκε και στην τοπική ειδησεογραφική σελίδα rpn.gr αλλά δεν επισημαινεται πως πρόκειται για την απόφαση που αυτοδίκαια προκύπτει, λόγω παρέλευσης του τριμήνου που ειχε δοθεί αρχικά αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να κάνει οτιδήποτε. Ό,τι δεν έγινε με την εντολή της Περιφέρειας, ανέλαβε να το κάνει ο Εισαγγελέας.

Και ο δήμος συνεχίζει να εκθέτει ....τον δήμο