Μία αρκετά εκτενή απάντηση, για την παρέμβαση της στην ΑΣΟΕΕ, εξέδωσε η Πρωτοβουλία Μαχητικής Αλληλεγγύης, στον ανεξάρτητο χώρο του athens.indymedia.org. 

Την αναδημοσιεύουμε, ως οφείλουμε και για την τήρηση της δεοντολογίας, αφού ασχοληθήκαμε εκτενώς, τόσο με το γεγονός της ίδιας της παρέμβασης και  του τρόπου που αυτή εγινε, αλλά και επειδή πλήθος συστημικών -και όχι αθώωων τελικά- μέσων, ασχολήθκαν μαζί της, παραλείποντας όμως, να αναφέρουν την "άλλη πλευρά".  Δεν είναι ασυνήθιστο  αυτό, στον κόσμο των εξωνημένων -σε τεράστιο ποσοστό- ελληνικών μέσων εν(ξ)ημέρωσης.

Τα σχόλια στους αναγνώστες λοιπόν. Ελπίζουμε μόνο, να την διαβάσετε (για αρχή) και να προσπαθήσετε ειλικρινά, να καταλάβετε τους λόγους που γέννησαν την ιδέα της συγκεκριμένης παρέμβασης. Σίγουρα θα δείτε πως το "αθώο θύμα" της φωτογραφίας που κυκλοφόρησε, ούτε τόσο αθώο είναι, ούτε τόσο θύμα. 

MΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΣΟΕΕ

Λίγες μόνο μέρες μετά την παρέμβαση μας και αναγκαζόμαστε να επανέλθουμε δημόσια μιας από εκείνη τη μέρα έχουν ακουστεί πράγματα που θα έκαναν και την ίδια την ντροπή να ντρέπέται. Στη φιλοσοφία και την πολιτική παιδεία μας δεν αντιστοιχεί να μην στεκόμαστε με συνέπεια στα πεπραγμένα μας για αυτό και σκοπεύουμε να μην αφήσουμε τίποτα να πέσει κάτω και τίποτα να μείνει αναπάντητο. Η παρέμβαση που πραγματοποιήσαμε είχε δύο σκέλη. Το πρώτο αφορούσε συνθήματα, φθορές και μια συμβολική εκκένωση των πρυτανικών γραφείων καθώς μέρος του εξοπλισμού του βρέθηκε στο διάδρομο της σχολής. Με αυτό το σκέλος δεν υπήρξε ιδιαίτερος θόρυβος. Θα λέγαμε πέρασε στα ψιλά.Το δεύτερο σκέλος, για το οποίο έγινε και όλος ο θόρυβος, αφορούσε την οπτικοποίηση του εκφοβισμού και της γελοιοποίησης ενός εκπροσώπου. Θα τοποθετηθούμε για κάθε πρακτική ξεχωριστά.

Η πρακτική της παρουσίασης του ανθρώπινου προσώπου της εξουσίας φοβισμένου και καταβεβλημένου, αποκαθηλωμένου από τη συνηθισμένη άιγλη και κύρος των αξιωμάτων του, στοχεύει όχι μόνο στον εκφοβιισμού του ίδιου αλλά και των ομοίων του. Υπάγεται στη λογική “χτύπα έναν να φοβηθούν εκατό’’. Αυτό γιατί δείχνει ότι η απειλή της αυτοδικίας των από τα κάτω, η απειλή της κοινωνικής αντιβίας, η απειλή της επαναστατικής δικαιοσύνης, δεν είναι κάτι αόριστο και αφηρημένο, αλλά κάτι που παίρνει σάρκα και οστά και δύναται να προσωποποιηθεί στη φάτσα ενός πανικοβλημένου ανθρώπου της τάξης των ισχυρών.

Επιπλέον δείχνει και στους ανθρώπους της δικής μας τάξης, αυτούς που υποφέρουν και βασανίζονται από την καταπίεση και την εκμετάλευση των ισχυρών, ότι οι τελευταιοι είναι και αυτοί απλοί άνθρωποι. Μπορεί να δείχνουν άφοβοι και αγέρωχοι μέσα στις κοστουμαρισμένες τους στολές, μέσα στις ακριβές και συνοδευόμενες από μπράβους και μπάτσους αυτοκινητοπομπές τους, μέσα στα κυριλέ γραφεία τους στα οποία βάζουν υπογραφές που επικυρώνουν τα βάσανα, τον εξευτελισμό και τον πόνο ανθρώπων της κοινωνικής βάσης, αλλά παραμένουν πάντα άνθρωποι. Και φοβούνται.

Η πρακτική αυτή δεν είναι ξένη στα επαναστικά κινήματα ούτε χωρίς ιστορία. Ακριβώς επειδή έχει υψηλό πολιτικό συμβολισμό αλλά και αντίκτυπο, είναι μια πρακτική που έχέι γίνει κομμάτι της εμπειρίας του διεθνούς επαναστατικού κινήματος, είτε εντασόταν στην ένοπλη πάλη, είτε όχι. Δεν είναι η χρήση των όπλων αυτή που καθιστά την οπτικοποίηση του φοβισμμένου “άρχοντα” ουσιαστική. Κάτι τέτοιο εξάλλου θα συνιστούσε φετιχισμό των όπλων, κουλτούρα που έχει απολογιστεί ως επιζήμια πρώτα από όλα μέλη ενόπλων επαναστατικών οργανώσεων.Η γελοιοποίηση των ισχυρών από την άλλη είναι κάτι που έρχεται μέσα από την ίδια τη λαική και κοινωνική παράδοση αιώνων. Αποτελεί προσφιλής πρακτική για γενιές και γενιές των από τα κάτω, για αυτό και χιλιάδες άσματα, ποιήματα, γελοιογραφίες, σκετς, αναπαριστούν ισχυρούς που γελοιοποιούνται. Γιατί η γελοιοποίηση των ισχυρών δε συνιστά ούτε διαπόμπευση ούτε κανιβαλισμό άλλα ένα ισχυρό όπλο των από τα κάτω, ένα όπλο που βάλει κατά του κύρους της εξουσίας και ταυτόχρονα ενισχύει το ηθικό των καταπιεσμένων. Αυτό με την προυπόθεση ότι έχουν συνείδηση της κοινωνικής τους θέσης και δεν την έχουν ξεχάσει.

Δεδομένης λοιπόν της ιστορικότητας και της οικουμενικότητας μιας τέτοιας επαναστατικής πρακτικής αποφασίσαμε συνειδητά να την υιοθετήσουμε και εμείς. Κρίνουμε την επιλογή μας αυτή ορθή και δίκαια και την υπερασπιζόμαστε μέχρι κεραίας. Επιπλέον κρίνουμε ότι ήταν μια αρκούντως ικανοποιητικά πετυχημένη ενέργεια για λόγους στους οποίους θα αναφερθουμε αναλυτικά:

1) Διότι το μήνυμα πέρασε. Ο φόβος άλλαξε πράγματι στρατόπεδο, αυτό φάνηκε και αποτυπώθηκε στο φακό. Όλη η Ελλάδα είδε ότι ένα κάθαρμα με κοστούμι, ένας χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της “ευγενούς” αστικής τάξης, κατά βάθος είναι ένα ανθρωπάκι που φοβάται. Και στο δικό του φόβο φαίνεται ότι η εξουσία δεν είναι ατρόμητη. Στο πρόσωπο του οι ισχυροί είδαν τον εαυτό τους και αναλογίστηκαν ότι ο φόβος αυτός θα μπορούσε να έιναι ο δικός τους. Θα ήταν άραγε δυνατό αυτό χωρίς εικόνα; Πολύ απλά όχι.

2) Διότι σαν πράξη ελάχιστης επαναστικής αντιβίας που ανέβασε τον πύχη έστω λίγο παραπάνω, προκαλεσε πλήγμα και πολιτική φθορά σε μια κυβέρνηση που το μόνο στο οποίο κινείται με συνέπεια είναι η καταστολή. Γνωρίζουμε και το γνωρίζουν και οι ίδιοι, πως η εικόνα αυτή τσαλάκωσε το προφίλ της σκληρής κυβέρνησης που πατάσει την ανομίια, και την εκθέτει στο ίδιο της το ακροατήριο. Για αυτό εξάλλου αναζητά διακαώς να ρεφάρει.

3) Διότι χάρη στον ποιοτικό της αντίκτυπο προκάλεσε μια σειρά σπασμωδικών μέτρων και αμετροεπών πολιτικών δηλώσεων και συγκρίσεων. Ο εκφοβισμός και η γελοιοποίηση του Πρύτανη χαρακτηρίστηκαν βασανιστήρια και εξευτελισμός, προσβάλοντας όλα τα πραγματικά θύματα βασανισμού και εξευτελισμού με υπαιτιότητα των ισχυρών και των κρατούντων. Το να επικαλείται θυματοποίηση του ένα πρόσωπο εξουσίας που υπέστη εκφοβισμό και γελοιποίηση είναι σα το ρατσισμό κατά των ελλήνων που ισχυρίζονται ότι νιώθουν διάφοροι γραφικοί φασίστες. Είναι πλήρης αντιστροφή των θέσεων θύτη και θύματος, πλήρης διαστροφή νοημάτων, σχημάτων, εννοιών και καταστάσεων. Το να θέλει να μπεί ο Πρύτανης και ο κάθε ιεροφάντης της εξουσίας στη θέση του θύματος γελοιποιεί ακόμα περισσότερο τον ίδιο και όσους αναπαράγουν αυτή τη ρητορική, ξεχνώντας πως πραγματικά θύματα κανιβαλισμού και διαπόμπευσης ήταν η άτυχη Zackie Oh με τις περιβόητες κανιβαλιστικές δημοσκοπήσεις γνωστών ΜΜΕ ή οι γυναίκες που είχαν διαπομπευθεί ως απειλή για τη δημόσια υγεία από το δίδιμο Χρυσοχοίδη-Λοβέρδο. Είναι δυνατόν οποιοδήποτε σόφρων άτομο να πιστεύει ότι η ταπείνωση που ένιωσαν αυτές οι γυναίκες μπορεί και δικαιούται να συσχετιστεί με οτιδήποτε μπορεί να ένιωσε ενδεχομένως ο Πρύτανης;

4) Διότι αν κάτι ξεφτίλισε η παρεμβαση μας, αυτό ήταν τους υπέρμαχους της θεωρίας των δύο άκρων. Η ελάχιστα βίαιη παρέμβαση μας, που ταυτίστηκε με την πολιτική και την ιδεολογία που χρεώνεται το ναζιστικό ολοκαύτωμα, είχε ως αποτέλεσμα την επίκηρυξη μας με ένα σημαντικό χρηματικό ποσό. Ένα σημαντικό χρηματικό ποσό που θα μπορούσε να διατεθεί για την αντιμετώπιση της πανδημίας covid 19 ιδιαίτερα σε αυτήν την κρίσημη φάση που ο ιός επελαύνει στη χώρα. Η κυβέρνηση ωστόσο δείχνει ότι θεωρεί εμάς μεγαλύτερη απειλή από την πανδημία καθώς διαθέτει χρηματα για τη δική μας επικήρυξη αλλά όχι για την αποσυμφόρηση των ΜΜΜ ή την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας. Επίσης η επικήρυξη μας αποτελεί αυτόματη αποδόμηση της θεωρίας των δύο άκρων. Έστω λοιπόν ότι εμείς είμαστε το ένα άκρο και ότι η Χρυσή Αυγή το άλλο. Που είναι η επικήρυξη του καταζητούμενου και νούμερο δύο διευθυντή του κόμματος-εγκληματικής οργάνωσης που πιστώνεται δύο φόνους κύριε ΧρυσοχοΪδη; Που είναι οι φωτογραφίες με τις πιθανές μεταμφιέσεις του ώστε να είναι αναγνωρίσημος; Που είναι η ειδική τηλεφωνική γραμμή επικοινωνίας για να επικοινωνήσει μαζί του όποιος τον αναγνωρίσει; Πουθενά είναι η απάντηση. Γιατί ότι και να λέτε, όσες φανφάρες κι αν χρησιμοποιήσετε, η αλήθεια είναι ότι στη ζυγαριά σας ο εκφοβισμός και η γελοιοποίηση ενός δικόυ σας ανθρώπου, ακόμα κι αν δεν πειράχτηκε ούτε μία τρίχα του, βαραίνει παραπάνω από τη δολοφονία ενός μετανάστη και ενός αντιφασίστα. Αυτό έδειξε η επικήρυξη μας.

5) Διότι ξεβράκωσε πλήρως τη συστημική αριστερά, κοινοβουλευτική και μη, καθώς φάνηκε ότι μάχεται τη θεωρία των δύο άκρων μόνο στα χαρτιά. Όλες οι αμετροεπείς δηλώσεις και οι ανιστόρητες και καταχρηστικές συγκρίσεις επαναλήφθηκαν από αριστερές φωνές που έσπευσαν να δηλώσουν διαπιστευστήρια νομιμοφροσύνης, δείχνοντας ότι όλα τα φοβικά και αυτοενοχοποιητικά μετεμφυλιοπολεμικά σύνδρομα της αριστεράς, είναι ακόμα εδώ. Φάνηκαν έτσι καθαρά τα όρια της όποιας συμπαράταξης τους με το ακηδεμόνευτο ριζοσπαστικό κίνημα και το πόοσο φτουράει η δήθεν ανυποχώρητη στάση τους ενάντια στην ‘επάρατο’ δεξιά. Έδειξαν με τον πιο κραυγαλέο τρόπο ότι αποτελούν πυλώνες της αστικής νομιμότητας, συνεκτικούς αρμούς του συστήματος και παραγόντες σταθεροποίησης. Αυτές τις μέρες ακούστηκαν από αριστερά στόματα όσα λένε εδώ και χρόνια μερικές από τις πιο απεχθής, και ταυτόχρονα γραφικές και υστερικές φιγούρες της λαικής δεξιάς.

Μέσα στη γελοιότητα τους προσπάθησαν να δώσουν και χαρακτήρα έμφυλης βίας στη παρέμβαση μιλώντας για πατριαρχία και ματσίλα σε μια προσπάθεια να ακουμπήσουν το φεμινιστικό ακροατήριο του ευρύτερου προοδοευτικού χώρου. Λες και δεν είναι το ίδιο το φεμινιστικό κίνημα που πρώτο από όλα, και δικαίως, έχει αναγάγει σε πρακτική τη διαπόμπευση βιαστών και συγκαλυπτών τους δημοσιεύοντας πρόσωπα και ονόματα. Μήπως είναι και η διαπόμπευση βιαστών λοιπόν ματσίλα και βρωμάει τοξική αρρενωπότητα; Μήπως όσ@ διαπομπεύουν βιαστές καταλήγουν το ίδιο με αυτούς; Συγχαρητήρια για τη γελοιότητα σας. Η στάση σας ντροπιάζει πρώτα από όλα όποια κομμάτια της αριστεράς έχουν καταφέρει να διατηρήσουν τον ριζοσπαστικό τους χαρακτήρα και την επαναστατική αξιοπρέπεια ψηλά. Πρώτα αυτοί αξίζει να σας φτύσουν.

Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε πως δεν μας διακατέχει κανένα φετίχ περί θεάματος και εικόνας γενικώς και αορίστως. Επίσης ΔΕΝ ΥΙΟΘΕΤΟΥΜΕ ΛΟΓΙΚΕΣ ΤΥΠΟΥ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΑΓΙΑΖΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ. Τα μέσα μας ήταν αυτά που περιγράφηκαν και για μας είναι εναρμονισμένα με την επαναστική ηθική και τα υπερασπιζόμαστε. Δε θεωρούμε ότι είναι βασανιστήριο και διαπόμπευση τα ελάχιστα δευτερόλεπτα εκφοβισμού και γελοιποίησης ενός αστού γραφειοκράτη με θέση ευθύνης. Κατανοούμε ωστόσο ότι πολλοί άνθρωποι, μη εξικοιωμένοι μάλιστα με τους αγώνες, δυσκολεύτηκαν να αφομειώσουν την εικόνα που αντίκρυσαν. Κατανοούμε ότι μπορεί να τους ξένισε, να τους φάνηκε υπερβολική, περιττή, να ερέθισε τα αντανακλαστικά ενσυναίσθησης τους. Δεν τους αδικούμε. Ως ένα βαθμό το θεωρούμε αναμενόμενο δεδομένης και της πανίσχυρης επίδρασης των ΜΜΕ και του πολιτικού λόγου. Με την ίδια λοιπόν κατανόηση στρεφόμαστε σε αυτόυς και τους λέμε πως η συμπάθεια τους πέφτει πολύ στο συγκεκριμένο ανθρωπάκι. Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν, διαχειρίζονται τις ζωές μας, και είναι υπεύθυνοι για τα μεγάλα και μικρά εγκλήματα του πολιτισμού της εξουσίας, δεν είναι ανθρωπόμορφα τέρατα. Είναι κανονικοί άνθρωποι. Νέοι ή μεγάλοι. Νέοι ή γέροι. Άνδρες ή γυναίκες ή οποιουδήποτε τυχόν έμφυλου προσδιορισμού. Άνθρωποι με οικογένειες και αγαπημένα πρόσωπα. Που το πρωί βάζουν τις υπογραφές τους στα διάφορα εξουσιαστικά εγκλήματα και το βράδυ χωρίς ενοχές αγκαλιάζουν τους δικούς τους και απολαμβάνουν την οικιακή θαλπωρή. Πόσα και πόσα από τα πιο ακραία καθάρματα της ιστορίας δεν είχαν παρουσιαστικό κακόμοιρων ανθρωπάριων και πόσα από αυτά δε θα φαίνονταν το ίδιο φοβισμένα με μια πινακίδα κρεμασμένη στο λαιμό. Και λοιπόν;

Εμείς κατανοούμε λοιπόν ότι η φωτογραφία είναι ίσως σοκαριστική γιατί απεικονίζει έναν άνθρωπο που αγωνιά. Όμως θα πρέπει να κατανοήσουν κι αυτοί ότι δεν είναι ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος. Ανήκει στην τάξη των ισχυρών που προκαλούν αμέτρητο πόνο, δυστυχία, εξαθλίωση και απελπισία σε χιλιάδες, εκατομμύρια άλλους ανθρώπους, νομίζοντας ότι ποτέ δε θα ανιμετωπίσουν συνέπειες. ΚΑΝΟΥΝ ΛΑΘΟΣ. Η ταραγμένη φάτσα αυτού του ποντικιού ήταν μια χαρά ατάραχη όταν υπέγραφε την εκκένωση καταλήψεων, ατάραχη όταν σε μία από αυτές συνελήφθησαν άνθρωποι και υπέστησαν διώξεις, ατάραχη όταν ένα ζώο εγκλωβίστηκε και βρέθηκε αργότερα νεκρό, ατάραχη όταν τα ΜΑΤ περικύκλωναν φοιτητές που διαμαρτυρόνταν εντός της σχολής για το αυθαίρετο λοκ ντάουν που επέβαλε η πρυτανεία, ατάραχη όταν τα δακρυγόνα έφταναν μέχρι τις σπουδαστικές αίθουσες διακόπτοντας μαθήματα, ατάραχη όταν συμμορία της ομάδα ΔΕΛΤΑ βασάνιζε φοιτητές εντός και πέριξ της σχολής, ατάραχη όταν φοιτητές προσάγονταν έξω από το σπίτι τους βράδυ, ατάραχοι όταν ένοπλος ειδικός φρουρός απειλούσε να πυροβολήσει φοιτητές μέσα στη σχολή. Και ήταν ατάραχη γιατί ακριβώς ένιωθε ασφαλής και σίγουρος ότι ποτέ δε θα λογοδοτήσει πουθενά.

Ε λοιπόν δεν πειράζει που ταράχτηκε και λίγο. Ούτε όσοι της τάξης τους ταυτίστηκαν μαζί του. Ας αποτυπώσουν το φόβο που φαίνεται στο πρόσωπο του στο μυαλό τους. Γιατί μπορεί μια μέρα να γίνει δικός τους. Μπορεί στο μέλλον στη θέση του Πρύτανη να βρεθεί ένα αφεντικό, ένας εφοπλιστής, ένας βιομήχανος, ένας πολιτικός. Όχι απαραίτητα από εμάς αλλά από οποιουσδήποτε άλλους. Το ξέρετε εξάλλου για αυτό φοβάστε. Γιατί η εικόνα σας τρόμαξε. Γιατί νιώσατε ότι μπορεί να ήσασταν εσείς. Γιατί θέλετε το μονοπώλιο στο τρόμο και τη διαπόμπευση. Για αυτό δίνετε πλήρως δυσανάλογη διάσταση στην υπόθεση συγκριτικά με το τι πραγματικά συνέβη. Που είναι το πνεύμα του αστικου δικαίου τώρα; Για αυτό αναβαθμίζετε ποινικά τη δίωξη μας και σκέφτεστε νομικούς ελιγμούς ποινικοποίησης της ριζοσπαστικής δράσης. Γιατί φοβάστε. Για αυτό καλέσατε και έκτακτη τηλεδιάσκεψη πρυτάνεων τη στιγμή που καλπάζει η πανδημία στη χώρα. Όχι γιατρών αλλά πρυτάνεων. Γιατί όπως έλεγε κάποτε ένας καρδινάλιος, δε φοβάστε τι είμαστε σε θέση να κάνουμε, αλλά τι θα είμαστε σε θέση να κάνουμε αν αρχίσουμε να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Καλά κάνετε και φοβάστε γιατί οι ξεβράκωτοι κάθε εποχής έχουν φαντασία. Κοιμάται τον περισσότερο καιρό αλλά αν ξυπνήσει…

Τέλος απευθυνόμαστε και στο δικό μας εσωτερικό.Θα παρακαλούσαμε πολύ για ψυχραιμία. Ας μην μας είναι τόσο εύκολο να ενδίδουμε στη ψυχική πίεση που μας ασκούν. Ας μην ενδίδουμε εξίσου εύκολα κι εμείς στη λογική των δύο άκρων.Ας μην εντάσσουμε βιαστικά ενέργειες που δεν μας αρέσουν σε μακιαβελικά σκεπτικά. Ας έχουμε τη σύνεση να επικοινωνούμε τις διαφωνίες μας σε διαδικασίες μακρία από εχθρικά βλέμματα.Ας μην προσπαθούμε αυθαίρετα να μαντεύουμε ποιος και τι. Δεν ωφελεί κανέναν μόνο τον εχθρό.Ας μην αφήνουμε κόσμο εκτεθειμένο στην κρατική εκδικητικότητα.Είμαστε όλοι και όλες κομματί του ίδιου αγώνα για τη συνολική μας απελευθέρωση. Έχουμε τις ίδιες έγνοιες, τις ίδιες ανησυχίες και πονάμε τον αγώνα μας με τον ίδιο τρόπο. Καθένας και καθεμιά από τη δική του οπτική. Γνωρίουμε ότι θα μπορουσαμε να γράφουμε ασταμάτητα για τις αντιφάσεις της κρατικής διαχείρισης της παρέμβασης μας και να έχουμε ακόμα πράγματα να πούμε. Γιατί πολύ απλά αυτές είναι άπειρες. Θα μπορούσαμε να κάνουμε κι εμείς άπειρες συγκρίσεις και αναγωγές. Από την εποχή που μοναρχοφασίστες και συνεργάτες περιέφεραν τα κεφάλια ανταρτών σε πλατείες μέχρι σήμερα που με εντολές των απογόνων τους, περιφέρονται οι αιχμάλωτοι σύντροφοι/σσες μας με αλεξίσφαιρα συνοδεία κουκουλοφόρων αστυνομικών. Θα αρκεστούμε να πούμε πως πάει πολύ να μιλάτε για διαπόμπευση. Μπορεί ακόμα να μην έχει ματώσει κανείς από τα αγκάθια του αγώνα, υπήρξαν πολλοί όμως είδαν το γνώρισαν το πρόσωπο του φόβου. Κι αυτό επειδή το είδαν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΥΓ: Χαιρόμαστε που η παρέμβαση μας έγινε αφορμή ώστε το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, μέσω διαφόρων εκπροσώπων της, να καταδικάσουν από κοινού με την αριστερά και το ΠΑΣΟΚ τον ναζιστικής έμπνευσης νόμο 4000. Αναγνωρίζουμε πως αυτό για τη Νέα Δημοκρατία, ως κόμμα εκφραστή της παραδοσιακής δεξιάς, συνιστά μια τολμηρή υπέρβαση, ένα ξεπέρασμα ταμπού ιστορικό για τα δεδομένα της μεταπολίτευσης αφού αυτό το νόμο τον είχε ψηφίσει και εφαρμόσει το 1958 η τότε κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή, ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας. Είναι σίγουρα ένα γενναίο βήμα προς τα μπροστά ώστε όλες οι πολιτικές δυνάμεις αυτού του τόπου να αφήσουν επιτέλους στην άκρη πάθη του παρελθόντος και να εργαστούν όλες μαζί για το κοινό καλό. Ή απλώς έχετε χάσει τη μπάλα πλέον και δεν ξέρετε καν τι λέτε.

Πρωτοβουλία Μαχητικής Αλληλεγγύης

Σε κοινή ανακοίνωση προχώρησαν 64 περιβαλλοντικές οργανώσεις,  σε Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρο και από άλλες χώρες. Βλέποντας την κλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ των χωρών. Ζώντας την παρέμβαση τρίτων δυνάμεων, που εδραιώνουν  συμφέροντα στην περιοχή και διεκδικούν -το μεγαλύτερο- μερίδιο στα προϊόντα των σχεδιαζόμενων εξορύξεων. Και τέλος αντιλαμβανόμενοι πως όλη αυτή η ένταση βασίζεται σε μία υπόθεση η οποία μόνο καταστροφή θα φέρει στην ανατολική Μεσόγειο, 64 οικολογικές οργανώσεις από Ελλάδα - Τουρκία - Κύπρο διακηρύσσουν μετ' απιτάσεως την αντίθεση τους.

Η αντίθεση τόσο στον πόλεμο, όσο και στις εξορύξεις στη Μεσόγειο, πρέπει να είναι στάση κάθε λογικού και σοβαρού ανθρώπου, παντού πάνω στον πλανήτη. Ειδικότερα δε, στην τόσο όμορφη, αλλά τόσο ταλαιπωρημένη και διαρκώς απειλούμενη -παρότι ιδιαιτερα ευαίσθητη-  ζώνη της Μεσογείου Θάλασσας

Ακολουθεί η κοινή ανακοίνωση, όπως έφτασε στην Attica Voice 

30/09/2020

Όχι άλλη εξόρυξη ορυκτών καυσίμων!

Σταματήστε την κλιματική καταστροφή – Αφήστε τους υδρογονάνθρακες στο έδαφος!

Η κλιματική καταστροφή είναι πραγματική. Στις αρχές του χρόνου η Αυστραλία καίγονταν,  τώρα καίγονται πάλι η Καλιφόρνια και η Σιβηρία. Ο παγετώνας της Γροιλανδίας λιώνει, ο Βόρειος Πόλος ενδέχεται σύντομα να μην έχει πάγο. Ο παγετώνας Thwaites στην Ανταρκτική λιώνει και αυτό από μόνο του απειλεί να προκαλέσει μια άνοδο 65 εκατοστών στην παγκόσμια στάθμη της θάλασσας. Το Παγκόσμιο Ταμείο Άγριας Ζωής (WWF) αναφέρει μείωση κατά 68% στους πληθυσμούς των ζώων τα τελευταία 40 χρόνια. Το Σουδάν πλημμυρίζει. Σε όλο τον κόσμο, η κλιματική αλλαγή απειλεί ήδη την παραγωγή τροφίμων και οι αυξανόμενες θερμοκρασίες και οι ακραίες καιρικές συνθήκες απειλούν την ανθρώπινη ζωή. Για να διατηρήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη στους 1,5°C, παρόλο που ακόμη κι αυτό είναι επικίνδυνο, πρέπει να μειώσουμε τις παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά το ήμισυ έως το 2030 και στο μηδέν έως το 2050. Ακόμη και για να διατηρηθεί η αύξηση της θερμοκρασίας στους 2°C, θα πρέπει να σχεδιάσουμε να χρησιμοποιήσουμε το πολύ το 16% από τα γνωστά αποθέματα ορυκτών καυσίμων, επομένως η εξόρυξη νέων αποθεμάτων πρέπει να σταματήσει αμέσως.

Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του μεγάλου Ρέματος Ραφήνας παρενέβη απόψε στην επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος, Ε. Μπακογιάννη, με τη διανομή του παρακάτω κειμένου (διαθέσιμο και σε PDF στο τέλος της ανάρτησης)

ΜΑΤΙ - ΚΟΚΚΙΝΟ ΛΙΜΑΝΑΚΙ:  ΚΑΝΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ  και ΟΧΙ ΦΙΕΣΤΕΣ

Η προσχηματική «διαβούλευση» που πραγματοποιείται από αρχές Ιουλίου για τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων(ΣΜΠΕ)  και το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο(ΕΠΣ)  για τις πληγείσες  περιοχές Μάτι και Κόκκινο Λιμανάκι, δεν μπορεί να υποκατασταθεί από ομιλίες Υπουργών και στελεχών των Υπουργείων!

Η διαβούλευση για ένα τόσο σημαντικό θέμα, που αλλάζει εντελώς τη φυσιογνωμία της περιοχής και δίνει το τελειωτικό χτύπημα στο φυσικό περιβάλλον μιας από τις ομορφότερες (μέχρι πρότινος) περιοχές της Αττικής , δεν μπορεί να γίνεται:

α/ με ΑΣΦΥΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ενός μήνα για διατύπωση απόψεων από τους πολίτες

β/ στην ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ που ο κόσμος φεύγει για  διακοπές

γ/ με ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙΣ  Δημοτικών Επιτροπών Διαβούλευσης και Δημοτικών Συμβουλίων ΔΙΑ ΠΕΡΙΦΟΡΑΣ,  ΧΩΡΙΣ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ,  ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ σε αυτές και ΧΩΡΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ από τα μέλη τους,  με το πρόσχημα του κορονοϊού.

δ/ με ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ  και  ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ (μελέτες «στο άψε-σβήσε»,  παρατηρήσεις αιρετών αντί  για εισηγήσεις  τεχνικών υπηρεσιών στα συλλογικά όργανα κλπ)

Οι μεθοδεύσεις αυτές εγκαινιάστηκαν από τον ίδιο τον Υπουργό Περιβάλλοντος Κ. Χατζηδάκη μέσα στην καραντίνα, ο οποίος , παρά τις αντιδράσεις  του συνόλου των επιστημονικών και επαγγελματικών φορέων, όλων των περιβαλλοντικών οργανώσεων, 160 περιβαλλοντικών κινημάτων και χιλιάδων υπογραφών πολιτών, πέρασε από τη Βουλή τον χειρότερο αντιπεριβαλλοντικό νόμο  Ν.4685/20, μέσα στον οποίο προστέθηκε τελευταία στιγμή και χωρίς να έχει περάσει από διαβούλευση  το άρθρο 102 που αφορά τον  δασικό αποχαρακτηρισμό σημαντικού μέρους των πυρόπληκτων περιοχών.   

Μέσα στους 2 μήνες που μεσολάβησαν από την ψήφιση του Νόμου Χατζηδάκη, βλέπουμε μια κατά μέτωπο επίθεση στο φυσικό περιβάλλον της χώρας μας. Μάτι και Κόκκινο Λιμανάκι  αποχαρακτηρίζονται και μετατρέπονται σε πόλεις, τα ρέματα της περιοχής (και όχι μόνο)  εγκιβωτίζονται υπό το πρόσχημα των αντιπλημμυρικών έργων, ανεμογεννήτριες ξεφυτρώνουν σε όλες τις βουνοκορφές  με διανοίξεις οδικών δικτύων και συνοδά υδροηλεκτρικά έργα που καταστρέφουν ολόκληρα βουνά και ποτάμια, περιβαλλοντικό έγκλημα στην Πειραϊκή από το ανεξέλεγκτο μπάζωμα της Cosco,  παράδοση  τεράστιων εκτάσεων φυσικού κάλους  για τουριστικές  επενδύσεις (πχ. «Ερημίτης» στην Κέρκυρα),  νέα σχέδια επέκτασης του λιμανιού της Ραφήνας κλπ κλπ.   ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ!!!

Τα κροκοδείλια δάκρυα και οι  δικαστικές έρευνες  για το Μάτι, δε μπορούν να συγκαλύψουν  τα σχέδια που προωθούνται για την περιοχή από τη ΣΜΠΕ και το ΕΠΣ που θα αλλάξει εντελώς τη φυσιογνωμία της περιοχής.  Ο αποχαρακτηρισμός των δασικών εκτάσεων και η εντατική οικιστική ανάπτυξη  θα δημιουργήσει μια αστικοποιημένη περιοχή με ελάχιστο πράσινο. Ο εγκιβωτισμός  όλων των ρεμάτων θα επιτρέψει την νομιμοποίηση όσο το δυνατό περισσότερων αυθαίρετων,  αδιαφορώντας για την ασφάλεια των ανθρώπων  και για τη ζωτική  ανάγκη αναγέννησης  του φυσικού περιβάλλοντος και προστασίας των υδάτινων πόρων της περιοχής. Η  διάνοιξη δρόμων ταχείας κυκλοφορίας δεν εξασφαλίζει απλά την ασφαλή διαφυγή σε έκτακτες συνθήκες, αλλά τη δημιουργία  υποδομών μαζικής υποδοχής επισκεπτών που θα υπάρξει λόγω των αλλαγών στις  χρήσεις  γης και της εμπορευματοποίησης της περιοχής.  Το προπέτασμα της «βιώσιμης» κινητικότητας, των πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων, δεν διασφαλίζει τη μη αξιοποίηση της παράκτιας ζώνης από μεγάλα επενδυτικά συμφέροντα. Τέλος, επιβραβεύεται η αυθαίρετη δόμηση , ενώ την πληρώνει η «νόμιμη» (αυτή που καλώς ή κακώς το κράτος επίσημα αδειοδότησε στο παρελθόν) αφού αρνείται το κόστος απαλλοτρίωσής της, όπου αυτή απαιτείται.

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟ ΘΥΣΙΑΖΕΙ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΕ ΨΗΦΟΘΗΡΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ

Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας  

Σημειώνουμε εδώ πως  η έκφραση των θέσεων της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέατος Ραφήνας χειροκροτήθηκαν από τους παρευρισκόμενους μετά την συνοπτική έκθεσης τους από την εκπρόσωπο της Κίνησης, Εμμακνουέλα Τερζοπούλου

 Ακολουθεί το pdf του κειμένου που μοιράστηκε χθες στην εκδήλωση

Το Σάββατο, 1η Φεβρουαρίου 2020, το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής με το Κλαδικό Συνδικάτο Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Ν. Αττικής, οργάνωσαν και  πραγματοποίησαν συγκέντρωση στο ΚΕΠ του Μαραθώνα. Η συγκέντρωση διατράνωσε την καταδίκη του ενόχου  της δολοφονικής  επίθεσης  που δέχτηκε 23χρονος εργαζόμενος επειδή  ζήτησε τα δεδουλευμένα του από τον εργοδότη, στο Γραμματικό Αττικής.

«Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει νέα Μανωλάδα σε κανένα χωράφι. Πρέπει όλοι οι συνάδελφοι να γραφτούμε στο Συνδικάτο μας και να αγωνιστούμε. Να δοθούν άδειες παραμονής για όλους τους εργάτες» τόνισε στην ομιλία του ο Γιάννης Σχοινάς, πρόεδρος του Κλαδικού Συνδικάτου Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Ν. Αττικής.

Το ΚΕΠ στο δημαρχείο Μαραθώνα. Ο τόπος συγκέντρωσης (πηγή www.902.gr)

Ο Μάης Μέντης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, καταδίκασε την «απαράδεκτη, τη βρώμικη ενέργεια, του σύγχρονου τσιφλικά, να πυροβολήσει τον συνάδελφο εργάτη γης από την Ινδία στον  Μαραθώνα. Είναι μια ενέργεια που η εργοδοσία δεν θα διστάσει να ξαναπράξει όπου βρει τους εργάτες ανοργάνωτους, που δεν θα διστάσει να ξαναπράξει προκειμένου να διασφαλίσει τα κέρδη της, να εκφοβίσει τους εργάτες και έτσι να ενισχύσει το βαθμό εκμετάλλευσής τους». Κατήγγειλε «την απαράδεκτη στάση των αρμοδίων αρχών, αστυνομίας, κρατικού μηχανισμού που αντί να πράξουν τα αυτονόητα εναντίον του θύτη, τελικά τα έβαλαν με το θύμα, απειλώντας τον ότι «θα πάει φυλακή γιατί ο μηχανισμός των δουλεμπόρων δεν του είχε αποδώσει τα χαρτιά του».

Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, επίσης  απηύθυνε κάλεσμα συμμετοχής στο συλλαλητήριο για το αντιασφαλιστικό στην πλατεία του Γέρακα, την Πέμπτη 6 Φλεβάρη, στις 6.30 μ.μ., ώστε «να διατρανώσουμε προς όλους τους εκμεταλλευτές ότι σκλάβοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουμε, με οργάνωση και πάλη θα ανατρέψουμε το σάπιο σύστημά τους, που γεννάει τέτοιες επιθέσεις όπως βίωσαν οι συνάδελφοί μας την περασμένη εβδομάδα»

Από το ΠΑΜΕ και τη Γραμματεία Μεταναστών του ΠΑΜΕ, μίλησε ο Βασίλης Σταμούλης. Πρώτα πρώτα ξεκαθάρισε στους μετανάστες πως «είμαστε στο πλευρό σας» και πως «Έλληνες και ξένοι, εργάτες ενωμένοι απέναντι στη σύγχρονη σκλαβιά». Κάλεσε τους εργαζόμενους της περιοχής «να καταδικάσουν την εγκληματική ενέργεια, αλλά και την αντεργατική πολιτική όλων των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων, το κυνηγητό σε βάρος των προσφύγων και των μεταναστών, μια πολιτική που δίνει "αέρα στα πανιά" της εργοδοσίας». Καταδίκασε την τρομοκρατία και τα χαμηλά μεροκάματα πείνας, καταδίκασε τη δουλειά όταν θέλει το αφεντικό και όσες ώρες θέλει και πως όλα αυτά οδηγούν στην αύξηση της εκμετάλλευσης.

«Αυτή είναι η "κανονικότητά" τους, η "ανάπτυξή" τους και τα κέρδη τους που είναι βαμμένα με αίμα», είπε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε πως «οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών εργατών γης είναι γνωστές σε όλες τις κυβερνήσεις και στη σημερινή της ΝΔ και στην προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τα ψεύτικα λόγια συμπάθειας στους μετανάστες, τα προβλήματά τους παραμένουν. Οι μετανάστες εργάτες ένα δρόμο έχουν. Το δρόμο της οργάνωσης και του ταξικού αγώνα, του κοινού αγώνα με τους Έλληνες εργάτες. Πρέπει να διεκδικούμε, γιατί τίποτα δεν χαρίστηκε. Να διεκδικήσουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας για την ανατροπή της σύγχρονης σκλαβιάς».

Τέλος, ο Αμίν Βακαάς, από την Επιτροπή Σωματείου Τροφίμων - Ποτών και Γάλακτος, υπογράμμισε ότι «είμαστε όλοι εργάτες είτε είμαστε Ινδοί, είτε Πακιστανοί, είτε Μπαγκλαντέζοι. Αυτό το κακό που έγινε, δεν θα ξαναγίνει ποτέ. Ήρθαμε στην Ελλάδα για να βγάλουμε μεροκάματο, να φτιάξουμε μια καλύτερη ζωή και όχι για να σκοτώσουμε. Ήρθαμε από το χειρότερο. Ευχαριστούμε τους Έλληνες που μας βοηθάνε. Επειδή ένας άνθρωπος δεν μπορεί από μόνος να κάνει τίποτα, πρέπει να είμαστε όλοι οι εργάτες ενωμένοι».

Το σημείο κατάληξης της πορείας στο σημείο από το οποίο ξεκίνησε. Το ΚΕΠ στο δημαρχείο Μαραθώνα

Η συμμετοχή ήταν πραγματικά μεγάλη και εντυπωσιακή. Το μήνυμα εστάλη προς κάθε αποδέκτη.

Μετά την πορεία, πολλοί μετανάστες εργάτες γης έδωσαν τα στοιχεία τους για να γραφτούν στο Συνδικάτο. Ήταν εντυπωσιακός ο αριθμός των μεταναστών εργατών που γράφτηκαν. Άνθρωποι που μέχρι σήμερα, οι νομιμοφανείς εργοδότες και οι εγκληματίες δουλέμποροι είχαν καταδικάσει στην ανυπαρξία και την απελπισία, είδαν με την εγγραφή τους στο συνδικάτο να ανοίγει μία νέα εποχή. Εποχή αγώνα και διεκδίκησης αλλά και ελπίδας.

(πληροφορίες αντλήθηκαν  και από το http://www.902.gr)

Αλήθεια, όταν σας υπόσχονται «ανάπτυξη», αυτό το ιερό Γκράαλ του καιρού, έχετε αναρωτηθεί πως είναι αδύνατο να υπάρξει μονοσήμαντα; Δηλαδή να σημαίνει αποκλειστικά οφέλη για τον λαό (για τους πολίτες αν προτιμάτε την αποστεγνωμένη από χυμούς και ουσία λέξη) δίχως να την ακολουθούν ζημιές στο περιβάλλον και τις ζωές. Και κέρδη από την ανάπτυξη υπάρχουν αλλά και ζημίες. Η μοιρασιά είναι το πρόβλημα. Στην κατανομή κερδών και ζημιών των αναπτυξιακών δραστηριοτήτων, τα κέρδη πέφτουν στην πλευρά των οικονομικά ισχυρών και ταξικά ανώτερων, ενώ οι ζημιές πέφτουν στον αντίποδα, στους φτωχούς και ταξικά μικρούς.

Έτσι είναι ο κόσμος, όχι γιατί έτσι δημιουργήθηκε, αλλά γιατί έτσι τον κάναμε οι άνθρωποι, προκρίνοντας ένα σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας, που πρότυπο έχει την ζούγκλα και τον νόμο του ισχυρού. Με αυτό το σύστημα πορευόμαστε και καταβάλουμε προσπάθειες, όχι να το αλλάξουμε, αλλά να αλλάξουμε την δική μας μόνο θέση, μέσα στα ξέφωτα της ζούγκλας μας. Να γίνουμε από θηράματα και τροφή των θηρίων, επιτέλους και εμείς κυνηγοί. Λες και γίνεται ο λαγός λιοντάρι, αλλά έτσι μας έπεισαν πως γίνεται, έτσι και εμείς ως καλόπιστοι χάνοι το πιστεύουμε ως στόχο ζωής.

Όπως ορίζει ο νόμος της ζούγκλας, έτσι και οι κοινωνίες που ζουν μέσα ή δίπλα στα μεγάλα οικονομικά κέντρα, στους ναούς της σύγχρονης εμπορικής δραστηριότητας, δηλαδή τα μεγάλα λιμάνια, αποτελούν την μικροπανίδα τους, που απλά υπάρχουν για να συμπληρώνουν το ενδιαίτημα των μεγάλων θηρευτών. Οι θηρευτές από τους τόπους αυτούς αποκομίζουν τα οφέλη της δραστηριότητας τους, αφήνοντας τα κατάλοιπα καθώς και τα απόβλητα της να καταναλωθούν από τη μικροπανίδα του λιμανιού.

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΜΑΥΡΟ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Το να μη στέκεται κανείς αδιάφορος σε μια εκλογική μάχη και να  μαυρίσει ένα δήμαρχο  που επί θητείας του:

α/ Η Ραφήνα μετατράπηκε από ένα μικρό περιφερειακό λιμάνι στο μεγαλύτερο επιβατηγό λιμάνι της Αττικής, μετατρέποντας τη ζωή των κατοίκων σε κόλαση καυσαερίων και κυκλοφορικού κομφούζιου και τις παραλίες μας σε αποδέκτη απόνερων της ασυδοσίας των εφοπλιστών

β/ Το αεροδρόμιο κατάφερε να εκτρέψει  το μεγαλύτερο μέρος των πτήσεων επάνω από τη Ραφήνα, μετατρέποντάς την σε κόλαση ηχορύπανσης, χωρίς ο Δήμος μας να υπερασπιστεί τους κατοίκους του

γ/ Κάηκαν 13.000στρέμματα δάσους, τουλάχιστον 102 άνθρωποι, πάνω από 3.000 σπίτια και χιλιάδες ζώα, για τα οποία ακόμη εκκρεμούν δίκες και οι άνθρωποι περιμένουν βοήθεια

δ/ Πρωτοστάτησε στα σχέδια καταστροφής ενός από τα λιγοστά φυσικά ρέματα που απέμειναν στην Αττική, του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και των κλάδων του(Βαλανάρης, Πετρέζα, Δασαμάρι) προκειμένου να προστατευθούν εκατοντάδες ιδιωτικές και δημόσιες καταπατήσεις του ρέματος και θέτοντας προ των πυλών τη μετατροπή της Ραφήνας σε μια νέα  Μάνδρα

ε/Πρωτοστάτησε στην προσπάθεια αποχαρακτηρισμού χιλιάδων στρεμμάτων δασικών εκτάσεων και στην μετατροπή τους σε περιοχές «οικιστικών πυκνώσεων» προκειμένου να προστατευθούν οι δασικές καταπατήσεις και να επεκταθεί ο πολεοδομικός ιστός μέσα στα δάση

στ/ Ψηφίστηκαν επιχειρησιακά σχέδια «αξιοποίησης» της παραλιακής ζώνης στο όνομα της «ανάπτυξης», μετατρέποντας  τις παραλίες μας σε εύκολη λεία  των επιχειρηματικών συμφερόντων  

ζ/ Προχώρησε η δημιουργία μιας τεράστιας μονάδας επεξεργασίας λυμάτων που χωροθετήθηκε δίπλα στο Μεγάλο Ρέμα, θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο το ίδιο το ρέμα  αλλά και τις θάλασσές μας. Και ενώ υποτίθεται πως θα αναβαθμίσει περιβαλλοντικά την περιοχή, η  παράλληλη έναρξη λειτουργίας των ΧΥΤΑ/ΧΥΤΙ Γραμματικού θα υποβαθμίζει  πολύ χειρότερα ολόκληρο τον Ευβοϊκό κόλπο

η/ Η ανακύκλωση βρίσκεται ακόμη σε  φαντασιακό επίπεδο

θ/ Το καταφύγιο ζώων στα Περιβολάκια προσομοιάζει με τον πάλαι ποτέ γνωστό μας «μπόγια», αποτελώντας ντροπή για το Δήμο μας

ι/ Οι δημοκρατικές διαδικασίες έχουν υποβαθμιστεί, η φωνή του όποιου πολίτη ή συλλογικότητας ούτε εισακούεται ούτε προστατεύεται και το δημοτικό συμβούλιο έχει μετατραπεί σε πεδίο προσωπικών αντιπαραθέσεων

Το να μη σταθούμε λοιπόν αδιάφοροι και να χρησιμοποιήσουμε το αντίπαλο ψηφοδέλτιο στο Β γύρο των εκλογών για να σταματήσει αυτή την κατάντια, δε σημαίνει ότι παραδίδουμε τις ζωές μας ούτε οτι εμπιστευόμαστε τον οποιονδήποτε νέο σωτήρα.

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΟΤΙ Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΘΑ ΕΙΣΑΚΟΥΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ, Η ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΚΑΙ Η ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΕ ΜΟΝΙΜΗ ΒΑΣΗ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΩΤΗΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ!

ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ!!!

Εμμανουέλα Τερζοπούλου

Από τον Ιανουάριο του 2021, την χώρα έχουν ταράξει 6 εγκλήματα ιδιαίτερα σκληρά. Έξι γυναικοκτονίες . Πρόκειται για ανθρωποκτονίες εντελώς ειδικής μορφής.  Σύντροφοι  σκότωσαν τις συντρόφους τους , τις συζύγους τους, ως τελική έκβαση μίας σχετικά μακράς (όπως αποδείχθηκε στις μέχρι σήμερα διερευνηθείσες περιπτώσεις) κακοποιητικής συμπεριφοράς του θύτη προς το θύμα.

Ξεχαστήκαμε με τα γεγονότα. Στις 8/3 ήταν η μέρα της γυναίκας και  δικαιωματικά φέτος "ανήκει" στη γενναία γυναίκα που λέγεται Σοφία Μπεκατώρου.

Χάρη στο θάρρος της έσκισε με το μικρό της σκάφος όχι πια τα γαλάζια πέλαγα, αλλά τα πέπλα σιωπής που τύλιξαν σα σάβανα χιλιάδες γυναίκες (και όχι μόνο) και βγήκαν στο φως οι απελπισμένες, πληγωμένες, οργισμένες φωνές τους.

Σοφία σε αγαπάμε!!!

Σήμερα, 16/2/2021 και ενώ ξυπνήσαμε στα λευκά, μέσα σε ένα λευκό τοπίου που για τους πλείστους είναι όνειρο αλλά για κάποιους είναι σκληρός εφιάλτης, γίναμε μάρτυρες ενός αισχρού θεάματος, που δεν τιμά κανέναν που θέλει να αποκαλείται άνθρωπος.

Δίκυκλα να προχωρούν, σχεδόν ακροβατώντας πάνω σε πίστα πάγου, για να πάνε σε «μερακλήδες του καφέ και της τυρόπιτας» το κολατσιό τους. Τον καφέ τους για να «ανοίξει το μάτι τους» Αργότερα βρήκαμε και πολλά άλλα τέτοια περιστατικά φωτογραφημένα και αναρτημένα στο facebook

(πηγή Κ. Παπαντωνίου FB)

(πηγή 902.gr)

Το συνδικάτο των εργαζομένων έβγαλε μία ανακοίνωση όπου, «καλεί όλους τους συναδέλφους διανομείς να αρνηθούν σε αυτές τις συνθήκες τη διανομή με μηχανάκι, να ειδοποιήσουν άμεσα σε περίπτωση που εξαναγκάζονται να δουλέψουν με το χιονιά». Η κυβέρνηση και οι εργοδότες, τονίζει, «πρέπει άμεσα να πάρουν μέτρα για τη προστασία και ασφάλεια των διανομέων» και απαιτούν μεταξύ άλλων να απαγορευτεί η διανομή με μηχανάκι για όσες μέρες κρατήσει η κακοκαιρία.

Επειδή  το να απευθύνεσαι σε κτήνη (τι άλλο μπορεί να είναι αυτός που δεν καταλαβαίνει πως με το χιόνι είναι απαράδεκτο να εκθέτεις εργαζόμενους σε κίνδυνο ζωής, για να εισπράξεις 3 ευρώ, όσο κάνει ένας καφές και μία τυρόπιτα), προτείνουμε από τις στήλες της Attica Voice, το ακόλουθο:

Όσα καταστήματα υπέπεσε στην αντίληψη σας πως εξέθεσαν εργαζόμενους στον κίνδυνο, ημέρα χιονιά, να αποκλειστούν εσαεί από την μελλοντική σας και μελλοντική μας επίσκεψη. Με χιονιά ή με καλοκαιρία.

Βρέχει; Χιονίζει; Δεν παραγγέλνουμε, Δεν το έχουμε καμία ανάγκη, όσο κρατάει η κακοκαιρία.

Για τους ξερολάκηδες που θα πούνε πως «Μα σε καπιταλιστικό σύστημα ζούμε, δεν το ξέρουνε;», πρέπει να τους υπενθυμίσουμε πως στον υγιή καπιταλισμό, μπορεί να και να υπάρξουν κανόνες. Αυτός που το αποφασίζει δεν είναι το σύστημα, αλλά ο ίδιος ο εργοδότης. Αλλά και αν δεν το αποφασίσει τελικά, αυτό αποτελεί ισχυρό κίνητρο εφαρμογής της πρότασης της Attica Voice για μία υγιή αποφυγή τέτοιων καταστημάτων. Σε καπιταλιστικό σύστημα ζούμε και μάλιστα (αφού το αποφασίσατε) χωρίς κανόνες