Είναι γεγονός πως οι άνθρωποι στην Ελλάδα ξεχνάμε εύκολα. Ξεχνάμε είτε γιατί απλά η ζωή μας τρέχει, μαζί με τα προβλήματα της καθημερινότητας και μας παρασύρει στη λήθη αυτών που μας παίδεψαν, είτε γιατί μας "πείθουν" με διάφορους τρόπους, να ξεχάσουμε. Η έλλειψη μνήμης δεν είναι κατ' ανάγκη κάτι κακό, όπως όταν ξεχνάμε το όνομα του συνομιλητή μας καμιά φορά αλλά όμως μπορεί να οδηγήσει σε άσχημες καταστάσεις. Όπως όταν ξεχνάμε αναμμένο τον θερμοσίφωνα που δεν έχει λειτουργικό θερμοστάτη, για παράδειγμα. 

Τα χειρότερα αποτελέσματα η έλλειψη μνήμης τα έχει στις εκλογές, όταν επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια και εμείς νομίζουμε πως τα ακούμε για πρώτη φορά. Όπως όταν ξεχνάμε τα πεπραγμένα μίας διοίκησης που μας παρουσιάζεται σε κάθε προεκλογική περίοδο, αθώα και άσχετη με τα μαύρα πεπραγμένα της και ζητά να την εμπιστευτούμε και πάλι (για να ολοκληρώσει προφανώς την καταστροφή). Και προς επίρρωση της επικαλούμενης αθωότητας της κακής διοίκησης, ο κατ' εξοχήν υπεύθυνος δηλώνει σε κάθε προεκλογική περίοδο πως θα είναι "η τελευταία του φορά". Κάτι σαν την τελευταία συναυλία των Πυξ Λαξ δηλαδή,

Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε και ακούμε τον νυν δήμαρχο Ραφήνας να μιλάει για το πρόγραμμα του πριν τις εκλογές του 2019 (τότε υποστηριζόμενος από τον ΣΥΡΙΖΑ) και να κομπάζει  και για το χρονοδιάγραμμα του -που πήγαν στον βρόντο.  Όπως και τώρα (που τώρα υποστηρίζεται από τη ΝΔ) που προαναγγέλλει τα ίδια. Ενδιάμεσα και στο τέλος του βίντεο υπάρχει και η πραγματικότητα των πεπραγμένων του.

Δεν είναι ένα διασκεδαστικό βίντεο αν και προκαλεί μία ευθυμία παρακολουθούμενο εκ των υστέρων. Είναι απλά μία σάτιρα της κοντής μας μνήμης που επιτρέπει στον κάθε υπερφίαλο και αλαζόνα να αξιώνει την εμπιστοσύνη μας -άρα και το συγχωροχάρτι μας- για όσα μας έχει κάνει. Καλή "διασκέδαση"

Αρχικά σκεφτήκαμε να δώσουμε στο παρόν άρθρο τον τίτλο «Οδηγός για ναυτιλλομένους». Όμως, τελικά, πιο πολύ μοιάζει με οδηγό για θαλασσοδαρμένους, που καλούνται να επιλέξουν μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης. Παρόλα αυτά, θεωρούμε πως για την όποια ποιότητα των υποψηφιοτήτων, φέρουμε ευθύνη και εμείς οι ίδιοι, που αυτοαποκαλούμαστε απλοί πολίτες και με αυτό τον τρόπο βγάζουμε την ουρά μας απέξω και γινόμαστε κριτές των πάντων εξ αποστάσεως και εκ του ασφαλούς. Καλό είναι να συνειδητοποιήσουμε πως όσο περισσότεροι μένουμε έξω από τα κοινά, τόσο λιγότεροι θα είναι αυτοί που θα ασχολούνται με αυτά, με αναμενόμενο αποτέλεσμα τη χαμηλή ποιότητα. Τόσο σε ικανότητες, όσο και σε ήθος.

Τουλάχιστον σε επίπεδο δημοτικών εκλογών, οφείλουμε και μπορούμε να συμμετέχουμε. Αν δεν μας αρέσουν τα υπάρχοντα σχήματα, οφείλουμε να προσπαθούμε να δημιουργήσουμε άλλα, συμβατά με τις αξίες μας. Σχήματα που θα προκύψουν μέσα από κοινές κοινωνικές, πολιτικές και περιβαλλοντικές δράσεις. Αυτό, όμως, θέλει κόπο και ξεβόλεμα, έτσι;

Ας δούμε, όμως, πώς είναι τα πράγματα στην περιοχή μας.

Στη Ραφήνα του 2019, ετοιμάζονται να διεξαχθούν οι πιο απολίτικες δημοτικές εκλογές της μεταπολίτευσης. Με εξαίρεση την παραδοσιακά αμιγώς πολιτική παράταξη του ΚΚΕ, όλες οι υπόλοιπες παρατάξεις είναι προσωπικοί αρχηγικοί συνδυασμοί που πλαισιώνονται από γνωστούς και φίλους. Συνδυασμοί που συγκροτούνται μέχρι την τελευταία στιγμή κυριολεκτικά και συνεργασίες που ανακοινώνονται με τον τρόπο που μια ποδοσφαιρική ομάδα ανακοινώνει τις μεταγραφές της. Πιο πολύ για μηχανισμοί κατάληψης και νομής της εξουσίας μοιάζουν, παρά για παρατάξεις που θα επιδιώξουν το κοινό καλό. Πιθανότατα σε κάθε μία από αυτές τις παρατάξεις να υπάρχουν κάποιοι έντιμοι και ικανοί υποψήφιοι, όμως η Ιστορία έχει αποδείξει ότι αυτοί είναι οι πρώτοι που θα παραγκωνιστούν από τους επιτήδειους.

Επί της ουσίας, καμία από τις αυτές τις προσωποπαγείς παρατάξεις δε διαθέτει κάποιο ευκρινές πολιτικό, κοινωνικό ή οικολογικό στίγμα. Τα προγράμματά τους είναι γενικόλογα και μάλλον με ευχολόγια μοιάζουν. Χώρια που δε φαίνεται να διαφοροποιούνται μεταξύ τους. Τα ίδια πράγματα υπόσχονται όλοι και απλώς η κάθε μία παράταξη προσπαθεί να πείσει ότι αυτή τα εννοεί και θα τα πράξει. Όλες, επίσης, οι παρατάξεις προβάλλουν ως προσόν τους την πολυσυλλεκτικότητα, η οποία όμως πιο πολύ σε αφαίρεση καταλήγει, παρά σε πρόσθεση.

Στην πραγματικότητα, μάλλον με παρέες μοιάζουν, παρά με παρατάξεις που έχουν δομηθεί βάσει ενός προγραμματικού λόγου. Οι παρέες, όμως, γράφουν Ιστορία, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος με βάση το γνωστό ευφυολόγημα. Δυστυχώς, στην Ελλάδα έχει αποδειχθεί ότι οι μόνες ιστορίες που δημιουργούν οι παρέες είναι ιστορίες διαφθοράς και απάτης. Χρειάζεται ένα πλαίσιο ελέγχου που ακόμη δεν έχει κατακτηθεί από την κουτσή Δημοκρατία μας και ευθύνη σε αυτό φέρουν, εκτός των άλλων, η απάθεια και αποχή όλων μας.

Ας δούμε, όμως, μία προς μία όλες τις παρατάξεις που θα διεκδικήσουν την ψήφο μας:

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ – ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ - Ευάγγελος Μπουρνούς

Πρόκειται για τη συνεργασία μεταξύ της παράταξης «Σύγχρονη Πολιτεία» του νυν δημάρχου Ευάγγελου Μπουρνούς και της λεγόμενης «Συνεργασίας Ενεργών Πολιτών»

Η «Σύγχρονη Πολιτεία» είναι η παράταξη με την οποία ο νυν δήμαρχος συμμετείχε στις προηγούμενες εκλογές, τις οποίες είχε κερδίσει συνεργαζόμενος με την παράταξη «Νέα Αρχή» του Βασίλη Πιστικίδη συγκεντρώνοντας στον πρώτο γύρο ποσοστό 29%. Η συνεργασία αυτή περιείχε την καινοφανή συμφωνία μεταξύ των δύο αρχηγών των συνδυασμών να μοιράσουν τη δημαρχία στα δύο: δυόμιση χρόνια ο ένας και δυόμιση χρόνια ο άλλος. Μοιράστηκαν, λοιπόν, τη δημαρχία και έτσι μπόρεσαν να γίνουν και οι δυο τους δήμαρχοι.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του Μπουρνούς είχαμε τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Κάπου αλλού, σε άλλη χώρα ίσως, ο δήμαρχος της πόλης τουλάχιστον θα δήλωνε παραίτηση. Ακόμη και αν θεωρούσε ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτε περισσότερο από όσα έκανε, από σεβασμό και μόνο στον πόνο αυτών που έχασαν τους ανθρώπους τους, έπρεπε να έχει παραιτηθεί. Να δείξει ότι έχει ευαισθησία, ότι έχει συναίσθηση της ευθύνης για το γεγονός ότι δεν κατόρθωσε να αποτρέψει το κακό. Δυστυχώς γι‘ αυτόν, αλλά και για τους πολίτες της Ραφήνας, ο νυν δήμαρχος έδειξε ότι δεν διαθέτει αυτή τη στοιχειώδη ευαισθησία που έπρεπε να είναι απαραίτητη και ζητούμενη για όσους κατέχουν δημόσια αξιώματα. Όχι μόνο δεν παραιτήθηκε, αλλά κατεβαίνει εκ νέου στις εκλογές

Όσοι πολίτες συμμετείχαν σε συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου έχουν να λένε για το απολυταρχικό του ύφος και την αντιδημοκρατική του στάση. Όσοι τον έχουν γνωρίσει μέσα από συνεργασίες, μιλούν για την αυταρχική και αγενή συμπεριφορά του. Οι πολίτες που βίωσαν την καταστροφή, καταγγέλλουν την αδράνεια και απάθεια που επέδειξε κατά τη διάρκεια της φονικής πυρκαγιάς. Τον κατηγορούν, δε, πως το μοναδικό του μέλημα ήταν να αποσείσει από πάνω του οποιαδήποτε ευθύνη και αυτό και μόνο προσπαθούσε με τις συνεχείς εμφανίσεις του στην τηλεόραση τις ώρες της τραγωδίας και μετά από αυτήν

Στις εκλογές αυτές, ο Βαγγέλης Μπουρνούς θα συνεργαστεί με μία ομάδα που ονομάζεται «Συνεργασία ενεργών πολιτών», η οποία είναι στην πραγματικότητα μία ιδιότυπη συνεργασία της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ με τοπικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, όπως ο Π.Γαβριήλ και ο Ν.Χρυσόγελος. Της συνεργασίας αυτής ηγείται ο Χ. Τσεμπέρης, συνεργάτης του υπουργού Σπίρτζη, του παλιού ΠΑΣΟΚ δηλαδή και του νέου ΣΥΡΙΖΑ.

Σαν να μην έφτανε αυτή η πολιτική Βαβέλ που είχαν σχηματίσει, οι Ενεργοί Πολίτες από την αρχή της δημιουργίας τους άρχισαν να απευθύνουν καλέσματα συνεργασίας στις υπάρχουσες δημοτικές παρατάξεις, κυρίως προς τις παρατάξεις του Β. Μπουρνούς και του Β.Πιστικίδη. Στα καλέσματα αυτά ανταποκρίθηκε τελικά μόνο ο Μπουρνούς. Από τις ανακοινώσεις τους φαίνεται ότι έστειλαν καλέσματα συνεργασίας και στις υπόλοιπες παρατάξεις, οι οποίες τώρα καταγγέλλονται από τους Ενεργούς Πολίτες ότι δεν ανταποκρίθηκαν σε αυτά. Θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον, πάντως, εάν όλες οι παρατάξεις είχαν ανταποκριθεί σε αυτά τα καλέσματα. Με την κίνησή τους αυτή, οι Ενεργοί Πολίτες θα είχαν επιτύχει, πρωτοτυπώντας παγκοσμίως, να καταστήσουν άχρηστες τις εκλογές καθώς δε θα υπήρχαν αντιμαχόμενες παρατάξεις.

Μακάρι να διαψευστούμε, αλλά οι μετρήσεις δείχνουν ότι ο συνδυασμός αυτός, έρχεται πρώτος στις δημοσκοπήσεις. Λαός λωτοφάγων είμαστε, δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Βέβαια, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και θέλουμε να ελπίζουμε ότι αυτό το τυχοδιωκτικό συνονθύλευμα που περιέχει στη σύνθεσή του ακόμη και ακροδεξιούς με φασίζοντα και ξενοφοβικό λόγο, δε θα μπορέσει τελικά να επικρατήσει

ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ – Δαμιανός Φαφούτης

Είναι η παράταξη με την οποία ο Θανάσης Αδαμόπουλος στις προηγούμενες εκλογές διεκδίκησε τη δημαρχία περνώντας στο δεύτερο γύρο με ποσοστό 26%. Τα ηνία της παράταξης έχει πλέον ο Δαμιανός Φαφούτης, ο οποίος έχει διατελέσει αντιδήμαρχος από το 2009-2010 επί δημαρχίας του θείου του, Ανδρέα Κεχαγιόγλου, δήμαρχου Ραφήνας από το 1994 – 2010. Αν συνυπολογίσουμε, δε, ότι στην παράταξή του συμμετέχουν αυτή τη φορά αρκετά μέλη από την παράταξη «Μέτωπο Ψηλά» που είχε στηριχθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές, αντιλαμβανόμαστε ότι έχει να λαμβάνει από πολλές δεξαμενές ψήφων και γι’ αυτό δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι μπορεί να περάσει στο δεύτερο γύρο.

Όσοι τον έχουν γνωρίσει λένε πως είναι ένας συμπαθής άνθρωπος καλών προθέσεων, όμως πολύ απέχει από το να χαρακτηρισθεί ως οραματιστής ή καινοτόμος. Αποτελεί μια επιλογή για όσους θέλουν να απαλλαγούν από τον πρώην δήμαρχο, καθώς φαίνεται ότι συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες να τα καταφέρει. Από κει και πέρα βλέπουμε

ΝΕΑ ΑΡΧΗ – Βασίλης Πιστικίδης

Ο πρώην δήμαρχος Ραφήνας, Βασίλης Πιστικίδης, που μοιράστηκε την προηγούμενη δημαρχιακή θητεία με τον Β.Μπουρνούς, κατεβαίνει στις εκλογές με τον οξύμωρο τίτλο «Νέα Αρχή» καθώς, όσο και να το θέλει, είναι μάλλον απίθανο ότι μπορεί να προσφέρει κάτι καινούργιο. Όσοι τον γνωρίζουν λένε ότι είναι ένας ευγενής, χαμηλών τόνων άνθρωπος αλλά ταυτόχρονα άτολμος και μη δυνάμενος να έρθει σε σύγκρουση όποτε το απαιτούν οι συνθήκες. Το συμπέρασμα αυτό αποτελεί, μάλλον, κοινή παραδοχή και, ως εκ τούτου, θεωρείται ότι το άστρο του έχει δύσει και είναι πολύ δύσκολο να περάσει στο δεύτερο γύρο

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ – Γιώργος Χριστόπουλος

Ο Γιώργος Χριστόπουλος ήταν δήμαρχος Ραφήνας από το 2010 έως το 2014. Στις προηγούμενες εκλογές, ο συνδυασμός του συγκέντρωσε 23% και δεν κατόρθωσε να περάσει στο δεύτερο γύρο. Έχει ή θα ήθελε να έχει τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας, κάτι που θα του έδινε σημαντικές πιθανότητες να περάσει στο δεύτερο γύρο. Προσπαθεί να εξασφαλίσει αυτή τη στήριξη επίσημα ή ανεπίσημα ή τουλάχιστον να φωτογραφίζεται δίπλα σε στελέχη της ΝΔ δίνοντας την εντύπωση ότι στηρίζεται από αυτήν. Δε φαίνεται, όμως, να προκύπτει κάτι τέτοιο. Ως εκ τούτου, τα πράγματα είναι πολύ ρευστά. Η αίσθηση που αφήνει είναι ότι πρόκειται για άνθρωπο χωρίς κάποιο όραμα. Με λίγα λόγια, άχρωμος, άοσμος και άγευστος.

ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ – Ανδρέας Βασιλόπουλος ( ο «καθηγητής» )

Ο Ανδρέας Βασιλόπουλος κατεβαίνει στις εκλογές με το συνδυασμό «Δύναμη Ανάπτυξης», το συνδυασμό με τον οποίο κατέβηκε στις προηγούμενες εκλογές συγκεντρώνοντας περίπου 7%. Προωθεί για τον εαυτό του ένα προφίλ τεχνοκράτη, του αρέσει να προβάλλεται και να διοργανώνει δράσεις προσπαθώντας να αποκομίσει αναγνώριση μέσα από αυτές. Ο συνδυασμός του φωνάζει από μακριά πως πρόκειται για συνδυασμό του «ενός ανδρός», ενός ηγέτη «πανταχού παρών και τα πάντα πληρών». Οι ανακοινώσεις του συνδυασμού του αναφέρονται σε αυτόν ως να πρόκειται για μία αυθεντία και έναν υπέρτατο ηγέτη και όλα δείχνουν πως το πιο πιθανό είναι ότι τις γράφει ο ίδιος για τον εαυτό του.

Αρέσκεται στο να αυτοαποκαλείται «καθηγητής», πουλάει επιστημοσύνη και προσπαθεί να ενισχύει αυτή την εικόνα. Θα τον δείτε στις φωτογραφίες να χαϊδεύει έναν υπολογιστή με ένα στυλό στο χέρι και ένα Bluetooth στο αυτί και όλα όσα νομίζει ότι βοηθούν να ενισχύσει την εικόνα του ειδήμονα, διακινδυνεύοντας να περάσει στη σφαίρα του γραφικού. Η εντύπωση που αποκομίζει κάποιος από αυτόν, είναι ότι πρόκειται για έναν επηρμένο άντρα και ότι σε περίπτωση που βρεθεί στη διοίκηση του δήμου, η αυταρχικότητα του Β. Μπουρνούς θα ωχριά μπροστά του.

ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ – Χρήστος Τσαλαπατάνης

Πρόκειται για τη δημοτική παράταξη που πρόσκειται στο ΚΚΕ. Στις προηγούμενες εκλογές συγκέντρωσε 5% και ελπίζει φέτος για κάτι παραπάνω, χωρίς περαιτέρω φιλοδοξίες. Άλλωστε εάν είχε περισσότερες φιλοδοξίες, θα μπορούσε να ανοιχτεί και να δημιουργήσει ένα ευρύτερο σχήμα που θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι περισσότερο. Αποτελεί τη μοναδική επιλογή για κάποιον που θέλει να ψηφίσει με βάση πολιτικό ή κοινωνικό στίγμα

Στο δεύτερο τμήμα της σύνοψης του εκλογικού τοπίου και των πρωταγωνιστών του, στον δήμο της καρδιάς μας*  ασχολούμαστε με τους παλαιούς. Αυτούς που χαρακτηρίζονται ως «πρώην» εδώ και αρκετό καιρό, όχι όπως ο πρώην της προηγούμενης ανάρτησης που είναι  όμως απλά στην εξώπορτα του δημοτικού μεγάρου, αλλά κυρίως στην εξώπορτα των συνειδήσεων και των προτιμήσεων των πολιτών.

Τέλος πάντων, η σύνοψη του εκλογικού τοπίου της Ραφήνας δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση παρουσίαση υποψηφίων ή συνδυασμών, κάτι που αποτελεί αντικείμενο του εξειδικευμένου συνεργάτη της Attica Voice, ο οποίος εντάχθηκε πρόσφατα στο επιτελείο των συντακτών της.

Ας παραλάβουμε λοιπόν το νήμα από τους απερχόμενους της προηγούμενης σχετικής ανάρτησης και ας πάμε στους παλαιού. Τους «Τέως» με αυτό το τέως να μετρά τουλάχιστον 2 χρόνια.

Το χιούμορ είναι ο μόνος τρόπος ψυχικής και διανοητικής ισορροπίας σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, για την ακρίβεια ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Γελάτε ρε! Τι σας ζητάνε;

Γελάστε με το χάλι μας, γελάστε με

τη θάλασσα τη γαλανή που παίρνει όλους τους πόνους

λόγω ΧΥΤΥ Γραμματικού, θα μας αφήσει χρόνους

Μετά από την κυριολεκτική κορύφωση της φλόγας της επιτυχίας τους, το άστρο τους δύει αφήνοντας άσχημη γεύση, όσον αφορά το έργο τους και ακόμα ασχημότερες μνήμες όσον αφορά το συνολικό πέρασμα τους από τη διοίκηση του έρμου Αττικού τόπου.

Περιφέρεια

Από τη μία η «περιφερειάρχισσα της καρδιάς μας» που θεωρεί ακόμα έργο τις καταστροφές και τα έργα δίχως ουσιαστικό σκοπό παρά μόνο την κυκλοφορία του εργολαβικού χρήματος, μεταξύ των επίλεκτων της. Η προνομιακή σχέση της με την ΕΥΔΑΠ και φυσικά η διαχειριστική της θέση στον ΕΔΣΝΑ εξασφάλισαν τη μεγέθυνση κάθε καταστροφικής επίδρασης της ομάδας της, τόσο στο περιβάλλον όσο και την κοινωνία.

Αποχωρεί αφήνοντας τη χείριστη των εντυπώσεων, είτε με την απραξία της είτε με τα έργα που θεωρεί πως έκανε και τα προβάλλει ως τεκμήρια παραγωγικής θητείας, ενώ δεν ήταν  τίποτα άλλο παρά καταστροφές και παρεμβάσεις τέτοιες, που οδήγησαν ήδη σε καταστροφές και κληροδοτούν προϋποθέσεις και για ακόμα μεγαλύτερες συμφορές στον έρημο τούτο τόπο

Οι ανθρώπινής μορφής  μοχλοί που χρησιμοποίησε για το «έργο» της, ήτοι ο αντιπεριφερειάρχης  που καμάρωνε για τις γαλότσες του σε περιφερειακό συμβούλιο (Π. Φιλίππου), την έκανε πρώτος-πρώτος για να γλιτώσει το μαύρο που έρχεται και πήγε να μεταφέρει το αναπτυξιακό του όραμα στον δήμο Σαρωνικού.

Περιφερειακοί σύμβουλοι της, που έχουν κληρονομικό δικαίωμα στον πολιτικό αγώνα (Πάντζας) την πούλησε ομοιοτρόπως και την έκανε για να μεταφέρει τα δικά του αναπτυξιακά οράματα στη Ραφήνα και στην αγκαλιά του δεύτερου απερχόμενου, που η παρουσίαση του ακολουθεί.

Δήμος Ραφήνας – Πικερμίου

Στον δήμο Ραφήνας Πικερμίου η αποτυχία έχει το όνομα του απερχομένου. Μάλιστα όταν ο ήδη τέως δήμαρχος έχει καταφέρει τόσες καταστροφές σε μισή μόνο θητεία, οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε ιδιαίτερο ταλέντο στην καταστροφή.

Με Βοναπαρτικό ύφος και πρωτόγνωρη αμετροέπεια για δημοτικό άρχοντα (και μάλιστα δοτό αφού αντικατέστησε τον εκλεγμένο του οποίου ήταν αντιδήμαρχος), ο Ναπολέων Ανατολικής Αττικής, θέλοντας να αυτοαναδειχθεί δεν δίστασε να εγκαταστήσει τη δική του δικτατορία μέσα στον δήμο. Αναπτύσσοντας δίκτυο δικών του υποχειρίων, αποδύθηκε σε μία άνευ προηγουμένου  επιβολή των αντιλήψεων του και των συμφερόντων του. Εξαφάνισε την έννοια «συμμετοχικότητα» και τη δυνατότητα των δημοτών να συμμετέχουν στα όσα σχεδιάζονται  και φυσικά παραγέμισε με άχυρο ένα ομοίωμα δημοτικού συμβουλίου και ένα κακέκτυπο επιτροπής διαβούλευσης, τα οποία λειτουργούσαν σαν να αποτελούνταν από τους αυλικούς του. Ένας Ναπολέων άλλωστε χρειάζεται μόνο αυλικούς.

Αποτέλεσμα της παροιμιώδους κακοδιοίκησης ήταν και η απαράδεκτη στάση του δήμου στα δραματικά γεγονότα του περασμένου Ιουλίου. Για την απαράδεκτη στάση του δήμου υπεύθυνος είναι συνήθως ο δήμαρχος και κανένας άλλος. Και το γεγονός πως ακόμα και όταν καιγόταν ο τόπος , ο Ναπολέων φρόντιζε για τη δική του (τηλεοπτική) προβολή, μαρτυράει και άλλα, που δεν είναι αντικείμενο της παρούσας ανάρτησης.

Οι τελάληδες του  λιβανίζουν την δήθεν «αποτελεσματικότητα» του. Μία «αποτελεσματικότητα που αποτελεί  ένα ακόμα ψέμα, ένα προϊόν διαδόσεων των δικών του μηχανισμών προπαγάνδας. Και που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία φούσκα, την οποία  φροντίζει να διογκώνει γεμίζοντας την με «διάφορα από εδώ και από εκεί». Οικειοποιείται  με ευκολία που μαρτυρά θράσος,  έργα της ΕΥΔΑΠ, του δημάρχου τον οποίο αντικατέστησε,  καθώς και ότι βρίσκει εύκαιρο προς οικειοποίηση. Από τα πολλά ψέματα που απαιτεί η οικειοποίηση αυτή, συχνά μπερδεύεται. Πολύ πρόσφατα γίναμε μάρτυρες μίας τέτοιας περίπτωσης.

Αυτοί είναι οι απερχόμενοι της μικρής μας γειτονιάς. Η κοινή τους στάση και η κοινή τους αποτυχία στις μεγάλες τραγωδίες των περασμένων ετών είναι μόνο το αποτέλεσμα των πολιτικών τους. Το να ζητάνε επιβράβευση για τις αποτυχημένες όσο και φονικές στους θητείες αποτελεί προσβολή προς τους πολίτες και κάθε δημοκρατική έννοια.

Στις εκλογές που έρχονται τελικά  θα δούμε αν αξίζουμε ότι παθαίνουμε. Θα δούμε πόσο θυμόμαστε και πόσο ξεχνάμε