της Μαρίας Νάτση

Στα χώματα της Παλαιστίνης, ο Χριστός ξανασταυρώνεται.

Παιδί, βρέφος, αγέννητος

Και μαζί του η ελπίδα

Όχι δεν είναι ένα δεύτερο Ολοκαύτωμα. Είναι πολύ χειρότερο.

 Δε βρισκόμαστε στη δίνη ενός  Παγκόσμιου πολέμου, αλλά στην ασφάλεια και την ειρήνη του σπιτιού μας.

Η Ελληνική  Ορθόδοξη Εκκλησία παρακολουθεί και δεν έχει ακόμα ξεστομίσει  τη λέξη γενοκτονία

Ο Πάπας γνωρίζει και  έκανε μόνο  κάποιες προσεκτικές  δηλώσεις

Γελοίοι πολιτικοί Αρλεκίνοι μιλούν  εξ ονόματός μας φωνάζοντας "Σταύρωσον"

Όμως  "ο λιμός στη Γάζα  είναι λιμός  όλου του κόσμου..." (Τομ Φλέτσερ, Συντονιστής Έκτακτης Βοήθειας του ΟΗΕ)

" Είναι ένας λιμός που μας αφορά όλους. Όλοι το γνωρίζουν αυτό.

Είναι ένας λιμός που ρωτάει: Μα ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΑΤΕ ; "

Αυτή τη φορά δεν θα ακουστεί  " άφες αυτοίς, ου γάρ οίδασι τι ποιούσι"

Γνωρίζουμε και δεν υπάρχει συγχώρεση γιατί

«Ο Χριστός ο δικός μας είναι φτωχός, κατατρεγμένος, χτυπάει πόρτες και κανένας δεν του ανοίγει.

Ο Χριστός ο δικός σας είναι πλούσιος κοτζαμπάσης, τα έχει φτιαγμένα με τον Αγά, μανταλώνει την πόρτα του και τρώει. Ο Χριστός ο δικός σας διαλαλεί: “Δίκαιος είναι ο κόσμος τούτος, τίμιος, σπλαχνικός μου αρέσει, αφορεσμένος όποιος σηκώσει χέρι να τον κουνήσει”.

Ο Χριστός ο δικός μας ξυπόλητος, κοιτάζει τα κορμιά που πεινούν, τις ψυχές που πλαντούν, φωνάζει: “Άδικος είναι, άτιμος, άσπλαχνος, ο κόσμος τούτος. Πρέπει να γκρεμιστεί”» *

* Νίκου Καζαντζάκη, “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται"

της Μαρίας Νάτση

Ανάμεσα στα Αθαμανικά όρη,  ψηλά στο χωριό των Μελισσουργών , αντήχησε το πολυφωνικό τραγούδι για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη.

Κι αν με την παράδοση τραγουδάμε τους καημούς του λαού μας  και αγγίζουμε τις χορδές  της ανθρωπιάς μας, τότε όταν  τραγουδάμε τους καημούς των άλλων γινόμαστε δύο φορές άνθρωποι .

Κι ο ήχος έφτασε σε όλα τα βουνά της Ηπείρου τα χαραγμένα από όλμους και ναπάλμ, τα φορτωμένα με τις θύμισες των ξεριζωμών και των σκοτωμών.

Και τα βουνά, δε ρώτησαν "για την Κύπρο τραγουδάτε; Για τη Συρία; Για το Σουδάν;"

Γιατί γνωρίζουν ότι κανένα έγκλημα δεν απαλύνεται από άλλα εγκλήματα.

Γιατί ξέρουν ότι αυτά, είναι ερωτήματα των ανθρώπων  όταν θέλουν να δώσουν δίκαιο στο άδικο.

Και το τραγούδι πέρασε από όλα τα ξωκλήσια της Ηπείρου, αγγίζοντας απαλά τις καμπάνες και αυτές ανταποκρίθηκαν

Και τα ξωκλήσια δε ρώτησαν σε ποιο Θεό πιστεύουν τα παιδιά που τα σκοτώνουν με πείνα.

Γιατί γνωρίζουν ότι η Παναγιά  δεν κρατάει   στον κόρφο της μόνο το θείο βρέφος, αλλά  τα παιδιά όλου του κόσμου.

Κι ίσως το τραγούδι να έφτασε μακρύτερα, στην Ιθάκη, και να έσμιξε με τις φωνές νέων που φώναξαν για την Παλαιστίνη σε ένα από τα όμορφα πανηγύρια της .

Εκεί όμως σηκώθηκαν άντρες και γυναίκες, λιγοστοί αλλά επιθετικοί, να νουθετήσουν τα παιδιά , να επαναφέρουν την πολυπόθητη τάξη.

Ένας, δύο έτρεξαν να τα υπερασπιστούν.

Εμείς, η  γενιά κοντά και άνω των  50,  με τα τόσα λάθη και τις τόσες αποτυχίες , τολμάμε να υψώνουμε τη φωνή μας πάνω από τη φωνή των νέων;

Τολμάμε με τα χέρια μας να σπρώχνουμε αυτά τα παιδιά;

Ποιοι; Εμείς που αποτύχαμε;

Δεν είναι η αποτυχία μας αυτό που κυρίως  θλίβει, αλλά το γεγονός ότι είμαστε τόσο ελάχιστοι και εγωιστές που, όχι μόνο δεν την αναγνωρίζουμε αλλά θέλουμε να κάνουμε τα παιδιά σαν τους αποτυχημένους εαυτούς μας.

Στο επόμενο πανηγύρι σε οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδας,  όταν  οι νέοι  πουν συνθήματα και υψώσουν σημαίες, ας σταματήσουμε τα όργανα.

Ας κλείσουμε τα στόματά μας και ας μαζέψουμε τα χέρια μας.

Και αφού τους ακούσουμε, ας χτυπήσουν οι καμπάνες και ας κάνουμε το σταυρό μας που υπάρχει ακόμα η φλόγα αυτών των παιδιών και σώζει κάτι από την αξιοπρέπειά μας

της Μαρίας Νάτση

360 τετραγωνικά χιλιόμετρα αργού επώδυνου θανάτου. Εδώ δεν υπάρχουν κανόνες, δεν υπάρχουν κρυψώνες, δεν υπάρχει διαφυγή.

Εδώ είναι η Kόλαση.

Η πιο μαύρη σελίδα του Ισραήλ μετά το Ολοκαύτωμα. Η ιστορική στιγμή που το θύμα  εξομοιώνεται με το θύτη του,  βεβηλώνοντας την τραγική προγονική μνήμη.

Για τον IDF η Παλαιστίνη δεν είναι η Γη της Επαγγελίας αλλά πεδίο ελέγχου νέων όπλων, τα λεγόμενα ," test battled weapons" , όπλα ελεγμένα σε πεδίο μάχης. 

Χειρουργοί που εργάστηκαν στη Γάζα μιλούν για τραυματίες  με ένα νέο είδος τραυμάτων. Μικρές οπές που φαίνονται ασήμαντες εξωτερικά, κρύβουν  τεράστιες ζημιές των εσωτερικών οργάνων. Τα σώματα είναι "παραμορφωμένα, καμμένα, λιωμένα. Ενώ στα συμβατικά όπλα εντοπίζαμε ακτινολογικά τα θραύσματα τώρα αυτό που προκάλεσε τη ζημιά δε φαίνεται στην ακτινογραφία!   Ένα είδος σκόνης με τη μορφή μικροσκοπικών σωματιδίων υπάρχει στα εσωτερικά όργανα"  ¹

Drones κατασκοπευτικά, drones που ρίχνουν επικίνδυνα χημικά ή δακρυγόνα, προηγμένα συστήματα αναγνώρισης προσώπων.

Κι αν κάποιος νομίζει ότι όλα αυτά προορίζονται μόνο για τα χωριά Bilin, Nilin και Nabi Saleh που αποτελούν πεδίο δοκιμών εδώ και χρόνια, πλανάται οικτρά. Η κόλαση δεν έχει σύνορα.

Σε λίγο καιρό η  " Αύρα"  που εκτοξεύει νερό θα μας φαίνεται σαν χαριτωμένο κινούμενο συντριβάνι. Στη θέση της θα έχουμε το skunk water (νερό "κουναβιού", "βρώμικο" νερό ) και drones πάνω από τα κεφάλια μας για αναγνώριση προσώπων και ρίψη χημικών.

Στην αγορά θανάτου της  IDEX ( International Defence Exhibition and Conference-Διεθνές Εκθεσιακό Συνέδριο για την Άμυνα), η σφραγίδα “battle proven by IDF” ( δοκιμασμένο από τον IDF στη μάχη) αποτελεί το κορυφαίο εμπορικό σήμα εξασφαλίζοντας πωλήσεις  και κέρδη δισεκατομμυρίων όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις συνεργαζόμενες με αυτό διεθνείς εταιρείες.

Βρετανοί στρατιώτες χρησιμοποιούν ήδη ένα εξαιρετικά προηγμένο σκόπευτρο που " κλειδώνει" τον κινούμενο στόχο, μετατρέποντας έναν μέτριο οπλοφόρο, σε δεινό ελεύθερο σκοπευτή.

Οργουελικά συστήματα παρακολούθησης αναπτύσσονται ραγδαία, ως αποτέλεσμα συνεργασίας της ισραηλινής πολεμικής βιομηχανίας με πασίγνωστες εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης και προηγμένων λογισμικών.

Η Γάζα δεν είναι καν πεδίο πολέμου.

Είναι πεδίο γενοκτονίας, πειραμάτων και δοκιμών νέων εξαγόμενων τεχνολογιών θανάτου, παρακολούθησης και ελέγχου ατόμων και πληθυσμών.

Το ντοκιμαντέρ του Aljazeera ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο παρουσιάζοντας πόσο ελκυστική είναι η χρήση της ισραηλινής τεχνολογίας σε κυβερνήσεις που θέλουν να ελέγξουν ή να καταστείλουν πληθυσμούς.

Στα αμερικανομεξικανικά σύνορα  χρησιμοποιούνται ισραηλινά συστήματα αναγνώρισης προσώπων, καθώς και το σύστημα παρακολούθησης Pegasus με το  οποίο παρακολουθούνται  τηλέφωνα του ντόπιου πληθυσμού. Ο μεξικάνικος στρατός είναι από τους σημαντικότερους χρήστες αυτού του λογισμικού. Όλα όμως τα στοιχεία διοχετεύονται στο Ισραήλ δίνοντάς του ένα σοβαρό πλεονέκτημα γνώσης και δύναμης πάνω στη μεξικάνικη κυβέρνηση.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρησιμοποιεί την Ισραηλινή τεχνολογία  "smart fence borders" (έξυπνος φράκτης συνόρων)  για έλεγχο των μεταναστευτικών ροών.  Τα λεγόμενα Heron drone, έναντι 50 εκ. δολαρίων,  χρησιμοποιούνται από την  Frontex  (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής) για την φύλαξη των συνόρων από τους    παράτυπους μετανάστες

Το Heron  όμως, δεν υπόκειται στο Δίκαιο της Θάλασσας για διάσωση. Έτσι  μεταφέρει απλά την πληροφορία στη Λιβυκή ακτοφυλακή για να τους αναχαιτίσει, καθώς πληρώνεται για αυτό από την ΕΕ. Οι παράτυποι μετανάστες από τη μεριά τους, για να αποφύγουν τον εντοπισμό, επιλέγουν όλο και πιο επικίνδυνες διαδρομές.

Το 2019 η ελληνική ακτοφυλακή υπέγραψε συμφωνία με την Ισραηλινή εταιρεία Elbert για χρήση στόλου drones.

Στην κλειστή δομή φιλοξενίας μεταναστών της Σάμου εφαρμόζονται συστήματα παρακολούθησης της Δυτικής Όχθης. Βιομετρική κάρτα εισόδου-εξόδου, αμέτρητες κάμερες, drones επιτήρησης και μεταφορά όλων των δεδομένων από 5 τέτοια camps σε κεντρικό σύστημα παρακολούθησης, συνεργαζόμενο με την  Ισραηλινή εταιρεία Octapus. Οι ανθρωπομετρικές και  συμπεριφορικές αναλύσεις γίνονται από Ισραηλινή εταιρεία με τελικό αποδέκτη τον Ισραηλινό στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες του. ¹

Όμως αυτά τα προηγμένα συστήματα ελέγχου πληθυσμών και καταγραφής ανθρωπομετρικών στοιχείων , προορίζονται μόνο για τη Γάζα ή για τους μετανάστες;

Σε ένα παγκόσμιο κοινωνικό και πολιτικό σύστημα ολοένα πιο ακόρεστο για εξουσία και για έλεγχο, μάλλον όχι.

Ίσως στο μέλλον -ή μπορεί ήδη να συμβαίνει  σε κάποιο βαθμό- να παρακολουθούνται και να ελέγχονται μεμονωμένα άτομα,  ομάδες ατόμων ή τμήματα πληθυσμού. Μπορεί να είναι πολιτικοί αντίπαλοι, στρατιωτικοί, απεργοί, επιστήμονες, διαδηλωτές, δικαστικοί, συνδικαλιστές, φοιτητικά κινήματα και γενικά όλοι όσοι κρίνονται από την οικονομική και πολιτική ολιγαρχία που κατέχει και ελέγχει αυτά τα μέσα ως ενοχλητικοί ή επικίνδυνοι.

Οι περισσότεροι τωρινοί αρχηγοί κρατών, ζηλεύουν την πολεμική, κατασκοπευτική και κατασταλτική μηχανή του Ισραήλ.

Τόσες ικανότητες, γνώσεις και σοφία αιώνων, παραδομένες πλέον στο μονοπάτι του ολέθρου και ο αρχαίος λόγος, πάντα εκεί, διαχρονικός, προειδοποιεί για το διττό της ανθρώπινης φύσης.

"Πολλά είναι τα φοβερά πράγματα,

μα τίποτα πιο φοβερό απ’ τον άνθρωπο.

Αυτός διαπλέει το αχανές κύμα του πελάγους

με χειμωνιάτικο άνεμο,

προχωρώντας ανάμεσα στους στεναγμούς των κυμάτων.

Καταστρέφει τις πόλεις που υψώθηκαν ψηλά

με την ορμή του ανέμου και τις βγάζει στο φως

πάνω στ’ άτια του πολέμου κάθε χρόνο.

Υποτάσσει τη φύση των άγριων θηρίων

και την κάνει δική του,

κυνηγώντας τα με τις καλοακονισμένες λόγχες

στα βουνά.

Μαθαίνει τον λόγο,

τη σκέψη που κινείται σαν άνεμος,

και βρίσκει καταφύγιο από τις κακουχίες.

Δεν υπάρχει τίποτε που να τον αδυνατίζει·

σε όλα βρίσκει τρόπους.

Μόνο τον Άδη δεν μπορεί να αποφύγει.

Γνώρισε φάρμακα και τεχνάσματα,

που άλλα φέρνουν καλό,

κι άλλα, την καταστροφή.

Είναι πολυμήχανος·

και με απρόσμενους τρόπους

φέρνει το κακό."²

Με τα ίδια μας τα χέρια,

σκοτώνουμε το Θησέα και θρέφουμε τον Μινώταυρο.

Το καράβι των μελλοθάνατων περιμένει,

το Τέρας ξύπνησε

¹The Palestine Laboratory E2 | Featured Documentary Al Jazeera

²Από την « Αντιγόνη» του Σοφοκλή

Ζώνη Ενδιαφέροντος ονόμαζαν οι Ναζί μια περιοχή ακτίνας κάποιων χιλιομέτρων γύρω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης/εξόντωσης, μέσα στην οποία ίσχυαν ιδιαίτερες συνθήκες στην προσπάθειά τους να διαφυλάξουν το απόρρητο των επιχειρήσεων εξόντωσης των Εβραίων, Ρομά, ομοφυλόφιλων και όσων άλλων οι Ναζί είχαν αποφασίσει πως είναι υπάνθρωποι

“Ζώνη ενδιαφέροντος” ονομάζεται και η ταινία του Τζόναθαν Γκλέιζερ που διαδραματίζεται δίπλα στην περίφραξη του διαβόητου στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Άουσβιτς, εκεί όπου ο διοικητής του στρατοπέδου,  Ρούντολφ Ες, μαζί με τη σύζυγό του, έχουν στήσει έναν παράδεισο ακριβώς δίπλα από την κόλαση.

Στη “Ζώνη Ενδιαφέροντος”, ο Γκλέιζερ θέτει δύο ερωτήματα. Το πρώτο είναι το πόσο εύκολα μπορεί το Κακό να πάρει τη μορφή μιας κανονικότητας, εκτελούμενης από κανονικούς ανθρώπους. Το δεύτερο είναι πώς μπορούν, όσοι δεν συμμετέχουν στο Κακό, να το ανέχονται και να προσποιούνται πώς δεν υπάρχει.

Στο πρώτο ερώτημα έχει απαντήσει, καλύπτοντας για λογαριασμό του περιοδικού "New Yorker" τη δίκη του Άντολφ Άιχμαν στο Ισραήλ, η Γερμανοεβραία φιλόσοφος Χάνα Άρεντ, η οποία παρουσίασε  τον διαβόητο εγκληματία όχι σαν ένα ιδιαίτερο απάνθρωπο κτήνος, αλλά σαν έναν  απλό γραφειοκράτη, ανίκανο να σκεφτεί και να αμφισβητήσει το σύστημα που τον μετατρέπει σε τέρας. «Όσο πιο πολύ τον άκουγες να μιλάει, τόσο πιο εμφανές γινόταν ότι η αδυναμία του να μιλήσει συνδεόταν στενά με την αδυναμία του να σκεφτεί, και πιο συγκεκριμένα να σκεφτεί από τη σκοπιά ενός άλλου», γράφει η Άρεντ για τον Άιχμαν … « Το πρόβλημα ήταν ότι υπήρχαν πολλοί σαν κι αυτόν και ότι οι περισσότεροι τους δεν ήταν διεστραμμένοι ούτε σαδιστές, αλλά ήταν, και εξακολουθούν να είναι, φοβερά και τρομερά φυσιολογικοί. Απ’ αυτήν την άποψη αυτό που είναι ακόμη πιο τρομακτικό από όλες τις θηριωδίες είναι ότι αυτός ο εγκληματίας νέου τύπου διαπράττει τα εγκλήματά του σε συνθήκες όπου αδυνατεί να ξέρει και να νοιώθει πως κάνει κάτι κακό»

Η ταινία παρακολουθεί την ατάραχη και “ειδυλλιακή” καθημερινότητα της επταμελούς οικογένειας του διοικητή του στρατοπέδου. Με αργά και ακίνητα πλάνα μας μεταφέρει εικόνες αποστειρωμένης ευτυχίας. Βόλτες για μπάνιο, παιχνίδι στον κήπο, απογευματινό τσάι και ανάλαφρες κουβεντούλες, διάβασμα παραμυθιών στα παιδιά, εντολές στις υπηρέτριες. Και όλα αυτά τη στιγμή που, ακριβώς δίπλα, βασιλεύει η βία και η φρίκη

Δυστυχώς, οι άνθρωποι δεν διδάσκονται τίποτα από την Ιστορία. Τα πρώην θύματα έγιναν θύτες, οι Ισραηλινοί πήραν τη θέση των Ναζί και η Γάζα έγινε το νέο Άουσβιτς. Η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί αδιάφορη τη γενοκτονία και την ίδια στιγμή η γελοία και δουλική κυβέρνηση του Μητσοτάκη (αλλά και πολλές άλλες κυβερνήσεις της Δύσης) συλλαμβάνουν όσους προσπαθούν να συμπαρασταθούν στους βασανιζόμενους Παλαιστίνιους

Για τη νέα “Ζώνη ενδιαφέροντος” και την παγκόσμια αδιαφορία για τη σφαγή ενός λαού σε ένα τεράστιο στρατόπεδο εξόντωσης που λέγεται Γάζα, γράφει ο Άρης Χατζηστεφάνου στο Infowar

Στα σχεδόν δύο χρόνια που παρακολουθώ τη γενοκτονία δεν έχω ξαναδεί αξιωματούχους διεθνών οργανισμών και ανθρωπιστικών οργανώσεων στη Νέα Υόρκη να βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση σοκ από τις εικόνες και τις πληροφορίες που λαμβάνουν από τη Γάζα.

Τα επόμενα 24ωρα έρχονται εκατόμβες νεκρών ενώ το Ισραήλ και οι ΗΠΑ μπλοκάρουν συνειδητά κάθε δυνατότητα τερματισμού του λιμού. Άνθρωποι θα κάθονται απλώς σε μια γωνία δίπλα σε κάποιο βομβαρδισμένο κτίριο της Γάζας και θα σβήνουν ο ένας μετά τον άλλο κρατώντας τα παιδιά τους στην αγκαλιά τους. Ζούμε το ολοκαύτωμα της εποχής μας, παρακολουθώντας σε ζωντανή σύνδεση τη σφαγή ενός λαού σε ένα τεράστιο στρατόπεδο εξόντωσης που λέγεται Γάζα.

Συνηθίσαμε να λέμε ότι ζούμε στη “Ζώνη Ενδιαφέροντος” σαν τις οικογένειες των ναζί που έμεναν δίπλα στα κρεματόρια και συνέχιζαν κανονικά τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Αυτοί όμως είχαν μπροστά τους μεγάλους τοίχους που τους εμπόδιζαν να δουν τι γίνεται μέσα. Γνώριζαν αλλά δεν έβλεπαν. Η δική μας γενιά και γνωρίζει και βλέπει. Αλλά συνεχίζει απτόητη τις καθημερινές της δραστηριότητες.

Εμείς το χτίσαμε το κρεματόριο. Οι δημοσιογράφοι που “βλέπαμε” αποκεφαλισμένα μωρά και μαζικούς βιασμούς εκεί που δεν υπήρχαν, για να εξανδραποδίσουμε τον Παλαιστινιακό λαό και να δικαιολογήσουμε τον αφανισμό του. Οι καταναλωτές που συνεχίζαμε να αγοράζουμε προϊόντα εταιρειών που τροφοδοτούσαν την ισραηλινή μηχανή του πολέμου. Οι πολιτικοί που λάμβαναν εκθέσεις για την γενοκτονία και τις έκρυβαν στα συρτάρια τους για να υπογράψουν μια ακόμη συμφωνία εμπορικής και στρατιωτικής συνεργασίας με τους δολοφόνους. Οι καλλιτέχνες που δεν άλλαξαν μια γραμμή στο πρόγραμμά τους για να καταγγείλουν τη γενοκτονία της εποχής τους. Οι πανεπιστημιακοί που άφηναν τα ιδρύματά τους να συνεργάζονται με τους φονιάδες. Και ακόμη χειρότερα όσοι νομιμοποιούσαν την βασική γραμμή άμυνας του Ισραήλ – πώς όποιος ασκεί κριτική στα εγκλήματά του είναι αντισημίτης.

Αποκρύψαμε και από τους ίδιους μας τους εαυτούς ότι ένα κράτος δεν μπορεί να πραγματοποιήσει γενοκτονία εάν πρώτα δεν έχει πετύχει τον εκφασισμό της δικής του κοινωνίας. Και αφήναμε αυτή την εκφασισμένη κοινωνία να αγοράζει τα σπίτια μας και να μπαίνει στα Airbnb μας, κουνώντας μπροστά στα μάτια μας τη σημαία-σύμβολο της φρίκης. Αν κυμάτιζαν τη σβάστικα θα θεωρούσαμε λογικό να μην τους επιτρέψουμε να αποβιβαστούν στα λιμάνια μας. Οι σημερινές μας επιφυλάξεις ουσιαστικά σημαίνουν ότι δεν θεωρούμε τη γενοκτονία των Παλαιστινίων άξια λόγου σε σχέση με άλλες γενοκτονίες.

Κρυφτήκαμε πίσω από δέκα ηρωικούς αρνητές στράτευσης και χίλιους διαδηλωτές στο Τελ Αβίβ για να πούμε ότι υπάρχει και το “άλλο Ισραήλ” και συνεπώς δεν πρέπει να κάνουμε πολιτιστικό, ακαδημαϊκό ή τουριστικό μποϊκοτάζ.

Αφήσαμε το Ισραήλ να βομβαρδίζει στόχους αμάχων στη Μεσόγειο και να απάγει μέλη ανθρωπιστικών αποστολών. Μιλάω για λευκούς δυτικούς ακτιβιστές. Για αυτούς με το πιο σκούρο δέρμα στην Παλαιστίνη, στο Λίβανο και τη Συρία, ποιος χέστηκε; Δεν έχουν ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια και δεν γράφουν καλά στις φωτογραφίες μας.

Η Αριστερά και η αναρχία ξέχασαν το δικαίωμα των λαών στην ένοπλη πάλη για την προστασία της ζωής και της αξιοπρέπειάς τους. Για την ακρίβεια το καταδίκασαν, ρητά ή σιωπηρά. «Ναι αλλά η Χαμάς…». Το αντιπολεμικό κίνημα στην Ελλάδα κοιμόταν για σχεδόν δύο χρόνια και ξύπνησε στο τέλος της παράστασης για να χειροκροτήσει ένα έργο που δεν είδε. Το κέντρο ξέχασε ότι τα κράτη που πραγματοποιούν επιθετικούς πολέμους προς όλες τις γειτονικές τους χώρες σταματάνε μόνο με την ανάληψη στρατιωτικής δράσης, όπως έγινε με τη Γερμανία του Χίτλερ. Σε έναν πλανήτη οκτώ δισεκατομμυρίων ανθρώπων πήραν τα όπλα για τους Παλαιστίνιους μόνο οι Χούθι. Και τους καταδικάσαμε και αυτούς γιατί απειλούσαν τα συμφέροντα των εφοπλιστών μας, που εκδίδουν τις εφημερίδες μας και πληρώνουν το μισθό μας.

Είναι αργά να σώσουμε την ψυχή μας. Ελπίζω τα παιδιά μας, να μας κοιτάνε με αποτροπιασμό και να μας φτύνουν για την κατάντια μας.

Ας μην σταματήσουμε όμως, την προσπάθεια – όσοι τουλάχιστον θέλαμε να λέμε ότι προσπαθήσαμε. Αν μπορείς να σώσεις έναν άνθρωπο από το να πεθάνει από την πείνα -έναν- αξίζει να παλέψεις με νύχια και με δόντια. Σκέψου ένα παιδί να πνίγεται λίγα μέτρα μακριά σου στη παραλία ή να σωριάζεται μπροστά σου στο πεζοδρόμιο. Αν μπορείς να βοηθήσεις αυτό μπορείς να το κάνεις και για ένα παιδί στην Παλαιστίνη. Σκέψου το να μεγαλώνει, να διαβάζει ένα βιβλίο και να κάνει για πρώτη φορά έρωτα.

Δε θα είσαι ήρωας. Απλώς θα έχεις μειώσει λίγο την ντροπή σου.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – BDS Greece

Ο τουρισμός δεν είναι ουδέτερος 

Η αλληλεγγύη δεν είναι έγκλημα, είναι ανθρωπιά και καθήκον απέναντι στην Ιστορία!

Η διαμαρτυρία και το μποϊκοτάζ είναι κοινωνική πίεση για να σταματήσει η γενοκτονία!

23 Ιουλίου 2025

Η πρόσφατη κινητοποίηση στη Σύρο ενάντια στο ισραηλινό κρουαζιερόπλοιο της ισραηλινής συνένοχης εταιρίας Mano Shipping, ήταν μια αποτελεσματική πράξη υπεράσπισης του Διεθνούς Δικαίου, αλληλεγγύης, στον Παλαιστινιακό λαό και απόρριψης της κανονικοποίησης της γενοκτονίας που συντελείται εδώ και 22 μήνες στη Γάζα.

Καμία σχέση δεν έχει με «πράξεις μίσους», όπως προσπαθεί να την χαρακτηρίσει το κράτος- δολοφόνος και αμέσως υιοθέτησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και οι γνωστοί «παπαγάλοι» των ΜΜΕ.

Η αλήθεια είναι απλή: ο τουρισμός δεν είναι ουδέτερος όταν προσφέρει καταφύγιο ή ανοχή σε εγκλήματα πολέμου, σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και στους δράστες.

Από τον Οκτώβριο του 2023, περισσότεροι από 300.000 έφεδροι και 160.000 στρατιώτες του μόνιμου στρατού συμμετείχαν στην επιχείρηση γενοκτονίας του Ισραήλ στη Γάζα. Επιπλέον 800.000 χιλιάδες διαβιούν στους παράνομους, βάσει διεθνούς δικαίου, ισραηλινούς οικισμούς στην κατεχόμενη Παλαιστινιακή Δυτική Όχθη, όπου μαζί με τον στρατό, αρπάζουν γη, εκτοπίζουν βίαια τον ντόπιο Παλαιστινιακό πληθυσμό και προβαίνουν σε δολοφονίες. Πολλοί από αυτούς σήμερα επισκέπτονται την Ελλάδα ως “τουρίστες”, χωρίς κανέναν μηχανισμό ελέγχου, χωρίς λογοδοσία, χωρίς συνέπειες.

Τα βίντεο από το πλοίο της Mano με επιβάτες να τραγουδούν γνωστά ρατσιστικά και γενοκτονικά σιωνιστικά συνθήματα «Μακάρι να καεί το χωριό σου», «Θάνατος στους Άραβες»  δείχνουν πως δεν πρόκειται για «αθώους τουρίστες», αλλά για υποστηρικτές της γενοκτονίας – πιθανότατα και για δράστες.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντί να σταθεί στο πλευρό των θυμάτων και να υπερασπιστεί το Διεθνές Δίκαιο, προσπαθεί να ποινικοποιήσει την αλληλεγγύη. Με δηλώσεις όπως αυτή του κυβερνητικού εκπροσώπου Μαρινάκη για «νόμο και τάξη στη Σύρο» και ανάγκη «ενεργοποίησης του αντιρατσιστικού νόμου», στοχοποιεί τους πολίτες που υπερασπίζονται το Δίκαιο και την Ανθρωπιά.

Η προσπάθεια να παρουσιαστεί σαν "αντισημιτισμός" η εναντίωση στη γενοκτονία και η υπεράσπιση του Διεθνούς Δικαίου, συνιστά ξεκάθαρη εργαλειοποίηση και διαστρέβλωση του δικαίου, ιδίως όταν εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίοι σε όλον τον πλανήτη φωνάζουν "Όχι στο Όνομα μας" για τα εγκλήματα εναντίον του Παλαιστινιακού λαού.

Δεν είναι ρατσισμός να αρνείσαι σε εγκληματίες πολέμου την είσοδο στη χώρα σου, ρατσισμός είναι η σιωπή όταν σφαγιάζεται ένας λαός επειδή δεν είναι λευκός, δεν είναι ευρωπαίος, δεν είναι ισχυρός.

Μόλις προχθές 28 δυτικές κυβερνήσεις- ανάμεσα τους τελικά και η ελληνική κατήγγειλαν:

- Την "παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας με το σταγονόμετρο"

- Το "τρομακτικό γεγονός της δολοφονίας τουλάχιστον 1000 Παλαιστινίων που αναζητούσαν ανθρωπιστική βοήθεια"

- Την συνεχιζόμενη "απάνθρωπη δολοφονία αμάχων, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών"

- Την "απόπειρα εδαφικής και δημογραφικής αλλοίωσης των Κατεχόμενων Παλαιστινιακών Εδαφών"

- Την "κλιμακούμενη βία των εποίκων και την επιτάχυνση της εποικιστικής επέκτασης στη Δυτική Όχθη"

Και όμως, οι ένοχοι έρχονται στην Ελλάδα ανενόχλητοι.

Οι ίδιοι που διαπράττουν τα εγκλήματα αυτά, κυκλοφορούν ελεύθεροι στην Ευρώπη και στην Ελλάδα ως τουρίστες. Κανένας μηχανισμός δεν υπάρχει για να ελεγχθεί η συμμετοχή τους σε εγκλήματα πολέμου.

Η Ελλάδα οφείλει να σταματήσει να φιλοξενεί εγκληματίες πολέμου και να πάψει να κάνει τα στραβά μάτια.

Απαιτούμε:

1.    Επαναφορά της βίζας για ταξιδιώτες από το Ισραήλ

2.    Έλεγχο εισόδου και εξακρίβωση τυχόν συμμετοχής σε εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας για:

      - Όσους υπηρέτησαν στον Ισραηλινό στρατό από τον Οκτώβριο 2023

      -  Όσους ζουν ή εργάζονται στους παράνομους ισραηλινούς εποικισμούς

3.    Δίωξη προσώπων για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με βάση το Διεθνές Δίκαιο

Είναι καθήκον του κάθε επαγγελματία του τουρισμού και της εστίασης να κάνει σαφές ότι οι επιχειρήσεις τους δεν είναι "ανοιχτές" σε εγκληματίες πολέμου, δράστες εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και όσους τα υποστηρίζουν, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας, χρώματος κλπ.

Η Δικαιοσύνη μπορεί να αργεί – αλλά έρχεται για όλους.

Όπως και στην περίπτωση του Ολοκαυτώματος, η λογοδοσία είναι αργή αλλά αναπόφευκτη.

Μια νέα Νυρεμβέργη περιμένει τους υπεύθυνους για τα εγκλήματα στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη.

Στο εδώλιο δεν θα βρεθούν μόνο οι αυτουργοί των μαζικών εγκλημάτων, θα βρεθούν και οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ που τους στήριξαν, τους φιλοξένησαν και τους προστάτεψαν, στην ΕΕ, στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα.

Το BDS Greece δηλώνει ξεκάθαρα:

Τιμάμε τους πολίτες της Σύρου που εμπόδισαν με την παρουσία και τη φωνή τους το πλοίο της συνενοχής.

Στεκόμαστε απέναντι στην αυταρχική καταστολή της κυβέρνησης.

Καταγγέλλουμε την ελληνική εμπλοκή στη γενοκτονία μέσω της στρατιωτικής, διπλωματικής και οικονομικής στήριξης του Ισραήλ.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη – Όχι στη συνενοχή – Όχι στη φίμωση