Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Σε έναν επικοινωνιακό ορυμαγδό, που δεν μπορείς και να τον αποφύγεις αφού διεξάγεται ένα ιδιότυπο Facebook Bombing, που στοχεύει στη διαφήμιση της ειδησεογραφικής "πραμάτειας", μάθαμε για ένα σπίτι ή μία μικρή γειτονιά τελικά, που «τσουλάει» (ολισθαίνει πάνω σε πρανές), στον Ν. Βουτζά.
Όντως, από τις φωτογραφίες η κατάσταση αποδεικνύεται εξόχως επικίνδυνη. Η οικοδόμηση σε γαιώδη πρανή ρέματος είναι αναμφισβήτητα από βλακώδης έως εγκληματική. Εντύπωση όμως προκαλεί και η εκμετάλλευση της ανοησίας για οποιονδήποτε λόγο.
Στα σχετικά δημοσιεύματα που γέμισαν την τοπική επικαιρότητα διαβάσαμε και το παρακάτω
«Το γεγονός ότι ένα από τα σπίτια έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και τα διπλανά μικρότερες, σήμανε συναγερμό στη Δημοτική Αρχή και κατόπιν πρωτοβουλίας (!) του Δημάρχου διενεργήθηκε αυτοψία αρχικά από την υπηρεσία Δόμησης (!!) και ακολούθως από κορυφαίους επιστήμονες (!!!) και ειδικούς που ανταποκρίθηκαν άμεσα στο κάλεσμα, μεταξύ των οποίων οι: Κώστας Λιόντος (στατικός), Ξενοφώντας Σταυρόπουλος (Πρόεδρος Ελλήνων Γεωλόγων), Νίκος Ίωνας, Πέτρος Σαντ, Σπύρος Παπαβασιλείου (τοπογράφοι)
(τα κόκκινα θαυμαστικά (!) παραπέμπουν και εξηγούνται σε σχετική παράγραφο παρακάτω)
Σε σύσκεψη που ακολούθησε οι επιστήμονες αποφάνθηκαν ότι στην οδό Καρυωτάκη σε μήκος 400 μέτρων υπάρχει μετακίνηση πρανών, με βαθύτερα γεωλογικά αίτια, η οποία εξελίσσεται επί σειρά ετών.
Επίσης, υπήρξε το συμπέρασμα ότι το γεωλογικό φαινόμενο έχει επιταχυνθεί μετά τις φωτιές και δεν έχει άμεση συνάρτηση με τις απορροές των όμβριων υδάτων.»
Αφού επισημάναμε την έκπληξη μας δια θαυμαστικών και μάλιστα κόκκινων, για συγκεκριμένα σημεία που αναφέρονται στο δημοσίευμα, εξηγούμαστε και σαςαναλύουμε σε αδρές γραμμές, την έκπληξη που μας κατέλαβε, διαβάζοντας τα παραπάνω.
Δεδομένου πως σε έγγραφο (επισυνάπτεται όπως το δημοσίευσε ο τέως συμπολιτευόμενος καΙ αντιδήμαρχος Βασιλόπουλος) ο διευθυντής τεχνικών έργων της περιφερειακής ενότητας ανατολικής Αττικής, Ι. Ασπρουλάκης στις 2/8/21 (ΑΠ 651593) ενημερώνει τον δήμο, μετά από αυτοψία της υπηρεσίας του στο σημείο, πως
«ο Δήμος, με δικές του ενέργειες, πρέπει να μεριμνήσει για την οριστική αποκατάσταση των καθιζήσεων στην οδό με τις αναγκαίες εργασίες αντιστήριξης καθώς και για τη διευθέτηση της απορροής των υδάτων του οδοστρώματος, ΄ώστε να αποφευχθούν παρόμοια φαινόμενα διάβρωσης»
Η προτροπή, αν όχι υπόδειξη με έντονο το ύφος της εντολής, του διευθυντή τεχνικών έργων χρειάστηκε τουλάχιστον 5 μήνες, μέχρι να προστεθούν και οι σοβαρές ζημιές που υπέστη παρακείμενο σπίτι, ώστε μόλις στις 16/1/2022 να δημοσιεύσει όλο περηφάνεια ο δήμαρχος Ραφήνας πως:
«Το γεγονός ότι ένα από τα σπίτια έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και τα διπλανά μικρότερες, σήμανε συναγερμό στη Δημοτική Αρχή και κατόπιν πρωτοβουλίας του Δημάρχου διενεργήθηκε αυτοψία αρχικά από την υπηρεσία Δόμησης και ακολούθως από κορυφαίους επιστήμονες και ειδικούς»
Ο δήμος Ραφήνας το ανακάλυψε τώρα, τον Ιανουάριο του 2022, αλλά ο Ι. Ασπρουλάκης από τη Δ/νση Τεχνικών ¨Εργων της Π.Ε. Ανατολικής Αττικής είχε "ενοχλήσει" από τον Αύγουστο του 2021 (πηγή εγγράφου Oncamera.gr)
Αντιπαρερχόμαστε την μη αναφορά δημάρχου και λοιπών ..μέσων επί πεντάμηνο αλλά και τώρα, στην παλαιότερη αυτοψία από τη διεύθυνση τεχνικών έργων της περιφερειακής ενότητας ανατολικής Αττικής, αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε πως, ως αρμόδιος παραλήπτης, την αγνόησε. Μάλιστα, όπως λέει και στο βίντεο της συνέντευξης στη μαχητικη(!) δημοσιογραφο(!) του εγκυρου(!), αξιοπιστου(!) και αμεροληπτου(!) ΡΠΝ(!) (Rafina Pikermi News 16/1/2022) προφανώς και δεν γνώριζε την περίπτωση
Προφανώς ήθελε να πει, πως επειδή η υπόθεση έχει οσμή Ιουλίου 2018 και εγκυμονεί αναζήτηση ευθυνών και υπευθύνων, δεν θα ήθελε να την είχε πληροφορηθεί.
Ο πρώην αντιδήμαρχος και συνεργάτης του στη διοίκηση του δήμου, έφερε την από 5μήνου επιστολή στην επιφάνεια. Καλώς την έφερε, αλλά μήπως θα έπρεπε να το κάνει νωρίτερα; Και μήπως θα ήταν καλύτερα να επεδίωκε τότε να ακολουθηθούν οι υποδείξεις του Δ/ντη Τεχνικών Έργων της Περιφερειακής Ενότητας;
Δεδομένου πως γνωρίζουμε το διατυπωμένο σε επιστολή από 2/8/2021, πόρισμα της αυτοψίας της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων της περιφερειακής ενότητας ανατολικής Αττικής, σε αντίθεση με τον επίσημο παραλήπτη του, τον δήμαρχο Ραφήνας, ο οποίος «προφανώς και δεν το γνώριζε» κατά δήλωση του, φανταζόμαστε πως η ΥΔΟΜ του δήμου θα συμφωνεί σε όλα με τη διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφερειακής Ενότητας. Η απορία μας συνίσταται στο αν η ΥΔΟΜ κάθε δήμου στην Ελλάδα, για να ενημερωθεί για θέματα του δήμου στον οποίο ανήκει από αδελφή της υπηρεσία της περιφερειακής ενότητας, χρειάζεται η καθυστερημένη κατά 5 μήνες, διαμεσολάβηση του δημάρχου ή αν ενημερώνεται παράλληλα, έγκαιρα και με άλλη διαδικασία.
Η συγκρότηση άτυπης επιτροπής κορυφαίων (η χρήση του όρου θα έπρεπε να γίνεται με προσοχή γιατί οι διακριθέντες και κορυφαίοι θα παρεξηγηθούν ανεπανόρθωτα). Δεν συντρέχει λόγος πρόκλησης εντυπώσεων, ειδικά με την επίκληση πανελληνίου δέους (sic) - (video RPN - 9:27-9:50) . Ούτως ή άλλως οι ελεγκτές της περιφερειακής ενότητας είχαν εντοπίσει, περιγράψει και προειδοποιήσει για το θέμα εγκαίρως (από τον Αύγουστο του 2021). Γιατί δεν συγκροτήθηκε η επιτροπή «κορυφαίων» τότε, προκειμένου να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει το πόρισμα των ελεγκτών;
Σκέψεις αδαών.
Από τις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν στα διάφορα sites 1,2 (βλ. και παραπάνω) αλλά και από τους χάρτες Google, το Google Earth και το Street View, είναι ξεκάθαρο πως το συγκεκριμένο σπίτι και τα διπλανά του, είναι χτισμένα σε πρανές ρέματος. Ουσιαστικά ΜΕΣΑ ΣΕ ΡΕΜΑ . Ρέμα το οποίο γεννήθηκε από την επιφανειακή απορροή του νερού και τη διαβρωτική δράση του πάνω στο έδαφος. Οι περιγραφές των «βαθύτερων γεωλογικών αιτίων» φανταζόμαστε πως αφορούν ακριβώς αυτό. Το ρέμα το οποίο ΠΑΡΑΝΟΜΑ και ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ χτίστηκε.
Τα σπίτια και οι μάντρες τους, όλα χτισμένα στα πρανή, πάνω στην Α ή Β όχθη του ρέματος (εντός οριοθέτησης λέγεται αυτό και θα την πληρώσει όπως πάντα ....το ρέμα χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα γλιτώσουν οι αυθαιρετούχοι από τον κίνδυνο)
UPDATE: Η κατάσταση όπως φαίνεται από την απέναντι όχθη. Βλέπετε κάποιο "γεωλογικό φαινόμενο" ή αυθαίρετα μέσα σε ρέμα;
Το μόνο φαινόμενο που κλιμακώθηκε μετά τις πυρκαγιές είναι βέβαια η έλλειψη δασικής βλάστησης για τη συγκράτηση του νερού και τη μείωση της απορροής. Φαινόμενο που το επιτείνουν επίσης, η αύξηση των σκληρών επιφανειών και η αυθαίρετη δόμηση εντός πρώην δασικών και αποχαρακτηρισμένων δασικών εκτάσεων του Πεντελικού. Αυτά συλλήβδην ονομάστηκαν «βαθύτερα γεωλογικά αίτια»
Και πάνω που απορούμε για τη φανφάρα που ακόμα παιανίζει στα αυτιά μας για την αυθαιρεσία που αποκαλείται «βαθύτερα γεωλογικά φαινόμενα», διαβαζουμε και στο oncamera.gr (δελτίο τύπου δημοτικής παράταξης Βασιλόπουλου )
Ανδρέας Βασιλόπουλος: «Κύριε Μπουρνούς, γνωρίζατε 9 μήνες για την καθίζηση των σπιτιών στο Νέο Βουτζά και τα αφήνατε να γκρεμιστούν. Φτάνουν τα ψέματα.»
Και καταλήγοντας, η σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε η παράταξη του πρώην (και μέχρι πρόσφατα συμπολιτευομένου) αντιδημάρχου Βσιλόπουλου, αναφέρει:
«Απαράδεκτη η ολιγωρία του Δημάρχου Ραφήνας – Πικερμίου. Απαράδεκτα τα ψέματα ότι δήθεν ο κ. Μπουρνούς δε γνώριζε. Απαράδεκτο ότι πρέπει πρώτα να καταρρεύσει μία περιοχή και μετά να «ενδιαφερθεί» κάτω από τις πιέσεις μας και την απειλή των αποζημιώσεων μεγάλων ποσών σε στους θιγόμενους ιδιοκτήτες…….
Η λογική λέει πως η λύση σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί
1. να είναι νομικά συμβατή (το αυθαίρετο εντός ρέματος παραμένει αυθαίρετο εντός ρέματος, ακόμα και αν ο νόμος γίνει λάστιχο όπως πάντα)
2. να εξαφανίσει το ρέμα από τον πλανήτη ή να το μετατρέψει σε «βαθύτερα γεωλογικά αίτια»
3. να αλλάξει την φύση των πρανών του
4. να πείσει το νερό να «ξεχάσει» και να αλλάξει διαδρομή
Αλλά ποιος έχασε τη λογική σε αυτόν τον τόπο της συστηματικής αρπαγής και καταπάτησης φυσικών πόρων, προκειμένου να καταλήξουν χωματερές ελαστικών, μπάζων, σκουπιδιών, ρουσφετιών και άλλων ανθρωπογενών παραπροϊόντων της πλαστής μας ευμάρειας.
Τελικά το μόνο που μένει είναι η πάντα νομιμοποιημένη ή τακτοποιημένη αυθαιρεσία, οι προφάσεις και χιλιάδες αιτιάσεις για να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι. Και όλα εις βάρος της φύσης, που σημαίνει εις βάρος όλων μας και του ίδιου του μέλλοντος του τόπου
Παρατήρηση: Στο τέλος τη ανάρτησης επισυνάπτεται όλο το απόσπασμα της συνέντευξης στη μαχητικη(!) δημοσιογραφο(!) του εγκυρου(!), αξιοπιστου(!) και αμεροληπτου(!) ΡΠΝ(!) (Rafina Pikermi News 16/1/2022), που αναφέρεται στην υπόθεση του "ολισθαίνοντος σπιτιού" που χτίστηκε πάνω σε όχθη ρέματος και όπου θαυμάζουμε τη βαθιά γνώση του δημάρχου Ραφήνας για τον τόπο. Στον συνημμένο χάρτη - απόσπασμα από τη μελέτη οριοθέτησης του Μεγάλου Ρέματος, που ο δήμαρχος πιστοποιεί την ορθότητα του διατεινόμενος πως "Είναι χάρτης του κράτους, άρα είναι σωστός", βλέπουμε με δύο κόκκινους κύκλους, το ρέμα Αγίας Παρασκευής και το ρέμα Νταού. Δύο ξεχωριστά ρέματα που τα συγχωνεύει ο δήμαρχος με τον λόγο του, σε ένα. Χαρακτηριστικά στο βίντεο λέει "...το ρέμα Νταού ή Αγίας Παρασκευής"!!!! (06:25-06:30). Ή ως συνήθως κάνει λάθος (που ποτέ δεν θα παραδεχτεί) ή κάτι άλλο επιδιώκει. Ίσως και την εξαφάνιση τους, μαζί με το μεταξύ τους ρέμα, το ρέμα Διασταύρωσης.
Στις 14/1/2022 διαβάζαμε σε διάφορα sites ελεγχόμενης αξιοπιστίας. Περισσότερο ελεγχόμενης όπως το iefimerida ή και λιγότερο αναξιόπιστα, όπως το CNN Greece, πως ο Μπακογιάννης των Αθηνών κατατάχθηκε μεταξύ των 5 καλύτερων δημάρχων της Ευρώπης. Αξιολογητής και συντάκτης της λίστας των καλύτερων δημάρχων ήταν μία ιστοσελίδα, πλατφόρμα, κάτι ανάμεσα τέλος πάντων, το οποίο βρίσκεται στη διεύθυνση https://mayorsofeurope.eu/.
Πέρα από το προφανές και αυταπόδεικτο, δηλαδή το ότι ο Μπακογιάννης των Αθηνών είναι από τους χειρότερους δημάρχους που πέρασαν από την Αθήνα, έχει και έργο μηδενικό, έως καταστροφικό (μεγάλος περίπατος). Επίσης επιδίδεται σε συστηματικές σπατάλες για τις εντυπώσεις, με ξόδεμα πόρων σε κατευθύνσεις που είναι ανεξήγητες (εκτός από τον μεγάλο περίπατο, η Ομόνοια με τον χλοοτάπητα που έφαγε η καραφατμέ, οι ιονιστές που αντικαθιστούν τα …δέντρα, τα 215000 για συναυλία χωρίς κοινό του Ρουβά κλπ).
Το πράγμα ήταν φανερό πως η κατάταξη ήταν μία πληρωμένη καταχώριση από τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων του Μπακογιάννη. Μάλιστα τα κριτήρια που ανέφερε η «πλατφόρμα» mayorsofeurope.eu τον κάρφωναν ακόμα περισσότερο, αντί να του κάνουν «πλάτη». Ανέφερε ως κριτήρια
1. Έργα υποδομής, στην ανάπτυξη της Αθήνας ως έξυπνη πόλη (Smart City), αλλά και στην τουριστική προβολή της.
2. Την "υλοποίηση" σειράς έργων που οδηγεί με επιτυχία την πόλη της Αθήνας στον δύσκολο δρόμο του αστικού μετασχηματισμού.
Δηλαδή κύριους τομείς που ο Μπακογιάννης (Λουδοβικούλης όπως είναι το χαϊδευτικό του) δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα ή ό,τι έκανε ήταν αποτυχημένο ή και ελεγχόμενο για τις αλόγιστες δαπάνες του.
Η παράλειψη ή η δήθεν παράλειψη των δημοσιογράφων που αναπαρήγαγαν την «είδηση» της πλατφόρμας, έκαναν τα μέσα στα οποία δημοσίευαν, να δείχνουν πλασιέ του Μπακογιάννη.
Μετά τη δημοσίευση της «κατάταξης» ήρθε και η ώρα της αλήθειας. ‘Όχι από τα ΜΜΕ και την επαγγελματικά αμειβόμενη δημοσιογραφία, αλλά από το facebook. Εμείς εντοπίσαμε την ανάρτηση της (πρώην Journalist) Γ. Τέτου.
Τι εντόπιζε στην «διάκριση» του Μπακογιάννη; Πως ο "οργανισμός" που βράβευσε τον Μπακογιάννη (https://mayorsofeurope.eu) είναι μια Κροατική ΜΚΟ (?) της κακιάς ώρας με έναν Κροάτη ιδρυτή (πρώην ιδιοκτήτη κλαμπ) και 1 (έναν) υπάλληλο και διεύθυνση φάντασμα. Επίσης το ΑΦΜ (HR 32134613217) του οργανισμού φαίνεται non valid στο VIES το οποίο σημαίνει ή ότι είναι ψεύτικος ή τουλάχιστον ότι δεν μπορεί να κάνει ενδοκοινοτικές συναλλαγές (πράγμα περίεργο για και καλά "ευρωπαικό" οργανισμό).
Και ο κόσμος όλος διαβάζει την είδηση και νομίζει ότι τον Μπακογιάννη τον βράβευσε ο ΟΗΕ.
*οι δημοσιογράφοι δεν πρέπει να το ψάξουν περισσότερο, πριν δημοσιεύσουν την πληροφορία;
Η ανάρτηση της κας. Τέτου στο FB
Ο επισκέπτης της Κροατικής σελίδας, όλα τα παραπάνω είναι εύκολο να τα διαπιστώσει. Οι καλοταϊσμένοι από το σύστημα δημοσιογράφοι πάλι, όχι. Μίλησε κανείς για προπαγάνδα ή για συσκότιση;;
Για πόσο κορόιδα μας έχουν πιά; Το γνωστό #ΤΨΡΜ που αποτελεί moto των καιρών μας (πίσω από τα κορυφαία trends #δικό_σας και #δικό_σας_συνάδελφοι) ισχύει πρώτα-πρώτα για την πρωτεύουσα αυτής της χώρας και για τον δήμαρχο της.
Τελικά αυτό το χάλι που ζούμε σε όλα τα επίπεδα διοίκησης (τοπική, περιφερειακή, κυβέρνηση) έχει όνομα και κληρονομικές καταβολές. Είναι λογικά αδύνατο, αλλά να που τα πράγματα έρχονται να επιβεβαιώσουν τον υπερβατικό χαρακτήρα της καταστροφής που η ιστορία θέλει να είναι συνδεδεμένη πάντα με το ίδιο όνομα και την ίδια πάντα οικογένεια
Mαζική κινητοποίηση εργαζομένων και λαού από όλα τα μέρη της Αττικής, για να μην κλείσει το 1 από τα 3 Παιδιατρικά νοσοκομεία της Αττικής. Της Αττικής που με 5.000.000 πληθυσμό και μόνο 3 (ολογράφως: ΤΡΙΑ) νοσοκομεία Παίδων, ανακάλυψε η κυβέρνηση των ανέμελων και αχρήστων, πως έχει την πολυτέλεια να κλείσει το ένα….
Είναι σίγουρο πως το σύστημα δεν αφήνει κενά και ήδη στη γωνία παραφυλάει ο «ημέτερος» κλινικάρχης για να στήσει τη δική του, κλινική παίδων. Αυτός είναι ο καπιταλισμός και αυτοί είναι οι έμποροι της υγείας.
Αναδημοσιεύουμε το κείμενο που μοίρασαν οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου στη σημερινή κινητοποίηση, γιατί κανείς δεν μπορεί να ξέρει καλύτερα από αυτούς που βρίσκονται καθημερινά, συμπαραστάτες, δίπλα στον ανθρώπινο πόνο.
Οι «άλλοι», αυτοί οι άριχρηστοι, όπως ο ψιθυριστής της πλατείας Εξαρχείων, Πλεύρης και η εκτελούσα αποστολή δημίου, Γκάγκα, έστειλαν την -όπως ευφυώς χαρακτηρίστηκε- νεοσύστατη Νοσοκομειακή Αστυνομία (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΟΔΟΣ), σαν να επρόκειτο να αντιμετωπίσουν χούλιγκανς στο γήπεδο. Τους έστειλαν για να κρατησουν κλειστό το Νοσοκομείο.
Οι εργαζόμενοι μαζί με τον αλληλέγγυο λαό το κράτησαν ανοιχτό.
Ακολουθεί το κείμενο που μοίρασαν οι εργαζόμενοι σήμερα, στη μαζική κινητοποίηση ενάντια στη βαρβαρότητα (οι υπογραμμίσεις λέξεων είναι δικές μας)
Αγαπητή Μαμά, αγαπητέ Μπαμπά,
Σήμερα ήρθες στο Νοσοκομείο μας για τον εμβολιασμό των παιδιών σου και σε καλωσορίζουμε. Μπορεί να είναι η πρώτη φρά που μας επισκέπτεσαι, μπορεί ήδη να μας γνωριζεις επειδή κάποια στιγμή, το παιδί σου χρειάστηκε ιατρική φροντίδα. Το νοσοκομείο μας το τελευτίο διάστημα, έχει μετατραπεί σε Mega εμβολιαστικό κέντρο κι έχει εξαιρεθεί από το πρόγραμμα των εφημεριών με αποτέλεσμα να αναστείλει σε μεγάλο βαθμό, τις λειτουργίες του.
Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μία σταδιακή, συνεχή υποβάθμιση, με αποσπάσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, που φτάνουν μέχρι και τη μη αναπλήρωση του πετρελαίου θέρμανσης.
Η αναστολή λειτουργίας του νοσοκομείου με όχημα την ανάγκη εμβολιασμού, η χρόνια προσπάθεια υποβάθμισης, μαζί με τα διαρκή σενάρια για τη μετατροπή του σε «κάτι άλλο», εγείρουν το ερώτημα αν θα επιστρέψει στον τριτοβάθμιο ρόλο του ή αν αυτή θα είναι η χαριστική βολή σε μία μακροχρόνια διαδικασία φθοράς είτε λόγω σχεδιασμού είτε λόγω ανυπαρξίας σχεδιασμού.
Όπως και να έχει, εμείς ως εργαζόμενοι του νοσοκομείου και ως γονείς δεσμευόμαστε να διεκδικήσουμε να παραμείνει το Παίδων Πεντέλης, αυτό που πάντα ήταν: Ένα Ανθρώπινο, Δημόσιο, Τριτοβάθμιο νοσοκομείο για όλα τα παιδιά.
Ευχόμαστε να συμμερίζεστε την εικόνα που έχουμε για το νοσοκομείο μας, την αγωνία μας και να σταθείτε δίπλα μας
Οι εργαζόμενοι του Παίδων Πεντέλης
Ευχαριστούμε για τις φωτογραφίες τον συνεργάτη μας YS
Φωτογραφία: Δέσποινα Κουτσούμπα
Σήμερα 12/1/2022, λάβαμε ηλεκτρονική επιστολή από κατοίκους της περιοχής "Μπλε ΛΙμανάκι" της Ραφήνας, οι οπόιοι μας κοινοποίησαν την καλή τύχη και της πρόσθετης παρέμβασης υπέρ των αιτούντων την παύση των παράνομων, δίχως περιβαλλομτική αδειοδότηση, εργασιών επί της ακτογραμμής της Ραφήνας, στο Μπλε (αλλά και το Πράσινο) λιμανάκι.
Την δημοσιεύουμε και ευχόμαστε στο εξής να τηρείται αυτονόητα η νομιμότητα, από αυτούς που έχουν θεσμική υποχρέωση να την τηρούν, ώστε να μη χρειάζεται οι κάτοικοι και δημότες να προσφεύγουν στη δικαστική οδό. Εϊναι εξέχον θέμα σοβαρότητας και αξιοπιστίας της διοίκησης, η οποία ξεπερνά τα όρια των εκ του νόμου αρμοδιοτήτων της. Η όλη περίπτωση και η έως σήμερα δικαστική εξέλιξη της, έρχονται να μας επισημάνουν πως οι πολίτες πρέπει να επαγρυπνούμε στο θέμα της τήρησης της νομιμότητας, ειδικά σε ό,τι αφορά στο φυσικό περιβάλλον, να ξεχωρίζουμε το νομότυπο από το νόμιμο και τελικά πως η υπεράσπιση του περιβάλλοντος, απέναντι σε όσους το επιβουλεύονται με φανερούς ή κρυφούς σκοπούς, είναι ύψιστη υποχρέωση μας.
Ακολουθεί η ηλεκρονική επιστολή των κατοίκων με τα σχετικά συνημμένα
Μια μεγάλη νίκη για το περιβάλλον της Ραφήνας, χάρη στις κινητοποιήσεις των κατοίκων!
Υπό την πίεση της σημερινής (12.1.2022) συζήτησης της από 4.11.2021 αίτησής μας ασφαλιστικών μέτρων (βλ. συνημμένη), στο πλαίσιο της οποίας 90 κάτοικοι της περιοχής θα ασκούσαν πρόσθετη παρέμβαση υπέρ των αιτούντων, το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών έσπευσε να σταματήσει την εκτέλεση του παρανόμως εκτελούμενου έργου στο Μπλε Λιμανάκι Ραφήνας. Για πρώτη φορά αναγνωρίζεται ρητά τόσο η έλλειψη προηγούμενης περιβαλλοντικής αδειοδότησης (με εκτενείς παραπομπές στο σχετικό περιεχόμενο της αίτησής μας ασφαλιστικών μέτρων) όσο και η έλλειψη προηγούμενης έγκρισης του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, κατά το μέρος του έργου που εκτελείται στην Χερσαία Ζώνη Λιμένος και τον αιγιαλό. Μάλιστα η απόφαση αυτή καταλαμβάνει και τις (για τον ίδιο λόγο) παράνομες εργασίες, που πρόσφατα ξεκίνησαν στο γειτονικό Πράσινο Λιμανάκι Ραφήνας, μέσα στην κοίτη του ρέματος, που εκβάλλει σ’ αυτό.
Ειδικότερα, με το συνημμένο από 11.1.2022 έγγραφο του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών αναφέρονται τα ακόλουθα:
«…λαμβάνοντας υπόψη τα κάτωθι διαλαμβανόμενα:
….
11. Την από 4-11-2021 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων της δικηγόρου κας Πετρόγλου Παναγιώτας, στην οποία αναφέρεται ότι: α) ότι το επίμαχο έργο «ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΗΠΙΑΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ-ΔΙΑΦΥΓΗΣ ΑΜΕΑ στην παραλία «Μπλε Λιμανάκι» δεν έχει τύχει περιβαλλοντικής αδειοδότησης κατά παράβαση των διατάξεων του Ν. 4014/2011 καθώς και της Οδηγίας 2014/52/ΕΕ. Β) ότι «η διάνοιξη του επίμαχου διαδρόμου μέσα στη χερσαία ζώνη λιμένος Ραφήνας στο Μπλε Λιμανάκι δε εξυπηρετεί τους σκοπούς της άμεσης αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, και δη εν προκειμένω της φονικής πυρκαγιάς της 23.7.2018, από την οποία έχουν παρέλθει 3 και πλέον έτη, ήδη δε μετά την 26.7.2021 και συνακόλουθα κατά τον παρόντα χρόνο εκτέλεσης του έργου η Κοινότητα Ραφήνας του Δήμου Ραφήνας έχει πλέον παύσει να τελεί σε κατάσταση ανάγκης» και γ) ότι «εκφεύγει του σκοπού και του πεδίου εφαρμογής της εν λόγω προγραμματικής σύμβασης γιατί στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται για επισκευή υπάρχουσας οδού, αλλά για διάνοιξη νέας τσιμεντένιας οδού πλάτους 2,5 μ. και μάλιστα εντός χερσαίας ζώνης λιμένος και πλησίον του υπάρχοντος ρέματος και με εγκάρσια επικάλυψη αφού υφίσταται από μακρού χωρίς ουσιώδη μεταβολή κατά την λήψη του εν λόγω μέτρου
…
13. Το ότι στις 08-11-2021 εκδικάστηκε και απορρίφθηκε η προσωρινή διαταγή για διακοπή των εργασιών εντός της Χερσαίας Ζώνης Λιμένα Ραφήνας και ορίσθηκε ότι η οριστική εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων θα συζητηθεί στις 12-01-2022….
Μετά τα παραπάνω και επειδή έως και σήμερα έχει παρέλθει μεγάλο χρονικό διάστημα…από την 08-11-2021 απόρριψη της προσωρινής διαταγής για διακοπή των εργασιών εντός της χερσαίας Ζώνης Λιμένα Ραφήνας, όπου κατέστη με σαφήνεια η αναγκαιότητα της προαναφερόμενης έγκρισης και καθόσον έως σήμερα δεν έχει εκδοθεί η σχετική απόφαση (του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής), γνωρίζοντας ότι η εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων θα εκδικαστεί στις 12-01-2022 και δεν εκδόθηκε η απαιτούμενη εγκριτική απόφαση από το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, αλλά ούτε έχει εκδοθεί η σχετική άδεια παραχώρησης χρήσης χερσαίας ζώνης λιμένα Ραφήνας για την εκτέλεση των εν λόγω εργασιών,
σας γνωστοποιούμε ότι δεν είναι εφικτή η κατασκευή του έργου «Αποκατάσταση ζημιών των οδικών υποδομών και των συνοδών τους υδραυλικών έργων του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου περιφερειακής Ενότητας Ανατολικής Αττικής, που επλήγη από την φυσική καταστροφή της 23ης Ιουλίου 2018», αναδόχου εταιρίας ΙΝΤRAKAT, εντός του χώρου που ευρίσκεται μεταξύ της οδού Καβουνίδου και των παραλιών Μπλε και Πράσινου Λιμανάκι, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 17 Ε.Σ.Υ. και ως εκ τούτου δεν θα εκτελεστούν οι συγκεκριμένες εργασίες στο πλαίσιο του έργου του θέματος, που χωροθετούνται σε διακριτά τμήματα εντός της χερσαίας ζώνης του Λιμένα καθώς και εκείνες οι εργασίες που επεκτείνονται σε γειτνιάζουσα περιοχή εντός του Δήμου Ραφήνας».
Πάντα βλέπουμε πως στη σύγχρονη παγκόσμια πολιτική σκηνή υπάρχουν 4 ομάδες «παικτών». Οι δυνατοί, οι πονηροί αδύναμοι, οι απλά αδύναμοι και οι μόνιμα χαμένοι.
Οι δυνατοί είναι αυτοί που αντλούν πλούτο και αίμα από τους άλλους και έτσι γίνονται διαρκώς δυνατότεροι. Έγιναν δυνατοί γιατί ήταν και είναι αδίστακτοι και τολμηροί. Είναι και πονηροί, αφού μυρίστηκαν το κέρδος και προώθησαν τον μετασχηματισμό της φεουδαρχίας σε αστική δημοκρατία. Δημιούργησαν έτσι μία ψευδαίσθηση ελευθερίας στους εξουσιαζόμενους τους, αλλά μόνο στο εσωτερικό της χώρας που κυβερνούσαν. Ήταν απαραίτητη η ψευδαίσθηση, γιατί έκανε τους ανθρώπους να πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι να γινούν και εκείνοι «ανώτερη τάξη» και έτσι γίνονταν αυτοβούλως υποζύγια στον ζυγό των μεγάλων. Κάτι σαν τις δημοκρατικές εκλογές, που όλοι νομίζουν πως είναι ελεύθεροι να επιλέξουν, αλλά επιλέγουν πάντα τους ίδιους.
Οι δυνατοί, αποκτώντας αποικίες, κατάλαβαν πως εκεί (όπως και στα προτεκτοράτα αργότερα) η αστική δημοκρατία που διαλαλούσαν, ήταν πιο χρήσιμη ως μανδύας στυγνής φεουδαρχίας. Και αυτό εφάρμοσαν, πλουτίζοντας ακόμα περισσότερο, Οι αποικίες και τα προτεκτοράτα δεν είχαν την απαραίτητη παιδεία ή την δυνατότητα επεξεργασίας της εμπειρίας τους, για να αποδεχτούν την «αστική δημοκρατία» και να γίνουν πρόθυμα υποζύγια, γι’ αυτό ήταν απαραίτητος ο βούρδουλας, ο στρατός και τα όπλα. Για όσους είχαν και την πετριά πως είναι «περιούσιος λαός» υπήρχαν και άλλα μέσα, όπως φαντάσματα του παρελθόντος, μεγάλες ιδέες και θρησκευτικά οράματα. Έτσι όλοι οι αδύναμοι (πονηροί και μη) έμπαιναν στον ζυγό των μεγάλων, για να εξυπηρετήσουν τη μεγέθυνση των κερδών τους. Σήμερα όλα αυτά έχουν εκσυγχρονιστεί περαιτέρω και έτσι στα μέσα χαλιναγώγησης μπαίνουν οι διεθνείς στρατιωτικές συμμαχίες, η παγκοσμιοποιημένη οικονομία, τα ενημερωτικά δίκτυα κλπ. Παραδείγματα είναι το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε. και παλιότερα το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, αλλά και αναφερόμενοι σε οικονομικούς όρους, οι συνεργασίες μεγάλων εταιριών με μικρότερες ή οι σύνδεσμοι κάθε είδους επιχειρήσεων με χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Πάντα όλα γίνονται με του όρους του δυνατού και καταλήγουν στο ξεκοκκάλισμα του αδύνατου. Και όποιος δεν το βλέπει κερδίζει το χρυσό μετάλλιο εθνικής υπερηφάνειας ή τον έπαινο του επιτυχημένου επιχειρηματία. Το λιοντάρι θα είναι πάντα ο βασιλιάς της ζούγκλας και ο ανθρωπόμορφος καρχαρίας ο βασιλιάς του σύγχρονου πολιτισμού. Ας αφήσουμε όμως τις ιστορίες για τα θηρία της φύσης και ας επιστρέψουμε στην ιστορία των ανθρώπινων θηρίων.
Στη σειρά δημοσιευμάτων για την μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή, είχαμε μείνει στην κατάληψη της Θράκης από τον ελληνικό στρατό και την είσοδο του στην Κωνσταντινούπολη το 1918
Ο ελληνικός στρατός στην Κωνσταντινούπολη (1918)
Οι Έλληνες στην Πόλη
Με την άδεια των συμμάχων της Αντάντ, όπως είδαμε, ο ελληνικός στρατός (που δεν ήταν και τόσο ελληνικός) βρέθηκε στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης. Ήταν Νοέμβριος του 1918 και είχε τεθεί σε ισχύ η συνθήκη του Μούδρου (στη Λήμνο) μεταξύ των Δυτικών Συμμαχικών Δυνάμεων, της Αντάντ και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η συνθήκη ανακωχής του Μούδρου σηματοδότησε τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και άνοιγε τα στενά των Δαρδανελίων, τα οποία τα έθετε υπό συμμαχικό έλεγχο. Παρά τα παράπονα τους, οι Γάλλοι (παραπονούνταν γιατί η συνθήκη θεωρείτο προϊόν της Αγγλικής διπλωματίας) ήταν οι πρώτοι που έστειλαν στρατό στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Βενιζέλος, δηλωμένος σύμμαχος των Γάλλων και της Αντάντ, δεν έχασε ευκαιρία. Έχοντας μπει στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο με καθυστέρηση, ως σύμμαχος της Γαλλίας, ξεκινά με δική του αποκλειστικά πρωτοβουλία για συμμετοχή και στην ετοιμαζόμενη εκείνο τον καιρό, εκστρατεία της Κριμαίας. Η ανταμοιβή του ήταν η προώθηση του ελληνικού στρατού στην Κωνσταντινούπολη, μετά την κατάληψη σχεδόν του συνόλου των εδαφών της Θράκης. Αξίζει να δούμε τις καραμπόλες και τα πολεμικά παιχνίδια του καιρού, που έφεραν τον ελληνικό στρατό στην κατεχόμενη από την Αντάντ, Κωνσταντινούπολη. Καταβάλλοντας βέβαια το σχετικό αντίτιμο.
3 Μαρτίου 1918. Συνθήκη του Μπρεστ- Λιτόφσκ, ανάμεσα στην τριπλή συμμαχία και στη μπολσεβίκικη Ρωσία
Ο πόλεμος σκοντάφτει στην ελπίδα των λαών – Πολεμικές καραμπόλες στην ανατολική Ευρώπη
Οι Μπολσεβίκοι του Λένιν μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 θέλουν να κλείσουν άμεσα όλα τα πολεμικά μέτωπα. Προχωρούν σε ανακωχή με τη Γερμανία, μέλος της Τριπλής Συμμαχίας των κεντροευρωπαϊκών αυτοκρατοριών, της Οθωμανικής και της Βουλγαρίας. Η κίνηση των Μπολσεβίκων ήταν επιβαρυντική για την Αντάντ. Με την ανακωχή αυτή η Γερμανία μπορούσε να αποδεσμεύσει τόσο από το Ανατολικό Μέτωπο, όσο και από εκείνο της Βαλκανικής, σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις που θα προορίζονταν για το Δυτικό Μέτωπο.
Αυτό συνέβη γιατί μεταξύ των όρων της συνθήκης Μπρεστ-Λιτόφσκ (Μάρτιος 1918) την οποία επέβαλε η Γερμανία του Κάιζερ Γουλιέλμου Β΄ στη "μπολσεβίκικη Ρωσία" (όπως αποκαλούταν τότε) του Λένιν, ήταν η ανεξαρτησία της Φινλανδίας και χωρών της Βαλτικής, η ίδρυση της Ουκρανίας, η ανεξαρτησία της Γεωργίας, καθώς και η παραχώρηση μέρους της Αρμενίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Με τη συνθήκη αυτή η Γερμανία πέτυχε να διασπάσει τον αποκλεισμό των Συμμάχων της Αντάντ και να εκμεταλλεύεται πλήρως τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της άλλοτε τσαρικής Ρωσίας (στάρι της Ουκρανίας, πετρέλαια της Κασπίας, μετάλλευμα, αλλά και άλλα). Την ίδια περίοδο, στην Ουκρανία αναδείχθηκε άλλη, λαϊκή κυβέρνηση, των Πετλιουριανών. Αυτοί ήταν εχθροί τόσο των Γερμανών όσο και των Μπολσεβίκων. Δημιουργήθηκε χάος που ανάγκασε τη Γερμανία να διατηρήσει στην περιοχή της Ουκρανίας πέντε μεραρχίες για την τήρηση της τάξης. Έτσι, όλη η Ουκρανία έγινε γερμανικό προτεκτοράτο.
Μετά από αυτά οι βαλκανικές δυνάμεις της Αντάντ τα βρήκαν δύσκολα. Ο ρωσικός εμφύλιος πόλεμος δεν άργησε να ανάψει σε όλες τις περιοχές, από την Ουκρανία μέχρι τη Βαλτική βόρεια, και τη Σιβηρία ανατολικά. Το πιο χαοτικό και τραγικό μαζί ήταν πως οι Πολωνοί, Ουκρανοί και Ρώσοι δεν μάχονταν μόνο τους Μπολσεβίκους αλλά και αναμεταξύ τους.
Το χάος διαφαινόταν ήδη από την ημέρα υπογραφής της ανακωχής του Μπρεστ – Λιτόφσκ, όταν τρεις Ρώσοι στρατηγοί, οι Μιχαήλ Αλεξέγιεφ, Λαβρέντι Κορνίλοβ και Αντόν Ντενίκιν ακολουθούμενοι από πιστούς τους Κοζάκους, ξεκίνησαν την αντεπανάσταση στην περιοχή του Ντον, ΒΑ της Κριμαίας, με σκοπό την καταστολή των Μπολσεβίκων, τη διατήρηση της ενιαίας Ρωσίας και τη συνέχιση του συμμαχικού πολέμου κατά των Γερμανών.
Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι θέλοντας τη διάλυση των Μπολσεβίκων προκειμένου η Ρωσία να επανέλθει στη συμμαχία και να ανασυσταθεί το Ανατολικό Μέτωπο, για να αποκλειστεί η Γερμανία, άρχισαν να εφοδιάζουν με όπλα και πυρομαχικά τον στρατό του στρατηγού Αντόν Ντενίκιν, που δρούσε στη νότια Ρωσία. Εξόπλισαν περαιτέρω και τον στρατό του Αλεξάντρ Κολτσάκ, που δρούσε στη Σιβηρία. Τελικά η Γαλλία αποφάσισε να στείλει εκστρατευτικό σώμα, με συμμετοχή και ελληνικού τμήματος, προς βοήθεια των δυνάμεων του Ντενίκιν.
Αφού ούτως ή άλλως, είχε την προσφορά από τον Βενιζέλο, ο οποίος το είχε αποφασίσει σε βουλή χωρίς αντιπολίτευση, γιατί να τον προσβάλλει;
Η αποστολή 2 μεραρχιών (αντί τριών) στην Κριμαία και η τύχη της εκστρατείας
Ο Βενιζέλος, μόλις πληροφορήθηκε την πρόθεση του πρωθυπουργού Κλεμανσώ (27/10/18) για την εκστρατεία της Κριμαίας (παρά την εκπεφρασμένη αντίθεση του στρατηγού Ντ’ Εσπεραί- Δεσπεραί όπως και ο δρόμος στην Θεσσαλονίκη), έσπευσε αμέσως να χαιρετήσει την ιδέα, προσφέροντας μάλιστα στη διάθεσή τους, αρχικά, ολόκληρη δύναμη Σώματος Στρατού, δηλαδή τρεις μεραρχίες. Ο Βενιζέλος προσέφερε μεγαλύτερη δύναμη από εκείνη με την οποία εκστράτευσαν οι Γάλλοι. Οι αντιμπολσεβικικές δυνάμεις δηλαδή είχαν λιγότερους Γάλλους. Οι δυνάμεις αποτελούνταν από μία πολωνική μεραρχία που βρισκόταν ήδη στην Οδησσό, το ελληνικό Α΄ Σώμα Στρατού (που συγκροτούνταν από δύο μεραρχίες, που αποφάσισε να στείλει τελικά η ελληνική κυβέρνηση, αντί τριών που αρχικά είχε σχεδιαστεί, και τμήματα του αντιμπολσεβικού στρατού του Ντενίκιν, που βρίσκονταν ήδη στις περιοχές της Οδησσού και της Κριμαίας. Αυτοί, μαζί με δύο γαλλικές μεραρχίες που στάλθηκαν στην Οδησσό από την Ρουμανία. Όπως γράφαμε και στην αρχή του παρόντος, «οι δυνατοί είναι αυτοί που αντλούν πλούτο και αίμα από τους άλλους». Έτσι έγινε, έτσι γίνεται και μάλλον, έτσι θα γίνεται και στο μέλλον.
Το ότι οι δυνατοί ορίζονται όπως παραπάνω φάνηκε και από το γεγονός πως όταν ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις, οι παραπάνω δύο γαλλικές μεραρχίες ήταν ήδη «αποσκελετωμένες». 15 ημέρες πριν και με δεδομένη την ελληνική συμμετοχή, είχε αρχίσει η αποστράτευση των Γάλλων στρατιωτών και η παράδοση του οπλισμού τους. Έτσι η δύναμή τους είχε περιοριστεί συνολικά σε 12 τάγματα με 30 τουφέκια κατά λόχο. Περί δε του πυροβολικού των γαλλικών αυτών μεραρχιών, δεν υπάρχουν σαφή, επίσημα στοιχεία. Δηλαδή τελικά η σημαντικότερη και ουσιαστικά η κύρια χερσαία δύναμη που διέθετε ο επικεφαλής της εκστρατείας, στρατηγός Ντ' Ανσέλμ ήταν οι δύο ελληνικές μεραρχίες του Α΄ Σώματος Στρατού, που διατηρούσαν την εμπόλεμη διάταξη και δύναμή τους.
Τα τμήματα του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος, με την άφιξη τους στη Κριμαία, τέθηκαν υπό τις διαταγές των επί τόπου Γάλλων διοικητών και διασκορπίζονταν σε μικρότερες μονάδες, χωρίς μεταξύ τους συνοχή. Αλλά και οι Γάλλοι δεν είχαν κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο επιχειρήσεων. Πάμε και βλέπουμε, δηλαδή.
Στις 3 Ιανουαρίου (ή 16 Ιανουαρίου με το Γρηγοριανό ημερολόγιο) του 1919 απέπλευσαν από την Σκάλα Σταυρού της Χαλκιδικής, τα ατμόπλοια «Τίγρης» και «Νορμανδία» με το 34ο Σύνταγμα Πεζικού και διοικητή τον μακεδονομάχο συνταγματάρχη Χρήστο Τσολακόπουλο (ή Ρέμπελο).
Στις 5 Ιανουαρίου (ή 18 Ιανουαρίου με το Γρηγοριανό ημερολόγιο) τα πλοία αγκυροβόλησαν στο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης. Τα ήδη προσορμισμένα εκεί, ελληνικά πολεμικά Θ/Κ Αβέρωφ και "Α/Τ Κεραυνός" απέδωσαν τιμές με κανονιοβολισμούς, μεγάλο σημαιοστολισμό και ανάκρουση του εθνικού ύμνου, ενώ αναριγώντας από συγκίνηση, πλήθος ομογενών άρχισε να συνωθείται στην παραλία ξεσπώντας σε ζητωκραυγές.
Όταν το ζητωκραυγάζον πλήθος έμαθε τον τελικό προορισμό της μεταφερόμενης δύναμης, απογοητεύτηκε και σώπασε. Το πλήθος καταλάβαινε το που θα οδηγούσε αυτή η εκστρατεία, ειδικά γνωρίζοντας την πλούσια και ανθηρή ελληνική παροικία της Οδησσού και της Κριμαίας. Αλλά τα κριτήρια για τη συμμετοχή Ελλήνων σε αυτόν τον πόλεμο ήταν άλλα. Τελείως άλλα και σε αυτά δεν είχαν κανέναν λόγο. Δυστυχώς.
Κάποιοι αξιωματικοί μόνο εξήλθαν στην Πόλη και επισκέφθηκαν την Αγιά Σοφιά, το Πατριαρχείο, όπου τους υποδέχθηκε με ιδιαίτερη χαρά ο τότε τοποτηρητής του πατριαρχικού θρόνου, μητροπολίτης Προύσας Δωρόθεος.
Το βράδυ ξεκίνησαν για την Οδησσό, όπου έφτασαν το πρωί της 7ης Ιανουαρίου (20 Ιανουαρίου με το νέο ημερολόγιο)
Η προχειρότητα της αποστολής ήταν εμφανής παντού. Καμία προετοιμασία υποδοχής, επισιτισμού, αποθήκευσης υλικών, διαμονής του στρατού. Χάος στην αποβάθρα αλλά αυτό που δεν έλειψε ήταν οι πανηγυρικοί της ημέρας, Κλασικοί νεοέλληνες δηλαδή με επικεφαλής Γάλλο αξιωματικό…..
Η κατάληξη
Οι πολεμικές επιχειρήσεις στα τρία κύρια μέτωπα (Μπερεζόφκα, Νικολάγιεφ, Χερσώνα) κράτησαν μέχρι τον Απρίλιο του 1919. Οι Μπολσεβίκοι επικράτησαν και στις 17 Απριλίου κηρύχθηκε ανακωχή που είχε δεκαήμερη διάρκεια. Έληγε στις 27 Απριλίου. Κατά το διάστημα αυτό αποφασίστηκε η εκκένωση της Κριμαίας και η μεταφορά όλου του συμμαχικού υλικού στη Κωνσταντινούπολη.
Η αναγγελία της εκκένωσης της Οδησσού
«Οι Έλληνες στρατιώται και ναύται δύνανται να είναι σήμερον υπερήφανοι ότι είναι Έλληνες» - Τυπική Αγγλική διπλωματία
Η φράση εντός εισαγωγικών ανήκει στον Άγγλο ναύαρχο Κάλθορπ (Somerset Gough-Calthorpe), τον ναύαρχο της συνθήκης του Μούδρου και διατυπώθηκε σε συγχαρητήριο τηλεγράφημα του προς την ελληνική κυβέρνηση μετά την άφιξη του στο λιμάνι της Σεβαστούπολης, προκειμένου να σταματήσει τη λεγόμενη «γαλλική ανταρσία». Τι ήταν όμως η «γαλλική ανταρσία» και προς τι τα συγχαρητήρια του ναυάρχου προς την ελληνική κυβέρνηση για τους στρατιώτες κα τους ναύτες της;
Γαλλικό πολεμικό πλοίο στη Σεβαστούπολη 1919
Σχεδόν μία εβδομάδα πριν αποφασιστεί η εκκένωση της Κριμαίας, στις 19 Απριλίου 1919, Γάλλοι ναύτες θωρηκτών που βρίσκονταν στο λιμάνι της Σεβαστούπολης, στασίασαν και βγαίνοντας στην ξηρά ενώθηκαν με πλήθη κομμουνιστών κατοίκων. Κρατώντας κόκκινες σημαίες, ενωμένοι και με μπολσεβίκους, βρίσκονταν στους δρόμους φωνάζοντας «Ζήτω οι Μπολσεβίκοι!».
Όταν έφτασαν μπροστά στο σημείο που στρατοπέδευε ο 10ος λόχος ελληνικού συντάγματος, οι Γάλλοι αποδοκίμαζαν τους Έλληνες στρατιώτες, προκαλώντας τους με υβριστικές φράσεις. Ο διοικητής του λόχου ενημέρωσε σχετικά και ζήτησε από τον Γάλλο φρούραρχο ντε Βιλεπέν οδηγίες τι να πράξει. Ο Βιλεπέν αντί να καλέσει γαλλικό απόσπασμα για τη σύλληψη των Γάλλων ναυτών, τη διάλυση των διαδηλωτών και την επιβολή της τάξης (όπως ήταν η αρμοδιότητα του), έδωσε εντολή στον ελληνικό λόχο να προβεί αυτός στις αναγκαίες ενέργειες, κάνοντας ακόμα και χρήση όπλων, αν χρειαζόταν. Ο διοικητής του λόχου διέταξε τους άνδρες του να βγουν στους δρόμους και να πυροβολούν στον αέρα για μα διαλύσουν τους διαδηλωτές. Το πλήθος φοβήθηκε πως οι πυροβολισμοί πέφτουν «στο ψαχνό» και άρχισε να πυροβολεί κατά των Ελλήνων στρατιωτών. Ο διοικητής διέταξε το λόχο να ανταποδώσει. Από τα πυρά σκοτώθηκαν πέντε πολίτες και τραυματίστηκαν τρεις Γάλλοι ναύτες.
Το πλήθος διασκορπίστηκε, αλλά ο τραυματισμός των Γάλλων ναυτών εξαγρίωσε τα πληρώματα των γαλλικών θωρηκτών. Άρχισαν να απειλούν πλέον ανοιχτά το βομβαρδισμό των ελληνικών πλοίων και των ελληνικών θέσεων στην ξηρά. Τρία αγγλικά αντιτορπιλικά που βρίσκονταν έξω από το λιμάνι διατάχθηκαν από τον Άγγλο συνταγματάρχη Smythe να παρεμβληθούν ανάμεσα στα ελληνικά και τα γαλλικά και ζήτησε άμεση αποστολή θωρηκτών από την Κωνσταντινούπολη. Την επόμενη μέρα έφτασαν 4 θωρηκτά υπό τον ναύαρχο Κάλθορπ, των οποίων η παρουσία σταμάτησε τις εχθροπραξίες. Και πρώτη δουλειά του Άγγλου ναυάρχου και τυπικού διπλωμάτη της αγγλικής σχολής, ήταν να στείλει το αναφερόμενο στον τίτλο τηλεγράφημα στην ελληνική κυβέρνηση.
Πως ένιωσε την εθνική υπερηφάνεια του Κάλθορπ η παροικία των Ελλήνων της Κριμαίας
Δύο μήνες μήνες μετά την ανακωχή, οι Μπολσεβίκοι, ως αντίποινα, άρχισαν τους διωγμούς και τις δολοφονίες Ελλήνων της περιοχής. Οι Έλληνες εγκαταλείπουν την περιοχή που ιστορικά αποτελούσε χώρο άνθησης του ελληνικού εμπορίου, αλλά και το ελληνικού πνεύματος (και όχι του περιορισμένου σε σύνορα χαρτών νεοελληνικού). Εγκαταλείπουν την περιοχή μετά από 2.800 χρόνια (από τον 8ο αιώνα π.Χ.) Τεράστιο κύμα προσφύγων άρχισε να φθάνει στην Ελλάδα. Μάλιστα χαρακτηριστική είναι και η άρνηση των συμμάχων Άγγλων (με την εθνική υπερηφάνεια) και Γάλλων (Ελλάς – Γαλλία κλπ) για την αποβίβασή τους στην Κωνσταντινούπολη που ήταν ο αρχικός προορισμός τους. Άλλωστε το είπαμε. Αυτοί κατείχαν την Κωνσταντινούπολη. Οι Έλληνες έκαναν απλά ένα «πέρασμα» και νόμιζαν πως ήταν πρωταγωνιστές.
Η Οδησσός της εποχής πριν την εκστρατεία
Στους πρώτους δύο μήνες μετά την ανακωχή και τη …γαλλική ανταρσία της Μαύρης θάλασσας, δηλαδή μετά την αποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων, 103 Έλληνες, ρωσικής υπηκοότητας, τουφεκίστηκαν μεταξύ των οποίων ο επιφανής Αμπατιέλος με διάφορα προσχήματα
Η κατεστραμμένη παροικία της Οδησσού χρειάστηκε να ζητήσει από την Ολλανδία να μεριμνήσει για την επάνοδό των απόρων Ελλήνων στην Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν διέθετε πια ούτε πρόξενο. Στις ελληνικές παροικίες του Κιέβου, Χερσώνας και Νικολάγιεφ, όπου ήταν η έδρα του πάλαι ποτέ ελληνικού προξενείου σημειώθηκαν μεγάλες αρπαγές, Οικήματα και περιουσίες άλλαξαν χέρια. Επιφανείς κάποτε Έλληνες είχαν καταντήσει άποροι, ελπίζοντας στο έλεος άλλων πρεσβειών και διπλωματών για να τους ανακουφίσουν και να τους βοηθήσουν να φύγουν για να γλιτώσουν τη ζωή τους.
Η Ελλάδα βέβαια, όπως πάντα ήταν απούσα. Αφενός απολάμβανε το κλέος του «κατακτητή» της Πόλης, τη δόξα της Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Τα νέα έφτασαν στην ελληνική ειδησεογραφία, τρεις μήνες αργότερα, αλλά και πάλι, με την άδεια των συμμάχων πάντα, τον Μάιο είχε ξεκινήσει η Μικρασιατική εκστρατεία με την απόβαση στην Σμύρνη.
Το ήθελαν οι Έλληνες, μα πιο πολύ απ’ όλους το ήθελε η Αγγλία αφού ο Τσώρτσιλ είχε ήδη εκτιμήσει πως χρειάζεται δύναμη 600.000 ανδρών για να ελέγξει την περιοχή που οδηγεί στα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής.
Είπαμε. Οι δυνατοί είναι αυτοί που αντλούν πλούτο και αίμα από τους αδύναμους. Οι αδύναμοι αρκούνται στην εθνική υπερηφάνεια τους.
Πηγές:
Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ - Κωνσταντίνος Νίδερ - ΚΕΔΡΟΣ 2015
ΙΣΤΟΡΙΑ (κωμικοτραγική) του ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ 1830-1974 - Β. Ραφαηλίδης - Εκδόσεις του 21ου (ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ 2018)
ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ (Διαδίκτυο)
Ο στρατός μας που πήγε στην Κριμαία (Εφημερλιδα των Συντακτών)
Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών έκανε δεκτό το δεύτερο αίτημα του για διακοπή εκτέλεσης της ποινής μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό,
Είχε αθωωθεί λόγω αμφιβολιών για συνέργεια στη δολοφονία Φύσσα.
Οι δικαστές του Πενταμελούς Εφετείου της Αθήνας έκαναν δεκτή την αίτηση του παρά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση. Ο εισαγγελέας είχε εισηγηθεί να μην αποφυλακιστεί ο κατηγορούμενος.
Αποφυλακίζονται μέλη εγκληματικής οργάνωσης, ναζιστές που δικάστηκαν και καταδικάστηκαν για φόνους και άλλες εγκληματικές, αιματοβαμμένες πράξεις.
Κρίθηκε μάλλον πως δεν κινδυνεύει η κοινωνία μας από αυτούς και τις ιοβόλες ιδέες τους.
Μάλλον κινδυνεύει από τα τρικάκια του Ρουβίκωνα και από εργαζόμενους που διαδηλώνουν για το ψωμί μας, την παιδεία μας και την ελευθερία μας.
Το πρόσφατο περιστατικό επίθεσης λύκου σε σκύλο οικογένειας στην Πάρνηθα ήταν αποτέλεσμα της εξοικείωσης μέρους του τοπικού πληθυσμού του λύκου με την ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή. Παράλληλα, αναδεικνύει μια πρόκληση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και σχετίζεται με την αρμονική συνύπαρξή μας με την άγρια ζωή.
Η επανεμφάνιση του λύκου στον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας με φυσικό τρόπο αποτελεί μία τεράστια ευκαιρία για την πολύπαθη Αττική και αποκαθιστά, έπειτα από πολλές δεκαετίες, την περιβαλλοντική ισορροπία. Σε μία εποχή που οι απώλειες στη Φύση τείνουν να γίνουν συνήθεια, κατακτήσεις όπως αυτές θα πρέπει να διαφυλαχθούν και να ενδυναμωθούν με στόχο τη διατήρηση και την ενίσχυση της βιοποικιλότητας.
Οι λύκοι συμβάλλουν στην προστασία και την υγεία των δασών. Υπήρξαν μέρος τους για αιώνες. Σε όποια οικοσυστήματα επανεντάσσονται ή επανεμφανίζονται με φυσικό τρόπο, παρατηρούμε την ευεργετική συνεισφορά τους στην επανάκαμψη αυτών των οικοσυστημάτων και στην επαναφορά των δασών σε υγιή πρότυπα τόσο για την άγρια ζωή όσο και για τον ίδιο τον άνθρωπο. Είναι, παράλληλα, ζωτικό μέρος του πολιτισμού μας, της ιστορίας μας, των ηθών μας.
Ωστόσο, για την ασφάλεια των ανθρώπων και των ζώων θα πρέπει να μάθουμε και να σεβόμαστε τα όρια της άγριας ζωής.
Πηγή: arcturos.gr
Με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό επίθεσης λύκου κατά ενός σκύλου στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας, το Κόμμα για τα Ζώα εξέδωσε σχετική ανακοίνωση όπου σημειώνει τα εξής:
Το επεισόδιο με την επίθεση του λύκου κατά ενός σκύλου μιας οικογένειας περιπατητών στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας εντυπωσίασε την κοινή γνώμη.
Αρχικά, η κύρια αφήγηση στράφηκε αμέσως, θα λέγαμε αταβιστικά, εναντίον του «κακού λύκου». Η οικογένεια ήταν «σοκαρισμένη», ο σκύλος «καταπληκτικός» και ο λύκος θα μπορούσε να είχε αποδειχθεί ανθρωποφάγος.
Κι όμως, η εύλογη συμπάθεια για την περιπέτεια της οικογένειας δεν μετατράπηκε σε εχθροζωικό τσουνάμι. Γρήγορα επιβλήθηκε η φωνή της λογικής, που ανέκοψε την μαζική υστερία.
Η «Περιβαλλοντική Οργάνωση για την Άγρια Ζωή και τη Φύση “Καλλιστώ”» επισήμανε αμέσως, με ανακοίνωσή της, πως οι υπεύθυνοι είχαν ήδη ενημερωθεί για τις αιτίες και τον τρόπο να αποφευχθεί παρόμοιο δυσάρεστο επεισόδιο.
Μπορούμε να αποφεύγουμε τέτοιες καταστάσεις, με σεβασμό στην ευζωία των λύκων, εάν η κυβέρνηση και οι αρχές λαμβάνουν τα -γνωστά σε όλους- ενδεδειγμένα μέτρα. Οι ιαχές των κυνηγών για «διαχείριση (sic) του πληθυσμού των λύκων» (κωδική ονομασία για την ανεξέλεγκτη σφαγή τους) έπεσαν στο κενό.
Το Κόμμα για τα Ζώα χαίρεται που η ελληνική κοινωνία δεν ζει πια παρέα με τα… τρία γουρουνάκια, οι πολίτες δεν ταυτίζονται με τα… εφτά κατσικάκια και οι δημοσιογράφοι δεν παριστάνουν την… Κοκκινοσκουφίτσα. Το επεισόδιο στην Πάρνηθα απέδειξε πως έχουμε αναπτύξει ως κοινωνία κάποια αντισώματα στα στερεότυπα για την άγρια ζωή και στους εύκολους ανθρωπομορφισμούς.
Όλο και περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε πως το κεντρικό πολιτικό ζήτημα που ανέδειξε το επεισόδιο με τον λύκο στην Πάρνηθα είναι πώς θα συμβιώσουμε με την άγρια ζωή και πώς θα της δώσουμε χώρο να υπάρξει και να ανακάμψει. Το ερώτημα στο οποίο καλούμαστε να δώσουμε πολιτική απάντηση δεν είναι πια «ποιος φοβάται τον κακό λύκο», αλλά ποια πολιτική θα τον σώσει -κι αυτόν και τα άλλα είδη της άγριας ζωής- από τη βαναυσότητα, την αμάθεια και την αλαζονεία του ανθρώπου.
Αναδημοσιεύουμε άρθρο του Γ. Λιάλιου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 6ης Ιανουαρίου 2022, το οποίο αναφέρεται στην έναρξη της απορρόφησης των οργανισμών διαχείρησης προστατευόμενων περιοχών από τον νεοσύστατο (και απόλυτα εξαρτημένο από την κεντρική εξουσίαν-διάβαζε: κομματικός) ΟΦΥΠΕΚΑ με τις 24 αοκεντρωμένες μονάδες του (επίσης κυβενρητικά -διάβαζε: κομματικά εξαρτημένες).
Ο ιδρυτικός νόμος του υπεροργανισμού είναι ο νόμος Χατζηδάκη (4685/20), ήτοι ο χειρότερος νόμος που ίσχυσε για το περιβάλλον στη χώρα. από ιδρύσεως της, με ξεκάθαρη κατεύθυνση την παραχώρηση του φυσικου πλούτου της χώρας σε οποιονδήποτε, αρκεί να φέρει τον χαρακτηρισμό "επενδυτής".
Δεν κοροϊδευόμαστε. Οι ανεξάρτητοι Φορείς Διαχείρισης έπρεπε να εξαφανιστούν και ο σαρωτής συνταξιοδοτικού και εργασιακών δικαιωμάτων, ο ένας (από τους διακεκριμένους παρατρεχάμενους της οικογένειας) ολετηρας της χώρας, ανάλαβε και αυτή τη βρώμικη δουλειά. Σκεφτείτε μόνο πως στην πολύπαθη Αττική, ο Φορέας του Σχινιά διαχειριζόταν και προστάτευε 12 περιοχές Natura, μεταξύ των οποίων οι υγρότοποι Σχινιά, Βραυρώνας και Λεγραινών, το Σούνιο, η λίμνη της Βουλιαγμένης αλλά και ο Υμηττός. Επενδυτικά σχέδια φαίνονται στον ορίζοντα και δεν επιτρέπεται να στεναχωρήσουμε τους επενδυτές για τίποτα αγριόχορτα, πουλιά ή φύκια.....
Νέα σελίδα για τις περιοχές Natura
(του Γιώργου Λιάλιου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Παρελθόν αποτελούν οι πρώτοι 10 από τους 36 φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών. Λίγο πριν η Ελλάδα καθίσει για δεύτερη φορά στο εδώλιο του Ευρωδικαστηρίου για πλημμελή προστασία της βιοποικιλότητας, ξεκίνησε η μετάβαση στο νέο σύστημα διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών, το οποίο βασίζεται σε μια κεντρική δομή και 24 αποκεντρωμένες μονάδες, υπό τη σκέπη του υπουργείου Περιβάλλοντος. Μένει πλέον να αποδειχθεί στην πράξη αν το νέο σύστημα θα αποδειχθεί καλύτερο, κάτι που εξαρτάται βέβαια και από την πρόθεση του υπουργείου Περιβάλλοντος να το στηρίξει.
Σύμφωνα με το νέο σύστημα, οι προστατευόμενες περιοχές θα «μοιραστούν» σε 24 αποκεντρωμένες μονάδες – για παράδειγμα, για όλη την Αττική υπεύθυνη θα είναι η Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Πάρνηθας, Σχινιά και Προστατευόμενων Περιοχών Σαρωνικού Κόλπου.
Είναι όμως έτοιμος ο ΟΦΥΠΕΚΑ να λειτουργήσει πραγματικά; «Οι 330 εργαζόμενοι στους φορείς βρίσκονταν σε εργασιακή ομηρία για πολλά χρόνια. Τώρα μετακινήθηκαν όλοι στον ΟΦΥΠΕΚΑ με τη σχέση εργασίας που είχαν και είμαστε έτοιμοι να προκηρύξουμε μέσω ΑΣΕΠ την πρόσληψή τους, καθώς το οργανόγραμμα του ΟΦΥΠΕΚΑ προβλέπει 366 θέσεις. Οπότε σε επίπεδο προσωπικού βρισκόμαστε από την πρώτη στιγμή σε καλό επίπεδο», εξηγεί ο κ. Τριάντης. «Ομως το βασικότερο είναι ότι, με τη νέα δομή, όλο το γραφειοκρατικό κομμάτι θα έρθει στην κεντρική υπηρεσία του ΟΦΥΠΕΚΑ –που είναι ήδη στελεχωμένη με 20 άτομα– και τα στελέχη των 24 αποκεντρωμένων μονάδων θα μπορούν να εστιάσουν στη μελέτη και προστασία των περιοχών τους, δηλαδή στο πραγματικό τους αντικείμενο».
Σε ερώτηση της «Κ» για τους 8 φορείς διαχείρισης (ανάμεσα σε αυτούς οι Κυκλάδες και η ανατολική Κρήτη) που ιδρύθηκαν το 2018 και δεν απέκτησαν ποτέ προσωπικό (έμειναν μόνο με διοικητικά συμβούλια), ο κ. Τριάντης διευκρινίζει ότι σε πρώτη φάση θα καλυφθούν από την κεντρική υπηρεσία, μέχρι να στελεχωθούν.
Eνα από τα βασικά ζητήματα κριτικής στο νέο σύστημα είναι τα περιθώρια ανεξαρτησίας του, καθώς οι 24 μονάδες είναι πλέον υπηρεσίες ενός οργανισμού του υπουργείου Περιβάλλοντος (οι φορείς διαχείρισης ήταν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου) και δύσκολα οι υπάλληλοι θα δημοσιοποιήσουν τη διαφωνία τους, λ.χ. με κάποιο έργο.
«Οι φορείς έκαναν περίπου 7.500 γνωμοδοτήσεις ετησίως για έργα σε περιοχές Natura. Οι εισηγήσεις αυτές θα γίνονται εις το εξής από την αποκεντρωμένη μονάδα προς τη διοίκηση του ΟΦΥΠΕΚΑ και κατά τη γνώμη μου θα είναι πολύ πιο ισχυρές. Ο ΟΦΥΠΕΚΑ είναι ένας ενιαίος οργανισμός, θεσμικά κατοχυρωμένος και περισσότερο ενισχυμένος. Δεν μπορώ να σκεφτώ πώς στο πλαίσιο μιας αδειοδότησης ενός έργου θα μπορεί να αγνοηθεί τυχόν αρνητική γνωμοδότηση του ΟΦΥΠΕΚΑ».
Ο πρώτος φορέας διαχείρισης προστατευόμενης περιοχής στη χώρα μας ιδρύθηκε στη Ζάκυνθο το 2000 και ακολούθησε, το 2002, ο φορέας Σχινιά – Μαραθώνα. Και στις δύο περιπτώσεις κοινό χαρακτηριστικό ήταν… η προσπάθεια του τότε ΥΠΕΧΩΔΕ να αποφύγει η Ελλάδα καταδίκες από το Ευρωδικαστήριο για την κατάσταση που επικρατούσε στις δύο περιοχές Natura. Ακολούθησε το 2002 η «μαζική» ίδρυση 25 φορέων, ενώ τα επόμενα χρόνια προστέθηκαν και άλλοι, οι τελευταίοι 8 το 2018.
Το σύστημα των φορέων διαχείρισης των περιοχών Natura είχε αρκετά προβλήματα. Κατ’ αρχάς, μέχρι το 2018 οι φορείς κάλυπταν μόλις το 25% των προστατευόμενων περιοχών της χώρας, ενώ το 2018 η αρμοδιότητά τους επεκτάθηκε «στα χαρτιά» στο 100% των περιοχών Natura, χωρίς να υποστηριχθεί αντίστοιχα με προσωπικό και πόρους. Οι φορείς διαχείρισης υποχρηματοδοτούνταν διαχρονικά και από διαφορετικές πηγές –κυρίως από τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης– και όχι από τον προϋπολογισμό του υπουργείου Περιβάλλοντος, με αποτέλεσμα ανά διαστήματα να υπάρξει πρόβλημα ακόμη και στη μισθοδοσία των εργαζομένων τους. Επίσης, ως εποπτευόμενοι από το υπουργείο Περιβάλλοντος οργανισμοί, στους οποίους ο εκάστοτε υπουργός διόριζε το διοικητικό συμβούλιο, είχαν κάποιες φορές ως επικεφαλής τοπικούς «κομματάρχες», άσχετους με το αντικείμενο ή «χρωματισμένους» πολιτικά.
Από την άλλη πλευρά, οι φορείς διαχείρισης ουσιαστικά σήκωσαν όλο το βάρος της προστασίας των πολύτιμων ειδών και οικοτόπων στην Ελλάδα την τελευταία 15ετία. Εδωσαν πολλάκις μάχες σε τοπικό επίπεδο (άλλοτε επιτυχημένα και άλλοτε όχι) και κατάφεραν με το πέρασμα των ετών να γίνουν μια «υπολογίσιμη δύναμη» για την προστασία του περιβάλλοντος, παρά τη διαχρονική απαξίωσή τους από το υπουργείο Περιβάλλοντος. Πολλοί δε από τους προέδρους των φορέων διαχείρισης άφησαν σημαντικό έργο: χαρακτηριστικό παράδειγμα ο αείμνηστος καθηγητής του ΑΠΘ Θεμιστοκλής Κουιμτζής, πρόεδρος του φορέα Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα – Κίτρους το 2006-2019.
ΥΓ Αρχίζει η ανάπτυξη από
το εθνικό πάρκο Σχινιά και τον υγρότοπο του,
τη Βραυρώνα και τον δολοφονημένο Ερασίνο
το Σούνιο και τη νησίδα Πατρόκλου
τη Λίμνη της Βουλιαγμένης
τις νησίδες Πρασονήσι, Λαγουβάρδος και Δραγονέρα - Αντιδραγονέρα στα Αντικύθηρα
το αισθητικό δάσος Καισαριανής
τον Υμηττό
τον υγρότοπο των Λεγραινών και ως το Σούνιο
και πολλά άλλα (όπως οι νησίδες του Μυρτωου πελάγους) που θα αποτελούν πια το παρελθόν του φυσικού περιβάλλοντος της Αττικής
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
