Η ταινία «Toxic Magnus» του Νάσου Γκατζούλη απέσπασε το βραβείο ντοκιμαντέρ στο 45ο Φεστιβάλ Δράμας, χωρίς να είναι ακριβώς ντοκιμαντέρ. Η ταινία περιγράφει με έναν ιδιαίτερο τρόπο την άρρωστη σχέση του πρωταγωνιστή με τον πατέρα του. Μια σχέση που δεν είναι αυτή που φαίνεται προς τα έξω και που το ίδιο το θύμα της αδυνατεί να την ερμηνεύσει και την απωθεί. Μια σχέση που σημάδεψε τη ζωή του πρωταγωνιστή ωθώντας τον στην αυτοκαταστροφή και στην απόπειρα αυτοκτονίας. H ταινία δεν είναι ακριβώς ντοκιμαντέρ, μιας και όπως προαναφέραμε, όλα τα παραπάνω περιγράφονται με έναν ιδιαίτερο και πολλές φορές ξεκαρδιστικό τρόπο, κόντρα στη δραματικότητα των λεγομένων

O σκηνοθέτης : Ο Νάσος Γκατζούλης σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών (MFA) στη σκηνοθεσία από το American Film Institute. Δουλεύει στο Λος Άντζελες ως σκηνοθέτης και μοντέρ σε διαφημιστικά και βίντεο κλιπ. Οι μικρού μήκους ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ ανά τον κόσμο

Η φιλμογραφία του περιλαμβάνει τις εξής ταινίες : 2006 Μέρες (μμ), 2009 Human (μμ), 2013 Swordfights (μμ), 2016 Tim of the Jungle (μμ), 2019 Keygrip (μμ), 2022 Toxic Magnus (μμ)

Σε συνέντευξη που έδωσε στο https://flix.gr/articles/drama-ffest-2022-toxic-magnus.html   και στην ερώτηση ποια ήταν η ανάγκη να κάνει αυτή την ταινία, ο Νάσος Γκατσούλης είπε:

“Εγώ και ο διευθυντής φωτογραφίας, ο Γιέσπερ, αποφασίσαμε να γυρίσουμε κάποιο βίντεο/φιλμ ως μέρος ταξιδιού μου στην Κοπεγχάγη χωρίς να γνωρίζουμε αν θα είναι μικρού μήκους, βίντεο κλιπ ή κάτι experimental εικαστικό. Στην αναζήτησή του τι θα είναι αυτό που θέλουμε να γυρίσουμε, αναφέρθηκε ένα άρθρο σύμφωνα με το οποίο ένας πολύ σημαντικός λόγος για τον μεγαλύτερο αριθμό αυτοκτονιών ανδρών έναντι γυναικών σε έρευνα που έγινε σε Σκανδιναβικές χώρες, είναι η πίεση που ασκεί με πάρα πολλούς τρόπους στους άντρες η κουλτούρα του toxic masculinity. Στη συνέχεια της αναζήτησης μας για το τι θελουμε να φτιάξουμε, ο Γιέσπερ κάποια στιγμή μου ανέφερε τον φίλο του Μάγκνους και την ιστορία της ζωής του. Τοτε συνειδητοποίησα ότι πρώτον είχαμε ένα ζωντανό παράδειγμα/απόδειξη της παραπάνω θεωρίας, δεύτερον μια πολύ ενδιαφέρουσα και απρόβλεπτη ιστορία και τρίτον ένιωσα μια προσωπική σύνδεση και ταύτιση με την πορεία αυτού του ατόμου. Κι έτσι αποφάσισα ότι αυτό που θα κάνουμε θα είναι μεν εικαστικό αλλά ντοκιμαντέρ”

Σκηνοθεσία: Νάσος Γκατζούλης

Σενάριο: Νάσος Γκατζούλης, Magnus Gudmansen

Διεύθυνση φωτογραφίας: Jesper Duelund Hansen

Μοντάζ: Νάσος Γκατζούλης

Ήχος: Νάσος Γκατζούλης

Μουσική: Bjorn Svin, Beatworms

Ηθοποιοί: Magnus Gudmansen

Παραγωγοί: Νάσος Γκατζούλης

Φορμάτ: DCP

Χρώμα: Έγχρωμο

Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα

Διάρκεια:10΄

Επικοινωνία: Νάσος Γκατζούλης (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)

Βραβεία/Διακρίσεις: Βραβείο Ντοκιμαντέρ Εθνικό Διαγωνιστικό

Πιστό στο ετήσιο ραντεβού του, το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Ραφήνας ετοιμάζεται με ανυπομονησία να υποδεχθεί τους λάτρεις των συγκεκριμένων ταινιών, υποσχόμενο ένα μαγευτικό διήμερο πλούσιας κινηματογραφικής απόλαυσης.

Την Παρασκευή 22/9 και το Σάββατο 23/9, η οθόνη του θερινού κινηματογράφου ΑΕΛΛΩ της Ραφήνας (Ελ. Βενιζέλου 12) στα πλαίσια του 4^ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους θα φιλοξενήσει ταινίες μικρού μήκους ποικίλης θεματολογίας και ύφους από όλο τον κόσμο, που αποτυπώνουν τους σύγχρονους προβληματισμούς

Την πρώτη ημέρα, Παρασκευή 22/9, θα προβληθούν επιλεγμένες διεθνείς ταινίες από το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Positively Different, ενός φεστιβάλ που πέραν των άλλων έχει ως στόχο την εξοικείωση του κοινού με θέματα διακρίσεων και καταπίεσης ατόμων και κοινοτήτων που πέφτουν στις χαραμάδες της εκπροσώπησης των σύγχρονων πολιτειών. Ενός Φεστιβάλ που ρίχνει φως στις ζωές των «άλλων». Των «άλλων» που μπορεί να είμαστε και εμείς οι ίδιοι ή που μπορεί να γίνουμε όταν αλλάξουν τα δεδομένα της πιθανόν καλοβαλμένης μας έως τώρα ζωής

Τη δεύτερη ημέρα, Σάββατο 23/9, θα προβληθούν βραβευμένες ελληνικές ταινίες από το 45ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας (DISSF) του 2022. Ενός Φεστιβάλ που σήμερα θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα του είδους του στην Ευρώπη και σημείο αναφοράς πλέον στην 7η Τέχνη

Η διοργάνωση του Φεστιβάλ γίνεται από την «Κινηματογραφική Λέσχη Cine Σχολειό» και την «Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας» σε συνεργασία με την εναλλακτική ιστοσελίδα γνώμης Attica Voice (atticavoice.gr) και την υποστήριξη της δημοτικής κίνησης «Γη & Ελευθερία»

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη, χωρίς εισιτήριο, αλλά και με μια έκκληση από τους διοργανωτές για εθελοντική συνδρομή σε κουτί οικονομικής ενίσχυσης, τα έσοδα του οποίου θα διατεθούν στον αγώνα που διεξάγει το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας για να εξασφαλίσει την ύπαρξή του κόντρα στα αντιπεριβαλλοντικά - και εν τέλει αναποτελεσματικά όπως έδειξαν οι πρόσφατες πλημμύρες στη Θεσσαλία - σχέδια εγκιβωτισμού, εγκλωβισμού και τελικής εξαφάνισής του. Διπλός είναι λοιπόν ο στόχος των διοργανωτών και ζητούν γι αυτό την αμέριστη στήριξή σας

Συνηθίσαμε την αδιαφορία, συνηθίσαμε την απανθρωπιά, συνηθίσαμε το θάνατο. Η αποκτήνωση και ο εκβαρβαρισμός της κοινωνίας προχωρά ταχύτατα. Όσο για την κοινή γνώμη, προκειμένου να πάρει θέση για το αν ήταν μεγάλη ή μικρή δολοφονία, περιμένει να δει αν ο δολοφονημένος συνάνθρωπός μας ήταν Έλληνας ή ξένος και αν είχε πληρώσει ή όχι το εισιτήριό του

Και όσο η δολοφονία κάποιου κρίνεται διαφορετικά ανάλογα με την ταυτότητα του δολοφονημένου, όσο ο θάνατοι των ανθρώπων δεν προσμετρώνται το ίδιο (κάτι που διαπιστώσαμε στις φωτιές του Έβρου και το θάνατο 18 μεταναστών), όσο θα χάνεται όλο και περισσότερο η αίσθηση του δικαίου και η δολοφονία θα μπορεί να θεωρεί απόδοση δικαιοσύνης σε κάποιον που έβρισε έναν αστυνομικό ή σε κάποιον που δεν πλήρωσε το εισιτήριό του, όσο θα κυκλοφορεί ελεύθερη η ρητορική μίσους, όσο θα εξαπλώνεται ο ατομισμός και η αδιαφορία για το συνάνθρωπο, όσο η βία θα θεωρείται μαγκιά, όσο η ευγένεια και ο σεβασμός θα παραγκωνίζονται και θα θεωρούνται δείγματα αδυναμίας, τόσο η κοινωνία θα βουλιάζει όλο και περισσότερο στο βούρκο της βαρβαρότητας

Πέρα όμως από τις γενικές διαπιστώσεις, υπάρχουν και συγκεκριμένες αιτίες και συγκεκριμένα πλαίσια μέσα στα οποία γεννιούνται και αναπτύσσονται οι παραπάνω δυσπλασίες. Σχετικά με τη δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη, ένα από αυτά τα πλαίσια είναι το πλαίσιο λειτουργίας και δράσης των ακτοπλοϊκών εταιρειών, οι οποίες στη χώρα μας λειτουργούν ως κράτος εν κράτει, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Αυξάνουν τις τιμές ανεξέλεγκτα, στριμώχνουν με απαράδεκτο τρόπο ανθρώπους και αυτοκίνητα κάνοντας σε να αναρωτιέσαι τι θα συμβεί σε περίπτωση ατυχήματος, μόνες τους κανονίζουν τα δρομολόγια και τις ώρες δρομολογίων αφήνοντας από πάνω και την εντύπωση ότι κάνουν χάρη στους πολίτες και σε ένα κράτος που αδυνατεί να προασπίσει τα συμφέροντα και την αξιοπρέπεια των πολιτών του

Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο όπου οι εταιρείες εμφανίζονται ως μη υποχρεωμένες να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, γιατί τα σκυλιά τους να μην αποθρασυνθούν και να μη νομίσουν ότι θα μένει ατιμώρητη η συμπεριφορά τους; Όσοι ταξιδεύουν συχνά με πλοία, έχουν νιώσει από πρώτο χέρι αυτή τη συμπεριφορά. Αγενείς, προσβλητικοί, επιθετικοί οι άνθρωποι του πλοίου, ιδιαίτερα αυτοί του καταστρώματος. Η ΠΝΟ έβγαλε σχετική ανακοίνωση λέγοντας πως «Το αποτρόπαιο οπτικοακουστικό υλικό που είδε το φως της δημοσιότητας σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύει τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ναυτικών». Ας μας επιτρέψει η ΠΝΟ να διαφωνήσουμε σχετικά με αυτό περί συντριπτικής πλειοψηφίας και παράλληλα να εκτιμήσουμε βάσιμα πως αυτή η ανακοίνωση δεν βγήκε τόσο για να καταγγείλει τη δολοφονία, αλλά κυρίως για να διασώσει το γόητρο και την τιμή του κλάδου

Ας πάμε όμως και σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Αυτό του κράτους και των μηχανισμών του. Τι μπορεί να έχει κάνει ναυτικούς να πετούν ανθρώπους στη θάλασσα και να αδιαφορούν για τη σωτηρία τους; Κάποτε, όπως γράφει ο Γ.Λυκιαρδόπουλος, «η κραυγή “άνθρωπος στη θάλασσα!” υποχρέωνε την κοινότητα ενός καραβιού να επιστρατεύσει όλες τις υλικές και ηθικές δυνάμεις της για να σώσει αυτόν που βρισκόταν σε κίνδυνο». Μήπως η εικόνα των αβοήθητων ανθρώπων στη θάλασσα έχει γίνει οικεία πλέον στους ναυτικούς μας που διαπλέουν το Αιγαίο και έχουν μάθει να την προσπερνούν χωρίς τύψεις; Μήπως οι ναυτικοί μας έχουν δει το ίδιο το Λιμενικό να πετάει ή να αφήνει ανθρώπους αβοήθητους στη θάλασσα και να τους έχει γίνει έξη το θέαμα;

Να μιλήσουμε και για το θέμα του εισιτηρίου και το πώς η πράξη των ναυτικών έφτασε να αξιολογείται ανάλογα με το αν ο Αντώνης είχε κόψει ή όχι εισιτήριο; Όταν ο τότε υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής, ναι ο υπουργός των Τεμπών που έχυσε κροκοδείλια δάκρυα για να εκλεγεί μετά από δύο μήνες πανηγυρικά ελέω μιας κοινωνίας επιλήσμονης, δήλωνε πως «πρέπει να νιώθει ως απόβρασμα της κοινωνίας, όποιος πολίτης μπαίνει στο Μετρό χωρίς εισιτήριο», γιατί λοιπόν να λυπηθεί κανείς ένα απόβρασμα; Ας θυμηθούμε και την περίπτωση του 19χρονου Θανάση Καναούτη που έχασε τη ζωή του όταν σε έλεγχο εισιτηρίων πήδηξε από το λεωφορείο και τραυματίστηκε θανάσιμα. Πήδηξε όμως ο Θανάσης ή σπρώχτηκε; Γιατί και στην περίπτωση του Αντώνη, αν δεν υπήρχαν τα βίντεο, θα νομίζαμε πως ήταν ατύχημα. Και πράγματι αυτή ήταν η εκδοχή που επικρατούσε μέχρι να βγουν τα βίντεο στη δημοσιότητα

Να προχωρήσουμε όμως κι άλλο τη σκέψη μας και να θυμηθούμε τον τρόπο με τον οποίο τα σώματα ασφαλείας αντιμετωπίζουν ομάδες ολόκληρες; Το πόσο άνετα σηκώνουν το πιστόλι σε ρομά και πυροβολούν πισώπλατα χωρίς να βρίσκονται σε κίνδυνο; Το πόσο σκληρά και κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου συμπεριφέρονται στους μετανάστες που εισέρχονται στη χώρα μας; Το πόσο παράνομα βίαιοι γίνονται όταν συλλαμβάνουν νέους σε διαδηλώσεις; Όταν το κράτος λοιπόν, μέσω των μηχανισμών και των θεσμών του επιδεικνύει τέτοια σκληρότητα, γιατί να μην την επιδεικνύουν και οι πολίτες του;

Να πάμε όμως και στο δεκανίκι αυτού του σάπιου συστήματος και σε αυτούς που αποκαλούνται δημοσιογράφοι; Η γνωστή και μη εξαιρετέα για τις κατά καιρούς προκλητικές τοποθετήσεις της Ιωάννα Μάνδρου, σε σχετική συζήτηση στην τηλεόραση είπε πως : «Ένας άνθρωπος 36 ετών να χάσει τη ζωή του για αυτό το πράγμα; Ένας νέος άνθρωπος. Έκανε το λάθος και μπήκε στο καράβι την ώρα που ξεκινούσε. Ας τον έσπρωχναν μέσα, ας τον πλάκωναν στις κλωτσιές, ας τον παρέδιδαν στο λιμεναρχείο, ας του έβαζαν πρόστιμο, όλα εκτός από το να τον σπρώξουν έξω»

Βλέπουμε λοιπόν μία δημοσιογράφο σε πανελλαδική μετάδοση να προωθεί το νόμο του Λιντς και κανείς από τους παρευρισκόμενους να μην διαμαρτύρεται. Αν αυτό δεν είναι δημόσια υποκίνηση σε βία και καθαγιασμός της βίας, τότε τι είναι; Τι μηνύματα εισπράττει ο μέσος τηλεθεατής; Φυσικά πως νομιμοποιείται από μόνος του να ξυλοφορτώσει κάποιον αν θεωρήσει ότι έχει κάνει κάποιο παράπτωμα. Ξεχνάει μάλλον η κυρία Μάνδρου πως ο Ζακ Κωστόπουλος από κλωτσιές αυτόκλητων σερίφηδων είχε βρει το θάνατο. Το ίδιο και ο Βασίλης Μάγγος ένα μήνα μετά το ξυλοκόπημά του από αστυνομικούς.

Και τα λέει αυτά η κυρία Μάνδρου γιατί γνωρίζει καλά πως στην ίδια δε θα συνέβαινε αυτό που συνέβη στον Αντώνη. Γιατί τελικά εκεί ακριβώς βρίσκεται το κρίσιμο σημείο. Πως ο Αντώνης σπρώχτηκε γιατί ήταν αδύναμος. Αν στη θέση του ήταν η Ιωάννα Μάνδρου ή η Ελένη Μενεγάκη ή κάποιος άλλος ισχυρός, ο καταπέλτης θα τους περίμενε για όσο χρειαζόταν και θα τους έκαναν και τεμενάδες.Γιατί όταν είσαι φασίστας στην ψυχή, τη σκατοψυχία σου τη βγάζεις απέναντι στον ΑΔΥΝΑΜΟ συνάνθρωπό σου όποιος και να 'ναι αυτός.

Πολλοί λένε πως έχουμε πιάσει πάτο σαν κοινωνία. Δυστυχώς, ακόμη δεν έχει συμβεί αυτό. Ο πάτος είναι μακριά ακόμη, οδεύουμε όμως προς αυτόν με ιλιγγιώδη ταχύτητα

Update: Προς επίρρωση του ότι όλα τα παραπάνω συνδέονται μεταξύ τους, έρχεται το ρεπορτάζ του Solomon σύμφωνα με το οποίο σε πλοία της εταιρείας Attica group που εκτελούν δρομολόγια Ελλάδα - Ιταλία υπάρχουν κρυφές «φυλακές» , μέσα στις οποίες γίνονται οι λιγότερο γνωστές επαναπροωθήσεις στην Ευρώπη. όπως γράφει σε ανάρτησή της η Φωτεινή Λαμπρίδη, "μέλη του πληρώματος πλοίου της ίδιας εταιρείας περνούν χειροπέδες σε προσφυγες και τους φυλακίζουν στα αμπάρια για να επαναπροωθηθούν οπως δείχνει παλαιότερο ρεπορτάζ του Solomon Ειναι κρατικά εγκλήματα με τη συμβολή του πρόθυμου κεφαλαίου . Πας υπάλληλος στο πλοίο και καταλήγεις να κάνεις τη βρώμικη δουλειά του μπάτσου των συνόρων. Ζέχνει η χώρα κυριολεκτικά"

Λες και γράφτηκε για τη δολοφονία του Αντώνη. Από το βιβλίο του Γεράσιμου Λυκιαρδόπουλου "Άνθρωπος στη θάλασσα"

«Κάποτε η κραυγή “άνθρωπος στη θάλασσα!” υποχρέωνε την κοινότητα ενός καραβιού να επιστρατεύσει όλες τις υλικές και ηθικές δυνάμεις της για να σώσει αυτόν που βρισκόταν σε κίνδυνο.

Η επιστράτευση της κοινότητας ήταν ολοκληρωτική, εσωτερική, ενστικτώδης, δηλαδή ανάλογη σε δύναμη και ομόλογη σε ποιότητα προς τα φυσικά στοιχεία που απειλούσαν το κινδυνεύον μέλος της.

Γιατί αλίμονο στο σκάφος εκείνο που θα μπορούσε να αδιαφορήσει σε μια τέτοια κραυγή. Θα ήταν ένα σκάφος καταδικασμένο και το ίδιο σε χαμό, ένα σκάφος καταραμένο, άρρωστο, ταμένο του Διαόλου.

Τι συμβαίνει, λοιπόν, στο δικό μας σαστισμένο ταξίδι; Ολόφωτο πλέει το καράβι μας στα κύματα των πνιγμένων που κανείς δεν τους άκουσε ποτέ. Μα αν δεν ξυπνήσουμε στην ώρα μας, θα ξυπνήσουμε αύριο πεθαμένοι-σπασμωδικά, δουλευτάδικα φαντάσματα πάνω σε τούτο το άσκοπο πλεούμενο. Με όλους τους νόμους και τους προφήτες να σαπίζουνε στο αμπάρι. Με την παντιέρα κουρέλι και τη χολέρα να κόβει βόλτες εκεί που ηχούσαν κάποτε τραγούδια.

Γιατί παρατήσαμε το τιμόνι στην Αδιαφορία. Γιατί σαϊτέψαμε από ανία το ερημικό πουλί που κάθησε κάποτε στην πρύμη μας».

Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος, Άνθρωπος στην Θάλασσα. εκδ. Ύψιλον, 1992.

«Θάλασσα πλατιά, σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζεις / Θάλασσα βαθιά, μια στιγμή δεν ησυχάζεις

Λες κι έχεις καρδιά, τη δικιά μου την μικρούλα την καρδιά»

Όποιος λαός ζει κοντά στη θάλασσα δε γίνεται να μη μαγευτεί από το μεγαλείο της και από την ομορφιά της. Δε θα μπορούσε λοιπόν η θάλασσα να μην έχει περίοπτη θέση στην τέχνη αυτών των λαών. Ειδικότερα για τον Έλληνα, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος σε ένα ενδιαφέρον κείμενο, γράφει πως είναι καταδικασμένος από τη φυσική ιστορία να ορίζεται ως άνθρωπος της θάλασσας κι από την πολιτική ιστορία να ορίζει τη θάλασσα ως πεδίο αναφοράς του. Έτσι, λέει πως δεν είναι τυχαίο πως η Οδύσσεια είναι ένα θαλασσινό έπος, ούτε τυχαίο είναι πως η λυρική ποίηση στο μεγαλύτερο μέρος της καλλιεργήθηκε στη νησιωτική ή στην παράλια χώρα

Είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, η θάλασσα αποτελεί σημείο αναφοράς και στο έργο των μεγάλων νεοελλήνων ποιητών. «Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική / Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου» γράφει ο Ελύτης. «Μακριά στα κύματα ελουζόμουνα έρημος σαν του πελάου θεότη / Το λόγο, το κορμί μου εχάλκεψα και τη βαρύγνωμή μου νιότη» γράφει ο Σικελιανός. «Ππάψε πιά να γυρεύεις τη θάλασσα και των κυμάτων τις προβιές σπρώχνοντας τα καϊκια / κάτω απ’ τον ουρανό είμαστε εμείς τα ψάρια και τα δέντρα είναι τα φύκια» γράφει ο Σεφέρης

Δε θα μπορούσε η θάλασσα να λείπει και από τα τραγούδια των λαών της. Τιμώντας κι εμείς το μεγαλείο της θάλασσας, ετοιμάσαμε μια λίστα από τραγούδια που αναφέρονται σ΄αυτήν. Τραγούδια ελληνικά, ισπανικά, πορτογαλλικά, ιρλανδικά. Τραγούδια από λαούς της θάλασσας δηλαδή

Ας απολαύσουμε λοιπόν κάποια υπέροχα τραγούδια που χρησιμοποιούν τη θάλασσα, είτε μικρή είτε πλατιά, είτε γαλήνια είτε αγριεμένη, ως όχημα για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. «Μια θάλασσα μικρή είναι το καλοκαίρι μου / ο έρωτάς μου ο πόνος μου»

1. Μια θάλασσα μικρή (Δ. Σαββόπουλος)

2. Alfonsina y el mar (Christina Branco)

3. Θάλασσα πλατιά (Μ. Χατζιδάκις – Γ.Ρούσος – Δ.Γαλάνη)

4. Ao longe o mar (Madredeus)

5. Θάλασσα (Θ. Μικρούτσικος - Λ.Νικολακοπούλου – Milva)

6. Cancao do mar (Dulce Pontes)

7. Σε ποια θάλασσα αρμενίζεις (Ν.Καλλίνης – Δ.Νεοφύτου – Σαββέρια Μαργιολά)

8. Deep and silent sea (Μ.Χατζιδάκις, διασκευή από τον Christian Ronig)

9. Σεβάχ ο θαλασσινός (Μ.Λοΐζος – Λ. Παπαδόπουλος)

10. This is the sea (Waterboys)

11. Η ακτή (Σ. Σπανουδάκης – Ε. Αρβανιτάκη)

12. Θαλασσογραφία (Δ. Σαββόπουλος)

13. Ποια θάλασσα (Β. Δημητρίου – Ν. Βαλαωρίτης – Χ. Θηβαίος)

14. Θάλασσες ( Μ. Τόκας – Σ. Αλιβιζάτος – Δ. Μητροπάνος)

«Πλέουμε μπροστά» ήταν το όνομα της δημοτικής παράταξης του Κώστα Ξηντάρα, ο οποίος είχε ανακοινώσει τον Ιούνιο την αυτόνομη κάθοδό του στις δημοτικές εκλογές ακυρώνοντας στην πράξη την υπόσχεση συνεργασίας που είχε δώσει τον περασμένο Δεκέμβριο στον Ευάγγελο Μπουρνού. Λίγους μήνες πιο πριν, η Δήμητρα Τσεβά, επί πολλά χρόνια αντιδήμαρχος του Ευάγγελου Μπουρνού, είχε ανακοινώσει και αυτή την αυτόνομη κάθοδό της στις εκλογές δίνοντας στην παράταξή της το όνομα «Νέα Πορεία».

Οι εξελίξεις όμως τρέχουν. Έτσι, πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκε η συνεργασία της Δήμητρας Τσεβά με τον Κώστα Ξηντάρα. «Πλέουμε Μπροστά σε μία Νέα Πορεία» με μια σύνθεση των δύο ονομάτων ξεκινά η κοινή ανακοίνωση των δύο συνεργαζόμενων πλέον προσώπων, όπου αναφέρουν πως «Θέλουμε έναν Δήμο που θα λειτουργεί με διαφάνεια, χρηστή διαχείριση των οικονομικών, διαβούλευση και λογοδοσία. Χωρίς φαινόμενα αυταρχισμού και αλαζονείας».

Ας παρακολουθήσουμε όμως διαχρονικά τις δηλώσεις των δύο αυτών προσώπων για τον νυν δήμαρχο, καθώς και τις δηλώσεις του Ευάγγελου Μπουρνού για τα δύο αυτά πρόσωπα. Δηλώσεις που αποδεικνύουν την αφερεγγυότητα όλων αυτών των προσώπων και πως πλέουν όχι μπροστά, αλλά όπου φυσάει ο άνεμος και πως η πορεία τους τους δε θα είναι νέα, αλλά μία από τα ίδια

Δεκέμβριος του 2022

Ανακοινώνεται η συνεργασία του Κώστα Ξηντάρα με τον Ευάγγελο Μπουρνού. Με την ανακοίνωση της συνεργασίας, οι δύο άντρες συναγωνίζονται ο ένας τον άλλον στην ανταλλαγή φιλοφρονημάτων

Ευάγγελος Μπουρνούς: « … η αναγνώριση της δουλειάς μας από ανθρώπους όπως ο Κώστας Ξηντάρας με μεγάλη αυτοδιοικητική εμπειρία, εργατικότητα και αποδεδειγμένη αγάπη για τον τόπο, μας δίνει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση να πάμε τα θέματα που απασχολούν όλους μας, ακόμα πιο μπροστά, ακόμα πιο ψηλά.

Αγαπητέ φίλε Κώστα, η απόφασή σου για αυτοδιοικητική συμπόρευση, όπως εξάλλου και η βοήθεια που έχεις προσφέρει στους συμπολίτες μας οποτεδήποτε σου ζητήθηκε -αλλά και χωρίς να σου ζητηθεί-, με τιμά σε προσωπικό επίπεδο αλλά και ως επικεφαλής της Δημοτικής Αρχής και της παράταξης “Σύγχρονη Πολιτεία- Συνεργασία Ενεργών Πολιτών”»

Κώστας Ξηντάρας: « … αποφάσισα, συναισθανόμενος την ευθύνη και την ανάγκη για συστράτευση, την συμμετοχή μου στις δημοτικές εκλογές του 2023 με την παράταξη του Βαγγέλη Μπουρνού, στο πρόσωπο του οποίου εκτιμώ ιδιαίτερα την υπέρμετρη εργατικότητα, αφοσίωση και βαθιά γνώση των αυτοδιοικητικών θεμάτων.

Με δεδομένα όλα αυτά ήταν σίγουρη η θετική απάντησή μου στην πρόταση του Βαγγέλη για συμμετοχή μου στον συνδυασμό του, στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές.

Πάντα στην πρώτη γραμμή για το Πικέρμι και την Ραφήνα»

Εν τω μεταξύ, η Δήμητρα Τσεβά, επί πολλά χρόνια αντιδήμαρχος και συνεργάτης του Ευάγγελου Μπουρνού, είχε ήδη ανακοινώσει την αποχώρηση από το συνδυασμό του νυν δημάρχου και την αυτόνομα κάθοδό της στις εκλογές

Από το όχι πολύ μακρινό 2019 και παραμονές των τότε εκλογών, η Δήμητρα Τσεβά, σε ένα σύντομο βιογραφικό της αναφερόμενη στον εαυτό της σε τρίτο πρόσωπο λέει:

Ιούνιος του 2019

« Στις εκλογές του 2019 συστρατεύεται με τον Βαγγέλη Μπουρνούς, γιατί κρίνει ότι είναι ένας άνθρωπος εργατικός και το ίδιο με εκείνη, αεικίνητος. Ο Βαγγέλης Μπουρνούς έχει αμεσότητα με τους πολίτες και μπορεί να τους αφουγκράζεται, προσπαθώντας να βελτιώσει την καθημερινότητα. Μακριά από αλαζονικές συμπεριφορές και οικογενειοκρατικές πρακτικές, μακριά από φιλοδοξίες για κατάληψη του δημαρχιακού θώκου μόνο για αυτοπροβολή»

Τέσσερα χρόνια αργότερα, αλλάζει το τροπάριο.

Μάρτιος του 2023

Η Δήμητρα Μήλα – Τσεβά αναφέρει: « Πολλοί συντοπίτες μας, από Ραφήνα και Πικέρμι, παρακολουθώντας την προκλητική στάση του Δημάρχου, ο οποίος διακατέχεται εμφανέστατα πια, από έπαρση και απολυταρχισμό, μου ζήτησαν να μπω μπροστά, τραβώντας το άρμα προς την εκλογική αναμέτρηση του Οκτωβρίου 2023. […] Την τιμητική αυτή πρόταση/πρόκληση την αποδέχτηκα με ταπεινότητα, συγκίνηση κι ευσυνειδησία, λαμβάνοντας ως δεδομένο -εκτός των άλλων- ότι δεν υπήρχε πρόθεση από άλλη Δημοτική Παράταξη (σ.σ. με αξιώσεις και προοπτική νίκης) να αντιπαρατεθεί απέναντι στον Ευάγγελο Μπουρνού.

Και από τη στιγμή που δέχτηκα, βγήκα μπροστά και όπως έχω δηλώσει κατ’ επανάληψη, θα φτάσω ως το τέλος, έχοντας δίπλα μου τους συμπολίτες μας εκείνους, που πιστεύουν σε μένα και δεν αντέχουν στην ιδέα ενός Δημάρχου, ο οποίος… έτρεχε στους διαδρόμους του Δημαρχείου σε ρυθμούς τσιγκολελέτας (!) τραγουδώντας το “είμαι μόνος μου! Παίζω μόνος μου! Θα κάνω ό,τι θέλω.. τρα λα λα!”

Πόσο ακόμα θα επιτρέψουμε σ’ έναν αλαζόνα και συνειδητά πολιτικό ψεύτη, να διαφεντεύει τις πόλεις μας και να αισθάνεται ότι δεν υπάρχει κανένας φραγμός, ηθικός ή άλλος, προκειμένου να ικανοποιήσει τα κόμπλεξ και τις φιλοδοξίες του; “

Αύγουστος του 2023

Στις 14 Αυγούστου, η Δήμητρα Τσεβά και ο Κώστα Ξηντάρας ανακοινώνουν τη συνεργασία τους : “ Ενωμένοι για το καλό του τόπου μας. Πλέουμε Μπροστά σε μία Νέα Πορεία για τον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου. Στις 8 Οκτωβρίου αποφασίζουμε για το μέλλον του τόπου μας, το μέλλον των παιδιών μας.

Θέλουμε έναν Δήμο που θα λειτουργεί με διαφάνεια, χρηστή διαχείριση των οικονομικών, διαβούλευση και λογοδοσία. Χωρίς φαινόμενα αυταρχισμού και αλαζονείας.

Θέλουμε έναν Δήμο αποτελεσματικό για τους πολίτες, στην υπηρεσία της καθημερινότητάς τους”

Εν τω μεταξύ, το ζεύγος Τσεβά – Ξηντάρα δεν άφησε το χρόνο να πάει χαμένο. Ήδη την ίδια ημέρα της ανακοίνωσης της συνεργασίας τους, έκαναν την πρώτη κοινή τους εμφάνιση στον εορταστικό εσπερινό του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον οικισμό Περιβολάκια Ραφήνας. Απ’ ότι διαισθανόμαστε, οι δυο τους δε θ’ αφήσουν εκκλησία για εκκλησία. Αυτή είναι η Νέα Πορεία; Αυτή είναι η Πλεύση Μπροστά; Μάλλον η πρόταση είναι το πέρασμα από τον ισοπεδωτικό αυταρχισμό και το σκοτάδι του Μπουρνούς στη σαλαμούρα του "ναυτικού διδύμου"

Με μεγάλη αγωνία μάλιστα περιμένουμε τη γιορτή της Παντοβασίλισσας στις 7 του Σεπτέμβρη, όπου εκτός των δύο προαναφερόμενων, αναμένουμε ακόμη τον Καθηγητή και τον Σερίφη στην πρώτη γραμμή των επισήμων ώστε να κονταροχτυπηθούν όλοι μεταξύ τους σε διαγωνισμό θρησκευτικής ευλάβειας και συγκομιδής πόντων δημοτικότητας. Κρίμα που οι εκλογές θα γίνουν πριν από την 28^η Οκτωβρίου και δε θα προλάβουν οι προαναφερόμενοι εκτός από θρησκεία να πουλήσουν και λίγη πατρίδα. Τζάμπα είναι άλλωστε

“ Αύγουστε μήνα και Θεέ σε σέναν ορκιζόμαστε / Πάλι του χρόνου να μας βρεις στο βράχο να φιλιόμαστε” … Οδυσσέας Ελύτης

Αύγουστος είναι μια βραδιά που στη ζωή τα έχεις όλα, τραγουδάει ο Παντελής Θαλασσινός. Αύγουστος είναι ο μήνας του έρωτα, που τα φιλιά του πολλές φορές θα γίνουν κάστρα γκρεμισμένα, τραγουδάει ο Βασίλης Καζούλης. Αύγουστος είναι ο μήνας που σε οδηγούν πάντα οι μνήμες, τραγουδά η Έλλη Πασπαλά. Για την πρώτη νύχτα του Αυγούστου τραγουδά η Carol King. Γιατί ο Αύγουστος είναι μήνας Θεός, γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης στα "Ρω του Έρωτα" και τραγουδάει η Ρένα Κουμιώτη

Υμνημένος από τους ποιητές και τους τραγουδοποιούς, ο Αύγουστος είναι η ελευθερία, είναι ο έρωτας, είναι οι παρέες, είναι η ξενοιασιά, είναι οι καλύτερες μνήμες μας από τα παιδικά μας χρόνια. Είναι ο μήνας στον οποίο μονίμως εναποθέτουμε τις ελπίδες μας για να ζήσουμε όσα δε ζήσαμε τους υπόλοιπους μήνες. Γιατί δεν καταφέραμε να φτιάξουμε τη ζωή μας όπως θα θέλαμε και γιατί, δυστυχώς, μάθαμε να μετράμε τη ζωή μας μόνο με τα καλοκαίρια. Όπως και να έχει, ο Αύγουστος είναι για μια ακόμη φορά εδώ και υποκλινόμαστε στη μεγάλη χάρη του, ακούγοντας τραγούδια που γράφτηκαν γι’ αυτόν, τον πιο πολυτραγουδισμένο από όλους τους μήνες

1. Αύγουστος είναι (Παντελής Θαλασσινός – Ηλίας Κατσούλης)

2. Αύγουστος (Ν.Παπάζογλου)

3. Αύγουστος ( Ε. Ρεμπούτσικα – Ε. Ζιώγα – Ε. Πασπαλά)

4. Μικρέ μου Αύγουστε (Β.Δημητρίου – Γ. Λογοθέτης – Α. Μάνου)

5. Αυγουστιάτικο φως (Φ. Περιστέρης – Χ. Ξένος – Κ. Ντίνου)

6. Ο Αύγουστος (Λ. Κόκκοτος – Ο. Ελύτης – Ρ. Κουμιώτη)

7. Του Αυγούστου η φωτιά (Λαθρεπιβάτες)

8. Τα φιλιά του Αυγούστου (Βασίλης Καζούλης)

9. Βράδυ Αυγούστου (Κίτρινα Ποδήλατα)

10. Αύγουστος (Μ. Φάμελλος - Π. Μουζουράκης)

11. The first day in August (Carole King)

12. Cold wind in August (Van Morrison)

13. August (Rilo Keily)

14. August Moon – Gregory and the Hawk

15. August – Taylor Swift

Ο Γιώργος Πατούλης έβγαλε τα άσπρα του που αποδείχθηκαν γρουσούζικα, έβαλε τα μαύρα του και έφτασε στην Ιθάκη. Εκεί συνέφαγε στο γραφικό Κιόνι με το δήμαρχο Ιθάκης, Διονύση Στανίτσα, και στη συνέχεια απόλαυσε το ποτό του σε γειτονικό μπαράκι. Την επόμενη ημέρα μάλιστα, παρευρέθηκε στο πανηγύρι του Σωτήρος στο Σταυρό, όπου συνέχισε την χορευτική του παράδοση χορεύοντας μέχρι αργά. Ήταν φανερό πως του είχε φύγει η στενοχώρια από το ζεϊμπέκικο στο Ζάππειο που του κόστισε την μη ανανέωση της υποψηφιότητάς του ως περιφερειάρχης Αττικής. Κι αφού μια ζωή την έχουμε, γιατί να μην τη γλεντήσουμε;

Οι διοργανωτές του πανηγυριού μάλιστα, έκαναν ειδική αναφορά στην παρουσία του, τον καλωσόρισαν και τον υποδέχτηκαν ως «φίλο της Ιθάκης». Φίλος της Ιθάκης λοιπόν ο Πατούλης. Σαν να είναι όλη η Ιθάκη ένα πράγμα. Ίδιο πράγμα ο νέος άνεργος που περιμένει τους καλοκαιρινούς μήνες να βγάλει κάποιο εισόδημα ποντάροντας στα φιλοδωρήματα των τουριστών; Ίδιο πράγμα ο μικροσυνταξιούχος που δυσκολεύεται να επιβιώσει σε ένα τόπο που έχει υψηλότερο κόστος διαβίωσης από την Αθήνα; Ίδιο πράγμα τέλος και ο μεγαλοπαράγοντας που έχει τις άκρες και τους κολλητούς και κάνει τις δουλειές του με κάθε τρόπο;

Φίλος της Ιθάκης γενικώς και αορίστως ο Πατούλης δεν μπορεί να είναι. Φίλος συγκεκριμένων παραγόντων και προσώπων, ίσως. Που τους εξυπηρετεί ώστε να μπορούν αυτοί να εμφανίζονται μετά ως σωτήρες του τόπου

Βλέποντας τη συνύπαρξη του Πατούλη και του Στανίτσα στο ίδιο τραπέζι, μοιραία θυμηθήκαμε πως όταν ο Πατούλης ήταν δήμαρχος Αμαρουσίου, στην Ιθάκη κυκλοφορούσε και έκανε αποκομιδή απορριμμάτων ένα απορριμματοφόρο του Δήμου Αμαρουσίου. Αν ξεπεράσει κανείς το τραγελαφικό σκηνικό ενός αυτοκινήτου του Δήμου Αμαρουσίου να επιχειρεί στην Ιθάκη, αντιλαμβάνεται κανείς πως η σχέση των δύο ανδρών έρχεται από πολύ παλιά. Δείχνει ακόμη πώς λειτουργούν τα πράγματα στην Ελλάδα ακόμη. Πως κάνεις τη δουλειά σου μόνο αν έχεις τον κατάλληλο άνθρωπο στο κατάλληλο μέρος. Ένας πραγματιστής βέβαια θα πει πως αφού η δουλειά έγινε, δεν χρειάζεται να γκρινιάζουμε. Είναι όμως έτσι;

Θυμηθήκαμε επίσης τον τραγελαφικό τρόπο με τον οποίο ο δήμαρχος Ιθάκης κατόρθωσε να εξασφαλίσει ένα ασθενοφόρο για το νησί. Ακολουθεί περιγραφή του ίδιου του δημάρχου : «Ο Δήμος Ιθάκης και ο Δήμαρχος Ιθάκης Διονύσης Γ. Στανίτσας απευθύνουν καταρχάς τις θερμές ευχαριστίες του προς τον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος, ανταποκρινόμενος για μια ακόμη φορά στην κάλυψη των αναγκών των κατοίκων της Ιθάκης προώθησε στην Εταιρεία “R ENERGY 1” το αίτημα του Δήμου Ιθάκης για μόνιμη διάθεση ενός ασθενοφόρου στο Κ.Υ. Ιθάκης»

Για όσους δεν κατάλαβαν ο δήμαρχος Ιθάκης ζήτησε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ένα ασθενοφόρο και αυτός, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, πήρε τηλέφωνο έναν επιχειρηματία για να του ζητήσει να δωρίσει στην Ιθάκη ένα ασθενοφόρο (!). Η συνάντηση του Στανίτσα με το Μητσοτάκη έγινε το καλοκαίρι του 2022 και η παράδοση του ασθενοφόρου έγινε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Πάλι βέβαια ένας πραγματιστής θα πει πως είμαστε μίζεροι και γκρινιάρηδες και πως αυτό που μετράει είναι πως η δουλειά έγινε. Είναι όμως έτσι;

Αρχικά ας κάνουμε μια παρένθεση να δούμε ποια είναι η “R Energy". Σύμφωνα με άρθρο της 2/11/2002 του businessdaily : «H R Energy 1 (το γράμμα R προέρχεται από το όνομα Ρόκας) ιδρύθηκε στις αρχές του 2012 και μέσα σε αυτή τη δεκαετία έχει «χτίσει» ένα μπουκέτο από φωτοβολταϊκά πάρκα, έχοντας πλέον ένα χαρτοφυλάκιο 80 MW σε διάφορες φάσεις ωρίμανσης και δύο έργα 40 MW έκαστο, για τα οποία αναμένει στους επόμενους μήνες όρους σύνδεσης.

Η R Energy 1 έχει ενοποιήσει υπό μια «ομπρέλα» μικρά και μεσαία φωτοβολταϊκά πάρκα σε διάφορες περιοχές της χώρας όπως Κόρινθο, Ζάκυνθο, Θήβα, Λάρισα και αλλού, με απώτερο στόχο να φτιάξει ένα καλό και βιώσιμο χαρτοφυλάκιο, υπολογίσιμο στην αγορά τα επόμενα χρόνια. Παράλληλα, σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Ρόκα, η εταιρεία έχει ήδη εγκεκριμένο επενδυτικό πλάνο άνω των 70 MW, για την επόμενη διετία»

Θα μπορούσε κάποιος κακοπροαίρετος να πει ότι και η Ιθάκη θα βρίσκεται σε λίγο καιρό στο στόχαστρο των επιχειρηματικών κινήσεων του κ. Ρόκα. Εμείς αυτό θα το προσπεράσουμε και δε θα σταθούμε στις προθέσεις του επιχειρηματία – αν είναι ιδιοτελείς ή όχι. Θα σταθούμε όμως στην ανεπάρκεια του κράτους να παράσχει αυτή τη στοιχειώδη και άκρως απαραίτητη υπηρεσία προς τους κατοίκους ενός νησιού. Θα σταθούμε επίσης στο έλλειμμα ντροπής του πρωθυπουργού, ο οποίος δεν διστάζει να προβάλλει την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού που διοικεί ο ίδιος, παρακαλώντας δημόσια τον επιχειρηματία και ευχαριστώντας τον εκ των υστέρων – πάλι δημόσια … « να ευχαριστήσω, κατ΄ αρχάς, τον Γιώργο Ρόκα για την ευγενική του χειρονομία να προσφέρει ένα καινούριο ασθενοφόρο για τις ανάγκες του Δήμου Ιθάκης … για μας δεν υπάρχουν πολίτες δύο κατηγοριών και οφείλουμε να στεκόμαστε πάντα κοντά στις ανάγκες των συμπολιτών μας που βρίσκονται στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της πατρίδος μας, είτε μιλάμε για τους ορεινούς όγκους, είτε μιλάμε για τα μικρά νησιά. Ο Δήμος της Ιθάκης γνωρίζει πόσο έχουμε στηρίξει το έργο του Δημάρχου αλλά και όλων των δημοτών της Ιθάκης»

Καταλάβατε; Μ’ ένα σπάρο δυο τρυγόνια. Ή μάλλον τρία. Ο δήμαρχος εμφανίζεται ως καπάτσος καταφερτζής, ο Μητσοτάκης καρπώνεται πολιτικά οφέλη και ο επιχειρηματίας θυμίζει την παρουσία του ώστε, αν χρειαστεί, να μην τον ξεχάσουν

Βέβαια, όπως αναφέραμε δύο φορές προηγουμένως, «Ένας πραγματιστής θα πει πως αφού η δουλειά έγινε, δεν χρειάζεται να γκρινιάζουμε. Είναι όμως έτσι;» Η γνώμη μας είναι πως όχι, δεν πρέπει να είναι έτσι. Και δεν μιλάμε με ηθικούς όρους μιας και γνωρίζουμε πως η επίκληση της ηθικής δεν βρίσκει μεγάλο ακροατήριο στην ελληνική κοινωνία.

Αυτές οι μέθοδοι δίνουν όντως κάποια λύση σε υπαρκτά προβλήματα, οι λύσεις αυτές όμως είναι βραχυπρόθεσμες και σε μερικές περιπτώσεις αποσπασματικές. Πριν από λίγες ημέρες, για παράδειγμα, ένα παλικάρι 30 χρονών χτύπησε στην Ιθάκη με το μηχανάκι του και κλήθηκε ασθενοφόρο. Πού όμως να τον πάει το ασθενοφόρο; Στο ακραία υποστελεχωμένο Κέντρο Υγείας του νησιού που διαθέτει έναν καρδιολόγο και έναν παθολόγο; Όχι, βέβαια. Αποφασίστηκε λοιπόν η μεταφορά του στο νοσοκομείο του Αργοστολίου. Ήρθε πράγματι το ασθενοφόρο, τον μετέφερε στο λιμάνι, όπου ένα θαλάσσιο ασθενοφόρο τον παρέλαβε και τον μετέφερε στη Σάμη της Κεφαλονιάς. Διαθέσιμο ασθενοφόρο όμως για να τον μεταφέρει στο Αργοστόλι δεν υπήρχε εκείνη την ώρα και ο χτυπημένος χρειάστηκε να περιμένει για αρκετές ώρες στο Κέντρο Υγείας της Σάμης. Ευτυχώς γι’ αυτόν, δεν ήταν τόσο σοβαρά πληγωμένος ώστε να κινδυνεύσει η ζωή του.

Αν λοιπόν δεν ψάχνουμε για συνολικές λύσεις, κάνουμε τη μισή δουλειά ή και καθόλου. Όλα τα άλλα είναι κινήσεις εντυπωσιασμού και δημοσίων σχέσεων. Και δυστυχώς, η κοινή γνώμη πέφτει στην παγίδα. Μην απορούμε λοιπόν για την κακοδαιμονία μας

Πηγές

https://www.epoli.gr/ithaki-brike-aporrimmatoforo-dimoy-amaroysioy-a-90834.html

https://www.ertnews.gr/perifereiakoi-stathmoi/zakinthos/ithaki-neo-sygchrono-asthenoforo-sto-k-y-toy-nisioy-stin-athina-paroysia-toy-prothypoyrgoy-i-teleti-paradosis/

https://anexarttitosblog.gr/i-ithaki-echei-diko-tis-asthenoforo-mitsotakis-ofeiloume-na-vriskomaste-dipla-sas-stanitsas-ena-megalo-efcharisto-to-aitima-mas-ikanopoiithike-eikones/

https://www.businessdaily.gr/epiheiriseis/73476_poia-einai-i-r-energy-1-poy-tha-dosei-prasini-energeia-sto-elliniko

https://www.kontranews.gr/koinonia/dialymeno-kai-ypostelechomeno-to-esy-kai-stin-ithaki-na-mi-zisoume-alles-egklimatikes-katastaseis-lene-oi-ergazomenoi-tou-kentrou-ygeias/

Το ξέραμε πως θα συμβεί, αγαπητέ Θανάση. Πως θα’ ρθει δηλαδή κάποιο από τα τρωκτικά της εξουσίας για να κλέψει λίγη από τη λάμψη σου. Που δεν θα έχει πάρει χαμπάρι τι λένε τα τραγούδια σου, αλλά και να έχει πάρει χαμπάρι, όντας παχύδερμο ον, δε θα έχει κανένα ηθικό πρόβλημα να σταθεί δίπλα σου και να βγει φωτογραφία κερδίζοντας, σύμφωνα με το φτωχό μυαλό του, πόντους δημοτικότητας. Είναι και προεκλογική περίοδος για τις δημοτικές εκλογές άλλωστε

Για άλλους καλλιτέχνες δε θα μας ένοιαζε καθόλου, άλλωστε οι περισσότεροι λένε πως κάνουν τέχνη για την τέχνη. ‘Η για τον εαυτό τους θα συμπληρώναμε εμείς. Για σένα όμως ξέρουμε πως δεν ισχύει αυτό, ούτε για τον άλλο καλλιτέχνη που αγαπάμε, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, λίγες ημέρες πριν από τη συναυλία που έδωσε πριν από ένα μήνα στη Ραφήνα, του απευθύναμε μια ανοιχτή επιστολή προκειμένου να μάθει για το ποιόν του δημάρχου της Ραφήνας, του και σερίφη αποκαλούμενου, ενός θλιβερού αντιγράφου του Αχιλλέα Μπέου. Και θεωρούμε πως η επιστολή μας αυτή έκοψε τα φτερά του σερίφη και δεν τόλμησε να σταθεί δίπλα του για να φωτογραφηθεί μαζί του.

Και για σένα, Θανάση, είχαμε ετοιμάσει μια παρόμοια επιστολή. Δυστυχώς όμως, για τεχνικούς λόγους όπως λένε κάποιοι όταν θέλουν να δικαιολογήσουν την αδράνειά τους, δεν προλάβαμε να την αποστείλουμε. Μας πρόλαβε όμως ο σερίφης. Είδαμε τη φωτογραφία που κατάφερε να κλέψει από σένα και να τη δημοσιεύσουν φτηνά και ελεγχόμενα από αυτόν μέσα «ενημέρωσης» και οργιστήκαμε. Αποφασίσαμε λοιπόν έστω και ετεροχρονισμένα να τη στείλουμε σε σένα. Πρώτον για να μάθεις και εσύ το ποιόν του σερίφη αυτής της πόλης και δεύτερον για να μάθουν τα εδώ τρωκτικά της εξουσίας πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήνουμε αναπάντητες τις προκλήσεις τους. Γιατί είναι τεράστια πρόκληση να τολμάνε αυτοί που εχθρεύονται τη Γη και την Ελευθερία να φωτογραφίζονται μαζί σου. Και προφανώς δεν αποδίδουμε καμία ευθύνη σε σένα

Μαζί με την επιστολή που θα σου στέλναμε, ενσωματώνουμε και το μεγαλύτερο μέρος της επιστολής που στείλαμε στον Αλκίνοο. Να συμπληρώσουμε ακόμη – για να έχεις μια πλήρη εικόνα - πως ο σερίφης, όντας αδιόρθωτα μεγαλομανής Ναπολέων, προσπάθησε με τα ίδια του τα χέρια να αποσπάσει το πανό που είχαμε αναρτήσει στη συναυλία του Αλκίνοου, απειλώντας μάλιστα πως θα φωνάξει την αστυνομία.

Ακολουθούν οι δύο επιστολές

Προς Αλκίνοο

… όσο κι αν φοβόμαστε, όσο κι αν μας απωθούν οι φανατικοί κάθε είδους, δεν αντέχουμε και το ρόλο των δειλών, άβουλων και μοιραίων παρατηρητών. Γιατί παντού υπάρχει κι ένα νερό των Σταγιατών που περιμένει κάποιος να το υπερασπιστεί. Θαυμάσαμε τον ανιδιοτελή και όμορφο αγώνα σου στους Σταγιάτες ενάντια στη βαρβαρότητα και τη χυδαιότητα. Και τραγουδήσαμε πολλές φορές «Σαν το νερό των Σταγιατών δεν έχει / όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει / δεν τ’ αγοράζω, δε πουλώ / μα με κερνάς και στο κερνώ / όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει»

Γι αυτό σου γράφουμε κι εμείς. Γιατί μάθαμε πως τη Δευτέρα πρόκειται να τραγουδήσεις στη Ραφήνα. Και πολύ καλά θα κάνεις και το πιο πιθανό είναι πως θα είμαστε κι εμείς εκεί να σε ακούσουμε για μια ακόμη φορά. Θα θέλαμε όμως να ξέρεις μερικά πράγματα για το δήμαρχο της Ραφήνας, ένα θλιβερό ομοίωμα του Αχιλλέα Μπέου που πολιτεύεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με αυτόν και χωρίς κανένα σεβασμό. Ούτε στους πολίτες, ούτε στο περιβάλλον, ούτε στη δημοκρατία. Και γνωρίζουμε πως εσύ ξέρεις καλά τι σημαίνει Μπέος. Σημαίνει βία, θράσος, χυδαιότητα και μια αρρωστημένη αντίληψη πως ανάπτυξη είναι η μετατροπή του δημόσιου χώρου σε χώρο άσκησης εμπορικών δραστηριοτήτων

Ο Ευάγγελος Μπουρνούς λοιπόν:

Είναι ο δήμαρχος που σε κατάληψη μαθητών πήρε ο ίδιος οικοδομικό κόφτη για να κόψει την αλυσίδα που είχαν τοποθετήσει οι μαθητές, διακινδυνεύοντας τραυματισμούς παιδιών

Είναι ο δήμαρχος που σε άλλη μαθητική κατάληψη έστειλε συνεργείο του δήμου πριν την ανατολή του ήλιου για να σπάσει τις πόρτες με αποτέλεσμα να προκληθεί – ευτυχώς ελαφρός - τραυματισμός μαθήτριας

Είναι ο δήμαρχος που επιτέθηκε δημόσια και στοχοποίησε εκπαιδευτικό για την κοινωνική και περιβαλλοντική του δράση

Είναι ο δήμαρχος που τον υπέροχο δασώδη λόφο του Οχυρού τον περιορίζει συνεχώς υπέρ του τσιμέντου. Σα να μην είναι αρκετά τα γήπεδα τένις και το αναψυκτήριο, επέτρεψε την ανέγερση κτηρίου για να στεγάσει ένα τοπικό σύλλογο και σχεδιάζει να μετατρέψει τις υπόγειες στοές ενός γερμανικού πυροβολείου από τον καιρό της Κατοχής σε επιχείρηση τύπου escape rooms. Δεν δίστασε μάλιστα να τοποθετήσει ένα ολόκληρο αυθεντικό τανκ (!) στην είσοδο του λόφου, πάνω ακριβώς απ΄ το σχολείο με το κανόνι του να σημαδεύει το σχολείο

Είναι ο δήμαρχος που κατέβασε μπουλντόζες μέχρι την παραλία στο Μπλε Λιμανάκι

Είναι από αυτούς τους δημάρχους που πετσοκόβουν τα δέντρα χωρίς ίχνος ντροπής και ευαισθησίας

Αλλά και ο χώρος όπου θα τραγουδήσεις, το λεγόμενο κολυμβητήριο, ήταν κάποτε μια παρθένα δασώδης περιοχή που τώρα έχει μετατραπεί σε χώρο άσκηση παντός είδους ιδιωτικών εμπορικών δραστηριοτήτων. Από επιχειρήσεις διοργάνωσης εκδηλώσεων (αυτές τις απίστευτες νεοελληνικές εκδηλώσεις νεοπλουτίστικης και κακόγουστης αισθητικής) μέχρι αγώνες paintball (!). Μόνο το κολυμβητήριο είναι δημοτικό, αλλά το ίδιο ακριβό με γειτονικά ιδιωτικά κολυμβητήρια, κάτι που δείχνει πως ο Δήμος ενδιαφέρεται για μια συγκεκριμένη τάξη δημοτών και αυτήν προσπαθεί να υπηρετεί .

Αφήσαμε τελευταίο – αλλά κατά τη γνώμη μας και το πιο σημαντικό – τη σχεδιαζόμενη καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας – του δεύτερου μεγαλύτερου ποταμιού της Αττικής μετά τον Κηφισό με συνεχή ροή νερού όλο το χρόνο και τη μετατροπή του σε τσιμεντένιο αγωγό ομβρίων υδάτων με την παράλληλη κοπή χιλιάδων δέντρων που βρίσκονται στις όχθες του

Αυτά είχαμε να σου πούμε φίλε Αλκίνοε και για του λόγου το αληθές, μιας που με τόσα ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις, πώς να σου μιλήσουμε για να μας πιστέψεις, παραθέτουμε μια σειρά δημοσιευμάτων που έχει κάνει η atticavoice.gr πάνω στα προαναφερόμενα θέματα. Πολλαπλά δημοσιεύματα για την αντιπεριβαλλοντική δράση του δημάρχου έχει κάνει επίσης και η Εφημερίδα των Συντακτών και παραθέτουμε στο τέλος και κάποια από αυτά

Όπως προαναφέραμε, Αλκίνοε, την επιστολή αυτή τη γράφουμε απλά για να γνωρίζεις.

Να γνωρίζεις πως όταν τραγουδάς για το νερό των Σταγιατών, στην πρώτη γραμμή των επισήμων θα είναι αυτοί που αν ήταν στις Σταγιάτες θα είχαν κλέψει το νερό τους

Προς Θανάση

Αγαπητέ Θανάση, μάθαμε ότι θα έρθεις σήμερα και στα δικά μας τα μέρη και χαρήκαμε πολύ. Χθες έδωσε συναυλία στην πόλη μας η πολύ καλή και συμπαθής μουσικός Ευανθία Ρεμπούτσικα. Ήταν μια δωρεάν συναυλία υπό την αιγίδα του Δήμου της Ραφήνας και γι’ αυτό ακριβώς βρήκαν την ευκαιρία οι άρχοντες της πόλης να πάρουν το μικρόφωνο, να κάνουν το κομμάτι τους και να κάτσουν στις πρώτες θέσεις. Πρώην πρωθυπουργοί, βουλευτές, δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι και όλο αυτό το σινάφι που νομίζει πως είναι κάτι ανώτερο από την πλέμπα που τους ψηφίζει.

Σε σένα, Θανάση, ελπίζουμε πως δε θα γίνει αυτό, γιατί αν μη τι άλλο δε θα τολμήσουν

Σε καλωσορίζουμε λοιπόν και επειδή ξέρουμε ότι σου αρέσουν τα παραμύθια, σε υποδεχόμαστε μ’ ένα δικό μας παραμύθι, που η κεντρική του ιδέα κυκλοφορεί σε όλη τη χώρα με διάφορες όμως παραλλαγές.               Εμείς θα σου πούμε την παραλλαγή του τόπου μας, της Ραφήνας.

Ήτανε λέει κάποτε μια χώρα πολύ υπερήφανη και οι άρχοντές της δεν έχαναν την ευκαιρία να διαλαλούν την εθνική υπερηφάνεια με εθνικές γιορτές και παρελάσεις και όρκους τιμής και αφοσίωσης. Τόσο υπερήφανη ήταν αυτή η χώρα που δεν άφηνε κανέναν να αρπάξει την περιουσία της. Μόνη της την έδινε. Για την ακρίβεια οι άρχοντές της την πουλάγανε. Κομμάτι-κομμάτι, μέτρο-μέτρο, όσο-όσο

Έτσι πούλησαν κάποτε και ένα κομμάτι από το μεγάλο της λιμάνι που το λέγανε Πειραιά στους Κινέζους. Όμως οι Κινέζοι όταν τρώνε, τους ανοίγει η όρεξη. Και ζήτησαν και άλλο κομμάτι από το μεγάλο λιμάνι. Για να γίνει όμως αυτό, έπρεπε να φύγουν τα επιβατικά πλοία από το μεγάλο λιμάνι και να πάνε αλλού, σε έναν τόπο που τον έλεγαν Ραφήνα, ένα κάποτε μικρό λιμάνι που όμως για να γλιτώνουν καύσιμα οι εφοπλιστές είχαν ήδη αρχίσει να το προτιμούν έναντι του Πειραιά. Και έφερναν τα πλοία τους χωρίς σχεδιασμό, άδειαζαν τα αυτοκίνητά τους μέσα στην πόλη της Ραφήνας και όλο αυτό οι άρχοντες το βάφτιζαν ανάπτυξη και πρόοδο για να το φάμε εμείς αδιαμαρτύρητα. Κι εμείς το φάγαμε

Και τώρα που θα έρχονταν και τα άλλα πλοία που θα έδιωχναν οι Κινέζοι από τον Πειραιά, τα πράγματα θα γίνονταν πολύ χειρότερα. Γιατί οι άρχοντές μας βέβαια ούτε μπορούν, ούτε θέλουν να τους χαλάσουν το χατήρι. Γιατί μπορεί να υποδύονται τους υπερπατριώτες και τους μάγκες όταν έχουν μπροστά τους αδύναμους και φτωχούς, όταν όμως πέφτει το χρήμα, κάνουν βαθιές υποκλίσεις μέχρι το έδαφος. Έτσι αποφασίστηκε να γίνει η Ραφήνα ένα πολύ μεγάλο λιμάνι ώστε να υποδέχεται πολλά καράβια. Master plan το είπανε αυτοί, Monster plan το λέμε εμείς. Για να γίνει αυτό βέβαια θα χρειαστεί να καταστραφεί ακόμη μια παραλία. Και τα πολλά καράβια που θα έρθουν, θα φέρουν πολλά αυτοκίνητα. Και τα πολλά αυτοκίνητα θα χρειάζονται δρόμους μεγάλους και γέφυρες και ανισόπεδους κόμβους. Και όλο αυτό το βάφτισαν ξανά ανάπτυξη και πρόοδο για να το φάμε. Και το φάγαμε κι αυτό

Δεν τους έφτανε όμως μόνο αυτό. Δίπλα από το λιμάνι εκβάλλει ένα ποτάμι, το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας που έχει νερό όλο το χρόνο. Αυτό το ποτάμι τους χαλάει τα σχέδια, γιατί κατεβάζει φερτά υλικά που θα μείωναν σε βάθος χρόνου το βάθος της θάλασσας, κάτι απαγορευτικό για ένα λιμάνι. Έπρεπε λοιπόν το ποτάμι να εξαφανιστεί και στη θέση του να γίνει ένα τσιμεντένιο κανάλι. Δεκαεπτά (17) χιλιόμετρα ποταμιού θα γίνουν ένα τερατώδες τσιμεντένιο κανάλι όπου θα μπαίνουν μέσα οι μπουλντόζες όποτε χρειάζεται, για να καθαρίζουν τα φερτά υλικά, ώστε αυτά να μην κατεβαίνουν στο λιμάνι. Για να μπορέσουν να το κάνουν όμως δίχως αντιδράσεις, έπρεπε να βρουν μια καλύτερη δικαιολογία. Δε θα μπορούσαν έτσι εύκολα να καταστρέψουν ένα ποτάμι, εάν δεν έπειθαν ότι συντρέχει κάποιος πολύ σοβαρός λόγος. Και τον κατασκεύασαν αυτό το λόγο. Είπαν λοιπόν ότι το ποτάμι απειλεί τη ζωή των ανθρώπων και πως αυτό το έργο που θα κάνουν είναι έργο αντιπλημμυρικό. Και αυτό το βάφτισαν ξανά ανάπτυξη και πρόοδο. Και αυτό το φάγαμε. Όλα τα τρώμε τελικά

Μ΄ ένα σμπάρο όμως ένας καλός κυνηγός μπορεί να σκοτώσει πολλά τρυγόνια κι όλου του κόσμου τα πουλιά, όπου κι αν τραγουδάνε. Έτσι και οι άρχοντές μας. Με την τσιμεντοποίηση του ποταμιού θα απελευθερωθεί χώρος σε μια μεγάλη περιοχή γύρω από τα Σπάτα, ώστε να χτιστεί κι αυτή. Και αυτό θα το βαφτίσουν ξανά ανάπτυξη και πρόοδο. Και θα το φάμε κι αυτό

Αγαπητέ Θανάση, η Ανατολική Αττική εξελίσσεται στο νέο Ελ Ντοράντο των εγχώριων και διεθνών αρπακτικών. Αφού κατέστρεψαν τη Δυτική Αττική και αφού ξεπούλησαν το Ελληνικό σε ντόπιους και ξένους καρχαρίες, έχουν στρέψει τα σαγόνια τους σ’ αυτή τη μεριά της Αττικής, που παρά τις βίαιες ανθρώπινες επεμβάσεις, ακόμη αντέχει. Για πόσο ακόμη όμως; Ήδη οι αιτήσεις για την κατασκευή μεγαλοξενοδοχείων κάνουνε ουρά. Ο νυν δήμαρχος μάλιστα υποσχέθηκε – καλύτερα απείλησε - ότι θα μετατρέψει την πόλη της Ραφήνας σε νέα Ριβιέρα. Ανάπτυξη και πρόοδο το είπε και αυτό. Και ο λαός αυτής της χώρας μαθημένος να χάφτει όλα τα ψέματα των αρχόντων, και αυτό το έχαψε. Και μένουνε μόνο κάτι λίγοι να φωνάζουν, που οι άρχοντες τους φωνάζουν γραφικούς και περιθωριακούς

Αυτό ήταν το παραμύθι της πόλης μας, αγαπητέ Θανάση. Κι αν στο είπαμε είναι γιατί γνωρίζουμε πως νοιάζεσαι. Κι εμείς από τη μεριά μας επιμένουμε να τραγουδάμε «Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει / Ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει»

Με εκτίμηση

Νίκος Σίμος / Χρήστος Κωστούλας

διαχειριστές της ιστοσελίδας atticavoice.gr και μέλη της Κίνησης για την Προστασία του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Αυτοί που κυβερνούν, σε δύο πράγματα ποντάρουν. Στην άγνοιά μας και στην αδιαφορία μας. Ας πάψουμε λοιπόν να είμαστε αδιάφοροι, ας πάρουμε τη γνώση στα χέρια μας και ας δράσουμε. Με όποιον τρόπο κρίνει ο καθένας. Εδώ, η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος της Ραφήνας, μας καλεί να υπογράψουμε την έκκληση για τη σωτηρία του ποταμιού της Ραφήνας κόντρα στη σχεδιαζόμενη τσιμεντοποίησή του, σε μια διεθνή καμπάνια ενημέρωσης και αναζήτησης στήριξης.

Ακολουθεί το κείμενο με το οποίο η Κίνηση μας καλεί να μπούμε στο νεοδημιουργηθέν site www.megalorema.gr, ώστε να ενημερωθούμε και να υπογράψουμε

……………………………………………………………………………………………….

ΜΙΑ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΤΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ, ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ!

Ο Μεγάλος Ποταμός της Ραφήνας, ο τελευταίος φυσικός ποταμός της Αττικής, απειλείται από το έργο διαχείρισης, το οποίο θα αντικαταστήσει 17 χλμ της φυσικής κοίτης του ποταμού και όχθες με τσιμέντο και γαμπιόνες, μετατρέποντάς τον σε κανάλι βροχής.

Ο αγώνας για τη διάσωση του ποταμού γίνεται πλέον διεθνής.

Στην ιστοσελίδα www.megalorema.gr θα βρείτε (σε ελληνικά και αγγλικά) όλες τις πληροφορίες για τον Μεγάλο Ποταμό και το έργο διαχείρισης του:

- έναν διαδραστικό χάρτη, που απεικονίζει τις προγραμματισμένες παρεμβάσεις, τον προστατευόμενο υγρότοπο των εκβολών και τις ζώνες προστασίας των αρχαιολογικών χώρων.

- γεγονότα και φωτογραφίες για τη μεγάλη οικολογική σημασία του ρέματος

- περιγραφή του προγραμματισμένου έργου με όλα τα σχετικά έγγραφα και σχέδια

- τους λόγους για τους οποίους είμαστε αντίθετοι με το έργο

- τις γνώμες της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (HCMR) και το Ελληνικό Κέντρο Οικοτόπων/Υγροτόπων (ΕΚΒΥ) του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή υπέρ των θέσεων μας

- τις εναλλακτικές προτάσεις για χρήση Λύσεων Nature based Solutions για σκοπούς αντιπλημμυρικής προστασίας

- την υποστήριξή μας από περιβαλλοντικές οργανώσεις, συλλογικότητες και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων

ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΟ www.megalorema.gr και ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΤΗΝ ONLINE ΑΝΑΦΟΡΑ

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΣΤΑ SOCIAL MEDIA