Οπαδική βία: Μετά τα επεισόδια σε αγώνα βόλει, η κυβέρνηση απαγόρευσε την παρουσία φιλάθλων σε αγώνες ποδοσφαίρου. Όσοι φίλαθλοι θέλουν να κάνουν επεισόδια, παρακαλούνται να πηγαίνουν σε αγώνες μπάσκετ, όπου εκεί επιτρέπεται η παρουσία τους

Στέφανος Κασελάκης, πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς: “Δεν έχουμε την ανάγκη να χωρίζουμε τους Έλληνες ταξικά. Αρκετή διχόνοια έχουμε ζήσει ως έθνος πολλά χρόνια”. Και συνέχισε λέγοντας “Όλοι το ίδιο είμαστε σε τούτο το κοσμάκη / και όλοι έχουμε καρδιά, λαός και Κολωνάκι”

Ευάγγελος Μπουρνούς, απερχόμενος δήμαρχος Ραφήνας: Ζήλεψε τη Γαίδουροχώρα στο Κορωπί ο απερχόμενος δήμαρχος και γέμισε το λόφο του Οχυρού με πεταμένα τανκς και πυροβόλα. «Αν θες ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο και έλα να κάνεις Χριστούγεννα στην Τρελο-Πολεμο-Μπουρνοχώρα» δήλωσε ο πρώην δήμαρχος και σερίφης απευθυνόμενος στους πολίτες όλης της χώρας. Παρακάλεσε δε, όσους έχουν πολεμικά παιχνίδια σπίτι τους και δεν τα χρειάζονται, να τα φέρουν στο Οχυρό και να τα βάλουν όπου θέλουν, όπως άλλωστε έκανε κι αυτός. Δεκτά επίσης νεροπίστολα και ψαροντούφεκα καθώς και μπουλντόζες παντός είδους

Η συνεχιζόμενη καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας έφτασε στη Βουλή με ερώτηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας προς τους υπουργούς Υποδομών και Μεταφορών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Όπως αναφέρεται στην ερώτηση, το έργο που φέρει τον ψευδεπίγραφο τίτλο του καθαρισμού οδηγεί σε καταστροφή ένα πλούσιο οικοσύστημα, χωρίς παράλληλα να επιτελεί το σκοπό για τον οποίο υποτίθεται πως γίνεται. Αυτόν της αντιπλημμυρικής προστασίας. Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Β.Κικίλιας με τον ευφάνταστο τίτλο της Κλιματικής Κρίσης, κάνει ό,τι μπορεί για να την επιτείνει καταγγέλλοντας πως το Ρέμα έχει βλάστηση (σε λίγο θα το καταγγείλει και πως έχει νερό) , ο απερχόμενος δήμαρχος Ευ. Μπουρνούς επιχαίρει σαν να πρόκειται για ένα κερδισμένο προσωπικό του στοίχημα με τη Φύση, ενώ η νεοεκλεγείσα δήμαρχος Δ.Τσεβά αθετώντας τις προεκλογικές δεσμεύσεις της για προστασία του Μεγάλου Ρέματος, παρακολουθεί δειλή, άβουλη και μοιραία

 

Αναλυτικά το κείμενο της Ερώτησης που υπογράφουν οι βουλευτές του Κόμματος Γιάννης Γκιόκας, Νίκος Αμπατιέλος, Βιβή Δάγκα, Σεμίνα Διγενή, Λιάνα Κανέλλη, Χρήστος Κατσώτης, Αφροδίτη Κτενά, Διαμάντω Μανωλάκου, Θανάσης Παφίλης και Χρήστος Τσοκάνης:

«Τη δίκαιη αγανάκτηση και τις αντιδράσεις φορέων και κατοίκων της Ανατολικής Αττικής, και όχι μόνο, έχει προκαλέσει η επαπειλούμενη οικολογική καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, που επιχειρείται τώρα να τεθεί σε εφαρμογή με το πρόσχημα του "καθαρισμού" του ρέματος. Πρόκειται για έναν "καθαρισμό", που πραγματικό στόχο έχει την κοπή πάνω από 2.000 δέντρων, ώστε να δημιουργηθούν τετελεσμένα που θα διευκολύνουν τον επερχόμενο περιβαλλοντικό-οικολογικό “Αρμαγεδδώνα”, τη λεγόμενη διευθέτηση του ρέματος. Και τούτο, σε βάρος ενός ανοιχτού ρέματος σε μήκος 14,98 χλμ. που έχει χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος (ΥΑ 9173/1642/1993) και για το οποίο επιβάλλεται να υπάρχει ζώνη προστασίας 50μ. εκατέρωθεν των οριογραμμών (ΖΟΕ Μεσογείων, ΦΕΚ 199/Δ/6-3-2003).

Οι παρεμβάσεις αυτές υπονομεύουν την ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία του υδατορέματος και δεν εξασφαλίζουν τη φυσική του μορφή ως οικοσύστημα.

Η ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ είναι τεράστια. Αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που κατηύθυνε τη μελέτη διευθέτησης - οριοθέτησης και του ρέματος Ραφήνας. Μάλιστα στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έργου "Διευθέτηση - οριοθέτηση ρέματος Ραφήνας", οι όποιες επεμβάσεις για εξασφάλιση -έστω και στοιχειώδους- ελεύθερης ζώνης περιορίζονται μόνο σε σημεία που δεν είναι δυνατόν να διατηρηθούν (μαντρότοιχοι, εγκαταλειμμένες κατασκευές κλπ.). Πλήρης δηλαδή αποδοχή και προστασία των κάθε λογής λοιπών καταπατήσεων με αυθαίρετες κατασκευές.

Οι καταστροφικές για το οικοσύστημα του ποταμού παρεμβάσεις μιας τέτοιας δήθεν "πράσινης διευθέτησης", αποτυπώνονταν και στην Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) του έργου, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που αποκαλύπτει ότι στην πράξη πρόκειται για "διευθέτηση με τη μέθοδο της μπουλντόζας", καθώς σε όλο το μήκος των 15 χλμ το ποτάμι ανασκάπτεται, διαμορφώνεται σε ανοιχτό οχετό με τραπεζοειδή ή μεικτή διατομή και επικαλύπτεται με λιθοπλήρωτα συρματοκιβώτια και σε ορισμένες περιπτώσεις με μπετόν (ορθογωνική διατομή) προς διάσωση αυθαιρέτων κατασκευών και καταπατήσεων.

Όσο για τις προβαλλόμενες αντιπλημμυρικές επιδόσεις των πιο πάνω επικείμενων έργων διευθέτησης σημειώνουμε ότι αυτά σχεδιάστηκαν για την αντιμετώπιση πλημμυρικών βροχοπτώσεων, που εμφανίζονται κάθε 50 χρόνια (περίοδος επαναφοράς Τ = 50 έτη).

Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε ολοκληρωτική καταστροφή όλο το οικοσύστημα, το τελευταίο, εναπομείναν σε φυσική κατάσταση, μεγάλο ρέμα στην Αττική. Ενώ ταυτόχρονα δεν εξασφαλίζεται η προστασία της ζωής και των λαϊκών περιουσιών της περιοχής, καθώς και οι δημόσιες υποδομές, που αφήνονται στο έλεος έντονων βροχοπτώσεων και των πλημμυρών, που απειλούν να πλήξουν οι απογυμνωμένες από πυρκαγιές βουνοπλαγιές και άλλες εκτάσεις στη λεκάνη απορροής των 140 τετρ. χλμ. του ποταμού.

Όμως, ο σοβαρός αυτός κίνδυνος παραμένει και η κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί παραπέρα το παραπάνω τερατούργημα, η σύμβαση υλοποίησης του οποίου έχει ήδη υπογραφεί με το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών το Νοέμβρη του 2022, με αρχική συμβατική δαπάνη 75,27 εκατ. ευρώ και με τις παχυλές αναθεωρήσεις τιμών να καιροφυλακτούν.

Αποκαλύπτεται ότι η σημερινή κατάσταση του ρέματος είναι αποτέλεσμα της διαχρονικά ασκούμενης αντιλαϊκής πολιτικής χρήσεων γης και του χωροταξικού σχεδιασμού από όλες τις αστικές κυβερνήσεις.

Το ΚΚΕ με τους εκπρόσωπους του στη Βουλή, το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, το Δημοτικό Συμβούλιο Ραφήνας-Πικερμίου, αλλά και με κάθε άλλη ευκαιρία, εκφράζει την αντίθεσή τους στις κυβερνητικές επιλογές για το ρέμα Ραφήνας, στηρίζοντας τον αγώνα φορέων και κινημάτων ενάντια στο επιχειρούμενο έγκλημα.

Με βάση τα παραπάνω ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ. Υπουργοί ποια μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση ώστε:

- Να ανακοπεί η υλοποίηση του παραπάνω έργου, αποδεδειγμένα καταστροφικού για το περιβάλλον, αλλά και επικίνδυνου για την προστασία των λαϊκών στρωμάτων της ευρύτερης περιοχής και των δημόσιων υποδομών της.

- Να ανασχεδιαστεί το έργο σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης συνδυάζοντας τον ουσιαστικό μετριασμό της πλημμυρικής διακινδύνευσης και την οικολογική διατήρηση, την παραπέρα προστασία και, όπου απαιτείται, την αναβάθμιση της εναπομείνασας φυσικής μας κληρονομιάς με το όνομα "Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας"».

Ακόμη και αυτοί που διαφωνούν με το ότι οι Beatles ήταν το πιο επιδραστικό συγκρότημα στην ιστορία της rock μουσικής, σίγουρα θα βρεθούν σε δύσκολη θέση αν χρειαστεί να προτείνουν αυτοί κάποιο άλλο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μιλάμε για ένα group που με μόλις 8 χρόνια ιστορία με τη σύνθεση που γνωρίζουμε, κατάφερε να έχει τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της μουσικής με περισσότερα από 600 εκατομμύρια αντίτυπα και τα περισσότερα #1 τραγούδια στο Billboard. Για ένα group που δεν επαναπαυόταν στην τεράστια επιτυχία του και άνοιγε συνεχώς καινούργιους δρόμους, μουσικούς και στιχουργικούς. Και για ένα group που πιο πολύ από κάθε άλλο γεννά το ερώτημα το τι θα μπορούσε να προσφέρει ακόμη, αν δεν είχε διαλυθεί τόσο πρόωρα. Ίσως βέβαια να ήταν καλύτερα που συνέβη αυτό και βρέθηκαν στη σφαίρα του μύθου, παρά να σέρνονται αμήχανα επί δεκαετίες όπως κάποια άλλα συγκροτήματα παράγοντας και αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια

Μπορεί η εκτόξευση στην κορυφή για τους Beatles να έγινε το 1962 με το ιστορικό πλέον “Love me do”, όμως η ιστορία τους ξεκινά αρκετά νωρίτερα, το Νοέμβριο του 1956 στο Λίβερπουλ, όταν ο δεκαεξάχρονος John Lennon, δημιουργεί ένα συγκρότημα που αλλάζει συνεχώς ονόματα και σύνθεση. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, στο συγκρότημα εντάσσεται και ο Paul McCartney, ενώ το Φεβρουάριο του 1958, εντάσσεται και ο George Harrison. Το 1959 το συγκρότημα περιλαμβάνει πλέον τους John Lennon ( ρυθμική κιθάρα & φωνή), Paul McCartney (κλασική κιθάρα και φωνή), George Harrison (lead κιθάρα και φωνή), Stuart Sutcliffe (μπάσο και φωνή) και Pete Best (τύμπανα). Αυτά που παίζουν είναι κυρίως διασκευές αμερικανικών R&B κομματιών των Chuck Berry και Little Richard

Τον Ιούλιο του 1958, στο Percy Phillips' Studio, στο Λίβερπουλ , το συγκρότημα που εκείνη την εποχή ονομαζόταν “The Quarrymen” ηχογραφεί μια διασκευή του κλασικού τραγουδιού του Buddy Holly, "That'll Be The Day". Σε αυτή την πρώτη ηχογράφηση των Beatles, εκτός από τους John, Paul και George, το συγκρότημα περιελάμβανε και τον Colin Hanton στα ντραμς και τον John "Duff" Lowe, στο πιάνο

 

 

Το τελικό όνομα του συγκροτήματος προτείνεται από τον Stuart Sutcliffe, ο οποίος λέγεται πως εμπνεύστηκε το όνομα Beetles (= σκαθάρια) επηρεαζόμενος από τον Buddy Holly and the Crickets (= γρύλοι). Το δεύτερο «e» στο Beetles γίνεται «a» κάνοντας λογοπαίγνιο με τις λέξεις beat και less (= χωρίς ρυθμό). Μια άλλη εκδοχή για το όνομα των Beatles είναι ότι προήλθε από την ταινία «The wild one» (1953) με πρωταγωνιστή τον Marlon Brando, όπου οι Beetles ήταν μια συμμορία μοτοσικλετιστών

Τον Αύγουστο του 1960 οι Beatles φεύγουν για το Αμβούργο για μερικές εμφανίσεις. Όμως, αυτό που θα ήταν μία τρίμηνη διαμονή, κρατάει τελικά δύο χρόνια. Κατά τη διάρκεια των δύο αυτών χρόνων, το συγκρότημα κερδίζει το τοπικό κοινό με την πρωτόγνωρη ενέργειά του πάνω στη σκηνή. Για την εποχή αυτή ο John Lennon αργότερα θα πει “Μπορεί να γεννήθηκα στο Λιβερπουλ, αλλά ουσιαστικά μεγάλωσα στο Αμβούργο”

 

Οι Beatles στο Αμβούργο, φωτογραφημένοι από την Astrid Kirchherr το 1960.

Από αριστερά προς τα δεξιά: Pete Best, George Harrison, John Lennon, Paul McCartney και Stuart Sutcliffe. Ο Ringo Star δεν είχε μπει ακόμη στην ομάδα.

 

Όταν επιστρέφουν στο Λίβερπουλ, είναι πλέον πολύ πιο έμπειροι, αλλά χωρίς τον Sutcliffe που αποφασίζει να μείνει πίσω στη Γερμανία για χάρη των σπουδών του στη σχολή καλών τεχνών του Αμβούργου. Δυστυχώς, θα πέθαινε λίγους μήνες αργότερα, τον Απρίλιο του 1962, λίγους μόλις μήνες πριν οι Beatles εκτοξευθούν στην κορυφή. Τη θέση του στο μπάσο παίρνει ο McCartney και οι Beatles αρχίζουν να παίζουν στο Cavern Club, όπου αρχίζουν να χτίζουν το όνομα τους στην εγχώρια μουσική σκηνή

Το Νοέμβριο του 1961 σε μια από τις παραστάσεις τους στο Cavern Club, το συγκρότημα συναντά τον άνθρωπο που θα τους έδινε την τελική ώθηση προς τη δόξα. Ο Brian Epstein, ιδιοκτήτης δισκοπωλείων της περιοχής, αναγνωρίζει τη δυναμική των Beatles και γίνεται ο manager τους. Ο Epstein χρησιμοποιεί τις επαφές του με τις δισκογραφικές εταιρείες και τελικά καταφέρνει να πείσει τον George Martin, παραγωγό της EMI και έναν από τους πολλούς που αργότερα τους πιστώθηκε ο τίτλος “5th Beatle”, να τους δώσει μια ευκαιρία

Έτσι, τον Ιούνιο του 1962 μπαίνουν στα Abbey Road Studios και ηχογραφούν τέσσερα κομμάτια. Τρία δικά τους (Love Me Do, PS I Love You, Ask Me Why) και το “Besame Mucho”. Μοναδική παρατήρηση του George Martin είναι ότι ο Pete Best δεν βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τους υπόλοιπους. Έτσι, ο Pete Best εκδιώκεται από το συγκρότημα και τη θέση του παίρνει ο Richard Starkey, πιο γνωστός ως Ringo Star.

Όλα είναι έτοιμα πλέον για το μεγάλο μπαμ, το οποίο έρχεται στις 5 Οκτωβρίου του 1962, όταν κυκλοφορούν το ιστορικό single "Love Me Do" με παραγωγό τον George Martin. Είναι το πρώτο single των Beatles που ακούνε στα ραδιόφωνά τους οι Βρετανοί. Η επιτυχία του single είναι τεράστια και ο δρόμος προς την κορυφή ανοίγει διάπλατα

Τον Ιανουάριο του 1963 κυκλοφορεί το δεύτερο single τους "Please Please Me" , που φτάνει στο Νο1 του βρετανικού τοπ. Δύο μήνες αργότερα, κυκλοφορεί το πρώτο τους album με τον ίδιο τίτλο και μένει για 30 εβδομάδες στο Νο1 της Αγγλίας. Από τα 14 τραγούδια του δίσκου, οι Lennon & McCartney έχουν γράψει μόνο τα 8 και τα υπόλοιπα είναι διασκευές

 

 

Το "She Loves You", που κυκλοφορεί ως single τον Αύγουστο του 1963, γίνεται το single με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας. Οι Beatles παίζουν πλέον στα μεγάλα clubs του Λονδίνου (Palladium, Royal Albert Hall), καθιερώνουν το image με το ιδιαίτερο κούρεμά τους και τα σακάκια δίχως κολάρο, εμφανίζονται στο εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο και το Νοέμβριο του 1963 παίζουν για τη βασίλισσα. Νέοι όροι εφευρίσκονται γι’ αυτούς, όπως "Merseybeat" (για τη μουσική τους) και "Beatlemania" (για την υστερία που προκαλούσαν, ειδικά στο γυναικείο πληθυσμό). Μια υστερία που αναγκάζει την αστυνομία να προβαίνει ακόμη και σε χρήση σωλήνων νερού υψηλής πίεσης για να ελέγξει τα πλήθη που κατακλύζουν τους δρόμους σε κάθε εμφάνιση του συγκροτήματος

 

 

Το Νοέμβριο του 1963 κυκλοφορεί και το επόμενο album τους με τίτλο "With The Beatles" που ανεβαίνει και αυτό στην κορυφή αμέσως και μένει εκεί για 21 εβδομάδες. Στην Αμερική, ο δίσκος αυτός κυκλοφορεί ως “Meet the Beatles”

 

 

 

«Για τους Αμερικάνους, αυτό ήταν το πρώτο album που μπορούσαν να αγοράσουν. To Meet the Beatles πήρε το δεύτερο βρετανικό δίσκο των Beatles, With the Beatles, έβγαλε πέντε διασκευές και πρόσθεσε τρία κομμάτια, συμπεριλαμβανομένων των singles "I Want to Hold Your Hand" και "I Saw Her Standing There". Αυτό αναμφισβήτητα πήγε κόντρα στις καλλιτεχνικές προθέσεις των Beatles, αλλά έκανε έναν πολύ καλύτερο δίσκο» (περιοδικό Rolling Stone)

 

Eνώ τα κορίτσια λιποθυμούν με εκδηλώσεις υστερίας στα αεροδρόμια και στις συναυλίες στη Μεγάλη Βρετανία, οι Beatles κατακτούν τη Σουηδία και τη Γαλλία. Τον Ιανουάριο του 1964, οι Γάλλοι επιφυλάσσουν στους Beatles αποθεωτική υποδοχή με τα εισιτήρια για την αίθουσα Ολυμπιά να έχουν προπωληθεί εβδομάδες νωρίτερα. Κατά την παραμονή τους στο Παρίσι, τα Σκαθάρια μαθαίνουν ότι κατέκτησαν την κορυφή και στην Αμερική, καθώς το "I Want to Hold Your Hand" ανεβαίνει στο Νο 1 των Η.Π.Α. Το επόμενο βήμα των Beatles είναι πλέον προφανές

Το Φεβρουάριο του 1964, οι Beatles φτάνουν στη Νέα Υόρκη και στο αεροδρόμιο τους υποδέχονται χιλιάδες θαυμαστές και θαυμάστριες μέσα σε κλίμα υστερίας. Οι ίδιες σκηνές επαναλαμβάνονται σε όποιο μέρος των ΗΠΑ και αν εμφανίζονται. Η εμφάνισή τους στο δημοφιλέστατο τηλεοπτικό σόου του Ed Sullivan σημειώνει ρεκόρ τηλεθέασης

 

 

Τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου οι Beatles καταφέρνουν κάτι που κανένα συγκρότημα δεν είχε καταφέρει μέχρι τότε, ούτε θα κατάφερνε αργότερα. Πέντε single τους καταλαμβάνουν τις πέντε πρώτες θέσεις του Billboard Hot στην Αμερική. Ήδη οι Beatles έχουν ανοίξει το δρόμο σε αυτό που θα ονομαστεί αργότερα  “British Invasion” (Βρετανική Εισβολή), μια ονομασία που καθιερώνεται για την εκρηκτική δημοφιλία που αποκτούν τα βρετανικά συγκροτήματα στις ΗΠΑ και στα αμερικανικά charts

 

 

 

Στην Αμερική γνωρίζουν και τον Bob Dylan. Η γνωριμία αυτή θα είναι ιδιαίτερα επιδραστική στην καλλιτεχνική συνέχεια των Beatles, οι οποίοι εντυπωσιάζονται από την προσωπικότητά του. Ειδικά ο Lennon αποφασίζει να αφήσει τους ανάλαφρους στίχους και να στραφεί σε κάτι πιο ουσιώδες, πέρα από το “Εκείνος σε αγαπά, εκείνη τον αγαπά κι αγαπιούνται”, όπως ο ίδιος ο Lennon είχε δηλώσει για τους πρώιμους στίχους του

Τον Ιούλιο του 1964 κυκλοφορεί το τρίτο τους album “A Hard Day's Night”, ενώ παράλληλα κάνει πρεμιέρα η ομώνυμη ταινία, η πρώτη τους κινηματογραφική προσπάθεια σε σκηνοθεσία Richard Lester. Το album αυτό μένει στην κορυφή για 21 εβδομάδες και είναι το πρώτο στο οποίο οι Beatles έχουν γράψει όλα τα τραγούδια.  Από τα 13 τραγούδια που περιέχει, ο John Lennon έχει γράψει τα 10 και αυτή την εποχή είναι ανεπίσημα ο αρχηγός του γκρουπ

 

 

 

“Αυτό το soundtrack της ταινίας του Richard Lester εδραίωσε όλα όσα είχαν ακούσει οι ακροατές των ΗΠΑ για την ιδιοφυΐα των Beatles στην απίστευτη ομορφιά του «If I Fell» του Τζον Λένον και τα rockabilly άλματα του «Can’t Buy Me Love» του Paul McCartney. Ήταν το πρώτο τους άλμπουμ με αυθεντικό υλικό, που παρουσίαζε άλματα στη σύνθεση των τραγουδιών τους καθώς και νέα κόλπα, όπως η 12χορδη κιθάρα του George Harrison, που περιόδευσε την Αμερική και η φυσαρμόνικα α λα Dylan που ανοίγει το «I Should Have Known Better ” (περιοδικό Rolling Stone)

 

Το Δεκέμβριο του ίδιου έτους κυκλοφορεί το "Beatles For Sale", που ανεβαίνει και αυτό κατ’ ευθείαν στην πρώτη θέση με ένα εκατομμύριο αντίτυπα την πρώτη κιόλας εβδομάδα κυκλοφορίας του παραμένοντας εκεί για 11 συνεχόμενες εβδομάδες. Από τα 14 τραγούδια του δίσκου, μόνο τα 8 έχουν γράψει οι Beatles, ενώ τα υπόλοιπα 6 είναι διασκευές παλιών rock n' roll τραγουδιών.

 

 

Τον Αύγουστο του 1965 κυκλοφορεί ο δίσκος "Help" και σύντομα ακολουθεί το δεύτερό τους ομώνυμο φιλμ. Αντίθετα με το πρώτο τους film "A Hard Day's Night", που ήταν μια φτηνή ασπρόμαυρη παραγωγή, το δεύτερο φιλμ είναι μια ακριβή έγχρωμη παραγωγή, γυρισμένη σε διάφορα μέρη του κόσμου (Μπαχάμες, Άλπεις και Νέα Προβηγκία)

 

 

“Η δεύτερη ταινία ήταν μια ανοησία, αλλά το soundtrack περιελάμβανε τα κλασικά "You've Got to Hide Your Love Away" και "Ticket to Ride", καθώς και το υπέροχο "I've Just Seen a Face". Και, φυσικά, το «Yesterday» του Paul McCartney, που ηχογραφήθηκε χωρίς τη βοήθεια άλλων Beatles, έγινε το τραγούδι με τις περισσότερες διασκευές στην ιστορία της pop μουσικής. Η αίσθηση της αυτοπεποίθησης και της ικανότητας άνοιξε το δρόμο για την επόμενη στάση των Beatles: Rubber Soul” (περιοδικό Rolling Stone)

 

Τον ίδιο μήνα, η συναυλία τους στο Shea Stadium συγκεντρώνει περισσότερους από 60.000 θεατές, καταρρίπτοντας κάθε σχετικό ρεκόρ. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, η βασίλισσα Ελισάβετ τους καλεί στα ανάκτορα του Buchingham και τους απονέμει το τιμητικό μετάλλιο MBE (Members of British Empire) - το οποίο έως τότε κατείχαν μόνον ήρωες πολέμου - για την προσφορά τους "στην προβολή της Βρετανίας στο εξωτερικό"

Αυτή είναι και η περίοδος όπου οι Beatles αρχίζουν να στρέφονται σε διαφορετικούς μουσικούς δρόμους, πιο σύνθετους και πιο εγκεφαλικούς, πειραματιζόμενοι και με νέα μουσικά όργανα, όπως έκανε ο George Harrison , με το ινδικό έγχορδο σιτάρ στο "Norwegian Wood". Αρχίζει επίσης να γίνεται ορατή και η επιρροή του Bob Dylan και των στίχων του

Το Δεκέμβριο του 1965 κυκλοφορεί το "Rubber Soul" , ένα αριστούργημα που δείχνει πως οι Beatles έχουν ωριμάσει, μουσικά και στιχουργικά. Οι στίχοι εξελίσσονται και πραγματεύονται πολύπλοκα θέματα πλέον και όχι μόνο τον έρωτα. Οι θαυμαστές των Beatles αρχίζουν να συζητούν για τα πιο βαθιά νοήματα κάτω από τους στίχους

 

 

«Ο παραγωγός George Martin περιέγραψε το Rubber Soul ως “το πρώτο album που παρουσίασε νέους, υψηλότερους Beatles στον κόσμο», και έτσι έγινε. Το πρώτο από αυτά που επρόκειτο να είναι μια σειρά από τεράστια άλματα προς τα εμπρός με κάθε νέο album, το Rubber Soul ξεκινά με την κωμική μελέτη χαρακτήρων "Drive My Car" και είναι γεμάτο με την επιρροή του Bob Dylan στο "I'm Looking Through You", "You Won't See Me» και «Norwegian Wood», όπου ο John Lennon τραγουδά για το σεξ με χιούμορ και ειλικρίνεια που δεν μοιάζει με κανένα άλλο rock & roller πριν και ο George Harrison παίζει το πρώτο σόλο σιτάρ της rock. Ο Harrison αποκάλεσε το Rubber Soul “το καλύτερο που φτιάξαμε”, γιατί “ξαφνικά ακούγαμε ήχους που δεν μπορούσαμε να ακούσουμε πριν”» (περιοδικό Rolling Stone) 

 

Παράλληλα, οι Beatles αρχίζουν να απομακρύνονται από την εικόνα των «καλών παιδιών» και αρχίζουν να προκαλούν το συντηρητικό κοινό. Το Μάρτιο του 1966, ο John Lennon σε συνέντευξή του δηλώνει πως «Ο Χριστιανισμός πάει … Θα εξαφανιστεί και θα συρρικνωθεί. Ξέρω ότι έχω δίκιο και θα αποδειχτεί ότι έχω δίκιο. Είμαστε πιο δημοφιλείς από τον Ιησού τώρα. Δεν ξέρω ποιο θα πάει πρώτο — το ροκ εν ρολ ή ο Χριστιανισμός».

Η είδηση αυτή δεν προκαλεί αντιδράσεις στη Βρετανία. Όμως τον Ιούλιο, ένα μήνα πριν οι Beatles ξεκινήσουν μια περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα αμερικανικό περιοδικό επαναδημοσιεύει τη συνέντευξη του Lennon και προκαλεί κατακραυγή και θύελλα αντιδράσεων. Οργισμένοι Αμερικανοί, κυρίως στο συντηρητικό αμερικάνικο Νότο, διαδηλώνουν κατηγορώντας τους Beatles για βλασφημία. Δίσκοι, βιβλία και ο,τιδήποτε είχε να κάνει με τους Beatles καταλήγει σε τεράστιες φωτιές, ενώ το συγκρότημα απαγορεύεται από πολλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς σε όλο τον κόσμο. Ακόμη και το Βατικανό εκδίδει διαμαρτυρία. Αντιδράσεις προκαλεί επίσης η δήλωση του Paul McCartney στην τηλεόραση ότι έχει κάνει χρήση LSD. Τίποτα όμως από αυτά δεν μπορεί να κλονίσει τη σχέση λατρείας ανάμεσα στους Beatles και το κοινό τους

 

 

Τον Αύγουστο του 1966 κυκλοφορεί το “Revolver”, ένα δεύτερο αριστούργημα μετά το “Rubber Soul”. Όλα τα τραγούδια είναι του John Lennon και του Paul Mc Cartney, εκτός από τα “Taxman”, “Love You Too” και “I Want To Tell You”, που είναι του George Harrison

 

 

“Το Revolver ήταν ο ήχος των Beatles που αγκάλιαζε πλήρως το στούντιο ηχογράφησης ως ένας ηχητικός καμβάς, ελεύθερος να αποτυπώσει μουσικές ιδέες και δυνατότητες που θα αναμόρφωναν το rock για πάντα. Είναι ξεκάθαρο ότι το πρώτο τραγούδι που δούλεψε το συγκρότημα κατά την είσοδό του στα στούντιο της Abbey Road τον Απρίλιο του 1966 θα ήταν αδύνατο να αναπαραχθεί ζωντανά […] και η φωνή του John Lennon ηχογραφήθηκε έτσι ώστε να ακούγεται σαν « ο Δαλάι Λάμα τραγουδά από την ψηλότερη κορυφή του βουνού». Το ονόμασαν "The Void" και αργότερα το μετονόμασαν σε "Tomorrow Never Knows". “Αναρωτιόμουν πώς θα το έπαιρνε ο Τζορτζ Μάρτιν”, θυμάται αργότερα ο Paul McCartney. Η απάντηση του Μάρτιν: “Ευχάριστα ενδιαφέρον”

Οι ζωές των Beatles άλλαζαν επίσης: ο Lennon έπαιρνε LSD σε αυτό το σημείο, ο George Harrison βάθαινε το ενδιαφέρον του για τον ανατολικό μυστικισμό και ο McCartney άρχισε να ασχολείται με τη σύνθεση avant-garde μουσικής. Όλες αυτές οι επιρροές ήρθαν από εδώ.

Το Revolver δεν ήταν εντελώς χωρίς προηγούμενο. Το προηγούμενο άλμπουμ των Beatles, Rubber Soul, είχε μια παρόμοια πειραματική ενδοσκόπηση. Ο Harrison είπε κάποτε πως το Rubber Soul και το Revolver “θα μπορούσαν να είναι τόμος πρώτος και τόμος δεύτερος”. Αλλά κανένα συγκρότημα, συμπεριλαμβανομένων των Beatles, δεν είχε δοκιμάσει κάτι σαν το εντυπωσιακά ώριμο τραγούδι τέχνης του McCartney “Eleanor Rigby”, το trippy tape-loop swirl του Lennon στο “I'm Only Sleeping”» ή το “Taxman” του Harrison, με τον κοφτερό ρυθμό και τους στίχους που έβαλλαν εναντίον των Βρετανών πολιτικών.

Ήταν λογικό ότι τα απογοητευτικά live που έπαιξε το συγκρότημα το καλοκαίρι του 1966 θα ήταν τα τελευταία τους. Μέχρι να βγει το Revolver, είχαν ήδη μπει σε έναν άλλο κόσμο» (περιοδικό Rolling Stone)

 

Πράγματι, οι Beatles είχαν αρχίσει να δείχνουν σημάδια εκνευρισμού με τις εκκωφαντικές φωνές του κόσμου στις συναυλίες που “σκέπαζαν” τις δικές τους και σύμφωνα με τον Ringo Star, επηρέαζαν αρνητικά και την απόδοση τους στη σκηνή. Έτσι, οι Beatles αποφασίζουν να σταματήσουν τις ζωντανές εμφανίσεις τους και να αφιερώσουν όλη την ενέργεια και τη δημιουργικότητά τους στο στούντιο. Η τελευταία ζωντανή συναυλία των Beatles πραγματοποιείται τον Αύγουστο του 1966 στο Candlestick Park στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια. Το συγκρότημα είχε ήδη προλάβει να δώσει 1.400 παραστάσεις σε μόλις τέσσερα χρόνια.

Το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, οι Beatles αρχίζουν να προετοιμάζουν το επόμενό τους album, το ιστορικό “Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band”, το οποίο τελικά κυκλοφορεί τον Ιούνιο του 1967. Ήδη, από το Φεβρουάριο του 1967 έχουν κυκλοφορήσει δύο singles του album αυτού, το “Penny Lane” και το “Strawberry Fields for Ever” που ανεβαίνει στη δεύτερη θέση του βρετανικού chart. Τελικά, μετά από εννιά μήνες απομόνωσης και αποφυγής συνεντεύξεων και δηλώσεων από το συγκρότημα, κυκλοφορεί το περίφημο πλέον album που θεωρείται η κορυφαία στιγμή στην καριέρα των Beatles και για πολλούς μουσικούς κριτικούς αποτελεί το σημαντικότερο album της ροκ μουσικής.

Το εξώφυλλο του δίσκου, πιστό στο πνεύμα της ψυχεδέλειας, φιλοτεχνείται από τους Βρετανούς καλλιτέχνες της pop art Peter Blake και Jann Haworth και είναι μια από τις πιο μιμημένες εικόνες στον κόσμο. Mόλις δύο ημέρες μετά την κυκλοφορία του, ο Jimi Hendrix ξεκινά μια συναυλία του με το ομότιτλο τραγούδι, ενώ ο George Martin δηλώνει : “Nομίζω ότι αντιπροσώπευε όλα όσα απασχολούσαν τη νεολαία τότε, συμπεριλαμβάνοντας τις μίνι φούστες και τα soft drugs. Ήταν μια επιτομή των swinging '60s”

 

 

«Για τους Beatles, ήταν ένα αποφασιστικό αντίο στο αλαλάζον πλήθος, τις παγκόσμιες περιοδείες και τον τρόπο δημιουργίας δίσκων σαν σε βιομηχανική γραμμή συναρμολόγησης. “Βαρεθήκαμε να είμαστε Beatles”, είπε ο Paul McCartney δεκαετίες αργότερα. “Δεν ήμασταν αγόρια, ήμασταν άνδρες… καλλιτέχνες περισσότερο παρά ερμηνευτές”. To Sgt. Pepper εμβάπτισε το Summer of Love [ σ.σ το Καλοκαίρι της Αγάπης είναι ένας όρος που ξεκίνησε από μια συγκέντρωση χίππις στο Σαν Φρανσίσκο το καλοκαίρι του 1967 και κατέληξε να περικλείει συνεκδοχικά τη μουσική των χίπις, τα παραισθησιογόνα ναρκωτικά και τη σκηνή κατά του πολέμου και υπέρ του ελεύθερου έρωτα] με το ψυχεδελικό όνειρο «Lucy in the Sky With Diamonds», τον κοινοτικό ύμνο που τραγούδησε ο Ringo Starr «With a Little Help From My Friends», το πολυεπίπεδο αριστούργημα που έκλεισε το άλμπουμ, «A Day in the Life» και το ομότιτλο κομμάτι, το οποίο εισήγαγε τα alter ego που είχαν αναπτύξει οι Beatles για το φιλόδοξο έργο. “Σε απελευθέρωσε”, είπε ο Mc Cartney. “Μπορούσες να κάνεις τα πάντα”. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πιο τέλειο σκηνικό για τη βικτοριανή χαρά του «Being for the Benefit of Mr. Kite» του John Lennon! (εμπνευσμένο από μια αφίσα τσίρκου του 1843) ή την ακριβή μελαγχολία του "Fixing a Hole" του McCartney, με το μείγμα από τη σκιά του παλιού (ένα τσέμπαλο που παίζεται από τον παραγωγό των Beatles Τζορτζ Μάρτιν) και του μοντέρνου( μια μοντέρνα κιθάρα που εκτελείται με άψογη ακρίβεια από τον George Harrison ). Η υπόθεση Sgt Pepper ήταν μια άδεια για να πάνε τη μουσική τους προς κάθε κατεύθυνση - η rock πέρασε την υπόλοιπη δεκαετία του '60 προσπαθώντας να συμβαδίσει» (περιοδικό Rolling Stone)

 

Τον Ιούνιο του 1967, στην πρώτη παγκόσμια ταυτόχρονη μετάδοση μέσω δορυφόρου, οι Beatles τραγουδούν το "All You Need Is Love" σε 200 εκατομμύρια ανθρώπους. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, ο μάνατζερ και φίλος τους, Brian Epstein, βρίσκεται νεκρός στο κρεβάτι του από υπερβολική δόση χαπιών, μια απώλεια που θα αποδειχθεί καθοριστική για τη μετέπειτα πορεία του συγκροτήματος. Το ίδιο καλοκαίρι, ετοιμάζουν το τηλεοπτικό φιλμ, "Magical Mystery Tour", και το Δεκέμβριο του 1967 κυκλοφορούν σε ομώνυμο δίσκο τα τραγούδια που ακούγονται στο film. Εκείνη την περίοδο οι Beatles γνωρίζουν τον Maharishi Mahesh Yogi, τον Ινδό γκουρού που εισήγαγε το διαλογισμό στη Δύση και ενσωματώνουν στοιχεία των ανατολικών φιλοσοφιών. Το 1968 ιδρύουν τη δισκογραφική εταιρεία Apple, που στεγάζει εφεξής όλες τους τις δραστηριότητες

 

 

Οι Beatles κυκλοφορούν αρκετά singles χωρίς album το 1968, συμπεριλαμβανομένων των Lady Madonna, The Inner Light, και ίσως το πιο διάσημο από όλα, το Hey Jude. Το συγκρότημα αρχίζει να ηχογραφεί το επόμενο album μεταξύ Μαΐου και Οκτωβρίου. Τελικά, το Νοέμβριο του 1968, κυκλοφορεί το White Album, το μοναδικό διπλό album της μπάντας, ένα αριστουργηματικό και εξαιρετικά ποικιλόμορφο album, όπου μέσα σε αυτό μπορούμε να συναντήσουμε Rock 'n' roll, Soul, Blues, folk, country, Reggae και όλα αυτά να καταφέρνουν να είναι Beatles

 

 

 

«Έγραψαν τα τραγούδια ενώ βρίσκονταν σε απομόνωση με τον Maharishi Mahesh Yogi στην Ινδία κάνοντας ένα διάλειμμα από τη γεμάτη έκθεση ζωή τους. Όπως είπε αργότερα ο John Lennon, “Καθίσαμε στα βουνά τρώγοντας άθλιο φαγητό για χορτοφάγους και γράψαμε όλα αυτά τα τραγούδια”. Επέστρεψαν με περισσότερα υπέροχα τραγούδια από όσα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν. Ο Lennon πέρασε την κοφτερή του ματιά στο κυνικό πνεύμα των “Sexy Sadie” και “Happiness Is a Warm Gun”, καθώς και στην παιδική λαχτάρα των “Julia” και “Dear Prudence”. Η παιχνιδιάρικη pop ενέργεια του Payl Mc Cartney εμφανίστηκε στο "Martha My Dear" και στην αντιστροφή των αμερικανικών αξιών του Chuck Berry, "Back in the U.S.S.R". Η πνευματική λαχτάρα του George Harrison τον οδήγησε στα "Long, Long, Long" και "While My Guitar Gently Weeps", με ένα guest solo κιθάρας από τον Eric Clapton. Ακόμη και ο Ringo Star συνεισφέρει το πρώτο του πρωτότυπο, το “Don’t Pass Me By” με country απόχρωση. Οι Beatles προσπάθησαν λίγο από όλα και όλες τους οι προσπάθειες απέδωσαν καρπούς» (περιοδικό Rolling Stone)

 

Ήδη οι εντάσεις μεταξύ των μελών του συγκροτήματος έχουν ξεκινήσει. Ο Brian Epstein που θα μπορούσε να τις καταστείλει έχει πεθάνει, ενώ η Yoko Ono έχει εισβάλλει ήδη από το 1966 στη ζωή του John Lennon και η επιρροή της πάνω του είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Το 1969, οι δυο τους παντρεύονται και ξεκινούν εκστρατεία υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης. Είναι η χρονιά που όλα τα φώτα είναι στραμμένα πάνω σε αυτό το ζευγάρι. Διαμαρτυρίες και πορείες για την ειρήνη, σύλληψη για κατοχή ναρκωτικών (βρέθηκε στην κατοχή τους κάνναβη), ενώ μεγάλη εντύπωση προκαλεί η επιστροφή στη βασίλισσα από τον John Lennon του τιμητικού μεταλλίου MBE (Members of British Empire) – που είχε απονεμηθεί στους Beatles τέσσερα χρόνια νωρίτερα – ως διαμαρτυρία για την ανάμειξη της Βρετανίας στους πολέμους της Μπιάφρας και του Βιετνάμ

Τον Ιανουάριο του 1969 κυκλοφορεί το “Yellow Submarine” γραμμένο για το ομώνυμο τρίτο film των Beatles. Το film αυτό είναι ένα cartoon σχετικά με ένα ευτυχισμένο βασίλειο που λέγεται Pepperland. Το βασίλειο όμως καταλαμβάνεται από τους κακούς Blue Meanies και οι Beatles παίρνουν ένα “Yellow Submarine” και το σώζουν με την Αγάπη και τη Μουσική. Πέρα από μερικά νέα τραγούδια, το album αυτό δεν έχει να προσθέσει κάτι νέο στη συνεχώς εξελισσόμενη μέχρι τότε δουλειά των Beatles. Τα τέσσερα νέα τραγούδια είναι τα "Only A Northern Song", "All Together Now", "Hey Bulldog" και "It's All Too Much"). Άλλα τραγούδια που υπάρχουν στο album είναι το ομότιτλο που έχει ήδη εμφανιστεί στο “Revolver" και το “All You Need Is Love". Επίσης στο film ακούγονται και 6 instrumental κομμάτια ("Pepperland", "Sea Of Time", "Sea Of Holes", "Sea Of Monsters", "March Of The Meanies" και "Pepperland Laid Waste") που έγραψε ο George Martin

 

 

Τον Σεπτέμβριο του 1969 κυκλοφορεί το “Abbey Road”, το οποίο θα έπρεπε να ήταν το τελευταίο τους album, αλλά τα πράγματα δεν πήγαν έτσι όπως οι Beatles τα είχαν σχεδιάσει. Στην πραγματικότητα, το album που είχαν ετοιμάσει πρώτο για να κυκλοφορήσει ήταν το “Let It Be", με τον τίτλο μάλιστα “Get back”. Επειδή όμως στη διάρκεια αυτών των ηχογραφήσεων η ατμόσφαιρα μεταξύ των μελών του συγκροτήματος είναι ιδιαίτερα τεταμένη, η κυκλοφορία του “Let it be” αναβάλλεται.

Μετά την αναβολή αυτή, αποφασίζεται η δημιουργία ενός νέου album. Έτσι, ηχογραφείται και κυκλοφορεί το “Abbey Road” που είναι και μια προσπάθεια να ξαναβρούν οι Beatles τη διαταραγμένη σχέση τους. Ο δίσκος περιέχει κάποιες από τις γνωστότερες επιτυχίες του συγκροτήματος όπως τα τραγούδια “Here Comes The Sun”, “Something” και “Come Together” και έχει ως εξώφυλλο την περίφημη πλέον εικόνα των Beatles να διασχίζουν τη διάβαση έξω από τα θρυλικά Abbey Road Studios. To album σημειώνει πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία, δεν καταφέρνει όμως το δεύτερο σκοπό του, καθώς ο John Lennon ανακοινώνει στο συγκρότημα την αποχώρησή του. Ήδη, ο ίδιος είχε αρχίσει μαζί με την Yoko Ono να γράφει και να κυκλοφορεί τραγούδια, όπως το περίφημο “Give peace a chance” που είχε κυκλοφορήσει τον Ιούλιο του 1969

 

 

«Ήταν ένας πολύ χαρούμενος δίσκος», είπε ο παραγωγός George Martin, περιγράφοντας αυτό το άλμπουμ στο The Beatles Anthology. “Υποθέτω ότι ήταν χαρούμενο γιατί όλοι πίστευαν ότι θα ήταν το τελευταίο”. Πράγματι, το Abbey Road - ηχογραφήθηκε σε δύο μήνες το καλοκαίρι του 1969 - σχεδόν ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Εκείνο τον Ιανουάριο, οι Beatles ήταν στα πρόθυρα διάλυσης, εξουθενωμένοι και θυμωμένοι ο ένας με τον άλλον μετά τις καταστροφικές συνεδρίες για το ματαιωμένο Get Back LP, το οποίο αργότερα κυκλοφόρησε ως Let It Be . Ωστόσο, αποφασισμένοι να αποχωρήσουν με το ίδιο μεγαλείο με το οποίο είχαν συναρπάσει για πρώτη φορά τον κόσμο στις αρχές της δεκαετίας, το γκρουπ συγκεντρώθηκε ξανά στα Abbey Road Studios της EMI για να φτιάξει το πιο εκλεπτυσμένο άλμπουμ τους: μια συλλογή από υπέροχα τραγούδια φτιαγμένα με προσοχή στη λεπτομέρεια, και στη συνέχεια συνδυασμένα (ειδικά στη δεύτερη πλευρά) με εννοιολογική δύναμη

Δεν υπήρχε θεματική διασύνδεση, εκτός από τη μοναδική ιδιοφυΐα των Beatles. […] Ο George Harrison απέδειξε την επί μακρόν μυστική του αξία ως συνθέτης με το "Something" (αργότερα διασκευάστηκε από τον Frank Sinatra) και το folk-pop διαμάντι "Here Comes the Sun", γραμμένο στον κήπο του φίλου του Eric Clapton μετά από ένα βλοσυρό κύκλο επαγγελματικών συναντήσεων. Ο Lennon, ο McCartney και ο Harrison φέρεται να τραγούδησαν εδώ περισσότερες αρμονίες τριών μερών από οποιοδήποτε άλλο άλμπουμ των Beatles. Αυτό το ζεστό συναίσθημα - η αίσθηση μιας όλο και πιο διχασμένης μπάντας που συγκεντρώνονται θερμά ως φίλοι - μπορεί να είναι ένας λόγος που το Abbey Road έχει γίνει το πιο αγαπημένο άλμπουμ των Beatles όλων των εποχών. (περιοδικό Rolling Stone)

 

Το Μάιο του 1970 κυκλοφορεί και το “Let it be”. Ήδη, η διάλυση των Beatles είχε ανακοινωθεί από τον Απρίλιο. Όπως προαναφέραμε, οι ηχογραφήσεις του “Let It Be" είχαν προηγηθεί των ηχογραφήσεων του “Abbey Road" και επιπλέον είχαν βιντεοσκοπηθεί μαζί με τις πρόβες. Το αποτέλεσμα είναι ένα 80λεπτο ντοκιμαντέρ που, εκτός από τις πρόβες και τις ηχογραφήσεις του γκρουπ στα Twickenham Studios και στα Apple Studios, περιέχει και το περίφημο live που έκανε το συγκρότημα στην ταράτσα της Apple. Στο live αυτό οι Beatles έπαιξαν το “Get back” , το “Don’t let me down”, το “I’ve got a feeling” , το “One after 909” και το “Dig a pony”

 

 

“Το Let It Be είναι ο ήχος του μεγαλύτερου pop group στον κόσμο που βρίσκεται σε πόλεμο με τον εαυτό του. Ο John Lennon έχει δυσάρεστη συμπεριφορά. Το «I Me Mine» του George Harrison είναι για το αμάρτημα της υπερηφάνειας. Μόνο ο Paul McCartney ακούγεται συγκεντρωμένος, σαν το τραγούδι του τίτλου να ήταν η προσωπική του οδός επιβίωσης. Η αρχική ιδέα ήταν ένα άλμπουμ και ταινία ζωντανά στο στούντιο, που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1969, που άφησε τους Beatles τόσο κουρασμένους που εγκατέλειψαν το έργο για να κάνουν το Abbey Road. Ο Phil Spector επέστρεψε στις κασέτες αργότερα, γλυκαίνοντας μπαλάντες όπως το "Across the Universe" και το "The Long and Winding Road" (περιοδικό Rolling Stone)

 

Χρειάστηκε λοιπόν η παρέμβαση του θρυλικού παραγωγού Phil Spector , ο οποίος ανέλαβε να συνθέσει και να διαμορφώσει το τελικό αποτέλεσμα που έμελλε να είναι η τελευταία δουλειά των Σκαθαριών

Η μεγάλη αξία του ντοκιμαντέρ είναι η καταγραφή βήμα-βήμα του αναπόφευκτου τέλους ενός συγκροτήματος που άλλαξε τον ρου της ροκ μουσικής. Αν εξαιρέσει κανείς μερικές ευχάριστες στιγμές, η ταινία παρακολουθεί ένα συγκρότημα σε κρίση. Μάλιστα, όλη αυτή η δουλειά παραλίγο να μην έβγαινε ποτέ, καθώς το αποτέλεσμα δεν ικανοποιούσε τους Beatles

 

 

Οι Beatles παίζουν μαζί σε στούντιο για τελευταία φορά στις 20 Αυγούστου του 1969. Τον Ιανουάριο του 1970 γίνεται το mastering για το "Let It Be", τον Απρίλιο ο Paul McCartney αναγγέλλει τη διάλυση των Beatles και το Μάιο κυκλοφορεί το Let it be

Στην πραγματικότητα, ο Mc Cartney, έδινε συνέντευξη Τύπου στο Λονδίνο, στο πλαίσιο της προώθησης του πρώτου σόλο άλμπουμ του, “Mc Cartney”. Κάποια στιγμή, ερωτάται για τα σχέδια των Beatles στο άμεσο μέλλον. Εκεί, ο Mc Cartney ανακοινώνει ότι ο ίδιος δεν αποτελεί πλέον μέλος τους. Την επόμενη ημέρα, η είδηση βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων σε όλο τον κόσμο. Αυτό που δε γνώριζαν βέβαια, ήταν ότι στην ουσία οι Beatles είχαν πάψει να υφίστανται από το Σεπτέμβριο του 1969, όταν ο Lennon είχε ενημερώσει τα υπόλοιπα μέλη ότι θέλει να αποχωρήσει από το συγκρότημα. Επειδή όμως εκείνο το διάστημα το συγκρότημα βρισκόταν σε επαναδιαπραγμάτευση των όρων του συμβολαίου με την Capitol Records, τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος ζήτησαν από τον Lennon να μη δημοσιοποιήσει ακόμη την απόφασή του, όπως και έγινε.

Οι Beatles πλέον είναι παρελθόν … και ίσως καλύτερα που έγινε έτσι και βρέθηκαν στη σφαίρα του μύθου, παρά να σέρνονται αμήχανα επί δεκαετίες όπως κάποια άλλα συγκροτήματα παράγοντας και αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια

Σημείωση: όλες οι κυκλοφορίες των δίσκων αναφέρονται στις αγγλικές εκδόσεις και όχι στις αμερικανικές που είναι διαφορετικές και περισσότερες από τις αγγλικές. Είναι χαρακτηριστικό πως από τους 12 δίσκους που κυκλοφόρησαν οι Beatles, οι 9 από αυτούς βρίσκονται στην περίφημη λίστα των 500 καλύτερων δίσκων του μουσικού περιοδικού Rolling Stones. Πιο συγκεκριμένα, το Abbey Road (no5 στη λίστα), το Revolver (no11), το Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band (no24), το White Album (no29), το Rubber Soul (no35), το Meet the Beatles (no197), το Hard day's night (no263), το Help (no266) και το Let it be (no342)

Εμείς, αφού ακούσαμε όλους τους δίσκους των Beatles ετοιμάσαμε δύο συλλογές. Στην πρώτη – και πολύ μεγαλύτερη - συλλογή έχουμε τοποθετήσει τραγούδια κάθε ύφους με χρονολογική σειρά κυκλοφορίας, έτσι ώστε να μπορούμε να παρακολουθήσουμε τη σταδιακή ωρίμανση των Beatles, μουσικά και στιχουργικά. Στη δεύτερη συλλογή μαζέψαμε τις αγαπημένες μας μπαλάντες του συγκροτήματος. Καλή ακρόαση!

 

 

 

Love me do (1962)

All my loving (1963)

Don't bother me (1963)

From me to you (1963)

I saw her standing there (1963)

I wanna be your man (1963)

I want to hold your hand (1963)

She loves you (1963)

Twist and shout (1963)

Can't buy me love (1964)

A hard day's night   (1964)

And I love her   (1964)

Eight days a week (1964)

I feel fine (1964)

I should have known better (1964)

I'll follow the sun (1964)

Rock and roll music (1964)

Things we said today (1964)

Day tripper (1965)

Drive my car (1965)

Girl (1965)

Help (1965)

I'm looking through you (1965)

In my life (1965)

It's only love (1965)

Michelle (1965)

Norwegian wood (this bird has flown) (1965)

Nowhere man (1965)

Ticket to ride (1965)

We can work it out (1965)

Yesterday (1965)

You've got to hide your love away (1965)

Eleanor rigby   (1966)

For no one   (1966)

Paperback writer (1966)

Taxman (1966)

Yellow submarine (1966)

A day in the life (1967)

Hello goodbye (1967)

Lucy in the sky with diamonds (1967)

Penny lane (1967)

Sgt _pepper's lonely hearts club band (1967)

She's leaving home (1967)

When I'm sixty four (1967)

With a little help from my friends (1967)

Back in the U.S.S.R (1968)

Birthday (1968)

Don't pass me by (1968)

Happiness is a warm gun (1968)

Hey jude (1968)

I will (1968)

Lady madonna (1968)

Ob-la-di ob-la-da (1968)

Piggies (1968)

Revolution (1968)

Rocky raccoon (1968)

While my guitar gently weeps (1968)

Yer blues (1968)

All you need is love (1969)

Come together (1969)

Don't let me down (1969)

Golden slumbers (1969)

Here comes the sun (1969)

Hey bulldog (1969)

Octopus's garden (1969)

Old brown shoe (1969)

Something (1969)

The ballad of John and Yoko (1969)

Across the universe (1970)

Dig a pony (1970)

Get back (1970)

I me mine (1970)

I've got a feeling (1970)

Let it be (1970)

The long and winding road (1970)

 

Πηγές

https://el.wikipedia.org/wiki/The_Beatles

https://en.wikipedia.org/wiki/The_Beatles_in_Hamburg

https://www.definitelydylan.com/listen/2018/12/16/episode-37-bob-dylan-and-the-beatles-in-the-1960s

https://www.rollingstone.com/music/music-lists/best-albums-of-all-time-1062063/

https://beatlescityexplorer.co.uk/the-beatles-history/

https://rockway.gr/posts/18398-the-beatles/

https://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&id=875

https://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Splatt_Forums&file=viewtopic&topic=11868&start=0

https://www.avgi.gr/entheta/113246_oi-beatles-kai-telos-tis-istorias

Την ώρα που πτωχοί τω πνεύματι ή τη συνειδήσει δήμαρχοι της Ραφήνας, νεοεκλεγέντες ή απερχόμενοι, νίπτουν τας χείρας τους ή επιχαίρουν για την εξόφθαλμη καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, του τελευταίου ποταμού ελεύθερης ροής της Αττικής, βαφτίζοντάς την κόντρα σε κάθε λογική καθαρισμό, ο ευρωβουλευτής Πέτρος Κόκκαλης καταθέτει ερώτηση προς την Κομισιόν. Θυμίζουμε ότι ανάλογη επερώτηση κατέθεσε και το ΚΚΕ στην Ελληνικό κοινοβούλιο. Τα αυτιά του Κικίλια όμως, του απερχόμενου δήμαρχου Ευ.Μπουρνού και της νεοεκλεγείσας Δ. Τσεβά είναι βουλωμένα

 

Η κυβέρνηση συνεχίζει με έργα που θα προκαλέσουν νέες πλημμύρες, νέες «Θεσσαλίες».

Ερώτηση κατέθεσε προς την Κομισιόν ο ευρωβουλευτής Πέτρος Κόκκαλης, για τον τελευταίο ποταμό ελεύθερης ροής στην Αττική και τα έργα που γίνονται σε αυτόν με πόρους από το ΕΣΠΑ, κόντρα στην Πράσινη Συμφωνία και το Νόμο για την Αποκατάσταση της Φύσης που η ΝΔ καταψήφισε, παρά τα όσα λέει στο εσωτερικό της χώρας.

Πρόκειται για το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας όπου προχωράει εκτεταμένη κοπή δέντρων και τσιμεντοποίηση, παρά τις κινητοποιήσεις φορέων, εξειδικευμένων ΜΚΟ και των κατοίκων, με κίνδυνο να προκληθούν καταστροφικές πλημμύρες ως αποτέλεσμα αυτών των παρεμβάσεων.

Ο ευρωβουλευτής τόνισε πως «Η ελληνική κυβέρνηση που τάχα ενδιαφέρεται για την κλιματική κρίση και τις περιοχές που πλήττονται ολοένα και σφοδρότερα, διαρκώς ‘συλλαμβάνεται’ να εγκληματεί εναντίον του περιβάλλοντος και επομένως ενάντια στην ασφάλεια των πολιτών, της περιουσίας τους και της οικονομικής δραστηριότητας που εκείνοι αναπτύσσουν. Προσεγγίσεις αντιμετώπισης των υδάτων που κρίθηκαν πλέον στους τηλεοπτικούς δέκτες όλων των Ελλήνων που είδαν να καταστρέφεται το 20% της αγροτικής παραγωγής στη Θεσσαλία, συνεχίζουν ακάθεκτες δημιουργώντας νέες κλιματικές βόμβες που θα σκάσουν σε μία επόμενη βροχόπτωση.»

Όλη η γραπτή ερώτηση προς την Κομισιόν:

Μετά τις καταστροφικές πλημύρες στη Θεσσαλία, η Ελληνική κυβέρνηση ζήτησε πραγματογνωμοσύνη για τα αίτια, από την Ολλανδική εταιρεία HVA International που είναι εξειδικευμένη στη διαχείριση των υδάτων. Στα συμπεράσματα της HVA αλλά και στην τροποποιημένη θέση της ΕΙΒ (17.11.23) τονίστηκε η ανάγκη αναθεώρησης των μέτρων αντιπλημμυρικής προστασίας με λύσεις βασισμένες στη φύση.

Παρόλα αυτά η Ελληνική κυβέρνηση αγνοεί το πόρισμα που η ίδια παρήγγειλε και συνεχίζει δίχως αναθεωρήσεις σε έργα όπως αυτό της διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, του τελευταίου ποταμού ελεύθερης ροής της Αττικής, με τσιμέντο και κοπή μεγάλου αριθμού δέντρων (περίπου 2000). Πρόκειται για σημαντικής βιοποικιλότητας υγροβιότοπο. Οι κάτοικοι της περιοχής, με τη στήριξη αναγνωρισμένων ΜΚΟ, έχουν ζητήσει ασφαλιστικά μέτρα για την αναστολή των εργασιών και έχουν υποβάλει καταγγελίες στις δανείστριες Τράπεζες (EIB-CEB). Το έργο χρηματοδοτείται από κοινοτικούς πόρους (ΕΣΠΑ 2014-2020).

Ερωτάται λοιπόν η Επιτροπή,

1. Ένα έργο αυτής της σημασίας και κλίμακας, οφείλει να ανασχεδιαστεί στη βάση του Νόμου για την Αποκατάσταση της Φύσης, συνδυάζοντας τον μετριασμό με φυσικές λύσεις;

2. Μπορεί η ΕΕ να συνεχίσει τη χρηματοδότηση έργων, μέσω των Διαρθρωτικών Ταμείων, που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, ακόμα κι αν ο σχεδιασμός τους είχε ξεκινήσει πριν από την έγκριση της;

Αναδημοσιεύουμε μια ανάρτηση του Γιάννη Μακριδάκη σχετικά με την ανακοίνωση του υπουργού Ναυτιλίας περί ίδρυσης σχολής καραβομαραγκών, όταν επί χρόνια το κράτος και η ΕΕ επιδότησαν την καταστροφή 10.000 αλιευτικών σκαφών. Δυστυχώς, δεν φαίνεται να υπάρχει κανένα όραμα και κανένα οργανωμένο σχέδιο. Μόνο αποσπασματικά σχέδια χωρίς ίχνος ευαισθησίας, πολλές φορές αντικρουόμενα μεταξύ τους και πίσω από όλα αυτά, διάχυτη η αίσθηση για οργανωμένα συμφέροντα που επιβάλλουν τη δική τους ατζέντα στο όνομα των πολιτών, ερήμην των πολιτών. Κι εμείς εκεί, δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα

 

Ως άνθρωπος που έχασα την ξύλινη βάρκα του πατέρα μου όταν βγήκε στη σύνταξη και την έκοψε επιδοτούμενος από την ΕΕ και βρίσκοντας ανυπέρβλητα εμπόδια από το νεοελληνικό κράτος στην επιθυμία μας να μου την μεταβιβάσει, πώς νομίζετε ότι νιώθω διαβάζοντας την παρακάτω είδηση:

Τα υπουργεία Ναυτιλίας και Παιδείας σχεδιάζουν τη δημιουργία σχολής καραβομαραγκών, όπως ανακοίνωσε, ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Χρ. Στυλιανίδης σε εκδήλωση για την παρουσίαση του προγράμματος σπουδών της εκπαιδευτικής δομής της ξυλοναυπηγικής.

Όπως αποκάλυψε ο ίδιος «τα προηγούμενα χρόνια καταστράφηκαν δυστυχώς πάνω από 10.000 παραδοσιακά αλιευτικά πλοία. Είναι κρίμα που χάθηκε τέτοιος πλούτος. Πολλά από αυτά τα σκάφη θα μπορούσαν να διασωθούν και να μετατραπούν, με μικρό κόστος, σε ιδιωτικά ή επαγγελματικά σκάφη αναψυχής. Χάσαμε αυτόν τον πλούτο, να μη χάσουμε ούτε ένα επιπλέον».

Έγραψα κάποτε το Λαγού μαλλί, την νουβέλα για την χαμένη αξιοπρέπεια του νεοελληνικού κράτους με ήρωα τον καπτα Σίμο το Σφαντό, που πέθανε προτού προλάβει να κόψει το καΐκι του, αναγκασμένος να φτάσει σε αυτή την απεγνωσμένη κίνηση για να γλυτώσει από την νέα τάξη πραγμάτων, την απειλητική για την αξιοπρέπεια και τη ζωή.

Πήγα προχθές στο καρνάγιο του Παπόρια, του κορυφαίου καραβομαραγκού στο Αιγαίο πέλαγος και τον είδα να κάθεται άεργος και να μιλάει με το κουφάρι της Ρουχουνιώτισας και τα άλλα που περιμάζεψε να σαπίσουν ήσυχα κοντά του.

Ο υπουργός λέει ότι όλη αυτή η καταστροφή γίνηκε μοναχή της. Καταστράφηκαν μόνα τους τα σκαριά, δεν τα κατέστρεψε η πολιτική τους, δεν φταίνε πουθενά αυτοί που κυβερνούν εδώ και δεκαετίες. Δεν φταίει η πολιτική, όλα τα κακά τα πλασάρουν σαν φυσικά φαινόμενα.

Κάθε πολίτης με στοιχειώδη μόρφωση και κοινωνική συνείδηση υποφέρει σ αυτή τη χώρα διότι όσο και να φωνάζει για την καταστροφή που βλέπει να συμβαίνει μπροστά στα μάτια του δεν εισακούγεται ποτέ, λοιδορείται κιόλας , και έρχεται μετά από χρόνια μια στιγμή που διαβάζει από χείλη επίσημα ότι δυστυχώς κάποτε έγινε ζημιά. Μοναχή της. Δεν φταίει κανείς. Πάμε παρακάτω. Το ίδιο θα γίνει σε μερικά χρόνια και με τις Βιομηχανικές ΑΠΕ στα βουνά, στους κάμπους και στα νησιά.

Θα βγει ένας παρόμοιος σαλτιμπάγκος σαν τον Στυλιανίδη στο μέλλον και θα πει δυστυχώς χάθηκαν τα βουνά μας, τα νησιά μας, τα νερά, μας, τη γη μας. Μόνα τους θα χουν χαθεί κι αυτά. Δεν θα φταίει κανένας

«Όταν οι ναζιστές ήρθαν για να πάρουν τους κομμουνιστές, σιώπησα επειδή δεν ήμουν κομμουνιστής.

Όταν φυλάκισαν τους σοσιαλδημοκράτες, σιώπησα γιατί δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους συνδικαλιστές, σιώπησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβαίους σιώπησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος

Όταν ήρθαν να συλλάβουν εμένα, δεν υπήρχε πια κανείς για να διαμαρτυρηθεί».

Martin Niemoeller (1892-1984)

 

Στον απόηχο του σοβαρού τραυματισμού του αστυνομικού και της ναζιστικού αρώματος αντίδρασης της αστυνομίας με την περικύκλωση του γηπέδου βόλευ και τη μαζική προσαγωγή όλων των αρρένων θεατών του αγώνα , αφού προηγουμένως επιτράπηκε στα γυναικόπαιδα να φύγουν, θυμηθήκαμε τρεις περιπτώσεις όπου οι αστυνομικοί πολύ εύκολα τράβηξαν πιστόλι και σκότωσαν παιδιά ανήλικα ή στα όρια της ενηλικιότητας. Φαίνεται πως δεν αξίζουν το ίδιο όλες οι ανθρώπινες ζωές και οι αστυνομικοί φροντίζουν να μας το υπενθυμίζουν διαρκώς. Από την Εφημερίδα των Συντακτών ένα πολύ χρήσιμο άρθρο για όσους δεν θέλουν να ξεχνούν

 

Πώς συνδέονται μεταξύ τους οι τρεις δολοφονίες νεαρών Ρομά από αστυνομικούς μέσα σε τρία χρόνια | Πού βρίσκεται η δικαστική διερεύνηση των υποθέσεων και γιατί θεωρούνται ταξικά εγκλήματα

Η Αλίαρτος, τα Διαβατά και το Πέραμα είναι τρία σημεία του χάρτη θεωρητικά ασύνδετα, όμως κάθε περιοχή σημαδεύτηκε τα τελευταία τρία χρόνια από θανάτους νεαρών Ρομά από αστυνομικά πυρά, με ανατριχιαστικά κοινά μοτίβα τόσο στον τρόπο δράσης όσο και στον τρόπο με τον οποίο στη συνέχεια κάθε υπόθεση πήρε τον δρόμο της Δικαιοσύνης.

Ο Νίκος Σαμπάνης, ο Κώστας Φραγκούλης και ο Χρήστος Μιχαλόπουλος, όλοι τους ανήλικοι ή στα όρια της ανηλικότητας, όλοι τους άοπλοι και όλοι τους Ρομά, δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ, με τους αστυνομικούς να τους καταδιώκουν γνωρίζοντας την ταυτότητά τους, παρά τα όσα ισχυρίστηκαν αργότερα στις καταθέσεις τους. Και στις τρεις περιπτώσεις οι αστυνομικοί προχώρησαν σε καταδίωξη εντός κατοικημένης περιοχής, εκτιμώντας ότι τα θύματα είχαν διαπράξει αδικήματα σε βαθμό πλημμελήματος, και άνοιξαν πυρ ακόμα και όταν το Κέντρο της Άμεσης Δράσης τους έδωσε εντολή (όπως στην περίπτωση του Νίκου Σαμπάνη) να σταματήσουν την καταδίωξη για να μην τεθεί σε κίνδυνο η ασφάλεια διερχόμενων πολιτών. Σε όλες τις περιπτώσεις οι αστυνομικοί πυροβόλησαν με ευθείες βολές, ούτε στον αέρα ούτε στα λάστιχα. Είχαν ανθρωποκτόνο πρόθεση και ας επιμένουν στους ισχυρισμούς τους ότι το έκαναν για εκφοβισμό. Και ακριβώς επειδή τα θύματα ήταν άοπλα και οι δράστες δεν μπορούν να αποδείξουν ότι κινδύνευαν, επικαλούνται τον ισχυρισμό του αυτοκινήτου των θυμάτων ως φονικού όπλου.

Ακόμη μία σημαντική ομοιότητα, τουλάχιστον μεταξύ των δολοφονιών του Νίκου Σαμπάνη και του Χρήστου Μιχαλόπουλου, είναι η εξαφάνιση ουσιωδών αποδεικτικών στοιχείων, όπως και η αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος, δηλαδή τα αυτοκίνητα που οδηγούσαν. Το αυτοκίνητο μέσα στο οποίο σκοτώθηκε από αστυνομικά πυρά ο Νίκος Σαμπάνης το 2021 γύρισε πίσω στον Αιγύπτιο ιδιοκτήτη του και στάλθηκε για παλιοσίδερα τρεις μέρες αργότερα. Στην Αλίαρτο, οι αστυνομικοί καθάρισαν όλο το εσωτερικό του αμαξιού -κηλίδες αίματος και αποτυπώματα, δηλαδή τα πιο κρίσιμα στοιχεία- και οι ίδιοι χρησιμοποίησαν αυτό το αυτοκίνητο για να μεταφέρουν το θύμα στο νοσοκομείο. Όλα αυτά κατά παράβαση των κανονισμών, αφού και στις δύο υποθέσεις τα αυτοκίνητα έπρεπε να είναι καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάκρισης διαθέσιμα να εξεταστούν και να περάσουν από ενδελεχή έλεγχο και εργαστηριακή πραγματογνωμοσύνη.

Μέχρι στιγμής η Δικαιοσύνη αντιμετώπισε τους αστυνομικούς με τον ίδιο τρόπο: κανείς δεν προφυλακίστηκε παρότι κατηγορούνται για ανθρωποκτονίες από πρόθεση και με δόλο (ή ενδεχόμενο δόλο). Όσο για την κυβέρνηση, είχε παρόμοια αντίδραση σε όλες τις περιπτώσεις. Ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, έσπευσε να επισκεφθεί τους επτά κατηγορούμενους αστυνομικούς αμέσως μετά τη δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη και πριν καν οδηγηθούν στον ανακριτή για να απολογηθούν. Ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει την επίσκεψη «συμβολικού και ανθρώπινου χαρακτήρα», με την κίνησή του αυτή να προκαλεί σοβαρές αντιδράσεις για το μήνυμα ασυλίας που παρείχε σε εν δυνάμει μελλοντικούς θύτες.

Επιβράβευση

Εναν χρόνο αργότερα, την ημέρα της δολοφονίας του Κώστα Φραγκούλη, η κυβέρνηση ανακοίνωνε τη χορήγηση επιδόματος 600 ευρώ στους ένστολους. Οσο για την ανθρωποκτονία του Χρήστου Μιχαλόπουλου, ο διάδοχος του Τάκη Θεοδωρικάκου, Γιάννης Οικονόμου, ήταν μεν πιο προσεκτικός στις διατυπώσεις του, ωστόσο βρήκε την ευκαιρία να υπενθυμίσει πως «η αστυνομία δίνει καθημερινή μάχη για την ασφάλεια των πολιτών» και έκανε λόγο για «συνθήκες παραβατικότητας και απείθειας» που πολλαπλασιάζονται, όπως και «οι πιθανότητες να έχεις περιστατικά με τραγική κατάληξη».

«Πόση ακόμη έρευνα χρειάζεται για νεκρούς Ρομά μέχρι να αποφασίσουμε ως κράτος και ως κοινωνία να αντιμετωπίσουμε προληπτικά και με θάρρος τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, για να μη θρηνεί ακόμα μία οικογένεια;», αναφέρει η Πανελλαδική Συνομοσπονδία Ελλήνων Ρομά (ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ) και σημειώνει: «Ενα πάθημα (Νίκος Σαμπάνης, 2021), που έγινε πάθημα (Κώστας Φραγκούλης, 2022) και ξαναγίνεται πάθημα (Χρήστος Μιχαλόπουλος, 2023). Πάντα για Ρομά».

Μέχρι σήμερα σε καμία από τις τρεις περιπτώσεις δεν έχει αποδοθεί στους δράστες ρατσιστικό κίνητρο.

 

 

Δύο χρόνια ανάκριση για τη δολοφονία του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη , της Γιώτας Τέσση

 

Στο στάδιο της ανάκρισης βρίσκεται ακόμα η υπόθεση δολοφονίας του 18χρονου Ρομ Νίκου Σαμπάνη από αστυνομικούς στις 23 Οκτωβρίου 2021 στο Πέραμα. Για την υπόθεση κατηγορούνται επτά αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ, αλλά κανείς δεν προφυλακίστηκε. Η εισαγγελέας που χειρίστηκε τη δικογραφία πρότεινε στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά να παραπεμφθούν και οι επτά σε δίκη για ανθρωποκτονία με δόλο και σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, αλλά το Συμβούλιο με το υπ’ αριθμόν 176/2023 βούλευμα επέστρεψε την υπόθεση στο στάδιο της κύριας ανάκρισης, καθώς διαπίστωσε πλήθος παραλείψεων στη διερεύνηση κρίσιμων ζητημάτων.

Για τις παραλείψεις αυτές η οικογένεια του θύματος φώναζε από την πρώτη στιγμή, κατέθετε υπομνήματα στην ανακρίτρια Πειραιά και στο τέλος ζητούσε την εξαίρεσή της, κάνοντας λόγο για υπόνοιες μεροληψίας εκ μέρους της. Άλλωστε, η ίδια η ανακρίτρια είχε ζητήσει την εξαίρεσή της με το που ανέλαβε την υπόθεση, επικαλούμενη ότι είχε εργαστεί στο παρελθόν στο γραφείο του συνηγόρου υπεράσπισης των αστυνομικών, Αλέξη Κούγια. Τότε η εξαίρεσή της δεν έγινε δεκτή, αλλά, όπως αποδεικνύει το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, ούτε η ανάκριση έγινε σωστά και γι’ αυτό ο φάκελος της υπόθεσης της επιστράφηκε με την επισήμανση να προχωρήσει ξανά σε κύρια ανάκριση, ακολουθώντας συγκεκριμένες αποδείξεις. Τελικά η συγκεκριμένη ανακρίτρια μετατέθηκε από τον Πειραιά στην Αθήνα και την υπόθεση ανέλαβε από την αρχή η νέα ανακρίτρια Πειραιά.

Το πρώτο και κρίσιμο ζήτημα που πρέπει να διερευνηθεί είναι οι συνθήκες τέλεσης της δολοφονίας επειδή, όπως επισημαίνεται στο βούλευμα, η ιατροδικαστική έκθεση δεν διευκρινίζει αν ο θάνατος του 18χρονου ήταν ακαριαίος, ούτε ποιο από τα τραύματα προκάλεσε τον θάνατο, παρόλο που στο αποδεικτικό υλικό της δικογραφίας αποτυπώνεται η κατεύθυνση των βολίδων και συγκεκριμενοποιούνται οι αστυνομικοί που πυροβόλησαν και οι οπές που προκάλεσε το όπλο του καθενός. Γι’ αυτό το Συμβούλιο έχει ζητήσει νέα γνωμοδότηση από τον ιατροδικαστή αφού εκείνος λάβει υπόψη τη βαλλιστική έκθεση, την έκθεση αυτοψίας, το γενετικό υλικό, καθώς και το φωτογραφικό υλικό.

Το δεύτερο και εξίσου κρίσιμο είναι η διερεύνηση για το ποιος οδηγούσε το όχημα στο οποίο επέβαιναν οι ανήλικοι Ρομά και το χρονικό σημείο κατά το οποίο άνοιξαν πυρ οι αστυνομικοί. Οι τελευταίοι ισχυρίζονταν ότι οδηγός του κλεμμένου αυτοκινήτου ήταν ο Νίκος Σαμπάνης και ότι ξεκίνησαν να πυροβολούν βρισκόμενοι σε άμυνα εξαιτίας των επικίνδυνων ελιγμών του αυτοκινήτου. Ωστόσο, σε βιντεοληπτικό υλικό που τράβηξε γείτονας και αναρτήθηκε στο YouTube από το omniatv αποτυπώνεται ότι το αυτοκίνητο ακινητοποιείται, ο οδηγός του κατεβαίνει κι αρχίζει να τρέχει για να γλιτώσει τις σφαίρες. Το ίδιο υποστηρίζουν και οι δύο ανήλικοι Ρομά που ήταν στο αυτοκίνητο, ο ένας εκ των οποίων τραυματίστηκε σοβαρά από τα πυρά των αστυνομικών. Και οι δύο αντιμετωπίζουν το αδίκημα της συνέργειας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας των αστυνομικών, παρόλο που ήταν άοπλοι, όπως και ο Ν. Σαμπάνης. Για όλους αυτούς τους λόγους το Συμβούλιο έχει ζητήσει να σταλεί στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών το συγκεκριμένο βιντεοληπτικό υλικό προκειμένου μέσα από την ανάλυσή του να αποτυπωθούν καρέ καρέ οι θέσεις και οι κινήσεις όλων των εμπλεκομένων.

Ιδιαίτερη αναφορά κάνει το βούλευμα και στις αντιφατικές απολογίες των κατηγορούμενων αστυνομικών σχετικά με τις κινήσεις του αυτοκινήτου, καθώς και στο ότι στο αποδεικτικό υλικό δεν περιλαμβάνονται φωτογραφίες που να παρέχουν συνολική εποπτεία του χώρου. Για τους λόγους αυτούς το Συμβούλιο κρίνει απαραίτητο να ζητηθεί από την ανακρίτρια πραγματογνωμοσύνη που θα απεικονίζει: διάγραμμα της περιοχής, την πορεία του οχήματος, το πού και πότε ακινητοποιήθηκε, καθώς και σε ποιο σημείο βρίσκονταν οι εμπλεκόμενοι σε σχέση με την κατεύθυνση των βολίδων. Ύστερα από αυτά, το Συμβούλιο κρίνει απαραίτητο να κληθούν σε συμπληρωματική απολογία οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί και να τους αποδοθεί και η κατηγορία της απόπειρας ανθρωποκτονίας εναντίον του τρίτου ανήλικου Ρομ, για το αδίκημα σε βάρος του οποίου δεν υπήρξε ρητή κατηγορία.

Δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Νίκου, η οικογένειά του ζητάει ακόμα «Δικεοσίνη», όπως έγραψε ο πατέρας του σε ένα πανό λίγες μέρες μετά τη δολοφονία του Νίκου στις διαδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου το 2021. Η ανορθόγραφη λέξη έγινε σύνθημα για την απονομή δικαιοσύνης σε όλα τα εγκλήματα με δράστες αστυνομικούς. Ήδη από το 2021 οι δικηγόροι της οικογένειας Σαμπάνη (Θανάσης Καμπαγιάννης, Αλεξάνδρα Καραγιάννη, Ηλίας Γιαννόπουλος) προειδοποιούσαν ότι οι χειρισμοί της κυβέρνησης θα όπλιζαν το χέρι και άλλων αστυνομικών και κατήγγελλαν τη στάση τού τότε υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Τάκη Θεοδωρικάκου, που έσπευσε να επισκεφθεί τους αστυνομικούς αμέσως μετά τη δολοφονία, στέλνοντας μήνυμα ασυλίας τους. Ακολούθησαν οι δολοφονίες του 16χρονου Ρομ Κώστα Φραγκούλη στα Διαβατά και του 17χρονου Χρήστου Μιχαλόπουλου στην Αλίαρτο.

Σύμφωνα με τον δικηγόρο Θανάση Καμπαγιάννη, «πρόκειται για τρεις εν ψυχρώ δολοφονίες που παρουσιάζουν πολλά κοινά στοιχεία. Τα θύματα είναι Ρομά και αυτό οι αστυνομικοί δράστες το έχουν αντιληφθεί. Έχουν επίσης αντιληφθεί ότι είναι νέοι άνθρωποι και τους πυροβολούν παρόλο που υπάρχει ρητή αναφορά στον νόμο για μη χρήση όπλου σε τέτοιες ηλικίες. Και οι τρεις γειτονιές (Πέραμα, Διαβατά, Αλίαρτος) είναι φτωχές· δεν έγινε αστυνομική καταδίωξη με κίνδυνο την ασφάλεια διερχόμενων πολιτών στην Κηφισιά, αλλά στο Πέραμα έπεφταν ασταμάτητα 36 σφαίρες. Μιλάμε σαφέστατα για ταξικά εγκλήματα. Ολα τα θύματα είναι άοπλα και ως εκ τούτου δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός των αστυνομικών ότι βρίσκονταν υπό απειλή. Και ακόμη μία ομοιότητα είναι ότι κανένας αστυνομικός, που κατηγορείται για το κακούργημα της ανθρωποκτονίας, δεν προφυλακίζεται».

 

Για 20 ευρώ βενζίνη η ανθρωποκτονία του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη, του Νίκου Φωτόπουλου

Ο Κώστας Φραγκούλης δολοφονήθηκε από 35χρονο αστυνομικό της ομάδας ΔΙΑΣ κατά τη διάρκεια καταδίωξης επειδή δεν πλήρωσε 20 ευρώ σε ένα βενζινάδικο

Η υπόθεση του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη είναι ακόμη μία χαρακτηριστική περίπτωση του πόσο εύκολα «εκπυρσοκροτούν» τα όπλα αστυνομικών όταν πρόκειται για Ρομά. Την εντύπωση αυτή ενισχύει, δυστυχώς, η επίσημη θέση συνδικαλιστικών οργάνων των αστυνομικών που, αντί να εκφράσουν έναν προβληματισμό ή έστω να σιωπήσουν, εκδίδουν ανακοινώσεις που «πυροβολούν» τους εισαγγελείς για τη δικανική τους πεποίθηση…

Η δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη για 20 ευρώ δεν μπορεί παρά να συγκλονίζει την κοινωνία. Ένας 16χρονος, πατέρας μωρού, έπεσε νεκρός τον Δεκέμβρη του 2022 στη δυτική Θεσσαλονίκη από πυρά αστυνομικού επειδή έκανε το μοιραίο λάθος να μην πληρώσει τη βενζίνη που έβαλε στο φορτηγάκι του. Ας θυμηθούμε τα γεγονότα εκείνης της αποφράδας νύχτας.

Ήταν περίπου 1.00 το πρωί όταν ο ανήλικος Ρομά σταμάτησε με το Ι.Χ. φορτηγάκι που οδηγούσε, ιδιοκτησίας του πατέρα του, σε πρατήριο υγρών καυσίμων της οδού Μοναστηρίου. Έβαλε 20 ευρώ καύσιμα, αλλά, αντί να πληρώσει, επιβιβάστηκε στη θέση του οδηγού και έσπευσε να εξαφανιστεί. Ο υπάλληλος του πρατηρίου το ανέφερε στους αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ που είχε δει ότι βρίσκονταν κοντά. Ισχυρίζεται όμως ότι, παρόλο που τους ανέφερε το γεγονός, στη συνέχεια τους απέτρεψε από το να τον καταδιώξουν «γιατί δεν άξιζε τον κόπο για 20 ευρώ». Παρά ταύτα, εκείνοι ενημέρωσαν το κέντρο της Άμεσης Δράσης και άρχισαν μια ξέφρενη καταδίωξη με τραγικά αποτελέσματα. Προσπαθώντας να διαφύγει, ο ανήλικος Ρομά άρχισε να παραβιάζει σηματοδότες και κατευθύνθηκε προς την περιοχή των Διαβατών. Η ΕΛ.ΑΣ. διατείνεται ότι επιχείρησε να εμβολίσει μετωπικά ένα δίκυκλο της ομάδας ΔΙΑΣ. Τότε οι αστυνομικοί τράβηξαν όπλα και τον πυροβόλησαν, με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο του οχήματός του και να προσκρούσει σε παρακείμενο τοιχίο. Μία σφαίρα είχε καρφωθεί στο κεφάλι του.

Δολοφονική... άμυνα

Ως δράστης του φονικού προσδιορίστηκε ένας 35χρονος αστυνομικός της ομάδας ΔΙΑΣ που ισχυρίζεται ότι βρισκόταν σε άμυνα και πυροβόλησε για εκφοβισμό λόγω των επικίνδυνων ελιγμών που πραγματοποιούσε ο 16χρονος, θέτοντας σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα τόσο του ίδιου όσο και των συναδέλφων του. Αυτό είναι το αφήγημα του κατηγορούμενου που, εν τω μεταξύ, έχει αφεθεί ελεύθερος με μόνο περιοριστικό όρο την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα.

Ο εισαγγελέας, ωστόσο, στην πρότασή του προς το δικαστικό συμβούλιο είχε μια ξεκάθαρη αντίληψη των γεγονότων, έχοντας μελετήσει εκτενώς τη δικογραφία και τα στοιχεία. Στον ισχυρισμό του 35χρονου αστυνομικού ο εισαγγελικός λειτουργός σημειώνει: «Αν ήθελε πραγματικά απλώς να εκφοβίσει τον 16χρονο, θα μπορούσε να πυροβολήσει μία ή και περισσότερες φορές στον αέρα». Σχολιάζοντας την ενέργεια του αστυνομικού να πυροβολήσει, ο εισαγγελέας επισημαίνει –μεταξύ άλλων– ότι «πυροβόλησε προκειμένου να αναγκάσει τον 16χρονο να σταματήσει την πορεία του οχήματός του και να τερματίσει με τον τρόπο αυτό την καταδίωξη», ενώ παρακάτω τονίζει: «Ίσως και εμφορούμενος από αισθήματα οργής και εκδικητικότητας για τον επικίνδυνο τρόπο που οδηγούσε ο ανήλικος και την άρνησή του μέχρι τότε να συμμορφωθεί στα σήματα στάσης, σε συνδυασμό με την ελλιπή εκπαίδευση που έχει λάβει και λαμβάνει για την αντιμετώπιση παρόμοιων περιστατικών (εκπαίδευση ως αστυνομικός επί τέσσερις μήνες, εκπαίδευση στη χρήση όπλου άπαξ ετησίως)».

Αναφορικά με την κατηγορία περί άσκοπων πυροβολισμών εξουδετέρωσης, στην εισαγγελική πρόταση επισημαίνεται ότι ο πυροβολισμός «στη συγκεκριμένη περίπτωση απαγορευόταν, καθώς στρεφόταν εναντίον ανηλίκου, όπως γνώριζε ο κατηγορούμενος, χωρίς μάλιστα να αποτελεί μοναδικό μέσο για την αποτροπή επικείμενου κινδύνου θανάτου, αφού αφενός ο 16χρονος επιχειρούσε πλέον μόνο να διαφύγει και δεν επιτίθετο στους αστυνομικούς, αφετέρου θα μπορούσε ο κατηγορούμενος να πυροβολήσει προς εκφοβισμό στοχεύοντας ψηλά». Συμπερασματικά επισημαίνει ότι «δεν επρόκειτο για απόκρουση επίθεσης ενωμένης με επικείμενο κίνδυνο θανάτου ή βαριάς σωματικής βλάβης ανθρώπου, ούτε για διάσωση ομήρων, όπως προβλέπεται από τον νόμο».

Η εισαγγελική πρόταση προκάλεσε δυσφορία σε πολλούς αστυνομικούς. Ωστόσο, αξιοσημείωτη είναι η αντίδραση του πρόεδρου της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, Θόδωρου Τσαϊρίδη, στο Facebook: «Σε μια χώρα που υποτίθεται σοκάρονται καθημερινά από την εγκληματικότητα, που κάθε τρεις και λίγο “αυστηροποιούνται” οι ποινές, που προσφάτως ακούσαμε ότι το βασικό πρόβλημα είναι η μικροεγκληματικότητα και ότι θα πρέπει να δοθεί έμφαση σε αυτόν τον τομέα, το να βάζεις 20 ευρώ και να φεύγεις ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΞΙΟΠΟΙΝΗ ΠΡΑΞΗ με βάση τις ισχύουσες διατάξεις, όπως αναγράφει ο κ. Εισαγγελέας. Δεν υπάρχει κανένα υπηρεσιακό καθήκον να ενεργήσουν οι αστυνομικοί. Θα μπορούσε να αποτελεί κακόγουστο αστείο, αλλά είναι η ελληνική πραγματικότητα το 2023».

Άνετη οπλοχρησία

Η τοποθέτηση αυτή αποτυπώνει ξεκάθαρα πώς βλέπουν οι αστυνομικοί την αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών και την άνεση που νιώθουν στη χρήση των όπλων τους – αντίληψη που προφανώς δεν συνάδει με εκείνη του νομοθέτη. «Βρισκόμαστε στη φάση που περιμένουμε το βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου για την παραπομπή σε δίκη. Ο εισαγγελέας έχει προτείνει να παραπεμφθεί ο κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία με πρόθεση (ενδεχόμενο δόλο) και παράνομους πυροβολισμούς εξουδετέρωσης. Μπορεί η δίωξη να μην περιλαμβάνει το 82α του Ποινικού Κώδικα για ρατσιστικά κίνητρα, όμως ο εισαγγελέας στην πρότασή του υπονοεί ότι υπάρχουν ρατσιστικά κίνητρα, δεχόμενος ότι ο αστυνομικός έχει γνώση ότι καταδιώκει έναν Ρομά ενδεχομένως ανήλικο, όπως του έχει πει ο πρατηριούχος», αναφέρει στην «Εφ.Συν.» ο δικηγόρος της οικογένειας Φραγκούλη, Θεόφιλος Αλεξόπουλος.

«Το σημαντικό της πρότασης είναι ότι δεν υπήρχε υπηρεσιακό καθήκον διότι δεν υφίσταται αξιόποινη πράξη. Πρόκειται για μη καταβολή τιμήματος ήσσονος σημασίας. Αν δεν μου πληρώσουν το ενοίκιο, π.χ, δεν μπορώ να βρω έναν αστυνομικό και να του πω να πιάσει τον νοικάρη. Το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι έκανε μια αναφορά για ρατσιστικά κίνητρα και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζήτησε να διευκρινιστεί αν ο αστυνομικός γνώριζε τη φυλετική καταγωγή του θύματος. Ο ανακριτής ξανακάλεσε τον πρατηριούχο και εκείνος κατέθεσε ότι είπε στους αστυνομικούς πως “το γυφτάκι έβαλε βενζίνη κι έφυγε, αλλά μην τους κυνηγήσετε, θα μπλέξω”. Οι αστυνομικοί μάλιστα λένε στο Κέντρο της Άμεσης Δράσης “καταδίωξη αυτοκινήτου πιθανώς από οικισμό Αγία Σοφία Διαβατών”. Φαίνεται λοιπόν ότι οι αστυνομικοί όχι μόνο γνωρίζουν ότι πρόκειται για Ρομά, αλλά το λένε κιόλας. Στην πρότασή του ο εισαγγελέας αναφέρει ρητώς ότι γνώριζαν πως καταδιώκουν Ρομά. Για μας ένα βασικό μας αίτημα στη δίκη θα είναι η επέκταση της δίωξης για ρατσιστικά κίνητρα», σημειώνει ο κ. Αλεξόπουλος.

 

 

Καταδιωγμένος για ένα δίπλωμα, νεκρός για ένα... κατσαβίδι, της Εύας Παπαδοπούλου

Καθώς η ανακριτική διαδικασία στην υπόθεση της δολοφονίας του 17χρονου Χρήστου Μιχαλόπουλου βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, ένα ένα τα κομμάτια του παζλ που συνθέτουν τον τρόπο με τον οποίο ο νεαρός Ρομ έχασε τη ζωή του από το όπλο του αστυνομικού της ΟΠΚΕ το βράδυ της 11ης Νοεμβρίου στην Αλίαρτο Βοιωτίας τίθενται υπόψη των ανακριτικών αρχών που έχουν αναλάβει να χειριστούν τη δικογραφία. Ο Μιχαλόπουλος, μαθητής νυχτερινού Λυκείου και παράλληλα εργαζόμενος, έπεσε νεκρός από πυροβολισμό που βαφτίστηκε «εκπυρσοκρότηση» και ο ίδιος παρουσιάστηκε αρχικά ως μη Ρομ, μετά ενήλικος και τελικά δυνητικά «επικίνδυνος» από τον 41χρονο κατηγορούμενο αστυνομικό και τον συνήγορο υπεράσπισής του, Αλέξη Κούγια.

Με τον αστυνομικό να βρίσκεται σήμερα ελεύθερος, αφού δεν κρίθηκε προφυλακιστέος μετά την απολογία του, οι δικαστικές αρχές πρέπει να απαντήσουν σε μια σειρά από ερωτήματα, πόσο μάλλον αφού η οικογένεια του θύματος από την πρώτη στιγμή έχει κάνει σοβαρότατες καταγγελίες για αλλοίωση του αποδεικτικού υλικού. Με υπόμνημα που κατατέθηκε στον αρμόδιο ανακριτή, επισημαίνονται εγκληματικές παρεμβάσεις στον τόπο του εγκλήματος. Γιατί μετά τη διακομιδή του Χρήστου στο νοσοκομείο άφησαν μόνο του στο σημείο τον κατηγορούμενο αστυνομικό για να φυλάει τον χώρο; Γιατί μέχρι να φτάσει η Σήμανση ο τόπος του εγκλήματος είχε πλυθεί σχολαστικά με νερό; Γιατί έγγραφα που συμπεριλαμβάνονται στη δικογραφία αναφέρουν πως πλύθηκαν τα χέρια του θύματος πριν γίνουν οι απαραίτητες ιατροδικαστικές και βαλλιστικές εξετάσεις; Πώς πλύθηκε και το εσωτερικό του αυτοκινήτου που οδηγούσε ο 17χρονος και το οποίο χρησιμοποίησε η ΕΛ.ΑΣ. για να τον μεταφέρει νεκρό στο νοσοκομείο, με αποτέλεσμα να έχουν εξαφανιστεί τα πιο κρίσιμα στοιχεία της δικογραφίας για τη διαλεύκανση του εγκλήματος;

Η οικογένεια του θύματος ζητά πλήρη διαφάνεια και δικαιοσύνη, όπως υπογραμμίζει ο δικηγόρος της οικογένειας, Γιάννης Μπαρκαγιάννης, και γι’ αυτό «έχουμε ζητήσει από την ανακριτική αρχή να προβεί σε έρευνα για τα γεγονότα που έχουν να κάνουν με την εξάλειψη των αποδεικτικών στοιχείων». Όπως σημειώνει, αίτημα είναι «να κινηθεί η δίωξη για τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα αδικήματα σε όλους τους υπεύθυνους προανακριτικούς υπαλλήλους». Aυτό είναι και μία από τις βασικές πτυχές της τέλεσης του εγκλήματος που πρέπει να διερευνηθούν, όπως επίσης και ο ισχυρισμός του δράστη ότι το όπλο του εκπυρσοκρότησε χωρίς εκείνος να πατήσει τη σκανδάλη εξαιτίας κίνησης του 17χρονου που ακούμπησε το όπλο «από τον φόβο και τον πανικό του». Ο 16χρονος αδελφός του θύματος, που ήταν και συνοδηγός του στο αυτοκίνητο, την περασμένη Τετάρτη βρέθηκε ενώπιον του ανακριτή και διέψευσε τον ισχυρισμό. Το ίδιο και οι δύο κοπέλες που βρίσκονταν στις πίσω θέσεις του Ι.Χ.

Ζητούνται απαντήσεις

Το ιατροδικαστικό πόρισμα όπως και η βαλλιστική εξέταση που αναμένεται να εκδοθούν μέσα στο επόμενο διάστημα θα διαφωτίσουν τις ακριβείς συνθήκες τέλεσης της δολοφονίας, όπως και τον τρόπο με τον οποίο η σφαίρα διαπέρασε τον αριστερό του αντίχειρα, έφτασε στον λαιμό του και τελικά προκάλεσε ελαφρύ τραύμα στον θώρακα, υποδεικνύοντας πως το θύμα ήταν σκυμμένο, σε στάση που δείχνει πως προσπαθούσε να προστατευτεί. Επιβαρυντικό για τον θύτη είναι και το γεγονός πως βίντεο από παρακείμενο κτίριο που έχει συμπεριληφθεί στη δικογραφία όχι μόνο καταγράφει τις φωνές του αστυνομικού, αλλά αποδεικνύει πως δεν έδωσε καν περιθώριο χρόνου στον 17χρονο να βγει από το αμάξι: από την πρώτη του εντολή να κατέβει το παιδί από το αυτοκίνητο («Κατέβα κάτω, ρε!») μέχρι τον πυροβολισμό μεσολάβησαν μόλις 7 δευτερόλεπτα.

Tα ρατσιστικά αντανακλαστικά του δράστη είναι ακόμα μία διάσταση εμφανής και στην υπόθεση του 17χρονου Χρήστου. Ειδικά αν συνυπολογίσει κανείς τι είχε προηγηθεί: Σύμφωνα με τον δικηγόρο της οικογένειας κ. Μπαρκαγιάννη, ο ανήλικος είχε εντοπιστεί από την ΕΛ.ΑΣ. λίγες μέρες νωρίτερα να οδηγεί το αυτοκίνητο –το οποίο είναι στο όνομα της μητέρας του– χωρίς δίπλωμα για παραβίαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Αυτό εξηγεί γιατί όταν εντοπίστηκε ξανά το βράδυ της 11ης Νοεμβρίου στην Επαρχιακή Οδό Λιβαδειάς - Θηβών, ο Χρήστος επιχείρησε να ξεφύγει από τους αστυνομικούς που ξεκίνησαν την καταδίωξη.

Όπως έχει γίνει μέχρι στιγμής γνωστό, όταν οι αστυνομικοί της ΟΠΚΕ έγραψαν στο σύστημα τις πινακίδες του Ι.Χ. που οδηγούσε ο Χρήστος, βγήκαν τα στοιχεία της μητέρας του, στο όνομα της οποίας είναι καταχωρισμένο το όχημα, όπως επίσης και ότι πιθανόν και πάλι οδηγός είναι ο Χρήστος που προσπαθούσε να διαφύγει επειδή εντοπίστηκε ξανά να οδηγεί χωρίς δίπλωμα. Αυτό συνηγορεί στο γεγονός πως, και σε αυτή την περίπτωση αστυνομικής καταδίωξης, ο δράστης έχει αντιληφθεί εξαρχής την ταυτότητα του Χρήστου. Είναι ενδεικτικό ότι, κατά την απολογία του, ο αστυνομικός προσπάθησε να αποτινάξει την ευθύνη και να παρουσιαστεί ο ίδιος ως δυνητικό θύμα, αφού ισχυρίστηκε πως «ένα μεγάλο κατσαβίδι» που βρέθηκε στη θήκη της πόρτας του αυτοκινήτου θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως όπλο σε βάρος του.

Η οικογένεια έχει αιτηθεί να συμπεριληφθούν στη δικογραφία και οι συνομιλίες μεταξύ του Κέντρου και των αστυνομικών της ΟΠΚΕ, οπότε και είναι πιθανό να φανεί ποιες οδηγίες και ενημερώσεις προηγήθηκαν της δολοφονίας. Τότε, οι ανακριτικές αρχές πρέπει να απαντήσουν αν πρέπει να συμπεριληφθεί το ρατσιστικό κίνητρο στην κατηγορία της ανθρωποκτονίας: αν δηλαδή ο Χρήστος μετουσίωνε στα μάτια του δράστη το προφίλ ενός ανήλικου παραβατικού Ρομ που οδηγούσε χωρίς δίπλωμα.

 

 

Αμηχανία, ειρωνεία και δυσαρέσκεια ακολούθησε την είδηση για τα νέα έγχρωμα τιμολόγια ρεύματος και το κάλεσμα της κυβέρνησης προς τους καταναλωτές να επιλέξουν ένα από αυτά

Σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τις αντιδράσεις, η κυβέρνηση κάλεσε, μέσω του κυβερνητικού της εκπροσώπου, τους καταναλωτές να μην ανησυχούν και ανακοίνωσε πως σύντομα θα βγουν και σε άλλα χρώματα τα τιμολόγια, θα έχουν μάλιστα και γεύσεις για όσους εξακολουθούν να επιλέγουν την παραδοσιακή μέθοδο αποστολής του λογαριασμού στο σπίτι με το ταχυδρομείο. Τόνισε, δε, πως εφόσον οι καταναλωτές δεν μπορούν να το αποφύγουν, ας επιλέξουν τουλάχιστον ένα χρώμα και μια γεύση της αρεσκείας του και ας το απολαύσουν

Στο χορό των κυβερνητικών αντιδράσεων απέναντι στις παράλογες αντιδράσεις των καταναλωτών, μπήκαν και διάφορα στελέχη της κυβέρνησης. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Δημόσιου Ξεπουλήματος, Κώστα Χατζηδάκη, σε μια έκρηξη γνήσιας αγανάκτησης: «Είναι υποκριτικό, άνθρωποι που δηλώνουν 5 και 10 χιλιάρικα εισόδημα το χρόνο, να θέλουν και ηλεκτρικό ρεύμα». Αλλά και ο Υπουργός Υπανάπτυξης, Ακρίβειας και Αρχαίας Ελλάδας, Άδωνις Γεωργιάδης, είχε το δίκιο του: «Δεν κατάλαβα … Οι Αρχαίοι Αθηναίοι που μεγαλούργησαν και ο Μέγας Αλέξανδρος που κατέκτησε τον κόσμο, είχαν ηλεκτρικό ρεύμα; Άντε τώρα με τον κάθε κακομαθημένο ... ». Εξίσου αυστηρός με τους πολίτες που τα θέλουν όλα έτοιμα και φτηνά, χωρίς οι ίδιοι να κοπιάζουν ήταν ο Υπουργός Επικρατείας και Χούντας, Μάκης Βορίδης , ο οποίος πρότεινε στους πολίτες αν θέλουν να έχουν τζάμπα ρεύμα να συνδέσουν το στατικό τους ποδήλατο στο σπίτι με τον πίνακα του ηλεκτρικού ρεύματος και να ποδηλατούν σε βάρδιες. «Πρέπει επιτέλους όλοι μας να βάλουμε πλάτη και πόδι σ’ αυτή τη χώρα για να πάει μπροστά», είπε χαρακτηριστικά

Ο πρωθυπουργός της χώρας προτίμησε να προσεγγίσει διαφορετικά το θέμα και σε βίντεο που ανέβασε στο Τικ-Τοκ, κάλεσε τους πολίτες να μην απελπίζονται και υποσχέθηκε πως με το νέο έτος, θα καθιερωθεί για το ρεύμα happy hour η οποία θα είναι κυλιόμενη και θα ανακοινώνεται κάθε ημέρα από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ ώστε να μπορούν εκείνη την ώρα οι πολίτες να κάνουν μπάνιο, να μαγειρεύουν και να ζεσταίνονται δωρεάν.

Με το μέτρο αυτό συμφώνησε και ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ, Γιώργος Στάσσης, ο οποίος ζήτησε από τους πολίτες ωριμότητα και τους κάλεσε να αναλογιστούν πόσο καλύτερα είναι τα πράγματα τώρα σε σχέση με την εποχή όπου οι βλαχοσυνδικαλιστές είχαν το πάνω χέρι και έκαναν ό,τι ήθελαν. «Τώρα, κάνουμε εμείς ό,τι θέλουμε. Και για τα χρήματά σας μην ανησυχείτε. Πάνε σε σίγουρα χέρια που ξέρουν πώς να τα αξιοποιήσουν» κατέληξε.

 

Μ ένα μεστό κείμενο ο Νίκος Μπελαβίλας ανακοινώνει την απόφασή του να μην συνταχθεί ούτε με τον έναν ούτε με τον άλλον και λέει μεγάλες αλήθειες που εμείς οι αριστεροί δυσκολευόμαστε είτε να τις δούμε είτε να τις παραδεχθούμε δημόσια. Όπως λέει: "Πολύ μεγάλος στην ηλικία και στο νου για άλλη μία διάσπαση. Πολύ μεγάλος για να διεκδικώ το αλάθητο" . Αλλά και πολύ νέος για να παραιτηθεί από τους αγώνες. Απλά θα τους κάνει με τον τρόπο του. Και θα είναι ελεύθερος

 

Αγαπημένες μου συντρόφισσες και σύντροφοι δεν πάει άλλο. Το πάλεψα πολύ, δεν θέλησα να υπογράψω κείμενο αποχώρησης. Μεγάλωσα με τους απόηχους δύο τρομερών βίαιων διασπάσεων, της Τασκένδης του ’55 και αυτής του ’68. Έπειτα είχα την τύχη να ζήσω τις μεγάλες διασπάσεις της νεολαίας, ο ίδιος του «Ρήγα Φεραίου» και της Β’ Πανελλαδικής, και δίπλα μας οι φίλοι, οι συγκάτοικοι των φοιτητικών χρόνων τις δικές του, της ΚΝΕ και της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, των οργανώσεων της εκτός Αριστεράς.

Για όσες και όσους αγνοείτε εκείνες τις μικρές ιστορίες, όλη η Μεταπολίτευση είναι ένα μεγάλο θέατρο διασπάσεων, διαγραφών, αποσχίσεων.Οι πάντες γνωρίζαμε την αλήθεια που οι "άλλοι" αγνοούσαν. Η επιβολή της "δικής" μας αλήθειας γινόταν με ξύλο στις συνελεύσεις, στα αμφιθέατρα, στις αφισοκολλήσεις, στις συγκεντρώσεις και στις διαδηλώσεις. Ποιος θα πάρει το μικρόφωνο, ποιος θα καλύψει το σύνθημα του αντιπάλου, ποιος θα επιβληθεί στο συνδικάτο, στη λέσχη, στο σύλλογο. Μιλάμε για την Αριστερά βεβαίως, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική. Όσες και όσοι δεν το έχουν ζήσει, δεν ξέρουν τι πάει να πει διάσπαση. Έπειτα ΕΑΡ-ΚΚΕεσωτ-Α.Α, ΣΥΝ-ΚΚΕ, ως τις μαζικές αποχωρήσεις την εποχή του 2010 και του 2015.

Τόσο η βία, άλλοτε άγρια φυσική, σωματική και σήμερα λεκτική στο διαδίκτυο, όσο και η κατοχή του αλάθητου των "φωτισμένων" είναι χαρακτηριστικό ενός φανατισμού της Αριστεράς που έρχεται από τους μακρινούς καιρούς των επαναστάσεων. Δεν ξεπερνιέται. Εμπεριέχεται στον γενετικό κώδικα όλων των συλλογικοτήτων που ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο τους τελευταίους τρεις αιώνες. Την ξαναβρίσκουμε ακριβώς την ίδια στις αρχέγονες διαμάχες χιλιετιών των θρησκευτικών αιρέσεων και σεχτών που επιβιώνουν ακόμη.

Πολύ μεγάλος λοιπόν στην ηλικία και στο νου για άλλη μία διάσπαση. Πολύ μεγάλος για να διεκδικώ το αλάθητο.

Να μην πολυλογούμε: Δεν πάει άλλο! «Σπίτι μου» όπως λέγαμε παλιά. Εκεί υπάρχουν πολλά-πολλά να γίνουν. Στο πανεπιστήμιο, στο περιβάλλον, στην ανθρώπινη αλληλεγγύη, στην προστασία μνημείων, στον Πειραιά. Ο καθείς εφ’ ώ ετάχθη. Τουλάχιστον έχοντας την αίσθηση ότι προσφέρεις κάτι στην κοινωνία… και γλυτώνεις στον ψυχίατρο.

Στρατολογήθηκα στην Αριστερά τον Σεπτέμβριο του 1974. Και δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω για αλλού. Ο αποχαιρετισμός αφορά τα όπλα του κομματικού μέλους. Όχι του αριστερού πολίτη. Καλή αντάμωση, και θα υπάρξει κάποτε.

Από τη σουίτα του The One Acropolis μπορεί να αγναντεύει ο Στέφανος Κασσελάκης την παλιά νοικοκυρεμένη Ελλάδα 

 

«Το νέο που φέρνω είναι επιστροφή στην παλιά νοικοκυρεμένη Ελλάδα» που «ο νοικοκύρης είχε το σπίτι του καθαρό, τηρούσε τους κανόνες, τους νόμους και είχε ενδιαφέρον και ενσυναίσθηση για τον γείτονά του” και τηρούσε τους νόμους». Στέφανος Κασσελάκης, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ

Μπορεί η δήλωση του Στέφανου Κασσελάκη για την «παλιά, νοικοκυρεμένη» Ελλάδα να φαίνεται πως έχει παλιώσει, είναι όμως τόσο παλιακή από μόνη της και ειδικά όταν την κάνει ένας – κατά δήλωσή του – αριστερός που καθίσταται διαχρονική. Και επειδή είμαστε βέβαιοι πως ο Στέφανος Κασελάκης θα μας δώσει πολλές αφορμές να μιλήσουμε για δηλώσεις του, κάνουμε σήμερα την αρχή έστω και καθυστερημένα. Και , όχι, δε θα μιλήσουμε για τα γενέθλια του σκύλου του, ούτε για τους διαλόγους του με τον Snik. Αφήνουμε άλλους γι αυτά

Αν δεν γνωρίζαμε την ηλικία του Στέφανου Κασσελάκη, θα υποθέταμε ότι είχε δει πολλές ταινίες της Φίνος Φιλμ. Ταινίες βέβαια που στην πλειοψηφία τους έδειχναν μια Ελλάδα που δεν υπήρξε ποτέ ή δεν τη βίωσε ποτέ το μεγάλο μέρος του πληθυσμού της. Επειδή όμως γνωρίζουμε την ηλικία του και γνωρίζουμε επίσης ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε στις ΗΠΑ, ξέρουμε ότι δεν είναι οι ταινίες που τον ώθησαν σ’ αυτή τη δήλωση. Πιο πιθανό είναι να ζήτησε από το chatGPT να του φτιάξει μια δήλωση. Και το πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης δεν είχε κανένα πρόβλημα να του παρουσιάσει αυτή τη δήλωση που κυκλοφορεί ως αστικός μύθος από στόμα σε στόμα σαν κάτι που έχει υπάρξει πραγματικά.

Γιατί τέτοια ιδανική Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ. Και αν ο Στέφανος Κασσελάκης γεννιόταν σ αυτή την παλιά Ελλάδα που νοσταλγεί, δεν θα μπορούσε να υπάρχει παρά μόνο κρυπτόμενος. Αυτό αναφέρει με γλαφυρό τρόπο σε ανάρτησή του στο fb ζούσε στην παλιά Ελλάδα, ο δικηγόρος Βασίλης Σωτηρόπουλος:

“Στην "παλιά Ελλάδα" που ονειρεύεται ο Στέφανος Κασσελάκης, θα του είχαν κρεμάσει κουδούνια και θα τον περιέφεραν στην πλατεία του χωριού για να τον φτύνουν και να τον εξευτελίζουν λόγω της ομοφυλοφιλίας του.

Δεν θα τον ψήφιζαν ούτε για διαχειριστή πολυκατοικίας.

Ο Στέφανος Κασσελάκης πρέπει κατεπειγόντως να ενημερωθεί για τον "ΚΑΙΑΔΑ" του Λουκά Θεοδωρακόπουλου. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης, δηλ. από τον μοναδικό ΛΟΑΤΚΙ+ εκδοτικό οίκο της χώρας.

Όσοι απορούν με αυτά που γράφω επίσης πρέπει να διαβάσουν αυτό το μικρό βιβλίο, για να μάθουν τί σήμαινε στην παλιά Ελλάδα η έννοια του "νοικοκυριού" για τους ομοφυλόφυλους: δημοσιοποίηση των ονοματεπωνύμων ατόμων που συλλαμβάνονταν σε γκέι πάρτυ στις εφημερίδες, διαπόμπευση, απόλυση, κάποτε φυλάκιση και βασανιστήρια, πείνα και θάνατος.

Έχουμε ακόμη τα αρχεία της "παλιάς Ελλάδας" που δημοσιεύονταν στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ.) τα ονόματα των καταδικασθέντων για "παρά φύση ασέλγεια". Αυτό ήταν το νοικοκυριό κι αυτοί ήταν οι γείτονες που νοιάζονταν για τον διπλανό τους. Έτσι νοιάζονταν. Να μάθουν αν γαμιέται και με ποιόν, για να τον κατακρεουργήσουν.

Αυτό είναι το νοικοκυριό της παλιάς Ελλάδας, γι' αυτό πρέπει να μιλήσουμε έξω από τα δόντια.

Νομίζω ότι τελείωσε η περίοδος χάριτος και έχουν βαρέσει όλοι οι συναγερμοί”

 

Αυτό το μύθο της παλιάς «νοικοκυρεμένης Ελλάδας που «ο νοικοκύρης είχε το σπίτι του καθαρό, τηρούσε τους κανόνες, του νόμους, είχε ενδιαφέρον για τον γείτονά του» καταρρίπτει με δική του ανάρτηση ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Νίκος Μπελαβίλας Γράφει ο Νίκος Μπελαβίλας:

«Να μία εικόνα της "παλιάς νοικοκυρεμένης Ελλάδας". Ο νοικοκύρης στην παράνομη παράγκα της Δραπετσώνας. Με τη φαμίλια του. Έχτισε το φτωχικό του, ζούσε στο βαθύ περιθώριο και στα όρια της παραβατικότητας σε ένα τεράστιο γκέτο, των εργατικών συνοικιών του Πειραιά. Δίπλα του υπήρχαν τεκέδες. Πιο πέρα μπουρδέλα. Από πάνω οι καμινάδες των εργοστασίων ξερνούσαν θάνατο.

 

 

Δεν σεβάστηκε κανέναν νόμο και κανένας νόμος δεν τον σεβάστηκε. Φαγωνόταν με τους γείτονες του για ένα μέτρο γης. Κυνηγιόταν με τον χωροφύλακα και με τον επιστάτη της φάμπρικας. Η μόνη καθαριότητα που μπορούσε να κάνει ήταν το ασβέστωμα. Το βαρέλι με τα παλιόξυλα πού’χε ξεβράσει η θάλασσα στο λιμάνι, ζέσταινε το χειμώνα. Το πάτωμα χωμάτινο αλλά τα παιδιά ξυπόλητα για να μην τρυπήσουν τα παπούτσια τους. Τα είχαν για το Πάσχα. Και τα νερά του απόπατου έτρεχαν στα σοκάκια.

Χιλιάδες ιστορίες να περιγράψουμε την παλιά νοικοκυρεμένη Ελλάδα και άλλες τόσες φωτογραφίες να τη δείξουν σε όσους δεν την ξέρουν. Ιστορίες και εικόνες φρίκης. Ξεκινούν από εδώ και φθάνουν σε εκείνους τους ματωμένους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Εκεί όπου έγινε η άστοχη δήλωση που θέλει να φέρει «την επιστροφή στην παλιά νοικοκυρεμένη Ελλάδα. Στην Ελλάδα που ο νοικοκύρης είχε το σπίτι του καθαρό, τηρούσε τους κανόνες, του νόμους, είχε ενδιαφέρον για τον γείτονά του»

Στις 30/9, ένας από τους πιο γνωστούς αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, η κατάληψη του Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο της Κρήτης, δέχτηκε επίθεση από τις αστυνομικές δυνάμεις και εκκενώθηκε

Ο χώρος αυτός λειτουργεί εδώ και 21 χρόνια. Πρόκειται για ένα κτίριο 3 ορόφων που βρίσκεται στην οδό Θεοτοκοπούλου 18 και είναι ιδιοκτησία της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Χτίστηκε το 1906 και στέγασε αρχικά τη Γαλλική Σχολή Καλογραιών. Στην Κατοχή μετατράπηκε σε Στρατιωτικό Γερμανικό Νοσοκομείο, ενώ μετά την απελευθέρωση και έως το 1985 λειτούργησε ως ιδιωτική κλινική με το όνομα «Ευαγγελισμός». Από τότε και μέχρι το 2002, όταν ξεκίνησε η κατάληψη, το κτίριο είχε εγκαταλειφθεί και ρήμαζε.

Με την κατάληψη έγιναν εργασίες αναστήλωσης και εξωραϊσμού οι οποίες κυριολεκτικά το έσωσαν από την κατάρρευση. Στο χώρο της κατάληψης λειτουργούν μεταξύ άλλων αναρχικές και αντιεξουσιαστικές πολιτικές ομάδες, ομάδες αντιπληροφόρησης, αντιφασιστικές συνελεύσεις, εργατικά σχήματα, φεμινιστικές συλλογικότητες, συνελεύσεις ενάντια στον μιλιταρισμό και τον πόλεμο, συνελεύσεις αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατουμένους, κολεκτίβες εργασίας, βιβλιοθήκη και χώρος διανομής βιβλίων, γυμναστήριο, στούντιο μουσικής και άλλοι χώροι μελέτης και δραστηριοτήτων.

Είναι χαρακτηριστικό πως μια βδομάδα πριν από την αστυνομική επιχέιρηση εκκένωση του χώρου, μια ομάδα από την κατάληψη του Ευαγγελισμού είχε ξεκινήσει από το Ηράκλειο της Κρήτης με προορισμό την χτυπημένη από τη ν πλημμύρα για την Καρδίτσα με σκοπό την παροχή βοήθειας κάθε είδους. Με ομάδες βοήθειας στους καθαρισμούς, με συλλογικά μαγειρέματα και διανομή, με συλλογή και διανομή ειδών πρώτης ανάγκης.

Ενώ λοιπόν η ομάδα από την κατάληψη του Ευαγγελισμού βρισκόταν στη Θεσσαλία βοηθώντας τους χτυπημένους από τον καιρό και την ανυπαρξία της κυβέρνησης, το επιτελικό κράτος του Μητσοτάκη επέλεξε να κάνει τη μόνη δουλειά που ξέρει να κάνει καλά. Αυτή της καταστολής

Κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης ένας από τους ανθρώπους που βρίσκονταν μέσα στο κτίριο κατέφυγε στην ταράτσα και λόγω του κυνηγητού από την αστυνομία βρέθηκε στο κενό από ύψος περίπου 12 μέτρων. Αν και αρχικά μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, εντούτοις οι αστυνομικοί τον πήραν με σπασμένα κάτω άκρα στην Αστυνομική Διεύθυνση Ηρακλείου όπου συνεχίστηκε η διαδικασία της ανάκρισης παρά τους αφόρητους πόνους και τις διαμαρτυρίες του.

 

 

Μια μαρτυρία για τη βάρβαρη και δολοφονική επιχείρηση εκκένωσης του Ευαγγελισμού από τα ΕΚΑΜ έχουμε από αυτόπτη μάρτυρα και συλληφθέντα κατά την επιχείρηση, Οτάσσιο Θεοφίλου , υποψήφιο διδάκτορα

 

"Καλημέρα σε όλες και όλους. Είμαι ένας από τους έντεκα που συνελήφθησαν κατά την διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης στην κατάληψη Ευαγγελισμού τα ξημερώματα του Σαββάτου 30/09. Η πτώση του Α., νεαρού μεταπτυχιακού στο ΠΚ έγινε μπροστά στα μάτια μου. Εκείνη την στιγμή ένοπλος αστυνομικός της ΕΚΑΜ πίεζε με το γόνατο του την πλάτη μου εμποδίζοντας με να αναπνεύσω, ενώ ήδη φορούσα πισθάγκωνα χειροπέδες. Ο νεαρός που έπεσε είχε δεχθεί ήδη ξυλοδαρμό από τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας καθώς τον έσερναν από τα μαλλιά στη μισή ταράτσα μέχρι να του φορέσουν χειροπέδες. Κόσμος από τα γειτονικά μπαλκόνια είχε αρχίσει να διαμαρτύρεται και εκείνη την στιγμή ο Α. βρέθηκε στο χείλος της ταράτσας του κτηρίου και στην συνέχεια σε δευτερόλεπτα στο κενό. Την ίδια στιγμή τα ΕΚΑΜ παρότι ήμουν χειροπεδημένος και μπρούμυτα με κλωτσούσαν στο κεφάλι φωνάζοντας μου στο αυτί ̈βούλωσε το γιατί και εσύ θα βρεθείς στο νεκροτομείο ̈. Αυτό το τρομακτικό γεγονός, η πτώση ενός ανθρώπου από τα δώδεκα μέτρα ύψος ενώ φορούσε πισθάγκωνα χειροπέδες, καθαρά από τύχη δεν οδήγησε στον θάνατο.

Αυτή την στιγμή ο Α. Βρίσκεται νοσηλευόμενος στο ΠΑΓΝΗ καθώς είναι με σπασμένα τα πόδια του και έχει ρωγμώδη κατάγματα στην σπονδυλική του στήλη. Από θαύμα ζει και δεν έμεινε παράλυτος. Το βασανιστήριο του όμως συνεχίστηκε καθώς είχε την ατυχία να πέσει σε βάρδια γιατρού από το Βενιζέλειο που προσπάθησε να κουκουλώσει την υπόθεση, ξαναστέλνοντας τον πίσω στην Αστυνομική διεύθυνση. Εκεί για περίπου δέκα ώρες βρίσκονταν ακινητοποιημένος σε αμαξίδιο καθώς η υποδιευθύντρια της υπηρεσίας ισχυριζόταν ότι είναι καλυμμένη από το εξιτήριο του Βενιζελείου και η μόνη της υποχρέωση είναι να του δίνει κανένα ντεπόν. Μετά από πολύ έντονες διαμαρτυρίες, δεκατρείς ώρες αργότερα τον παρέλαβε το ΕΚΑΒ και τον εισήγαγε στο ΠΑΓΝΗ όπου με τις πρόσθετες εξετάσεις έγινε γνωστό το πλήρες εύρος των τραυματισμών.

Θα ήθελα να επίσης να επισημάνω κάτι ανατριχιαστικό. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Κοντάκης αντιδεοντολογικά επισκέφτηκε χθες τον πολυτραυματία Α. για να του ανακοινώσει ότι θα είναι ο θεράπων ιατρός του και ότι αυτός δεν κάνει διακρίσεις με τους ασθενείς.

Λένε ότι και ο Μένγκελε χαμογελούσε υπέροχα. Δεν είναι δυνατόν ο υπαίτιος του παραλίγο θανάτου του ασθενούς, να βρίσκεται ως θεράπων ιατρός πάνω από το προσκέφαλο του από θέση ισχύος καθώς η υπόθεση πολύ πιθανόν να προχωρήσει στα δικαστήρια. Επιβάλλεται οι ιατρικοί και φοιτητικοί σύλλογοι αλλά και τα όργανα του Πανεπιστημίου να πάρουν θέση. Για του λόγου το αληθές, υπήρξε και δημοσίευμα στο cretalive για το γεγονός το οποίο κατέβηκε στα γρήγορα όταν κατάλαβαν τι ανοησία έχουν κάνει. Να συμπληρώσω ότι για το πρώτο συμβάν με το εξιτήριο στο Βενιζέλειο έχει γίνει ήδη παρέμβαση της ΟΕΝΓΕ και ψάχνουν να βρουν τι έγινε, ίσως τα αρμόδια όργανα να πρέπει να ασχοληθούν και με την συμπεριφορά του κ. Κοντάκη.

Θέλω να ενημερώσω ότι εγώ και οι άλλοι δέκα, έχουμε αφεθεί ελεύθεροι με προφορική εντολή εισαγγελέα. Μαζί με εμένα είναι συλληφθείς ακόμα ένας υποψήφιος διδάκτορας, ο οποίος όμως δεν δύναται αυτή τη στιγμή να τρέξει την υπόθεση. Εκτιμώ ότι υπάρχει λόγος. Το πλήρες κατηγορητήριο θα μας ανακοινωθεί μόλις απολογηθούμε στον ανακριτή μέσα στην εβδομάδα. Κλείνοντας αυτό το κείμενο, θα ήθελα να συμπληρώσω ότι χθες στην διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης στο στέκι του αθλητικού σωματείου Τηγανήτη, προσήχθην ενώ περπατούσα στο δρόμο από την ασφάλεια ηρακλείου καθώς όπως μου είπαν “με γνωρίζουν”.

Προς έκπληξη μου στην Ασφάλεια, συνάντησα άλλες δύο υποψήφιες διδακτόρισσες οι οποίες είχαν επίσης προσαχθεί. Αν αυτό δεν μας προβληματίζει, δεν ξέρω τι άλλο να πω.

Το πανεπιστήμιο είμαστε εμείς και όχι η ΟΠΠΙ ή οι διάφοροι κυβερνητικοί εγκάθετοι σε συγκλητικούς θώκους. Την ευθύνη για ότι έχει συμβεί αλλά και για ότι θα συμβεί την φέρει πλήρως ο Πρύτανης κ. Κοντάκης και η Σύγκλητος με την ομόφωνη έγκριση της επιχείρησης στην συνεδρίαση της 20/07/23. Το ΣΕΕΕΗ σε συνεργασία με φοιτητικούς συλλόγους και άλλους φορείς πρέπει να πάρει ξεκάθαρη θέση για αυτά τα γεγονότα, καθώς ο φασισμός πρώτα έρχεται για τους άλλους και μετά για εμάς.

Γ. Σ. μέλος του ΣΕΕΕΗ Υποψ. Διδάκτορας ΗΜΜΥ στο ΕΛΜΕΠΑ"

 

Η βαρβαρότητα και η μανία με την οποία πραγματοποιήθηκε η εκκένωση επιβεβαιώθηκε σύντομα από τους ίδιους τους αστυνομικούς. Ένας από αυτούς, ο Γιώργος Μαρκογιαννάκης, επιβεβαιώνει αυτό που όσοι κυκλοφορούν στο δρόμο γνωρίζουν: πως οι ειδικές δυνάμεις (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ κλπ) είναι λούμπεν περιθωριακά στοιχεία, ακροδεξιάς ιδεολογίας, αποκρουστικής βαρβαρότητας και ασύλληπτης χυδαιότητας. Ο εν λόγω αστυνομικός φωτογραφήθηκε με υπερηφάνεια έξω από τη σφραγισμένη πόρτα του κτιρίου της κατάληψης του Ευαγγελισμού, μπροστά από όθια τοποθετημένες ασπίδες, ανάρτησε τη φωτογραφία και έγραψε:

«Η διμοιρία μου τα κατάφερε πετάξαμε μετά από 22 χρόνια τους άπλυτους από τον Ευαγγελισμό στο Ηράκλειο. Γαμώ τα σπίτια σας βρωμιάρηδες, η πόλη είναι δική μας. Καρκίνος στα σπίτια σας»

 

 

Ο συγκεκριμένος αστυνομικός, βέβαια, είχε φροντίσει να δώσει δείγματα της πολιτικής του συγκρότησης από παλαιότερες αναρτήσεις του στο fb

 

 

 

Η τελευταία ανάρτησή του όμως προκάλεσε κύμα αντιδράσεων, το οποίο τον οδήγησε σε νέα ανάρτηση για να δικαιολογηθεί, αναφέροντας ότι δεν έκανε αυτός την ανάρτηση , αλλά έπεσε θύμα χάκινγκ του προσωπικού του λογαριασμού. Κάτι σαν την αυτόματη εκπυρσοκρότηση των όπλων των αστυνομικών, δηλαδή. Τόσο πιστευτό. Φυσικά η Ελληνική Αστυνομία, όπως είθισται, ανακοίνωσε πως θα διεξαχθεί ΕΔΕ κλπ κλπ. Όλοι βέβαια γνωρίζουμε πώς θα εξελιχθεί και αυτή η ΕΔΕ

Παράλληλα με την εκκένωση του χώρου, ξεκίνησε ένα πλατύ κίνημα στήριξης της κατάληψης σε όλη την Ελλάδα

 

 

Μαζί με τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, διενεργήθηκαν και Ανοιχτές Συνελεύσεις. Μία από αυτές, πραγματοποιήθηκε στο στο Στέκι του Αυτοοργανωμένου Αθλητικού Σωματείου "Τηγανίτης" και δέχτηκε την απρόκλητη επίθεση της αστυνομίας

Από ανακοίνωση των συμμετεχόντων στην εκδήλωση διαβάζουμε:

"Αστυνομικές δυνάμεις κάθε είδους εγκλώβισαν 100 περίπου ανθρώπους στο Στέκι του Αυτοοργανωμένου Αθλητικού Σωματείου "Τηγανίτης" κατά τη διάρκεια συνέλευσης για τον αγώνα υπεράσπισης της Κατάληψης του Ευαγγελισμού που εκκενώθηκε από τα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ το περασμένο Σάββατο. Επιχείρησαν να εισβάλουν στο χώρο με τα δακρυγόνα στα χέρια. Εν δυνάμει εγκληματίες και δολοφόνοι. Για να σταματήσουν μια συνέλευση!

Ναι, όπως το διαβάζετε: Για να σταματήσουν μια συνέλευση!!! Βάζουν στο στόχαστρο το δικαίωμα του συνέρχεσθαι. Το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση. Αδιανόητα πράγματα. Ξεκάθαρα σημάδια φασισμού.

Όμως εδώ, δεν περνάει ο φασισμός!

Ούτε τώρα, ούτε ποτέ!

Εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην περιοχή και σε συνδυασμό με την ανυποχώρητη στάση των εγκλωβισμένων που αρνούνταν επίμονα να παραδωθούν στις ορδές των τραμπούκων με τα κράνη, τα γκλομπ και τις ασπίδες, κατάφεραν και τους ανάγκασαν να υποχωρήσουν. Φύγανε τα ΜΑΤ με σκυμμένα τα κεφάλια. Ο κόσμος του αγώνα τους νίκησε!

Το κίνημα στην Κρήτη ξέρει να υπερασπίζεται τους ανθρώπους και τους χώρους του.

Η τρομοκρατία δεν μας σταματά!

Ας τρέμει ο φόβος. Δεν θα γίνει νόμος η σιωπή!

Κάτω τα ξερά σας από τους αγωνιστές!

Κάτω τα ξερά σας από τον Ευαγγελισμό!

Κάτω τα ξερά σας από τους τόπους μας και τις ζωές μας!

Ούτε βήμα πίσω!"

 

Ψήφισμα καταδίκης της αστυνομικής βίας εξέδωσαν οι Διδάσκοντες/Διδάσκουσες στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

«Τις ημέρες αυτές το κέντρο της πόλης του Ηρακλείου γνώρισε μια ασυνήθιστη συνθήκη έντασης. Η αιφνίδια έφοδος των αστυνομικών δυνάμεων στην κατάληψη “Ευαγγελισμού” τα ξημερώματα του Σαββάτου και ο σοβαρός τραυματισμός μεταπτυχιακού φοιτητή του Πανεπιστημίου Κρήτης που νοσηλεύεται στο ΠΑΓΝΗ με ρωγμώδη κατάγματα στην σπονδυλική στήληˑ η αναίτια περικύκλωση από μονάδες της Αστυνομίας του στεκιού του αυτοοργανωμένου, και γνωστού για τις αντιρατσιστικές του θέσεις, αθλητικού σωματείου “Τηγανίτης” το απόγευμα της Δευτέραςˑ οι αναίτιες προσαγωγές διαδηλωτών, ανάμεσα στις οποίες και τριών ακτιβιστών-τριών, υποψηφίων διδακτόρων- διδακτορισσώνˑ οι συγκρούσεις διαδηλωτών και αστυνομικών με ρίψη δακρυγόνων και, τέλος, η παρουσία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων σε όλο το κέντρο της πόλης του Ηρακλείου, συνιστούν μια πρωτόγνωρη συνθήκη επιβολής του δόγματος της «μηδενικής ανοχής», που δεν ευθυγραμμίζεται με τις αρχές και τις αξίες ενός πανεπιστημίου, γνωστού για τις δημοκρατικές του ευαισθησίες.

Απέναντι στην αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να διαχειριστεί μια σειρά από σημαντικά περιστατικά κοινωνικών κρίσεων (όπως το ναυάγιο της Πύλου με πάνω από 500 νεκρούς πρόσφυγες και μετανάστες, την οικολογική καταστροφή στο Δάσος της Δαδιάς, τις απώλειες ανθρώπων και την ανεπανόρθωτη καταστροφή των οικοσυστημάτων της Θεσσαλίας), η θεαματική επίδειξη της λογικής «νόμος και τάξη» στην πόλη του Ηρακλείου μας βρίσκει αντίθετους και αντίθετες.

Επιπλέον, σε αυτό το δυστοπικό περιβάλλον μας προβληματίζει έντονα τόσο η ανακοίνωση της Πρυτανικής Αρχής, η οποία προβάλλει εμφατικά την απόδοση του ιστορικού κτιρίου στο Πανεπιστήμιο ως ένα πάγιο αίτημα του Πανεπιστημίου και της πανεπιστημιακής κοινότητας, όσο και το αίτημα προς τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας να παρέμβουν χωρίς να υπάρχει σαφής, τεκμηριωμένος σχεδιασμός της αξιοποίησής του κτιρίου. Μας προβληματίζει παράλληλα και η βεβιασμένη επιλογή των αρμόδιων αρχών να προχωρήσουν σε αυτήν την συγκυρία στην υλοποίησή της επιχείρησης εκκένωσης του κτιρίου.

Πάγιο αίτημα της Πανεπιστημιακής κοινότητας ήταν και είναι η μέριμνα για την στήριξη των φοιτητών/ φοιτητριών, ερευνητών/ερευνητριών, έμπρακτη στήριξη στο ανθρώπινο δυναμικό και στην υπάρχουσα υποδομή, καθώς και η διαχείριση ευαίσθητων ζητημάτων που αφορούν τις ακαδημαϊκές λειτουργίες και την περιουσία του Πανεπιστημίου μέσα από διαδικασίες διαλόγου και συμπερίληψης. Η επίλυση των ζητημάτων που αφορούν την κοινότητά μας δεν επιτυγχάνεται με τρόπους που οδηγούν σε κατασταλτικές λογικές, καθώς αυτές προκαλούν αλυσιδωτές καταστάσεις έντασης στην κοινωνική καθημερινότητα της πόλης και στην πανεπιστημιακή ζωή.

Ζητούμε την άμεση απομάκρυνση των Ειδικών Αστυνομικών Δυνάμεων που έχουν έρθει στην πόλη του Ηρακλείου για τη διαχείριση του περιστατικού και την ανάληψη δράσεων για την μείωση της έντασης τόσο στην πόλη όσο και στο εσωτερικό της ακαδημαϊκής κοινότητας. Ζητούμε την ενίσχυση του διαλόγου στις κοινότητες του Πανεπιστημίου και την αποφυγή ενεργειών που μπορούν να δυναμιτίσουν περαιτέρω το κλίμα, αλλά και να οδηγήσουν σε αυταρχικότερες ενέργειες.

 

Ανακοίνωση εξέδωσαν και οι νοσοκομειακοί γιατροί, κάνοντας λόγο για υπέρμετρη βία εκ μέρους της πολιτείας

«Τις τελευταίες ημέρες συνέβησαν δυο περιστατικά στην πόλη μας που τάραξαν την προεκλογική νιρβάνα της τοπικής κοινωνίας. Το ένα ήταν η διάλυση της κατάληψης του κτιρίου του «Ευαγγελισμού», που κρατούσε κοντά στα 20 χρόνια, και το άλλο ήταν η πολιορκία των γραφείων του αντιφασιστικού αθλητικού σωματείου «Τηγανίτης»

Όσον αφορά την διάλυση της κατάληψης του «Ευαγγελισμού», θα θέλαμε να καταδικάσουμε την άσκηση υπέρμετρης βίας εκ μέρους της πολιτείας, που οδήγησε στο σοβαρό τραυματισμό έναν νεαρό συμπολίτη μας, αφού δεν πιστεύουμε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, πολλώ δε μάλλον όταν ο σκοπός δεν είναι ξεκάθαρος. Εκτιμούμε ότι σαν κοινωνία δεν αντέχουμε άλλο αίμα και άλλες απώλειες νέων ανθρώπων, που για τον ένα ή τον άλλο λόγο υπερασπίζονται αυτό που αντιλαμβάνονται σαν σωστό και δίκαιο.

Επίσης θα θέλαμε να ευχηθούμε, εάν και εφόσον τελικά το κτίριο περάσει στα χέρια του Πανεπιστημίου –και δεν γίνει κάτι ανάλογο με τη “Rosa Nera” αντίστοιχου κτιρίου στα Χανιά, όπου μετά από μια «επιχειρησιακή γυμναστική» της αστυνομίας σήμερα είναι και πάλι στα χέρια αυτοδιαχειριζόμενων ομάδων- να αναδειχθεί και να αξιοποιηθεί προς όφελος των φοιτητών και των πολιτών του Ηρακλείου και να μην γίνει πολυκατάστημα ή ξενοδοχειακή επιχείρηση με σκοπό την εξεύρεση πόρων για το Πανεπιστήμιο.

Σε σχέση με την πολιορκία των γραφείων του «Τηγανίτη» θεωρούμε την ενέργεια αυτή προσβλητική και για το δημοκρατικό αίσθημα και για το θυμικό του Κρητικού λαού. Θυμίζουμε ότι η ιστορία του Τηγανίτη ξεκινάει από τα μαύρα χρόνια της Γερμανικής κατοχής και έχει το όνομα ή παρανόμι, για την ακρίβεια, του λαϊκού ήρωα και αγωνιστή της αντίστασης Γιώργη Βρέντζου. Σε μνήμη της δράσης του, ιδρύθηκε και πήρε το όνομα του αυτό το αθλητικό σωματείο με παράλληλη πολύπλευρη κοινωνική και πολιτική δράση.

Να σημειωθεί ότι τα γραφεία του «Τηγανίτη» στεγάζονται απολύτως νόμιμα στο συγκεκριμένο χώρο και η επιχείρηση της αστυνομίας δεν έγινε για να προστατέψει την νομιμότητα αλλά αμφισβήτησε ευθέως την δυνατότητα ανθρώπων ή ομάδων να συσκέπτονται, να συζητούν και να συνδιαλέγονται ελεύθερα σε μια Ευρωπαϊκή δημοκρατική χώρα. Μας κάνει δε τρομερή εντύπωση η διαφορετική αντιμετώπιση της Ελληνικής αστυνομίας και των πολιτικών προϊσταμένων της, όταν πριν λίγες ημέρες επέτρεψε την πορεία 200 νεοναζί φασιστοειδών από την Κροατία να διασχίσουν ανεμπόδιστα όλη την επικράτεια για να αιματοκυλήσουν την Ν. Φιλαδέλφεια.

Οι νοσοκομειακοί γιατροί του Ηρακλείου θα είμαστε δίπλα σε κάθε πολίτη και ομάδα αυτού του τόπου που με ειρηνικό τρόπο αγωνίζεται και διεκδικεί ένα καλύτερο αύριο για τον ίδιο, τα παιδιά του και τον διπλανό του»

 

Την ίδια στιγμή, σαν σκηνή από σουρεαλιστική ταινία, συνεργεία, με εντολή του πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, αρχίζουν να σφραγίζουν τα παράθυρα του ισογείου και στήνουν σκαλωσιές για να συνεχίσουν το σφράγισμα και των παραθύρων των υπόλοιπων ορόφων. Η αρχαιολόγος Λιάνα Σταρίδα κάνει λόγο για αυθαίρετες και παράνομες ενέργειες και για καταστροφή ενός διατηρητέου μνημείου

«Το ότι ζούμε ένα θέατρο του παραλόγου το γνωρίζουμε πολύ καλά. Όπως γνωρίζουμε πολύ καλά ότι φτάνουμε και ξεπερνάμε τα όρια σουρρεαλιστικών καταστάσεων στην καθημερινή μας ζωή και σε όλα τα πεδία της.

Κάποτε όμως συμβαίνουν πράγματα που αδυνατείς να τα καταλάβεις, που αναρωτιέσαι αν για κάποιο μεταφυσικό λόγο τα βλέπεις όλα ανάποδα!

Ας ξεχάσουμε λοιπόν προς το παρόν το γεγονός της εκκένωσης του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ και όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν σχετικά και ας εστιάσουμε μόνο στο κτήριο.

Το κτήριο, όπως πλέον γνωρίζουμε όλοι και όλες, έχει κηρυχθεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο και μνημείο αναφοράς για την πόλη του Ηρακλείου. Αυτό σημαίνει ότι απαγορεύεται, χωρίς τις απαραίτητες εγκρίσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες, κάθε εργασία που θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφή ή αλλοίωση στο μνημείο.

Το κτήριο εκκενώθηκε στις 5 ξημερώματα Σαββάτου στις 30 Σεπτεμβρίου μετά από επέμβαση ισχυρής αστυνομική δύναμης και έκτοτε τελούσε υπό περιφρούρηση από την αστυνομία.

Σήμερα, Πέμπτη 5/10/2023 συνέβη το αδιανόητο: Συνεργεία, με εντολή του πρύτανη του ΠΚ προχώρησαν σε σφράγισμα των παραθύρων του ισογείου με τσιμέντο και αύριο Παρασκευή θα στήσουν σκαλωσιές (που βρίσκονται ήδη εκεί) για να κτίσουν και τα παράθυρα του ορόφου καθώς και όλα τα ανοίγματα σε όλο το κτήριο!!!

Οι εργασίες, για τις οποίες δεν υπάρχει καμιά εγκριτική απόφαση γίνονται με την επίβλεψη και περιφρούρηση της αστυνομίας που έχει παραταχτεί έξω από τον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ.

Συνιστούν καταστροφή διατηρητέου μνημείου και ενώ υπάρχουν σήματα διακοπής εργασιών από την πολεοδομία και την ΥΝΜΤΕΚ, συνεχίζονται κανονικά.

Υπό κανονικές συνθήκες, η αστυνομία οφείλει να σταματήσει άμεσα κάθε εργασία αντί να "προστατεύει".

Πέραν αυτών των εντελώς παράλογων καταστάσεων προκύπτουν και κάποια άλλα ζητήματα:

-Τι συνέβη και ξαφνικά ξύπνησε η πρυτανεία παραμονές των αυτοδιοικητικών εκλογών ενώ κοιμόταν του καλού καιρού 21 ολόκληρα χρόνια;

-Τι απέγιναν τα προσωπικά αντικείμενα των ανθρώπων που έμεναν μέσα στο κτήριο;

-Τι απέγιναν η δανειστική βιβλιοθήκη, το αναγνωστήριο, τα μηχανήματα και όλα όσα χρησιμοποιούσαν για τις πολιτιστικές και κοινωνικές δράσεις τους οι κάτοικοι του κτηρίου;

-Τι απέγιναν τα πράματα που είχαν συγκεντρωθεί για τους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας;

Ηρακλειώτες και Ηρακλειώτισσες μπορείτε τώρα να κοιμάστε ήσυχοι. Η κατάληψη τέλειωσε. Οι "αλήτες" όπως λένε πολλοί, έφυγαν. Το κτήριο σώθηκε!

Καμαρώστε στις δυο σημερινές φωτογραφίες λοιπόν, το κομψοτέχνημα που δημιούργησαν οι εντολοδόχοι του Πανεπιστημίου Κρήτης»

 

 

Πέρασαν σχεδόν δύο μήνες από τότε. Από χθες, Παρασκευή 1/12, το κτίριο της οδού Θεοτοκοπούλου βρίσκεται ξανά στα χέρια της συλλογικότητας της κατάληψης Ευαγγελισμού. Τουλάχιστον 100 μέλη της κατάληψης, με μια επιχείρηση αιφνιδιασμού, κατάφεραν να σπάσουν τα τσιμεντωμένα παράθυρα και να ξαναμπούν στο κτίριο.

Σήμερα σε ανακοίνωση της συλλογικότητας της κατάληψης Ευαγγελισμού αναφέρεται:

«Σήμερα - 1/12/23 - ανακαταλάβαμε το κτήριο του Ευαγγελισμού, δίνοντας την τελική μας απάντηση σε σχέση με την καταστολή και την στρατιωτικοποίηση της γειτονιάς μας αλλά και του ευρύτερου κέντρου της πόλης.

Βρισκόμαστε εδώ, στο μέρος που δύο μήνες πριν παραλίγο να βρεθεί νεκρός από τα χέρια των ένστολων καθαρμάτων ο σύντροφος μας Α. όταν εισέβαλαν στο κτήριο πάνοπλες δυνάμεις της ΕΚΑΜ και της ΟΠΚΕ. Στο ίδιο σημείο, που εδώ και δύο μήνες κάθε λογής μπάτσοι παρενοχλούν περαστικούς και γειτόνισσες , φοβούμενοι μην και καθίσουν στα σκαλιά του κτηρίου. Στο ίδιο σημείο, που με εντολή της Συγκλήτου του ΠΚ, έγινε σφράγισμα του ιστορικού κτηρίου του Ευαγγελισμού και πρόκληση πλήθους καταστροφών από τους τόνους τσιμέντου που έριξαν. Όλα τα παραπάνω θεωρήθηκαν "παράπλευρες" απώλειες σύμφωνα με τον Πρύτανη, προκειμένου να επιστρέψει το κτήριο στον νόμιμο ιδιοκτήτη του, ταυτόχρονα βέβαια επιστρέφοντας και στην πρότερη του κατάσταση -δηλαδή ρημαγμένο και παρατημένο- και σίγουρα χιλιόμετρα μακριά από το να είναι ανοιχτό προς την κοινωνία.

Σήμερα -όλοι & όλες μαζί- επικυρώνουμε στην πράξη, αυτό που όλη η πόλη το ξέρει : Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ.

Τα τελευταία 21 χρόνια, η κατάληψη Ευαγγελισμού έχει χωρέσει τις επιθυμίες και τις ανάγκες εκατοντάδων ανθρώπων που έχουν περάσει από αυτή. Είναι το σπίτι μας, είναι σημείο συνάντησης, είναι σύμβολο αντίστασης και αγώνα για την πόλη του Ηρακλείου. Ο κόσμος του Ευαγγελισμού, ως κομμάτι του κινήματος και της τοπικής κοινωνίας, έχει δώσει μάχες για τα επίδικα της εποχής, έχει συμμετάσχει σε αγώνες και θα συνεχίσει να το κάνει. Παραμένουμε από την μεριά της ιστορίας, των καταπιεσμένων και των κατατρεγμένων, των εξεγερμένων και των αγωνιστριών. Ενάντια στην ανάθεση, στην εξατομίκευση, την μιζέρια και την απογοήτευση. Ενάντια στον ρατσισμό, τον φασισμό και την πατριαρχία. Ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.

Το Μεγάλο Σπίτι επέστρεψε

21 χρόνια ιστορίας δεν τα σβήνει μια εκκένωση, όπως και την φλόγα στα μάτια και τις καρδιές μας δεν την σβήνει η καταστολή-

Καλούμε κόσμο να στηρίξει την συγκέντρωση αλληλεγγύης αυτή την στιγμή στην Κατάληψη Ευαγγελισμού (Θεοτοκοπούλου 18, Ηράκλειο Κρήτης)

Αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης

Δύναμη σε όλους-ες τους αντιφασίστ(ρι)ες που έδωσαν μάχη με φασίστες και μπάτσους την 1η Νοέμβρη. Αλληλεγγύη στην συντρόφισσα Β.

Η ίδια ιστορία για άλλη μια φορά - οι μπάτσοι πυροβόλησαν γιατί ήταν ρομά. Δεν ξεχνάμε τις κρατικές δολοφονίες των Νίκου Σ., Κώστα Φρ., Χρήστου Μ.

Καλή λευτεριά στην συντρόφισσα Πόλα Ρούπα και τον σύντροφο Κώστα Δημαλέξη που αποφυλακίστηκαν πρόσφατα.

Στέλνουμε σινιάλα αντίστασης σε όλες τις καταλήψεις ανά την Ελλάδα που έχουν δεχθεί ή απειλούνται με καταστολή

Η σκέψη μας με τον σύντροφο Α.

ΥΓ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γείτονες και στις γειτόνισσες που από εκείνη την μέρα μας έδειξαν την αλληλεγγύη τους, αλλά και όλα τα άτομα που σταθήκατε μαζί μας όλο αυτό το διάστημα και φέρνατε κάθε φορά την σημερινή μέρα ένα βήμα πιο κοντά

Η ανακατάληψη είναι μόνο η αρχή!

Κατάληψη Ευαγγελισμού»

 

Η συνέχεια αναμένεται άκρως ενδιαφέρουσα. Το δίδαγμα πάντως που έχουμε πάρει όλοι όσοι ασχολούμαστε με τις κινηματικές δράσεις είναι πως για να πετύχει κάποια, πρέπει να έχει τη στήριξη πολλών, ακόμη και μέσα στην υπόλοιπη φαινομενικά ουδέτερη κοινωνία. Και η κατάληψη Ευαγγελισμού φαίνεται πως την έχει

 

Πηγές

https://tvxs.gr/news/ellada/panepistimio-kritis-ekkenosi-eyaggelismoy-thyella-antidraseon-apo-foreis-gia-tin-astynomiki-aythairesia/

https://tvxs.gr/news/ellada/irakleio-kritis-entones-antidraseis-gia-anartisi-syndikalisti-astynomikoy-meta-apo-ekkenosi-katalipsis/

https://www.efsyn.gr/ellada/koinonia/408047_oi-iereis-tis-nomimotitas-paranomoyn-asystolos

https://luben.tv/stream/233543?fbclid=IwAR3TpyEjlpLFLZxoQTiq8nprzJg-0xC4vCzvnA-WyFaKlzJDaQhzNSS0m4E

https://www.cretalive.gr/eida-akoysa/i-liana-starida-gia-tsimentoma-toy-eyaggelismoy

https://www.2020mag.gr/themata/7278-irakleio-ekkenothike-i-katalipsi-evaggelismoy-meta-apo-21-xronia

https://www.efsyn.gr/ellada/koinonia/413636_epanakatalipsi-ston-eyaggelismo-sto-irakleio