Οι μέρες εορτασμού, οι μέρες μνήμης μπορεί να έχουν ένα σχεδόν γιορτινό χαρακτήρα, αλλά διαθέτυν και τη μελαγχολία της υπενθύμισης "παλιών, καλών ή ένδοξων στιγμών.  Επιμένουμε να λέμε, πως τα σημαντικά πρέπει να τα γιορτάζουμε κάθε μέρα ως βιώματα, ως εμπειρίες και να μη τα βάζουμε σε ένα "οστεοφυλάκιο μνήμης", αποδίδοντας τους τιμές και μνήμη, μία μέρα το χρόνο. Δεν θα έπρεπε αυτό να ισχύει και για κάτι τόσο σημαντικό, όπως είναι ο σεξουαλικός οργασμός; Εκτός αν στη σημερινή παγκόσμα μέρα οργασμού, αυτό που εορτάζεται είναι ο οργασμός δουλειάς ή ο οργασμός της Φύσης, αλλά από τα παγκόσμια γεγονότα και καταστάσεις και τα δύο αυτά είναι άκαιρα και ανεπίκαιρα. Μάλλον ο εορτασμός τους θα ήταν ένας πικρός εορτασμός,  μία τραγική ειρωνία, δεδομένων των συνθηκών και των ανεγκέφαλων ανθρώπων, που επιμένουν ως ηλίθιοι να τις διαμορφώνουν (επί τα χείρω συνηθως).

Τέλος πάντων, δύο λόγια για την παγκόσμια μέρα από το sansimera.gr

Η Παγκόσμια Ημέρα Oργασμού πρωτογιορτάστηκε το 1998, με πρωτοβουλία του αμερικανού εικαστικού καλλιτέχνη και ακτιβιστή του σεξ, Άλεξ Χίρκα.

Ο αμφίφυλος Χίρκα πιστεύει ότι ήταν αναγκαία η καθιέρωση μιας τέτοιας μέρας, όπου θα αποθεώνονται ο oργασμός που αποτελεί το ανώτατο στάδιο της σεξoυαλικότητας, αλλά και οι χαρές του σώματος.

Ως Παγκόσμια Μέρα Oργασμού καθιερώθηκε από τον ίδιο η 8η Αυγούστου, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο.