Από τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» του Καμμένου αναρριχήθηκε στο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα και από εκεί βούτηξε βαθιά στη «Λαϊκή Ενότητα» του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Στη συνέχεια στήριξε για λίγο την «Πλεύση Ελευθερίας» της φίλης της, Ζωής Κωνσταντοπούλου. Ίδρυσε και ένα δικό της κόμμα, το «Μέτωπο Νίκης», αλλά δεν ….

Αναδημοσίευση από mavrioxia.blogspot.com

Κατά τη δίκη των στελεχών της Χρυσής Αυγής, οι συνήγοροί τους ζήτησαν ελαφρυντικά για τους πελάτες τους. Ένα από τα ελαφρυντικά που επικαλέστηκαν πολλοί, ήταν και αυτό του «σύννομου βίου». Για αυτόν τον  «σύννομο βίο»  ενός από αυτούς που τον επικαλέστηκαν ως ελαφρυντικό, θα μιλήσουμε.  Έναν βίο που, εκτός από την τελευταία σύλληψη για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, απαριθμεί άλλες τρεις. Μία για απόπειρα εμπρησμού πρεσβείας με προβοκατόρικο σκοπό το βράδυ που πανηγύριζε ο λαός στους δρόμους για την πτώση της Χούντας, μία για ξυλοδαρμό δημοσιογράφων και άλλη μία για τυφλές βομβιστικές επιθέσεις με δεκάδες τραυματίες. Αν προσθέσουμε στις συλλήψεις αυτές και την κατηγορία για κλοπή όπλων και πυρομαχικών από το στρατόπεδο όπου υπηρετούσε, έχουμε ένα πολύ πλούσιο "σύννομο" βιογραφικό. Το εντυπωσιακό, όμως, είναι πως για όλες τις παραπάνω κατηγορίες, ο Νίκος Μιχαλολιάκος εξέτισε ποινή φυλάκισης μόλις 11 μηνών και 20 ημερών. Σαν κάποιο αόρατο παρακρατικό χέρι να τον προστατεύει δεκαετίες τώρα. Και μπορεί αυτό το ίδιο αόρατο χέρι να του δώσει αναστολή της ποινής του αύριο. Ας θυμηθούμε, όμως, τον «πρότερο έντιμο βίο» του Νίκου Μιχαλολιάκου. 

Οι βόμβες στους κινηματογράφους της Αθήνας

11 Μαρτίου του 1978, βράδυ Σαββάτου. Μία ισχυρή έκρηξη συγκλονίζει τον κινηματογράφο «Έλλη» στην οδό Ακαδημίας, στο κέντρο της Αθήνας, την ώρα που ο κινηματογράφος είναι γεμάτος από κόσμο που παρακολουθεί τη σοβιετική ταινία «Ουράνιο  Τόξο». Σύμφωνα με την ανακοίνωση των αρχών, η βόμβα ήταν πολύ μεγάλης ισχύος, ενώ στο εσωτερικό της υπήρξαν μεταλλικά κομμάτια για να προκληθεί μεγαλύτερη βλάβη στα θύματα.

Από την έκρηξη τραυματίζονται τελικά 18 άτομα, ενώ τρεις από αυτούς νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση. Ο 19χρονος οξυγονοκολλητής Στυλιανός Τσώνης νοσηλεύεται με σπασμένα τα δυο πόδια από το ύψος της λεκάνης. Οι άλλοι δύο βαριά τραυματίες είναι ο 20χρονος φοιτητής Ιωάννης Μποζίκης, ο οποίος έχει τραυματιστεί στη μέση και τα πόδια του και ο 17χρονος οικοδόμος Νίκος Κούρτσης, που θα χειρουργηθεί στο παχύ έντερο, καθώς έχει τρυπηθεί από τα θραύσματα της βόμβας.

Τρεις μήνες αργότερα, στις 20 Ιουνίου, πάλι σε ώρα προβολής, μία ακόμη βόμβα εκρήγνυται στον κινηματογράφο «Ρεξ» αυτή τη φορά, στην οδό Πανεπιστημίου. Και εδώ, η ταινία που προβαλλόταν ήταν σοβιετική με τον τίτλο “Ο πόλεμος σε όλα τα μέτωπα”. Ο μηχανισμός της βόμβας ήταν παρόμοιος με αυτόν του κινηματογράφου «Έλλη», και προκάλεσε 15 τραυματίες.

Οι δύο αυτές βομβιστικές ενέργειες δεν ήταν οι μοναδικές. Και οι δύο εντάσσονται σε ένα κύμα  παρόμοιων τρομοκρατικών ενεργειών που ξεκίνησαν σχεδόν αμέσως μετά την πτώση της χούντας και κορυφώθηκαν τη διετία 1977-1978. Οι επιθέσεις είχαν πάντοτε αριστερούς στόχους: περιοδικό Αντί, εφημερίδα Αυγή, γραφεία ΚΚΕ εσ., ΚΝΕ, βιβλιοπωλεία, καταστήματα με σοβιετικά προϊόντα κλπ. Μπορούμε να διαβάσουμε έναν κατάλογο των επιθέσεων αυτών εδώ

Αξίζει, δε, να αναφερθεί πως κατά την επέτειο της πτώσης της χούντας, στις 23 Ιουλίου 1978, εξερράγησαν 13 βόμβες στην Αθήνα, ενώ στις 17 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους εξερράγησαν άλλες 39 βόμβες από ανθρώπους που θέλησαν να τιμήσουν τη μνήμη του αρχιβασανιστή της χούντας Ευάγγελου Μάλλιου, ο οποίος δύο χρόνια νωρίτερα είχε εκτελεστεί από τη «17 Νοέμβρη»

Τελικά, στις 31 Ιουλίου 1978, η Γενική Ασφάλεια Αθηνών ανακοινώνει ότι εξάρθρωσε φασιστική τρομοκρατική οργάνωση και έχει συλλάβει εννέα άτομα. Ανάμεσά τους ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος, έφεδρος αξιωματικός την εποχή εκείνη. Σε αυτούς τους 9 συλληφθέντες, προστίθεται λίγες ημέρες αργότερα και ένας δέκατος κατηγορούμενος ο Αριστοτέλης Καλέντζης, ο οποίος ήταν ήδη φυλακισμένος από το 1977 για προηγούμενες βομβιστικές επιθέσεις, ως ο αρχηγός της ομάδας.

1. Η Γενική Ασφάλεια Αθηνών επέτυχε να αποκαλύψει και εξαρθρώσει τρομοκρατική ομάδα, μέλη της οποίας προέβησαν κατά την τελευταία τριετία σε έκνομες ενέργειες, όπως αναγραφή φασιστικών συνθημάτων, διανομή προκηρύξεων, σπάσιμο βιτρινών βιβλιοπωλείων, επιθέσεις κατά γραφείων κομμάτων και τοποθετήσεις βομβών.

2. Προσάγονται αύριο τη μεσημβρία στον εισαγγελέα κατηγορούμενοι για κατάρτιση και συμμετοχή σε τρομοκρατική ομάδα προς διάπραξη εγκλημάτων δια της χρήσεως εκρηκτικών υλών κλπ., οι:

α) ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ Νικόλαος, ετών 21, στρατιώτης

β) ΜΑΡΙΟΥΚΛΑΣ Αλέξανδρος, ετών 19, απόφοιτος Γυμνασίου

γ) ΠΑΠΟΥΤΣΑΣ Δημήτριος, ετών 22, ναύτης

δ) ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Γεώργιος, ετών 22, φοιτητής της Φυσικομαθηματικής,

οι οποίοι αφήρεσαν από στρατιωτική μονάδα εκρηκτικούς μηχανισμούς, τους οποίους και εχρησιμοποίησαν.

3. Ομοίως προσάγονται κατηγορούμενοι για συμμετοχή στην ανωτέρω τρομοκρατική ομάδα, υπόθαλψη καθώς και γνώσι και μη ανακοίνωση στις Αρχές οι:

α) ΠΑΞΕΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Λογγίνος, ετών 35, ανεπάγγελτος

β) ΠΑΓΩΝΗΣ Αχιλλεύς, ετών 39, πολιτικός υπομηχανικός

γ) ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ Αθανάσιος, ετών 21, στρατιώτης

δ) ΜΑΡΗΣ Θεόδωρος, ετών 20, φοιτητής Γεωλογίας.

ε) ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Ιωάννης ετών 37, Ιδιωτικός υπάλληλος.

4. Από το ανακριτικό υλικό συνάγεται ότι εκρηκτικοί μηχανισμοί, παρόμοιοι με αυτούς που κατείχαν οι ανωτέρω, εχρησιμοποιήθηκαν στις βομβιστικές ενέργειες που έγιναν τον τελευταίο καιρό.

5. Κατασχέθηκαν εμβλήματα, φωτογραφίες με στολή “Ες Ες” προκηρύξεις και διακηρύξεις αρχών.

6. Ενδείξεις προκύπτουν και κατ’ άλλων προσώπων, για την εξακρίβωση της ευθύνης των οποίων θα συνεχιστεί η έρευνα με αμείωτη έντασι».

Πέμπτος από αριστερά, ο Νίκος Μιχαλολιάκος

Αξίζει να σημειωθεί πως στο στρατόπεδο που υπηρετούσε ο Νίκος Μιχαλολιάκος είχε σημειωθεί κλοπή εκρηκτικών και όπλων. Ο Μιχαλολιάκος κατηγορήθηκε για την κλοπή και τελικά τιμωρήθηκε με αλλαγή ειδικότητας και σώματος (από έφεδρος αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων σε έφεδρος αξιωματικός φύλακας Υλικού Πολέμου)

Αρχικά, οι 10 κατηγορούμενοι παραπέμπονται για παράβαση του νόμου «περί καταστολής της τρομοκρατίας και προστασίας του Δημοκρατικού πολιτεύματος» και συγκεκριμένα «για κατάρτιση και συμμετοχή σε τρομοκρατική ομάδα, προς διάπραξη εγκλημάτων δι’ εκρηκτικών υλών», αδίκημα κακουργηματικού βαθμού.

Στην πορεία, όμως, με βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου, ο Νίκος Μιχαλολιάκος οι συγκατηγορούμενοί του παραπέμπονται απλά για παράβαση του νόμου «περί όπλων και εκρηκτικών υλών», κάτι που σήμαινε πλημμέλημα.

Πρώτος από αριστερά, ο Νίκος Μιχαλολιάκος

Αυτή η σκανδαλωδώς ευνοϊκή μεταχείριση προς το Μιχαλολιάκο, μας θυμίζει και την τωρινή υπόθεση της δίκης της Χρυσής Αυγής, η οποία δεν δικάζεται ως τρομοκρατική οργάνωση, αλλά ως εγκληματική, κάτι που συνεπάγεται αρκετά χαμηλότερες ποινές

Για την ιδιαίτερη εύνοια με την οποία αντιμετωπίστηκε από το νόμο ο Μιχαλολιάκος, γράφει ο Χάρης Κουσουμβρής, πρώην στέλεχος της Χρυσής Αυγής, στο βιβλίο του  «Γκρεμίζοντας το μύθο της Χρυσής Αυγής»:

«Στην ανάκριση του απαγγέλλονται κατηγορίες για 11 κακουργήματα, από τα οποία τα μισά σχεδόν όπως ισχυρίζεται, προέβλεπαν την ποινή των ισόβιων δεσμών. Στην δίκη που ακολουθεί του επιβάλλεται ποινή 13 μηνών (στο Εφετείο 11)! Που αποδίδονται αυτές οι ποινές; Είναι άξιο απορίας. Βοά ο κόσμος για έλεγχο της κρατικής στον εθνικιστικό χώρο. Αδίκως;»

Στο βιβλίο του, ο Χάρης Κουσουμβρής ερμηνεύει αυτή τη σκανδαλώδη εύνοια προς το Μιχαλολιάκο, παραθέτοντας φωτοτυπίες μαρτυρικών καταθέσεων του Νίκου Μιχαλολιάκου όπου φαίνεται ότι δίνει ονόματα «συντρόφων» του στην Ασφάλεια. 

Είναι γνωστό, επίσης, ένα έγγραφο που αποδίδεται στην ΚΥΠ και το οποίο αναφέρει τον Νίκο Μιχαλολιάκο ως ειδικό συνεργάτη της, μισθοδοτούμενο από αυτήν. Στη σχετική λίστα των ειδικών συνεργατών της ΚΥΠ, αναφέρονται μαζί με το Μιχαλολιάκο και ο Κωνσταντίνος Πλεύρης, πατέρας του βουλευτή της ΝΔ Θάνου Πλεύρη, καθώς και ο Γρηγόρης Μιχαλόπουλος, ο εκδότης της γνωστής φιλοχουντικής εφημερίδας «Ελεύθερη Ώρα», ο οποίος βρέθηκε πολλά χρόνια αργότερα στη φυλακή, κατηγορούμενος για εκβιασμούς μεγαλοεπιχειρηματιών

Το έγγραφο αυτό βρίσκεται αναρτημένο στον ιστότοπο των Wikileaks  και οφείλουμε γι αυτό να το λάβουμε σοβαρά υπόψη. Το ότι ο Μιχαλολιάκος συνεργαζόταν με τις κρατικές υπηρεσίες ασφάλειας ήταν μια κατηγορία που απηύθυναν στο Μιχαλολιάκο και άλλοι πρώην «σύντροφοί» του, εκτός από τον Κουσουμβρή. Μια ερμηνεία που εξηγεί εν πολλοίς και την περίεργη εύνοια που συναντούσε ο Μιχαλολιάκος

Ας γυρίσουμε, όμως, το ρολόι του χρόνου ακόμη πιο πίσω και ας πάμε στο Νοέμβριο του 1973, τις ημέρες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, προκειμένου να παρακολουθήσουμε και άλλα στιγμιότυπα από τον πρότερο έντιμο βίο του Μιχαλολιάκου.

Ο Μιχαλολιάκος στην εξέγερση του Πολυτεχνείου

Ο Νίκος Μιχαλολιάκος γεννήθηκε το 1957, συνεπώς το Νοέμβρη του 1973 ήταν μόλις 16 ετών. Όπως όμως έχει δηλώσει και ο ίδιος, είχε ξεκινήσει την πολιτική του δράση πριν συμπληρώσει τα 16 του χρόνια, εντασσόμενος στο φασιστικό κόμμα της «4ης Αυγούστου», την οργάνωση του Κώστα Πλεύρη, τη μόνη οργάνωση που επέτρεπε τη λειτουργία της το δικτατορικό καθεστώς.

Η πρώτη καταγραφείσα δράση του Μιχαλολιάκου ήταν τα βράδια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.  Αυτή η δράση καταγράφεται από το Γιάννη Περδικάρη στο βιβλίο του «Χρυσή Αυγή – Πολιτικός Οδοδείκτης», που το υπογράφει με το ψευδώνυμο Ίων Φιλίππου

Ο Γιάννης Περδικάρης, συνιδρυτής της Χρυσής Αυγής, στενός συνεργάτης του Μιχαλολιάκου και συγγραφέας των βασικών ιδεολογικών κειμένων της οργάνωσης, ήταν φοιτητής στη Σχολή Μηχανολόγων του Μετσόβιου την περίοδο της εξέγερσης.

«Την πρώτη βραδιά της εξέγερσης», γράφει ο Περδικάρης, «μια μεγάλη ομάδα εκατό νεολαίων ξεκίνησε από τα γραφεία της Τετάρτης Αυγούστου με κατεύθυνση τους δρόμους πέριξ του Πολυτεχνείου. Εκεί συναντήσαμε και αρκετούς άλλους αντιφρονούντες [με τον όρο αυτό, ο Περδικάρης περιγράφει τους χουντικούς, αντιφρονούντες δηλαδή προς το φοιτητικό κίνημα] και “αντιφρονούντες”, δηλαδή παρακρατικούς και ασφαλίτες.

»Αργότερα, οι αντιφρονούντες πύκνωσαν σημαντικά, ώστε σε μια σύσκεψη του δρόμου στις 11.00 τη νύχτα, αποφασίστηκε η οργάνωση εισβολής στο Πολυτεχνείο. Η έλλειψη σχεδιασμού αλλά κυρίως στιβαρής ηγετικής ομάδας, αποσόβησε τελικά μια τέτοια εξέλιξη. Έτσι, επιδοθήκαμε μέχρι πρωίας στην παρεμπόδιση και αποτροπή της τροφοδοσίας των εγκλείστων από τις εξωτερικές ομάδες περιφρούρησης, περιφερόμενοι στους κήπους του Μουσείου, την Τοσίτσα και την Στουρνάρη»

«Την βραδιά του Πολυτεχνείου», συνεχίζει ο Περδικάρης, «η ίδια περίπου ομάδα νεολαίων, ήταν συγκεντρωμένη έξω από τα γραφεία της Τετάρτης Αυγούστου, γωνία Μπουμπουλίνας και Αλεξάνδρας. Έλειπαν όσοι είχαν αποφασίσει να αναμειχθούν στα γεγονότα στο πλευρό των δυνάμεων καταστολής, όπως ο Ηλίας Τσιαπούρης και πολλοί εθνικιστές-χουντικοί. Μαζί μου ήταν ο Αριστοτέλης Καλέντζης και ο Νίκος Μιχαλολιάκος. Παραμείναμε μέχρι αργά συνομιλώντας και περιμένοντας τις εξελίξεις. Κατά τις 1.00 μ.μ., σε μια καπνισμένη ατμόσφαιρα που μύριζε κυριολεκτικά μπαρούτη έφτασε κοντά μας από την Μπουμπουλίνας, ένα άγημα αστυνομικών με άγριες διαθέσεις και κραδαίνοντας τα κλομπς. Κάποιος φώναξε, “νεολαία Μεταξά, νεολαία Μεταξά”. Δε νομίζω ότι οι αστυνομικοί κατάλαβαν τι εννοούσε. Προλάβαμε να υποχωρή

Ο Μιχαλολιάκος στη Βρετανική Πρεσβεία – Η πρώτη σύλληψη

Την ημέρα που η Ελλάδα πανηγύριζε την πτώση της χούντας και περίμενε  την άφιξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, μια ομάδα νεαρών εθνικοσοσιαλιστών από την οργάνωση «Κόμμα 4ης Αυγούστου» του Κώστα Πλεύρη,  αναρριχώνται στα κάγκελα της Πρεσβείας της Μεγάλης Βρετανίας, με σκοπό να την κάψουν, προφανώς προβοκατόρικα και με σκοπό να προκαλέσουν χάος

Είναι ο Μιχαλολιάκος, ο Περδικάρης και ο Καλέντζης. Τους αντιλαμβάνεται, όμως, μια αστυνομική περίπολος και τους συλλαμβάνει. Σύμφωνα με τον Περδικάρη, ο Καλέντζης με ψυχραιμία έκρυψε το σχέδιο του κτηρίου που είχε πάνω του όταν συνελήφθησαν, αφού είχαν αναρριχηθεί στα κάγκελα της πρεσβείας. Έτσι, με δεδομένη την ένταση εκείνης της ιδιαίτερης βραδιάς αφήνονται τελικά ελεύθεροι.  

Η κηδεία του αρχιβασανιστή Μάλλιου – Η δεύτερη σύλληψη

Στις 14 Δεκεμβρίου του 1976, η οργάνωση της "17 Νοέμβρη" δολοφονεί τον αρχιβασανιστή της χούντας Ευάγγελο Μάλλιο. Στις 16 Δεκεμβρίου γίνεται στο Α' νεκροταφείο η κηδεία του, η οποία αποτελεί την αφορμή για μια μεγάλη σύναξη χουντικών και φασιστών. Δε θα μπορούσε βέβαια να λείπει από αυτή τη φασιστοσύναξη και ο Νίκος Μιχαλολιάκος.

Την ώρα που ο υφυπουργός της χούντας Γεώργιος Γεωργαλάς εκφωνεί έναν εμπρηστικό επικήδειο λόγο, οργανωμένοι νεοφασίστες και χουντικοί επιτίθενται σε δημοσιογράφους, οι περισσότεροι από τους οποίους κατέληξαν στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση.

Από το βιβλίο του Γ.Κρεμμυδά
"Οι άνθρωποι της Χούντας μετά τη Δικτατορία"

Παρά την αδράνεια των παριστάμενων αστυνομικών, κάποιοι ελάχιστοι δράστες αναγνωρίστηκαν αργότερα από φωτογραφίες. Μόλις 3 από αυτούς καταδικάστηκαν σε ελαφρές ποινές 2,5 μηνών στο αυτόφωρο, ενώ ένας ανήλικος γιος απόστρατου αξιωματικού τέθηκε στην επιμέλεια ειδικής επιμελήτριας ανηλίκων

Λίγες ημέρες αργότερα, στις 23 Δεκεμβρίου 1976, συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται άλλοι 3 τραμπούκοι για τα έκτροπα. Ο ένας από αυτούς είναι ο Νίκος Μιχαλολιάκος

Τελικά, η δίκη γίνεται μεταξύ 9 και 13 Μαΐου 1978 στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών. Οι περισσότεροι από τους κατηγορούμενος αθωώνονται, ενώ 5 από αυτούς καταδικάζονται σε ποινές 10 μηνών έως 3 ετών. Μεταξύ αυτών είναι και ο Αριστοτέλης Καλέντζης.

Τρεις κατηγορούμενοι απουσίαζαν, μεταξύ των οποίων ο Νίκος Μιχαλολιάκος. Οι δύο από αυτούς δικάζονται ερήμην, ενώ για τον Νίκο Μιχαλολιάκο αποφασίζεται να διαχωριστεί η δίκη, καθώς είχε ήδη καταταγεί στο στρατό (από τα τέλη του 1977) και το δικαστήριο αποφάσισε να διαχωρίσει την υπόθεση γι’ αυτόν και άλλον έναν κατηγορούμενο, κρίνοντας ότι δεν είχαν κλητευθεί εμπρόθεσμα.

Τελικά, στις 28 Ιουλίου 1978 ανακοινώνεται ότι η δίκη συνολικά για όλους θα γίνει στο Εφετείο στις 5 Σεπτεμβρίου, οπότε και ο Νίκος Μιχαλολιάκος θα πρέπει να παρουσιαστεί στο δικαστήριο. Η δίκη όμως δε θα γίνει ποτέ, καθώς ο Νίκος Μιχαλολιάκος θα συλληφθεί στο μεταξύ εκ νέου για την υπόθεση με τις βόμβες.

Τελικά, ο Μιχαλολιάκος δε θα δικαστεί ποτέ για την υπόθεση αυτή, καθώς τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνταν παραγράφηκαν πέντε χρόνια μετά το συμβάν, το Δεκέμβριο του 1981

Η πολιτική δράση του Μιχαλολιάκου

Ήδη, ο Μιχαλολιάκος έχει βγει από τη φυλακή έχοντας εκτίσει ποινή 11 μόλις μηνών για την υπόθεση των δολοφονικών εκρήξεων στους δύο κινηματογράφους και το 1980, ιδρύει την οργάνωση «Λαϊκός Σύνδεσμος» που εκδίδει το ολιγοσέλιδο περιοδικό «Χρυσή Αυγή».  

Το Σεπτέμβριο του 1984 ο Μιχαλολιάκος διορίζεται από τον έγκλειστο στον Κορυδαλλό, τέως δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο, στη θέση του αρχηγού της Νεολαίας της ΕΠΕΝ (Εθνική Πολιτική Ένωσις).

Τον Ιανουάριο του 1985 ο Μιχαλολιάκος παραιτείται από το φιλοχουντικό κόμμα γιατί  «εν αγνοία του Γεωργίου Παπαδόπουλου, η ΕΠΕΝ είχε ενταχθεί στην ομάδα των φίλων του Ισραήλ». Στη θέση του προέδρου της Νεολαίας ΕΠΕΝ θα τοποθετηθεί ένας άλλος δυναμικός ακροδεξιός, ο σημερινός υπουργός Μάκης (Μαυρουδής) Βορίδης, παίρνοντας και αυτός το χρίσμα από το φυλακισμένο δικτάτορα.

Ο σημερινός υπουργός της ελληνικής κυβέρνησης, Μάκης Βορίδης,
διάδοχος του Νίκου Μιχαλολιάκου, στο φιλοχουντικό κόμμα της ΕΠΕΝ

Από τότε, ο Μιχαλολιάκος χαράζει αυτόνομη πορεία με την ίδρυση του κόμματος της Χρυσής Αυγής. Επίσημα πάντως η πολιτική δράση του «Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος - Χρυσή Αυγή» αρχίζει τον Ιανουάριο του 1993 και κλείνει, όπως όλα δείχνουν, τον Οκτώβριο του 2020 μετά από πολύ μίσος, τρομοκρατία, ξυλοδαρμούς και δολοφονίες

Μπορεί βέβαια η Χρυσή Αυγή, ως όνομα, να έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της και τα ηγετικά στελέχη της να βρεθούν στη φυλακή. Μην εφησυχάζουμε όμως. Ο φασισμός είναι ακόμη δίπλα μας και σέρνεται όπως το φίδι μέχρι να βρει την ευκαιρία να σηκώσει κεφάλι ξανά. Όπως είχε πει κάποτε ο Μπέρτολτ Μπρεχτ  «Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. H σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό»