Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο ΚακόΔεν μπορεί να είναι ο sapiens (ο σοφός) αυτός που πριονίζει το κλαδί που τον κρατάει ζωντανό
«Αλλά τα κορίτσια; Δεν εννοούμε τα κορίτσια του νησιού. Αυτά τα βλέπεις δεν τα βλέπεις! Πρέπει να μπεις στα σπίτια για να ιδείς όταν… σφουγγαρίζουνε τις πλάκες της αυλής κι ασπρίζουνε τους τοίχους ή να πας στην εκκλησία την Κυριακή να… μετανοήσεις για τα αμαρτήματά σου, οπότε και θα… αμαρτήσεις περισσότερο. Εννοώ τα κορίτσια της Αθήνας, που παραθερίζουνε τα καλοκαίρια στα νησιά. Άνθη ξωτικού παραδείσου, ανάερα, διάφανα, καημός και αλλοφροσύνη. Στα μπάνια, στο μόλο, στα καφενεία, στον περίπατο, στο χορό με το γραμμόφωνο, παντού όπου υπάρχει αέρας να τον ανασάνουν και γης να την πατήσουν και θάλασσα να την κομματιάσουν, παντού φέρνουν τα θάμα –με τα μάτια, με τα χείλια, με την πνοή!
Ο καπετάν Αντρίκος, ένας καμπούρης κι ασθενικός ανθρωπάκος, που όλο ξερόβηχε, δεν έβγαινε καθόλου από τη βάρκα του. Την είχε δεμένη στο μουράγιο, αντίκρα στα φώτα των μαγαζιών, κι από κει αντιμετώπιζε τον πλανήτη. Το νερό τον εχώριζε από τον άλλο κόσμο. Κι αυτού ήταν η ησυχία του. Όταν καμιά παρέα ήθελε να κάνει μια βουτιά στ’ ανοιχτά με το φεγγάρι κι έπαιρνε τη βάρκα του Αντρίκου, αυτός έβαζε τα κουπιά στους σκαρμούς, έλυνε τα σκοινιά και άρχιζε να λάμνει χωρίς να μιλά. Υπήρχε όμως μια παρέα τρελοκόριτσα, που τον παίρνανε ταχτικά το μεσημέρι για να πηγαίνουνε μακριά έξω από το λιμάνι κι εκεί κολυμπούσανε. Πετάγανε τα φουστάνια τους, μένανε με το μαγιό και μπλούμ! μια μια πέφτανε το νερό. Γέλια, φωνές, σκαρφαλώματα στη βάρκα, ξαναβουτήματα κτλ. Κι ο Αντρίκος καθισμένος στην πρύμνη κάπνιζε… Ποιος τόνε λογάριαζε, σακάτη άνθρωπο! Νεράιδες αυτές, σγόμπος εκείνος!
Έτσι όλο το καλοκαίρι η τρελή παρέα κολυμπούσε έξω από το λιμάνι και γινότανε ανάμεσα ουρανού και πελάου («μάγεμα, λάγγεμα, τρεμούλα»!) μέσα στη βάρκα του Αντρίκου και μάτι δεν τις έβλεπε. Το μάτι του Αντρίκου ήτανε γυάλινο! Και η καρδιά του; Εκείνος το ήξερε!»
Αυτά έγραφε ο Κώστας Βάρναλης σ΄ένα χρονογράφημα του 1941, στην εφημερίδα Πρωΐα με την οποία συνεργαζόταν, όπως διαβάζουμε στο πάντα ενδιαφέρον ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου. Κι έτσι μάθαμε κι εμείς την ιστορία του όμορφου αυτού τραγουδιού του Μίκη Θεοδωράκη
Όπως σημειώνει ο Νίκος Σαραντάκος, ο Αντρέας ήταν υπαρκτό πρόσωπο, όπως και τα τέσσερα κορίτσια. Ο Αντρέας λεγόταν Γελαδάκης, ενώ η Ζωή ήταν η Ζωή Γιαννούλη. Η Κατερίνα και το Αντιγονάκι ήταν αδερφές: Κατίνα και Αντιγόνη Ζέρβα, ενώ η αρχηγίνα της κοριτσοπαρέας ήταν η Ζηνοβία Μπήτρου, από μεγάλη οικογένεια του νησιού, που έφερε κι άλλα καινά δαιμόνια στην Αίγινα, όπως το ότι οδήγησε αυτοκίνητο.
Ολόκληρο το ενδιαφέρον άρθρο, όπως και ολόκληρο το ποίημα του Βάρναλη που ένα μέρος του μελοποίησε ο Μίκης, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ
Μέσα και έξω από την αίθουσα του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Σύρου, όπου αυτή την ώρα συζητιούνται οι 3 αγωγές, συνολικού ύψους €3.000.000, της ΟΝΕΧ εναντίον του Παρατηρητηρίου Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου και 2 μελών του, το ΠΠΠΣ και τα εναγόμενα μέλη του απευθύνονται προς όλη τη συριανή κοινωνία, αλλά και όλα τα φυσικά πρόσωπα, τους φορείς και τις συλλογικότητες που τους συμπαραστέκονται και εκδήλωσαν την αλληλεγγύη τους, το εξής μήνυμα:
Απέναντι στα "ΣΚΑΣΤΕ!", θα είμαστε πάντα με το "ΜΙΛΑ!":
Σώπα, μη μιλάς. Ποίημα του Αζίζ Νεσίν Απαγγέλει η Μαριέτα Ριάλδη
--------
Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή
κόψ' τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή είναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε:
"σώπα".
Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε: "εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!"
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου 'λεγε:
"κοίτα μην πεις τίποτα, σσσσ ... σώπα!"
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,
"θα βρεις το μπελά σου, σώπα".
Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα!"
Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά,
η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή, που της έλεγε "Σώπα".
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε:
"Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα."
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γείτονες, μας ένωνε, όμως, το Σώπα.
Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".
και μαζευτήκαμε πολλοί,
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Εύκολα, μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το "Σώπα".
Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσα σου
και κάν' τη να σωπάσει.
Κόψ' την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου
και θα γλιτώσεις από το βραχνά να μιλάς,
χωρίς να μιλάς να λες "έχετε δίκιο, είμαι σαν κι εσάς".
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.
Και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς.
Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ' την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις.
Κόψε τη γλώσσα σου.
Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου,
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς
κρατώ τη γλώσσα μου,
γιατί νομίζω πως θα 'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο,
με έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει: ΜΙΛΑ!
Σώπα, μη μιλάς. Ποίημα του Αζίζ Νεσίν
Η Attica Voice, συμπαραστεκόμενη στο Παρατηρητήριο Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου και των μελών του και αντιμετωπίζοντας και η ίδια, άλλη μία απόπειρα SLAPPing εναντίον της, επαναλαμβάνει το κέλευσμα του ΠΠΠΣ, προς όλη την κοινωνία. Είτε είναι της Σύρου είτε της Ραφήνας
Απέναντι στα "ΣΚΑΣΤΕ!", θα είμαστε πάντα με το "ΜΙΛΑ!"
Ενώ δικάζονται οι αγωγές της ΟΝΕΧ, ύψους 3.000.000 ευρώ, κατά του Παρατηρητηρίου Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου, ας θυμηθούμε (και να θυμίσουμε και σε μέλη της και μη) την ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ για το παραπάνω θέμα, η οποία εξεδόθη στις 8/12/21
Η ΕΣΗΕΑ είναι σταθερά αντίθετη στη στρατηγική οικονομικής εξόντωσης, που εφαρμόζουν μεγάλες επιχειρήσεις εναντίον δημοσιογράφων, προκειμένου να εμποδίσουν τη δημοσιογραφική έρευνα. Όμως, εξίσου επικίνδυνο είναι και το φαινόμενο των αγωγών εναντίον πολιτών που μιλούν σε δημοσιογράφους, το οποίο στην πραγματικότητα αποτελεί εκφοβισμό απέναντι στην ενημέρωση και στον κοινωνικό έλεγχο, βάζοντας έτσι εμπόδια στην αποστολή των δημοσιογράφων, που είναι η πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και οι αγωγές της εταιρείας ΟΝΕΧ (ΟΝΕΞ) εναντίον δύο μελών του Παρατηρητηρίου Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου, σχετικά με τοποθετήσεις σε τρεις ραδιοφωνικές συνεντεύξεις στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, στον Ρ/Σ «ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5» και στο «ΡάδιοΜΕΡΑ», όπου εξέφρασαν την ανησυχία των κατοίκων του νησιού για φαινόμενα ρύπανσης.
Με την αγωγή της, η εταιρεία απαιτεί από κάθε μέλος του Παρατηρητηρίου αποζημίωση ενός εκατομμυρίου ευρώ και ακόμα ένα εκατομμύριο ευρώ από το ίδιο το Παρατηρητήριο, συνολικά, δηλαδή, απαιτεί τρία εκατομμύρια ευρώ.
Η Ένωση Συντακτών διαχρονικά υποστηρίζει ότι η δημοσιογραφική κάλυψη επί των δημοσίων θεμάτων, πάντα με απόλυτο σεβασμό στον κώδικα δεοντολογίας, εξασφαλίζει την ελεύθερη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και ενισχύει το αίτημα για διαφάνεια, το οποίο προβάλλει επιτακτικότερο τη σημερινή εποχή, που η παραπληροφόρηση και τα Fake News αποτελούν απειλή!
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Τελικά, ακόμα και μετά τις εκκλήσεις - προειδοποιήσεις των κατοίκων για την άμεση αποκομιδή των προϊόντων εκσκαφής, από τις παράνομες εργασίες στο Μπλε Λιμανάκι της Ραφήνας, το δίδυμο "διοίκηση - ανάδοχοι" απδείχθηκε αρκουντως μνησίκακο και εκδικητικό. Πίσω από την απαγόρευση συνέχισης των παράνομων εργασιών, στοίβαξαν και την υποχρέωση τους για άρση της επικινδυνότητας που προκλήθηκε από την άτακτη εγκατάλειψη από τους ίδιους, των υλικών που παρήχθησαν από τις εργασίες τους ή περιλαμβάνονταν σε αυτές και δεν έκαναν τίποτα. Αυτά όλα έγιναν (ή καλύτερα ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ) ενώ η πρόγνωση του καιρού περιέγραφε βροχές. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που φοβόντουσαν οι κάτοικοι και που του είχαν περιγράψει και προειδοποιησει σχετικά, στο από 19/11/21 έκκληση τους, όπου προειδοποιούσαν για την ενδεχομενη πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης από τα εγκαταλελειμμένα υλικά.
Η ακόλουθη καταγγελία στάλθηκε στις 10/12 στο Λιμεναρχείο Ραφήνας και αφορά στη θαλάσσια ρύπανση που εντόπισαν κάτοικοι και επισκέπτες της παραλίας Μπλε Λιμανάκι Ραφήνας.
From: Panagiota Petroglou
Sent: Friday, December 10, 2021 1:43 PM
To: Κ.Λ/Χ ΡΑΦΗΝΑΣ <Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.;
Subject: ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΡΥΠΑΝΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΟ ΜΠΛΕ ΛΙΜΑΝΑΚΙ
Προς:
1) τον Γενικό Γραμματέα Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Ευάγγελο Κυριαζόπουλο
2) την «Οργανισμός Λιμένος Ραφήνας Α.Ε.» - Υπόψιν Διευθύνουσας Συμβούλου κ. Δέσποινας Γκικάκη
3) το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ραφήνας
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: κ. Εισαγγελέα Περιβάλλοντος Πρωτοδικείου Αθηνών
Με το από 19.11.2021 έγγραφό μου «ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΜΠΑΖΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΤΗ ΤΟΥ ΡΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΕΡΕΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΕΚΣΚΑΦΕΝΤΩΝ ΠΡΑΝΩΝ ΣΤΟ ΜΠΛΕ ΛΙΜΑΝΑΚΙ ΕΝΟΨΕΙ ΤΩΝ ΒΡΟΧΩΝ», που σας απέστειλα ηλεκτρονικά στις 19.11.2021, σας απηύθυνα σχετική έκκληση ενόψει των επερχόμενων βροχών, χωρίς όμως ανταπόκριση.
Ήδη οι τελευταίες έντονες βροχές παρέσυραν στη θάλασσα τα εκσκαφέντα χώματα, που έχουν απορριφθεί από τις μπουλντόζες στον αιγιαλό και στην κοίτη του ρέματος που εκβάλλει στο Μπλε Λιμανάκι. Την Κυριακή 28/11/2021 και το Σάββατο 4/12/2021 η θάλασσα κατακλύστηκε από λάσπη και φερτά υλικά με αποτέλεσμα το Μπλε λιμανάκι, που έχει βυθό από ψιλή λευκή άμμο, να γίνει κυριολεκτικά «καφέ» (βλ. φωτό). Το γεγονός αυτό καταγγείλαμε στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Ραφήνας, που διενήργησε αυτοψίες αυθημερόν.
Σήμερα 10/12/2021 λόγω των βροχών το Μπλε Λιμανάκι έγινε πάλι «καφέ», όπως προκύπτει από τις κατωτέρω φωτογραφίες. Τη νέα αυτή θαλάσσια ρύπανση κατήγγειλα σήμερα στο κεντρικό Λιμεναρχείο Ραφήνας.
Εξάλλου, σήμερα 10/12/2021 στο σημείο που εκβάλλουν οι αγωγοί ομβρίων υδάτων πάνω από τα Λιμανάκια στο παραλιακό μέτωπο μέχρι το Μπλε Λιμανάκι κατά μήκος του «Μεγάλου Περιπάτου» τα εκσκαφέντα χώματα, που έχουν απορριφεί ατάκτως στα πρανή, παρασύρθηκαν στη θάλασσα, που έγινε και εκεί «καφέ», όπως αποτυπώνεται στην κατωτέρω φωτογραφία:
Πρόκειται αναντίρρητα για σημαντική θαλάσσια ρύπανση κατά τη σχετική αυτόνομη έννοια του ενωσιακού δικαίου (άρ. 4 παρ.8 ν. 3983/2011, που μετέφερε το άρθρο 3 της Οδηγίας 2008/56). Η ρύπανση αυτή: α) έχει επιβλαβείς επιπτώσεις για τους ζωντανούς οργανισμούς και το θαλάσσιο οικοσύστημα, καταλήγοντας ιδίως στην απώλεια βιοποικιλότητας, β) θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία, γ) εμποδίζει τα θαλάσσια μπάνια (οι πολυάριθμοι χειμερινοί κολυμβητές στο Μπλε Λιμανάκι έχουν από ετών ιδρύσει και σχετικό σύλλογο https://rpn.gr/oi-cheimerinoi-kolymvites-tis-rafinas/), την αναψυχή και τον τουρισμό και δ) υποβαθμίζει ποιοτικά τη χρήση των θαλάσσιων υδάτων και μειώνει την ελκυστικότητά τους και γενικότερα υποβαθμίζει την αειφόρο χρήση των θαλάσσιων αγαθών και υπηρεσιών. Ο νόμος (άρθρο 21 ν. 3983/2011) προβλέπει διοικητικές και ποινικές κυρώσεις σε βάρος αυτών που με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους προκαλούν ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Επείγει να απομακρυνθούν τα μπάζα από την κοίτη του ρέματος (όχι πάλι με μπουλντόζα) για την αποφυγή πλημμύρας και να στερεωθούν τα πρανή στη Χ.Ζ.Λ. και κοντά στον αιγιαλό στο Μπλε Λιμανάκι για να μην παρασυρθούν Επείγει επίσης να απομακρυνθούν τα χώματα, που έχουν απορριφθεί από την ανάδοχο ατάκτως στα πρανή πάνω από τα λιμανάκια κατά μήκος του «Μεγάλου Περιπάτου» στο παραλιακό μέτωπο μέχρι το Μπλε Λιμανάκι για να μην παρασυρθούν από τη βροχή προς τα λιμανάκια (στο στάδιο που βρίσκεται το έργο αυτό μπορεί να γίνει μόνον με το χέρι). Θα πρέπει επίσης να διευθετηθεί η απορροή των μαύρων σωλήνων ομβρίων υδάτων, που επίσης έχουν τοποθετηθεί σε διάφορα σημεία κατά μήκος του «Μεγάλου Περιπάτου» κατά τρόπο που εκρέουν μέσα στη Χ.Ζ.Λ. και πάνω από τα λιμανάκια με κίνδυνο καταστροφής των παραλιών αλλά και διάβρωσης των κρημνωδών πρανών, πράγμα επικίνδυνο και για τους λουόμενους το καλοκαίρι. Σχετικά απευθύναμε την συνημμένη επιστολή μας προς το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, τον Οργανισμό Λιμένος Ραφήνας και το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ραφήνας στις 19/11/2021. Δυστυχώς μέχρι σήμερα κανείς από τους ανωτέρω φορείς δεν έχει ανταποκριθεί. Ήδη από τις τελευταίες βροχές, χώματα παρασύρθηκαν από τα πρανή προς τη θάλασσα και δημιουργήθηκαν νεροφαγώματα, όπως προκύπτει από τις κατωτέρω φωτογραφίες.
Το κόστος της περιβαλλοντικής αποκατάστασης στην ξηρά, τη χερσαία ζώνη λιμένος, τον αιγιαλό και τη θάλασσα στο Μπλε Λιμανάκι θα πρέπει να βαρύνει τους υπεύθυνους της περιβαλλοντικής αυτής καταστροφής με βάση την αρχή του ενωσιακού δικαίου περί περιβαλλοντικής ευθύνης «ο ρυπαίνων πληρώνει» (βλ. εδώ).
Παρακαλώ για τις άμεσες δικές σας ενέργειες προς αποτροπή περαιτέρω επιβάρυνσης του ήδη επιβαρυμένου θαλασσίου περιβάλλοντος.
ΣτΣ: Ξαναδιαβάστε την έκκληση του Νοεμβρίου. Κανείς δεν μπορεί να προφασιστεί εμπόδια άγνοια
Σαν σήμερα, πριν από 9 χρόνια, στις 10 Δεκεμβρίου 2012, έφευγε από τη ζωή , ίσως ο πιο ιδιαίτερος στιχουργός του ελληνικού τραγουδιού, ο Άλκης Αλκαίος
Ο Βαγγέλης Λιάρος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, τελείωσε το Γυμνάσιο Πάργας και σπούδασε στη Νομική Σχολή τα χρόνια της δικτατορίας. Συνελήφθη από τη χούντα, εξαιτίας της ενεργούς συμμετοχής του στον αντιδικτατορικό αγώνα. Έμεινε κρατούμενος για πέντε μήνες πρώτα στην Μπουμπουλίνας και μετά στο ΕΑΤ-ΕΣΑ περνώντας φρικτά βασανιστήρια που οι πληγές τους τον συνόδεψαν μέχρι το τέλος της ζωής του, καθώς για μεγάλα χρονικά διαστήματα ήταν καθηλωμένος στο κρεβάτι.
Δεν αγαπούσε τη δημοσιότητα, πολλώ δε μάλλον τις δημόσιες σχέσεις. Δυο-τρεις φωτογραφίες του και μια τηλεοπτική του εμφάνιση είναι όλη κι όλη η δημόσια παρουσία του, τόσο ισχνή ώστε κάποιοι αναρωτιόντουσαν ακόμη και για το αν είναι υπαρκτό πρόσωπο
Η ποίησή του είναι γεμάτη αλληγορίες, ποιητικές εικόνες και πολλαπλές ερμηνείες. Ο λόγος του ακροβατεί ανάμεσα στο κυριολεκτικό και στο υπερρεαλιστικό, κάπου ανάμεσα "Πατησίων και Παραμυθιού γωνία". Όποιος επιχειρήσει να ερμηνεύσει μονοδιάστατα τους στίχους του, είναι βέβαιο πως θα αστοχήσει: “ Όποιες λέξεις κι αν διαλέξεις, τ’ όνειρο το καις”. Όπως έχει πει ο Θάνος Μικρούτσικος, “ο Άλκης Αλκαίος ήταν ένας σπουδαίος ποιητής που παρίστανε τον στιχουργό”. Ένας ποιητής που ζούσε πιο πολύ στο όνειρο γιατί “Ό,τι κερδίζω στ’ όνειρο, το χάνω στη ζωή”
Ο Άλκης Αλκαίος ήταν ένας εντελώς ιδιαίτερος Άνθρωπος, και ίσως οι στίχοι του Οδυσσέα Ιωάννου είναι αυτοί που τον περιγράφουν καλύτερα από όλους
Ποτέ του δεν κατάφερε να βγει σε μια λιακάδα
και ζει με ό,τι, περίσσεψε από ένα σκάρτο ποίημα
τα πρωινά σηκώνεται με μια βαριά ζαλάδα
και λέει πως τον ξύπνησε ένα μεγάλο κύμα
Κρεμάει τις αφίσες του στα παράθυρά του
κρύβει το φως μα κρύβει κι όλα τ'άλλα
γιατί το μόνο που λαχτάρησε ως λάφυρά του
είναι μια θάλασσα να φτάνει ως τη σκάλα
Βάζει σημάδια με στυλό πάνω στον τοίχο του
μετράει το ύψος του που πόντο πόντο χάνει
μα κάθε βράδυ όταν βγαίνει απ'τον ύπνο του
στέκεται όρθιος και τρυπάει το ταβάνι
Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
ξέρει αν μπορούσε θα ‘κανε μία απ'τα ίδια
αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες.
Δεκέμβριος του 1821. Η Επανάσταση έχει εδραιωθεί στην Πελοπόννησο. Η κατάληψη της Τριπολιτσάς και η εξόντωση ή ο διωγμός σχεδόν όλου του μουσουλμανικού πληθυσμού της Πελοποννήσου έχει δώσει τεράστια ώθηση στο φρόνημα των επαναστατημένων Ελλήνων, οι οποίοι ετοιμάζονται για την πρώτη Εθνοσυνέλευση. Μόνο που οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ετοιμάζεται, δεν είναι οι πλέον ιδανικές. Ήδη έχουν προλάβει να σχηματισθούν οι αντίπαλες φατρίες, οι οποίες ακονίζουν τα βέλη τους για την εξασφάλιση της πρωτοκαθεδρίας
Πρώτοι και καλύτεροι οι κοτζαμπάσηδες της Πελοποννήσου, που διαβλέπουν τον κίνδυνο η Επανάσταση να θέσει σε κίνδυνο τα δικαιώματα αφεντάδων που απολάμβαναν επί Οθωμανού κυρίαρχου.
Ακολουθούν οι καραβοκύρηδες, κυρίως από την Ύδρα, τις Σπέτσες και τα Ψαρά, που έχουν επίγνωση της μεγάλης σημασίας των πλοίων τους στην έκβαση του Αγώνα και ζητούν και αυτοί μερίδιο εξουσίας.
Από την άλλη μεριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ένας κάπος, ένας άνθρωπος των όπλων που η οικογένειά του ήταν επί γενιές στη δούλεψη των κοτζαμπάσηδων ως ένοπλοι υπασπιστές, μετά την κατάληψη της Τριπολιτσάς, έχει ανεβάσει τρομακτικά το γόητρο και την επιρροή του στον απλό λαό. Με την επίγνωση της δύναμης που έχει αποκτήσει, ζητά και αυτός να έχει λόγο.
Είναι και ο Δημήτριος Υψηλάντης που, μαζί με το επιτελείο του και μέλη της Φιλικής Εταιρείας, έχει κατέβει στην Πελοπόννησο, απεσταλμένος ως “Πληρεξούσιος του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής της Φιλικής Εταιρείας” , δηλαδή του αδελφού του Αλέξανδρου Υψηλάντη, με σκοπό να αναλάβει αυτός την ηγεσία του Αγώνα
Τελευταίος, αλλά και αυτός που θα αναδειχθεί ως ο πιο καθοριστικός παράγοντας είναι ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο οποίος με τις γνώσεις του και τις μηχανορραφίες του, θα κατορθώσει να είναι αυτός που θα ελέγχει τελικά τα πράγματα
Οι λίγες προσπάθειες από την πλευρά του λαού να στρέψει την Επανάσταση σε κοινωνική εξέγερση (κυρίως στα Βέρβαινα και στη Ζαράκοβα, όπου εξαγριωμένοι πολεμιστές πήγαν να λυντσάρουν τους κοτζαμπάσηδες) καταπνίγονται εν τη γεννέσει τους από τον Κολοκοτρώνη. Ο δε Αντώνης Οικονόμου, αυτός που έβαλε την Ύδρα στον Αγώνα κόντρα στη θέληση των μεγάλων οικογενειών του νησιού και που έθεσε στη διάθεση της Επανάστασης το μεγάλο στόλο του νησιού, αυτός που ανέτρεψε την εξουσία των καραβοκύρηδων εγκαθιδρύοντας ένα λαοκρατικό πολίτευμα που δεν έμελλε να κρατήσει πολύ, δολοφονείται από ειδικό απόσπασμα που έστειλε για το σκοπό αυτό και κατ’ απαίτηση των Υδραίων προκρίτων ο κοτζάμπασης της Βοστίτσας (σημερινό Αίγιο) Ανδρέας Λόντος καθώς ο Οικονόμου κατευθύνεται για να μιλήσει στην πρώτη Εθνοσυνέλευση
Όλα πλέον είναι έτοιμα για την Α’ Εθνοσυνέλευση. Οι φατρίες έχουν πάρει θέση, ενώ με διάφορους τρόπους έχουν αποκλειστεί από αυτήν οι πιο σημαντικές – και πιο απρόβλεπτες - εκείνη τη στιγμή προσωπικότητες (Ο Κολοκοτρώνης , ο Ανδρούτσος και ο Υψηλάντης).
Τελικά, από την Εθνοσυνέλευση θα προκύψει ένα Σύνταγμα που θεωρητικά είναι ένα από τα πιο προοδευτικά εκείνη την εποχή στην Ευρώπη, γέννημα των ιδεών της Γαλλικής και της Αμερικανικής Επανάστασης. Ένα Σύνταγμα, όμως, στο οποίο δεν πίστεψε ή δεν κατάλαβε κανείς από όσους το υπέγραψαν και θα τεθεί στο περιθώριο.
Ο εμφύλιος πόλεμος είναι προ των πυλών. Ο μόνος που δε θα συμμετάσχει σε αυτόν, είναι ο Δημήτριος Υψηλάντης
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή
Στις 20 Δεκεμβρίου του 1821, οι αντιπρόσωποι των επαναστατημένων Ελλήνων συγκεντρώνονται στην Πιάδα, ένα χωριό κοντά στην Αρχαία Επίδαυρο για να πραγματοποιήσουν την Α' Εθνοσυνέλευση, η οποία θα αναλάβει να ορίσει το πολίτευμα του νέου Ελληνικού κράτους.
Η Πιάδα, που σήμερα ονομάζεται Νέα Επίδαυρος, επιλέγεται αντί του Άργους που αρχικά είχε επιλεγεί, επειδή αυτή βρίσκεται μακριά από τα θέατρα των πολεμικών επιχειρήσεων (Ναύπλιο, Ακροκόρινθος) και είναι περισσότερο προστατευμένη. Το πιο πιθανό, όμως, είναι πως η Πιάδα επιλέγεται, επειδή το Άργος εκείνη την εποχή έχει κατακλυστεί από τους οπλαρχηγούς και τις ένοπλες ομάδες τους
Οι άνθρωποι που συγκεντρώνονται στην Επίδαυρο είναι ένα ετερόκλητο πλήθος που προέρχεται από διαφορετικούς κόσμους και πολιτισμούς και έχουν διαφορετικές απόψεις για την οργάνωση του κράτους. Το μόνο κοινό που έχουν οι κοτζαμπάσηδες, οι οπλαρχηγοί, οι φιλελεύθεροι λόγιοι και οι καραβοκύρηδες είναι η μύησή τους στην Εθνική Ιδέα, μια ιδέα που είχε σφυρηλατήσει τα προηγούμενα χρόνια η Φιλική Εταιρεία, με τα δίκτυα λειτουργίας και τους μηχανισμούς στρατολόγησης που είχε συστήσει όπου υπήρχαν Έλληνες.
Ας δούμε, όμως, περιγραφικά τις ετερόκλητες αυτές ομάδες
Οι κοτζαμπάσηδες
Οι κοτζαμπάσηδες ή προύχοντες ή προεστοί είναι οι τοπικοί άρχοντες των Οθωμανικών επαρχιών, της Πελοποννήσου κυρίως. Δουλειά τους είναι να κατανέμουν και να εισπράττουν φόρους, να επιβάλλουν την τάξη, να ασκούν εξουσίες και να έχουν κατοχυρωμένα προνόμια. Η πατροπαράδοτη εξουσία τους επί των χριστιανικών κοινοτήτων και η πρωταγωνιστική τους παρουσία στην κήρυξη της επανάστασης τους κάνει να διεκδικούν ηγετικούς ρόλους και στο νέο κράτος και να συνδέουν την εθνική απελευθέρωση με τη διασφάλιση της υψηλής κοινωνικής τους θέσης.
Στην Εθνοσυνέλευση θα μεταφέρουν τη δική τους αντίληψη για την άσκηση της εξουσίας, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί από τη συμμετοχή τους στους πολιτικούς και διοικητικούς μηχανισμούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Επανάσταση, όμως, έχει δώσει έναν αέρα ελευθερίας και αμφισβήτησης των δεδομένων του παρελθόντος. Οι ξεσηκωμένοι και οπλισμένοι αγρότες και κάτοικοι των πόλεων, καθώς ανέτρεπαν το καθεστώς της υποταγής τους στην Οθωμανική εξουσία, θα μπουν στη σκέψη μαζί με το μουσουλμάνο φοροεισπράκτορα να διώξουν και το χριστιανό κοτζάμπαση
Οι καραβοκύρηδες
Οι άρχοντες και οι έμποροι των νησιών (ιδίως των Σπετσών, των Ψαρών και της Ύδρας) προσέρχονται στην Εθνοσυνέλευση με πλήρη συνείδηση του πρωταγωνιστικού ρόλου που διαδραμάτιζαν τα πλοία τους στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Επανάστασης. Οι νοικοκυραίοι, όπως ονομάζονταν, επιζητούν την ενιαία πολιτική αρχή και την κρατική οργάνωση, η οποία θα μπορούσε να τους διασφαλίσει τα αναγκαία χρηματικά ποσά για τη συντήρηση και την κίνηση των πλοίων.
Οι φιλελεύθεροι λόγιοι
Οι καλαμαράδες, όπως τους ονόμαζαν, είναι μια ομάδα ανθρώπων από τα μεγάλα αστικά κέντρα της Ευρώπης, αποτελούμενη από διανοούμενους, φοιτητές και εμπόρους που συνδέουν την εθνική επαναστατική ιδέα με τις φιλελεύθερες ιδέες που διατρέχουν την Ευρώπη την εποχή αυτή.
Ανάμεσά τους βρίσκονται και κάποιοι που έχουν εγκαταλείψει ηγετικές θέσεις στην οθωμανική διοίκηση και μαζί με τη φαναριώτικη παιδεία τους, διεκδικούν και αυτοί πρωταγωνιστικό ρόλο στον επαναστατικό Αγώνα. Ορισμένοι από αυτούς μάλιστα, όπως ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και ο Ιωάννης Κωλέττης, έχουν προσέλθει ως εκπρόσωποι επαναστατημένων περιοχών. Οι άνθρωποι αυτοί επιδιώκουν πάνω απ’ όλα την εγκαθίδρυση ενός σύγχρονου, δυτικού τύπου, κράτους.
Οι οπλαρχηγοί
Παλιοί κλέφτες της Πελοποννήσου και οπλαρχηγοί της Ρούμελης με πλούσια παράδοση εξεγέρσεων, έχουν μάθει να ασκούν ταυτόχρονα και εξουσία, υπηρετώντας κατά καιρούς τους κοτζαμπάσηδες ή την ίδια την οθωμανική διοίκηση. Οι άνθρωποι των όπλων, που ήδη πρωτοστατούν στον πόλεμο και έχουν αποκτήσει μεγάλη δύναμη στις επαρχίες τους, θεωρούν και αυτοί πως έχουν κάθε δικαίωμα να έχουν πρωτεύοντα ρόλο στις εξελίξεις. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι ηγετικές φυσιογνωμίες των Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πελοπόννησο και Οδυσσέα Ανδρούτσου στην ανατολική Ρούμελη. Παρόλο που οι περισσότεροι από αυτούς θα απουσιάσουν ή θα αποκλειστούν από την Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, ο ρόλος τους δεν μπορεί να αγνοηθεί από κανέναν.
Το περιβάλλον του Δημήτριου Υψηλάντη
Εκτός από τις παραπάνω ομάδες, υπάρχουν και άλλοι πατριώτες, άνθρωποι του εμπορίου συνήθως, ενταγμένοι τα προηγούμενα χρόνια στο δίκτυο της Φιλικής Εταιρείας. Ανάμεσά τους είναι ο Παπαφλέσσας, ο Αναγνωστόπουλος, ο Αναγνωσταράς, ο Βάμβας. Όλοι αυτοί αποτελούν το περιβάλλον του πρίγκιπα Δημήτριου Υψηλάντη, πρώην αξιωματικού του ρωσικού στρατού και αδελφού του Αλέξανδρου Υψηλάντη, αρχηγού της Φιλικής Εταιρείας.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που θα μετάσχουν στην Εθνοσυνέλευση έχουν βρεθεί εκεί για να υπερασπιστούν τα “δίκαια του έθνους” και να φτιάξουν μαζί ένα κοινό μέλλον στο νέο κράτος που επιθυμούν να οικοδομήσουν. Ταυτόχρονα, όμως, προσπαθούν να προωθήσουν και τις προσωπικές αξιώσεις και διεκδικήσεις τους. Για πολλούς μάλιστα από αυτούς, οι αλλαγές που φέρνει η Επανάσταση, θέτει σε κίνδυνο τα συμφέροντά τους. Οι κοτζαμπάσηδες, για παράδειγμα, βλέπουν ξαφνικά τους οπλαρχηγούς να διεκδικούν από τις επαρχίες εισοδήματα που οι ίδιοι απολάμβαναν για χρόνια και να στρατολογούν ανθρώπους που επίσης για χρόνια τους θεωρούσαν δικούς τους. Βλέπουν, επίσης, τον πρίγκιπα Υψηλάντη, να θέλει να συγκεντρώσει όλη την εξουσία του τόπου τους στα χέρια του. Έτσι ,προσέρχονται στην Εθνοσυνέλευση με μεγάλες ανησυχίες και με τη θέληση να μην επιτρέψουν αλλαγές που θα θίγουν τα συμφέροντά τους.
Ένα άλλο πρόβλημα που παρουσιάζεται, είναι και οι διαφορετικές απόψεις μεταξύ των ανθρώπων που μετέχουν στην εθνοσυνέλευση για τον τρόπο με τον οποίο θα προχωρήσει η επανάσταση. Για παράδειγμα, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, που έχει αναλάβει την προεδρία της Εθνοσυνέλευσης, έχει διαφορετική αντίληψη από τους οπλαρχηγούς ή τους κοτζαμπάσηδες για το πώς θα πραγματοποιηθεί το απελευθερωτικό σχέδιο.
Παρ' όλες τις παραπάνω διαφορές, οι αντιπρόσωποι του επαναστατημένου έθνους, αποφασίζουν, ταυτόχρονα με τον πόλεμο, να οργανώσουν θεσμούς, να αναδείξουν ηγεσία, να αναλάβουν και να κατανείμουν ρόλους και αρμοδιότητες. Αντιπρόσωποι όμως μόνο κατ’ όνομα, καθώς δεν είναι εκλεγμένοι άμεσα από το λαό. Οι παραστάτες του έθνους όπως ονομάστηκαν, έχουν εκλεγεί από τις περιφερειακές Γερουσίες, που έχουν ήδη συσταθεί και λειτουργούν στην Πελοπόννησο και στη Ρούμελη ή από τις κατά τόπους συνελεύσεις στα νησιά. Η εκλογή τους, δηλαδή, είναι αποτέλεσμα των συσχετισμών δύναμης ανάμεσα στις κατά τόπους ηγετικές ομάδες.
Έτσι, οι οκτώ παραστάτες της δυτικής Ρούμελης ελέγχονται από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο ενώ οι εικοσιεπτά παραστάτες της ανατολικής Ρούμελης έχουν οριστεί από την τοπική Γερουσία, τον Άρειο Πάγο όπως ονομάστηκε, που βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του Θεόδωρου Νέγρη, στενού συνεργάτη του Μαυροκορδάτου. Όλοι οι παραπάνω, μαζί με τους δέκα παραστάτες της Πελοποννήσου και τους περισσότερους από τους δεκατέσσερεις παραστάτες των νησιών, συμμαχούν για να εξουδετερώσουν τα σχέδια του Δημήτριου Υψηλάντη και των Φιλικών που τον ακολούθησαν προκειμένου να αναλάβει αυτός την ηγεσία του Αγώνα ως “Πληρεξούσιος του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής της Φιλικής Εταιρείας” , δηλαδή του αδελφού του Αλέξανδρου Υψηλάντη.
Η συμμαχία αυτή επιβάλλει την εκλογή του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου στη θέση του προέδρου της Εθνοσυνέλευσης. Ο Μαυροκορδάτος επικαλείται και αυτός καταγωγή από ισχυρή φαναριώτικη οικογένεια και φροντίζει να τον αποκαλούν πρίγκιπα επιδιώκοντας να εμφανίζεται ως ο βασικός αντίπαλος του Υψηλάντη. Η σύγκρουση των κοτζαμπάσηδων με τον Υψηλάντη, βοηθά το Μαυροκορδάτο να εκλεγεί πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης και από τη θέση αυτή να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.
Πρώτες προσπάθειες οργάνωσης. Πώς φτάσαμε στην Α' Εθνοσυνέλευση
Από την έναρξη της Επανάστασης, οι κοτζαμπάσηδες κινούνται πρώτοι να αναλάβουν την ευθύνη για τη διεξαγωγή του πολέμου μέσα από την ίδρυση αρχικά τοπικών συμβουλίων, καθώς διέθεταν πείρα, χρήματα και πολιτική μεθοδολογία. Στην Πάτρα οι κοτζαμπάσηδες Α. Ζαΐμης, Α. Λόντος και Σ. Χαραλάμπης μαζί με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό συστήνουν το Αχαϊκό Διευθυντήριο, στη Μάνη ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης τη Μεσσηνιακή Γερουσία, στο Άργος δημιουργείται η καγκελαρία του Άργους και στα Ψαρά η Βουλή των Ψαρών. Μόνο σε λίγα τοπικά συμβούλια όπως στην Ύδρα, στην Άνδρο και στη Σάμο είναι έντονο το λαϊκό στοιχείο και αυτό όμως δε θα διαρκέσει πολύ.
Οι μεγάλες όμως στρατιωτικές επιτυχίες κατά τους πρώτους μήνες της Επανάστασης, έχουν ενδυναμώσει τους οπλαρχηγούς και ιδιαίτερα τον Κολοκοτρώνη. Παρά το γεγονός ότι τον τίτλο του αρχιστράτηγου φέρει τυπικά ο κοτζαμπάσης της Μάνης, ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ο Κολοκοτρώνης με τις μεγάλες στρατιωτικές του ικανότητες αναδεικνύεται σταδιακά σε αδιαμφισβήτητο ηγέτη του ένοπλου Αγώνα, κάτι που προκαλεί ανησυχία στους κοτζαμπάσηδες της Πελοποννήσου
Όπως γράφει ο Τ. Βουρνάς : «Δύο μήνες μετά την Επανάσταση σκέφτονται πλέον [ σ.σ οι κοτζαμπάσηδες] να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά τον κίνδυνο διαφυγής της εξουσίας από τα χέρια τους, με σύντονα μέτρα, κυριότερο από τα οποία ήταν η παγίωση μιας εντελώς ελεγχόμενης από αυτούς κεντρικής εξουσίας, που θα έπαιζε ρόλο κυβέρνησης και θα εξουδετέρωνε με ριζικά μέτρα τις επιπτώσεις της ταξικής πάλης των μαζών μέσα στη φωτιά της Επανάστασης»
Αποφασίζουν λοιπόν, μετά από πρωτοβουλία των δύο μεγάλων οικογενειών της Πελοποννήσου, των Δεληγιανναίων και των Μαυρομιχαλέων, να συσκεφθούν στη Μονή των Καλτεζών (στα σύνορα Λακωνίας και Αρκαδίας) κοτζαμπάσηδες και αρχιερείς για να σχηματίσουν ενιαία τοπική κυβέρνηση. Με την πράξη των Καλτεζών στις 26 Μαΐου 1821 συστήνουν την Πελοποννησιακή Γερουσία με πρόεδρο τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και μέλη έναν επίσκοπο, τέσσερις κοτζαμπάσηδες, και ένα μεγαλέμπορο. Στη σύνθεση της Πελοποννησιακής Γερουσίας αγνοούνται τόσο ο Κολοκοτρώνης, όσο και άλλοι οπλαρχηγοί. Λίγο αργότερα, η Γερουσία θα διευρύνει τον αριθμό των μελών της αλλά και πάλι η σύνθεση (ένας έμπορος, δύο επίσκοποι και πολλοί πρόκριτοι) παραμένει προκλητικά ετεροβαρής, χωρίς να αντιπροσωπεύεται καθόλου το λαϊκό στοιχείο
Οι Φιλικοί, οι στρατιωτικοί και κυρίως ο λαός αισθάνονται μεγάλη δυσφορία για τις συνωμοτικές κινήσεις των κοτζαμπάσηδων, που δείχνουν πως πέρα από το διωγμό του Τούρκου, δεν θέλουν κάποια άλλη αλλαγή. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τη θερμή υποδοχή που επιφυλάσσει ο απλός λαός στο Δ. Υψηλάντη και στον Α. Αναγνωστόπουλο, ηγετικά στελέχη της Φιλικής Εταιρείας, οι οποίοι έρχονται ως αντιπρόσωποι του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής για να διεκδικήσουν την πολιτική και στρατιωτική διεύθυνση του Αγώνα
Ακολουθεί στη συνέχεια μια περίοδος έντονων προστριβών στα Βέρβαινα, με τους Φιλικούς και τον Υψηλάντη από τη μια μεριά και τους κοτζαμπάσηδες από την άλλη. Ο Υψηλάντης ζητά τη συγκέντρωση όλης της εξουσίας – στρατιωτικής και πολιτικής – στα χέρια του, όπως άλλωστε ήταν το σχέδιο της Φιλικής Εταιρείας. Λίγες μέρες μετά την άφιξή του στην Πελοπόννησο, προτείνει στους κοτζαμπάσηδες τη σύσταση ενός “Γενικού Οργανισμού της Πελοποννήσου”, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να καταργήσει τη Γερουσία των Καλτεζών και στη θέση της να ιδρύσει ένα νέο πολιτικό σώμα, τη Βουλή. Η Βουλή, στην οποία θα είναι ο ίδιος πρόεδρος, θα ασχολείται με τα πολιτικά ζητήματα. Παράλληλα, όμως, ζητά και τον τίτλο του αρχιστράτηγου, που θα έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα οργάνωσης του στρατού και διεύθυνσης των πολεμικών επιχειρήσεων. Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο πρίγκιπας θα είναι ο διοικητής της Πελοποννήσου μέχρι την άφιξη του αδελφού του Αλέξανδρου.
Οι κοτζαμπάσηδες, όμως, δεν έχουν καμία διάθεση να παραχωρήσουν την απόλυτη εξουσία στον Υψηλάντη. Έτσι, προτείνουν τη διατήρηση της Γερουσίας με την προσθήκη του Υψηλάντη ως προέδρου αλλά με την προϋπόθεση “ούτε η Γερουσία να ενεργεί χωρίς τη συγκατάθεση του πρίγκιπα, ούτε ο πρίγκιπας χωρίς τη συγκατάθεση της Γερουσίας”. Στη νέα αυτή Γερουσία θα συμπεριλαμβάνονται όλοι οι άρχοντες του τόπου, μικροί και μεγάλοι.
Ο Υψηλάντης απορρίπτει τις προτάσεις αυτές και αφού καταγγέλλει τους κοτζαμπάσηδες για εξυπηρέτηση των προσωπικών τους συμφερόντων, αναχωρεί από τα Βέρβαινα. Το γεγονός αυτό προκαλεί την εξέγερση των χιλιάδων στρατιωτών που βρίσκονται εκεί, οι οποίοι υπό τον Παπαφλέσσα και τον Αναγνωσταρά παίρνουν τα όπλα και περικυκλώνουν το σπίτι στο οποίο βρίσκονται συγκεντρωμένοι οι πρόκριτοι, φωνάζοντας συνθήματα εναντίον τους και απειλώντας να τους σκοτώσουν.
Οι κινητοποιήσεις αυτές έχουν ενθαρρυνθεί από τα ανατρεπτικά κηρύγματα των Φιλικών, οι οποίοι τους υπόσχονται ότι θα τους απαλλάξουν και από την καταπίεση των Οθωμανών αλλά και από την τυραννία των χριστιανών αφεντάδων τους, δηλαδή των κοτζαμπάσηδων. Τους υπόσχονται ότι θα τους μοίραζαν τα κτήματα των μουσουλμάνων που τα διεκδικούσαν για λογαριασμό τους οι κοτζαμπάσηδες, και ότι δε θα πλήρωναν ποτέ πια αβάσταχτους φόρους.
Τον κίνδυνο αυτό, της εκτροπής της Επανάστασης προς ένα είδος λαϊκού ξεσηκωμού και απονομής κοινωνικής δικαιοσύνης, φροντίζει να τον αποτρέψει ο Κολοκοτρώνης. Η κατευναστική παρέμβαση του Κολοκοτρώνη προς τους στρατιώτες έξω από το σπίτι των πολιορκημένων κοτζαμπάσηδων και η αποδοχή του αιτήματος τους για επιστροφή του Υψηλάντη ηρεμούν προσωρινά τα πνεύματα και σώζουν τους προκρίτους τη στιγμή, που όπως σημειώνει ο Τάσος Βουρνάς «η λαϊκή εξέγερση θα έλυνε δυναμικά το πρόβλημα της πάλης για την ηγεσία προς όφελος της Επανάστασης».
Ο Υψηλάντης επιστρέφει, αλλά οι προστριβές και οι διενέξεις ανάμεσα στις δύο παρατάξεις συνεχίζονται. Μετά από πολλές και έντονες διαπραγματεύσεις οι κοτζαμπάσηδες δέχονται τελικά την εκλογή Βουλής με την προϋπόθεση οι αποφάσεις της να υποβάλλονται για έγκριση στη Γερουσία. Ο Υψηλάντης υποχωρεί και δέχεται την έγκριση της Γερουσίας μόνο σε διπλωματικές και πολεμικές αποφάσεις.
Στις αρχές του Οκτωβρίου, ενόψει της επικείμενης Εθνοσυνέλευσης, ο Υψηλάντης παίρνει πρωτοβουλία και στέλνει προκηρύξεις στις επαρχίες καλώντας τις να στείλουν εκπροσώπους στην Τρίπολη μέχρι το τέλος του μήνα για να οριστούν παραστάτες για την εθνοσυνέλευση, όπως είχε ήδη συμβεί στη Ρούμελη με πρωτοβουλία του Νέγρη και του Μαυροκορδάτου. Η πρόσκλησή του απευθύνεται προς όλους τους πατριώτες της Πελοποννήσου και τους καλεί να παρακάμψουν τους άρχοντες, τους οποίους ταυτίζει με το παλιό καθεστώς της οθωμανικής τυραννίας, και να έλθουν να αναγνωρίσουν τον ίδιο ως ηγέτη.
Παρόλο το πατερναλιστικό ύφος της επιστολής (ας μην ξεχνάμε πως φέρει τον τίτλο του πρίγκιπα της τσαρικής Ρωσίας), εν τούτοις είναι ο μόνος από τους εξέχοντες άνδρες που απευθύνεται απευθείας στο λαό, παρακάμπτοντας τους άρχοντες, και τον καλεί να ορίσει αυτός τους εκπροσώπους του στην Εθνοσυνέλευση
«Πολίτες της Πελοποννήσου! Κληρικοί και λαϊκοί, νέοι και γέροι, άνθρωποι κάθε σειράς και ηλικίας! Ήρθε η ώρα να συγκεντρωθείτε εδώ στην Τριπολιτσά, να δώσετε τη γνώμη σας όσον αφορά τα δίκαια και τις ανάγκες της πατρίδας σας. Εγώ, ο Δημήτριος Υψηλάντης, είμαι εδώ για να παλέψω για την ελευθερίας σας. Είμαι εδώ για να υπερασπίσω τα δικαιώματα, την τιμή, τη ζωή και τα αγαθά σας. Είμαι εδώ για να σας δώσω δίκαιη νομοθεσία και δικαστήρια που θα εγγυώνται την ισονομία, έτσι ώστε κανείς να μη μπορεί να βλάψει τα συμφέροντά σας ή να διακυβεύσει την ύπαρξή σας. Ήρθε η ώρα, επιτέλους, να πάψει η τυραννά, όχι μόνο αυτή των Τούρκων, αλλά και η τυραννία εκείνων των προσώπων που συμμερίζονται τις ίδιες ιδέες με τους Τούρκους και καταπιέζουν το λαό. Ενωθείτε, Πελοποννήσιοι, αν επιθυμείτε να καταλαγιάσουν τα δεινά που σας βασάνιζαν. Είμαι ο πατέρας σας που άκουσε τις οιμωγές σας από τα βάθη της Ρωσίας και ήρθε για να σας προστατεύσει, να αγωνιστεί για τη λύτρωσή σας, να φροντίσει για την ευτυχία τη δική σας και των οικογενειών σας, να σας ανακουφίσει από την αξιοθρήνητη κατάσταση, στην οποία σας είχαν ταπεινώσει ανόσιοι τύραννοι, αλλά και οι φίλοι και συμπαραστάτες αυτών των τυράννων. Συγκεντρωθείτε, λοιπόν! Βιαστείτε, ελάτε από τις πόλεις ή τα χωριά σας, για να διατρανώσετε ενώπιόν μου τα δίκαιά σας ως ελεύθεροι πολίτες, να μου υποδείξετε εκείνους τους οποίους κρίνετε ως τους πλέον ικανούς, για να σας τους παραδώσω ως εφόρους και φρουρούς των συμφερόντων σας. Μη χάνετε καιρό. Μη γίνεστε εύκολα θύματα φαύλων ανθρώπων, προσκολλημένων στην τυραννία. Αποδείξτε ότι αντιλαμβάνεστε το νόημα της ελευθερίας και αναγνωρίστε τον στρατηγό και υπερασπιστή σας. Με αυτό τον τρόπο θα δώσετε στην υπόλοιπη Ελλάδα το παράδειγμα της σοφής και νόμιμης διακυβέρνησης. Την 30η ημέρα του τρέχοντος μηνός, επιθυμώ να σας δω συγκεντρωμένους γύρω μου, να συζητήσετε ελεύθερα τα δίκαιά σας υπό το βλέμμα του αρχηγού και πατέρα σας. Γι αυτό το λόγο, σας στέλνω καλούς πατριώτες που θα σας διαβάσουν αυτό το χαρτί και θα σας εκθέσουν δια ζώσης την αναγκαιότητα αυτής της συνάθροισης
Τριπολιτσά, 6/18 Οκτωβρίου 1821 ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ
Πληρεξούσιος του Αρχιστρατήγου
Αλλά και ο Κολοκοτρώνης προσπαθεί να πάρει μέρος στα πολιτικά παιχνίδια. Διεκδικεί και αυτός την αρχηγία των όπλων στην Πελοπόννησο και θέλει να έχει επιρροή στις επαρχίες από τις οποίες στρατολογεί και μισθώνει τους ενόπλους του. Έτσι, ενώ στην αρχή είχε ταχθεί με το μέρος του Υψηλάντη στο πλαίσιο της δικής του αντιπαλότητας με τους κοτζαμπάσηδες, πολύ γρήγορα αντιλαμβάνεται πως αυτό που προτείνει ο Υψηλάντης θέτει σε κίνδυνο και τη δική του πολιτική ισχύ, η οποία έχει αρχίσει να αυξάνεται , ιδίως στην κεντρική Πελοπόννησο, στην επαρχία της Καρύταινας.
Μετά τη μεγάλη του νίκη στην Τριπολιτσά, που δίνει στον ίδιο και στην ομάδα του πλούτο και δύναμη, ακολουθεί πλέον αυτόνομη πολιτική, καθώς αναδεικνύεται ως ο μεγάλος στρατιωτικός ηγέτης στην Πελοπόννησο. Μάλιστα, τα νέα από την καταστολή της επανάστασης στις παραδουνάβιες ηγεμονίες και τη σύλληψη του Αλέξανδρου Υψηλάντη στην Αυστρία, διευκολύνουν τον Κολοκοτρώνη να διεκδικεί τον τίτλο του ηγέτη που επιζητούσε στην αρχή ο Δημήτριος Υψηλάντης.
Παρά τη φαινομενική δύναμη των κοτζαμπάσηδων, από τη μια το κύρος του Υψηλάντη και η πλατιά λαϊκή αποδοχή που απολάμβανε και από την άλλη το ολοένα και αυξανόμενο γόητρο του Κολοκοτρώνη, έκανε πολύ δύσκολα τα πράγματα γι αυτούς. Οι ισορροπίες φαίνονταν πολύ λεπτές, ώσπου εμφανίστηκε ένας καινούργιος παράγοντας για να τις ανατρέψει. Και αυτός ο παράγοντας δεν είναι άλλος από την έλευση του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου στο Μεσολόγγι το καλοκαίρι του 1821 και η κάθοδός του μετά από λίγο στην Πελοπόννησο προκειμένου να συναντηθεί με την ηγεσία της Επανάστασης και ιδίως με τον Υψηλάντη.
Οι Αχαιοί κοτζαμπάσηδες υποδέχονται θερμά το Μαυροκορδάτο καθώς βλέπουν σε αυτόν την προσωπικότητα που θα αντιστάθμιζε τη δύναμη του Υψηλάντη και των οπλαρχηγών. Το ίδιο και οι νησιώτες της Ύδρας και των Σπετσών, οι οποίοι επιθυμούν την επίσπευση των διαδικασιών της Εθνοσυνέλευσης και την ανάδειξη κεντρικής διοίκησης που θα εξασφάλιζε σε αυτούς τη χρηματοδότηση των πλοίων και των ναυτικών επιχειρήσεών τους.
Ο Μαυροκορδάτος, με τις γνώσεις του για τη διοίκηση, τις γνωριμίες του με Ευρωπαίους αλλά και με ισχυρές προσωπικότητες του ελληνισμού, αποτελεί για πολλούς τον άνθρωπο που θα μπορούσε να στηρίξει την ελληνική υπόθεση στην Ευρώπη και να της βρει συμμάχους.
Ο Μαυροκορδάτος πείθει αρχικά τον Υψηλάντη να του αναθέσει την πολιτική οργάνωση της Ρούμελης. Στη συνέχεια, αναθέτει στο Θ. Νέγρη την ευθύνη των ανατολικών επαρχιών της Ρούμελης, ενώ ο ίδιος αναλαμβάνει τη διοργάνωση διοικητικών θεσμών στις δυτικές επαρχίες, έχοντας το Μεσολόγγι ως κέντρο της δράσης του.
Στο Μεσολόγγι, στις αρχές Νοεμβρίου του 1821, ο Μαυροκορδάτος πρωτοστατεί στη συγκρότηση της “Γερουσίας της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος”, ενώ λίγες μέρες αργότερα ο Νέγρης συγκροτεί στην Ανατολική Στερεά τον “Άρειο Πάγο”. Στις διεργασίες αυτές συμμετέχουν οι τοπικές ηγεσίες (ιεράρχες, προεστοί, αρματολοί), αλλά και εκπρόσωποι των επαναστατών από την Ήπειρο και τη Μακεδονία.
Στο νησιωτικό χώρο (Ύδρα, Σπέτσες, Ψαρά, Κάσος), οι διαδικασίες ανάδειξης εκπροσώπων για την Εθνοσυνέλευση βρίσκονταν κάτω από τον απόλυτο έλεγχο των ισχυρών καραβοκύρηδων. Μόνο στην Ύδρα, αμφισβητήθηκε η εξουσία των καραβοκύρηδων. Ο Αντώνης Οικονόμου, ένας μικρός καραβοκύρης που είχε μυηθεί στη Φιλική Εταιρεία από τον Παπαφλέσσα, αφού πρωταγωνίστησε στην έναρξη της Επανάστασης στην Ύδρα, στη συνέχεια προσπαθεί να στρέψει τους κατοίκους του νησιού εναντίον των Κουντουριώτηδων και των άλλων ισχυρών οικογενειών, διεκδικώντας πιο αντιπροσωπευτικές μορφές εκπροσώπησης για το νησί του
Παρά την αρχική επικράτηση του ίδιου και των υποστηρικτών του κατά τις πρώτες εβδομάδες της Επανάστασης, τελικά οι Υδραίοι άρχοντες καταφέρνουν να τον απομονώσουν, να τον συλλάβουν και να τον εξορίσουν. Στο τέλος, μάλιστα, τον δολοφονούν στο Άργος το Δεκέμβριο του 1821, καθώς ο ίδιος κατευθύνεται για να συμμετάσχει στην Α’ Εθνοσυνέλευση.
Την ίδια περίοδο, οι κοτζαμπάσηδες συγκαλούν εσπευσμένα την Πελοποννησιακή Γερουσία για την ντε φάκτο αναγνώριση της εξουσίας. Καταφέρνουν μάλιστα να ενισχύσουν τις θέσεις τους ενόψει και της Εθνοσυνέλευσης, με τον προσεταιρισμό των Υδραίων πλοιοκτητών. Ο Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης ηττημένοι και παραγκωνισμένοι αναχωρούν για την Ακροκόρινθο, ενώ στους στρατιώτες επικρατεί και πάλι αναβρασμός για την εγκατάλειψη τους από τους ηγέτες τους. Οι κοτζαμπάσηδες φοβούμενοι την επανάληψη των γεγονότων των Βερβαίνων εγκαταλείπουν το Άργος και μεταφέρονται στην ερημική Επίδαυρο, όπου και υπογράφουν τον οργανισμό της Πελοποννησιακής Γερουσίας. Ο Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης αρχικά αρνούνται, αλλά τελικά υποχωρούν και υπογράφουν το κείμενο αυτό, που ουσιαστικά αναγνωρίζει την πολιτική κυριαρχία των κοτζαμπάσηδων και σηματοδοτεί την οριστική ήττα του επαναστατικού ιδεώδους της Φιλικής Εταιρείας.
Η Γερουσία έχει τώρα την ευχέρεια να ρυθμίσει τη σύνθεση των μελών της Εθνοσυνέλευσης. Έτσι, οι κοτζαμπάσηδες στην Πελοπόννησο, οι Φαναριώτες Μαυροκορδάτος και Νέγρης στη Ρούμελη και οι ισχυροί καραβοκύρηδες στα νησιά, έχουν υπό τον έλεγχό τους το μεγαλύτερο μέρος των εκπροσώπων στην Εθνοσυνέλευση που επρόκειτο να ξεκινήσει.
Παρόλα αυτά, οι παραπάνω ομαδοποιήσεις δεν σημαίνουν σε καμία περίπτωση ότι οι ομάδες αυτές είναι ενιαίες και αδιάσπαστες. Οι κοτζαμπάσηδες, για παράδειγμα, αφού μετά από μεγάλες προσπάθειες κατορθώνουν να βρεθούν συσπειρωμένοι κατά τις εργασίες της Εθνοσυνέλευσης, αμέσως μετά νέες διαφωνίες θα προκύψουν μεταξύ τους και θα διασπαστούν εκ νέου.
Το ίδιο ισχύει και για τους στρατιωτικούς της Ρούμελης και της Πελοποννήσου. Ανάμεσά τους υπάρχουν διαμάχες, ανταγωνισμοί και συγκρούσεις, οι οποίες δυσχεραίνουν το συντονισμό της δράσης τους, όχι μόνο για την πολιτική τους ενοποίηση, αλλά ακόμη και κατά τη διάρκεια των μαχών.
Τα αποτελέσματα της Α' Εθνοσυνέλευσης
Στην Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, οι επαναστατημένες περιοχές αποφασίζουν μέσω των εκπροσώπων τους, να ενταχθούν σε ένα νέο πολιτικό και θεσμικό πλαίσιο. Η Εθνοσυνέλευση, την 1η Ιανουαρίου του 1822, ψηφίζει Σύνταγμα, το οποίο ονομάζει Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος. Βάσει του Συντάγματος αυτού, συγκροτείται η πολιτική Αρχή της επανάστασης, η Προσωρινή Διοίκησις, αποτελούμενη από δύο συλλογικά σώματα, το Εκτελεστικό και το Βουλευτικό. Το Εκτελεστικό είναι εκείνο που ασκεί στην πράξη την εξουσία, το Βουλευτικό έχει τη νομοθετική εξουσία.
Το Εκτελεστικό είναι πενταμελές, σύμφωνα με τα πρότυπα του Διευθυντηρίου του Γαλλικού συντάγματος. Τα πέντε μέλη του είναι τα εξής : ο Α. Μαυροκορδάτος, πρόεδρος, οι Πελοποννήσιοι κοτζαμπάσηδες Α. Δεληγιάννης και Α. Κανακάρης, ο νησιώτης Ι. Ορλάνδος και ο Ρουμελιώτης Ι. Λογοθέτης.
Το Εκτελεστικό, στη συνέχεια, εκλέγει οκτώ υπουργούς (μινίστρους). Μεταξύ αυτών, το Θ. Νέγρη, αρχιγραμματέα και υπουργό των Εξωτερικών, τον Ηπειρώτη Ι. Κωλέττη, υπουργό των Εσωτερικών, τον Πελοποννήσιο κοτζάμπαση Π. Νοταρά, υπουργό της Οικονομίας και το Σουλιώτη οπλαρχηγό Ν. Μπότσαρη, υπουργό του Πολέμου. Ορίζονται επίσης τρεις υπουργοί Ναυτικών, ένας από τα Ψαρά, ένας από την Ύδρα και ένας από τις Σπέτσες.
Ο Δ. Υψηλάντης εκλέγεται πρόεδρος του βουλευτικού σώματος με αντιπρόεδρο τον Π. Μαυρομιχάλη. Ο τελευταίος δεν αποδέχεται τη θέση αυτή και αντικαθίσταται από τον κοτζαμπάση Καλαβρύτων Σ. Χαραλάμπη.
Η Εθνοσυνέλευση ολοκληρώνει τις εργασίες της στις 15 Ιανουαρίου. Την ημέρα εκείνη, ακολουθώντας το παράδειγμα τη Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής που πραγματοποιήθηκε το 1776, προχωρεί και αυτή στη Διακήρυξη του Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Είναι μία διακήρυξη που αποτυπώνει τις πολιτικές και ιδεολογικές αρχές της Επανάστασης. Ο πόλεμος εναντίον των Οθωμανών παρουσιάζεται ως αγώνας υπέρ της ελευθερίας και της υπεράσπισης βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων καθώς και αγώνας του πολιτισμού εναντίον της βαρβαρότητας.
Η ελευθερία αυτή θα ερχόταν μόνο μέσω της εθνικής ανεξαρτησίας και έτσι στην Εθνοσυνέλευση διακηρύσσεται η βούληση των επαναστατών να απαλλαγούν οριστικά, και με κάθε τίμημα ( Ελευθερία η Θάνατος ) από την οθωμανική τυραννία και να ζήσουν ελεύθεροι, όπως ταιριάζει σε όλα τα πολιτισμένα έθνη. Η μόνη λύση γι' αυτό είναι ο πόλεμος μέχρις εσχάτων, ο οποίος είναι πόλεμος “εθνικός και ιερός”, και καμία δυνατότητα συνύπαρξης ανάμεσα στις δύο πλευρές δεν είναι πλέον δυνατή.
Το ύφος στο οποίο διατυπώνονται οι ιδεολογικές και πολιτικές αρχές και διεκδικήσεις της Επανάστασης είναι επηρεασμένο από το Διαφωτισμό, τη Γαλλική Επανάσταση και τον πολιτικό φιλελευθερισμό. Πίσω από την σύνταξη των κειμένων, βρίσκονται ο Α. Μαυροκορδάτος, ο Θεόδωρος Νέγρης, ο Αναστάσιος Πολυζωΐδης και μια ιδιότυπη προσωπικότητα, ο Ιταλός Vincenzo Gallina, ο οποίος είναι ένας διεθνής επαναστάτης, που συμμετείχε σε επαναστάσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου και στη συγγραφή επαναστατικών κειμένων.
Στο Σύνταγμα αυτό, Έλληνες θεωρούνται «όσοι αυτόχθονες της επικρατείας της Ελλάδος πιστεύουσιν εις Χριστόν. Οι Έλληνες εισίν όμοιοι ενώπιον των νόμων, άνευ τινός εξαιρέσεως ή βαθμού ή κλάσεως ή αξιώματος. Έχουν όλοι το δικαίωμα του εκλέγειν ή εκλέγεσθαι ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης, καταγωγής, επαγγέλματος και μόνο κριτήριο είναι η αξιότης εκάστου».
Τα κείμενα της Επιδαύρου είναι πραγματικά επαναστατικά, καθώς καταργούν τα ταξικά ή τα τοπικά προνόμια και δίνουν έμφαση στα ατομικά δικαιώματα, το αντιπροσωπευτικό σύστημα εκλογής, την ισονομία, στοιχιζόμενα με τα πιο προοδευτικά συντάγματα του κόσμου εκείνη την εποχή. Προβλέπουν την ανεξιθρησκία, την ισονομία και την ελευθερία του τύπου. Κάθε Έλληνας, ανεξάρτητα από την καταγωγή ή την περιουσιακή του κατάσταση, θα έχει πλέον το δικαίωμα ανάληψης οποιουδήποτε αξιώματος, ενώ προβλέπεται η κατάργηση της δουλείας.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι πως η κοινωνία στην οποία απευθύνονται δεν είναι έτοιμη για αυτό και αυτή είναι η αιτία για όσα τραγικά θα ακολουθήσουν. Πολύ παραστατικές πάνω σ΄ αυτό το θέμα είναι οι διαπιστώσεις του Thomas Gordon:
« … ήταν μεν εξαίρετο στη θεωρία [σ.σ το Σύνταγμα], στην πράξη, όμως, τελείως ακατάλληλο για τους ανθρώπους στους οποίους απευθυνόταν. Σχεδόν αμέσως μετά την ψήφισή του, ορισμένες από τις καλύτερες διατάξεις του ποδοπατήθηκαν και άλλες λησμονήθηκαν. Πράγματι, ο Οργανικός Νόμος της Επιδαύρου κατέστη κενό γράμμα και μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν χρησιμοποιήθηκε μόνον ως παραταξιακό σύνθημα
… Εντυπωσιάζει πράγματι το γεγονός ότι οι συντάκτες του θα παρέδιδαν θεσμούς πέρα για πέρα δημοκρατικούς σε έναν λαό, ο οποίος, αν και επί αιώνες γόγγυζε κάτω από το δεσποτισμό, έρρεπε ταχύτατα προς τη χειρότερη μορφή ολιγαρχίας, καθώς επίσης και το ότι ο ίδιος αυτός καταστατικός χάρτης θα γινόταν αποδεκτός από την αριστοκρατία, που εκπροσωπούσε μεγάλο μέρος της συνέλευσης.
Στην πραγματικότητα, κανείς δεν πίστευε ότι αυτή η μορφή διακυβέρνησης είναι εφαρμόσιμη στην Ελλάδα. Όμως, οι φιλοδοξίες τόσο πολλών ανθρώπων, που ο καθένας τους φοβόταν μήπως δει τον ανταγωνιστή του να περιβάλλεται από ισχυρή και μόνιμη εξουσία, οδήγησαν στην ανάγκη μιας γενίκευσης και μιας κατ’ επίφασιν αναπομπής των πάντων στη γενική λαϊκή κρίση, σε τακτά και σύντομα χρονικά διαστήματα.
Ο καθένας τους έβλεπε στο Σύνταγμα το σκαλοπάτι εκείνο που θα τον οδηγούσε στα υψηλότερα αξιώματα, ενώ οι εμπνευστές του δεν υπολείπονταν καθόλου ως προς τις ίδιες επιδιώξεις. Δεδομένου ότι δε διέθεταν ερείσματα στη χώρα, αφού πρόσφατα είχαν έρθει στην Ελλάδα και δεν είχαν το πλεονέκτημα των οικογενειακών διασυνδέσεων, φρόντισαν να ορθώσουν νομικά κωλύματα στους οπλαρχηγούς και στους προεστούς, σκεπτόμενοι ότι εξασφαλίζουν για τους εαυτούς τους μια επιτυχημένη σταδιοδρομία σε πεδία όπου η νίκη εξαρτάται από την πολιτική επιδεξιότητα.
Από την άλλη πλευρά, οι κοτζαμπάσηδες της Πελοποννήσου είχαν ήδη λάβει τα μέτρα τους, ώστε να παρεμποδίσουν την εδραίωση οποιουδήποτε εξωγενούς παράγοντα εξουσίας στο Μοριά, με σκοπό να παραμείνει η διοίκηση στα χέρια τους. Με αυτή τη σκέψη λοιπόν, προτού επικυρωθεί ο Οργανικός Νόμος, σε ιδιαίτερη σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στις 8 Ιανουαρίου στην Πιάδα, οι Πελοποννήσιοι πληρεξούσιοι, εξέλεξαν εικοσαμελή επιτροπή που θα εκπροσωπούσε την περιφέρειά τους στην Εθνοσυνέλευση. Κατ΄αυτό τον τρόπο συγκρότησαν την Πελοποννησιακή Γερουσία, με σκοπό στο μέλλον να συνεδριάζει στην Τριπολιτσά. Κάπως έτσι συνέταξαν ένα τοπικό Σύνταγμα, με τέτοια μαεστρία, που σχεδόν να μην αφήνει περιθώρια στην κεντρική κυβέρνηση να αναμιγνύεται στις υποθέσεις τους. Οι πολλές εκδηλώσεις σεβασμού προς την κεντρική κυβέρνηση κάλυπταν κατ’ ουσίαν την παραχώρηση στην οικεία Γερουσία όλων των υποθέσεων του Μοριά, στρατιωτικών, δημοσιονομικών και τοπικής αυτοδιοίκησης»
Η Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, τέλος, είναι η ληξιαρχική πράξη θανάτου της Φιλικής Εταιρείας. Από τότε, η Φιλική Εταιρεία δεν παίζει πλέον κανένα ρόλο, καθώς ο Δημήτριος Υψηλάντης θα παραμεριστεί σταθερά από τα πράγματα
Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου 2008 ο 37χρονος ειδικός φρουρός, (είδος αστυνομικού και ίσως το πιο υποβαθμισμένο από το ίδιο το σύστημα) Επαμεινώνδας Κορκονέας, σήκωσε το όπλο του, σημάδεψε, πυροβόλησε και σκότωσε στα Εξάρχεια τον 15χρονο μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.
Την επομένη ξέσπασε ένα κύμα αγανάκτησης πανελλαδικής εμβέλειας, με τους νέους και τους εφήβους να πρωτοστατούν και που οδήγησε σε πρωτοφανούς έντασης ταραχές, κυρίως στη Αθήνα.
Επρόκειτο για τις «χειρότερες ταραχές από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974», σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή.
Το αιματηρό περιστατικό και τα επακόλουθά του έλαβαν διεθνείς διαστάσεις και σε πολλές μεγαλουπόλεις του κόσμου διοργανώθηκαν εκδηλώσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης.
Αφού εκτονώθηκε το κύμα οργής, τα πράγματα επανήλθαν στη συνηθισμένη τους κατάσταση, η οποία οδήγησε μετά από 5 χρόνια στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον παρακρατικό, εκτελεστικό βραχίονα αυτή τη φορά. Ο επίσημος κρατικός βραχίονας απλά ήταν μάρτυρας στη δολοφονία, χωρίς φυσικά να κάνει τίποτα για την εμποδίσει. Ο δε συλληφθείς δολοφόνος Ρουπακιάς, κατά τη σύλληψη του, είπε στα όργανα του επίσημου εκτελεστικού βραχίονα: «Δικός σας είμαι!». Αγνοούσε ο αδαής δολοφόνος πως οι εκτελεστικοί βραχίονες συναντιούνται μόνο όταν το διατάξει ο μεγάλος αρχηγός τους.
Ο δολοφόνος Κορκονέας έχει αποφυλάκιστεί και σήμερα κυκλοφορεί ελεύθερος
Επετειακό αφιέρωμα από την Attica Voice, το ντιοκιμαντέρ "Εξέγερση Δεκέμβρης 2008: Μόνος σου θα πας πιο γρήγορα, μαζί θα πάμε πιο μακριά"
Το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από την Κλεμ, μία Γαλλίδα αγωνίστρια του αντιεξουσιαστικού χώρου, που έμενε εκείνον τον καιρό στην Αθήνα, στην κατάληψη της Πατησίων και Σκαραμαγκά, η οποία εκκενώθηκε βίαια μαζί με την κατάληψη της βίλλας Αμαλία, το 2013. Τον ίδιο καιρό δυστυχώς, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή και η Κλεμ, αφήνοντας την ταινία λίγο πριν από την τελική μορφή που θα ήθελε να της δώσει. (πληροφορίες από το κανάλι του Perseus999 στο Youtube)
Διαβάζοντας ένα κείμενο της Δέσποινας Κουτσούμπα* σχετικά με την ειδησεογραφία της 3ης Δεκεμβρίου σχετικά με τη σύλληψη ανώτατου δικαστικού αναδιφούμε στα σχετικά δημοαιεύματα του Τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού
Ιστορικό μίας πολύ περίεργης υπόθεσης
Στις 4/12/2021 δημοσιεύτηκε κυρίως στον ηλεκτρονικό τύπο η είδηση πως την προηγούμενη μέρα (Παρασκευή - 3/12), ανώτατος δικαστικός συνελήφθη και οδηγήθηκε στο τμήμα, όταν στο σπίτι του ανιχνεύθηκαν ναρκωτικές ουσίες. Ο δικαστικός είναι ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Παναγιώτης – Κίμωνας Ευστρατίου, όπως πρώτα πρώτα μας πληροφόρησαν τα σκανδαλοθηρικά, κατακίτρινα έντυπα και οι ηλεκτρονικές τους εκδόσεις.
Η υπόθεση ξεκίνησε όταν βρέθηκε ποσότητα κοκαΐνης σε νεαρούς, έξω από το σπίτι του, που είπαν στους αστυνομικούς ότι τους την είχε προμηθεύσει ο ανώτατος δικαστικός, ο οποίος συνταξιοδοτείται τον Ιούνιο, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες σχετικές με όσα ακολούθησαν, δέχεται πιέσεις για να υποβάλλει άμεσα την παραίτηση του.
Πρώτο αποκάλυψε την υπόθεση το TVXS.gr χωρίς όμως να προβεί σε αναφορές ονομάτων και λεπτομερειών. Τελικά το όνομα του δικαστικού αποκαλύφθηκε από άλλα έντυπα, όπως η εφημερίδα «Δημοκρατία» και το έντυπο «ΜΠΑΜ».
Η Δέσποινα Κουτσούμπα* κάνει μία αντιπαράθεση των όσων δόθηκαν στη δημοσιότητα μέσω των πρώτων ρεπορτάζ και όσων άρχισαν ακολούθως να δημοσιεύονται σχετικά με την υπόθεση.:
Σύμφωνα λοιπόν με την Espresso που κρατάει το χρονολόγιο της υπόθεσης:
Αναταράξεις προκαλεί στην κυβέρνηση και την ηγεσία της Δικαιοσύνης το τεραστίων διαστάσεων σκάνδαλο ηθικής τάξης με την εμπλοκή του αντιπροέδρου του ΣτΕ Παναγιώτη – Κίμωνα Ευστρατίου σε υπόθεση χρήσης κοκαΐνης από μια παρέα ανήλικων –κατά δήλωσή τους- αλλοδαπών και Ρομά, οι οποίοι συνελήφθησαν έξω από το σπίτι του ανώτατου δικαστικού λειτουργού στην Ηλιούπολη.
Η εμπλοκή του στενού φίλου της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και φερόμενου ως συντρόφου της τέως προέδρου του ΣτΕ Μαίρης Σαρπ στην υπόθεση έχει προκαλέσει αναστάτωση στον δικαστικό κόσμο της χώρας, καθώς οι τρεις συλληφθέντες υποστηρίζουν ότι αυτός τους προμήθευσε τα ναρκωτικά.
Η υπόθεση αποκαλύφθηκε εντελώς τυχαία, όταν άνδρες της Ομάδας ΔΙΑΣ Νοτιοανατολικής Αττικής, που περιπολούσαν στην περιοχή, εντόπισαν γύρω στις 2 τα ξημερώματα της Πέμπτης τους τρεις ανηλίκους, έναν Ρομά, έναν Αλβανό Ρομά και έναν Ινδό, να βγαίνουν (!) από την πολυκατοικία όπου κατοικεί ο δικαστικός και τους σταμάτησαν για έλεγχο.
Στην κατοχή τους κατασχέθηκε ποσότητα κοκαΐνης, την οποία υποστήριξαν ότι τους προμήθευσε ο 66χρονος αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Οι αστυνομικοί συνέλαβαν τους τρεις νεαρούς και τους οδήγησαν στο Τμήμα Ασφαλείας Ηλιούπολης, όπου κλήθηκε και ο Παναγιώτης – Κίμων Ευστρατίου, ο οποίος παραδέχτηκε πως τους γνωρίζει. Ακολούθησε επικοινωνία της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ. με τον υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα, ο οποίος άναψε το πράσινο φως για να γίνει έρευνα στην κατοικία του δικαστικού. Το κλιμάκιο της Ασφάλειας που έφτασε εκεί κατάσχεσε ένα μπουκαλάκι με υπολείμματα κοκαΐνης.
Σε βάρος των τριών ανηλίκων έχει σχηματιστεί δικογραφία, ενώ ο αντιπρόεδρος του ΣτΕ δεν συνελήφθη καθώς ισχύει ακαταδίωκτο και ακολουθείται άλλη διαδικασία λόγω της ιδιότητάς του για τους δικαστικούς. Ωστόσο, εξετάζεται ο βαθμός εμπλοκής του στην υπόθεση, ενώ ως τώρα αντιμετωπίζει την πλημμεληματική κατηγορία της κατοχής ναρκωτικών για προσωπική χρήση. Όμως δημιουργείται τεράστιο θέμα ηθικής τάξης, αν αποδειχθεί η… ιδιαίτερη προσωπική σχέση του ανώτατου δικαστικού λειτουργού με τους τρεις νεαρούς και μάλιστα υπό την επήρεια ναρκωτικών.
Και παρακατω
…….τι ήθελαν οι ανήλικοι, μέσα στη νύχτα, στο σπίτι του 66χρονου και τι σχέση μπορεί να είχε μαζί τους ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του ΣτΕ! Τι μπορεί να έκαναν οι τέσσερίς τους πίσω από την κλειδωμένη πόρτα του σπιτιού του; Όπως και να έχει, η εφιαλτική, όπως αποδείχτηκε, νύχτα για τον κ. Ευστρατίου μοιάζει να κινείται σε ένα παράλληλο σύμπαν με όσα διαδραματίστηκαν και στο σπίτι του προφυλακισμένου Δημήτρη Λιγνάδη με την παρέλαση ανήλικων αλλοδαπών και τη χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών σε νύχτες ακολασίας.
Και εμπλέκονται και άλλα πρόσωπα
Ο κ. Ευστρατίου φέρεται ως σύντροφος της τέως προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας Μαίρης Σαρπ, την οποία, επίσης, είχε επιλέξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη μέχρι τη συνταξιοδότησή της το περασμένο καλοκαίρι. Τα σπίτια των δύο δικαστών, οι οποίοι διδάσκουν στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών, είναι μεσοτοιχία, δηλαδή σε απόσταση αναπνοής από το διαμέρισμα όπου συναντιόταν ο Π. Ευστρατίου με τους τρεις νεαρούς, τους οποίους φέρεται ότι προμήθευε με κοκαΐνη. Μάλιστα, το ζευγάρι Ευστρατίου – Σαρπ έχει πολύ καλές φιλικές σχέσεις με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και πρώην πρόεδρο του ΣτΕ Κατερίνα Σακελλαροπούλου και τον σύντροφό της.
Η ανάρτηση της Δέσποινας Κουτσούμπα και οι προφανείς μηχανισμοί προπαγάνδας πίσω από την είδηση
Η Δέσποινα Κουτσούμπα στην ανάρτηση της επισημαίνει πως τελικά από τα δημοσιεύματα που ακολούθησαν μάθαμε πως:
-Οι "3 ανήλικοι (κατά δήλωσή τους)" ή σκέτο "ανήλικοι" τελικά είναι ένας 26χρονος Έλληνας, ένας 32χρονος από τις Φιλιππίνες και ένας 24χρονος αλβανικής καταγωγής
-Η "τυχαία σύλληψη" από άντρες της ΔΙΑΣ ή το "τηλεφώνημα περίοικων" τελικά είναι ότι ο στατικός φρουρός της οικίας της πρώην προέδρου του ΣτΕ Μ. Σαρπ πήρε τηλέφωνο το ΑΤ Ηλιούπολης!
-Τα "τρία ανήλικα" που ήταν στο σπίτι του δικαστικού, τελικά ήταν ο 26χρονος που ανέβηκε πάνω και οι άλλοι δύο περίμεναν κάτω στο αυτοκίνητό τους.
-Η κοκαΐνη που "έδωσε ο δικαστικός στα ανήλικα" ήταν 0,59 γραμμάρια που, όπως λέει ο 26χρονος στην απολογία του, τα είχε αγοράσει από άγνωστο άτομο στην Ομόνοια. Στο σπίτι του δικαστικού βρέθηκε φιαλίδιο φαρμάκου που εμπεριείχε υπολείμματα από χρήση κοκαΐνης. Ο 26χρονος λέει ότι την κοκαΐνη από την οποία έκαναν χρήση στο σπίτι του δικαστικού, την είχε ο δικαστικός, ο δικαστικός το αρνείται.
-Σύμφωνα με την κατάθεση του αστυνομικού, ο δικαστικός δεν αρνήθηκε ότι όντως κάλεσε τον 26χρονο στο σπίτι του μέσω γνωστής εφαρμογής γνωριμιών (και σημειώνω εγώ, μπράβο του που δεν είχε πρόβλημα να το πει ή δεν ξεκίνησε τα "δεν τους ξέρω", "κλεφτρόνια είναι" κλπ όπως θα έκαναν πλείστοι όσοι αξιοσέβαστοι της κλάσης του)
(Τα στοιχεία με βάση τις καταθέσεις που δημοσιεύονται αυτούσιες στην εφημερίδα ΜΠΑΜ -αν ξεπεράσετε το πρωτοσέλιδο ηθικού πανικού).
Οπότε τι μένει από την αρχική είδηση, που δόθηκε σε όλο το αστυνομικό ρεπορτάζ; "Ακολούθησε επικοινωνία της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ. με τον υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα, ο οποίος άναψε το πράσινο φως για να γίνει έρευνα στην κατοικία του δικαστικού."
Αυτό μένει: ότι η ίδια η κυβέρνηση -για δικούς της λόγους- ήθελε να φαίνεται ότι ο δικαστικός δεν είναι πλέον της προτιμήσεώς της. Θυμίζω ότι ο Δ. Λιγνάδης, που ήταν της προτιμήσεώς της, με καταγγελίες για παιδοβιασμούς παρέμενε άσπιλος και αμόλυντος και ταχα-μου σπιλωμένος από "συκοφάντες" του διαδικτύου την ίδια ώρα που τα στοιχεία από το σπίτι του και τους υπολογιστές του έκαναν φτερά...
Προφανώς και η χρήση κοκαΐνης από ανώτατο δικαστικό αποτελεί θέμα, προφανώς θα πρέπει να δουμε τι θα καταθέσει και ο δικαστικός, αυτό όμως είναι άλλο θέμα από αυτό που παρουσιάστηκε.
Χρήσιμες υπενθυμίσεις
Η Δέσποινα Κουτσούμπα συνεχίζει με χρήσιμες υπομνηήσεις προς «ξεχασιάρηδες»
Θα ήθελα επίσης να θυμίσω ότι παρόμοιο "σκάνδαλο" είχε προκύψει στο ΣτΕ για τον Α. Ράντο, όταν "διέρρευσαν" ιδιωτικές ερωτικές συνομιλίες (και διέρρευσαν μέσα από το ΣτΕ, όπου είχαν μοιραστεί σε κάποιους) και παρουσιάστηκαν ως δήθεν συνομιλίες που αποδείκνυαν ότι ο Ράντος είχε υποκλέψει τα θέματα των εξετάσεων για να τα δώσει σε δικαστικό με την οποία ήταν ερωτευμένος.
Από το περιεχόμενο των συνομιλιών δεν προέκυπτε τίποτα τέτοιο, και το μόνο που έμεινε ήταν ο κιτρινισμός της Ζούγκλας και (φευ!) της Αυγής τότε, και κάτι ωραία πρόστιμα που (πολύ καλά έκανε και) επέβαλλε η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για παράνομη δημοσιοποίηση ιδιωτικής αλληλογραφίας, που δεν είχε τίποτε το επιλήψιμο (εκτός από έναν γεροντοέρωτα, που δεν αφορούσε κανέναν άλλον και δεν υπήρχε καμία ανάγκη να μάθει οποιοδήποτε "φιλοθεάμον κοινό" για αυτόν).
Και τότε μετρηθήκαμε όσοι και όσες θεωρήσαμε ανήθικη και χυδαία αυτή την επίθεση, ενορχηστρωμένη από την τότε κυβέρνηση, ακόμη κι αν ήμασταν εντελώς αντίθετοι με τις πολιτικές ή νομικές απόψεις του Α. Ράντου.
Τα υπόλοιπα τα έχω γράψει σε προηγούμενή μου ανάρτηση
ΥΓ (της Δ. Κουτσούμπα) . Δεν έχω ανάγκη από ήρωες δικαστικούς, ούτε να πιστέψω ότι στα υψηλά κλιμάκια δεν υπάρχουν βόθροι. Αυτό που έχω ανάγκη είναι να μην καταπίνουμε αμάσητο ό,τι μας σερβίρουν, ειδικά όταν είναι τόσο κακοσερβιρισμένο διάολε!
*Αρχαιολόγος, συνδικαλίστρια, περιφερειακή σύμβουλος Αττικής (υποψήφια με τον Κ. Τουλγαρίδη), ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Τέλος, στην πλατφόρμα AVAAZ υπάρχει κείμενο συλλογής υπογραφών.
Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να ανατρέξετε στην ιστοσελίδα του ΠΠΠΣ.
Σήμερα, Κυριακή 5 Δεκεμβρίου, δεκάδες κάτοικοι της Ραφήνας, σε μια συμβολική κίνηση, υιοθέτησαν και στόλισαν το τελευταίο αρμυρίκι που κατάφερε να γλιτώσει από τους ολετήρες του Δήμου και του υπουργείου Υποδομών. Ένα χαρακτηρισμό που ο ίδιος ο πρόεδρος του Οργανισμού Λιμένος Ραφήνας απέδωσε στους αυτουργούς του καταστροφικού έργου στο Μπλε Λιμανάκι. Ο πρόεδρος του ΟΛΡ , ο οποίος παρευρέθηκε στην εκδήλωση των κατοίκων, επιβεβαίωσε και αυτός από την πλευρά του πως το έργο είναι παράνομο και πως έχουν υποβληθεί μηνύσεις
Στην όμορφη αυτή εκδήλωση, μικροί και μεγάλοι φίλοι στόλισαν αυτό το τελευταίο αρμυρίκι, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό τη διαμαρτυρία τους για την περιβαλλοντική καταστροφή που συντελείται στο Μπλε Λιμανάκι και με σκοπό να το σώσουν από τις μπουλντόζες. Ανανέωσαν, δε, το ραντεβού τους για επόμενες δράσεις
Της συνεργάτιδος μας και μέλους της Κίνησης για την Προστασια και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας Εμμανουέλας Τερζοπούλου
Θα βρείτε στο τέλος του άρθρου και τη σχετική ραδιοφωνική εκπομπή - αφιέρωμα ατη Φωνή της Ελλάδας και στη Νικόλ Λιακοσταύρου (Η μικρή Θαάσσίνή 3/12/2021)
Στις 28/11/2021, αναρτήσεις στα ΜΚΔ(μέσα κοινωνικής δικτύωσης) αλλά και σε διάφορους άλλους ιστοτόπους, καλούν σε μαζική διαμαρτυρία και συμπαράσταση εναντίον ενός ακόμα περιβαλλοντικού εγκλήματος που εξελίσσεται στην ανατολική Αττική. Ο λόγος είναι η εισβολή χωματουργικών μηχανημάτων στους προστατευόμενους υγροτόπους και στην περιοχή Natura 2000 του ποταμού Ερασίνου στη Βραυρώνα. Εισβολή στον βιότοπο των εκβολών του αρχαίου ποταμού Ερασίνου, δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο της Βραυρώνος. Εισβολή και καταστροφή του βιότοπου του ενδημικού και «εμβληματικού» (κατά το ΕΛΚΕΘΕ) είδους ψαριού pelasgus parathonicus. Εισβολή σε μία περιοχή χαρακτηρισμένη «Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλους-ΤΙΦΚ» γιατί έχει παραμείνει αναλλοίωτη από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ένα έγκλημα περιβαλλοντικό, πολιτιστικό, οικονομικό και εν κατακλείδι πολιτισμικό, αφού αποτελεί μία ακόμα έκφανση του νεοελληνικού πολιτισμού της καταστροφής, της ισοπέδωσης και της παράδοσης του φυσικού περιβάλλοντος και του τόπου γενικότερα στα αχόρταγα στόματα αυτών που οι σχεδιασμοί τους ποτέ δεν υπολόγισαν την κοινή ωφέλεια παρά μόνο τα κέρδη των εργολάβων και των επενδυτών που προσβλέπουν στην ...«ανάπτυξη» της περιοχής.
Τα προσχήματα είναι πάντα, μονότονα τα ίδια. Η διευθέτηση (που συνοδεύεται πάντα με μία εικονική και ψευδεπίγραφη οριοθέτηση) των τελευταίων φυσικών ρεμάτων, εν προκειμένω της Αττικής. Αφού εγκιβωτίστηκαν, θάφτηκαν και «εξαφανίστηκαν» 700 φυσικά ρέματα που διέθετε κάποτε η Αττική, τώρα η καταστροφή ολοκληρώνεται με τα τελευταία πενήντα. Και επαναλαμβάνουμε: όχι για το κοινό καλό, αλλά για το ιδιωτικό. Για το όφελος αυτού που έχει χτίσει αυθαίρετα στην κοίτη του ρέματος. Για το όφελος των εργολάβων. Για το όφελος αυτών που λιγουρεύονται real estate με τις εκτάσεις που αποσπώνται από τη δημόσια περιουσία (ρέματα και όχθες) και οι οποίες με τις κατάλληλες «αλλαγές χρήσης» αργά ή γρήγορα θα παραχωρηθούν προς οικοδόμηση. Για το όφελος των δημάρχων που υπόσχονται «ανάπτυξη» στους αφελείς και ανοίγουν business για τους ίδιους. Ίδιο όφελος, εκείνο του ξεροκόμματου έχει κάθε διοικητικός που συναυτουργεί σε τέτοιες ενέργειες. Ενέργειες που η ελληνική και διεθνής εμπειρία τις έχει καταστήσει παράδειγμα προς αποφυγή. Ενέργειες που στο εξωτερικό αποτελούν λόγο δημοπράτησης έργων αναίρεσης των καταστροφών που προκάλεσαν όταν «δεν ήξεραν», έργων επαναφοράς των ρεμάτων στη φυσική τους κατάσταση. Σήμερα όμως κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί ότι «δεν ήξερε».
Ας επανέλθουμε όμως στον Ερασίνο και τα εγκλήματα που η κυβέρνηση δια του Υπουργείου Υποδομών επιχειρεί πάνω του.
Όψη του Ερασίνου σήμερα
Περιβαλλοντικό Έγκλημα με τη χρηματοδότηση Ευρωπαϊκών Φορέων
Το έργο της «Διευθέτησης του ρέματος Ερασίνου ανατολικής Αττικής -ανάδοχος εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΔΡΟΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΕ» συγχρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ 2014-2020 και μαζί με άλλα 10 αντιπλημμυρικά έργα έχουν κάνει χρήση πόρων (δάνεια) της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και της Αναπτυξιακής Τράπεζας του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Οι ευρωπαϊκοί χρηματοδοτικοί φορείς έχουν σαν αρχή τους μεταξύ άλλων να μη χρηματοδοτούν έργα τα οποία επιτείνουν/επιταχύνουν την κλιματική αλλαγή και τα οποία αντίκειται σε Ευρωπαϊκές Οδηγίες και εθνικές νομοθεσίες.
Ο αφανισμός λοιπόν μίας περιοχής Natura και τριών σημαντικότατων υγροτόπων Α’ προτεραιότητας του ποταμού Ερασίνου δεν έχει επιπτώσεις στη κλιματική αλλαγή;;; Για να χρηματοδοτείται μάλλον δεν θα έχει, θα υποθέσει κάποιος. Αμ δε! Οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά καταφέρνουν να εξαπατήσουν ακόμη και τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς!!! Με μία Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων(ΜΠΕ) της συμφοράς, των αρχών του 2000, που δεν αναφέρει καν την ύπαρξη υγροτόπων ούτε το ισχύον καθεστώς προστασίας (Ειδική Ζώνη Διατήρησης) που επιβάλλει εντελώς διαφορετικές μελετητικές προδιαγραφές, η Ελλάδα κατάφερε τη χρηματοδότηση ενός από τα πιο αντιπεριβαλλοντικά έργα που εκτελούνται στην Αττική, ίσως και στην Ελλάδα.
Άλλη μια «κατά παραγγελία» ΜΠΕ, ανάμεσα στις πάμπολλες που γίνονται στην Ελλάδα! Μία ΜΠΕ που δεν καταγράφει την πραγματική κατάσταση, τα είδη, τα καθεστώτα προστασίας, παρά μόνο διογκώνει τους κινδύνους πλημμύρας μίας εντελώς ακατοίκητης περιοχής, η οποία μάλιστα απαγορεύεται να χτιστεί με βάση τις ισχύουσες χρήσεις γης!!! Ένα αντιπλημμυρικό έργο στη μέση του πουθενά! Μία ΜΠΕ που όχι μόνο αποκρύπτει τις προφανείς αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αντίθετα εφευρίσκει και θετικές!!!
Οι κοινωνικές και νομικές αντιδράσεις κατά του έργου, εξαφανίζονται ως δια μαγείας
Οι χρηματοδοτικοί φορείς ενδιαφέρονται (ή κάνουν πως ενδιαφέρονται) και για το αν υπάρχει κοινωνική αντίδραση για το κάθε έργο που θα χρηματοδοτήσουν. Ξέρουν πως διαχειρίζονται λαϊκό χρήμα και είναι ανεπίτρεπτο η ίδια η κοινωνία να αντιδρά σε αυτό που χρηματοδοτούν.
Και όμως. Οι αντιδράσεις σβήνουν, αφού οι «αρμόδιοι» ή δεν θα τις αναφέρουν καθόλου, ή θα «εξηγήσουν» στους φορείς πως οι αντιδρώντες δεν είχαν καταλάβει σωστά τις τεχνικές παραμέτρους του έργου, ή ακόμη χειρότερα θα συκοφαντήσουν τις αντιδράσεις ως προερχόμενες εκ προσωπικών συμφερόντων.
Έτσι έγινε και με το δόλιο τον Ερασίνο. Και ύστερα από αυτά, ευτυχισμένοι όλοι έβαλαν τις υπογραφές για να ξεκινήσει το έγκλημα που θα μας φέρει πιο κοντά στα ακραία φαινόμενα και την καταστροφή. Με χρήματα των Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτών, αλλά και δανεικά που θα αυξήσουν το δημόσιο χρέος μιας ήδη καταχρεωμένης χώρας.
Φαραωνικά έργα στη μέση του πουθενά
Δεν θα πιστέψει κανείς στα μάτια του αν κάνει μία βόλτα να δει το …αντιπλημμυρικό έργο που ξεκίνησε για ένα τόσο δα ποταμάκι.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το έργο προβλέπει την κατασκευή:
α. Δύο τεράστιων φραγμάτων (κυρίως φράγμα και πρόφραγμα). Το κυρίως φράγμα θα έχει ύψος 21,5 μέτρων δλδ ύψος μίας επταόροφης πολυκατοικίας και πλάτος (μήκος στέψης) 300 μέτρα!!!
β. Έργων διευθέτησης του ρέματος Ερασίνου με επένδυση της κοίτης και των πρανών από συρματοκιβώτια (ανάντη και κατάντη του φράγματος), συνολικού μήκους περίπου 9 χιλιομέτρων, από την Αττική οδό μέχρι τις εκβολές
γ. Έργων διευθέτησης του ρέματος Αγίου Γεωργίου(ρέμα που συμβάλλει στον Ερασίνο) με επένδυση της κοίτης και των πρανών από συρματοκιβώτια, συνολικού μήκους περίπου 8,5 χιλιομέτρων
δ. Έργων διευθέτησης τμημάτων συμβαλλόντων ρεμάτων (Μαλέξη, Κοιλάδα Βασιλέων, Μαρκοπούλου)
ε. Εκτροπή του ρέματος Ερασίνου στην περιοχή Natura των εκβολών, δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο
Ο χρόνος ολοκλήρωσης του έργου υπολογίζεται το Μάιο του 2023 και ο προϋπολογισμός του είναι περίπου 49.000.000,00 €.
Οριζοντιογραφική αποτύπωση των έργων στον Ερασίνο στις προστατευόμενες περιοχές. Αποτύπωση: Πρωτοβουλία για την Προστασία του Ερασίνου και Μη Κυβερνητική Οργάνωση ΟΖΟΝ
Ποτέ δεν είναι αργά
Τα έργα ξεκίνησαν δημιουργώντας μία λυπηρή εικόνα, προπομπό του μέλλοντος που επιφυλάσσεται για εμάς. Με μηχανήματα να αλωνίζουν, με εργοτάξια σε χώρους που κάποτε βασίλευε η ειρήνη, φώλιαζαν και αναπαράγονταν υδρόβια και παρυδάτια είδη πανίδας και ορνιθοπανίδας και άνθρωποι απολάμβαναν ένα χαρακτηριστικό δείγμα του σπάνιου αττικού τοπίου. Με αποψιλώσεις, μπαζώματα και εκσκαφές των φυσικών υγροτοπικών πεδίων του ποταμού που απειλούν προστατευόμενα και απειλούμενα είδη.
Έτσι προχωρούν για να καταστρέψουν το δημόσιο αγαθό της Φύσης και να το αποδώσουν ως οικόπεδα και «αξιοποιήσιμη γη» σε «φιλικά» συμφέροντα και μετρητό σε όσους δραστηριοποιούνται στην αγορά των έργων.
Η ανατολική Αττική καταγράφει στις μέρες μας το δικό της χρονικό καταστροφής. Το αύριο δεν θα θυμίζει σε τίποτα αυτό που κάποτε δεν χορταίναμε να απολαμβάνουμε, αυτό που είναι το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα του τόπου μας.
Όμως ποτέ δεν είναι αργά για να σταματήσουμε το έγκλημα. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε έστω και τώρα αυτό που χάνουμε και το μέλλον που προδιαγράφεται για εμάς και τα παιδιά μας...
Εμμανουέλα Τερζοπούλου
του συνεργάτη της Attica Voice Θεοδόση Βρανά
Μαίνεται η διαμάχη εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων (εκ του πονηρού μετονομαζόμενων σε αντιεμβολιαστές από τα εξωνημένα ΜΜΕ).Τα νέα είναι προσδοκώμενα, για όσους τουλάχιστον έχουν μια ιδέα από βιολογία. Ο ιός μεταλλάσσεται διαρκώς – τι ασυνήθιστο!... Πόσο τρομακτικό ακούγεται με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση στα δελτία ειδήσεων! Ωστόσο η επιστήμη γνωρίζει ότι όλοι οι ιοί μεταλλάσσονται στην ιστορία των ιών και αποκτούν συνήθως δύο χαρακτηριστικά:
1. Γίνονται μεταδοτικότεροι και
2. Γίνονται ηπιότεροι, δηλ. λιγότερο θανατηφόροι.
Γιατί άραγε; Διότι απλά καθώς εξελίσσονται «θέλουν» να επιβιώσουν και αυτοί είναι οι τρόποι να επιβιώσουν. Γεννιούνται λοιπόν, πολλά ερωτήματα για όσα συμβαίνουν διεθνώς και στη χώρα μας αυτή την περίοδο:
- Εφόσον συμβαίνει το παραπάνω φυσικό φαινόμενο, πού είναι το πρόβλημα;;;
- Πώς είναι δυνατό ολόκληρη η ανθρωπότητα με την τεχνογνωσία-τεχνολογία του 21ου αιώνα να χορεύει πανικόβλητη στο ρυθμό του κορωνοϊού και των ατέλειωτων μεταλλάξεών του;;;
- Πότε θα τελειώσει όλο αυτό, αν είναι πρόδηλο ότι οι μεταλλάξεις θα συνεχιστούν επ’ άπειρον και τα εμβόλια πάντα θα είναι ένα βήμα πίσω από την εκάστοτε νέα μετάλλαξη;;;
- Είναι δυνατό στο εξής η ανθρώπινη κοινωνία να πορευτεί μπαίνοντας κάθε λίγο και λιγάκι στο γύψο των συνεχιζόμενων λοκ-ντάουν;;;
- Γιατί υπάρχει αυξανόμενη δυσπιστία στο επίσημο αφήγημα, άρα δυσπιστία-φόβος για τα προτεινόμενα ως μονόδρομο €μβόlia;;;
- Γιατί υποβαθμίζονται οι παρενέργειες και οι θάνατοι από τα παραπάνω σκευάσματα, αλλά υπερτονίζονται οι θάνατοι και τα επακόλουθα από την κόβιντ;;;
- Γιατί σχεδόν εξαφανίστηκαν τα νέα για όλες τις άλλες χρόνιες σοβαρές ασθένειες που θερίζουν την ανθρωπότητα, όπως καρδιοαγγειακά και αυτοάνοσα, όσον αφορά τους κατοίκους δυτικών χωρών, AIDS, φυματίωση, ελονοσία, έμπολα, χολέρα, τύφος, κλπ. όσον αφορά κατοίκους τρίτου λεγόμενου κόσμου;;;
- Γιατί εξαφανίστηκαν ξανά από τα συστημικά ΜΜΕ οι υπόλοιπες ειδήσεις, ακόμα και οι καλές ειδήσεις (ναι, υπάρχουν και τέτοιες!);;; Η κατάσταση θυμίζει έντονα την πρώτη μνημονιακή περίοδο 2011-2014 όπου οι τηλεοράσεις βομβάρδιζαν νυχθημερόν τους ανθρώπους με κακές ειδήσεις και οδήγησαν χιλιάδες συνανθρώπους μας στα ψυχοφάρμακα και σε αυτοκτονία.
- Είναι άραγε τα λοκ-ντάουν μια εξελιγμένη λύση που προέκυψε τον 21ο αιώνα; Γιατί δεν έκαναν οριζόντια λοκ-ντάουν και στις αρχές του 20ου αιώνα για αντιμετώπιση μεταδοτικότατων και άκρως θανατηφόρων ασθενειών, όπως η φυματίωση (θνησιμότητα 10-15%!!! των νοσούντων σε σχέση με την κόβιντ 0,15%);;;
- Είναι άραγε συνωμοσιολογία (η νέα μας καραμέλα!) να σκεφτεί κανείς ότι κάποιοι μεγάλοι συνεδριάζουν κεκλεισμένων των θυρών και αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς;;;
- Είναι συνωμοσιολογία να σκεφτεί κανείς ότι πίσω από όλο αυτό που βιώνουμε με φρίκη βρίσκονται τα κέρδη της παγκόσμιας φαρμακοβιομηχανίας, γερά διαπλεκόμενης με κυβερνήσεις και Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας;;;
- Είναι συνωμοσιολογία να σκεφτεί κανείς ότι η περίφημη Μεγάλη Επανεκκίνηση (άφτερ κόβιντ) σηματοδοτεί ιστορικά το πέρασμα στη Νέα Εποχή, δηλ. την εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης που θα αλλάξει δραματικά την ανθρώπινη ζωή που ξέραμε μέχρι τώρα;;; (5G, A.I. τεχνητή νοημοσύνη & κβαντικοί υπολογιστές ως αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής, εικονικές πραγματικότητες, ανεργία σε απίστευτα ύψη, κλπ.)
- Και μετά από όλα αυτά τα ερωτήματα, το μέγιστο για μένα ερώτημα (ρητορικό μάλλον): ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΓΙΑ ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΓΕΙΑΣ;;;
Όταν το πρώτιστο ζήτημα είναι η διατήρηση της καλής κατάστασης υγείας και η ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας, γιατί δεν ακούμε τίποτα για όλα αυτά από επίσημα χείλια; Θα περίμενε κανείς η ιατρική επιστήμη σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις να οργανώσουν μια μακροχρόνια καμπάνια (τύπου «Μένουμε σπίτι») με στόχο την αλλαγή βλαπτικών καθημερινών συνηθειών, την υγιεινή διατροφή, την εμπέδωση της ιπποκράτειας έννοιας της Πρόληψης. Θα περίμενε κανείς ακόμα, η επιστήμη της οικολογίας να βγεί δυναμικά στο προσκήνιο (και λόγω κλιματικής αλλαγής) και να ξεκινήσει με τις κυβερνήσεις επίσης μακροχρόνια καμπάνια ενημερώνοντας τους πολίτες για θέματα περιβαλλοντικής προστασίας, βιοποικιλότητας, ανακύκλωσης, μόλυνσης, κλπ., αφού είναι αποδειγμένο ότι η περιβαλλοντική επιβάρυνση και αλόγιστη εκμετάλλευση οδηγεί στην αύξηση θερμοκρασίας τον πλανήτη και στην εμφάνιση επιδημιών-πανδημιών.
Αντ’ αυτών βλέπουμε μια επέλαση φοβικής προπαγάνδας η οποία εκτός των άλλων ρίχνει την ανθρώπινη ψυχολογία και μαζί το ανοσοποιητικό μας σύστημα λόγω του διαρκούς στρες. Βλέπουμε ενοχοποίηση τεράστιων κομματιών της κοινωνίας για ό,τι συμβαίνει, το ανεκδιήγητο «επιδημία ανεμβολίαστων» και άλλα φαιδρά. Βλέπουμε μια κάκιστη διαχείριση από την πλευρά των κυβερνήσεων σε ότι αφορά πρωτοβάθμια περίθαλψη, πολιτική επιδοτήσεων, απανωτά λοκ-νταουν, κλπ. Βλέπουμε την προπαγάνδιση των €μβοlion ως μονόδρομο για τη λύση του προβλήματος. Εδώ δε μπορώ να μην αναφερθώ στον Νόαμ Τσόμσκι, στο κείμενό του για τις τεχνικές χειραγώγησης των ανθρώπων, όπου λέει ότι το σύστημα σου δημιουργεί ένα πρόβλημα, το αφήνει να πάρει διαστάσεις και να σε πιέζει αφόρητα και μετά σπεύδει να σου το λύσει.
Η αλήθεια είναι ότι όσοι δεν εμβολιάζονται προφανώς και δεν είναι όλοι αντιεμβολιαστές. Επίσης δεν είναι όλοι ακροδεξιοί ή θρησκόληπτοι, μια απλή κουβέντα με ανθρώπους της γειτονιάς σας θα σας πείσει. Άλλη μια αλήθεια είναι ότι τα €μβόlia, έστω και αυτά που όντως δεν έχουν οριστική έγκριση από τις κατασκευάστριες εταιρίας, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις επιβαρυμένης υγείας να είναι σωτήρια, γιατί μια απλή σύγκριση της πιθανότητας νόσησης από τον κορωνοϊο και πιθανότητας νόσησης από το σκεύασμα είναι υπέρ του σκευάσματος. Αλλά αυτό απέχει αστρική απόσταση από το να δεχτούμε ως μονόδρομο για όλους ανεξαίρετα τους πολίτες κάθε ηλικίας, χωρίς καμία έμφαση στην πρόληψη υγείας, τα σκευάσματα αυτά.
Καταλήγοντας, απλά και πρακτικά, με τη γνώση που έχω αποκομίσει τα τελευταία τριάντα χρόνια ασχολούμενος με θέματα υγείας, άσκησης και διατροφής, μπορώ να κάνω τις ακόλουθες (ελάχιστες) συστάσεις σε όποιον/αν πραγματικά θέλει να έχει ισόβια καλή υγεία:
1.Καθημερινή άσκηση και δη περπάτημα (τουλάχιστον μισή ώρα τη μέρα και γρήγορα!) Πάρτε διαζύγιο από την καρέκλα!
2.Γέλιο και χαρά. Κλείστε τις τηλεοράσεις, επιλέξτε εσείς την ποσότητα και ποιότητα του προϊοντος που λέγεται «είδηση»! Χορέψτε μόνοι/ες σας, κάντε ό,τι σας κατέβει χωρίς να δίνετε λογαριασμό όλη την ώρα σε αόρατους κριτές.
3.Αποφύγετε τσιγάρο και αλκόολ! Η απώλεια του μέτρου είναι ένδειξη κατάθλιψης.
4.Πίνετε άφθονο νερό! Τουλάχιστον 2 λίτρα τη μέρα, για να λειτουργεί καλά το σώμα σας.
5.Αποφύγετε επεξεργασμένα τρόφιμα! δηλ. …τα περισσότερα απ’όσα καταναλώνουμε. Περάστε σε υγιεινή μεσογειακή διατροφή (φρέσκα λαχανικά & φρούτα, ξηρούς καρπούς & σπόρους, ζώα & προϊοντα τους βιολογικής εκτροφής)
6.Συμπληρώματα διατροφής καθημερινά! Τα φυσικά συμπληρώματα διατροφής είναι μονόδρομος αφού έχει χαθεί το μεγαλύτερο μέρος της θρεπτικής αξίας των τροφών μας λόγω μονοκαλλιεργειών, χημικών λιπασμάτων & φυτοφαρμάκων, ορμονών & αντιβιοτικών στα εκτρεφόμενα ζώα, κλπ. Καθημερινά ΒΙΤΑΜΙΝΗ C και Ω3 ΛΙΠΑΡΑ ΟΞΕΑ, μας λείπουν και τα δύο. ΒΙΤΑΜΙΝΗ D που είναι ο ρυθμιστής των πάντων στο σώμα (ιδίως το χειμώνα που δεν καθόμαστε στον ήλιο.
Σκοπός των παραπάνω (ελάχιστων)συστάσεων είναι η ενδυνάμωση του οργανισμού και ιδιαίτερα του ανοσοποιητικού μας συστήματος το οποίο είναι κυριολεκτικά ο φύλακας-άγγελός μας! Ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα εμποδίζει τους εισβολείς να μπουν στο φρούριο αλλά και αν τελικά μπουν, τους αντιμετωπίζει με θάρρος και αποτελεσματικότητα.
Καλή δύναμη φίλοι μου!!!
Θ.Β. 3/12/2021
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
