Το ερώτημα ήταν ένα, από την αρχή του κόσμου ή μάλλον από την αρχή του Ανθρώπου. Ποια είναι η αξία της ζωής; Και όταν ο άνθρωπος λέει ζωή, εννοεί τη δική του, την ανθρώπινη ζωή. Αυτός είναι άλλωστε ο διεκδικητής της μοναδικότητας της κατοχής συνείδησης, σε έναν κόσμο που επιμένει  να αποτελεί το κέντρο του, μαζί και το επιστέγασμα της εξέλιξης (ή της Δημιουργίας για να μη χαλάμε τα γούστα κανενός). Με αφετηρία μία αστήρικτη αλλά επικρατούσα αντίληψη πως ό,τι δεν διαθέτει συνείδηση, δεν μπορεί και να αποδώσει αξία στη ζωή του, ο οικονομών Άνθρωπος  πάντα αναζητούσε την αξία της ανθρώπινης ζωής. Και εδώ οι υπολογισμοί του οικονομούντος Ανθρώπου (ή Homo calculus) απέχουν αστρονομική απόσταση από τους συνειρμούς του φιλοσοφούντος Ανθρώπου (Homo philosopher). Φανταστείτε τον πρώτο να υπολογίζει την αξία της ζωής του αλλά και των συνανθρώπων του ως υγειονομική ή ασφαλιστική δαπάνη, ως κόστος διαβίωσης ή εκπαιδευτικό κόστος. Όλα αποτιμούμενα σε λογιστικές μονάδες,  συμπυκνωμένες στον ορισμό «αξία ανθρώπινης ζωής», πρακτικά εννοώντας  «κόστος ζωής» και ακόμα πιο βάρβαρα, εννοώντας «κόστος ύπαρξης». Μετά σκεφτείτε τον δεύτερο να  τεκμηριώνει θεωρητικά το ατελεύτητο και ανεκτίμητο της ανθρώπινης ύπαρξης μπροστά στο πεπερασμένο του βίου, αποδίδοντας την έννοια της «αξίας της ανθρώπινης ζωής» σκέτα, χωρίς άλλες ερμηνείες. Οι δύο δρόμοι για τον υπολογισμό δεν συναντιούνται πουθενά. Είναι δύο ασύμβατες ευθείες στο σύμπαν της σκέψης. Ως ασύμβατες ευθείες δεν θα συναντηθούν ποτέ και αν αυτό συμβεί θα είναι ένα παράδοξο. Μία ταινία του Moebius, με μία μόνο επιφάνεια ή ένα τρίγωνο με δύο ορθές γωνίες.

Και όμως. Οι δύο ασύμβατες οδοί, κατά έναν παράδοξο τρόπο έχουν σημείο συνάντησης. Ένα σημείο που εντοπίζεται στον χώρο που η ανθρώπινη ζωή μάχεται για την συνέχιση της. Ο χώρος αυτός είναι το τμήμα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) ενός ελληνικού, δημόσιου νοσοκομείου.

Αν σας προβληματίζει το γιατί δίπλα στο επίθετο ελληνικό, μπαίνει και η διευκρίνηση «δημόσιο» για το νοσοκομείο – τόπο του παραδόξου φαινομένου, είναι γιατί στα ιδιωτικά νοσοκομεία δεν υπάρχουν τμήματα επειγόντων περιστατικών, παρά μόνο ως ανυπόστατες ταμπέλες. Τα πραγματικά επείγοντα παραπέμπονται στα δημόσια νοσοκομεία, εκεί που δίνεται η μάχη της επιβίωσης δίχως όπλα και γι’ αυτό οι χώροι αυτοί αποτελούν φιλόξενους για το παράδοξο, τόπους. Τα ιδιωτικά αποτελούν ξενοδοχειακές υποδομές και ως εκ τούτου αποτελούν σημεία της παράστασης  υπολογισμού της ανθρώπινης ζωής, κατά τον υπολογισμό του Homo calculus αποκλειστικά. Τόσα κρεβάτια, τόσα φάρμακα, τόσοι γιατροί κατηγορίας Α, τόσοι Β, τόσο κόστος. Ο άλλος τρόπος εκτίμησης της ανθρώπινης ζωής εδώ δεν χωράει. Εδώ μιλάμε για έσοδα και έξοδα. Σκέτα.

Στα ΤΕΠ των δημόσιων νοσοκομείων συναντιούνται οι δύο ασύμβατες ευθείες. Εκείνη που απεικονίζει τη φιλοσοφική και εσωτερική  αξία της ανθρώπινης ζωής που πάλλεται πάνω σε φορεία, ράντζα και  κρεβάτια αφενός και αφετέρου εκείνη της απεικόνισης της υγειονομικής δαπάνης των υγειονομικών περιφερειών και των υπουργείων. Και αν τα κρεβάτια και τα ράντζα παλεύουν για να σώσουν τη ζωή, τα λογιστήρια και τα υπουργεία παλεύουν για να απαλλαγούν από αυτήν και από όσους της συμπαρίστανται. Ο πρώτος είναι ο αγώνας του υγειονομικού προσωπικού και ο δεύτερος ο πόλεμος του πολιτικού συστήματος. Του συστήματος που δεν θέλει βάρη, ούτε κοινωνικά ούτε οικονομικά και γι’ αυτό τείνει στο να σβήσει αυτό που θεωρεί παράδοξο ή απλά προβληματικό και να καταφέρει την τελική επικράτηση των ιδεών και των πρακτικών του νεοφιλελευθερισμού και στο μεταιχμιακό αυτό πεδίο. Στο πεδίο συνάντησης της ζωής ως εμπορικό προϊόν  και της ζωής ως αγαθό. Και για να ακριβολογούμε, ο πόλεμος των υπουργείων και των λογιστηρίων τους, διεξάγεται κατά της υγείας-αγαθό και υπέρ της υγείας-εμπόρευμα και κατ’ επέκταση κατά της ζωής-αγαθό αφού η υγεία είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη ζωή.

Υγεία – εμπόρευμα συνεπάγεται ζωή – εμπόρευμα. Και κάπως έτσι η ζωή επιμετράται σε λογιστικές μονάδες, αντικειμενικά και απόλυτα, πράγμα πιο εύκολο και χειροπιαστό, από το να υπολογίσει κανείς την αξία της ζωής του ως εμπειρία, ύπαρξη ή ως κόμβο νοηματοδότησης ανθρωπίνων σχέσεων. Οι αριθμομηχανές δεν μπορούν να συλλάβουν άλλωστε αφηρημένες έννοιες.

Τα παραπάνω αποτρόπαια σχηματοποιούνται και παίρνουν μορφή σε κάθε εφημερία δημόσιου νοσοκομείου. Ας πάρουμε για παράδειγμα της φρίκης των παραπάνω μία νύχτα εφημερίας. Για να αποφύγουμε τη θεωρητικολογία και λόγω πραγματικής  εμπειρίας, ας πάμε λίγο πίσω  στη νύχτα  του Σαββάτου 5 Φεβρουαρίου 2022. Μέχρι να ξημερώσει η Κυριακή, περίπου 140 άνθρωποι και οι συνοδοί τους, σε ένα σύνολο περίπου 300 ανθρώπων, βρέθηκαν στα επείγοντα της εφημερίας στο ΤΕΠ καρδιολογικού και το ΤΕΠ  παθολογικού,  στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο της Αθήνας. Ένας ή δύο μεταφέρθηκαν ήδη νεκροί και άλλοι δύο εξέπνευσαν μετά την άφιξη τους. Εκεί, μέσα στο πλήθος που αγωνιούσε για τη δική του υγεία ή την υγεία των ανθρώπων του, εκεί τελείωσαν  οι ζωές αυτών των ανθρώπων. Δίχως τον επιβεβλημένο από τον πολιτισμό μας σεβασμό, που θα άρμοζε για τον τεθνεώτα, όπως θα έλεγαν και οι παλιοί δάσκαλοι. Αλλά στον χώρο της αγωνίας για τη ζωή, του άγχους για την περίθαλψη, της υπομονής και της αρρώστιας, ο θάνατος είναι άλλη μία αναμενόμενη κατάσταση. Δεν είναι το τέλος μίας ζωής αλλά ακόμα ένα περιστατικό της εφημερίας. Ακόμα και οι ίδιοι οι συνοδοί των νεκρών δεν αντιδρούσαν μπροστά στο στη μετάσταση των δικών τους ανθρώπων. Όλα τα έπνιγε η απελπισία της αναμονής, της κούρασης της σωρευμένης ανθρώπινης μάζας. Της απελπισίας που γεννά κάθε βράδυ η με κρατική σφραγίδα υποβάθμιση ενός σημαντικού νοσοκομείου και η απαξία της δουλειάς των εργαζομένων του, κυρίως των υγειονομικών που δίχως πόρους και με εχθρικά διακείμενη την πολιτική ηγεσία, προσπαθούν να παλέψουν για την υγεία και τη ζωή των ασθενών που δεν σταματούν να προσέρχονται ή να διακομίζονται.

Μία τέτοια νύχτα, μία από τις πολλές που το προσωπικό ζει καθημερινά, μιλάει από μόνη της για το πως θέλουν τη δημόσια υγεία οι κυβερνήσεις, είτε από ανικανότητα είτε από ιδεολογία. Θέλουν τη δημόσια υγεία να αποτελεί χωματερή ταφής  υποψηφίων προς εξευτελισμό. Εξευτελισμό της αξιοπρέπειας τους πάνω στην ανάγκη τους για θεραπεία. Όσο και αν παλεύουν οι γιατροί και οι νοσηλευτές, δεν μπορούν να καλύψουν με τον αγώνα τους τη γύμνια, στην οποία έχουν καταδικάσει τη δημόσια υγεία, αυτοί που θα έπρεπε να την υπηρετούν. Μία τέτοια νύχτα η φρίκη παίρνει τον πρώτο λόγο και κάνει κάθε υπουργό υγείας και τον προϊστάμενο του πρωθυπουργό να δείχνουν τόσο πολύ γελοίοι και τόσο περισσότερο μισητοί. Σκουπίδια, σύμβολα της αιώνιας αποτυχίας στην οργάνωση και τη διοίκηση ενός εθνικού συστήματος υγείας. Μίας αποτυχίας που «δεν έτυχε» αλλά είναι μεθοδευμένη και αποσκοπεί στην πλήρη εμπορευματοποίηση της υγείας και την παράδοση του ΕΣΥ στα ιδιωτικά κέντρα. Εκείνα τα «μαγαζιά» δηλαδή που είναι –και το δηλώνουν χωρίς να ντρέπονται- ανίκανα να περιθάλψουν. Ποιους; Μα αυτούς που εκλέγουν εκείνους που από ανικανότητα ή από ιδεολογία, καταστρέφουν τη δημόσια υγεία για να γλείψουν και να ταΐσουν την ιδιωτική.

Ίσως κάποτε καταλάβουμε το νόημα του αφορισμού του Μάνου Χαζιδάκι για τον πολιτισμό και την ανυπαρξία του στην Ελλάδα, όπως πιστοποιείται από την ύπαρξη αρμόδιου «υπουργείου πολιτισμού». Αντίστοιχα, η ύπαρξη ελληνικού υπουργείου υγείας, πιστοποιεί την ανυπαρξία εθνικού συστήματος υγείας στη χώρα. Αντίθετα, αποτελεί υπόσχεση στους υποψήφιους «επενδυτές» για κρατική υποστήριξη στις χρυσές δουλειές που σχεδιάζουν στο εμπόριο της υγείας του λαού.

Κάθε εφημερία του από τα πάνω υποβαθμισμένου  δημόσιου νοσοκομείου, αλλά και η συνολική διαχείριση της πρόσφατης πανδημίας από αυτό το υπουργείο –παρωδία, αποτελούν μία δελεαστική πρόσκληση προς τους «αγίους επενδυτές». Και όταν έρθουν, θα έχουμε υπουργείο υγείας με υπουργό, με αναπληρωτή του και με υφυπουργούς, με μεγάλα και άδεια νοσοκομεία, με ασθενείς που δεν θα μπορούν να σηκώσουν το οικονομικό βάρος της νοοσηλείας τους και με τα πάντα.

Με τα πάντα  εκτός από υγεία.

Σε LiveStreaming θα μεταδοθεί απόψε, 4/2/2022 στις 19:30 η ανοιχτή εκδήλωση της συνέλευσής μας με θέμα «Η διάπραξη των περιβαλλοντικών εγκλημάτων συνοδεύεται από διώξεις και αγωγές (SLAPP) ενάντια σε αγωνιστές και δημοσιογράφους» με ομιλητές αγωνιστές, υπερασπιστές του περιβάλλοντος και δημοσιογράφους που μπήκαν στο στόχαστρο των εταιρειών.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής (ΑΚΝ) την Παρασκευή 4/2 στις 19:30 (είσοδος από Μασσαλίας).

Παρακολουθήστε ζωντανά τη μετάδοση εδώ: www.youtube.com/watch?v=FlZnJeGpuDE

Πηγή: Κατάληψη ΕΣΗΕΑ

Σχετικά

Τις τελευταίες μέρες ζήσαμε ακόμα μία επίθεση του ανθρώπου απέναντι στον φυσικό πλούτο της χώρας. Ακόμα και αν –για τα νεοελληνικά δεδομένα- θεωρήθηκε παρέμβαση μικρής κλίμακας, η εκχέρσωση 150 τετραγωνικών μέτρων (από τα 23 στρέματα) υγροτόπου στις Μαρίκες της Ραφήνας,  απλά επιβεβαίωνε την απύθμενη άγνοια και την αμέτρητη αδιαφορία των νεοελλήνων για την έννοια του «οικοσυστήματος» και του τι σημαίνει αυτό για την ίδια την ανθρώπινη ζωή, όπως και για όλη τη ζωή που ακόμα διαθέτει ο πλανήτης Γη. Την άγνοια και αδιαφορία των νεοελλήνων ως ατόμων αλλά και ως ομάδων ατόμων, όπως ομάδες μελετητών, ειδικών, οργανισμών και κυρίως διοικητικών. Κυβερνητικών και –όπως άστοχα και ειρωνικά αποκαλούνται-  «αυτοδιοικητικών».

Ο ελληνικός εκσυγχρονισμός. Μία κερδοφόρα –για λίγους-  αυταπάτη

Είναι σταθερά αποδεκτή η ανάγκη εκπολιτισμού της ανατολικής Αττικής. Όχι εκσυγχρονισμού, γιατί αυτή η λέξη κουβαλάει βαρύ, αρνητικό νόημα και πρόσημο στη χώρα μας. Και όχι άδικα. Εκσυγχρονιστικά θεωρήθηκαν τα έργα κάλυψης του Ιλισού από τον Μεταξά. Εκσυγχρονιστικά θεωρήθηκαν τα έργα αποξήρανσης λιμνών και υγροτόπων, στην αναζήτηση καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Εκσυγχρονιστής θεωρήθηκε ο Καραμανλής με το ξήλωμα της ευρωπαϊκού  χαρακτήρα συγκοινωνιακής υποδομής σταθερής τροχιάς. Εκείνης του τραμ της Αθήνας. Και βέβαια εκσυγχρονιστής βαφτίστηκε και με το έγκλημα της ολέθριας αντιπαροχής.  Εκσυγχρονιστής βαφτίστηκε ο Σημίτης, ο άνθρωπος που έσπρωξε τη χώρα στο οικονομικό βάραθρο της Ευρώπης και του κόσμου. Εκσυγχρονιστές είπανε και  όλους εκείνους που ευαγγελίζονταν ή και τελικά υλοποίησαν σε μεγάλο βαθμό την πιο ακραία υπερεκμετάλλευση φυσικού πόρου στην Ελλάδα. Εκείνη της εκτροπής του πλουσιότερου σε νερό, ελληνικού ποταμού. Του Αχελώου. Εκσυγχρονισμός θεωρήθηκε η άτσαλη και με βιαστικές και πρόχειρες μελέτες, ανάπτυξη του δικτύου εθνικής οδοποιίας. Οδοποιία που δεν τήρησε βασικές αρχές, όπως εκείνες του βιοκλιματικού σχεδιασμού (αυτό το καταλαβαίνει όποιος π.χ. περάσει τον αυχένα της Μαλακάσας χειμώνα ξημερώματα ή κινηθεί στην Εγνατία από Θεσσαλονίκη για Αλεξανδρούπολη πρωινή ώρα και άλλα πολλά).

Με όλα αυτά –και άλλα πολλά-  καταλαβαίνουμε πως ενώ χρειαζόμασταν πρωτίστως να εκπολιτιστούμε, πηδήξαμε μία τάξη με μέσο και περάσαμε στον «εκσυγχρονισμό». Τη μετατροπή του χωριού και της γειτονιάς  σε αστικές  παραγκουπόλεις.

Ακόμα και τα εντυπωσιακότερα αρχιτεκτονήματα, οι εντυπωσιακότερες υπερδομές, οφείλουν να διαθέτουν θεμέλια. Αόρατα και καθόλου εντυπωσιακά, αλλά δίχως αυτά η υπερδομή καταρρέει. Κάπως έτσι είναι και οι αναπτυξιολάγνοι νεοέλληνες, οι οποίοι σχεδιάζουν και κατασκευάζουν θηριώδη ανάπτυξη και τερατώδη εκσυγχρονισμό, χωρίς να έχουν αποκτήσει πρώτα το πολιτισμικό επίπεδο που θα καταστήσει τα «επιτεύγματα» αυτά   χρήσιμα, λειτουργικά, καλαίσθητα -αν θέλετε-  και κυρίως θα τα εντάξει αρμονικά στο περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούνε και οι δημιουργοί τους. Και αν για τα παραδείγματα των προαναφερθέντων «εκσυγχρονιστών» σήμερα υπάρχει και μία χαζοχαρούμενη τάση απαλλαγής από τις βαρύτατες ευθύνες τους, γιατί «δεν ήξεραν» (ας γελάσουμε διακριτικά) για τους σημερινούς δεν υπάρχει και ούτε πρέπει να υπάρξει, κανένα άλλοθι, κανένα απαλλακτικό στοιχείο. Γιατί ακόμα και αν δεν ξέρουν, δεν κοιτούν να παραδειγματιστούν από αυτούς που έπαθαν και έμαθαν τελικά, μετά από χρόνια.

Η καταστροφή του υγροτόπου στις Μαρίκες της Ραφήνας

Επανερχόμαστε στην καταστροφή που προκάλεσε το υπουργείο υποδομών μαζί με την ΕΥΔΑΠ, την εταιρεία διαχείρισης του υδατικού αποθέματος της Αττικής και κατά τον νόμο υπεύθυνη για την τήρηση της οδηγίας 60 της Ε.Ε. -τουλάχιστον για τα επιφανειακά νερά- στον υγρότοπο των Μαρικών. Έναν υγρότοπο Α προτεραιότητας ενταγμένο στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών της Οδηγίας 2000/60 Ε.Ε.

Δεν πρόκειται δηλαδή για μία απλή ζημιά, αλλά για παράβαση ενωσιακής οδηγίας, ενσωματωμένης στο εθνικό και ενωσιακό Δίκαιο. Είναι ξεκάθαρα κολάσιμη παρανομία.

Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί;

Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Θα μπορούσε ένα είχε αποφευχθεί στη φάση της διαβούλευσης, αν η διαβούλευση ήταν σοβαρή και όχι προσχηματική, όπως είναι και η πλειονότητα των παρωδιών που αποκαλούνται «ανοιχτές δημόσιες διαβουλεύσεις» στην Ελλάδα. Δυστυχώς όμως μία διοίκηση αδιάφορη, ευθυγραμμισμένη με την εξυπηρέτηση της «οικονομίας» του έργου (διάβαζε εξοικονόμηση της ΕΥΔΑΠ και κερδοφορία του εργολάβου), ετσιθελικά και άτσαλα ως συνήθως, σε σύμπραξη με μία άσχετη αυτοδιοίκηση με νοοτροπία βλαχοδημάρχου, εξαφάνισαν κάθε αντίρρηση και προώθησαν την αθλιότερη πρόταση. Τόσο στο επίπεδο της «διαβούλευσης» επί της μελέτης, όσο και στο επίπεδο της «διαβούλευσης» επί των θέσεων των περιφερειακών αντλιοστασίων. Παρεμφερές θέμα αναμένουμε να προκύψει και για τη θέση του Κέντρου Επεξεργασίας, στην πρώτη πλημμύρα του Μεγάλου Ρέματος. Του ρέματος – υγροτόπου επίσης-  που το βάφτισαν «φυσικό αποδέκτη» και  που πήγαν και του φόρεσαν την κατασκευή πάνω του. Αλλά και εκεί μίλησε ο νόμος της επιβεβλημένης σιωπής στην προσχηματική αν όχι εικονική «διαβούλευση».  

Γιατί όμως οι καταστροφές που σχεδιάζουν είναι μεγάλες;

Τον Ιούλιο του 2008 επτακόσιοι επιστήμονες από όλο τον κόσμο συναντήθηκαν στο Διεθνές Συνέδριο για τους Υγρότοπους INTECOL, στην Τσουιάμπα της Βραζιλίας. Δηλαδή στις όχθες του τεράστιου υγρότοπου Παντανάλ. Στόχος τους ήταν η εξεύρεση τρόπων προστασίας αυτών των εκτάσεων που κινδύνευαν να αφανιστούν. Πολλές από αυτές τις εκτάσεις, κυρίως σε χώρες της Αφρικής, της ΝΑ Ασίας  και της Λατινικής Αμερικής, με την αποτρόπαια  μέριμνα διεθνών οργανισμών - εξυπηρετητών των πολυεθνικών των πετροχημικών, λιπασμάτων, γεωργικών φαρμάκων, πολλαπλασιαστικού υλικού, έχουν πια εξαφανιστεί.  Η εξαφάνιση τους αυτή σχετίζεται άμεσα με τη ραγδαία αύξηση της εμφάνισης ακραίων μετεωρολογικών φαινομένων, αλλά οι σχετικές μελέτες είτε δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ είτε τα πορίσματα τους βρίσκονται ακόμα «υπό επεξεργασία». Και έχουμε τελικά μία εικόνα που παραμένει θολή, αλλά βολική για την παγκόσμια υπερεκμεταλλευτική οικονομία.

Για να αποφευχθούν τυχόν βολικές παρεξηγήσεις, πρέπει να σημειωθεί ότι υγρότοποι δεν είναι αποκλειστικά οι βάλτοι και τα έλη, αλλά και οι περιοχές τύρφης, τα δέλτα των ποταμών, τα δάση μανγκρόβιας, οι τούνδρες, οι λίμνες και άλλοι υδάτινοι αλλά και παρυδάτιοι σχηματισμοί, όπως αμμοθίνες και παραθαλάσσια δάση. Μέσα σε αυτά και το παράκτιο έλος – αμμοθινικό οικοσύστημα των Μαρικών της Ραφήνας (του Σχινιά, της Βραυρώνας, των Λεγραινών ή Λεγρενών κλπ)

Συνολικά αυτές οι περιοχές καλύπτουν περίπου το 6% της ξηράς στον πλανήτη μας. Εκεί αποθηκεύεται το 20% των ανθρακούχων αερίων, ενώ παράγουν ως οικοσυστημικοί πράγοντες το 25% των τροφίμων όλου του κόσμου, βοηθούν στον καθαρισμό των υδάτων, γεμίζουν εκ νέου με νερό τους υδροφόρους ορίζοντες και δρουν ως ασπίδες προστασίας από τις τρομερές παράκτιες καταιγίδες, ειδικά σε χώρες με ακτή σε ωκεανούς ή ανοιχτές θάλασσες.

Στο συνέδριο του 2008 διατυπώθηκε η θέση που εντάχθηκε μετά στα συμπεράσματα, πως αν για κάποιο λόγο, οι υγρότοποι του κόσμου απελευθέρωναν το φορτίο τους σε διοξείδιο του άνθρακα, θα ενισχυόταν δραματικά το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Φυσικά θα ακολουθούσε και η αύξηση της συχνότητας των ακραίων φαινομένων που συνδέονται με το –τότε αποκαλούμενο- φαινόμενο.

Οι Μαρίκες, ως υγρότοπος Α προτεραιότητας, σημασία που απέκτησε με λαβή και τα συμπεράσματα του συνεδρίου του 2008 και στο ποσοστό που τους αναλογεί, μαζί με το παγκόσμιο δίκτυο υγροτόπων, διαθέτουν μέρος, σημαντικό για τα ελληνικά δεδομένα, των 771 δισεκατομμυρίων τόνων αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Κρατούν αιχμάλωτο, δηλαδή, μέρος από το ένα πέμπτο της συνολικής ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα που υπάρχει στη Γη. Ποσότητα  ίση με αυτή που υπάρχει σήμερα στην ατμόσφαιρα.

Η άποψη της ΕΥΔΑΠ για τα συμπεράσματα του συνεδρίου για την προστασία των υγροτόπων εκφράστηκαν με έργα - Μαρίκες Ιανουάριος 2022

Σύμφωνα λοιπόν με το διεθνές συνέδριο  για τη σχέση των υγροτόπων με τη μεταβολή των κλιματικών συνθηκών, κάθε υγρότοπος αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα όχι μόνο για τον τόπο του αλλά και για τη γη ολόκληρη. Ψιλά γράμματα θα πει ένας αναπτυξιολάγνος ψηφοθήρας βλαχοδήμαρχος ή ένας ψηφοθήρας κυβερνητικός, που ερεθίζονται όταν βλέπουν έναν  ελαστιχοφόρο και εκσπερματίζουν όταν βλέπουν  έναν ερπυστριοφόρο εκσκαφέα, να αντικαθιστούν έναν υγρότοπο με μία «αναπτυξιακή» υποδομή.

Αλλά είπαμε. Πριν εκπολιτιστούμε κάποιοι μας έπεισαν να εκσυγχρονιστούμε. Χτίζουμε πάνω στην άμμο ένα μέλλον που θα καταρρεύσει πάνω στα κεφάλια των παιδιών μας.

Αλλά τελικά ποιος νοιάζεται γι’ αυτά. Η ζωή είναι μικρή για να είναι μίζερη, οπότε όσο το ταχύτερο της δώσουμε τη χαριστική βολή, τόσο το καλύτερο.

Δεν θα μας κλάψει και κανένας πολιτισμός άλλωστε.

Πέρασαν 9 μέρες από τον «ερχομό  της Ελπίδας». Και τι έμεινε πέρα από τους κλειστούς, παγωμένους και χιονισμένους δρόμους;

Καλλιτεχνούπολη: 3 μέρες χωρίς ρεύμα

Βουτζάς: 20 ώρες χωρίς ρεύμα

Ντράφι: Μέχρι 5 μέρες χωρίς ρεύμα

Διώνη: Μέχρι 27 ώρες χωρίς ρεύμα, αλλού 42

Πικέρμι: 16 ώρες χωρίς ρεύμα

Ραφήνα: Σποραδικές διακοπές ρεύματος ανά περιοχή (Περιβολάκια, Πευκώνας, Διασταύρωση κ.ά.)

Δελτίο τύπου ΔΕΔΔΗΕ 26/1/2022. ….θα πρέπει να υπογραμμιστεί πως υπάρχουν πολλές δυσκολίες στην πρόσβαση των συνεργείων στα σημεία των ζημιών, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία δεν αφορά σε κεντρικές οδικές αρτηρίες αλλά σε μικρότερους δρόμους που δεν έχουν ακόμα καθαριστεί…..

Σύσκεψη συντονιστικού οργάνου πολιτικής προστασίας του δήμου Ραφήνας για την επερχόμενη "Ελπίδα" Πηγή iRafina 23/1/2022

Και σε όλο αυτό το κλίμα, η ευγνωμοσύνη των (αποκλεισμένων) κατοίκων πρέπει να θεωρείται δεδομένη!!

Α/δήμαρχος Πολ. Προστασίας Ραφήνας Πικερμίου Αρ.Μπουράνης: Μοναδικό μου μέλημα ήταν η άμεση παρέμβαση και προσφορά στο συνάνθρωπο.

Απολογισμός και απόσειση ευθυνών από τον άφταιχτο αφού ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Α.Ε. δεν κάνει και εκχιονισμούς.

Οι κάτοικοι όλων των παραπάνω περιοχών ευχαριστούν κάθε μέρα, εδώ και 10 μέρε,ς τη δημοτική αρχή Ραφήνας για την ηρεμία που τους εξασφάλισε, μακριά από βιοποριστικά άγχη και υποχρεώσεις. Μέσα στο ηρεμιστικό λευκό του χιονιού και την ατμόσφαιρα Ελβετικών Άλπεων που εξασφάλισε ο δήμος για τους δημότες και μη.

Ευχαριστούν για τη απομόνωση που προσφέρει μία χιονόπτωση σε συνδυασμό με τις 70 άσπλαχνες μοίρες του δημάρχου και προπάντων ευχαριστούν ειδικότερα  τον αντιδήμαρχο πολιτικής προστασίας που απέδειξε περίτρανα πως «έδωσε πάνω από το 100% των δυνατοτήτων του για να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα…» και το πρώτο μέλημα του παραμένει ο ….άνθρωπος

Φανταστείτε να ξεπερνούσαν και το 100% των δυνατοτήτων τους.....

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο της Συνέλευσης Εργαζόμενων, Ανέργων και Φοιτητών στα ΜΜΕ, ενοψη της SLAPP (Στρατηγικής Αγωγής κατά της Συμμετοχής σε Δημοσία Ζητήματα)  κατά του σημοσιογράφου Τάσου Σαραντή και της Εφημερίδας των Συντακτών.

Επισημαίνουμε πως παρόμοιες περιπτώσεις ήταν οι αγωγές της ONEX κατά του Παρατηρητηρίου Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου και μελών του, η αγωγή κατά της Σταυρούλας Πουλημένη και του σάιτ alterthess της Θεσσαλονίκης, η  αγωγή που κατέθεσε η ελληνογερμανική εταιρεία «Ενεργειακή Κυκλάδων» με την οποία απαιτεί την καταβολή 328.000 ευρώ από 100 Τηνιακούς για διαφυγόντα κέρδη και ηθική βλάβη, όπως ισχυρίζεται, αλλά και για έρθουμε και στα καθ' ημάς, η μήνυση  που δέχτηκαν η Attica Voice και το ιστολόγιο "Δασαμάρι SOS" από τα τοπικά σάιτ της Ραφήνας RPN και I Rafina.  

Είναι μία πραγματικότητα πως η ελευθερία του Λόγου πυροβολείται και διώκεται στην Ελλάδα του σήμερα, όπως δηλώνει ξεκάθαρα και η αντιπρόεδροε της Κομισιόν, Βιέρα Γιούροβα με την αμβλυμένη διατύπωση της πως "Η Ελλάδα είναι μία προβληματική χώρα σε ό,τι αφορά την ελευθερία της έκφρασης. Απέναντι λοιπόν στο ΣΚΑΣΕ που προσπαθούν να επιβάλλουν, εμείς θα είμαστε με το ΜΙΛΑ. 

Η αφίσα της εκδήλωσης

Κεφάλαιο και κράτος λεηλατούν τη φύση και τρομοκρατούν

Για να πραγματοποιήσουν τις επενδύσεις τους, επιστρατεύουν την καταστολή και επιπλέον διώξεις με μηνύσεις και εκφοβιστικές αγωγές (SLAPP) απαιτώντας υπέρογκες οικονομικές αποζημιώσεις ενάντια σε αγωνιστές που αντιστέκονται στα σχέδιά τους και, πλέον, ενάντια σε δημοσιογράφους.

Ούτε βήμα πίσω!

Οι απόπειρες ποινικοποίησης των υπερασπιστών του περιβάλλοντος και οι απόπειρες φίμωσης δημοσιογράφων δεν θα περάσουν.

* Ανοιχτή εκδήλωση με θέμα «Η διάπραξη των περιβαλλοντικών εγκλημάτων συνοδεύεται από διώξεις και αγωγές (SLAPP) ενάντια σε αγωνιστές και δημοσιογράφους» με ομιλητές αγωνιστές, υπερασπιστές του περιβάλλοντος και δημοσιογράφους που μπήκαν στο στόχαστρο των εταιρειών στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής (ΑΚΝ), την Παρασκευή 4/2 στις 19:30 (είσοδος από Μασσαλίας).

* Συγκέντρωση στα δικαστήρια της Ευελπίδων στις 10 Φεβρουαρίου όπου εκδικάζεται η αγωγή με εξωφρενικές οικονομικές και περιοριστικές λογοκριτικές απαιτήσεις κατά συναδέλφου μας δημοσιογράφου από την εταιρεία αιολικών «WRE Ελλάς».

Συνέλευση εργαζόμενων, ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο της συνέλευσής μας για το ζήτημα.

Αναδημοσιεύουμε από το ιστολόγιο της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας την καταγραφή του βανδαλισμού της παραλίας Μαρίκες από την ΕΥΔΑΠ. Η εταιρεία που θα έπρεπε να είναι προστάτης και θεματοφύλακας της οδηγίας 60 της Ε.Ε. για τα νερά, είναι αυτή που την παραβιάζει κατάφωρα, προκαλώντας μη αναστ΄ρεψιμες βλάβες σε μοναδικό υγρότοπο της Αττικής.

Την Τετάρτη  19/1/22 η εταιρία ΑΚΤΩΡ εκχέρσωσε με μπουλντόζες τμήμα του παράκτιου υγροτόπου Μαρίκες, για λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ. Η εκχέρσωση έγινε στα πλαίσια του έργου αποχέτευσης (ΚΕΛ) και συγκεκριμένα της κατασκευής αντλιοστασίου ακαθάρτων.

Η εκχερσωμένη περιοχή για κατασκευή αντλιοστασίου αποχέτευσης(ΚΕΛ)

Η περιοχή που αποψιλώθηκε είναι ενταγμένη στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών του Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Υδατικού Διαμερίσματος Αττικής  το οποίο καταρτίστηκε στα πλαίσια ενσωμάτωσης στο Ελληνικό Δίκαιο της «Οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων» ως περιοχή που προορίζεται για προστασία οικοτόπων και ειδών.

Επιπλέον, η συνολική έκταση  που προγραμματίζεται να αποψιλωθεί, βάσει της τοπογραφικής σήμανσης  που εντοπίστηκε από την επιτόπια αυτοψία μας και της σχετικής επιβεβαίωσης  των υπεύθυνων του εργοταξίου,  περιλαμβάνει τύπους οικοτόπων κοινοτικής σημασίας  του Παραρτήματος Ι   της «Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας»  και συγκεκριμένα:

-          Τον τύπο οικοτόπου NATURA 2000 με κωδικό 2190 (υγρές κοιλότητες μεταξύ των θινών) που βρίσκεται εντός της περιοχής που ήδη αποψιλώθηκε

-          Τους τύπους οικοτόπων NATURA 2000 με κωδικούς  2250 (Λόχμες των παραλιών με αρκεύθους) και 2260 (Θίνες με βλάστηση σκληρόφυλλων θάμνων) που βρίσκονται στην περιοχή που προγραμματίζεται να αποψιλωθεί

Στην  ευρύτερη περιοχή Μαρίκες , αν και όχι στην περιοχή επέμβασης,   εντοπίζονται και άλλοι τύποι οικοτόπων κοινοτικής σημασίας  του Παραρτήματος Ι   της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ όπως ο τύπος οικοτόπου  2021 (Κινούμενες θίνες της ακτογραμμής με Ammophila arenaria) και ο τύπος 1120 (Εκτάσεις θαλάσσιας βλάστησης με Posidonia ), γεγονός που καταδεικνύει την ιδιαίτερη οικολογική αξία της  ευρύτερης περιοχής. Τα παραπάνω έχουν καταγραφεί και πιστοποιηθεί σε Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ, 2006) Η παρουσία/διατήρηση των οικοτόπων αυτών επιβεβαιώνονται και σε έκθεση επιστημονικής τεκμηρίωσης οριοθέτησης των υγροτόπων της Αττικής που εκπονήθηκε από το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων (ΕΚΒΥ, 2021) για λογαριασμό του Υπουργείου Περιβάλλοντος.

 Δεδομένου ότι τα παραπάνω δεδομένα φαίνεται να μην έχουν ληφθεί υπόψη από τη Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του Υπουργείου Περιβάλλοντος στην έκδοση της ΑΕΠΟ του έργου,  ζητάμε την ΑΜΕΣΗ προσωρινή αναστολή των εργασιών  προτού συντελεστεί μη αναστρέψιμη ζημιά στο περιβάλλον και την επανεξέταση των όρων εκτέλεσης των εργασιών  προκειμένου να μην προκληθεί περιβαλλοντική υποβάθμιση της  προστατευόμενης περιοχής.  

Aναγνωρίζουμε την απόλυτη αναγκαιότητα  να λυθεί το πρόβλημα της αποχέτευσης στην περιοχή,  η κατασκευή του όμως χρειάζεται να γίνει με σεβασμό στο Εθνικό και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και σε συνεργασία με την τοπική κοινωνία, έτσι ώστε το συνολικό περιβαλλοντικό  ισοζύγιο  να είναι τελικά θετικό.

Εξωραϊστικός Σύλλογος ΝΗΡΕΑΣ

Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Μικρογεωργαφίες ΑΜΚΕ

                Τη Δευτέρα 31/1/22 πραγματοποιήθηκε η συνάντηση των τριών φορέων με εκπροσώπους της  ΕΥΔΑΠ, στην οποία οι φορείς ζήτησαν τη μετακίνηση του αντλιοστασίου σε θέση εκτός του προστατευόμενου υγροτόπου, προτείνοντας μάλιστα δύο νέες πιθανές θέσεις (στους χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων βόρεια ή νότια της παραλίας) με πλήρη υπογειοποίηση της εγκατάστασης, αίτημα στο οποίο οι εκπρόσωποι της  ΕΥΔΑΠ δεν ήταν θετικοί  γιατί κάτι τέτοιο όπως είπαν θα καθυστερούσε την κατασκευή του συγκεκριμένου τμήματος του έργου περίπου 10χρόνια(!).  Αφού εκτέθηκαν όλες οι απόψεις, η συνάντηση έκλεισε με την προοπτική νέας συνάντησης ώστε να έχουν εξεταστεί οι προτάσεις από την  ΕΥΔΑΠ .

Η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας έκανε σαφές ότι  οποιαδήποτε πρόταση παραβιάζει τα προστατευτικά μέτρα που διέπουν τους υγροτόπους βάσει εθνικού και ευρωπαϊκού δικαίου  δε μπορεί να γίνει αποδεκτή, σε περίπτωση επομένως που η ΕΥΔΑΠ εμμείνει στην υπάρχουσα χωροθέτηση του αντλιοστασίου, θα αναγκαστεί να προβεί στην άσκηση των νόμιμων δικαιωμάτων της.  

Ελπίζουμε  ωστόσο ότι ακόμη μπορεί να βρεθεί μία λύση που δε θα θίγει το πολύτιμο υγροτοπικό και αμμοθινικό οικοσύστημα των Μαρικών και ότι το ελληνικό κράτος θα πάψει επιτέλους να αντιμετωπίζει τους υγροτόπους ως «χαμένο χώρο» αψηφώντας τις δεσμεύσεις της απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους πολίτες της. 

Πηγή

Ο δήμαρχος της Ραφήνας-Πικερμίου, ζήλεψε όπως όλα δείχνουν, τη δόξα του πάλαι ποτέ αντιπροέδρου του Εδεσσαϊκού και εξήγησε, με τον μοναδικό τρόπο που μόνο αυτός και ο ανωτέρω αντιπρόεδρος γνωρίζουν, τι ακριβώς συνέβη και γιατί ένα μεγάλο μέρος των δημοτών της περιοχής έμεινε για μέρες αποκλεισμένο και χωρίς ρεύμα

Απομαγνητοφωνήσαμε (ή αποδελτιώσαμε) τα βασικά σημεία της συνέντευξης του δήμαρχου. Κάποια από αυτά τα είπε, κάποια δεν τα είπε, το νόημα όμως δεν αλλάζει. Αν υπάρχει νόημα, αν υπάρχει αξιοπρέπεια

Λοιπόν … οι άνθρωποι εκεί πάνω πήγαν και χτίσανε τα σπίτια τους σε κλίσεις των εβδομήντα μοιρών έτσι; … εντός  σχεδίου χτίσανε βέβαια οι άνθρωποι … γιατί τότε το λέω; … ξέρω καλά γιατί το λέω ….είναι πολύ μεγάλη η κλίση  …. κι έχει και πολλές ανηφόρες …. και κατηφόρες …. αν κοιτάς μπροστά ας πούμε, είναι ανηφόρα …. αν κοιτάξεις πίσω είναι κατηφόρα … γι αυτό σας λέω, ήτανε πολύ δύσκολα τα πράγματα …. εβδομήντα μοίρες κλίση, έτσι;… αυτός δηλαδή δεν είναι δρόμος, έτσι; … αυτό είναι το Stairway to heaven ….τι πάει να πει, δεν υπάρχει δρόμος με εβδομήντα μοίρες κλίση; … ε, εντάξει, αν δεν είναι εβδομήντα, θα είναι τριάντα, για σαράντα μοίρες θα τα χαλάσουμε; … άλλη φορά θα παίρνω και μοιρογνωμόνιο …. τι να σας πω; … αφού επιτρέψανε να χτίσουνε πάνω στα βουνά, εγώ τι να κάνω; … να πάρω ένα ντουφέκι και να κυνηγάω τους λύκους για να μην τους φάνε; …. οπότε, ας μάθουνε να ζούνε με τον κίνδυνο έτσι; … όσοι χτίσανε εκεί … να πάρουνε και μπουλντόζες, να πάρουνε και πυροσβεστικά … εντός σχεδίου βέβαια χτίσανε οι άνθρωποι έτσι; …  να τα λέμε αυτά, γιατί δεν ξέρετε τι γίνεται καμιά φορά και να με κυνηγάει κανένας από αυτούς…. τι να κάνω όμως κι εγώ; … εγώ θα την πληρώσω; …. Ας πάνε να ζήσουν στην Πατησίων ή στην Αχαρνών ή στη Μιχαήλ Βόδα που έχει και ωραία δεντροστοιχία ….  να γλιτώσω κι εγώ από τη γκρίνια τους…. και να σας πω κάτι; …. για όσους λένε πως οι άνθρωποι εκεί πληρώνουν ανταποδοτικά τέλη και ο δήμος έχει υποχρέωση να τους εξυπηρετεί … να ξέρουνε όλοι αυτοί πως τα τέλη είναι για τα σκουπίδια, για το νερό και για το ρεύμα … μέχρι εκεί φτάνουν τα λεφτά που δίνουν, έτσι; … άμα θέλουνε να τους εκχιονίζουμε ή να τους γλιτώνουμε από τις φωτιές, ας πληρώνουνε κάτι παραπάνω ... ένα τέλος εκχιονισμού για παράδειγμα …. ή ένα τέλος πυρόσβεσης …. το τζάμπα πέθανε … τα ιδεολογήματα των αριστερών εγώ τα ακούω βερεσέ …. πλήρωσε και θα λάβεις …. λοιπόν, κοιτάξτε, οι στιγμές είναι δύσκολες …. Η ζωή είναι απρόβλεπτη και δεν ξέρει κανείς τι του ξημερώνει …. όλοι κάποια στιγμή από κάτι θα πάμε … γι αυτό σας λέω, τι το ψάχνουμε και το σκαλίζουμε;   … πάμε γι’ άλλα

Το πρωτότυπο

Η πηγαία αντιγραφή από τον δημάρχο των 70 μοιρών+

Προτείνεται και η ανάρτηση της παρακάτω αφίσας στο δημαρχείο Ραφήνας

Η άκρα του τάφου σιωπή που επικρατούσε επί χρόνια στο Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου, άρχισε να σπάει. Η γύμνια του βασιλιά σιγά-σιγά αποκαλύπτεται και διαλαλείται. Χαρακτηριστική είναι η οργισμένη ανακοίνωση του μέχρι πριν λίγο καιρό αντιδημάρχου Ραφήνας-Πικερμίου, Ανδρέα Βασιλόπουλου, σχετικά με τη συνεχιζόμενη και άνευ λόγου παρωδία συνεδριάσων του Δημοτικού Συμβουλίου δια τηλεφώνου.Πρόκειται για συνεδριάσεις όπου τα θέματα δεν συζητιούνται και απλά από τηλεφώνου ο κάθε σύμβουλος δίνει την ψήφο που του ζητείται

Ακολουθεί η καταγγελία

Λάβαμε τη διαμαρτυρία κατοίκων από το Μπλε Λιμανάκι για την συνεχιζόμενη βαρβαρότητα της εκρίζωσης ή υλοτομίας δέντρων από την περιοχή τους στα πλαίσια υλοποίησης ενός έργου το οποίο είναι παράνομο. Η διαμαρτυρία αποτυπώνεται σε επιστολή προς

1) το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών – Ε.Υ.Δ.Ε.-Κ.Σ.Σ.Υ.- Τμήμα Κατασκευής Έργων Αθήνας (υπόψιν κ. Ελένης Στραβοδήμου – Επιβλέπουσας Μηχανικού)
2) το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου

Και κοινοποείται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας -Σώμα Επιθεώρησης Νοτίου Ελλάδος - Τμήμα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος
και στην Εισαγγελεία Περιβάλλοντος Πρωτοδικείου Αθηνών

Συνημμένη η επιστολή