Χαρακτηριστικό παράδειγμα του ρόλου που εξυπηρετούν τα λεγόμενα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τα τραγελαφικά επεισόδια που εκτυλίσσονται στο αποκαλούμενο επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδόσφαιρου. Τα μέσα ενημέρωσης, ως έτοιμα από καιρό, πήραν θέση μάχης για να υπερασπιστούν τα αφεντικά τους. Για το ίδιο θέμα, τα κανάλια, κατά παράβαση κάθε έννοιας δημοσιογραφικής δεοντολογίας, παίρνουν θέση που όλως τυχαίως είναι η θέση του ιδιοκτήτη τους. Το OPEN, ιδιοκτησίας του προέδρου του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη, κάνει λόγο για αδικία εις βάρος του ΠΑΟΚ. Αντίθετα, το ΟΝΕ, που προς το παρόν εκπέμπει μόνο διαδικτυακά και δορυφορικά μέσω της COSMOTE και της NOVA αλλά σύντομα θα εκπέμπει και επίγεια, ιδιοκτησίας του προέδρου του Ολυμπιακού, Βαγγέλη Μαρινάκη, κάνει λόγο για πρωτοφανές σκάνδαλο του ΠΑΟΚ. Και όλα αυτά ακούγονται στο δελτίο ειδήσεων των καναλιών. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για πολυφωνία. Δυστυχώς, όμως, δεν πρόκειται περί αυτού. Πρόκειται για τη φωνή του κάθε αφεντικού που επιβάλλει τη δική του αλήθεια. Στο ίδιο μήκος κύματος και η πάλαι ποτέ εφημερίδα των ΝΕΩΝ. Ιδιοκτησίας, πλέον, του Βαγγέλη Μαρινάκη, δίνει έναν καθημερινό αγώνα υπέρ του ιδιοκτήτη της και δε θα μπορούσε να έλειπε και από αυτό τον αγώνα. 

"Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι", λέει το γνωστό σύνθημα. Δεν ξέρουμε για τα δύο πρώτα, πάντως δημοσιογράφοι σίγουρα δεν είναι οι υπάλληλοι εκφωνητές των στημένων ρεπορτάζ, κατά παραγγελία των αφεντικών τους

Αυτός ο τόπος δε σε αφήνει ποτέ να πλήξεις. … Η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, το αρμόδιο όργανο που ελέγχει εάν οι ομάδες που εμπλέκονται με τον επαγγελματικό αθλητισμό τηρούν τη νομιμότητα, αποφάνθηκε πως η ΠΑΕ ΠΑΟΚ και η ΠΑΕ Ξάνθη παραβίασαν τη ρητή πρόβλεψη της αθλητικής νομοθεσίας που απαγορεύει την πολυϊδιοκτησία. Η αθλητική νομοθεσία προβλέπει για το αδίκημα αυτό την ποινή του υποβιβασμού.

Η υποψία υποβιβασμού του ΠΑΟΚ σκάει σαν βόμβα και προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις. Οπαδοί του ΠΑΟΚ συγκεντρώνονται έξω από τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη. Ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Θοδωρής Ζαγοράκης, λειτουργώντας ως ευρωβουλευτής του ΠΑΟΚ, ανακοινώνει πως δεν μπορεί να ανήκει στον ίδιο πολιτικό χώρο με ανθρώπους που θα ζημιώσουν την ομάδα του. Ο επικίνδυνος σαλτιμπάγκος και πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκος Βελόπουλος, δηλώνει πως, αν υποβιβαστεί ο ΠΑΟΚ, θα γίνει εμφύλιος πόλεμος όπως έγινε στην πρώην Γιουγκοσλαβία και πως "αν δεν σταματήσει η ιστορία αυτή φοβάμαι ότι σε λίγο καιρό οι συνάδελφοι του Βορρά θα είναι βουλευτές άλλου κοινοβουλίου". Ο δήμαρχος Κατερίνης, πρώην βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία και πρώην πρωταθλητής στίβου, Κώστας Κουκοδήμος, τάσσεται στο πλευρό του ΠΑΟΚ, κάνοντας ολομέτωπη επίθεση κατά του υφυπουργού Αθλητισμού, Λευτέρη Αυγενάκη. Ο γνωστός και μη εξαιρετέος δημοσιογράφος, Μάκης Τριανατφυλλόπουλος, εμπλέκει το θέμα του ΠΑΟΚ με το Μακεδονικό ζήτημα "Το θέμα του Μακεδονικού το χειρίστηκε λάθος ο Τσίπρας και ότι συνέβη στις εκλογές οφείλεται στο όνομα Β. Μακεδονία. Το ίδιο θα πάθει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον ΠΑΟΚ" 

Ο Αυγενάκης, από τη μεριά του, βλέποντας την καυτή πατάτα στα χέρια του, κατατρόμαξε. Στην προσπάθειά του να αποδράσει, παρεμβαίνει με δήλωσή του που παραβιάζει το υποτιθέμενο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου. Στη δήλωσή του χαρακτηρίζει ως την «πλέον επαχθή» την ποινή του υποβιβασμού και μάλιστα εναντίον «δύο ιστορικών ομάδων» και τόνισε η ποινή θα πρέπει να είναι «απολύτως τεκμηριωμένη». Η κυβέρνηση τρέχει και δε φτάνει. Αφού διαγράφει τον Ζαγοράκη λέγοντας πως δεν υποκύπτει σε εκβιασμούς, προαναγγέλλει αλλαγή του νόμου και κατάργηση της ποινής του υποβιβασμού. Έτσι καταθέτει στη Βουλή, μέσα στο νομοσχέδιο για το επίδομα γέννας, τροπολογία για το θέμα του ΠΑΟΚ. Την τροπολογία, παρουσιάζει η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, λέγοντας : «Η ρύθμιση ασφαλώς σέβεται πλήρως το αυτοδιοίκητο των Ομοσπονδιών. Όταν απειλείται με διχασμό η τραυματισμένη ελληνική κοινωνία, η ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας είναι στάση ευθύνης. Η ενότητα είναι αναγκαίος όρος προόδου. Η κυβέρνηση οφείλει να διασφαλίσει τη συνοχή, να μην επιτρέψει τον διχασμό. Αυτό επιδιώκουμε, στην παρούσα φάση η χώρα έχει κρίσιμα θέματα. Δεν αντέχουμε ένταση και διχασμό».

Τα μέσα ενημέρωσης, ως έτοιμα από καιρό, πήραν θέση μάχης για να υπερασπιστούν τα αφεντικά τους. Το τηλεοπτικό κανάλι ΟPEN, ιδιοκτησίας του προέδρου του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη, κάνει λόγο για πρωτοφανές σκάνδαλο εις βάρος του ΠΑΟΚ. Το κανάλι ΟΝΕ, που προς το παρόν εκπέμπει μόνο διαδικτυακά και δορυφορικά μέσω της COSMOTE και της NOVA αλλά σύντομα θα εκπέμπει και επίγεια, ιδιοκτησίας του προέδρου του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη, κάνει λόγο για πρωτοφανές σκάνδαλο, υπέρ του ΠΑΟΚ όμως αυτό. Το ίδιο και η πάλαι ποτέ εφημερίδα των ΝΕΩΝ. Ιδιοκτησίας πλέον του Βαγγέλη Μαρινάκη, δίνει τον αγώνα από το δικό της μετερίζι για την προάσπιση των συμφερόντων του αφεντικού της. Την ίδια ώρα, ο ΣΚΑΪ, ιδιοκτησίας του προέδρου του Παναθηναϊκού, Γιάννη Αλαφούζου, είχε τη δική του αγωνία – με τους άλλους θα ασχολούμαστε, ενώ καίγεται το σπίτι μας; Στο δελτίο ειδήσεων – πώς αλλιώς να το πούμε; κάπως πρέπει να το αποκαλέσουμε - ο υπάλληλος του σταθμού μετέδιδε πως ο πρώην υπουργός Παπαγγελόπουλος επεδείκνυε επιλεκτική ευαισθησία και ασκούσε πιέσεις σε εισαγγελείς για διερεύνηση των οικονομικών δραστηριοτήτων του αφεντικό του σταθμού και του υπαλλήλου εκφωνητή, Γιάννη Αλαφούζου. Από την άλλη μεριά, ο Μελισσανίδης της ΑΕΚ κάθεται στη γωνιά του και απολαμβάνει το θέαμα αφήνοντας τους άλλους να τσακώνονται. Φτιάχνει το γήπεδό του στη Νέα Φιλαδέλφεια, θα το ονομάσει και «Αγιά Σοφιά», θα του βάλει και πολεμίστρες και θα βγάζει λόγο για τις χαμένες πατρίδες. Έχει τοποθετήσει εκεί και δικό του δήμαρχο και δεν τον ενοχλεί κανείς. Η ΑΕΚ έχει το δήμο Νέας Φιλαδέλφειας, ο Ολυμπιακός έχει το δήμο Πειραιά και έπεται συνέχεια.

Αν το θέμα ήταν αμιγώς ποδοσφαιρικό, θα λέγαμε πως δε μας ενδιαφέρει καθόλου. Θα λέγαμε επίσης πως δε θα μας ένοιαζε καθόλου - έτσι που έχει καταντήσει ένα κάποτε παιχνίδι - αν ο πρωταθλητής έβγαινε με υπουργική απόφαση ή με ψηφοφορία στη Βουλή. Όμως, το ποδόσφαιρο είναι απλά το πρόσχημα. Ο κόσμος το’χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Κάθε καρυδιάς καρύδι λυμαίνεται το χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου -  - για το καλό του ελληνικού αθλητισμού, ρε γαμώτο. Πήραν ένα παιχνίδι, το έκαναν  επιχείρηση, το έκαναν τζόγο, το έκαναν ξέπλυμα για τις ύποπτες δραστηριότητές τους. Με δικά τους τα πιο μεγάλα μέσα ενημέρωσης, δικούς τους μεγάλους δήμους της Ελλάδας, δικούς τους πολλούς πολιτικούς και το πιο τρομακτικό από όλα, δικούς τους ολόκληρους στρατούς από αφιονισμένους ηλίθιους που μπορεί να μην έχουνε να φάνε, αλλά είναι πάντα έτοιμοι να σκοτώσουν και να σκοτωθούν για τα συμφέροντα των προέδρων τους και των προκλητικά χρυσοπληρωμένων παικτών τους

 Στον «εχθρό του λαού», το συγκλονιστικό έργο του Ερρίκου Ίψεν, ο γιατρός Τόμας Στόκμαν ανακαλύπτει ότι τα νερό των ιαματικών πηγών της πόλης του, τα οποία επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες, είναι μολυσμένα από τα γειτονικά εργοστάσια. Αποφασίζει, λοιπόν, να δημοσιοποιήσει το γεγονός γράφοντας ένα άρθρο και ενημερώνοντας την τοπική εφημερίδα, η οποία το δημοσιεύει. Ο Στόκμαν πίστεψε πως, υπερασπιζόμενος το κοινό συμφέρον, θα είχε την πλειοψηφία του λαού με το μέρος του. Δυστυχώς γι αυτόν, όμως, βρίσκεται αντιμέτωπος με όλους. Μόλις η πολιτική ηγεσία και ο εκδότης της εφημερίδας, αντιλαμβάνονται το κόστος της αποκάλυψης αυτής, αποφασίζουν να συνεργαστούν προκειμένου να κουκουλώσουν το θέμα. Στην ανοιχτή συνέλευση που καλεί ο γιατρός, οι κάτοικοι της πόλης, είτε από ιδιοτέλεια είτε παρασυρμένοι από την προπαγάνδα των αρχών, αρνούνται να υποστηρίξουν τον γιατρό. Έτσι κι αλλιώς, όλοι επωφελούνταν από το μολυσμένο νερό – άσχετα αν αυτό τους σκότωνε σιγά σιγά. Αυτό δεν το έβλεπαν. Δεν ήξεραν ή δεν ήθελαν να το δουν. Έτσι, ο γιατρός γίνεται αποσυνάγωγος και «εχθρός του λαού». Αντιλαμβάνεται πως «όλες οι πηγές της πνευματικής μας ζωής, ολόκληρη η αστική κοινωνία, βουλιάζουν σε έναν βούρκο πανούκλας και ψευτιάς… ότι όλη η ανθηρή κοινωνία τρέφεται από ’να ψέμα». Αντιστέκεται, τελικά, μόνος του αναφωνώντας: «Ο πιο δυνατός άνθρωπος του κόσμου είναι ο πιο μόνος του».

Το συγκλονιστικό έργο του Ίψεν, μας θύμισε η υπόθεση του ιχθυολόγου Χρήστου Λοβέρδου-Στελακάτου ο οποίος, προβαίνοντας σε σημαντικές καταγγελίες εναντίον της εταιρεία όπου εργαζόταν, αντιμετώπισε από αυτήν μια τρομερή επίθεση που απειλεί να τον εξοντώσει.

Ο ιχθυολόγος υποστηρίζει πως απολύθηκε από την εταιρεία επειδή εναντιώθηκε στις πρακτικές της, καταγγέλλοντας χρήση της επικίνδυνης ουσίας φορμόλη. Οι καταγγελίες του εξόργισαν την εταιρεία, η οποία ξεκίνησε δικαστικό αγώνα εναντίον του απαιτώντας το ποσό του 1.000.000 ευρώ ως αποζημίωση για ηθική βλάβη και διαφυγόντα κέρδη και ζητώντας παράλληλα τη φυλάκισή του.

Στη δίκη που έγινε το 2018, ο ιχθυολόγος έλαβε ποινή από το δικαστήριο 7 χρόνια χωρίς αναστολή (!). Ο ιχθυολόγος άσκησε έφεση και η νέα δίκη που ορίστηκε για το Μάρτιο του 2020 θα κρίνει αν θα ικανοποιηθεί το αίτημα της εταιρείας να φυλακιστεί για 27 χρόνια (!)

Σε βίντεο που ανάρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, ο κ. Λοβέρδος - Στελακάτος, απευθύνει έκκληση για οικονομική βοήθεια, ώστε να μπορέσει να καλύψει τα δικαστικά του έξοδα. Στο βίντεο αυτό, ο κ. Λοβέρδος - Στελακάτος περιγράφει με λεπτομέρειες την απίστευτη ιστορία που έχει βιώσει καθώς και τον αγώνα που δίνει τα τελευταία χρόνια

 Δεξιός, χωρίς ισχυρή δόση φιλοτομαρισμού και απανθρωπιάς, δεν νοείται. Και οι πολιτικοί της Νέας Δημοκρατίας δεν αμελούν σε κάθε ευκαιρία να επιβεβαιώνουν τη διαπίστωση αυτή. Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από τότε που 12 πρόσφυγες πνίγηκαν ανοιχτά των Παξών. Ευρισκόμενος στο πάνελ τηλεοπτικής εκπομπής του ΑΝΤ1 ο φερόμενος ως υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, αντί να σιωπήσει μια φορά, τουλάχιστον μπροστά στο θάνατο, εξαπέλυε τις γνωστές εμετικές απόψεις του: «Φανταστείτε πόσο καλά προετοιμασμένοι είναι που γνώριζαν ότι λειτουργεί και το 112 και πήραν τηλέφωνο. Έχουμε πέσει θύματα ομαδικής προσπάθειας αλλοίωσης της χώρας αλλά θα το αντιμετωπίσει η κυβέρνηση!». Ούτε μπροστά στο θάνατο δεν νιώθει ντροπή ο ανερμάτιστος περιφερόμενος σαλτιμπάγκος.

Σήμερα πήρε σειρά ένας άλλος γνωστός περήφανος δεξιός, ο Άρης Πορτοσάλτε. Μπορεί ο Άρης να μην έχει γίνει ακόμη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας καθώς όπως φαίνεται είχαν προτεραιότητα οι δύο άλλοι συνάδελφοί του στον ΣΚΑΪ, είμαστε σίγουροι όμως ότι δεν θα αργήσει και η σειρά του. Και για να μην αργήσει πολύ, ο Άρης φροντίζει να συντηρεί τη δημόσια εικόνα του με δηλώσεις που ξεχειλίζουν από αναλγησία και απανθρωπιά. Ούτε λίγο ούτε πολύ, σε εκπομπή του ΣΚΑΪ, υποστήριξε πως «Αν δεν θέλουμε να πνιγεί κανείς θα έρχονται όλοι στην Ελλάδα» και συνέχισε: «Όταν σε πιάνει ο ανθρωπισμός να μην πνιγεί κανείς, τελείωσε το θέμα … Να μην υποκρινόμαστε … Αν δεν θέλουμε να πνιγεί κανείς θα έρχονται όλοι στην Ελλάδα … Τελειώσαμε».

O Άδωνις χλευάζει και αδιαφορεί μπροστά στο θάνατο ανθρώπων και ο Άρης προτείνει ανοιχτά και ξεκάθαρα να κάνουμε στην άκρη τον ανθρωπισμό μας και να αφήσουμε τους ανθρώπους να πνίγονται. Κανείς όμως από τους δύο δεν ξεπερνά τον Θάνο Πλεύρη, ο οποίος εισηγείται την εκτέλεση όσων προσφύγων προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα. Σε εκδήλωση του ακροδεξιού περιοδικού Patria το 2011, ο Πλεύρης δήλωνε πως δύο είναι οι τρόποι αντιμετώπισης της μετανάστευσης: η φύλαξη των συνόρων και τα “αντικίνητρα” παραμονής των μεταναστών στη χώρα.

 Και συνέχισε καταχειροκροτούμενος “η φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες και για να γίνω κατανοητός, αν δεν υπάρχουν νεκροί!”. Εξήγησε, επίσης, τι εννοεί με τα αντικίνητρα: “Όταν είσαι εδώ δεν θα υπάρχουν κοινωνικές παροχές, δεν θα μπορείς να φας, να πιεις, δεν θα μπορείς να πας στο νοσοκομείο. […] Πρέπει να περνάνε χειρότερα από τις χώρες τους. Η κόλαση πρέπει να φαντάζει παράδεισος σε αυτό που θα ζουν εδώ!”

Είμαστε σίγουροι πως όλοι οι παραπάνω δε θα διστάσουν να δηλώσουν ευσεβείς χριστιανοί. Και γιατί να μην το κάνουν άλλωστε αφού και ίδια η Εκκλησία, η αποκαλούμενη και Εκκλησία του Χριστού, για μια φορά ακόμη στέκει προκλητικά αδιάφορη ακόμη και εχθρικά απέναντι σε ένα ανθρώπινο δράμα. Οι φωτεινές εξαιρέσεις κάποιων φωτισμένων και ανθρωπιστών ιερέων απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

 Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν … Η φράση αυτή προέρχεται από την αρχαία ελληνική παροιμία: «ώδινεν όρος, Ζευς δ’ εφοβείτο, το όρος έτεκε μυν», δηλαδή έπιασαν οι πόνοι του τοκετού το βουνό και ο Δίας φοβόταν, αυτό όμως τελικά γέννησε έναν ποντικό. Τη φράση αυτή τη συναντούμε στο Λουκιανό αλλά και στον Πλούταρχο. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, τη χρησιμοποίησαν οι Αιγύπτιοι όταν, αντικρίζοντας το βασιλιά  της Σπάρτης Αγησίλαο το 361 π.Χ, τους έκανε αρνητική εντύπωση η φτωχική του εμφάνιση. Η φράση αυτή πέρασε και στους Ρωμαίους. Ο Οράτιος αναφέρει τη φράση  «parturiunt montes, nascetur ridiculus mus», δηλαδή κοιλοπονούν τα όρη, αλλά αυτό που θα γεννηθεί θα είναι ένας γελοίος ποντικός

Προφανώς, ούτε ο Κυριάκος είναι ο πολιτικός γίγαντας που κοιλοπονούσε, ούτε η κυρία Σακελλαροπούλου είναι ποντικός. Ούτε θα σταθούμε στο τι εκπροσωπεί η κυρία Σακελλαροπούλου. Άλλωστε δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο. Ήμασταν μάλιστα προετοιμασμένοι και για τα χειρότερα όταν ακούγαμε για πιθανές υποψηφιότητες του Παπανδρέου, του Βενιζέλου, του Σαμαρά, του Σημίτη, του Παπαδήμου, της Διαμαντοπούλου, της Δαμανάκη. Αυτό στο οποίο θα σταθούμε είναι το πολύ κακό για το τίποτα που υπονοεί η παροιμία. Και αυτό το τίποτα είναι η χωρίς καμία αρμοδιότητα θέση του προέδρου της Δημοκρατίας.

Για ένα σχεδόν απόλυτο τίποτα γράφονται εκατοντάδες άρθρα, γίνονται ατελείωτες συζητήσεις, διοργανώνονται μαραθώνιες κομματικές συσκέψεις και ετοιμάζεται να στηθεί ένα καλοστημένο επικοινωνιακό πανηγύρι στη Βουλή

Για αυτό το απόλυτο τίποτα, η νέα πρόεδρος της δημοκρατίας θα εισπράττει 11.600 ευρώ το μήνα. Περίπου 400 ευρώ τη μέρα για να δεξιώνεται πού και πού κανέναν ξένο συνάδελφό της, να εκφωνεί πανηγυρικούς δεκάρικους και να στήνεται στην εξέδρα των επισήμων κάθε 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου. Μπορεί να στέλνει και κανένα αυστηρό μήνυμα στην Άγκυρα, όπως έκανε ο Προκόπης

Για αυτό το απόλυτο τίποτα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα στοιχηθεί πίσω από τη Νέα Δημοκρατία και όλοι θα μιλήσουν για την ευρύτατη πολιτική συναίνεση που επιτεύχθηκε

ΥΓ. Πολλοί μιλούν εγκωμιαστικά για το γεγονός ότι η υποψήφια πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν προέρχεται από την πολιτική, αλλά από τη Δικαιοσύνη. Δε γίνεται, λοιπόν, να μη θυμηθούμε και την προηγούμενη φορά που υπήρξε πρόεδρος της Δημοκρατίας από το χώρο αυτό.

 Μετά την αθλητική εφημερίδα Sportime (!) ήρθε η σειρά της "Αττικό Μετρό" (!) να συνεχίσει την καμπάνια του κινήματος «Αφήστε με να ζήσω». Ένα κίνημα στο οποίο συμμετέχουν 19 Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών και η “Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος” και που αποτελεί συνέχεια της καθιέρωσης της ημέρας του «Αγέννητου Παιδιού» από την Ιερά Σύνοδο την πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα. Πληροφορίες πως ετοιμάζεται η θεσμοθέτηση της ημέρας του «Αστοχήσαντος Σπερματοζωαρίου» αλλά και του «Ερμητικά Κλειστού Ωαρίου» δεν έχουν ακόμη διασταυρωθεί. Δε θα μπούμε στη διαδικασία να θίξουμε την υποκρισία και το φαρισαϊσμό όσων υιοθετούν αυτό το σύνθημα. Εμείς θα επικεντρώσουμε στις υποτιθέμενες αλήθειες της καμπάνιας αυτής. Οδηγός μας είναι το χρήσιμο στην εποχή της μαζικής αναπαραγωγής ψευδών ειδήσεων site “ellinikahoaxes.gr”. Σύμφωνα με αυτό, οι ισχυρισμοί της καμπάνιας αυτής είναι ψευδείς και αποτελούν ακόμη ένα κρούσμα εσκεμμένης παραπληροφόρησης

Πιο συγκεκριμένα, οι ισχυρισμοί της καμπάνιας είναι οι εξής:

α) Από τη 18η μέρα χτυπά η καρδιά τους

β) Από τη 10η εβδομάδα νιώθουν πόνο.

γ) Από την 42η ημέρα ανιχνεύονται εγκεφαλικά κύματα

δ) Από την 8η εβδομάδα έχουν δημιουργηθεί όλα τους τα όργανα

Τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει για τους ισχυρισμούς αυτούς η ομάδα του “ellinikahoaxes.gr”, μετά από ανασκόπηση της επιστημονικής βιβλιογραφίας, είναι :

α) Μπορούμε να εντοπίσουμε ρυθμική κίνηση καρδιακών κυττάρων από την 22η-23η ημέρα, ωστόσο δεν έχουν ακόμα πλήρως λειτουργικό καρδιαγγειακό σύστημα.

β) Τα έμβρυα αρχίζουν να νιώθουν πόνο από την 27η εβδομάδα της κύησης και μετά

γ) Παρότι υπάρχει ηλεκτρική δραστηριότητα στα τμήματα του εγκεφάλου που έχουν σχηματιστεί μέχρι αυτή τη περίοδο, δεν έχουμε κανονική εγκεφαλική λειτουργία.

δ) Το σύνολο των οργάνων έχει αναπτυχθεί περίπου κατά την 20η εβδομάδα.

Περισσότερα, όμως, για το θέμα αυτό μπορούμε να διαβάσουμε εδώ

Με τον περίφημο ρωμαϊκό σχηματισμό της «χελώνας» αποφάσισαν οι θεματοφύλακες του νόμου και της τάξης του Χρυσοχοΐδη να αντιμετωπίσουν τους επικίνδυνους καταληψίες και τα κατάφεραν παρά το γεγονός ότι έγιναν ολίγον εμπριμέ. Και θα τα είχαν καταφέρει ακόμη καλύτερα, εάν δεν είχε αργήσει να έρθει ο πολιορκητικός κριός. Όπως και να έχει, η κανονικότητα επανήλθε στην περιοχή και το φιλήσυχο Κουκάκι μπορεί να συνεχίσει να αναπτύσσεται απρόσκοπτα. Οι νομοταγείς νοικοκυραίοι μπορούν να συνεχίσουν να αυνανίζονται ελεύθερα παρακολουθώντας από τα δελτία ειδήσεων την επικράτηση του νόμου και της τάξης. Τα ηρωϊκά όργανα της τάξης μπορούν να πάνε σπίτι τους και να πλυθούν από τις μπογιές. Όσον αφορά στις στολές τους, ας μην στενοχωριούνται. Αύριο αρχίζουν οι εκπτώσεις. Το Airbnb και οι Κινέζοι επενδυτές μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Οι λίγοι εναπομείναντες αυτόχθονες σιγά-σιγά θα εγκαταλείψουν την περιοχή και η ανάπτυξη θα ολοκληρωθεί. Χωρίς εμάς, βέβαια, αλλά ποιος ενδιαφέρεται; Ούτε καν εμείς

Για γέλιο ή για κλάματα; Αν κάποιος τολμούσε να το προβλέψει πριν από μερικά χρόνια, θα τον αποκαλούσαμε τρελό. Και όμως. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο Ντόναλντ Τραμπ είναι πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης – σύμφωνα με τους Έλληνες δημοσιογράφους – ομιλεί καλά αγγλικά, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Τσίπρα και – πιθανώς – καλύτερα και από τον Τραμπ, σύμφωνα με Αμερικανούς δημοσιογράφους. Έτσι, σε άπταιστα αγγλικά στήριξε τη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί από τις ΗΠΑ, σε άπταιστα αγγλικά υπογράμμισε πως η Ελλάδα θα είναι πάντα πιστή και υπάκουη σύμμαχος των Αμερικανών και επίσης σε άπταιστα αγγλικά δήλωσε πως η πτωχή πλην τίμια Ελλάς θα αγοράσει από το υστέρημά της τα αεροπλάνα της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας. Άπταιστα αγγλικά, λοιπόν. Η θητεία του Κυριάκου ως πολιτικός εξόριστος στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Στάνφορντ φαίνεται πως δεν πήγε χαμένη. Καλά αγγλικά, όμως, ομιλεί και ο Ρόουαν Άτκινσον ως Mr Bean. Ποιος από τους δύο είναι καλύτερος; Αν κρίνουμε από το παρακάτω βίντεο, το αποτέλεσμα της σύγκρισης είναι εξαιρετικά αμφίρροπο. Αφού δεν μπορούμε να αποφύγουμε την πρωθυπουργία του Κυριάκου, τουλάχιστον ας την απολαύσουμε

Από την Eφημερίδα των Συντακτών αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο-παρέμβαση του Θανάση Παπακωνσταντίνου για την κρατική βία και την αποδοχή της από μεγάλο μέρος του κόσμου αλλά και για τις καταλήψεις

Η σκληρότητα χαρακτηρίζει, διαχρονικά, όλους τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Έτσι, από τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις, πολύ χειρότερη κι από τη βαναυσότητα προς την οικογένεια Ινδαρέ, ήταν η - μέχρι θανάτου - βαναυσότητα προς τον Ζακ, από ανάξιους συνανθρώπους μας (πολίτες και αστυνομικούς).

Περισσότερο κι από τη βία των μηχανισμών εξουσίας - για μένα αναμενόμενη αλλά μη αποδεκτή - με έχει απογοητεύσει που ένα σημαντικό ποσοστό του κόσμου, έχοντας καταπιεί αμάσητη την προπαγάνδα των μέσων μαζικής εξημέρωσης, προτίμησε να απεμπολήσει ένα μέρος της ελευθερίας του - για την οποία τόσοι γνωστοί και άγνωστοί μας θυσιάστηκαν κατά καιρούς ώστε να λαμπρύνει τις ζωές μας- στο όνομα μιας υποτιθέμενης ασφάλειας.

Για όσους – τυχόν - ενδιαφέρονται για την προσωπική μου άποψη και στάση, θεωρώ την ελευθερία «τελική» μου πατρίδα και δεν θα την προσφέρω, ηθελημένα, σε κανέναν.

Επίσης, στα επιμέρους, είμαι υπέρ των καταλήψεων εγκαταλελειμμένων κτιρίων, χωραφιών και άλλων εγκαταστάσεων που σαπίζουν στον χρόνο, ειδικά αυτά που ανήκουν στο κράτος, στην εκκλησία και σε ιδρύματα-μούμιες. Η πολιτεία - και η εκκλησία υποθέτω - που μοναδικό καθήκον της ύπαρξής της θα έπρεπε να είναι η ευημερία των πολιτών της, αντί να τρομάζει από την ομορφιά της ατίθασης νεότητας, καλά θα κάνει να προσφέρει τα κουρέλια, που φυλάει στην ντουλάπα της, για να ζεσταθούν οι γυμνοί και οι άτυχοι αυτού του κόσμου.

Ο δήμαρχος της αγέλαστης πολιτείας, αγέλαστος ήταν κι αυτός. Είχε ακούσει πως σε άλλες πολιτείες οι άνθρωποι ήταν χαρούμενοι και, ειδικά τα Χριστούγεννα, γίνονταν διπλά χαρούμενοι. Αποφάσισε, λοιπόν, πως κάτι έπρεπε να κάνει. Έτσι, πήγε στο δάσος, έκοψε ένα τεράστιο δέντρο και το κάρφωσε νεκρό καταμεσής της μεγάλη πλατείας της πολιτείας. Οι άνθρωποι, τότε, άρχισαν να γελούν και να λέει ο ένας στον άλλον

-Κοίτα τι έκανε ο δήμαρχος. Η πλατεία μας είναι γεμάτη δέντρα και αυτός πήγε στο δάσος και μας έφερε ένα πεθαμένο

Ο δήμαρχος έβλεπε τους πολίτες να γελούν και νόμισε πως κάνει καλά τη δουλειά του. Αποφάσισε, λοιπόν, να βάλει και άλλο ένα πεθαμένο δέντρο. Αυτή τη φορά, όμως, στη μικρή πλατεία. Δεν του είχε πει κανείς, φαίνεται, πως από αυτή τη μικρή πλατεία ξεπηδούν οι καλικάντζαροι που κάθε τόσο χαλούν τον ύπνο των φιλήσυχων και νομοταγών νοικοκύρηδων 

Ξεπήδησαν, λοιπόν, οι καλικάντζαροι και κάθε βράδυ έκαιγαν το δέντρο που έβαζε κάθε πρωί ο δήμαρχος. Ο άνθρωπος και ποιητής Μπογδάνος δεν άντεξε τον πόνο και δάκρυσε. Τα δάκρυά του έπεσαν στη γη και έγιναν γράμματα, τα γράμματα έγιναν λέξεις και οι λέξεις έγιναν ποίημα

Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα Ματατζήδες

το δέντρο εστολίζανε μες στην μικρή πλατεία.

Ολημερίς το στόλιζαν, το βράδυ αυτό καιγόταν.

Μοιρολογεί ο Μπόγδανος και κλαίει ο Πορτοσάλτε.

"Αλίμονο στους μπάτσους μας, κρίμα στα δακρυγόνα,

ολημερίς στολίζουμε, το βράδυ να το καίνε."

Ο Μπάμπης διάβη κι έκατσεν, αντίκρυ στην πλατεία,

δεν ομιλούσε ανθρώπινα, παρά σαν καρακάξα: