Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Από την στιγμή που ο άνθρωπος βρήκε τρόπο να κόβει δέντρα ο πληθυσμός των δέντρων στον πλανήτη έχει μειωθεί κατά 45%. Αυτή είναι μία βασική διαπίστωση – υπολογισμός της μελέτης που εκπονήθηκε από το 2010 μέχρι το 2015 από ομάδα ειδικών ερευνητών από 15 χώρες υπό τον Th. Crowther ο οποίος εργαζόταν εκείνη την εποχή για το Yale University. Η μελέτη αυτή δημοσιεύτηκε στο εγνωσμένου κύρους περιοδικό Nature, το 2015. Στην Ελλάδα τα πορίσματα της επιτροπής είχαν δημοσιευτεί επιγραμματικά στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ»
Η μέθοδος εργασίας της ομάδας των ειδικών βασίστηκε στην επεξεργασία δορυφορικών φωτογραφιών με εξελιγμένα μέσα και την εφαρμογή μοντέλων σε υπερυπολογιστές. Πέρα από τη διαπίστωση της αρνητικής επίδρασης που έχει στο φυσικό περιβάλλον ο άνθρωπος και το σύστημα του της ληστρικής εκμετάλλευσης φυσικών πόρων, υπήρξε και ένα παράπλευρο θετικό συμπέρασμα από τις έρευνες. Αυτό ήταν πως ο αριθμός των δέντρων στη Γη σήμερα είναι οκτώ φορές μεγαλύτερος από αυτόν που εκτιμούσαν μέχρι τότε (2015) οι επιστήμονες. Οι ερευνητές της ομάδας του Crowther υπολόγισαν ότι ο άνθρωπος κόβει περί τα 15 δισ. δέντρα ετησίως με τις περισσότερες απώλειες να έχουν τα τροπικά δάση όπου βρίσκονται τα αρχαιότερα αλλά και μεγαλύτερα δάση του πλανήτη. Φυσικά ο ρυθμός και η κατανομή των απωλειών δέντρων στον χρόνο και τον χώρο, διαφέρει αρκετά και πάντα συνδέεται με τα μέσα που διαθέτει σε κάθε εποχή ο άνθρωπος για να κόψει και τελικά να εκμεταλλευτεί τους φυσικούς πόρους, ένας σημαντικός εκ των οποίων είναι και τα δέντρα.
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί πως ο άνθρωπος χρειάζεται τους φυσικούς πόρους για την ανάπτυξη και την ευζωία του και γι’ αυτό τους «αξιοποιεί» όπως θεωρεί. Η αξιοποίηση των πόρων όμως δεν είναι αυτό που οδήγησε στον αφανισμό των μισών δασών της γης. Η αξιοποίηση εμπεριέχει και την έννοια της αειφορικής διαχείρισης η οποία προϋποθέτει και την προστασία του αξιοποιούμενου πόρου από την εξαφάνιση. Και όμως, οι πιο στυγνοί άρπαγες δασών και δασικών εκτάσεων είναι εκείνοι που αναμασούν τον περί αειφορίας λόγο περισσότερο. Πρόκειται για το σύνηθες πια τέχνασμα των εξουσιών (διοικητικών, οικονομικών, πολιτικών) να εμφανίζονται ως φύλακες της αειφορικής διαχείρισης στα χαρτιά όντες άρπαγες και ληστές στην πράξη.
Οι ληστές και οι άρπαγες όμως δεν εποφθαλμιούν μόνο τον πόρο «δέντρο» και τα προϊόντα του. Οι άρπαγες εκμεταλλεύονται ληστρικά τους πόρους αλλά ταυτόχρονο έχουν σχέδια για αυτό που μένει μετά την αρπαγή του δάσους, δηλαδή τη γη. Είτε με τη μετατροπή της σε γεωργική ή κτηνοτροφική γη υψηλού παραγωγικού δυναμικού είτε με την πολεοδόμηση της, στον βωμό της αστικής επέκτασης σε έναν κόσμο που οδεύει για τα 10 δισεκατομμύρια πληθυσμού. Μπορεί τα 10 δισεκατομμύρια ανθρώπων στη γη να είναι φαινομενικά αμελητέο βάρος αλλά ο άνθρωπος του 2024 έχει και υψηλότατες απαιτήσεις σε πόρους, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και η γη και όσα αυτή του προσφέρει. Αν ένας άνθρωπος του μεσαίωνα κατανάλωνε 1 μονάδα πόρων, ο σημερινός άνθρωπος καταναλώνει την πεντηκονταπλάσια ποσότητα πόρων ή και εκατονταπλάσια αν μιλάμε για τον σύγχρονο αποκαλούμενο πολιτισμένο άνθρωπο. Συνεπώς τα δέντρα στερούν από τον οικονομούντα, υποτίθεται πολιτισμένο άνθρωπο πόρους και χώρο. Και βέβαια στην αναμέτρηση ο χαμένος είναι τα δέντρα αφού πρόκειται για μάχη δίχως αύριο. Αν υπήρχε αύριο τότε ο μεγάλος χαμένος του πολέμου θα ήταν ο σημερινός νικητής της μάχης. Ο άνθρωπος που εξαφανίζει τα δέντρα χωρίς να βλέπει πως την ίδια ώρα επιταχύνει τις διαδικασίες που θα επιταχύνουν την εξαφάνιση του από τον πλανήτη. Αν σε 12.000 χρόνια πολιτισμού, ο άνθρωπος εξαφάνισε τα μισά δέντρα του πλανήτη, θα χρειαστεί πολύ λιγότερα πια για να εξαφανίσει και τα υπόλοιπα.
Ακόμα και αν η επιχειρηματολογία υπέρ της προστασία των δέντρων και την προστασία των φυσικών πόρων γενικότερα, δεν μπορεί να καλύψει τα αδηφάγα των χρηματιστηρίων ή να περιγράψει την κατστροφή με μετρήσιμο σε οικονομικά μεγέθη τρόπο, υπάρχει ένας άλλος τρόπος αποτίμησης των κρίσιμων αυτών απωλειών σε χρήμα. Ίσως αυτός ο υπολογισμός να είναι πιο κατανοητός για τους εραστές του εφήμερου. Πρόκειται για την οικονομική αποτίμηση της αξίας του δέντρου σύμφωνα με τη Χάρτα του δέντρου της πόλης, όπως μας τη συστήνει o Μανώλης Καπάνταης, Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος και τ. Δ/ντης Πρασίνου, σε άρθρο του στον ιστότοπο dasarxeio.com
Πηγή dasarxeio.com – Μανώλης Καπάνταης
Ενδεικτικά αναφέρουμε ένα παράδειγμα. Πρόκειται για τον υπολογισμό της οικονομικής ζημίας που προκύπτει από την απώλεια ενός (1) πλατάνου δενδροστοιχίας, υγιούς, με καλό φυτικό σθένος και πρεμνικής διαμέτρου 60 εκατοστών. Το κόστος θα εκτιμηθεί ως εξής:
Είδος: Παίρνει τιμή από σχετικό πίνακα = 43
Τοπίο: Ομοίως από αντίστοιχο πίνακα- Δείκτης ανάλογα με τις επιπτώσεις του τοπίου (4) και τη μηχανική κατάσταση (4) δηλαδή (4 + 4 = 8): 8
Ανάπτυξη δέντρου (στηθαία διάμετρος ή πρεμνική ανάλογα με τη θέση και την ηλικία (περιλαμβάνεται) - Δείκτης ανάλογα με τη διάμετρο: 60
Υπολογισμός της αξίας παροχής: 43 x 8 x 60 = 20.640 €
Δηλαδή αν ένα πλατάνι με πρεμνική διάμετρο 60 εκατοστών και ηλικίας -κατά προσέγγιση- 60 ετών, δε σας λέει τίποτα, οι 20.640 ευρώ ζημιάς που θα πρέπει να καλυφθεί από κάπου, σίγουρα θα σας λέει. Αυτά στον πολιτισμένο κόσμο που λέμε κι εμείς πως είμαστε μέρος του. Ή μήπως δεν είμαστε;
Το παράδειγμα και η αναφορά στη Χάρτα του δέντρου της πόλης, όπως και το ερώτημα για το αν ανήκουμε στον λεγόμενο «πολιτισμένο κόσμο» είναι πια πολύ πιο κρίσιμα στην Αττική. Πιο κρίσιμο ακόμα και από τις εποχές της αντιπαροχής και της εντατικής αστικοποίησης. Γιατί τότε υπήρχαν πολλά δέντρα και δεν υπήρχαν συνειδήσεις. Τώρα τα δέντρα της Αττικής είναι ελάχιστα. Υπάρχουν -μιλώντας για την Αττική- πολύ λιγότερα δέντρα που ίσως φτάνουν το 10 ή 20 % των δέντρων που υπήρχαν σε εκείνες τις εποχές, όπως μας λένε οι χάρτες δασοκάλυψης της Αττικής. Συνειδήσεις εξακολουθούν να μην υπάρχουν σε διοικητικούς ή άλλους ιθύνοντες του τόπου. Το μίγμα είναι πια δηλητηριώδες και η πορεία προς την Αττική Έρημο μη αναστρέψιμη. Έτσι, αν αυτοί οι ασυνείδητοι επικαλούνται «ανάπτυξη» και «εκσυγχρονισμό» προκειμένου να αποδασώσουν περαιτέρω τον τόπο, είναι ελεύθεροι να συνεχίσουν εφόσον καταβάλουν το αρμόζον τίμημα. Το οικονομικό του σκέλος. Αλλιώς θα πρόκειται για άρπαγες και ληστές, μιλώντας με οικονομικούς όρους. Το τίμημα πέρα του οικονομικού θα το πληρώσουν ούτως ή άλλως τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας και όχι αυτοί που αποφασίζουν την καταστροφή. Τουλάχιστον αυτοί ας πληρώσουν το οικονομικό μέρος της ζημιάς. Ή δεν είναι έτσι;
Δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών, σχετικά με την προσφυγή ασφαλιστικών μέτρων που άσκησαν νέοι για την προστασία του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και για το δικαίώμα τους για ένα υγιές και προστατευμένο περιβάλλον, το δικαίωμα τους στην υγεία και το δικαίωμα τους στη διατήρηση και απόλαυση της πολιτιστικής κληρονομιάς και του φυσικού και πολιτιστικού τοπίου. Οι νέοι προσφεύγουν γιατί είναι εκείνοι που πρόκειται να υποστούν τις καταστροφές που τους ετοιμάζουν οι ανεύθυνοι που επιμένουν σε ένα μεγάλο σφάλμα, την ώρα που οι πραγματογνώμονες για την πλημμύρα στη Θεσσαλία καταδεικνύουν τις τσιμεντοποιήσεις ως λάθος και παρακινούν την Πολιτεία: "Δώστε χώρο στο νερό", " Ανοίξτε τα ποτάμια και τα ρέματα". Φυσικά τα τοπικά -υποτίθεται "μέσα"- της Ραφήνας ασχολούνται με την προπαγάνδα υπέρ του εγκληματικού εγκιβωτισμού.
Η πρώτη προσφυγή για το περιβάλλον από νέους
Τάσος Σαραντής ΕΦΣΥΝ 13/12/2023
Συζητήθηκαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών τα ασφαλιστικά μέτρα 5 νέων ηλικίας 17-23 ετών για το σταμάτημα των εργασιών «διευθέτησης-οριοθέτησης» στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας ● Πρόσθετη παρέμβαση από 101 πολίτες και περιβαλλοντικές οργανώσεις ● Τι υποστηρίζουν για τις επιπτώσεις του έργου στο τελευταίο φυσικό ποτάμι ελεύθερης ροής της Αττικής.
Η πρώτη στην Ελλάδα δικαστική προσφυγή για το κλίμα και το περιβάλλον από νέους είναι γεγονός. Πέντε νέοι και νέες, ηλικίας 17-23 ετών, από τη Ραφήνα, προσέφυγαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ζητώντας προσωρινή δικαστική προστασία για τη σωτηρία του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.
Είναι εντυπωσιακό ότι την προσφυγή των νέων στήριξαν με πρόσθετη παρέμβαση, εκτός από περιβαλλοντικές οργανώσεις, και 101 πολίτες, ακόμη και οργανώσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Η προσφυγή τους συζητήθηκε, την Παρασκευή, στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων).
Οι νέοι και νέες προσέφυγαν δικαστικά στη βάση του δικαιώματός τους για ένα υγιές και προστατευμένο περιβάλλον, του δικαιώματος στην υγεία και του δικαιώματος στη διατήρηση και απόλαυση της πολιτιστικής κληρονομιάς και του φυσικού και πολιτιστικού τοπίου. Οι προσφεύγοντες επισημαίνουν ότι, σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς, η κλιματική κρίση είναι κρίση των παιδιών και ότι τα παιδιά και οι νέοι υποφέρουν σωματικά και ψυχικά από τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης στο παρόν και το μέλλον.
Με την προσφυγή τους ζητούν:
α) Να εκδοθεί προσωρινή διάταξη, η οποία, μέχρι τη συζήτηση της αίτησής τους για ασφαλιστικά μέτρα, να υποχρεώνει το Ελληνικό Δημόσιο (υπουργείο Υποδομών) και την ανάδοχη εταιρεία να διακόψουν προσωρινά τις εργασίες του επίμαχου έργου «Διευθέτηση - οριοθέτηση του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας», η επανεκκίνηση των οποίων διατάχθηκε με έγγραφο αρμόδιας υπηρεσίας του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.
β) Να περιοριστούν προσωρινά οι πάσης φύσεως εργασίες καθαρισμού μέσα στην κοίτη χωρίς χρήση βαρέος τύπου ερπυστριοφόρων μηχανημάτων.
γ) Να απαγορευθεί προσωρινά η κοπή δέντρων εντός της κοίτης, στα πρανή και την παρόχθια ζώνη του Μεγάλου Ρέματος, καθ’ όλο το μήκος του, και κάθε εργασία, ειδικά η εκρίζωση και αποψίλωση της βλάστησης, στα πρανή και την παρόχθια ζώνη του Μεγάλου Ρέματος καθ’ όλο το μήκος του.
Οπως υπενθυμίζει η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, το Μεγάλο Ρέμα είναι το τελευταίο φυσικό ποτάμι ελεύθερης ροής στην Αττική, ιδιαίτερης περιβαλλοντικής σημασίας, με φυσικά πλημμυρικά πεδία και προστατευόμενους υγροτόπους Α΄ προτεραιότητας και ένα πλούσιο οικοσύστημα, που περιλαμβάνει προστατευόμενα ενδημικά και μεταναστευτικά είδη ορνιθοπανίδας και ιχθυοπανίδας.
Το ποτάμι κινδυνεύει να μετατραπεί σε έναν οχετό ομβρίων από το έργο διευθέτησης σε μήκος 17 χιλιομέτρων με τσιμέντο και σαραζανέτια, αλλά και από τον φερόμενο «καθαρισμό», ειδικά με τον τρόπο που υλοποιείται, δηλαδή ταυτόχρονα σε όλο το μήκος του ποταμού με είσοδο από διαφορετικά σημεία, με χρήση βαρέος τύπου ερπυστριοφόρων οχημάτων, με στόχο την πλήρη αποψίλωση της κοίτης, των πρανών και της παρόχθιας ζώνης σε πλάτος 2 έως 3 μέτρων γύρω από αυτήν και με κοπή 2.000 δέντρων.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την έναρξη του έργου διευθέτησης, με εργασίες που ξεκίνησαν στις 25 Οκτωβρίου να είναι αντίθετες με τους κανόνες της επιστήμης αλλά και της ίδιας της ΑΕΠΟ, σύμφωνα με την οποία το έργο και οι απαιτούμενες αποψιλώσεις στο πλαίσιο αυτού θα έπρεπε να εκτελεστούν σταδιακά από τα κατάντη στα ανάντη σε βάθος τριετίας.
Οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι το έργο διευθέτησης δεν είναι ανθεκτικό στο κλίμα, όπως απαιτείται από τις ευρωπαϊκές Οδηγίες για τις Πλημμύρες και τα Υδατα και τις σχετικές κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τις Στρατηγικές της Ε.Ε. για τη Βιοποικιλότητα έως το 2030 και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή αλλά και τον υπό ψήφιση «Νόμο για την Αποκατάσταση της Φύσης», που σε πρώτο νομοθετικό στάδιο υιοθετήθηκε τον περασμένο Ιούλιο από το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος και ήδη από τις 9 Νοεμβρίου εισήλθε στο δεύτερο νομοθετικό στάδιο, με διαπραγματεύσεις μεταξύ των κρατών-μελών και υιοθέτηση του τελικού κειμένου από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επιπλέον, θεωρούν ότι το έργο διευθέτησης και οριοθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας πρέπει να επανασχεδιαστεί ως έργο θετικό για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα, που συμβάλλει στους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης, σε πλήρη συμμόρφωση με την περιβαλλοντική νομοθεσία και τις Στρατηγικές της Ε.Ε.
Κι ακόμη, υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο έργο θα επιβαρύνει περιβαλλοντικά και κλιματικά την Αττική, που συγκεντρώνει το 40% του πληθυσμού της χώρας, έχει ήδη καταστραφεί από εκτεταμένες και φονικές πυρκαγιές και βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο ερημοποίησης και κατάρρευσης των οικοσυστημάτων, όπως προειδοποιούν επιφανείς επιστήμονες και ακαδημαϊκοί.
Πρόσθετη παρέμβαση υπέρ των αιτούντων άσκησαν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF, Greenpeace, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Εταιρία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Αγριας Ζωής - ΑΝΙΜΑ, Ορνιθολογική Εταιρεία, Σύλλογος Πολιτών υπέρ των Ρεμάτων-Ροή και ΟΖΟΝ και οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ιδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου και Ελληνική Ενωση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται τις επόμενες ημέρες.
πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
Από το ιστολόγιο της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας αναδημοσιεύουμε μία ανάρτηση που αφορά στην παρέμβαση με χωματουργικά μηχανήματα που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας. Μία επέμβαση απηρχαιωμένης, επικίνδυνης και εντέλει καταστροφικής αντίληψης, με πρόσχημα τον εντυπωσιοθηρικό δήθεν καθαρισμό. Μία επέμβαση που εντάσσεται και στο πλαίσιο της άλλης εξαιρετικά επικίνδυνης επέμβασης, της καναλοποίησης του τελευταίου φυσικού ποταμού της Αττικής. Αυτά συμβαίνουν την ίδια ώρα που η διεθνής επιστημονική κοινότητα έχει απορρίψει αυτές τις επεμβάσεις και ήδη από 20ετίας και πλέον, προσπαθεί να καταργήσει τις καναλοποιήσεις σε μία προσπάθεια επιβράδυνσης ή και αντιστροφής τη κλιτικής αλλαγής.
Στην οπισθοδρομουσα Ελλάδα, όλα δείχνουν πως θεωρούμε την κλιματική αλλαγή ως ευκαιρία (τουλάχιστον αυτό πιστεύει ο πρωθυπουργός και οι ακόλουθοι του στο συνημμένο βίντεο) γι' αυτό φροντίζουμε να υλοποιούμε έργα καταστροφής του περιβάλλοντος τα οποία την επιταχύνουν. Άλλωστε αυτήν αναφέρουν σαν δικαιολογία για την ανικανότητα τους να ανταποκριθούν στις έκτακτες ανάγκες και όχι τη βασική αιτία της που είναι η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος
Καθαρισμοί ρεμάτων για αρχάριους
(από το ιστολόγιο της ΚΠΑΜΡΡ 25/10/2023)
Με αφορμή την τρομολαγνία που προωθείται κάθε φορά που προβλέπεται βροχή και τις καταστροφικές παρεμβάσεις που γίνονται σε όλα τα ποτάμια της χώρας μας με το όνομα "καθαρισμοί ρεμάτων", απαντάμε σε ορισμένα εύλογα ερωτήματα που δημιουργούνται.
Θέλουμε ωστόσο να τονίσουμε για μία ακόμη φορά ότι το πρόβλημα της Ραφήνας δεν είναι τα καλάμια αλλά κυρίως τα μπαζώματα και οι απαρχαιωμένες και ανεπαρκείς γέφυρες που πρέπει να ανακατασκευαστούν με επείγουσες διαδικασίες και ανεξάρτητα από το έργο διευθέτησης.
Επίσης να τονίσουμε οτι οι καθαρισμοί ρεμάτων/ποταμών δεν απομακρύνουν τα λύματα που χύνονται παράνομα μέσα στο Μεγάλο ρέμα, φαινόμενο που έπρεπε εδώ και χρόνια να έχει εξαληφθεί με ενέργειες της δημοτικής αρχής,
Δεν είναι αναγκαίο να γίνονται καθαρισμοί στα ρέματα/ποτάμια;
Στα ρέματα που διέρχονται ή είναι κοντά σε αστικό ιστό είναι αναγκαίο, στα υπόλοιπα, φυσιολογικά όχι.
Ο καθαρισμός έχει το νόημα της απομάκρυνσης αντικειμένων κυρίως ξένων προς το οικοσύστημα του ρέματος, τα οποία:
α/ υποβαθμίζουν περιβαλλοντικά το οικοσύστημά του (απορρίμματα, πλαστικά, συσκευασίες, ηλεκτρικά κλπ)
β/ μειώνουν την παροχετευτική ικανότητα του ρέματος (ογκώδη αντικείμενα όπως λάστιχα, στρώματα, ηλεκτρικές συσκευές, πεσμένοι κορμοί κ.α., μεγάλη συσσώρευση χωμάτινων αποθέσεων, σπάνια πολύ ογκώδης βλάστηση που φράζει την κοίτη.
Στα ρέματα που είναι μακρυά από αστικό ιστό, η αναγκαιότητα εξαρτάται από την ποσότητα φερτής ύλης που κατεβάζει, το οποίο με τη σειρά του εξαρτάται πολύ από το αν υπάρχουν στη λεκάνη του ορεινοί όγκοι καμένοι. Ακόμη κι αυτό όμως αντιμετωπίζεται με έργα ορεινής υδρονομίας που να συγκρατούν τα φερτά στα ορεινά.
Γιατί οι καθαρισμοί ρεμάτων/ποταμών δεν πρέπει να γίνονται με βαριά χωματουργικά μηχανήματα;
Καταρχήν γιατί αυξάνουν τον πλημμυρικό κίνδυνο. Η απομάκρυνση της φυσικής βλάστησης αυξάνει την ταχύτητα του νερού, που δεν έχει κανένα εμπόδιο να το φρενάρει. Ακόμη κι εκεί όπου η φυσική βλάστηση είναι πολύ πυκνή, υπάρχει μία φυσική ισορροπία. Δείτε για παράδειγμα τους καλαμιώνες. Όταν το νερό είναι πολύ, δε φράζουν τη ροή γιατί…πολύ απλά ξεριζώνονται και καταλήγουν στη θάλασσα. Η αφαίρεση βλάστησης αποσταθεροποιεί επίσης τα πρανή, αφού το ριζικό σύστημα διατηρεί τη συνεκτικότητα του εδάφους. Επιπλέον τα βαριά χωματουργικά μηχανήματα συχνά κάνουν ζημιές στα πρανή, κάτι που είναι απαγορευτικό, αφού αυτό αλλάζει την υδραυλική λειτουργία των ρεμάτων/ποταμών.
Δεύτερον, γιατί καταστρέφουν το οικοσύστημα των ποταμών, που είναι τα πιο πλούσια αλλά και τα πιο ευαίσθητα.Απομακρύνουν τη βλάστηση, ισοπεδώνουν δεκάδες οργανισμούς και αυγά, απομακρύνουν τα φυσικά ενδιαιτήματα, τις φωλιές, τους τόπους ανάπαυσης και το καταφύγιο εκατοντάδων ειδών. Επιλεκτική αραίωση της βλάστησης είναι επίσης αποδεκτή σε ορισμένες περιπτώσεις και σε πολύ πυκνά σημεία, όχι όμως ισοπέδωση.
Τέλος γιατί αφαιρώντας την βλάστηση, αυξάνεται η ρύπανση, αφού τα φυτά «φιλτράρουν» τους ρύπους, έτσι ώστε το νερό να φθάνει στη θάλασσα σχεδόν καθαρό.
Η φερτή ύλη (χώμα, πέτρες) πρέπει να απομακρύνεται από τα ποτάμια;
Μόνο σε περιπτώσεις που ο όγκος της είναι τόσο μεγάλος που μειώνει την παροχετευτικότητα του ρέματος/ποταμού. Γιατί το χώμα και οι πέτρες, κατά τη διαδρομή τους προς τη θάλασσα αποτίθεται στις όχθες, μειώνοντας έτσι τη διάβρωση τους. Ακόμη κι αν βρίσκονται στην κοίτη, με την επόμενη μεγάλη βροχόπτωση μεταφέρονται προς τη θάλασσα και αποτίθενται στην εκβολή και στις γειτονικές παραλίες, μειώνοντας έτσι τα φαινόμενα διάβρωσης της ακτογραμμής που σε περίοδο κλιματικής αλλαγής αυξάνονται.
Γίνεται οι καθαρισμοί να μη προκαλούν τα παραπάνω προβλήματα;
Ναι! Αρκεί να γίνονται μόνο όταν πραγματικά χρειάζονται, στα σημεία που χρειάζονται (κατόπιν αυτοψίας μέσα από την κοίτη), την κατάλληλη περίοδο (Νοέμβριος-Φεβρουάριο), με σεβασμό σε τυχόν προστατευτική νομοθεσία των ρεμάτων/ποταμών/υγροτόπων και με τρόπο τέτοιο που να προκαλούν τη μικρότερη δυνατή περιβαλλοντική υποβάθμιση. Η βέλτιστη περιβαλλοντικά λύση είναι ο χειρωνακτικός καθαρισμός, χωρίς καθόλου χρήση χωματουργικών μηχανημάτων. Είναι δυνατό για συλλογή μη ογκωδών απορριμμάτων και για κλάδεμα ή κόψιμο τυχόν βλάστησης στην κοίτη που μειώνει την παροχετευτική ικανότητα. Για απομάκρυνση ογκωδών αντικειμένων, μεγάλων ποσοτήτων προϊόντων κλαδέματος ή μεγάλου όγκου φερτής ύλης, η βέλτιστη περιβαλλοντικά λύση είναι η χρήση γερανού με τηλεσκοπικό βραχίονα εκτός κοίτης και εφόσον αυτό δεν είναι εφικτό, τότε με χρήση κάποιου ήπιου μηχανήματος όπως το παρακάτω
(πηγή κειμένου ΚΠΑΜΡΡ και ανάρτηση του Πολιτικού Μηχανικού και μελετητή Υδραυλικών έργων, Ηλία Ταρναρά)
Σήμερα, 22/10/2023, στον λόφο του Οχυρού της Ραφήνας έγινε μια γιορτή που την παρακολούθησαν μικροί και μεγάλοι. Η ΑΝΙΜΑ (Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης ΑΓΡΙΑΣ ΖΩΗΣ) αφού περιέθαλψε 2 αρπακτικά, τα έφερε για να τα απελευθερώσει, υγιή πιά στο φυσικό τους περιβάλλον. Και επέλεξε τον πολύπαθο λόφο του Οχυρού στη Ραφήνα, ο οποίος ακόμα αντιστέκεται στην κακοποίηση
Ακολουθούν τα βίντεο τη απελευθέρωσης
Απελευθέρωση του Σφηκιάρη
Απελευθέρωση του Μπούφου
Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας με δημοσίευμα στο ιστολόγιο της καταγγέλλει τις παράνομες εργασίες που εκτελούνται στον λόφο του οχυρού της Ραφήνας και ζητά να σταματήσουν άμεσα αφού όπως καταγγέλλεται:
Η περιοχή “Λόφος Οχυρού” είναι χαρακτηρισμένη Ζώνη Πρασίνου και Δασική Έκταση (ΖΟΕ Μεσογείων / ΦΕΚ 199Δ/ 06.03.2003, αρ.324/2020 Απόφαση Δ/νσης Δασών Αν. Αττικής & αρ. 494/2020 Απόφαση Αποκεντρ. Διοίκ. Αττικής)
Ενώ η δασοτεχνική μελέτη (μελέτη δασικής αναψυχής) προέβλεπε ήπιες παρεμβάσεις δασικής αναψυχής (μονοπάτια, ξύλινα κιόσκια, τραπεζόπαγκοι, κ.α.) που θα υλοποιούνταν “με μικροεκσκαφές με τα χέρια και απλά μηχανικά μέσα (φτυάρι, τσουγκράνα κλπ) ”, στην πράξη ο Δήμος εκτελεί μεγάλης κλίμακας οικοδομικά έργα με βαριά μηχανήματα, προϋπολογισμού άνω των 2.000.000€.
Για το παράνομο αυτό έργο, ο Δήμος καταχράται κοινοτικούς και εθνικούς πόρους (ΕΣΠΑ) παραβιάζοντας την εθνική νομοθεσία. Ταυτόχρονα συνάπτει δάνειο άνω των 600.000€ με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, με αποτέλεσμα οι δημότες να δεσμεύονται να αποπληρώνουν δόση της τάξης των 125.000,00€ τον χρόνο.
Εμείς πάλι απορούμε για την έλλειψη του σχετικού ελέγχου από τους διαχειριστές των χρηματοδοτικών προγραμμάτων και σε τέτοιο βαθμό που η ανοχή τους αυτή να ισοδυναμεί με ξεκάθαρη συνενοχή σε διασπάθιση πόρων.
Στην ανάρτηση περιλαμβάνεται και ένα βίντεο από τον λόγο του Οχυρού. Λήψη από drone στις 30/9/2023. Φαίνονται οι πιέσεις που δέχεται η περιοχή, τόσο οι οικιστικές πιέσεις όσο και οι αμφισβητούμενες χρήσεις που εγκαθίστανται στον λόφο και το δάσος του με την ανοχή των αρμοδίων
Μετά τη συμφορά και του φετινού καλοκαιριού μετράμε κοντά 3.000.000 στρέμματα καμένης γης, ως επί το πλείστο δασικής, μέσα στα μόλις 3 τελευταία χρόνια. Και αν θέλουμε να αποδώσουμε ευθύνες για την κακή μας μοίρα, έχουμε τον εύκολο εχθρό, άυλο και απροσδιόριστο αλλά και -για τους ίδιους λόγους- τρομακτικό, που αποκαλούμε κλιματική αλλαγή ή «κλιματική κρίση» ή ακόμα και «κακοτυχία», «συγκυρία». Έχουμε εσχάτως και το ακόμα πιο συνωμοσιολογικό, αυτό του, υβριδικού πολέμου και άλλα εξίσου γελοία. Γιατί μόνο γελοίες μπορεί να είναι οι δικαιολογίες αυτές όταν ό,τι ζούμε γίνεται μέσα σε ένα περιβάλλον κακοδιοίκησης, κακοδιαχείρησης, προτεραιοποίησης των καλούμενων «στρατηγικών επιλογών για την οικονομία» και εν γένει σε ένα τοπίο που ακόμα και το φυσικό περιβάλλον ρευστοποιείται, για να γίνει καύσιμο μίας θνησιγενούς οικονομικής δραστηριότητας.
Δεν είναι μόνο τα καμένα δάση τα θύματα της ρευστοποίησης. Είναι και οι κατακρεουργημένες παραλίες, το ολοένα και πιο τσιμεντένιο αστικό τοπίο, οι σκληρές διευθετήσεις ρεμάτων και γενικότερα η μονότονη επιλογή των «γκρίζων λύσεων» της ανθρώπινης δραστηριότητας. Είναι μία κεντρική στρατηγική του ελληνικού κράτους το οποίο δεν ντρέπεται να παριστάνει τη «βαρυπενθούσα χήρα» σε κάθε καταστροφή και είκοσι τέσσερεις ώρες μετά και πίσω από τους προβολείς, να εγκρίνει καταστροφικές επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον. Το ίδιο περιβάλλον για το οποίο «σκούπιζε τα δάκρυα του» ο κροκόδειλος της εξουσίας. Νομοθετικής, εκτελεστικής αλλά και δικαστικής όπως έχει επανειλημμένα αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια. Εξουσία που όχι μόνο εγκρίνει και προωθεί την καταστροφή αλλά παράλληλα τη διαφημίζει, την παρουσιάζει ως «ανάπτυξη» και καμαρώνει χωρίς αιδώ, αποδεικνύοντας πως πέρα από το όριο του τραγικού, αρχίζει το γελοίο.
Παράλληλα με τον «ενεργητικό βιασμό του φυσικού περιβάλλοντος, το ίδιο αυτό εξουσιαστικό σύμπλεγμα, φροντίζει να εξαφανίσει ό,τι προστατευτικό είχε απομείνει από την παλαιότερη νομοθεσία, με κύριους στόχους την προστατευτική νομοθεσία για τα δάση αλλά και το φυσικό περιβάλλον, που περιεχόταν σε νόμους όπως ο 998/79. Γενικά ο κροκόδειλος της εξουσίας που κλαίει μπροστά στις κάμερες (ή τάχα οργίζεται όπως πρόσφατα ο «υπουργός Κικίλιας») έχει ήδη ανοίξει το στόμα του και ετοιμάζεται να κατασπαράξει ό,τι απέμεινε από το Σύνταγμα του 1975 και τους νόμους για την προστασία της Φύσης που απέρρευσαν από αυτό. Και το κάνει χοντροκομμένα και με τον άθλιο τρόπο που χαρακτηρίζει τους κροκόδειλους. Από τη μία η εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων με αυθαιρετούχους, καταπατητές, ιδιοκτήτες ξενοδοχείων, εργοστασίων ή βιομηχανικών ΑΠΕ και άλλα αδηφάγα και από την άλλη οι σχεδιασμοί «στο γόνατο» και πάντα στην υπηρεσία των «επενδυτών» δεν αφήνουν περιθώρια για να ελπίσουμε πως θα υπάρξει ποτέ αποκατάσταση της καταστροφής. Αντίθετα, η καταστροφή που έχει ξεκινήσει ήδη 30 χρόνια πριν, βρίσκεται σε εξέλιξη και μάλιστα τώρα αρχίζει η απόλυτη κορύφωση της. Τα τρία τελευταία χρόνια το κάνουν ξεκάθαρο αυτό.
Το κράτος -κροκόδειλος κλαίει σε εθνικό δίκτυο. Κλαίει και υπόσχεται πως θα αποκαταστήσει τις καταστροφές. Το έχει ξανακάνει. Ποιος δεν θυμάται το 2007 όταν ο Καραμανλής επαναλάμβανε μονότονα το «Όπου δάσος πάλι δάσος». Ποιος δεν θυμάται και το ότι πέρα από κάτι «κηποτεχνικά» που έγιναν στην αρχαία Ολυμπία και κάτι μικροαναδασώσεις σε παλαιότερα καμένα, τίποτα άλλο και ουσιαστικό δεν έγινε. Αλλά ούτε και οι προσχηματικές αναδασώσεις είναι το θέμα αφού συνήθως αυτές γίνονται βεβιασμένα και για διαφημιστικούς λόγους. Όπως πέρυσι ο δήμαρχος της Ραφήνας πήγε και έκανε «δενδροφυτεύσεις» και «σβωλορίψεις»(!!!!) στα φρεσκοκαμένα του ανατολικού Πεντελικού, προκαλώντας ανεπανόρθωτη ζημιά στα καμένα εδάφη και προωθώντας έτσι την περαιτέρω διάβρωση τους. Το θέμα λοιπόν είναι η φυσική αναδάσωση, η βλάστηση των σπόρων που βρίσκονται στο έδαφος και η αναβλάστηση των ζωντανών πρέμνων ή των ριζών, για τα είδη που έχουν αυτή την ικανότητα. Ακολουθεί υποχρεωτικά η απόλυτη προστασία τους από τον άνθρωπο και τις εντεταλμένες γι’ αυτό υπηρεσίες του. Αλλά ακόμα και αν το καμένο δάσος ξαναγεννηθεί, πως θα προστατευτεί από υπηρεσίες που είναι μεν εντεταλμένες αλλά όχι στελεχωμένες;
Γι’ αυτό γίνεται αμέσως αντιληπτό πως ό,τι κάηκε χάθηκε ανεπιστρεπτί. Με δασική υπηρεσία «φάντασμα» που δεν έχει ούτε ανθρώπους ούτε μέσα για να προστατέψει το δάσος που αναγεννιέται, δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξει δάσος. Οι πιέσεις είναι αφόρητες. Είτε παράνομες, από καταπατητές, εκχερσωτές που λειτουργούν ως άτομα ή ως οικοδομικοί συνεταιρισμοί, είτε «νόμιμες» όπως απεδείχθη από τις «οικιστικές πυκνώσεις» (sic) και κυρίως με το «νέο δάσος» του Μπένου στην Εύβοια που αποσκοπούσε σε εγκατάσταση νέων χρήσεων με τη συνέργεια ανυστερόβουλων(;;; ) «μεγάλων χορηγών». Αλλά και σε μικρότερη κλίμακα, με την προώθηση «Ειδικών Πολεοδομικών» στην Αττική. Στο Μάτι και σε γειτονικές του περιοχές. Και όλα αυτά με την έγκριση ή την ανοχή μίας δασικής υπηρεσίας «μαριονέτα», εξαρτημένης, υποστελεχωμένης και γι’ αυτό ανίκανης πια να δράσει και να υπερασπιστεί το καμένο δάσος. Παρηκμασμένης και οδηγούμενης σταθερά στην απαξίωση* και τον θάνατο (την κατάργηση, για να μη γινόμαστε μακάβριοι).
Η ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει τις επιλογές της και μέσα σε αυτές δεν βρίσκεται ούτε το δάσος ούτε το φυσικό περιβάλλον γενικότερα. Αυτά είναι τα αναλώσιμα για μία αδιέξοδη πορεία προς την καταστροφή των πολλών στο όνομα του κέρδους των ολίγων και εκλεκτών της. Κάθε μέρα το αποδεικνύει άλλωστε στην πράξη και όσα λόγια και αν εκφωνήσει από το auto-cue ο κυβερνητικός κροκόδειλος, θα είναι για να πείσει τους ευκολόπιστους πως «το δάσος ξαναγίνεται».
Όπως ξαναδασώθηκε η Πεντέλη, ο Υμηττός και τόσα άλλα -κάποτε υπέροχα- βουνά.
_
*Ενδεικτική ήταν η έλλειψη κάθε αντίδρασης το 2018, όταν μετά την φονική πυρκαγιά στο Μάτι, τη Νταού,τον Βουτζά, το Κόκκινο Λιμανάκι, αλαλάζοντα πλήθη είχαν ξεχυθεί με πριόνια εξαπολύοντας πογκρόμ κατά των πεύκων. Λες και τα δέντρα ήταν υπεύθυνα για την καταστροφή. Έκοβαν ζωντανά και καμένα αδιακρίτως χωρίς καμία επίπληξη έστω. Σήμερα η έρημος που απλώνεται στην περιοχή είναι αδιάψευστος μάρτυρας πως το φυσικό περιβάλλον απειλείται κυρίως από τον άνθρωπο που ακόμα και μετά την πυρκαγιά και την ολοκλήρωση της καταστροφής που προκαλεί, θα έρθει ο ανθρωπος να ολοκληρώσει το έγκλημα
Η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Νηρέας Ραφήνας και ο Πολιτιστικός, Εξωραϊστικός και Οικολογικός Σύλλογος ΗΜΕΡΟ ΠΕΥΚΟ, οργανώνουν εκδήλωση στις 29/6/2023 και ώρα 20:00 στην πλατεία του Νηρέα (μεταξύ των οδών Δωρίδος, Σύρου, Ναυτίλου και Τρίτωνος -βλ. χάρτη και στίγμα googlemaps) με θέμα "Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας: Η Εναλλακτική Λύση"
Ο λόγος που δημοσιεύουμε το δελτίο τύπου του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας είναι τα όσα λαμβάνουν χώρα με τις υπηρεσίες πρασίνου των δήμων, οι οποίες είτε από αδιαφορία είτε από ανεπάρκεια, ευθύνονται για τις άπειρες βάναυσες επεμβάσεις πάνω στο αστικό πράσινο. Με αιχμή του κακόμορφου δόρατος την κατακρεούργηση (αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο) των δέντρων.
Αφού το επιμελητήριο αναγνωρίζει την αύξηση των παραπόνων που φτάνουν σε αυτό, σχετικά με τη βάναυση διαχείριση του αστικού πρασίνου, δίνει στοιχεία και κανόνες που πρέπει να ακολουθούνται.
Το δελτίο είχε διανεμηθεί στις 24/5/2022. Το κοινοποιούμε με την ευχή να μη ξανακούσουμε από στόμα δημάρχου ή και αρμοδίου υπηρεσίας πρασίνου, την φοβερή ατάκα "Α! οι ευκάλυπτοι έτσι κλαδεύονται" θέλοντας να δικαιολογήσει εγκληματικές, βαθύτατες κλαδεύσεις (και εκτός εποχής). Να δικαιολογήσει τα προφανώς αδικαιολόγητα και δείγματα κακής δουλειάς που είτε δεν ελέγχεται είτε ελέγχεται "για τα μάτια". Σημειώνουμε εδώ πως η ασχετοσύνη (ακόμα και η ανοησία) πλεονάζουν και σε πολλούς διαδικτυακούς απολογητές των εγκλημάτων αυτών, αλλά οι απολογητές και οι απολογήτριες έχουν τέτοιο λόγο που φωνάζει από την αρχή πως πρόκειται για ανθρώπινα bots στην υπηρεσία του πράσινου δημαρχιακού πλυντηρίου. Συνεπώς δεν μας απασχολούν.
Τώρα περιμένουμε από το επιμελητήριο να υλοποιήσει αυτά που προγραμματίζει και από τους δήμους να έχουν το φιλότιμο να παραδεχτούν τα εγκληματικά λάθη τους (ή και την πλημμελή επίβλεψη των εργασιών τους) και να οργανώσουν την κατάρτιση και ενημέρωση του προσωπικού τους, μαζί με την αυστηροποίηση της επίβλεψης των εργολάβων πρασίνου τους οποίους χρησιμοποιούν.
Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου του ΓΕΩΤΕΕ (οι τονισμοί των γραμματοσειρών και οι υπογραμμίσεις δικές μας). Στο τέλος δίνεται και το σχετικό PDF για μεταφόρτωση ή κάθε νόμιμη χρήση, ανεξάρτητα.
Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ
Σχετικά με κλαδέματα αστικού πρασίνου
Το Παράρτημα Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας γίνεται συχνά αποδέκτης παραπόνων των πολιτών σχετικά με τη διαχείριση του αστικού πράσινου και μάρτυρας μιας νέας πρακτικής που δεν συνάδει με διαχείριση βιολογικού υλικού από εξειδικευμένο προσωπικό. Υπάρχει πλέον πλούσιο υλικό που καταδεικνύει πλήθος λανθασμένων παρεμβάσεων κλαδέματος σε δένδρα και θάμνους του δημόσιου χώρου. Διαπιστώνεται δηλαδή, σε πολλές περιπτώσεις στην περιοχή ευθύνης των ΟΤΑ και της Περιφέρειας Αττικής, μη ορθολογικό κλάδεμα των αστικών δένδρων, όπως επίσης και άκαιρη παρέμβαση σε αυτά.
Οι πρακτικές αυτές σε κάποιες περιπτώσεις είναι αναγκαίες, προκειμένου να αντιμετωπιστούν σημαντικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από έλλειψη σχεδιασμού, φύτευση ακατάλληλων φυτικών ειδών σε συγκεκριμένες θέσεις και έλλειψη της συστηματικής διαχείρισης των αστικών δέντρων. Η διασφάλιση της κυκλοφορίας και της ακεραιότητας των πεζών, των διερχόμενων ή σταθμευμένων οχημάτων αλλά και των υποκείμενων κατασκευών και αντικειμένων, υποδεικνύει ορισμένες φορές την ανάγκη αυστηρών κλαδεύσεων, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις είναι αναγκαία η απομάκρυνση ακατάλληλων δέντρων και η αντικατάστασή τους με νέα είδη που ενδείκνυται για τις συγκεκριμένες θέσεις. Το πλήθος όμως των σχετικών λανθασμένων χειρισμών δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με όρους δημοσίου συμφέροντος.
Γενικά, τα δένδρα στον αστικό ιστό είναι, πέραν των άλλων και στοιχείο περιβαλλοντικής βελτιώσεως της πόλης, ώστε αυτή να μπορεί καλύψει τις ανάγκες υγιεινής διαβίωσης των πολιτών. Συμβάλουν με τρόπο καθοριστικό και αναντικατάστατο στην ποιότητα ζωής των πολιτών. Η συμβολή των δένδρων στο αστικό και κοινωνικό περιβάλλον δεν είναι πολυτέλεια, αλλά απαραίτητο συστατικό βιωσιμότητας. Επίσης, ως ζωντανοί και δυναμικοί οργανισμοί έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που ποικίλουν ανά φυτικό είδος. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο διαχειρίζονται από ειδικευμένους επιστήμονες ή τεχνικούς με γεωτεχνική γνώση και εμπειρία, που παρέχεται μέσω πολυετών προγραμμάτων σπουδών. Δεν νοείται τη στιγμή που δαπανώνται μεγάλα ποσά εθνικών και κοινοτικών πόρων για την συνεχή προσαρμογή των δήμων της Αττικής στις συνθήκες της κλιματικής αλλαγής, το αστικό πράσινο να διαχειρίζεται με αυτό τον τρόπο, ενώ είναι ο κύριος παράγοντας ανάσχεσης της υπερθέρμανσης.
Η Ελλάδα και ειδικότερα η Αττική και οι περισσότεροι δήμοι της, είναι εδώ και δεκαετίες ουραγός στην αναλογία πράσινου ανά κάτοικο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτή η θέση θα έπρεπε να οδηγεί στην, με κάθε τρόπο, προσπάθεια ενίσχυσης του αστικού πράσινου και της επέκτασής του, όπου είναι δυνατό. Αντίθετα, γινόμαστε μάρτυρες, ειδικά τα τελευταία χρόνια, μιας διαχείρισης που δεν ικανοποιεί τις ανάγκες αυτού του πολύτιμου παράγοντα για τη διαβίωση των πολιτών.
Δημοσιεύουμε δελτίο τύπου της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας για τη συζήτηση της 15ης Μαΐου 2023 στην τριμελή Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας
Η Κίνηση για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας απευθύνει κάλεσμα σε όλους τους πολίτες που αντιτίθενται στις βάρβαρες, ανωφελείς, επικίνδυνες και λίαν επιζήμιες και για τον άνθρωπο, επιθέσεις στο περιβάλλον. Επιθέσεις που δέχεται το φυσικό περιβάλλον από κυβέρνηση, περιφέρεια και δήμο, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν ξένα προς το κοινό καλό, οικονομικά συμφέροντα, Η επίθεση αυτή τη φορά έχει στόχο το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας και πρόσχημα την δήθεν "αντιπλημμυρική θωράκιση" του τόπου με απαράδεκτους και επιζήμιους τρόπους, όπως αποδεικνύεται από τα διεθνή δεδομένα της επιστήμης, της εμπειρίας και της πρακτικής. Αναδημοσιεύουμε το κάλεσμα και καλούμε κι εμείς, από την Attica Voice, όσο το δυνατό μεγαλύτερη συμμετοχή στη δημιουργία μίας μεγάλης ασπίδας προστασίας του περιβάλλοντος, του μέλλοντος και των επόμενων γενεών.
Η Κίνηση για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας καταγγέλλει την παράνομη έναρξη του βάρβαρου έργου διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Οι μπουλντόζες της αναδόχου εταιρείας ΙΝΤΡΑΚΑΤ εισέβαλαν στην κοίτη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας στις 24/4/2023 και αποψίλωσαν την περιοχή της εκβολής στο πλαίσιο του έργου διευθέτησής του με φορέα το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Οι εργασίες επιλέχθηκε ν’ αρχίσουν εν μέσω αναπαραγωγικής περιόδου. Τα πουλιά φεύγουν πανικόβλητα από τις φωλιές τους, τα αυγά, τα νεογνά και οι φωλιές καταστρέφονται. Κι αυτό, παρότι η σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία (2009/147) για τη διατήρηση των άγριων πουλιών, ορίζει ότι απαγορεύεται κάθε καταστροφή ή βλάβη των φωλιών και των αυγών των πουλιών. Ως εκ τούτου, η ζημιογόνος επέμβαση στην κοίτη κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου των πουλιών, δεν είναι απλώς μία απαράδεκτη πράξη αλλά επιπλέον είναι και παράνομη. Τα χέλια, ένα κρισίμως κινδυνεύον παγκοσμίως, απομακρύνονται προς τη θάλασσα. Το έργο εκτελείται σε περιοχή που έχει καταγραφεί το Αττικόψαρο, ενδημικό προστατευόμενο είδος.
Το δεύτερο μεγαλύτερο ποτάμι της Αττικής απειλείται να μετατραπεί με τσιμεντοποίηση στον «Κηφισό» της Ανατολικής Αττικής, έναν οχετό ομβρίων. Σήμερα είναι ένα πλούσιο οικοσύστημα, μοναδικό για την ταλαιπωρημένη περιβαλλοντικά περιφέρεια Αττικής. Με πλούσιους υγροτόπους και πλημμυρικά πεδία, με πάνω από 150 είδη πουλιών (πολλά από αυτά απειλούμενα) να ζουν ή να το επισκέπτονται, με ψάρια που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, με βλάστηση που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει πάνω από 2500 δέντρα, το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας έχει δίκαια χαρακτηριστεί από το κράτος υδατόρεμα Α προτεραιότητας, ρέμα «Ιδιαίτερου Περιβαλλοντικού Ενδιαφέροντος» με Προεδρικό Διάταγμα και δίκαια έχει ενταχθεί στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2000/60/ΕΚ για τα νερά, ως «περιοχή που προορίζεται για την προστασία οικοτόπων και ειδών».
Παρόλες τις καταπατήσεις, τα κατά τόπους μπαζώματα και τα απαρχαιωμένα και ανεπαρκή έργα διέλευσης (γέφυρες), το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας έχει σώσει μέχρι σήμερα τη Ραφήνα από καταστροφικές πλημμύρες τύπου «Μάνδρας» γιατί έχει παραμείνει φυσικό (με εξαίρεση κάποιες τοπικές παρεμβάσεις πχ .στην εκβολή του) και οι πλημμυρικές του ζώνες στην πεδιάδα των Σπάτων που απορροφούν τα πλεονάζοντα νερά είναι ακόμη άχτιστες. Το έργο διευθέτησης θα αποκόψει το ρέμα από αυτές τις υγροτοπικές εκτάσεις και θα επιτρέψει την … αξιοποίηση και εκμετάλλευση όλων αυτών των άχτιστων εκτάσεων.
Το έργο διευθέτησης του ρέματος προϋπολογισμού 101 εκ. Ευρώ με ενωσιακή συγχρηματοδότηση και δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ακολουθεί απαρχαιωμένες και επικίνδυνες μεθόδους τσιμεντοποίησης, που στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο έχουν αποδειχθεί καταστροφικές για τη φύση (και τον άνθρωπο ως μέρος της) και έχουν εδώ και χρόνια εγκαταλειφθεί. Τουναντίον, ενόψει της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη δαπανώνται εκατομμύρια Ευρώ για την επαναφορά των ποταμών στη φυσική τους κοίτη (renaturalization) και έχει τεθεί ως στόχος μέχρι το 2030 η επαναφορά της φυσικής ροής σε 25.000 χιλιόμετρα των ποταμών της Ευρώπης.
Το έργο ξεκίνησε, ενώ επιμελώς αποκρύπτεται το γεγονός ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν έχει αποφανθεί για τη νομιμότητα της οριοθέτησης του ποταμού, η οποία από το 2019 έχει προσβληθεί από κατοίκους και φορείς της Ραφήνας, που επικαλούνται κατάφωρη παραβίαση του ενωσιακού και εθνικού μας περιβαλλοντικού δικαίου. Η συζήτηση της υπόθεσης στο ΣτΕ έχει προσδιοριστεί για τις 4.10.2023.
Εφαλτήριο της επέμβασης ήταν δημοτικός χώρος 12 στρεμμάτων Ζώνης Πρασίνου Α και μέσα στην οριογραμμή του ρέματος, που ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου σκανδαλωδώς παραχώρησε/μίσθωσε στην εταιρεία ΙΝΤΡΑΚΑΤ για απαγορευόμενη χρήση εργοταξίου για (5+2=) 7 χρόνια. Σύσσωμη η αντιπολίτευση του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου και κάτοικοι-μέλη της Κίνηση για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας έχουν προσφύγει διοικητικά και ήδη και δικαστικά κατά της παραχώρησης αυτής.
Σας καλούμε σε διαμαρτυρία κάθε μέρα, από ώρα 8:00 το πρωί στην οδό Αύρας, έναντι του εργοταξίου της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, για να εμποδιστεί το έγκλημα και σε ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ και ΠΟΡΕΙΑ το ΣΑΒΒΑΤΟ 29 Απριλίου και ώρα 11:00 στην Κεντρική Πλατεία της Ραφήνας (Πλατεία Πλαστήρα)
Η καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, που ξεκίνησε στις 24 Απριλίου δεν αποτελεί μια ακόμη άστοχη ενέργεια, αλλά προσχεδιασμένο οικολογικό έγκλημα…
Ας μη το επιτρέψουμε.
Θα είναι το φετινό «το πιο θερμό καλοκαίρι» για την Αθήνα; Αυτός είναι ο τίτλος ανάρτησης του Newsroom του ελληνικού CNN, με ημερομηνία 26 Απριλίου 2023.
Που απευθύνεται αυτή η ερώτηση; Μα που αλλού, παρά στους ειδικούς, οι οποίοι στη συνέχεια της ανάρτησης δίνουν και την απάντηση:
«Με βάση τα έως τώρα δεδομένα και τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στην Ευρώπη ήδη από τον χειμώνα, αλλά ειδικά το τελευταίο διάστημα, φαίνεται πως οι πιο δυσοίωνες προβλέψεις θα επιβεβαιωθούν», όπως ανέφερε σε συνέντευξή του στο Mega ο καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών Ευθύμιος Λέκκας. Με το ρεκόρ θερμοκρασίας στην Αθήνα να είναι οι 44,8°C, πόσο πιθανό είναι να δούμε θερμοκρασίες Αφρικής και πιο συγκεκριμένα, θερμοκρασίες Σαχάρας, στη χώρα μας; Ο λογικός άνθρωπος αναρωτιέται αν αυτή η αναμενόμενη κόλαση είναι ένα φυσικό φαινόμενο, ένα μεταφυσικό φαινόμενο ή αν έχουμε βάλει το χεράκι μας και εμείς οι άνθρωποι για την εμφάνιση του. Ας το σκεφτούμε λίγο σοβαρά.
Ακόμα και οι πέτρες γνωρίζουν πως ο φυσικός κλιματισμός της επιφάνειας της γης είναι οι δίοδοι των ρευμάτων αέρα, τα κανάλια που δημιουργούνται φυσικά από το ανάγλυφο της γήινης επιφάνειας. Ο ήλιος και η θάλασσα δημιουργούν μία διαφορά δυναμικού, όσον αφορά στην ατμοσφαιρική θερμοκρασία και η κίνηση του θερμού αέρα προς τα πάνω (αφού είναι ελαφρύτερος) με την ταυτόχρονη υποκατάσταση του στον χώρο που καταλάμβανε, με ψυχρές αέριες μάζες, γεννά τα αέρια ρεύματα. Τα ρεύματα αυτά, κατά τη διέλευση τους πάνω από τη θάλασσα, μέσα από δάση, μέσα απο ποτάμια ή μέσα από τις πόλεις, θερμαίνονται ή ψύχονται ανάλογα. Όταν το ρεύμα θερμαίνεται κατά τη διέλευση του από το μέρος μας, σημαίνει πως απορροφά τη ζέστη, όπως θα λέγαμε «λαϊκά». Άρα η περιοχή από την οποία διέρχεται δροσίζεται. Αν έρθει ένα θερμό ρεύμα, ένας λίβας όπως συνηθίζουμε να λέμε δεν μπορεί να «τραβήξει τη ζέστη» που έχει φορτώσει ο ήλιος την επιφάνεια της γης και έτσι αυτή παραμένει ζεστή ή γίνεται ακόμα θερμότερη.
Η αύξηση των δομημένων επιφανειών στις πόλεις, με την μεγάλη θερμοχωρητικότητα των οικοδομικών υλικών, αλλά και η αποβολή θερμότητας από τις εξωτερικές μονάδες των κλιματιστικών και τις μηχανές εσωτερικής καύσης, προστίθενται στην επίδραση του ήλιου και δημιουργεί μία τεράστια εστία θέρμανσης του αέρα, ο οποίος ανυψώνεται και εφόσον υπάρχει ψυχρός αέρας που θα αναπληρώσει το κενό, θα γεννηθεί ένα δροσερό ρεύμα. Με την καταστροφή των περιαστικών δασών, αυτός ο αέρας που θα αναπληρώσει το κενό όμως δεν έχει ψυχθεί παρά ελάχιστα. Έτσι η μέση θερμοκρασία μέσα στην πόλη διαρκώς θα ανεβαίνει, χειμώνα - καλοκαίρι. Ακόμα και οι αγωγοί των αερίων ρευμάτων, δηλαδή τα ρέματα, τα ποτάμια και οι άλλες πτυχώσεις του ανάγλυφου, έχουν πάψει να υφίστανται και έχουν αντικατασταθεί με σκυροδετημένες επιφάνειες υψηλής θερμοχωρητικότητας ή έχουν σκεπαστεί και είναι πια επίπεδες, με αποτέλεσμα να μην ρέει πια το αέριο ρεύμα που θα έψυχε, έστω και αργά την πόλη. Και όσο η αστικοποίηση προχωρά και εκτείνεται, τόσο οι συνθήκες θα σκληραίνουν και θα γίνονται ακόμα πιο αβίωτες.
Η ετήσια αύξηση της μέσης θερμοκρασίας (πηγή: meteoblue)
Αυτά με απλά λόγια, είναι όσα διδάσκει η κλιματολογία, τουλάχιστον σε ένα μικρό της μέρος.
Γνωρίζοντας το που ζούμε, είναι να απορούμε για το τι συνθήκες θα επικρατούν το κάθε καλοκαίρι που θα πλησιάζει; Και -ειδικά για την ανατολική Αττική- είναι δυνατόν να προσδοκάμε καλύτερες συνθήκες όταν μπροστά στα μάτια μας αχρηστεύουν τα σπουδαιότερα συστήματα φυσικού κλιματισμού των ανατολικών εκθέσεων της Αττικής, που είναι ο Ερασίνος ποταμός και το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας; Όσοι δυσανασχετούν για τη ζέστη αλλά κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν όταν συντελούνται αυτά τα εγκλήματα, είναι ή αδαείς ή συνένοχοι.
Είναι τουλάχιστον προσβλητικό για τη νοημοσύνη μας το να ακούμε τους φερόμενους ως "σοφοί" να μας περιγράφουν τις δυσοίωνες προβλέψεις τους όταν δεν έχουν κάνει το παραμικρό για να εμποδίσουν, στο μέτρο που μπορούν, τα τεράστια εγκλήματα που μας έχουν οδηγήσει εδώ αλλά και όσα συντελούνται στις μέρες μας. Πρόκειται για ακόμα μία πιστή εφαρμογή του αφορισμού του Λίνκολν πως «Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου» και δυστυχώς, ακόμα και αυτό το δικαίωμα της ψήφου, μας το έχουν καταργήσει στην πράξη οι δημοκρατικές τους -υποτίθεται- διαδικασίες.
Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας εξέδωσε κάλεσμα στις κινητοποιήσεις εναντίον της βάρβαρης, ανώφελης, καταστροφικής παρέμβασης στο Μεγάλο Ρέμα από τον ανάδοχο του αμφιλεγόμενου έργου, ανεπαρκούς σχεδιασμού και πεπαλαιωμένης αντίληψης. Έργου που όπως έχει σχεδιαστεί καταστρέφει τον τόπο και εξυπηρετεί μονάχα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα. Η ανακοίνωση της ΚΠΑΜΡΡ δημοσιεύεται παρακάτω και ως συνημμένο PDF αρχείο για ανεξάρτητη διανομή και κυκλοφορία
Έξω οι μπουλντόζες από το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας. Σώστε το οικοσύστημα του 2ου μεγαλύτερου ποταμού της Αττικής
Η Κίνηση για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας καταγγέλλει τη σημερινή βάρβαρη έναρξη του έργου διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Οι μπουλντόζες της αναδόχου εταιρείας ΙΝΤΡΑΚΑΤ εισέβαλαν στην κοίτη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και αποψίλωσαν την περιοχή της εκβολής στο πλαίσιο του έργου διευθέτησής του με φορέα το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Οι εργασίες επιλέχθηκε ν’ αρχίσουν εν μέσω αναπαραγωγικής περιόδου. Τα πουλιά φεύγουν πανικόβλητα από τις φωλιές τους, τα αυγά, τα νεογνά και οι φωλιές καταστρέφονται. Κι αυτό,παρότι η σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία (2009/147) για τη διατήρηση των άγριων πουλιών, ορίζει ότι απαγορεύεται κάθε καταστροφή ή βλάβη των φωλιών και των αυγών των πουλιών. Ως εκ τούτου, η ζημιογόνος επέμβαση στην κοίτη κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου των πουλιών, δεν είναι απλώς μία απαράδεκτη πράξη αλλά επιπλέον είναι και παράνομη. Τα χέλια, ένα κρισίμως κινδυνεύον παγκοσμίως, απομακρύνονται προς τη θάλασσα. Το έργο εκτελείται σε περιοχή που έχει καταγραφεί το Αττικόψαρο, ενδημικό προστατευόμενο είδος.
Το δεύτερο μεγαλύτερο ποτάμι της Αττικής απειλείται να μετατραπεί με τσιμεντοποίηση στον «Κηφισό» της Ανατολικής Αττικής, έναν οχετό ομβρίων. Σήμερα είναι ένα πλούσιο οικοσύστημα, μοναδικό για την ταλαιπωρημένη περιβαλλοντικά περιφέρεια Αττικής. Με πλούσιους υγροτόπους και πλημμυρικά πεδία, με πάνω από 150 είδη πουλιών (πολλά από αυτά απειλούμενα) να ζουν ή να το επισκέπτονται, με ψάρια που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, με βλάστηση που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει πάνω από 2500 δέντρα, το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας έχει δίκαια χαρακτηριστεί από το κράτος υδατόρεμα Α προτεραιότητας, ρέμα «Ιδιαίτερου Περιβαλλοντικού Ενδιαφέροντος» με Προεδρικό Διάταγμα και δίκαια έχει ενταχθεί στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2000/60/ΕΚ για τα νερά, ως «περιοχή που προορίζεται για την προστασία οικοτόπων και ειδών».
Παρόλες τις καταπατήσεις, τα κατά τόπους μπαζώματα και τα απαρχαιωμένα έργα διέλευσης (γέφυρες), το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας έχει σώσει μέχρι σήμερα τη Ραφήνα από καταστροφικές πλημμύρες τύπου «Μάνδρας» γιατί έχει παραμείνει φυσικό (με εξαίρεση κάποιες τοπικές παρεμβάσεις πχ .στην εκβολή του) και οι πλημμυρικές του ζώνες στην πεδιάδα των Σπάτων που απορροφούν τα πλεονάζοντα νερά είναι ακόμη άχτιστες. Το έργο διευθέτησης θα αποκόψει το ρέμα από αυτές τις υγροτοπικές εκτάσεις και θα επιτρέψει την … εκμετάλλευση όλων αυτών των άχτιστων εκτάσεων.
Το έργο διευθέτησης του ρέματος προϋπολογισμού 101 εκ. Ευρώ με ενωσιακή συγχρηματοδότηση και δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ακολουθεί απαρχαιωμένες και επικίνδυνες μεθόδους τσιμεντοποίησης, που στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο έχουν αποδειχθεί καταστροφικές για τη φύση (και τον άνθρωπο ως μέρος της) και έχουν εδώ και χρόνια εγκαταλειφθεί. Τουναντίον, ενόψει της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη δαπανώνται εκατομμύρια Ευρώ για την επαναφορά των ποταμών στη φυσική τους κοίτη (renaturalisation) και έχει τεθεί ως στόχος μέχρι το 2030 η επαναφορά της φυσικής ροής σε 25.000 χιλιόμετρα των ποταμών της Ευρώπης.
Το έργο ξεκίνησε, ενώ επιμελώς αποκρύπτεται ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν έχει αποφανθεί για τη νομιμότητα της οριοθέτησης του ποταμού, η οποία από το 2019 έχει προσβληθεί από κατοίκους και φορείς της Ραφήνας, που επικαλούνται κατάφωρη παραβίαση του ενωσιακού και εθνικού μας περιβαλλοντικού δικαίου. Η συζήτηση της υπόθεσης στο ΣτΕ έχει προσδιοριστεί για τις 4.10.2023.
Εφαλτήριο της επέμβασης ήταν δημοτικός χώρος 12 στρεμμάτων Ζώνης Πρασίνου Α και μέσα στην οριογραμμή του ρέματος, που ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου σκανδαλωδώς παραχώρησε/μίσθωσε στην εταιρεία ΙΝΤΡΑΚΑΤ για απαγορευόμενη χρήση εργοταξίου για (5+2=) 7 χρόνια. Σύσσωμη η αντιπολίτευση του Δήμου Ραφήνας- Πικερμίου και κάτοικοι-μέλη της Κίνηση για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας έχουν προσφύγει διοικητικά και ήδη και δικαστικά κατά της παραχώρησης αυτής.
| Συγκέντρωση-πορεία Σάββατο 29/4 ώρα 11:00, Κεντρική πλατεία Ραφήνας Μέχρι την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων που έχουν κατατεθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας από Συλλόγους και Πολίτες: Κάθε πρωί στις 8:00 στην είσοδο εργοταξίου επί της οδού Αύρας |
Η καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας δεν αποτελεί μια ακόμη άστοχη ενέργεια, αλλά
προσχεδιασμένο οικολογικό έγκλημα… Ας μη το επιτρέψουμε!
Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. , hJps://megalo-rema.blogspot.com, hJps://www.facebook.com/KPAMRR
O Immanuel Kant είχε διατυπώσει στη "Μεταφυσική των Ηθών" του ξεκάθαρα, πως το ηθικό είναι νόμιμο, αλλά το νόμιμο δεν είναι πάντα ηθικό. Και ο άνθρωπος - μέλος της οργανωμένης κοινωνίας του 2023, οφείλει να αγωνίζεται κατά της ανηθικότητας που κρύβουν πολλές τεχνητές, νομιμοφανείς αποφάσεις της όποιας διοίκησης, είτε τοπικής είτε εθνικής ή υπερεθνικής. Είναι αυτό που τελικά αναδεικνύει τον άνθρωπο ως έλλογο ον, με κοινωνική συγκρότηση, άξιο ενός υψηλού πολιτισμικού εποικοδομήματος.
Αυτή η παλιά αντιδιαστολή μεταξύ του νόμιμου και του ηθικού έρχεται στις ζωές μας ακόμα μία φορά με τη μορφή της απειλής έναντι της ύπαρξης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Ένα ποτάμι που η παλιά, γλώσσα με μία αφέλεια που αγνοούσε το πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο όρος από επιτήδειους, το ονομάτισε "ρέμα", φορτώνοντας του όλους τους αρνητικούς συσχετισμούς που συνδέονται με τον όρο. Αρνητικούς συσχετισμούς που ακόμα και στις πιο ακραίες περιπτώσεις αρνητικής προπαγάνδας, δεν οφείλονται στον ίδιο τον φυσικό σχηματισμό, την υδάτινη ροή αλλά στις παρεμβάσεις του ανθρώπου. Με έωλα λοιπόν προσχήματα περί "αντιπλημμυρικής θωράκισης" (1) και εναντίον κάθε λογικής, επιχειρείται η απόσπαση της δημόσιας γης που αποτελούν τα ρέματα και η μετατροπή της σε "αξιοποιήσιμη οικονομικά γη". Οι συνέπειες αυτής της ύβρεως είναι γνωστές στους ανθρώπους από την κοινή εμπειρία. Ειδικά τους κατοίκους της Αττικής από την οποία εξαφανίστηκαν τα 500 σχεδόν ρέματα της και από τότε ξεκίνησαν οι πλημμύρες. Έτσι ο σύγχρονος άνθρωπος, με την γνώση της μεγάλης απώλειας της φυσικής ισορροπίας, δεν μπορεί να δεχτεί ακόμα μία απώλεια και μάλιστα εξαιρετικά μεγάλη. Το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας είναι ένα ποτάμι (αφού είναι συνεχούς ροής) που έχει προστατεύσει την ανατολική Αττική από πλημμύρες τύπου Μάνδρας. Σε αυτό συντελούν και τα πλημμυρικά του πεδία, τα οποία πρέπει εξίσου να προστατευτούν μαζί με τον κύριο αποδέκτη και τους κλάδους του. Το Μεγάλο Ρέμα είναι και ένα οργανωμένο και ισορροπημένο οικοσύστημα του οποίου η διατάραξη θα σημάνει την έναρξη της αντίστροφης μέτρησης για τις μεγάλες καταστροφές που θα προκληθούν από τα νερά που δεν θα μπορεί πια να δεχτεί και να απορροφήσει το ποτάμι..
Το ηθικό λοιπόν είναι η προάσπιση αυτού του θείου δώρου που προστατεύει επί χιλιετίες τον τόπο.
Οι εξουσίες, πάντα στενά συνδεδεμένες με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς τους πέτυχαν να χαρακτηρίσουν μέσα από γραφειοκρατικές διαδικασίες την παρέμβαση πάνω στο ποτάμι ως "νόμιμη". Όμως δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από μία γραφειοκρατική πράξη που καμία σχέση δεν έχει με όσα συντελούνται καθημερινά "εκεί έξω". Πρόκειται για μία χυδαία προβολή σχεδιασμών γραφείου, με κατεύθυνση την οικειοποίηση φυσικού, ελεύθερου χώρου (προστατευόμενου από το Σύνταγμα ως δημοσίου χαρακτήρα) προκειμένου να αναπτυχθούν οικονομικές δραστηριότητες προς όφελος των ολίγων. Η κοινωνία μένει έξω και μόνο ως παρατηρητής. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται ως εργαλεία υπεράσπισης των επιλογών της εξουσίας μέσω της προπαγάνδας, η οποία τους εμποδίζει να δουν το πόσο αναλώσιμοι θεωρούνται από αυτήν.
Στον αγώνα αυτόν, που διεξάγει επί χρόνια η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (ΚΠΑΜΡΡ) βρίσκει καθημερινά νέους συμπαραστάτες, όλο και περισσότερους. Κατοίκους της περιοχής, περιβαλλοντικές οργανώσεις, ευαισθητοποιημένους ανθρώπους από παντού. Ακόμα και από ξένες χώρες. Ο κόσμος όλο και συσπειρώνεται κατά της βαρβαρότητας που προσπαθεί να καλύψει τον τόπο, έχοντας σαν μοχλό τοπικές και άλλες εξουσίες και μία συστηματική, εξόφθαλμα αντιεπιστημονική και χυδαία προπαγάνδα.
Σήμερα έγινε συγκέντρωση έξω από το εργοτάξιο της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, δηλαδή του αναδόχου του νομιμοποιημένου εγκλήματος και η εισβολή των βαρβάρων εμποδίστηκε. Χρειάζεται όμως κι άλλος κόσμος που να καταλάβει πως δεν γίνεται να μένει αδρανής, δίνοντας έτσι ισχύ στην πλευρά της νομιμοφανούς βαρβαρότητας. Οι λαοί οφείλουν να στέκονται στο πλευρό του ηθικού που είναι και νόμιμο, όπως γράφει και ο Κάντ και όχι στην πλευρά του νομιμοφανούς παράνομου, που στην περίπτωση αυτή είναι κατάφωρα ανήθικο και υπονομεύει τον τόπο και το μέλλον του. Δεν πρόκειται για δίλημμα. Πρόκειται για πρόσκληση σε λαϊκή συμπαράταξη για την ακύρωση των σχεδίων που προσπαθούν να μας επιβάλλουν ένα σκοτεινό και απάνθρωπο μέλλον
(1) Δείτε και ακούστε την ομιλία του Γ. Μπάλια, δικηγόρου, ειδικού στο δίκαιο του περιβάλλοντος και αναπληρωτή καθηγητή του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου στο τμήμα Γεωγραφίας
Μία μόλις ημέρα πριν την εισβολή των βανδάλων (που δεν περιμέναμε να τους διακρίνει καμία ανησυχία για τις πλημμύρες που θα προκαλέσουν ή για την περιβαλλοντική ζημιά που προκαλούν) στο πάρκο της εκβολής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, αυτού του σπάνιου οικοτόπου με την τεράστια σημασία, για την Ελλάδα για την Ευρώπη, διεξήχθη μία ανοιχτή συζήτηση με πολύ κόσμο, που ήθελε να ενημερωθεί γιατί πρέπει να αποφευχθεί η καταστροφή του μεγάλου ποταμού της ανατολικής Αττικής.
Παρουσιάστηκαν όλες οι παράμετροι. Τεχνικές, οικολογικές, νομικές, κοινωνικές και όλες οδηγούν σε ένα συμπέρασμα. Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας δεν πρέπει να καταστραφεί με κανέναν τρόπο και για κανέναν λόγο.
Υδραυλικά, γιατί η τσιμεντοποίηση του, δηλαδή η αντικατάσταση της φυσικής του κοίτης με σκληρά υλικά, θα οδηγήσει σε κλιμάκωση του κινδύνου και της έντασης πλημμυρών,
Οικολογικά γιατί το ποτάμι αποτελεί ένα ολοκληρωμένο και σπάνιο οικοσύστημα που ο αφανισμός του θα διαταράξει την Ευρωπαϊκή και παγκόσμια βιοποικιλότητα,
Νομικά γιατί η επέμβαση παραβιάζει εθνική νομοθεσία και ευρωπαϊκές οδηγίες που άλλες έχουν κανονιστικό χαρακτήρα και άλλες αναμένουν την ενσωμάτωση τους στην ελληνική νομοθεσία ,
Κοινωνικά γιατί το όλο έργο δεν παράγει κοινωνικό όφελος αλλά μόνο οικονομικό αποτέλεσμα για τους ολίγους
Οι εισηγητές της εκδήλωσης ήταν:
τεκμηρίωσαν με τις εισηγήσεις τους και και κατέστησαν σαφείς όλες τις παραπάνω διαπιστώσεις.
Ήταν μία εκδήλωση που απευθύνθηκε στην κοινωνία των νοημόνων ανθρώπων που δεν διαπλέκονται με συμφέροντα και ζητούν μόνο το καλό του τόπου και του μέλλοντος του.
Μόλις μία μέρα μετά, άλλοι που προφανώς είχαν άλλα συμφέροντα, αποφάσισαν να ξεκινήσουν άμεσα το έγκλημα. Ίσως θέλουν να δημιουργήσουν τετελεσμένο εν όψει της εκδίκασης της υπόθεσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ίσως,..... Χιλιάδες τα "ίσως" που συνοδεύουν τους λόγους που επισπεύθηκε το έγκλημα. Πιθανόν και λιγότερα. Δυσεξήγητο όμως το γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη βιασύνη και πίεση για ένα έργο που αποδεδειγμένα αποτελεί παράλογη περιττή δαπάνη, παράνομη και με αμφιλεγόμενα, αν όχι ξεκάθαρα επικίνδυνα αποτελέσματα για το κοινωνικό σύνολο
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
