Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Την Κυριακή 13/2/2022 στις 12 το μεσημέρι, διεξήχθη ανοιχτή συνέλευση μελών, φίλων και επισκεπτών της παραλίας Μαρίκες, οργανωμένη από τον εξωραϊστικό σύλλογο της περιοχής "Νηρέα", για να ακουστούν οι απόψεις σχετικά με την εγκατάσταση τοπικού αντλιοστασίου, του δικτύου επεξεργασίας λυμάτων της ΕΥΔΑΠ. Το κρίσιμο θέμα της συνέλευσης ήταν η εγκατάσταση της περιφερειακής υποδομής του κέντρου επεξεργασίας λυμάτων, μέσα σε υγρότοπο Α' προτεραιότητας προστατευόμενο από την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Όπως προέκυψε από την συνέλευση, η ΕΥΔΑΠ κατά τις συζητήσεις που είχαν προηγηθεί με εκπροσώπους 3 συλλογικοτήτων εκ των οποίων οι δύο ήταν συλλογικότητες της περιοχής (Νηρέας και Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας) έθεσε ένα εκβιαστικό δίλημμα, το οποίο συνίστατο στα εξής:
'Η δέχεστε το αντλιοστάσιο στη θέση που ξεκίνησε ή το έργο απεντάσσεται (δεν χρηματοδοτείται από πόρους της Ε.Ε.) και μέχρι να προσδιοριστεί νέα χωροθέτηση θα μείνετε χωρίς βιολογικό καθαρισμό, εως και δέκα χρόνια.
Πέρα από τον ωμό εκβιασμό της εταιρείας που εκ συστάσεως είναι ο φορέας που φροντίζει για την τήρηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που διέπει τα επιφανειακά νερά, τουλάχιστον για την Αττική, αξίζει να σημειώσουμε πως η ΕΥΔΑΠ αρχικά είχε εκδηλώσει προθυμία για να συζητηθεί το θέμα. Η στάση της όμως τελικά απέδειξε πως για άλλη μια φορά ο διάλογος είναι προσχηματικός. Επρόκειτο για προσχηματικό διάλογο, αφού οι αποφάσεις είχαν ήδη ληφθεί ερήμην των διαλεγομένων με την εταιρεία. Όπως ακριβώς ήταν και η δημόσια διαβούλευση: Είχαν ληφθεί αποφάσεις χωρίς ουσιαστικό διάλογο με την κοινωνία, χωρίς γνωμοδότηση από φορείς ελέγχου και διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος και των υγροτόπων, χωρίς διαβούλευση ή με προσχηματική, βιαστική και εντελώς εικονική διαδικασία διαλόγου, πράγμα που αποδεικνύεται σήμερα που ξεκινά ένα έργο, χωρίς οι κάτοικοι να γνωρίζουν τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί στον τόπο τους.
Η εγκατάσταση δικτύου αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισμού είναι τεκμήριο πολιτισμού. Αναμφίβολα. Τεκμήριο πολιτισμού όμως είναι και ο σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον, ειδικότερα αν ο σεβασμός αυτός αφορά σπάνια και σημαντικά για τον τόπο αλλά και τον πλανήτη, υγροτοπικά οικοσυστήματα, όπως το έλος Μαρικών και το αμμοθινικό του οικοσύστημα.
Δεν περιμένουμε από μηχανικούς, μελετητές ή εργολάβους και γραφειοκράτες της ΕΥΔΑΠ ή της αυτοαποκαλούμενης αυτοδιοίκησης, να εννοήσουν τον ρόλο αυτών των συστημάτων για τον τόπο και τον πλανήτη. Αυτοί κουβαλάνε την δυσώδη κληρονομιά του παρελθόντος, η οποία για παράδειγμα βίασε τον υγρότοπο του Σχινιά για να εγκαταστήσει κωπηλατοδρόμιο, της Μπρεξίζας για να κάνει χωματερή, γέμισε πετρελαιοειδή το Θριάσιο πεδίο, σκέπασε τον Κηφισό και τον Ιλισό και τώρα θέλει να κλείσει και το Μεγάλο Ρέμα και άλλα απαίσια τεκμήρια βαρβαρότητας και λατρείας του εφήμερου. Περιμένουμε όμως να σεβαστούν την ευρωπαϊκή νομοθεσία και το καθεστώς προστασίας που έχει υιοθετηθεί και από την οπισθοδρομική χώρα μας. Τη χώρα που βλέπει πως πληρώνει πρόστιμα για την έλλειψη βιολογικού καθαρισμού αφενός και για καταστροφή των υγροτόπων και της βιοποικιλότητας αφετέρου.
Όπως και να είναι όμως, ο πολιτικός πολιτισμός (αν διαθέτουμε τέτοιον) επιβάλει ισονομία στον διάλογο, διάλογο από μηδενική βάση και ισορροπία στις αναζητούμενες λύσεις, κάτι το οποίο απλά δεν υπάρχει στη προκειμένη περίπτωση. Αντί να εξευρεθεί η βέλτιστη λύση και πρακτική, η ΕΥΔΑΠ ορθώνει έναν φρικώδη μηχανισμό για να επιβάλει στην τοπική κοινωνία εκβιαστικά διλήμματα το δικό της όφελος, σβήνοντας με ψευδοτεχνικές δικαιολογίες έναν σημαντικό υγρότοπο. Και το χειρότερο είναι πως προκαλεί και διχασμό στην κοινωνία με απειλές περί "απένταξης" του έργου από τη χρηματοδότηση. Αν είναι δυνατόν! Ένα έργο εντάσσεται ή απεντάσσεται ενιαία και όχι κλασματικά. Όπως και χρηματοδοτείται ενιαία και όχι κλασματικά. Και αν όντως υπάρχει τέτοιο θέμα, ο ισχυρισμός των "επαϊόντων" θα έπρεπε να επιβεβαιωθεί ή να διαψευσθεί από τους χρηματοδοτικούς φορείς, κάτι το οποίο η ΕΥΔΑΠ μάλλον δεν τολμάει να ζητήσει, με άλλες ενδεχομένως προφάσεις.
Ο υγρότοπος μετά την πρώτη, επιδερμική επέμβαση της ΕΥΔΑΠ
Το θέμα είναι σοβαρό, αλλά τα σοβαρά θέματα θέλουν και σοβαρούς ανθρώπους για να τα χειριστούν. Και από την όλη περίπτωση αποδεικνύεται πως ο φορέας της ΕΥΔΑΠ δεν διαθέτει αυτή τη σοβαρότητα. Αν η ΕΥΔΑΠ την διέθετε την απαιτούμενη σοβαρότητα θα προσκόμιζε αι τουλάχιστον αποδεικτικά του ισχυρισμού της περί απένταξης του έργου σε περίπτωση αλλαγής της θέσης του αντλιοστασίου των Μαρικών και ίσως να έπειθε περισσότερο. Όμως θα έπαιρνε τέτοια βεβαίωση εφόσον το χρηματοδοτούμενο έργο, τεκμηριωμένα προκαλεί ζημιά σε θεσμοθετημένα προστατευόμενο υγρότοπο;
ΥΓ Συνημμένη η ανακοίνωση που μοίρασε η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
Αναδημοσιεύουμε από το ιστολόγιο της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας την καταγραφή του βανδαλισμού της παραλίας Μαρίκες από την ΕΥΔΑΠ. Η εταιρεία που θα έπρεπε να είναι προστάτης και θεματοφύλακας της οδηγίας 60 της Ε.Ε. για τα νερά, είναι αυτή που την παραβιάζει κατάφωρα, προκαλώντας μη αναστ΄ρεψιμες βλάβες σε μοναδικό υγρότοπο της Αττικής.
Την Τετάρτη 19/1/22 η εταιρία ΑΚΤΩΡ εκχέρσωσε με μπουλντόζες τμήμα του παράκτιου υγροτόπου Μαρίκες, για λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ. Η εκχέρσωση έγινε στα πλαίσια του έργου αποχέτευσης (ΚΕΛ) και συγκεκριμένα της κατασκευής αντλιοστασίου ακαθάρτων.
Η εκχερσωμένη περιοχή για κατασκευή αντλιοστασίου αποχέτευσης(ΚΕΛ)
Στο χώρο έσπευσαν αμέσως εκπρόσωποι της Κίνησης για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος, του Εξωραϊστικού Συλλόγου ΝΗΡΕΑ , της ΑΜΚΕ Μικρογεωγραφίες και κάτοικοι της περιοχής, ύστερα από ενημέρωση από κατοίκους που διαπίστωσαν τις εργασίες. Κατόπιν κλήσης της αστυνομίας και εκπρόσωπου της ΕΥΔΑΠ, οι φορείς ενημερώθηκαν ότι η κατασκευή του αντλιοστασίου προβλέπει, εκτός της κατασκευής οικίσκου 20τ.μ. και επιπλέον εκχέρσωση 460τ.μ. με κατασκευή μάντρας περίφραξης του περιβάλλοντος χώρου(!). Σύμφωνα με το σχέδιο που επιδείχθηκε στους εκπροσώπους των φορέων, η συνολική εκχέρσωση θα είναι ακόμη μεγαλύτερη, αφού επιπλέον των 460τ.μ. προβλέπεται και η κατασκευή δρόμου πρόσβασης πλάτους περίπου 10μέτρων (!) και μήκους περίπου 100μ. Οι εκπρόσωποι των φορέων εξήγησαν ότι μία τέτοια παρέμβαση δεν είναι σύννομη μέσα σε προστατευόμενη περιοχή και με πρωτοβουλία της ΕΥΔΑΠ αποφασίστηκε προσωρινή διακοπή των εργασιών μέχρι την πραγματοποίηση συνάντησης για να διευκρινιστούν οι αιτιάσεις των φορέων.
Την επομένη (20/1/22) εστάλη η παρακάτω κοινή επιστολή των φορέων στην ΕΥΔΑΠ, στον Ανάδοχο(ΑΚΤΩΡ), στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής, στην Περιφέρεια Αττικής, στο Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου και στην Αστυνομία, ζητώντας την αναστολή και επανεξέταση των εργασιών:
ΑΙΤΗΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ (ΜΑΡΙΚΕΣ, ΡΑΦΗΝΑ)
Σήμερα, 19/1/2022 ειδοποιηθήκαμε από κατοίκους της περιοχής Μαρίκες ότι ξεκίνησαν εργασίες αποψίλωσης στην περιοχή Μαρίκες. Αμέσως μεταβήκαμε για επιτόπου αυτοψία και διαπιστώσαμε ότι, στα πλαίσια της κατασκευής έργου αποχέτευσης που εκτελείται από την εταιρία ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ για λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ, μπουλντόζες είχαν ήδη αποψιλώσει έκταση 100 τ.μ. περίπου. Το σημείο επέμβασης σημειώνεται στον παρακάτω ορθοφωτοχάρτη:
Η περιοχή που αποψιλώθηκε είναι ενταγμένη στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών του Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Υδατικού Διαμερίσματος Αττικής το οποίο καταρτίστηκε στα πλαίσια ενσωμάτωσης στο Ελληνικό Δίκαιο της «Οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων» ως περιοχή που προορίζεται για προστασία οικοτόπων και ειδών.
Επιπλέον, η συνολική έκταση που προγραμματίζεται να αποψιλωθεί, βάσει της τοπογραφικής σήμανσης που εντοπίστηκε από την επιτόπια αυτοψία μας και της σχετικής επιβεβαίωσης των υπεύθυνων του εργοταξίου, περιλαμβάνει τύπους οικοτόπων κοινοτικής σημασίας του Παραρτήματος Ι της «Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας» και συγκεκριμένα:
- Τον τύπο οικοτόπου NATURA 2000 με κωδικό 2190 (υγρές κοιλότητες μεταξύ των θινών) που βρίσκεται εντός της περιοχής που ήδη αποψιλώθηκε
- Τους τύπους οικοτόπων NATURA 2000 με κωδικούς 2250 (Λόχμες των παραλιών με αρκεύθους) και 2260 (Θίνες με βλάστηση σκληρόφυλλων θάμνων) που βρίσκονται στην περιοχή που προγραμματίζεται να αποψιλωθεί
Στην ευρύτερη περιοχή Μαρίκες , αν και όχι στην περιοχή επέμβασης, εντοπίζονται και άλλοι τύποι οικοτόπων κοινοτικής σημασίας του Παραρτήματος Ι της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ όπως ο τύπος οικοτόπου 2021 (Κινούμενες θίνες της ακτογραμμής με Ammophila arenaria) και ο τύπος 1120 (Εκτάσεις θαλάσσιας βλάστησης με Posidonia ), γεγονός που καταδεικνύει την ιδιαίτερη οικολογική αξία της ευρύτερης περιοχής. Τα παραπάνω έχουν καταγραφεί και πιστοποιηθεί σε Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ, 2006) Η παρουσία/διατήρηση των οικοτόπων αυτών επιβεβαιώνονται και σε έκθεση επιστημονικής τεκμηρίωσης οριοθέτησης των υγροτόπων της Αττικής που εκπονήθηκε από το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων (ΕΚΒΥ, 2021) για λογαριασμό του Υπουργείου Περιβάλλοντος.
Δεδομένου ότι τα παραπάνω δεδομένα φαίνεται να μην έχουν ληφθεί υπόψη από τη Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του Υπουργείου Περιβάλλοντος στην έκδοση της ΑΕΠΟ του έργου, ζητάμε την ΑΜΕΣΗ προσωρινή αναστολή των εργασιών προτού συντελεστεί μη αναστρέψιμη ζημιά στο περιβάλλον και την επανεξέταση των όρων εκτέλεσης των εργασιών προκειμένου να μην προκληθεί περιβαλλοντική υποβάθμιση της προστατευόμενης περιοχής.
Aναγνωρίζουμε την απόλυτη αναγκαιότητα να λυθεί το πρόβλημα της αποχέτευσης στην περιοχή, η κατασκευή του όμως χρειάζεται να γίνει με σεβασμό στο Εθνικό και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και σε συνεργασία με την τοπική κοινωνία, έτσι ώστε το συνολικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο να είναι τελικά θετικό.
Εξωραϊστικός Σύλλογος ΝΗΡΕΑΣ
Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
Μικρογεωργαφίες ΑΜΚΕ
Τη Δευτέρα 31/1/22 πραγματοποιήθηκε η συνάντηση των τριών φορέων με εκπροσώπους της ΕΥΔΑΠ, στην οποία οι φορείς ζήτησαν τη μετακίνηση του αντλιοστασίου σε θέση εκτός του προστατευόμενου υγροτόπου, προτείνοντας μάλιστα δύο νέες πιθανές θέσεις (στους χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων βόρεια ή νότια της παραλίας) με πλήρη υπογειοποίηση της εγκατάστασης, αίτημα στο οποίο οι εκπρόσωποι της ΕΥΔΑΠ δεν ήταν θετικοί γιατί κάτι τέτοιο όπως είπαν θα καθυστερούσε την κατασκευή του συγκεκριμένου τμήματος του έργου περίπου 10χρόνια(!). Αφού εκτέθηκαν όλες οι απόψεις, η συνάντηση έκλεισε με την προοπτική νέας συνάντησης ώστε να έχουν εξεταστεί οι προτάσεις από την ΕΥΔΑΠ .
Η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας έκανε σαφές ότι οποιαδήποτε πρόταση παραβιάζει τα προστατευτικά μέτρα που διέπουν τους υγροτόπους βάσει εθνικού και ευρωπαϊκού δικαίου δε μπορεί να γίνει αποδεκτή, σε περίπτωση επομένως που η ΕΥΔΑΠ εμμείνει στην υπάρχουσα χωροθέτηση του αντλιοστασίου, θα αναγκαστεί να προβεί στην άσκηση των νόμιμων δικαιωμάτων της.
Ελπίζουμε ωστόσο ότι ακόμη μπορεί να βρεθεί μία λύση που δε θα θίγει το πολύτιμο υγροτοπικό και αμμοθινικό οικοσύστημα των Μαρικών και ότι το ελληνικό κράτος θα πάψει επιτέλους να αντιμετωπίζει τους υγροτόπους ως «χαμένο χώρο» αψηφώντας τις δεσμεύσεις της απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους πολίτες της.
Πριν περάσει και πολλή ώρα και σίγουρα πριν αλλάξει η μέρα, από την ώρα που γράφαμε για την δράση της ΚΠΑΜΡΡ στο Μπλε Λιμανάκι και τη διαμαρτυρία για τις συνεχιζόμενες καταστροφές από τις εργασίες ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ που εκτελούνται εκεί, λάβαμε την παρακάτω επιστολή καταγγελίας από τους κατοίκους που προσπαθούν να προστατέψουν το Μπλε Λιμανάκι. Αφορά εργασίες που εκτελούνται στο Πράσινο Λιμανάκι και οι οποίες είναι στα πλαίσια του έργου που εκτελείται στο Μπλε. Δεν χρειάζεται βέβαια να το γράψουμε εδω, αφού θα το μαντέψατε.
ΝΑΙ και εδώ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ. Ζουμε σε χωρα κωμωδία που τελικά νόμος είναι το δίκιο του ισχυρού, όποιος αν είναι αυτός. Διαβάστε την επιστολή που λάβαμε από τους κατοίκους και θα καταλάβετε πολλά, από την ανεξήγητη (για εμάς μόνο τελικά) στάση της αστυνομίας και σε αυτή την περίπτωση
ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΧΩΜΑΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΛΙΜΑΝΑΚΙ (ελήφθη με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο τμν Κυριακή 19/12/2021 21:26)
Παράνομες (χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση) χωματουργικές εργασίες για την κατασκευή νέου τεχνικού οχετού ρέματος εκτελούνται από 16/12/2021 μέσα και δίπλα στην κοίτη του ρέματος, που εκβάλλει στο Πράσινο Λιμανάκι Ραφήνας (δίπλα στο Μπλε Λιμανάκι) και σε μικρή απόσταση από την Χερσαία Ζώνη Λιμένος και τον αιγιαλό. Οι εργασίες εντάσσονται στο πλαίσιο του ίδιου έργου που αφορά και το Μπλε Λιμανάκι και εκτελείται από το Υπουργείο Υποδομών σε προγραμματική σύμβαση με το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου και ανάδοχο την εταιρεία «INTRAKAT».
Ακολουθούν οι φωτογραφίες της από 16.12.2021 διάνοιξης και της σημερινής από 19.12.2021 κατάστασης (και η φωτογραφία του τίτλου του παρόντος).
Οι εργασίες αυτές είναι παράνομες, στο μέτρο που εκτελούνται χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση:
Το γεγονός καταγγείλαμε στις 16.12.2021 στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Ραφήνας, τον Οργανισμό Λιμένος Ραφήνας, το Γενικό Γραμματέα Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, τον Γενικό Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και το Τμήμα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ.
Το Λιμεναρχείο διενήργησε αυτοψία στις και μας απάντησε ότι δεν έχει αρμοδιότητα γιατί το συγκεκριμένο σημείο βρίσκεται εκτός της Χερσαίας Ζώνης Λιμένος. Η καταγγελία μας παραπέμφθηκε στην Αστυνομία, χωρίς μέχρι σήμερα καμία ενημέρωσή μας.
Παράλληλα, με την από 17.12.2021 επιστολή μας ζητήσαμε από τον Οργανισμό Λιμένος Ραφήνας τη χορήγηση των σχετικών οριζοντιογραφιών και του τεύχους «Μελέτη Αποχέτευσης Ομβρίων» του ως άνω έργου, όπου εμφαίνεται η προβλεπόμενη κατασκευή νέου τεχνικού οχετού ρέματος στο Πράσινο Λιμανάκι και η θέση του σε σχέση με την Χερσαία Ζώνη Λιμένος και τον αιγιαλό.
Θυμίζουμε ότι ακόμη δεν έχουν απομακρυνθεί τα μπάζα από την κοίτη του ρέματος και τα παρανόμως εκσκαφέντα πρανή στο Μπλε Λιμανάκι, με αποτέλεσμα κάθε φορά που βρέχει να προκαλείται σημαντική θαλάσσια ρύπανση από την παράσυρσή τους στη θάλασσα. Το ίδιο θα συμβεί και στο Πράσινο Λιμανάκι με τις επόμενες βροχές.
Είναι προφανής η προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων, που όμως δεν συνάδουν με τον δημόσιο χαρακτήρα και τη δημόσια χρηματοδότηση του έργου, ενώ εξάλλου αποτελούν κατάφωρη παραβίαση του εθνικού και ενωσιακού δικαίου του περιβάλλοντος.
Ντέτα Πετρόγλου
Γιώργος Αποστολόπουλος
Το σήμα της απαγόρευσης εισόδου θα μονιμοποιηθεί σιγά σιγά, τόσο για το Πράσινο όσο και για το Μπλε Λιμανακι
Στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια έχει σηκωθεί ένα τεράστιο κύμα ιδιωτικοποιήσεων. Τρέχουν οι εξουσίες, οι ντόπιες διοικήσεις και αυτοδιοικήσεις (με ελάχιστες εξαιρέσεις) να παραχωρήσουν, να ξεπουλήσουν τα πάντα. Να μετατρέψουν την κοινή περιουσία του ελληνικού λαού σε ιδιωτική. Κατά κανόνα έναντι ευτελούς ανταλλάγματος. Είναι όρος της ελεύθερης (διάβαζε ασύδοτης) αγοράς που «αυτορυθμίζεται, πάντα προς όφελος του πλουσίου και εις βάρος του φτωχού. Μαζί με την δημόσια περιουσία στον πάγκο του χασάπη (ΤΑΙΠΕΔ) έχουν μπει και αγαθά, όπως το νερό. Το ηλεκτρικό ρεύμα έχει ήδη μπει και οι τηλεπικοινωνίες είχαν μπει πρώτες - πρώτες. Οι (πρώην) εθνικές οδοί πήραν τον ίδιο δρόμο. Στον ίδιο πάγκο, ο χασάπης επιδεικνύει στην πελατεία του και λιμάνια, παραλίες, φυσικά αποθέματα, δάση και δρυμούς, ποτάμια λίμνες και γενικά ό,τι μπορεί να προσφερθεί έναντι ταπεινού τιμήματος, σε φίλους και συμφέροντα, αγαπημένους ασυνεργάτες και συνεταίρους ενίοτε.
Στην Αττική που οι αξίες γης είναι υψηλότερες μάλιστα, έχει εφευρεθεί ένας πιο πονηρός τρόπος για την ιδιωτικοποίηση των παραπάνω. Πέρα από τους καινοφανείς «σωτήρες αναδόχους αποκαταστάσεων» που εμφανίστηκαν μετά τις τελευταίες καταστροφές σε Αττική και Εύβοια, υπάρχουν και οι ήδη εγκατεστημένοι παραχωρησιούχοι των μεγάλων υποδομών, που απαιτούν επεκτάσεις των υποδομών αυτών και εντατικοποίηση της αγοράς, εξυπηρέτηση του real estate, το οποίο θα αρχίσει να ρευστοποιεί την υψηλή αξία της Αττικής γης. Ένας αναπτυξιακός εφιάλτης δηλαδή. Σαν εκείνον της Περσεφόνης του Θριασίου, πριν 50 χρόνια. Ίσως και χειρότερος. Ήταν όμως πάντα έτσι; Ήταν όμως παντού έτσι;
Η λίμνη της Ζαραβίνας. Μία ιστορία παράδειγμα, απέναντι στο σημερινό ξεπούλημα
Η λίμνη της Ζαραβίνας όπως φαίνεται από ττον δρόμο που κατεβαλινει από το Κρυονέρι
Πριν από 15 χρόνια, το 1996 ένα φυσικό απόθεμα της Ηπείρου, η λίμνη Ζαραβίνα στη Δ.Ε. Πωγωνίου Ιωαννίνων, ήταν αντικείμενο διαμάχης ως διεκδικούμενο περιουσιακό στοιχείο, μεταξύ ιδιωτών και του ελληνικού δημοσίου. Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα zaravina.gr
Tο 1860, για τον Στούπη, η Ζαραβίνα και το Κρυονέρι αποτελούν τα φτωχότερα χωριά της περιοχής 43 ενώ ήδη από το 1875, η Οθωμανική Αυτοκρατορία έχει αρχίσει και βάζει πωλητήρια σε διάφορες περιοχές της. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο η Ζαραβίνα ως αυτοκρατορικό τμήμα (τσιφλίκι) βγαίνει στο... σφυρί (και την ακολουθεί το Κρυονέρι)! Στον πλειστηριασμό που γίνεται πλειοδοτούν, κατά τα φαινόμενα, οι Βησσανιώτες Γεώργιος Μέντζος, Μιχαήλ Μέντζος (τροφοδότης του οθωμανικού στρατού κατά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-78, τιμημένος με παράσημο για τη συνεισφορά του και -εκ των πραγμάτων- πανίσχυρος για τα δεδομένα της περιοχής 44), Νικόλαος Μέντζος και Αθανάσιος Κοκκάλης αποκτώντας την, κατά πλήρη συγκυριότητα 1/4 εξ αδιαιρέτου. Αργότερα ο Κοκκάλης, φαίνεται, ότι πούλησε το μερίδιό του στους Αδελφούς Μέντζου. Η αγοραπωλησία του χωριού, βάσει των ισχυρισμών τους, ολοκληρώνεται με το υπ. αρίθμ. 9999/1885 κτηματικό συμβόλαιο (ταπί) ενώ το "αγρόκτημα" της Ζαραβίνας (μαζί με τη λίμνη) οριοθετείται μετέπειτα με το υπ. αρίθμ. 11233/1888 αυτοκρατορικό τίτλο του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β'.
Η αγοραπωλησία ολόκληρων χωριών, μαζί μα τους κατοίκους τους, δεν ήταν κάτι σπάνιο τότε στην Οθωμανική αυτοκρατορία, όπως και στο πρόσφατα (τότε) ελευθερωμένο νεοελληνικό κράτος, το οποίο δεν είχε εντάξει ακόμη στην επικράτεια του την περιοχή. Έτσι τα χωριά, οι κάτοικοι τους και η λίμνη έγιναν ιδιοκτησία των αδελφών Μέντζου, αποκτημένα από τον Σουλτάνο συνεργάτη τους. Το ελληνικό κράτος, μετά το 1912-1913 δεν άλλαξε κάτι στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των Μέντζων ή στη σύσταση του τσιφλικιού.
Εκατό και πλέον χρόνια (1990) μετά την παραχώρηση προς τους Μέντζους και ενώ δε νοείται πια ιδιοκτησία επί χωριών και κατοίκων (τσιφλίκι), το ελληνικο δημόσιο δια της ΚΕΔ συντάσσει πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής των Μέντζων, από τη λίμνη. Μαζί με το ελληνικό δημόσιο (την ΚΕΔ) συμπαρατάσσονται ο δήμος Δελβινακίου με πρωτεργάτη τον δήμαρχο Θ . Μποζιάρη. Δόθηκε σκληρός αγώνας από τον δήμαρχο για την απόδοση της λίμνης στο Δημόσιο. Η ένσταση επί των άρθρων του Αστικού Κώδικα (αρ. 967-968ΑΚ) ήταν αν η Ζαραβίνα είναι μικρή ή μεγάλη, βάλτος ή λίμνη. Το 2009, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ιωαννίνων (απόφ.110/2009), απέδωσε μεν τη λίμνη στο Δημόσιο, χαρακτηρίζοντάς την όμως μικρή, (βασιζόμενο σε γνωμάτευση του ΙΓΜΕ). Λογικό ήταν να εφεσιβληθεί η απόφαση. Τελικά, το Εφετείο Ιωαννίνων δικαίωσε το Ελληνικό Δημόσιο και κατέστησε τη λίμνη κοινόχρηστη, χαρακτηρίζοντας την «μεγάλη» (απόφ. 209/2011). Το 1996 μάλιστα είχε ψηφιστεί και ο Ν. 2386 ΦΕΚ 43 Α'/07.03.1996 που (με καθυστέρηση) έκλεινε αυτά τα θέματα, αλλά έπρεπε να φτάσουμε στο 2011 για να κλείσει η συγκεκριμένη υπόθεση.
Ήταν μία μικρή ιστορία για το πως ένα φυσικό υδάτινο απόθεμα που με τα γνωστά οθωμανικά ταπιά, είχε αποσπαστεί από την περιουσία του ελληνικού λαού, ξαναγύρισε σ’ αυτόν μετά από αγώνες δήμου, δημάρχου και του ίδιων των κατοίκων. Αντιπαραθέστε την ιστορία της λίμνης της Ζαραβίνας με την ιστορία που ζούμε σήμερα με τη διευθέτηση του ποταμού της Ραφήνας, από την οποία θα εξαιρεθούν δια της διευθέτησης, τεράστιες δημόσιες εκτάσεις, οι οποίες θα παραχωρηθούν στην ανάπτυξη του Real Estate, των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, των εμπορικών πάρκων, της οικοδόμησης της πεδιάδας των Σπάτων και της επέκτασης υποδομών για την εξυπηρέτηση των παραπάνω.
Όπως με τα ταπιά και τα χοτζέτια οι Οθωμανοί ή με διοικητικές πράξεις το νεοελληνικό κράτος του 19ου αιώνα, παραχωρούσε φύση, γη και ανθρώπους σε τσιφλικάδες, έτσι και σήμερα το πράττει με πιο κομψές διαδικασίες. Διαδικασίες που τελικά εκπαιδεύουν και τους υποψήφιους νέο – κολίγους, να τις ζητούν μετ’ επιτάσεως. Γυρνάμε ολοταχώς 200 χρόνια πίσω και μάλιστα, με τη δική μας θέληση.
Πέρα από το ότι τα ρέματα είναι σημαντικά οικοσυστήματα , πέρα από το ότι επιδρούν ευεργετικά στο μικροκλίμα της περιοχής, είναι επίσης πολύ σημαντικό να τονίζουμε ότι οι ανθρώπινες επεμβάσεις που γίνονται στο όνομα μιας υποτιθέμενης αντιπλημμυρικής προστασίας, μπορεί να επιφέρουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Γιατί, αν το νερό καταφέρει να περάσει τα εμπόδια που συνεχώς του βάζουμε, η καταστροφή θα είναι πολύ μεγάλη. Μια καταστροφή , η οποία δε θα είναι φυσική, αλλά ανθρώπινη. Αν, αντίθετα, δώσουμε στο νερό τον απαραίτητο χώρο να εκτονώνεται, οι επιπτώσεις θα είναι πολύ πιο ήπιες.
Από σημερινή ανάρτηση του Νίκου Μπελαβίλα, καθηγητή στο ΕΜΠ και διευθυντή στο Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος, με αφορμή τις πλημμυρικές καταστάσεις που βιώνει η Αττική, διαβάζουμε: « Ο Ιλισός στα κατάντη έφτασε στο επίπεδο της πόλης του Μοσχάτου και της Καλλιθέας. Το έσωσαν τα παλιά παραπέτα. Αυτό συνέβη παντού. Για αυτό πλημμύρισαν σχολεία, δρόμοι, πλατείες, η Καλών Τεχνών, η Πειραιώς, η Χαμοστέρνας, η Κηφισίας στον Φάρο Ψυχικού, η Γλυφάδα … Ο Κηφισός αντέχει στο όριο. Λίγα εκατοστά κάτω από την πλάκα της γέφυρας της Πειραιώς και πολύ ψηλότερα από τους δρόμους του Νέου Φαλήρου και του Μοσχάτου. Πολύ ψηλότερα από τη στάθμη της πόλης καθώς φαίνονται τα αυτοκίνητα χαμηλότερα από το νερό … Ή ανοίγουμε ξανά τους δρόμους του νερού, ή το νερό μπαίνει με κολοσσιαία δύναμη παντού. Αλλιώς θα ζούμε με το 112 "τρεχάτε να σωθείτε" σε κάθε καταστροφή»
Αυτά βέβαια απαιτούν πολιτικούς με ευαισθησία και όραμα, πολίτες ώριμους να αποδεχθούν γενναίες αποφάσεις και μια κοινωνία έτοιμη για επανεκκίνηση.
Ακολουθεί ένα πολύ μικρό, αλλά εύστοχο και κατανοητό βίντεο που εξηγεί πώς, δίνοντας χώρο στο νερό σε ολόκληρη την λεκάνη απορροής ενός ρέματος, οι επιπτώσεις των πλημμυρών στις παραρεμάτιες κοινότητες μπορούν να μειωθούν. Την ίδια στιγμή, στο Ρέμα της Ραφήνας, οι ημιμαθείς και πολιτικά δειλοί άρχοντες, κατέβασαν τις μπουλντόζες και το έκαναν κρανίου τόπο, αντί να κάνουν αυτό που θα έπρεπε: Να δώσουν χώρο στο νερό, ακόμη και αν αυτό απαιτεί την απομάκρυνση των δεκάδων αυθαίρετων κατασκευών δίπλα ακριβώς από αυτό, με ταυτόχρονη μέριμνα για παροχή στέγης σε όσους τις χρησιμοποιούν ως κατοικία.
Αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση - καταγγελία της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, για τα έκτροπα των τελευταίων ημερών, που μεθόδευσε, οργάνωσε και εκτέλεσε η -καταχρηστικά και χωρίς ντροπή αποκαλούμενη- "αυτοδιοίκηση"και των δύο βαθμων, ενώ γνώριζαν πολύ καλα πως εισβάλλουν σε προστατευόμενο υγρότοπο. Γνωρίζουν την παρανομία αλλά την πράττουν. Και γιατί άλλωστε να φοβηθούν; Τα καταγγελόμενα γεγονότα αφορουν και την αδιαφορία της αστυνομίας η οποία παρότι κλήθηκε επανειλημμένα, ούτε καν εμφανίστηκε. Γιατί; Γιατί αν εμφανιιζόταν θα έπρεπε να συλλάβει τους ενόχους αφού θα τους έπιανε επ' αυτοφώρω να πράττουν έγκλημα το οποίο διώκεται αυτεπάγγελτα. Αλλά και στην ασκηθείσα μήνυση, ούτε τότε ενδιαφέρθηκαν.
Αυτοί ειναι οι "κύριοι" αυτοδιοικητικοί που δρουν με την πλήρη ανοχή των αρχών.
Πριν ολοκληρώσουν την καταστροφή του ποταμιού, της φύσης του τόπου και τελικά της ζωής μας, έχουν καταφέρει να διαλύσουν τον κοινωνία που τους παρακολουθεί να εγκληματούν, με αδιαφορία ή και (στις πιο σάπιες περιπτώσεις) με επιδοκιμασία.
ΚΠΑΜΡΡ: Βανδαλισμός εις βάρος του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας με συνενοχή Περιφέρειας-Δήμου-Αστυνομίας
Μπουλντόζες και ερπυστριοφόρα χωματουργικά μηχανήματα αποψιλώνουν εδώ και τρείς ημέρες περίπου 100 μέτρα του προστατευόμενου υγροτόπου της εκβολής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.
Οι εργασίες εκτελούνται από την τεχνική εταιρία ΙΕΡΑ ΑΤΕ που ενεργεί για λογαριασμό της Περιφέρειας Αττικής σε συνεργασία με το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου σύμφωνα με δημοσιεύματα σε τοπικά ΜΜΕ (https://rpn.gr/xekinise-o-katharismos-toy-megaloy-rematos-rafinas-foto/"}">https://rpn.gr/xekinise-o-katharismos-toy-megaloy-rematos-rafinas-foto/)
Οι εργασίες συνίστανται σε πλήρη εκχέρσωση της υδροχαρούς βλάστησης και απομάκρυνση της φερτής ύλης του ρέματος από την κοίτη. Γίνονται μέσα σε αυστηρά προστατευόμενο υγρότοπο Α’ προτεραιότητας (ν.4277/2014), που έχει επακριβώς οριοθετηθεί με το ν.4559/2018 και περιλαμβάνει τα τελευταία 1037 μέτρα του ρέματος πριν την εκβολή του στη θάλασσα ( από την πεζογέφυρα Σκλαβενίτη) μέχρι και μεγάλο θαλάσσιο τμήμα στην μπούκα της εκβολής.
Με κείμενο που διένειμε σήμερα η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας ενημέρωσε τους πολίτες, για άλλη μια φορά πως οι παρεμβάσεις που έγιναν στο ραφηνιώτικο ποτάμι είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ και αποτελούν ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ με βάση την αυστηρή νομοθεσία που διέπει τους υγροτόπους.
Η «Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος» κατήγγειλε το γεγονός στην αστυνομία από την πρώτη στιγμή και κατέθεσε μήνυση, η αστυνομία όμως δεν προχώρησε στη διαδικασία της αυτόφωρης δίωξης των υπευθύνων όπως θα όφειλε!!!
Ο καθαρισμός των ρεμάτων, εφόσον είναι αναγκαίος, χρειάζεται ειδική αντιμετώπιση γιατί τα ρέματα είναι οικοσυστήματα. Δε νοείται καθαρισμός που τα μετατρέπει αρχικά σε εργοτάξια και στη συνέχεια σε κρανίου τόπο. Χρειάζεται να γίνεται με αυστηρές προδιαγραφές ώστε να μην υποβιβάζει την οικολογική κατάσταση των ρεμάτων (χειρονακτικά, επιλεκτική αραίωση βλάστησης, κατάλληλη εποχή κλπ), προδιαγραφές που η πολιτεία δεν έχει θεσπίσει παρά τις δεσμεύσεις όλων των κρατών-μελών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενημερώνουμε και ζητάμε την ενεργή συμμετοχή των συμπολιτών μας στον αγώνα για:
-ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ «ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ» ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ
-ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΓΚΙΒΩΤΙΣΜΟΥ 17 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΩΝ ΤΟΥ ΡΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΥΓΡΟΤΟΠΟΥ ΤΗΣ ΕΚΒΟΛΗΣ
ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΊΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ, ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΠΟΥ ΑΠΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ
Ολόκληρη η σχετική ανακοίνωση εδώ: https://megalo-rema.blogspot.com/2021/10/100.html
Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
