Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο ΚακόΣτο editorial της προηγούμενης εβδομάδας, είχαμε τοποθετηθεί αναφέροντας ποιους υποψηφίους δε θα θέλαμε να εκλεγούν. Ως επιβεβαίωση της ρήσης του Μπρεχτ που χρησιμοποιούμε στην προμετωπίδα του site μας, τα αποτελέσματα ήταν αντιστρόφως ανάλογα των προσδοκιών και της επιθυμίας μας. Έτσι, στο δήμο Ραφήνας-Πικερμίου είδαμε το δήμαρχο της φωτιάς Ε. Μπουρνού, να σημειώνει άνετη νίκη με 43%. Όχι μόνο δεν αποδοκιμάστηκε για την ολέθρια απραξία του και την χωρίς ίχνος ευαισθησίας και αυτοκριτικής παραμονή του στο δημαρχιακό θώκο, αλλά επιβραβεύθηκε από τους αγαπητούς μας συμπολίτες με ένα επιβλητικό ποσοστό, αφήνοντας κατά πολύ πίσω τους υπόλοιπους υποψηφίους και κάνοντάς μας να αναρωτηθούμε για ακόμη μια φορά σχετικά με το δείκτη της πολιτικής ωριμότητας ενός μεγάλου μέρους του εκλογικού κοινού.
Αντίπαλός του στο δεύτερο γύρο θα είναι ο Δαμιανός Φαφούτης, με ένα ποσοστό πολύ μικρότερο, κοντά στο 17%, που δεν του αφήνει πολλά περιθώρια για αισιοδοξία. Παρόλα αυτά, ο Δ. Φαφούτης κατόρθωσε τις τελευταίες ημέρες να εξασφαλίσει τη στήριξη δύο άλλων συνυποψηφίων του, που έχουν διατελέσει στο παρελθόν δήμαρχοι Ραφήνας-Πικερμίου: του Β. Πιστικίδη και του Γ. Χριστόπουλου.
Οι άλλες δύο παρατάξεις που συμμετείχαν στις εκλογές, δεν πήραν θέση υπέρ κάποιου υποψηφίου. Και αν για την παράταξη του ΚΚΕ, η ουδετερότητα ήταν στάση αναμενόμενη και πολιτικά εξηγήσιμη, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τον Α. Βασιλόπουλο, τον και καθηγητή αυτοαποκαλούμενο.
Κόντρα στο γενικό κλίμα εναντίον του Ε.Μπουρνού που επικρατεί σε όλες τις υπόλοιπες παρατάξεις, ο «καθηγητής» επέλεξε το δρόμο της ουδετερότητας. Μια ουδετερότητα, όμως, που αναμένεται να πληγώσει βαθιά την παράταξή του, καθώς πολλές φωνές μέσα από αυτήν φαίνεται να διαφωνούν με την επιλογή αυτή. Μια ουδετερότητα που φαίνεται ασύμβατη με τις βαριές κατηγορίες που εξαπέλυε ο «καθηγητής» εναντίον του νυν δημάρχου μέχρι πρόσφατα για ύποπτες και άχρηστες αναθέσεις έργων. Μια ουδετερότητα που, στα μάτια των πολλών, είναι σαν να κλείνει το μάτι στον νυν δήμαρχο και να υποκρύπτει κάποια υπόγεια συμφωνία μαζί του.
Όπως και να έχει, η δεύτερη Κυριακή αναμένεται πολύ ενδιαφέρουσα και εμείς, ως site, συνάδοντας με το αρχικό μας editorial, εξακολουθούμε να διαδηλώνουμε περίτρανα την κάθετη αντίθεσή μας με τα πεπραγμένα και τα μη πεπραγμένα του Ε. Μπουρνού και να επιθυμούμε την αποκαθήλωσή του, ως νέμεση για την ύβρη που εξακολουθεί να διαπράττει από τον περσινό Ιούλιο
Επειδή κουραστήκαμε να βλέπουμε την αυταρέσκεια με την οποία μας συστήνονται οι υποψήφιοι δήμαρχοι Ραφήνας-Πικερμίου, είπαμε να τους δούμε και λίγο διαφορετικά και παράλληλα, να πούμε και μερικά λόγια για τον καθένα, άλλα σοβαρά και άλλα χιουμοριστικά. Άλλωστε το σοβαρό στη χώρα μας μπερδεύεται ουκ ολίγες φορές με το γελοίο και το αποτέλεσμα είναι ένας μακρόσυρτος και διαχρονικός κλαυσίγελως. Ποια χώρα σοβαρή θα μπορούσε να έχει στο κοινοβούλιο της έναν Βασίλη Λεβέντη, έναν Άδωνι Γεωργιάδη, μία Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου; Και αυτές που μόλις αναφέραμε, είναι οι βαριές περιπτώσεις. Αν πιάσουμε και τις λιγότερο βαριές, θα χάσουμε το μέτρημα
Παρουσιάζουμε, λοιπόν, τους υποψηφίους για μια ακόμη φορά, με έναν ελαφρώς διαφορετικό τρόπο. Όπως θα δείτε, δεν αντιμετωπίζουμε όλους τους υποψηφίους με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν υποψήφιοι που είναι περισσότερο συμπαθείς και άλλοι που είναι λιγότερο (για να μην πούμε αντιπαθείς). Υπάρχουν υποψήφιοι που είναι περισσότερο σοβαροί και άλλοι που είναι λιγότερο (για να μην πούμε αστείοι). Φυσικά και δεν είναι όλοι το ίδιο. Εμείς, όμως, ζητάμε πολλά
Ας παρακολουθήσουμε, όμως, την παρουσίαση των υποψηφίων
Τα έχουμε πει πολλές φορές γι’ αυτόν. Μεγάλος παίχτης και άσσος στην ντρίμπλα. Όπου μπορεί, συνεργάζεται με άλλους και καταφέρνει να πλασαριστεί σε ευνοϊκή γι΄αυτόν θέση. Συνεργάζεται με το ΣΥΡΙΖΑ και, παράλληλα, λέει πως δεν επιθυμεί τη στήριξή του από αυτόν, μήπως και αρπάξει ψήφους και από αλλού. Περηφανεύεται γι αυτά που λέει πως έκανε, όμως δεν μιλάει καθόλου γι’ αυτά που δεν έκανε το βράδυ της φονικής πυρκαγιάς και αποσείει τις ευθύνες από πάνω του. Με λίγα λόγια, άνθρωπος χωρίς αιδώ και χωρίς συναίσθηση ευθύνης. Συμπέρασμα: Mακριά και αλάργα !
Αγαπητέ δημοτικέ σύμβουλε της καταστροφικής παράταξης του απερχόμενου Δημάρχου Ραφήνας-Πικερμίου
Αφού διαβάσεις ετούτη την επιστολή και ενημερωθείς, μετά έχεις την δυνατότητα απέχοντας της εκλογικής διαδικασίας, να κερδίσεις την μέγιστη αναγνώριση του κόσμου της Ραφήνας και του Πικερμίου αλλά και των πυρόπληκτων αυτού του δήμου κι όχι μόνο.
Έκατσες ποτέ να σκεφτείς τι ζει ένας άνθρωπος που έχει χάσει το μισό δέρμα από την πύρινη τραγωδία; Που έχει χάσει το σπίτι του και μένει σε κατασκήνωση του στρατού; Που φόρεσε μεταχειρισμένα ρούχα από μπούγιο; Που κοιμάται σε μεταχειρισμένο στρώμα ξενοδοχείου; Αυτοί οι άνθρωποι είναι εδώ, έλα να τους γνωρίσεις!
Μίλα τους… μάθε πώς είναι να ζεις σε ένα δωμάτιο σκεπασμένο από μπάζα και αποκαΐδια, να παρακαλάς να έρθει μηχάνημα του Δήμου, να σε κοροϊδεύουν για 2 μήνες και τελικά να σε βοηθούν εθελοντές από την εκκλησία και ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Γνώρισε τους ανθρώπους, που στάζουν τα ταβάνια τους, που το χειμώνα είχαν απλωμένες κουβέρτες στο πάτωμα να απορροφούν τα νερά, χωρίς θέρμανση και να βλέπουν να δίνονται 136.000 για μηχανογράφηση στην KAΠΑ-research!
Έλα να μιλήσεις με την Κατερίνα και το Πέτρο, να ρωτήσεις ανθρώπινα, έχετε αλοιφές, απαραίτητες γάζες και φάρμακα; Άκου τι θα σου πουν και αμέσως μετά σκέψου τα 5.500 ευρώ που δίνονται ως ενοίκιο για να στεγάζει μακαρόνια και φρυγανιές, σ’ ένα από τα ακριβότερα ενοικιαζόμενα κτήρια της Ραφήνας!
Σοβαρότητα: μάταιη προσπάθεια μικρού ανθρώπου να αποκτήσει μεγαλείο (George Bernard Shaw)
Στην πορεία προς τις εκλογές για το δήμο Ραφήνας – Πικερμίου, το σοβαρό μπερδεύεται με το αστείο και η γελοιογραφία με την πραγματικότητα. Πρώτος και καλύτερος ο νυν δήμαρχος Ευάγγελος Μπουρνούς, που αποτελεί μια φυσιογνωμία-καρικατούρα από μόνη της. Αν προσθέσουμε, δε, τις πράξεις και τα λεγόμενά του, μπορούμε να φτιάξουμε ένα ξεκαρδιστικό λεύκωμα. Ας τον παρακολουθήσουμε καρέ-καρέ μέσα από πέντε χαρακτηριστικά περιστατικά, δηλωτικά της ψυχοσύνθεσής του
Νούμερο 1. Ο Μπουρνούς παίρνει το νόμο στα χέρια του
Μία από τις πιο χαρακτηριστικές παρεμβάσεις του νυν δημάρχου ήταν η στάση που επέδειξε κατά τη διάρκεια των φετινών μαθητικών καταλήψεων στα Γυμνάσια-Λύκεια της Ραφήνας και του Πικερμίου. Στις καταλήψεις αυτές, ο Ευάγγελος Μπουρνούς – αδιαφορώντας για την πιθανότητα να προκαλέσει κάποιο σοβαρό τραυματισμό στα παιδιά – προσπάθησε χρησιμοποιώντας στη μία κατάληψη ένα δισκοπρίονο και στην άλλη μία μεγάλη ψαλίδα να κόψει τις αλυσίδες που είχαν τοποθετηθεί στις πόρτες. Τραγικός και ανώριμος, ανίκανος να καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης και τον ειδικό χειρισμό που απαιτείται όταν στην υπόθεση εμπλέκονται παιδιά
Νούμερο 2. Ο Μπουρνούς συνεργάζεται με την Αγία Φιλοθέη για να αλλάξει τους συντελεστές δόμησης
Ο Ευάγγελος Μπουρνούς – όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό του – σπούδασε Φυσικός. Είναι γνωστό πως, σε γενικές γραμμές, οι θετικοί επιστήμονες αντιμετωπίζουν με επιφυλακτικότητα τις θρησκείες, παρόλα αυτά έχουν υπάρξει αρκετοί που δηλώνουν ένθεοι. Κανένας, όμως, μέχρι τώρα δεν είχε διανοηθεί να πει ότι κάποιος άγιος μπορεί να παρέμβει ώστε να αλλάξουν οι συντελεστές δόμησης σε μία περιοχή. Ο Ευάγγελος Μπουρνούς το τόλμησε και ευχαρίστησε γι αυτό την αγία Φιλοθέη
Νούμερο 3. Ο Μπουρνούς φέρνει το Άγιο Φως στη Ραφήνα
Δήμαρχος για όλες τις δουλειές ο Ευάγγελος. Αγόρασε μερικά κεριά, πήρε μαζί του και έναν ευλαβή συνεργάτη, από αυτούς που αγαπάνε όλους τους ανθρώπους αρκεί αυτοί να μην αλλοεθνείς, αλλόθρησκοι ή κομμουνιστές και πήγε στο αεροδρόμιο να μας φέρει το Άγιο Φως.
Νούμερο 4. Ο Μπουρνούς συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ και, παράλληλα, δηλώνει πως δεν επιθυμεί τη στήριξή του.
Ο Μπουρνούς αποδεικνύεται άσσος στους ελιγμούς. Στις προηγούμενες εκλογές συνεργάστηκε με τον Πιστικίδη και μοιράστηκε μαζί του τη δημαρχία. Φέτος συνεργάζεται με το ΣΥΡΙΖΑ και θα την έχει όλη δική του, εάν εκλεγεί. Σαν να μην έφτανε αυτό, μας δουλεύει και από πάνω λέγοντας ότι δεν επιθυμεί τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ τη στιγμή που έχει δώσει τα χέρια με την τοπική οργάνωση
Από τη μεριά του, ο ΣΥΡΙΖΑ Ραφήνας, μην τολμώντας να κατεβεί μόνος του, αποφασίζει να συνεργαστεί με τον Μπουρνούς. Φτιάχνει, λοιπόν, ένα κατασκεύασμα που το ονομάζει «Συνεργασία Ενεργών Πολιτών», τοποθετεί αρχηγό τον Χ. Τσεμπέρη, συνεργάτη του υπουργού Σπίρτζη και κατεβαίνει στις εκλογές με τον Μπουρνούς, αδιαφορώντας εάν στο κοινό αυτό ψηφοδέλτιο βρίσκονται ακόμη και ακροδεξιοί. Όλοι μαζί, αριστεροί, δεξιοί, ακροδεξιοί και επιδέξιοι για τον κοινό σκοπό.
Νούμερο 5. Ο Μπουρνούς παλεύει με τη φύση
Ο Ευάγγελος Μπουρνούς έχει, όπως αποδεικνύεται, μία ιδιαίτερη αγάπη προς τις μπουλντόζες. Τις έβαλε το καλοκαίρι μέσα στο Μεγάλο Ρέμα. Τις ξαναβάζει τώρα για να «παλέψει με τη φύση» όπως γράφει ο δυστυχής σε μία ανάρτησή του στο fb. Δε θα αφήσει, λέει, τη φύση «να οργιάσει». Όση απέμεινε από αυτήν, μετά τις πυρκαγιές του Ιούλη, θα την ξεπατώσει με τις μπουλντόζες. Κοντά σε αυτόν ο αντιδήμαρχός του, υπόσχεται πως θα απαλλάξει όσους έχτισαν μέσα στα δάση από το «δασικό βραχνά».
Κι αν αυτοί που μας κυβερνούν είναι τέτοιοι, δε φταίνε αυτοί. Εμείς τους ψηφίζουμε
(Υπότιτλος: Το "παραθαλάσσιο" Πικέρμι)
Το διαχρονικό δίλημμα επανεμφανίστηκε: Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος
Τελευταία και ξεκινώντας από το δημοσίευμα της Marathon Press στις 21/1/2019 και την ανάρτηση της στη σελίδα της atticavoice στο FB στις 22/1/2019, αλλά και τις συνεχείς αναδημοσιεύσεις στους υπόλοιπους ιστοτόπους που εδρεύουν στην ανατολική Αττική, που ακολούθησαν, η κίνηση περί το ζήτημα της αναδιάταξης των δήμων, των συνενώσεων και των διαχωρισμών, είναι εντονότατη.
Μάλιστα ξεκίνησαν και οι «αυθόρμητες» αντιδράσεις συγκεκριμένων συλλόγων, οι οποίοι βαφτίστηκαν «οι σύλλογοι του Πικερμίου» που λένε όχι σε σενάρια μετακίνησης της δημοτικής ενότητας Πικερμίου. Προφανώς ένας ή δυο σύλλογοι, με δεδομένο προσανατολισμό και επιδιώξεις, εκφράζουν αυθαίρετα όλους τους συλλόγους του Πικερμίου, ή σε μία υπερρεαλιστική (και όχι υπερβατική) λογική, όλους τους κατοίκους του Πικερμίου. Ας αφήσουμε όμως τις αστειότητες και ας σοβαρευτούμε
Από έρευνες που έγιναν προέκυψε πως σενάρια συνένωσης δήμοτικών ενοτήτων με άλλο τρόπο εκτός του παρόντα, δεν υπάρχουν. Είναι το πιο λογικό, τουλάχιστον αυτή την ώρα. Επικειμένων των εκλογών, κάθε απόπειρα αναδιάταξης θα ήταν όχι απλά παράλογη αλλά κυρίως ΠΑΡΑΝΟΜΗ και ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ.
Στην εποχή μας μια χώρα ανήκει σε αυτόν που ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης»
Ουμπέρτο Έκο, ακαδημαϊκός και συγγραφέας.
O γνωστός και πάντα προσανατολισμένος σε συγκεκριμένη τοποθέτηση, ιστότοπος, τοπικού ενδιαφέροντος iRafina.gr, στις 8/12/2018 αναδημοσίευσε από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ένα άρθρο (δίχως βέβαια να τηρήσει το διαδικτυακό συντακτικό, που επιβάλει την επισύναψη του σχετικού συνδέσμου) το οποίο , από την εξόφθαλμη παραβίαση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, αφού ανάμεσα στα υπόλοιπα που αναφέρει για τους υποψηφίους στις τοπικές εκλογές στην ανατολική Αττική, βγάζει το αυθαίρετο συμπέρασμα πως «Σε Ραφήνα - Πικέρμι φαβορί είναι ο νυν δήμαρχος Ευάγγελος Μπουρνούς, που έχει πιστωθεί σε μεγάλο βαθμό την άμεση αντίδραση του δήμου του στις πυρκαγιές του καλοκαιριού».
Πέρα από το ότι οι αρθρογράφοι «πιστώνουν» από μόνοι τους ό,τι θέλουν (ίσως επειδή άκουσαν συζήτηση που λένε και στο γήπεδο) αναφέρουν και την τερατολογία περί άμεσης αντίδρασης. Περί μη πρόληψης, μη ανταπόκρισης και απαράδεκτης στάσης του δήμου δεν γράφεται τίποτα.
Για έναν δήμο και έναν δήμαρχο που:
-δεν έστειλε τα έστω λίγα μέσα που διαθέτει στο Νταού προκειμένου να προλάβει το κακό, ενώ ήξερε πως όλα τα μέσα ήταν στην Κινέττα
-Αντί να κάνει έστω και τα ελάχιστα, ο επικεφαλής (το φαβορί ντε) έκανε τον ρεπόρτερ του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης
Και επιπλέον. Που εδράζεται η «εκτίμηση» η το «συμπέρασμα» πως ο ανευθυνοϋπεύθυνος που πάντα αναζητά κάποιον για να ρίξει τα λάθη του, αυτός που έβγαλε τον τσαμπουκά του και πήρε τον κόφτη να κόψει την αλυσίδα στην πόρτα ενός σχολείου με παιδιά 12-15 χρονών διδάσκοντας τραμπουκισμό, ότι προηγείται έναντι των συνυποψηφίων του; Ούτε αναφορά υπάρχει, ούτε καν η ενημέρωση του αναγνώστη πως ρωτήθηκαν 15 άνθρωποι και οι 10 δήλωσαν πως τον στηρίζουν. Η έλλειψη λογικής ή έστω στατιστικής τεκμηρίωσης κάνει το δημοσίευμα να μοιάζει με φτηνή προπαγάνδα και αυτό είναι κάτι για το οποίο δυστυχώς η εφημερίδα που κάποτε διατηρούσε μία δεοντολογία, έχει κατηγορηθεί πλειστάκις. Είναι ακόμα φρέσκα τα δημοσιεύματα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ όπως και οι εκπομπές του αδελφού της ΣΚΑΪ που προπαγάνδιζαν με τον χυδαιότερο τρόπο υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, αλλά και άλλα δημοσιεύματα μικρότερης εμβέλειας που βάφτιζαν το κρέας ψάρι, στον βωμό της εξυπηρέτησης ανόμων συμφερόντων.
Το αυθαίρετο δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ και η βιαστική αναπαραγωγή του από τον τοπικό «αντικειμενικό» ιστότοπο, προσβάλει τους δημότες του δήμου που υπέστη ζημιά από την ανευθυνότητα και τη έλλειψη πρόνοιας του αντικαταστάτη δημάρχου. Του ανθρώπου που η έλλειψη πρόνοιας κόστισε εκτός από τη Ραφήνα και στο Μάτι, τίμημα βαρύ. Ο βαρύς φόρος αίματος που πληρώθηκε από το Μάτι, πληρώθηκε στο μέρος που ήταν αρμόδιος ο δήμος Ραφήνας. Μην το ξεχνάμε αυτό
Γι’ αυτό είναι προσβλητικό το δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Γιατί προϋποθέτει ήδη την επιβράβευση από τους δημότες ενός δημάρχου που μόνο την εικόνα του κοιτάζει και τις σχέσεις του με την Περιφέρεια ή όποιον έχει την ανωτέρω εξουσία.
Κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε λέει η παροιμία. Οι συντάκτες της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ το αγνοούν και μας νουθετούν πως ακόμα και αν κάποιος έχει αποτύχει με αισχρό τρόπο στην πρόληψη, έρχεται εκ των υστέρων η (με το αζημίωτο;) μηντιακή παρέα του να τον βαφτίσει «φαβορί» αφού τέτοια αποτυχία πρέπει να επιβραβευθεί.
Ο πόλεμος της προπαγάνδας καλά κρατεί. Είναι δύσκολο καμιά φορά να διακρίνουμε την προπαγάνδα από την είδηση ή το αμερόληπτο σχόλιο αλλά τουλάχιστον όταν η προπαγάνδα συνιστά ευθεία προσβολή λογικής, μνήμης και αξιοπρέπειας, τα πράγματα είναι ευκολότερα.
Είναι στιγμές που καταλαβαίνει κανείς πως δεν μπορεί να σταθμίσει τα γεγονότα. Όχι από αντιληπτική στενότητα αλλά έμμεσα, από την εξαιρετικά αλγεινή εντύπωση που προκαλούν τα ίδια τα γεγονότα. Ο πόνος και η ντροπή που προκαλείται από τους πρωταγωνιστές αρνητικότατων γεγονότων, έχει συχνά τέτοια ένταση που είναι αδύνατο να περιγράψει ή να σχολιάσει κανείς.
Ανήμερα της θλιβερής επετείου της εν ψυχρώ δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, μέρας με ιδιαίτερη σημασία για την ελληνική κοινωνία αλλά κυρίως για το μαθητικό κίνημα και τις εναπομείνασες επιβιώσεις του, οι μαθητές σχεδόν σε όλα τα σχολεία, οργανώνουν καταλήψεις των σχολείων τους. Συμβολικά μεν αλλά με ιδιαίτερη φόρτιση για κάποιους από αυτούς. Η 6η Δεκεμβρίου είναι μία μέρα που τα θλιβερά γεγονότα την κατέστησαν ημέρα σύμβολο της διεκδίκησης των μαθητών στην ελεύθερη έκφραση και σε όσα θεωρούν πως θα έκαναν την εκπαίδευση τους, το σχολείο τους, ακόμα και τον κόσμο καλύτερα.
Ξέρω. Κάποιοι που διαβάζουν τις παραπάνω γραμμές ήδη κουνάνε το κεφάλι τους με απαξία, κυρίως κατά αυτού που περιγράφεται πιο πάνω ως μαθητικό κίνημα. Ενδεχομένως να θεωρούν πως το κείμενο και ο συγγραφέας του δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως το παρόν κείμενο το γράφει γονέας σημερινού μαθητή της Α’ Γυμνασίου και μάλιστα του σχολείου που αναφέρεται παρακάτω. Γνωρίζω από πρώτο χέρι πως μία κατάληψη ενίοτε ξεκινάει από την επιθυμία των παιδιών να χάσουν μια μέρα μάθημα. Μέσα στο σύνολο όμως των μαθητών που έχουν «ευτελή κίνητρα» κατά τους επαΐοντες, πλην όμως τραμπούκους -όπως θα δούμε παρακάτω- γονείς, υπάρχουν και εκείνο που καίγονται από τη φλόγα της δίψας για αγώνα, της ανάγκης για διεκδίκηση.
Γονείς που δεν διεκδίκησαν ποτέ τίποτα, φυσικά αν τα παιδιά τους εκφράσουν την ανάγκη να απαιτήσουν ικανοποίηση θεμελιωδών αιτημάτων τους, απλά θα τα χαρακτηρίσουν χαβαλέδες, ανώριμα και ότι άλλο. Αλλά αυτό ευτυχώς δεν μεταβάλλει την αξία του δίκαιου αγώνα των συνειδητοποιημένων μαθητών. Οι ίδιοι γονείς αν δε λάβουν και μία άδικη ενθάρρυνση για την βίαιη καταστολή των κινητοποιήσεων των παιδιών, δεν το έχουν σε τίποτα να φερθούν στα παιδιά τους όπως τους δίδαξε η Πολιτεία, φερόμενη με την ίδια βαναυσότητα και δίνοντας πρώτη το κακό παράδειγμα.
Στο Γυμνάσιο του Πικερμίου, στις 6/12/2018 έγινε μία συμβολική κατάληψη όπως και σε τόσα άλλα σχολεία. Το σχολείο εκτός από τον εκπαιδευτικό του ρόλο σε εξειδικευμένα θέματα όπως τα Μαθηματικά, η Ελληνική ή οι άλλες ξένες γλώσσες, η Ιστορία, η Γεωγραφία κλπ, επιτελεί και μία άλλη σαφέστερα πιο σύνθετη παιδευτική λειτουργία. Είναι η λειτουργία που συνδέεται με τον χαρακτήρα του ως μικρογραφία της κοινωνίας, κάτι σαν δοκιμαστικός σωλήνας ενός κοινωνικού εργαστηρίου ενσωμάτωσης των παιδιών, που διέρχονται πια την εφηβεία (μιλώντας για το Γυμνάσιο) στην κοινωνία (κοινωνικοποίηση).
Στην δυναμική και διαρκώς μεταβαλλόμενη κοινωνία, την οποία αύριο θα κληθούν και τα ίδια τα παιδιά να συνδιαμορφώσουν, καλούνται να αποκτήσουν την εμπειρία της κοινής ζωής, του κοινού αγώνα, της κοινής διεκδίκησης. Πως θα καταστούν ικανά να το κάνουν αν δεν κατανοούν το περιβάλλον μέσα στο οποίο βρίσκονται; Πως θα γίνουν μέλη μίας κοινωνίας, ικανά για να συμβάλλουν στην εξέλιξη της αν δεν διαθέτουν ενσυναίσθηση και δεν μοιραστούν την εμπειρία με τους συνανθρώπους τους, τους συμμαθητές τους;
Η κατάληψη της 6ης Δεκεμβρίου, πέρα από τον προφανή στόχο να πενθήσει για το μέλλον που έσβησε το κτήνος της ασυδοσίας, δεδομένων των συνθηκών λειτουργούσε και ως καταγγελία της κρατικής ωμότητας και της αστυνομικής βαναυσότητας. Στόχο είχε και έχει να γίνει πολιτική εμπειρία δράσης που μοιράζονται οι έφηβοι, λαβή για την γέννηση πολιτικής σκέψης στις υπό διαμόρφωση συνειδήσεις των νέων. Αυτό είναι που δεν αντέχει το σύστημα και η καταπολέμηση αυτής της πολιτικοποίησης της ανθρώπινης σκέψης, είναι που θα το κρατήσει ζωντανό. Και οι υπηρέτες του συστήματος, πολλοί και αυτόκλητοι. Γονείς που ανεβαίνουν στα κάγκελα και απειλούν τα παιδιά τους με αισχρά λόγια και υποσχόμενοι βία. Δοτοί δήμαρχοι που ορμάνε με κόφτες για να κόψουν την αλυσίδα των παιδιών και να φτιάξουν image «νοικοκυραίου» (καμία σχέση με τον νοικοκύρη) ενόψει εκλογών.
Αηδιαστικός συρφετός ανθρωποειδών που θέλουν τα παιδιά υποταγμένα, όπως και οι ίδιοι. Υποβαθμίζουν στη γένηση της κάθε αντίδραση, κάθε διαφορετική φωνή που υψώνεται για να κραυγάσει πως «ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΣΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΜΟΙΑΣΩ». Μία φωνή που μόνο νέοι άνθρωποι μπορούν να υψώσουν. Οι δε νοικοκυραίοι που φωνάζουν το άσχετο (που καταδεικνύει και την πολιτική τους ταυτότητα) πως το σχολείο είναι για να μάθουν γράμματα και όχι πεζοδρόμιο, απλά τους κάνει να μοιάζουν με ψάρια που ανοιγοκλείνουν τα στόματα τους δίχως να παράγεται ήχος. Τουλάχιστον ήχος που να παραπέμπει στην έννοια των λέξεων «ανθρώπινη φωνή»
Όσο για τον φερόμενο ως δήμαρχο που θέλει να φέρεται και ως νοικοκυραίος γιατί στα θολά νερά το ψάρεμα ψήφων είναι ευκολότερο, αποτελεί την καλύτερη εικόνα για τα παιδιά, που θα κατανοήσουν τη βία και την ωμότητα της εξουσίας που τα θέλει άβουλα και άνοα όντα γιατί μόνο έτσι θα την βοηθούν να διαιωνίζει το χειρότερο πρόσωπο της.
Η εικόνα του φερόμενου ως δήμαρχος, με τον κόφτη να προσπαθεί να κόψει την αλυσίδα (με τη λαβή του!! Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) είναι η ευκρινέστερη εικόνα του κόσμου σήμερα. Του καλπάζοντος φασισμού στην Ευρώπη και της διαρκούς υποχώρησης των λαϊκών διεκδικήσεων. Ας την κρατήσουμε όλοι και ας τη μελετάμε κάθε φορά που αναρωτιόμαστε πως φτάσαμε ως εδώ
Η φωτογραφία του κόφτη αντλήθηκε από το τοπικό ενημερωτικό ιστότοπο www.rpn.gr
Ειρωνεία, την επομένη της επίθεσης στην κατάληψη του Γυμνασίου Πικερμίου, αστυνομικοί στη Γαλλία μετέτρεψαν το χώρο που συνέλαβαν διαμαρτυρόμενους μαθητές σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Το όνειρο κάθε νοικοκυραίου και του «κόφτη» της Ραφήνας που κάποιοι τον λένε και δήμαρχο
Στη Ραφήνα, στο Μάτι και στον Νέο Βουτζά το φετινό καλοκαίρι εξελίχθηκε μία τραγωδία που όμοιά της οι κάτοικοι τούτης της περιοχής δεν είχαν ποτέ ξαναζήσει.
Μια τραγωδία που ξεκίνησε στις 23 Ιουλίου 2018 και συνεχίζεται αβάσταχτη από τότε μέχρι σήμερα.
Τα θύματα της τραγωδίας είναι πολλά, πάρα πολλά.
Υπάρχουν ενενήντα εννέα νεκροί επίσημα καταγεγραμμένοι μέχρι σήμερα.
Υπάρχουν εκατοντάδες σπίτια κατεστραμμένα ολοσχερώς.
Υπάρχουν εκατοντάδες σπίτια κατεστραμμένα μερικώς.
Υπάρχει ένα περιβάλλον που έχει πληγεί σε βαθμό πολύ μεγαλύτερο από ότι κάποιοι θέλουν να παρουσιάσουν.
Οι μαθητές των σχολείων βιώνουν όλη αυτήν την απώλεια ίσως πιο βαριά από τους άλλους ανθρώπους.
Σε λίγες ώρες βίωσαν τι σημαίνει να χάνεις όσα είχες και δεν είχες σε μια σύντομη ζωή σε σχέση με τους μεγαλύτερους .
Για τους μαθητές ειδικά της τρίτης Λυκείου το βάρος είναι ακόμα μεγαλύτερο καθώς έχουν μπροστά τους και τον Γολγοθά των Πανελλαδικών Εξετάσεων.
Σαν ελάχιστο μέτρο βοήθειας το Υπουργείο έστειλε ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς στο σχολεία και ετοιμάζει διευκολύνσεις για τους φετινούς φοιτητές που πέρασαν σε άλλη πόλη καθώς και τους μαθητές που πρόκειται να δώσουν φέτος Πανελλαδικές Εξετάσεις.
Ένα μικρό, ασήμαντο μάλλον για κάποιους θέμα, προέκυψε τελευταία.
Οι μαθητές της Γ’ Λυκείου ετοιμάζονται για την πενθήμερη εκδρομή τους.
Ανάμεσα στους μαθητές υπάρχουν πυρόπληκτοι που έχασαν ολοσχερώς το σπίτι τους ή καταστράφηκαν οι επιχειρήσεις των γονιών τους.
Οι μαθητές αυτοί για το Λύκειο της Ραφήνας είναι γύρω στα επτά-οκτώ άτομα.
Ζητήθηκε από τη Δευτεροβάθμια Σχολική Επιτροπή να καλύψει το κόστος συμμετοχής των επτά-οκτώ αυτών μαθητών στην πενθήμερη εκδρομή.
Το αίτημα του σχολείου απορρίφθηκε από την Δευτεροβάθμια Σχολική Επιτροπή του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου.
Η απόρριψη βασίστηκε στο γεγονός πως θα μπορούσαν οι υπόλοιποι μαθητές να καλύψουν το κόστος της συμμετοχής των μαθητών αυτών, όπως έγινε στο άλλο Λύκειο του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου.
Η απόρριψη αυτή είναι πραγματικά ανάλγητη για τους μαθητές του Λυκείου Ραφήνας, καθώς είναι προφανές πως όλοι οι μαθητές του σχολείου έχουν επηρεαστεί σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό.
Για το λόγο αυτό το κόστος συμμετοχής κρατήθηκε όσο το δυνατόν πιο χαμηλά γινόταν για να μπορέσουν να συμμετάσχουν οι μαθητές.
Το αποτέλεσμα είναι κάποιοι μαθητές να μην μπορέσουν να λάβουν μέρος στην πενθήμερη εκδρομή και οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους να νιώσουν μια μεγάλη αδικία και για τους ίδιους και γα όσους δεν θα λάβουν τελικά μέρος.
Στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ συνεχίζεται η σκύλευση της μνήμης των νεκρών των φονικών πυρκαγιών της ανατολικής Αττικής, της 23ης Ιουλίου 2018. Δεν πρόκειται μόνο για διασυρμό της μνήμης των νεκρών, ούτε για πολιτική καπηλεία του γεγονότος (πράγματα που μας έχει συνηθίσει ο σταθμός αλλά δεν ισχύουν στην περίπτωση μας). Πρόκειται για προβολή ανόητων, ανούσιων, λανθασμένων και τελικά φτηνών δικαιολογιών των συνενόχων του εγκλήματος, που κατ’ επέκταση αποτελεί προσβολή της μνήμης των νεκρών και της λογικής των ζώντων.
Αφού παρακολουθήσαμε το βίντεο που αναρτήθηκε στο web site του σταθμού στις 12/10/2018 και αποτελεί αποθηκευμένο τμήμα του δελτίου ειδήσεων της ίδιας μέρας, ακούμε έναν από τους βασικότερους συνενόχους για το μεγάλο έγκλημα, τον δήμαρχο Ραφήνας Μπουρνούς να ισχυρίζεται πως :
Οι απόλυτα υπεύθυνοι δεν εμφανίστηκαν. Αυτοί που είχαν την επιχειρησιακή δυνατότητα είτε δεν εμφανίστηκαν ποτέ, είτε εμφανίστηκαν σαν κλέφτες
Ξεδιάντροπα, χωρίς ίχνος αιδούς και συναίσθησης πως αναφέρεται στον θάνατο 99 ανθρώπων, εκ των οποίων η πλειονότητα εντοπίστηκε στα όρια ευθύνης του δήμου που έχει την ατυχία να τον έχει δήμαρχο. Και σαν να πρόκειται για μία απλή διοικητική αστοχία, αναφέρεται σε μία έννοια που ούτε την καταλαβαίνει αλλά και ούτε θέλει να την καταλάβει. Την επιχειρησιακή δυνατότητα (τρομάρα του θα συμπλήρωνε η γιαγιά μου)
Κι εξηγούμαστε.
Η επιχειρησιακή δυνατότητα της Πυροσβεστικής εστιάζεται στην καταστολή μίας πυρκαγιάς. Για τον σκοπό αυτό έχει στελεχωθεί και οργανωθεί επιχειρησιακά. Αυτή είναι υπεύθυνη για το σβήσιμο, ακόμα και μίας δασικής πυρκαγιάς (από το 1998 με την λανθασμένη απόφαση Σημίτη αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία). Ναι επιχειρησιακά, η Πυροσβεστική είναι υπόλογη γιατί δεν έδρασε αμέσως και δεν κατέστειλε την φονική πυρκαγιά, όσο αυτή μαινόταν ακόμα, στο ρέμα της Νταού και πάνω από την Καλλιτεχνούπολη.
Και η Αστυνομία και η Τροχαία είναι υπόλογες γιατί κατεύθυναν ανθρώπους που κινούνταν επί της λεωφόρου Μαραθώνος, προς το στόμα του λύκου. Στο φλεγόμενο Μάτι
Για την πρόληψη όμως; Για την κατάρτιση σχεδίου αντιμετώπισης φυσικών και μη, καταστροφών αλλά και για τη συνολική πολιτική προστασία στον δήμο, ούτε η Πυροσβεστική ούτε η Αστυνομία ή η Τροχαία είναι υπόλογες. Εκεί ο υπεύθυνος είναι αυτός που την έννοια «ευθύνη» την αντιλαμβάνεται ως αξίωμα και μόνο για τους καλούς καιρούς. Υπεύθυνος είναι ο Δήμαρχος, όπως αποφάσισαν οι δημότες (στην περίπτωση αυτή άλλον όρισαν οι δημότες αλλά άλλος βρέθηκε στο τιμόνι) Στα δύσκολα, σύμφωνα με τον συγκεκριμένο «δήμαρχο» η ευθύνη ανήκει σε οποιονδήποτε άλλο, εκτός από τον …δήμαρχο
Ο Ψινάκης, ένας από τους συνενόχους, φροντίζοντας να λειάνει λίγο τις εντυπώσεις αποφάσισε και δήλωσε πως δεν θα ξαναείναι υποψήφιος, Άλλωστε έχει και δικαστήρια μπροστά του μετά από την αδιαφορία και την αναισθησία που επέδειξε την ώρα της κρίσης.
Ο έτερος συνένοχος (με μεγαλύτερο φόρο αίματος να τον πνίγει) προφασίζεται ανοησίες και προσπαθεί να ρίξει την ευθύνη σε ξένες πλάτες. Ο ίδιος που την ώρα της κρίσης επέδειξε την ίδια αναισθησία με τον Ψινάκη, υποδυόμενος όμως τον ανταποκριτή καναλιών και ραδιοφωνικών σταθμών, κυνηγώντας σαν πεινασμένο σκυλί τα 15΄λεπτά δημοσιότητας που του αναλογούν (κατά McLuhan), Μιλάει για «επιχειρησιακή δυνατότητα» λες και ο ρόλος ενός δημάρχου είναι να πάει να σβήσει μία πυρκαγιά, παραγνωρίζοντας πως σαν δήμαρχος έπρεπε να έχει σχέδιο αντιμετώπισης πυρκαγιάς σε έναν δήμο με δασικές εκτάσεις. Την ώρα της κρίσης έπρεπε να πάρει τις κατάλληλες πρωτοβουλίες για την προστασία της ζωής των δημοτών, αντί να παριστάνει τον πολεμικό ανταποκριτή.
Αν ένας δήμαρχος δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει την ώρα που κινδυνεύουν οι δημότες του, απλά δεν κάνει για δήμαρχος. Αν δεν ξέρει τον τόπο του με τρόπο τέτοιο ώστε να πάρει τις κατάλληλες αποφάσεις πιο αποτελεσματικά από την Πυροσβεστική, δεν κάνει για τίποτα τελικά.
Και αυτό είναι το σημείο που πρέπει να δώσει εξηγήσεις. Όχι μόνο στον Εισαγγελέα αλλά πρώτα από όλα, στους δημότες του.
Ο Εισαγγελέας και η Δικαιοσύνη δια των λειτουργών της θα τον δικάσουν και ενδέχεται να τον καταδικάσουν (αν και η ανικανότητα δεν είναι αδίκημα δυστυχώς ούτε για τους ανεύθυνους δημάρχους). Οι δημότες όμως ζητούν απαντήσεις. Απαντήσει σοβαρές και όχι ανοησίες τύπου «έλλειψης επιχειρησιακής δυνατότητας». Εκεί ο φερόμενος ως δήμαρχος Ραφήνας δεν αντέχει να δικαιολογήσει τίποτα, γιατί πως να δικαιολογήσει κανείς τον θάνατο 99 ανθρώπων από ανευθυνότητα και αδιαφορία, μέρος των οποίων μοιράζεται και ο ίδιος μαζί με τους υπόλοιπους συνενόχους του; Αυτοδιοικητικούς και μη.
Πως να δικαιολογήσεις τον θάνατο 99 ανθρώπων αν δεν είσαι και ο ίδιος μέσα σου, τόσο σάπιος τελικά;
Στο Μπλε Λιμανάκι ἡ θάλασσα ξέβρασε το Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2018 νεκρά ψάρια.
Μεταξύ των ψαριών ήταν και 2 ροφοί, περίπου 80 εκ. έκαστος.
Οι παρατηρήσεις και οι φωτογραφίες έγιναν από τον Γιώργο Ασδέρη.
Η εικόνα των νεκρών ψαριών είναι σοκαριστική.
Τα ψάρια δεν πεθαίνουν ξαφνικά.
Κάποια συγκεκριμένη αιτία προκάλεσε το θάνατο των ψαριών.
Το ερώτημα που έρχεται αυθόρμητα στο μυαλό είναι αν οι θάνατοι αυτοί μπορεί να σχετίζονται με την πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου 2018.
Μπορεί να μην σχετίζεται, μπορεί και να σχετίζεται.
Το σίγουρο είναι πως οι μετρήσεις των επιπέδων ρύπανσης που έχουν γίνει τους μήνες που έχουν μεσολαβήσει είναι αποσπασματικές και όχι συστηματικές.
Οι ρύποι που κατέληξαν στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα και τη θάλασσα είναι πολλοί και ιδιαίτερα τοξικοί.
Η Πολιτεία θα όφειλε να έχει οργανώσει ένα συστηματικό και οργανωμένο δίκτυο μετρήσεων και δειγματοληψιών.
Αντί αυτού ο «Δημόκριτος¨ και άλλα Ινστιτούτα έκαναν κάποιες σποραδικές μετρήσεις που τα αποτελέσματά τους ήταν καθησυχαστικά.
Όποιος έζησε την πυρκαγιά αυτή ξέρει καλά πως οι συνέπειες τόσο για τους ανθρώπους όσο και για το περιβάλλον ήταν τρομακτικές.
Η περιοχή «απέκτησε» μια μόνιμη πηγή ρύπανσης που θα ταλανίζει από εδώ και πέρα τους οργανισμούς.
Τα τοξικά υλικά, όπως οι ίνες αμιάντου, έπρεπε να έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου.
Αντί αυτού σκόρπιες καθησυχαστικές μετρήσεις.
Ο «τυχαίος» θάνατος του ροφού ίσως και να μην είναι τόσο τυχαίος ......
Κάποτε η περιβαλλοντική εκπαίδευση θα είναι απλά μνήμες συγκεντρωμένες γύρω από την απουσία του ίδιου του περιβάλλοντος
Οι μεγάλες πλημμύρες του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας συνέβησαν τον Δεκέμβριο του 1977 και τον Φεβρουάριο του 2013.
Ένα μεγάλο μέρος της χώρας μας δέχτηκε τις τελευταίες δύο ημέρες του Σεπτεμβρίου 2018 την επέλαση του μεσογειακού κυκλώνα.
Το ύψος της βροχής έφτασε σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα για την εποχή.
Σε αρκετές περιοχές σημειώθηκαν πλημμύρες.
ΑΣΚΗΤΑΡΙΟ ΡΑΦΗΝΑΣ
Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2018
Απελευθέρωση πουλιών και πυρόπληκτων χελωνών με την ΑΝΙΜΑ (Σύλλογος Προστασίας Άγριας Ζωής)
Την Κυριακή 23/9/18 στις πέντε το απόγευμα θα συναντηθούμε στον αρχαιολογικό χώρο του Ασκηταριού Ραφήνας (τέρμα οδού Αμαρυλλίδος) για τις παρακάτω δράσεις:
Το ότι έχουν πλήρη άγνοια των νόμων, είναι φανερό από τα λόγια και από τα έργα τους. Δεν έχουν ούτε γνώση ούτε συνείδηση της μαύρης ασχετοσύνης τους. Αυτό βέβαια γίνεται βολικό πολλές φορές, στα σχέδια τους. Επικαλούμενοι την προφανή άγνοια τους επιχειρούν να παρανομήσουν φωνάζοντας παράλληλα πως είναι δίκαιο, ότι απαίσιο πράττουν.
Από το ιστολόγιο Δασαμάρι SOS, αντλήσαμε δευτερογενώς, την παρακάτω πληροφορία που αφορά έναν από τους ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟΥΣ ΕΝΟΧΟΥΣ για την απώλεια τόσων ανθρώπινων ζωών στο Μάτι, τον Νέο Βουτζά και τη Ραφήνα. Τον δήμαρχο Ραφήνας που ενώ στα διοικητικά όρια του δήμου του έχασαν τη ζωή τους τα περισσότερα θύματα των φονικών πυρκαγιών, αυτός «περίμενε SMS» για να κάνει κάτι ενώ καιγόταν ο δήμος του. Αυτός που όσο «περίμενε το SMS» έκανε τον ανταποκριτή ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. Την ΄λωρα που η πόλη του καιγόταν….
Αυτός ο ένοχος λοιπόν, όπως όλοι οι ένοχοι, περνάει σε μία επικίνδυνη επικοινωνιακή επίθεση. Όταν την κρίσιμη ώρα δεν έκανε τίποτα παρά μόνο χαριεντίζονταν παριστάνοντας μία τον ρεπόρτερ και μία τον ειδικό, τώρα τον έπιασε το ενδιαφέρον να «διανοίξει αντιπυρικές ζώνες γύρω από τους οικισμούς». Να σε κάψω (κυριολεκτικά) Γιάννη, να σε αλείψω μέλι.
Πετάει τις ανοησίες κατά ριπάς. Αγνοεί πως οι αντιπυρικές ζώνες εγκαθίστανται για να διασπάσουν τη συνέχεια του δάσους, με συγκεκριμένο τρόπο και με συγκεκριμένο σκοπό.
Επίσης πως οι διαστάσεις τους είναι συναρτημένες με τα ύψη των δέντρων των κρασπέδων της ζώνης. Αμολάει τις κοτσάνες περί 50 μέτρων και όποιον πάρει ο χάρος. Όλα δείχνουν πως ο στόχος του είναι άλλος. Και προφανώς είναι αυτό το οποίο στην ουσία είναι η διάνοιξη του δάσους στα όρια του οικισμού. Δηλαδή αυτό που ζητάει ο δήμαρχος της πυρκαγιάς είναι η εκχέρσωση του δάσους! Και καλεί τη δασική υπηρεσία να παρανομήσει υπακούοντας στο κέλευσμα του.
Η απουσία της δασικής υπηρεσίας όμως είναι κραυγαλέα επίσης. Όχι για να εκχερσώσει το δάσος όπως θέλει ο «μικρούλης εκχερσωτής» αλλά για να του απαντήσει κατάλληλα και να τον προειδοποιήσει πως αν αποπειραθεί να εκχερσώσει δάσος θα βρεθεί αντιμέτωπος με μία ακόμα δίωξη. (Υπάρχουν μηνήσεις συγγενών θυμάτων από το Μάτι που τον περιλαμβάνουν γιατί δεν τυφλώθηκαν από την ακτινοβολία του άλλου ενόχου Ψινάκη, όπως έλπιζε ο μεγάλος ένοχος)
Θαυμάστε το θράσος της ασημαντότητας που εγκαλεί την Δασική Υπηρεσία γιατί δεν εκχερσώνει το δάσος (αντιγράφουμε εξολοκλήρου το σχόλιο του προαναφερθέντος ιστολογίου που εντόπισε τα σχέδια του δημάρχου της πυρκαγιάς)
Το ηχητικό της ντροπής http://media.enikos.gr/data/podcasts/591093_3e28752c74-ae03b2b5efd9bd93.mp3
Ο κατήφορος της ανευθυνότητας δεν έχει τέρμα:
"Έχω ζητήσει επισήμως να δημιουργηθεί μία αντιπυρική ζώνη 50 μέτρων, ένα σεληνιακό τοπίο, από τα σύνορα των περιοχών εντός σχεδίου με το δάσος."
[Μπουρνούς στον Realfm, ακούστε το ηχητικό εδώ από το 8:52]
...κι από κοντά οι συνταξιούχοι αντιστράτηγοι:
"Σεις κύριε Δήμαρχε, έχετε ζητήσει επισήμως να δημιουργηθεί μία αντιπυρική ζώνη 50 μέτρων από τα σύνορα των περιοχών εντός σχεδίου από το δάσος. Η Διώνη είναι περιοχή εντός σχεδίου (ΒΔ 1970) που περιβάλλεται από δάση και δασικές εκτάσεις."
[Ν. Τσαγκαράκης, σύλλογος Διώνη, αρ.πρωτ. 16/10-9-2018]
Τι εστί Διώνη; Οικισμός αρχικά του οικοδομικού συνεταιρισμού «Ο Αγ. Σπυρίδων» ...παλαιών πολεμιστών και εφέδρων και ύστερα του Α.Ο.Ο.Α. που σχεδιάστηκε επί χούντας εντός της δασικής έκτασης Δασαμάρι και εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης με βασιλοχουντικά διατάγματα, με τα "απεφασίσαμεν και διατάσσομεν... εν ονόματι του βασιλέως" [ΦΕΚ 130/Δ/30-6-1970].
Δεν έφτανε η καταστροφή που επέφερε η πολεοδόμηση, ρυμοτόμηση και οικοπεδοποίηση στις κάποτε κατάφυτες πλαγιές του Πεντελικού βουνού, έρχονται σήμερα κάτι ανεύθυνοι δήμαρχοι συνεπικουρούμενοι από κάτι απίθανους συλλόγους οικοπεδούχων και σχεδιάζουν την περαιτέρω καταστροφή του εναπομείναντος περιβάλλοντος δάσους της περιοχής, ζητώντας εκχερσώσεις βάθους 50μ. εντός τους δάσους. Τι έπεται ακόμα;
Αναγνωρίζουν άραγε, σήμερα, την ύπαρξη αυτού του δάσους; Διότι χρόνια τώρα κάνουν ό,τι μπορούν για να το αποχαρακτηρίσουν.
Ας ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου, να τους πάρει και να τους σηκώσει...
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
