Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο ΚακόΣτο πρώτο οδοιπορικό μας στο Μεγάλο Ρέμα καταγράψαμε όσα είδαμε. Καταγράψαμε τις πολύ όμορφες εικόνες που μας πρόσφερε απλόχερα η φύση, αλλά και τις άσχημες εικόνες που σχετίζονται με την ανθρώπινη παρέμβαση.
Το δεύτερο μέρος του οδοιπορικού ξεκίνησε από τη γέφυρα της Βελανιδιάς και κατέληξε, μετά από 1,5 περίπου χιλιόμετρο, λίγο μετά από τη γέφυρα της Ναρκίσσου, εκεί που σμίγουν τα νερά του Βαλανάρη και της Πετρέζας. Είδαμε μια φύση που αντιστέκεται, αλλά παράλληλα είδαμε την αδιαφορία και την απαξίωση στην οποία οδηγούν οι τοπικές αρχές το Ρέμα, ώστε όποια παρέμβαση και να κάνουν, αυτή να γίνει αποδεκτή χωρίς αντιδράσεις.
Ο Τόπος, ο Χρόνος κι εμείς
Ανεβαίνοντας λοιπόν, κόντρα στο ρεύμα. Στα δεξιά μας, η Διασταύρωση και ο θόρυβος της Μαραθώνος και της Φλέμινγκ στο βάθος, ήδη πολύ αδυνατισμένος από την απόσταση και τον ήχο της ροής του νερού. Στα αριστερά, τα τελευταία σπίτια απ’ τα Περιβολάκια δίνουν τη θέση τους σε αδόμητο ελεύθερο πεδίο, όπου σαν κακό όνειρο μοιάζει ακόμα η χάραξη της Αττικής Οδού, αν και το νοητό βέλος της ήδη διαπερνά τα χωράφια. Προς το παρόν, οι ελιές και τα πεύκα μπορούν να λιάζονται ήσυχα γύρω απ’ τους χωματόδρομους –Μακεδονίας κι Αμπελώνα.
Εδώ το ποτάμι συστρέφεται και κατά τόπους φαρδαίνει, οριοθετώντας με το απότομο τόξο του την έξοδο από την πόλη της Ραφήνας, τόξο που ούτε λίγο ούτε πολύ ανέκαθεν καθόριζε άλλωστε την πορεία των εκάστοτε γειτονικών οδών. Το 1836, πριν η Ραφήνα γίνει Ραφήνα κι οι Ραφηνιώτες γίνουν Ραφηνιώτες, ο περιηγητής Finley σημείωνε λακωνικά: «Αφήνουμε πίσω το Πικέρμι και κατηφορίζουμε την όχθη του ποταμού...». Βέβαια με τα χρόνια, η μορφή του χώρου άλλαξε ριζικά, τόσο που οι περισσότεροι να μην υποψιάζονται καν την ύπαρξη του ρέματος εδώ, καθώς διασχίζουν καθημερινά τη Μαραθώνος.
Του Αντώνη Λαζαρή
H διαχείριση του παράκτιου οικοσυστήματος δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Για να μπορέσει κάποιος να πετύχει ορθή διαχείριση του παράκτιου οικοσυστήματος χρειάζεται πολύ καλή γνώση του θέματος.
Ο Οργανισμός Λιμένος Ραφήνας έχει στην επιστασία του το παράκτιο οικοσύστημα που περιλαμβάνει τις παραλίες της Ραφήνας.
Η διαχείριση του Οργανισμού είναι διαχρονικά μια τραυματική εμπειρία για το παράκτιο οικοσύστημα.
Πέρα από τους λουόμενους και τα μαγαζιά που βρίσκονται παρά θιν’ αλός υπάρχουν και φυτά και ζώα που το ενδιαίτημά τους είναι η παραλία.
Τελευταίο θύμα της άλογης διαχείρισης αποτέλεσαν τα βούρλα της κεντρικής παραλίας της Ραφήνας.
Τα βούρλα του γένους Juncus είναι από τα πιο χαρακτηριστικά φυτά των υγροτόπων και των παραλιών της Ελλάδας.
Τα βούρλα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του παράκτιου οικοσυστήματος.
Τα βούρλα της Ραφήνας αποτελούν/αποτελούσαν απομεινάρι της βλάστησης της παραλίας που κάποτε ήταν αρκετά διαφορετική από τη σημερινή.
Το έχουμε πει, το έχουμε γράψει, το ακούμε συνεχώς. Μας έχει γίνει συνείδηση πια, πως ο Βαλανάρης ποταμός που κατεβαίνει από το ανατολικό Πεντελικό για να χυθεί στο Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας, είναι ένα πονεμένο ποτάμι.
Σα να μην έφτανε ο βιασμός του από τις πολλαπλές υδροληψίες (νόμιμες και παράνομες) ή οι οικοδομικές παρεμβάσεις που τον πιέζουν ποικιλοτρόπως, είναι και η ρύπανση που προκαλείται από τον άνθρωπο, κάτοικο ή όχι, ο οποίος απορρίπτει από αστικά κατάλοιπα, μέχρι οικοδομικά ή άλλης φύσεως υλικά. Κυρίως προϊόντα καθαιρέσεων οικοδομών ή οδοποιίας.
Πρωτοστάτης δυστυχώς στη ρύπανση του ποταμού, είναι ο ίδιος ο δήμος Ραφήνας Πικερμίου. Το είδαμε πολύ πρόσφατα σε δύο περιπτώσεις. Υπάρχουν και παλιότερες, αλλά οι δύο (2) τελευταίες είναι κραυγαλέες γιατί αφορούν απόρριψη μπάζων και χωμάτων από εργολάβο (εργολάβους) που υποτίθεται πως δούλευε (δούλευαν) υπό την επίβλεψη και ευθύνη του δήμου. Το έργο που εκτελούνταν ήταν συνδέσεις παροχών της ΕΥΔΑΠ. Μία ήταν στην οδό Καρπασίας και μία άλλη, αποχέτευσης ομβρίων, εκεί κοντά, στην οδό Φιλικής Εταιρείας. Οι εργασίες εκτελέσθηκαν αλλά τα μπάζα που προέκυψαν δεν απομακρύνθηκαν, αλλά απορρίφθηκαν στη νότια όχθη του Βαλανάρη.
Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας είναι ένα από τα τελευταία εναπομείναντα φυσικά ρέματα της Αττικής με συνεχή ροή νερού καθ΄όλη τη διάρκεια του έτους. Η σημασία του για την περιοχή είναι πολύ σημαντική, επιτελώντας έναν πολύ σημαντικό υδραυλικό και αντιπλημμυρικό ρόλο, αλλά και περιβαλλοντικό καθώς αποτελεί ένα πολύ ιδιαίτερο και σημαντικό οικοσύστημα.
Και όλα αυτά τα καταφέρνει ακόμη, παρά τις επιθέσεις που δέχεται από την ανθρώπινη αυθαιρεσία και την αδιαφορία των τοπικών αρχών. Δεν ξέρουμε, όμως, για πόσο καιρό ακόμη θα αντέχει, ειδικά εάν γίνει πράξη η απόφαση για εγκιβωτισμό του και μετατροπή του σε έναν αγωγό ομβρίων υδάτων όπως προβλέπει η μελέτη της Περιφέρειας Αττικής. Ένα τσιμέντωμα, δηλαδή, που θα συνοδευθεί από το κόψιμο χιλιάδων δέντρων που βρίσκονται στις όχθες του
Αποφασίσαμε να περπατήσουμε το Μεγάλο Ρέμα σε όλο το μήκος του και να το καταγράψουμε κομμάτι-κομμάτι. Σήμερα ξεκινήσαμε από τις εκβολές του Ρέματος και διανύσαμε γύρω στα 2,5 χιλιόμετρα. Αντικρίσαμε πολύ όμορφα πράγματα. Αντικρίσαμε όμως και την ασχήμια της ανθρώπινης παρέμβασης και θυμώσαμε τόσο για τους συμπολίτες μας που το αντιμετωπίζουν ως έναν σκουπιδότοπο, όσο και για την αδιαφορία του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου που το αντιμετωπίζει όχι σαν ευχή αλλά σαν κατάρα που πρέπει να απαλλαγεί από αυτήν.
Θα τα δείξουμε όλα καρέ-καρέ, όπως πρέπει. Και τα όμορφα και τα άσχημα. Καλή περιήγηση και καλή σκέψη
Τα όμορφα
Περπατήσαμε 2,5 χιλιόμετρα μέσα στο ρέμα. Αριστερά και δεξιά μας ορθώνονταν οι καλαμιές. Κάθε τόσο, μέσα από τις καλαμιές πεταγόντουσαν τρομαγμένοι οι ιπτάμενοι κάτοικοι του ρέματος. Είχαμε την τύχη να δούμε ερωδιούς και μια αλκυόνη. Είδαμε βατράχους και αποικίες γυρίνων. Το νερό ήταν άφθονο και σε αρκετά σημεία ξεπερνούσε τα 80 εκατοστά, καθιστώντας τις γαλότσες άχρηστες. Συναντήσαμε έναν μικρό καταρράκτη που σχημάτιζε μια κολυμπήθρα, όπου άνετα θα μπορούσε κανείς να κάνει μπάνιο. Η παρέα μας ήταν μεγάλη και χαρούμενη και αυτό ομόρφυνε ακόμη περισσότερο τη διαδρομή.
Ερωδιός (πάνω) και Καλαμοκανάδες (κάτω)
Αποικία γυρίνων (πάνω) και Αλκυόνη (κάτω)
Τα άσχημα
Είδαμε όμως και πολλά άσχημα που μας πλήγωσαν. Είδαμε έντονο ευτροφισμό, σαφές δείγμα απόρριψης απορρυπαντικών, λιπασμάτων και λυμάτων. Είδαμε τον άσχημο τρόπο με τον οποίο οι τοπικές αρχές τσιμέντωσαν σε αρκετά σημεία το ρέμα. Είδαμε πως πολλοί συμπολίτες μας αντιμετωπίζουν το ρέμα σαν έναν σκουπιδότοπο. Είδαμε να πέφτουν σαπουνόνερα, συναντήσαμε πετρελαιοειδή στο ύψος της ΕΚΟ, είδαμε αντλίες άντλησης νερού σε λειτουργία, είδαμε μεγάλα αντικείμενα να έχουν πεταχτεί στο ρέμα. Τα είδαμε και τα φωτογραφήσαμε
Ευτροφισμός (πάνω) και Αντλία (κάτω)
Σαπουνόνερα (πάνω) και Πετρελαιοειδή (κάτω)
Αγνώστου ταυτότητας ογκώδες αντικείμενο (πάνω) και δεύτερη αντλία (κάτω)
Η τελευταία φωτογραφία δείχνει το ζοφερό μέλλον που ετοιμάζουν στο Μεγάλο Ρέμα
ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου και η Περιφέρεια Αττικής.
Τσιμέντο να γίνουν όλα
Η Ραφήνα βρίσκεται πλεόν σε αναμονή της δεύτερης φάσης «ανάπτυξης». Η επέκταση του λιμανιού της Ραφήνας και η απόδοση του παραλιακού μετώπου της πόλης από τον Οργανισμό Λιμένος στα αρπακτικά, είναι προ των πυλών. Ο νέος τύπος τουρισμού «υψηλού επιπέδου» έρχεται με τις ευλογίες και τη βοήθεια των δημοτικών αρχών αλλά και την ανοχή και την αδιαφορία των πολιτών που εξακολουθούν να πιστεύουν ακόμη στο αφήγημα της "ανάπτυξης", χωρίς να συνειδητοποιούν πως αυτός ο νέος τύπος τουρισμού θα είναι μια πόλη μέσα σε μια άλλη. Μια κοινωνία χωρίς ώσμωση με την κοινωνία που θα την φιλοξενεί και που δε θα προσφέρει σχεδόν τίποτα σε αυτήν, αλλοιώνοντας οριστικά και αμετάκλητα το τοπίο. Το κείμενο που ακολουθεί, όπως και οι φωτογραφίες που το συνοδεύουν, είναι του Αλέξη Σταθόπουλου
Τέλη δεκαετίας '60, μπλέ λιμανάκι Ραφήνας. Όταν το νερό ήταν κοινόχρηστο από τον κοινοτικό κρουνό της περιοχής. Μετά ήρθε η τσιμεντοποίηση των βράχων στο λιμανάκι για να μπορεί ο λαός να κάνει τα μπάνια του, οι τσιμεντένιες σκάλες, τα τσιμεντένια σπίτια χωρίς κήπο και αισθητική, η άσφαλτος, οι ορδές λουόμενων με τα σκουπίδια τους και φυσικά η φωτιά που έκαψε το Μάτι που φαίνεται στο βάθος. Άντε, να παραχωρηθεί τώρα και σε κανέναν ιδιώτη να τελειώνουμε και με αυτό το κομμάτι της Αττικής.
Θέλουν όλοι σπίτι στην θάλασσα και η ακτογραμμή αλλοιώνεται ανεπανόρθωτα. Θέλουν όλοι σπίτι στο δάσος και στο τέλος μόνο μερικά πεύκα στους κήπους των σπιτιών θυμίζουν ότι κάποτε το μέρος ήταν δάσος. Όπως βλέπουμε, τα σπίτια που χτίζονται δεν είναι απλά σπιτάκια. Μεγάλη εδώ η ευθύνη του κράτους που δίνει υψηλούς συντελεστές δόμησης και που ανέχεται την αυθαίρετη δόμηση.
Ο Οργανισμός Λιμένος Ραφήνας (ΟΛΡ) είναι υπεύθυνος για τη Διαχείριση της παράκτιας ζώνης. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Ο Οργανισμός τα προηγούμενα καλοκαίρια εξοπλίστηκε με μηχανικά μέσα και ρίχτηκε στον αγώνα για την καθαριότητα των ακτών.
Μέχρις ενός σημείου, η κίνησή του φαντάζει λογική. Όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η οργανωμένη παραλία της Ραφήνας γειτνιάζει με το οικοσύστημα της εκβολής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Στην πραγματικότητα η παραλία αποτελεί και αυτή τμήμα του οικοσυστήματος του Μεγάλου Ρέματος. Και, βέβαια, όλοι γνωρίζουμε πως η παραλία αυτή είναι δημιούργημα του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Τριάντα τόσα χρόνια πριν η παραλία ήταν κατά πολύ μικρότερη.
Υπάρχουν φυτά επί της παραλίας, υπάρχουν φωλιές επί της κοίτης του Ρέματος, υπάρχουν και άλλα πλάσματα επί της Γης πλην του ανθρώπου. Και όλα αυτά τα υπόλοιπα πλάσματα δεν τα έλαβε καθόλου υπόψη του όποιος έστειλε τα μηχανοκίνητα μέσα για να επιτελέσουν τον καθαρισμό της παραλίας.
Από τον αντιδήμαρχο Ραφήνας-Πικερμίου, Ανδρέα Βασιλόπουλο και το ενημερωτικό του Newsletter που ακούει στο όνομα "Τα νέα της αντιδημαρχίας" λάβαμε την ακόλουθη ενημέρωση
" Συνεδρίασε το ΔΣ της επιτροπής για το Βιώσιμο Περιβάλλον της Ραφήνας και του Πικερμίου για να θέσει προτεραιότητες και στόχους για την θερινή περίοδο. Προτεραιότητα της επιτροπής μας η αντιμετώπιση της ρύπανσης από τα πλοία του λιμανιού Ραφήνας και η δημιουργία ομάδων φιλόζωων ανά γειτονιά για την αποτελεσματικότερη διαχείριση των αδέσποτων σκύλων και γατών"
Ακολουθεί σχετικό βίντεο
Στις 2/5/2020 είχαμε αναρτήσει τις παρατηρήσεις μας για όσα συνέβησαν στον Βαλανάρη, στο ύψος της ανατολικότερης συμβολής της ομώνυμης οδού με την Φιλικής Εταιρίας, στο Πικέρμι. Σημειώναμε πως ο εργολάβος έσκαψε, εγκατέστησε αγωγό ύδρευσης και τις συνδέσεις του και μετά ξεφορτώθηκε τα μπάζα που είχαν περισσέψει πετώντας τα μέσα στην κοιλάδα του ποταμού, που κυλούσε από κάτω.
Το κατάφυτο πρανές μεταμορφώθηκε σε χωμάτινο ή καλύτερα σε πρανές αδρανών υλικών, αφού η απόρριψη από τον εργολάβο το κάλυψε από το επίπεδο της οδού μέχρι το ποτάμι. Φυσικά μέρος των μπάζων θα κατέληξε μέσα στο ποτάμι, για να παρασυρθούν από τα νερά παρακάτω, προς το Πικέρμι και τη Ραφήνα. Την θλιβερή είδηση αναδημοσίευσε και το Δασαμάρι SOS
Την ίδια μέρα, άλλο ενημερωτικό site της περιοχής, το «Εν Ραφήνα», έχοντας αντιληφθεί το τρομερό γεγονός της καταστροφής της όχθης του Βαλανάρη και της απόρριψης αδρανών στο ποτάμι, δημοσίευσε και εκείνο το συμβάν με τίτλο Περιβαλλοντικά εγκλήματα στον δρόμο για τον Βαλανάρη.
Επίσης έγιναν και αναρτήσεις στο facebook σχετικά, όπως η παρακάτω εικόνα, που ετίθετο η απορία πως έγιναν αντιληπτοί αυτοί που είχαν επισκεφθεί τον Βαλανάρη, εν καιρώ περιορισμού κυκλοφορίας και δεν έγιναν αντιληπτοί αυτοί που έριξαν τα μπάζα
Η εικόνα του τίτλου είναι από το 2017. Μαθητές της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 1ου ΓΕΛ Ραφήνας στο παραλιακό μέτωπο της πόλης.
Οι γεωλογικοί σχηματισμοί πάνω από το λιμάνι αποτελούν χαρακτηριστικό στοιχείο της φυσιογνωμίας της Ραφήνας.
Οι σχηματισμοί αυτοί, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου και η πάλαι ποτέ «Μύτη της Γριάς» αποτελούν (ή αποτελούσαν) στοιχεία της ταυτότητας της πόλης.
Φωτ.1 Μια πανέμορφη carte-postale από το Αρχείο του Στάθη του Δημητρακού.Το γραφικό λιμανάκι της Ραφήνας λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του '60.
2020. Τις μέρες αυτές στο λιμάνι της Ραφήνας είμαστε μάρτυρες μιας ακόμα καταστροφικής επέμβασης στο παραλιακό μέτωπο της πόλης.
Οι αρμόδιοι φορείς προχωρούν στην καθαίρεση των πρανών πάνω από το λιμάνι σε μεγάλη έκταση.
Κάποτε στο χώρο όπου σήμερα εκτείνεται το λιμάνι της Ραφήνας και το Αλιευτικό Καταφύγιο υπήρχαν δύο παραλίες, η «παραλία του Βούλγαρη» και η παραλία «Σκαλάκια» ή «παραλία του Μπενάκη».
Τις δύο παραλίες τις χώριζε ένας βράχος, όπου βρισκόταν η "Μύτη της Γριάς", ένας γεωλογικός σχηματισμός που θύμιζε μύτη μιας καλής γριάς.
Φωτογραφία 2
Πριν από τριάντα τόσα χρόνια η «Μύτη της Γριάς», τοπόσημο για τη Ραφήνα, υπέστη βαριές καταστροφές για χάρη της επέκτασης του λιμανιού.
Ότι απέμεινε ισοπεδώνεται τώρα.
Υπό την πρόφαση του –υπαρκτού- κινδύνου των κατολισθήσεων, οι υπεύθυνοι προχωρούν στην καθαίρεση των πρανών αντί της ορθής πρακτικής της στήριξής τους με σαφώς ηπιότερα τεχνικά έργα και μέσα. Θα ακολουθήσει ύψωση κάθετων τοιχίων.
Η αύξηση της χερσαίας ζώνης του λιμανιού φαίνεται μάλλον να είναι το πραγματικό ζητούμενο.
Παρότι τα πετρώματα (μάργες) πάνω από το λιμάνι είναι πράγματι χαλαρά, το «σάρωμα» που βλέπουμε να λαμβάνει χώρα με γρήγορους ρυθμούς είναι σίγουρο πως αποσαθρώνει περαιτέρω μια ήδη εύθραυστη δομή, αυξάνοντας την πιθανότητα των κατολισθήσεων γύρω από την περιοχή επέμβασης και γεννώντας φόβους για στατικά προβλήματα στα θεμέλια των κοντινών σπιτιών.
Κυρίως όμως, είναι φανερό ότι, σύντομα, το πρόσωπο της πόλης προς τη θάλασσα και τον κόσμο που τη θαυμάζει καθώς την προσεγγίζει με τα πλοία, θα έχει παραμορφωθεί ανεπανόρθωτα.
«Τρεις βράχοι λίγα καμένα πεύκα κι ένα ρημοκλήσι/και παραπάνω/το ίδιο τοπίο αντιγραμμένο ξαναρχίζει» έλεγε ο Σεφέρης, μα τώρα θα λείπουν κι οι βράχοι. Κι αλλού πάλι: «Μα εσύ που γνώρισες τη χάρη της πέτρας πάνω στο θαλασσόδαρτο βράχο...», μα ούτε χάρη τώρα ούτε και πέτρα.
Φωτ,4, 5. 2020 Η "μύτη της γριάς" πεθαίνει για δεύτερη φορά
Το γράμμα του νόμου υπάρχει για να υπηρετεί το πνεύμα του νόμου. Όταν όμως η τήρηση του γράμματος του νόμου γίνεται χωρίς κρίση και συνείδηση, τότε μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην παραβίαση του πνεύματος του νόμου. Γιατί, τι άλλο από άκριτη τήρηση του γράμματος του νόμου χωρίς να υπηρετείται το πνεύμα του, είναι η επιβολή προστίμου σε μοναχικό κολυμβητή ή σε μητέρα που περπατούσε σε ερημική παραλία μαζί με το γιο της ή σε άνθρωπο που πήγε να ψωνίσει στο φούρνο απέναντι από το σπίτι του χωρίς να στείλει το απαραίτητο sms ή σε έναν πατέρα που παίζει μπάλα σε ένα άδειο γήπεδο μαζί με το μικρό του γιο;
Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπουμε το δήμαρχο Ραφήνας-Πικερμίου, σε ρόλο Ηρακλή Πουαρώ ή καλύτερα επιθεωρητή Κλουζώ, να φωτογραφίζει εν αγνοία τους έναν γονιό με το μικρό του γιο – την ώρα που εντελώς μόνοι τους παίζουν σε κάποιο δημοτικό γήπεδο - και να τους διαπομπεύει αναρτώντας δημόσια τη φωτογραφία τους χωρίς έστω να καλύψει με κάποιον τρόπο την εικόνα του ανήλικου παιδιού.
Τι σημαίνει άραγε ο όρος «ιστοσελίδα του Δήμου»;
Αν μία σελίδα είναι «του δήμου», είναι και «του Δήμου μαζί»;
Πόσο κοστίζει η διατήρηση μίας επίσημης ή ανεπίσημης σελίδας, του Δήμου και ποιος πληρώνει, ο δήμος ή ο Δήμος;
Η αξιοπιστία της σελίδας εξαρτάται από το αν μεταφέρει θέματα του δήμου ή του Δήμου;
Δεν χρειάζονται ρητές απαντήσεις. Ποτέ δεν χρειάστηκαν. Πως να περιγράψει κανείς το προφανές;
Όπως ότι ο Δήμος δεν έχει σχέση με τον δήμο, παρά μόνο αποτελούν δίδυμο εξουσιαστή – υποτελούς, ονομαστικά ομόηχων
Όπως το ότι ο Δήμος είναι η διοίκηση, το όνομα και η εικόνα της εξουσίας ενώ ο δήμος είναι ο τόπος και οι άνθρωποι του. Αυτό να το προσέξουμε. Το αναφέρει ρητά άλλωστε το αναρτηθέν στην Διαύγεια έγγραφο, που αναφέρεται σε «,,,,άμεση πρόσβαση στην ιστοσελίδα του Δήμου» και δεν εννοεί τον δήμο των δημοτών βέβαια.
Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
Τα δε παραλειπόμενα, δυσκόλως εννοούνται.
Το πλήρες έγγραφο όπως αναρτήθηκε και αντλήσαμε από τη διαύγεια
UPDATE 2/4/2020 Όπως διαπιστώσαμε την επόμενη ημέρα (244/2020) άρον άρον, έσπευσαν να φτιάξουν νέα αναθεωρηση -στο ήδη αναρτημένο στη Διαύγεια- έγγραφο
Αλλά όπως είναι γνωστο από τα αρχα'ια χρόνια, η αλήθεια κάνει τη γλώσσα και την πένα ενίοτε, να γλιστρά και να αποκαλύπτει τα άγνωστα στους πολλούς
Παραπομπές:
αρχικη αναρτηση 22/04/2020 12:29:20 : https://diavgeia.gov.gr/luminapi/api/decisions/v/aa50665e-f059-4acb-9798-d3f4f980b039/document?inline=true
τελευταια τροποποιηση 24/04/2020 08:30:21 : https://diavgeia.gov.gr/doc/%
Εδώ και μερικές μέρες, οι περιπατητές και οι ασκούμενοι της κατηγορίας 6 της βεβαίωσης κατ΄εξαίρεση κυκλοφορίας πολιτών, που βαδίζουν στην περιοχή πάνω από το Πικέρμι, προς Διώνη και νοτιότερα, στην οδό Καρπασίας ακριβέστερα, συναντούν χωματουργικά μηχανήματα (φορτωτή, τσαπάκι και τσάπα μεγάλη) που ανοίγουν όρυγμα στα αριστερά του ανηφορίζοντα. Το όρυγμα υποδέχεται αγωγό ύδρευσης σε κατάλληλα διαμορφωμένη διατομή και στη συνέχεια επιχώνεται.
Κάποια σημεία μένουν ανοιχτά, μέχρι τις δοκιμές και την τελική παραλαβή του εγκατεστημένου αγωγού ή για άλλες συνδέσεις κλπ. Όλα μοιάζουν λογικά και τακτοποιημένα. Στα πλαίσια της κατασκευαστικής τέχνης και εμπειρίας.
Δυστυχώς όμως δεν είναι έτσι.
Στις φωτογραφίες που ελήφθησαν στις 10/4 και σήμερα 11/4/2020, κραυγαλέες είναι οι εκχερσώσεις που έχει κάνει ο εργολάβος, υπό την προφανή ανοχή αν μη και αδιαφορία της επιβλέπουσας υπηρεσίας. Αρχικά εντοπίσαμε τη δημιουργία προσωρινού εργοταξίου σε δασική έκταση (φωτογραφία επικεφαλίδας) , ενέργεια η οποία αποτελεί τυπική εκχέρσωση αφού το πρόβλημα της εξεύρεσης χώρου προσωρινού εργοταξίου στην Ελλάδα, σχεδόν πάντα λύνεται εις βάρος του δάσους ή των δασικών εκτάσεων, που είναι δωρεάν για τον ανάδοχο και δεν χρειάζεται να καταβάλλει αντίτιμο,
Αυτό βέβαια προϋποθέτει ανοχή της επίβλεψης, αφού παραβιάζεται η περιβαλλοντική νομοθεσία και η περιβαλλοντική αδειοδότηση (εάν και εφόσον υπάρχει).
Δεδομένου πως και τα υποστελεχωμένα δασαρχεία δεν προλαβαίνουν να τα παρακολουθήσουν όλα, η πρακτική αυτή είναι πια καθεστώς.
Η άλλη εξόφθαλμη παρανομία που έχει λάβει χώρα, είναι μία άλλη εκχέρσωση, πριν από το σημερινό προσωρινό εργοτάξιο (απέναντι από τον αριθμό 1 της οδού Καρπασίας). Εκεί τα χώματα έχουν διαστρωθεί και πατηθεί από τα μηχανήματα, αλλά ο προσεκτικός παρατηρητής του κρασπέδου της οδού, βλέπει πως από κάτω έχουν διαστρωθεί μπάζα (ασφαλτικά) της ίδιας ποιότητας με εκείνα που είναι συσσωρευμένα στο σημερινό εργοτάξιο.
Τα διαστρωμένα μπάζα μέσα στην εκχερσωμένη έκταση και η αποκάλυψη του τι κρύβεται από κάτω (κράσπεδο όδού)
Αυτό υποδεικνύει πως αντί να φορτώσουν και να απομακρύνουν τα προϊόντα εκσκαφής, καθαίρεσης κλπ, σε κατάλληλο χώρο (όπως συμβατικά συνήθως προβλέπεται), τα διάστρωσαν εντός δασικής έκτασης και τα σκέπασαν με χώμα το οποίο επίσης διάστρωσαν και συμπύκνωσαν με το ίδιο βάρος των μηχανημάτων διάστρωσης.
Και μερικές ακόμα φωτοηραφίες του μ εγαλείου
Είναι πια καθημερινότητα στο Πικέρμι και τις γειτονικές δασικές περιοχές να εντοπίζουμε από εκχερσώσεις μέχρι και σοβαρότερες αμφισβητήσεις του δασικού χαρακτήρα μεγάλων περιοχών. Η ντροπή των οικιστικών πυκνώσεων είναι μία από αυτές τις σοβαρές παραβιάσεις, ειδικά όταν ο ίδιος ο δήμος παρεμβαίνει και καταθέτει πρόταση εξαίρεσης από τους δασικούς χάρτες. τεράστιας δασικής έκτασης, επειδή περιέχει 15 βίλες. Παραβιάζει δηλαδή ακόμα και τον αντισυνταγματικό ορισμό των οικιστικών πυκνώσεων, που θέλει συγκεκριμένη πυκνότητα οικοδομών εντός δάσους για να τους βαφτίσει «οικιστική πύκνωση». Με τις ενέργειες αυτές, ο δήμος πηγαίνει τον ορισμό της αυθαιρεσίας πολύ παραπέρα από τα όρια της αντισυνταγματικότητας (τα οποία τα έχει ήδη ξεφτιλίσει με τις υποβολές προτάσεων εξαίρεσης).
Τέλος πάντων, κοντά στα μεγάλα έρχονται αι τα μικρά, που δεν είναι καθόλου μικρά, όπως οι διαστρώσεις μπάζων και οι εκχερσώσεις στην Καρπασίας. Νόμιζαν πως θα ήταν αόρατες, τώρα που «μένουμε σπίτι»; Ποιος ξέρει, μπορεί.
ΥΓ Σήμερα μάθαμε από δημοτική σύμβουλο που έθεσε το θέμα στον δήμαρχο, αυτός αντί να ειδοποιήσει αμέσως τους επιβλέποντες να πράξουν τα νόμιμα, της απάντησε πως «δεν έχουν παραλάβει ακόμα το έργο» και «πως θα τα πάρουν στο τέλος γιατί είναι προσωρινά» (θα του το είπαν φαίνεται οι ίδιοι οι εκχερσωτές)
Μάλλον δεν ξέρει και δεν θέλει να καταλάβει για τι πρόκειται, αφού η εκχέρσωση δεν μπορεί να «μαζευτεί» αλλά και ότι τα διαστρωμένα και πατημένα μπάζα πρέπει να σκαφτούν για να φύγουν, δηλαδή να γίνει καινούργια, μεγαλύτερη εκχέρσωση.
Προφάσεις εν αμαρτίαις. Φοβερή προχειρότητα και πολλές αμαρτίες και όλες εις βάρος του βουνού, του δάσους και του ίδιου του μέλλοντος. Και πάλι θα αρχίσουν οι χαζοί λεονταρισμοί των προστίμων και των ανούσιων και κατόπιν εορτής προσπαθειών συγκάλυψης.
Όλο τα ίδια και τα ίδια. Στο ίδιο πάντα έργο απορημένοι θεατές, κενών προφάσεων ακροατές
Η Κίνηση για ην προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος προχώρησε σε ακόμα μία καταγγελία προς την Περιφέρεια Αττικής (Περιφερειακή Ενότητα Ανατολικής Αττικής) για τους σωρούς από μπάζα που έχουν απορρίψει ασυνείδητοι στην πλημμυρική ζώνη του Μεγάλου Ρέματος. Στην Πετρέζα, στο Πλατύ Χωράφι, απέναντι από το νεκροταφείο της Ραφήνας (σε κοινή θέα)
Η περιφέρεια δεν πρέπει μόνο να προκαλεί καταστροφές στα ρέματα με τους εγκληματικούς καθαρισμούς. Οφείλει να τα προστατεύει από τους ασυνειδήτους, γιατί αυτοί δημιουργούν τις προϋποθέσεις για πολύ επικίνδυνα φαινόμενα. Καλείται λοιπόν, σε πρώτη φάση, να τα καθαρίσει. Να τα φορτώσει και να τα μεταφέρει σε κατάλληλους χώρους προορισμένους για απόρριψη αδρανών. Κατόπιν και αφού εντοπίσει τους ενόχους, να τους καταλογίσει το κόστος μαζί με ένα μεγάλο πρόστιμο, ή ας κάνει ό,τι η νομοθεσία ορίζει.
Τα μπάζα όμως πρέπει να φύγουν από το ρέμα άμεσα.
Ακολουθεί η καταγγελία σε Portable Document Format (PDF)
Ας παρακολουθήσουμε μία διδακτική ιστορία για το πώς σχηματίζεται μια ανύπαρκτη είδηση από ένα τοπικό μέσο ενημέρωσης για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε την ποιότητα της ενημέρωσης που λαμβάνουμε καθημερινά.
Την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου, γύρω στις 2 το μεσημέρι, η συνέλευση των μαθητών του Λυκείου Ραφήνας αποφασίζει να λήξει την κατάληψη που πραγματοποιούσε επί δύο ημέρες. Μέσα σε λίγα μόλις λεπτά, τοπικό ενημερωτικό site δημοσιεύει τη λήξη της κατάληψης εντυπωσιάζοντας ακόμη και τους μαθητές για την ταχύτητα της πληροφόρησης που είχε. Μέχρι εδώ, όλα καλά. Το πρόβλημα ξεκινά από το πώς καταλήγει το ρεπορτάζ του site. Καταλήγει λοιπόν η είδηση ως εξής:
“ Ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου θα αναλάβει να διορθώσει τις υλικές ζημιές, που όμως δεν είναι πολύ εκτεταμένες”
Ας προσπαθήσουμε όλοι να αντιληφθούμε την ποιότητα της ενημέρωσης. Η είδηση λέει πως μόλις λίγα λεπτά μετά την αποχώρηση των μαθητών από το σχολείο, έχει διαπιστωθεί πως έγιναν ζημιές και πως την αποκατάστασή τους θα την αναλάβει ο Δήμος Ραφήνας- Πικερμίου. Από ποιον έγινε αυτοψία μέσα σε λίγα λεπτά; Προφανώς από κανέναν. Οι ίδιοι οι μαθητές, μάλιστα, δηλώνουν πως δεν έχει γίνει η παραμικρή ζημιά. Σαν να μην έφτανε αυτό, σε σχόλια των μαθητών που έγιναν στη σελίδα fb του συγκεκριμένου site όπως και στο messenger, ο διαχειριστής του site προχώρησε σε απειλές για μηνύσεις κατά των μαθητών (Οι συνομιλίες βρίσκονται στη διάθεσή μας)
Μετά από τις συνεχόμενες διαμαρτυρίες των μαθητών, το site δήλωσε πως η πληροφόρηση προέρχεται από το περιβάλλον του δημάρχου. Είναι πολύ πιθανό, αυτή να είναι και η αλήθεια. Όμως, τώρα, το ατόπημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο. Τώρα έχουμε τον ίδιο το δήμαρχο να ψεύδεται ενώ, από την άλλη μεριά, το site πουθενά δεν αναφέρει από πού προέρχεται αυτή η πληροφόρηση, κάτι που αποτελεί σαφή παραβίαση κάθε δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Το αλαλούμ έρχεται να συμπληρώσει και η διπολική τοποθέτηση του αντιδήμαρχου Ραφήνας-Πικερμίου. Πρόκειται για δύο διαφορετικές αναρτήσεις που έκανε στο fb με διαφορά τριών ωρών μεταξύ τους. Στην πρώτη ανάρτησή του, ο αρεσκόμενος να αυτοαποκαλείται Καθηγητής - με Κάππα κεφαλαίο - τοποθετείται υπέρ της κατάληψης των μαθητών, ενώ στη δεύτερη την καταδικάζει. Το ενδιαφέρον, πάντως, για τους μαθητές είναι πως και στις δύο αναρτήσεις του, ο Καθηγητής παραδέχεται πως δεν έχουν γίνει ζημιές από τους μαθητές
Αυτό που έχουμε λοιπόν εδώ και πλασσάρεται ως έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια στημένη «καθεστωτική» είδηση. Μια είδηση που κατά βάθος θέλει να μας πει πως μπορεί οι ανόητοι υπήκοοι να παρεκτράπησαν, όμως ο πολυχρονεμένος μας πασάς, ως στοργικός πατέρας, τους συγχωρεί για μια ακόμη φορά και μπορούν πάλι οι μακάριοι υπήκοοί του να συνεχίσουν τον μακάριο ύπνο τους.
Το συγκεκριμένο γεγονός δεν είναι το μοναδικό γεγονός κατασκευασμένης είδησης, ούτε είναι μόνο το συγκεκριμένο site που μετέδωσε ψευδή είδηση. Δύο μέρες νωρίτερα, το έτερο ανταγωνιστικό site της περιοχής μετέδιδε πως η κατάληψη στο Λύκειο Πικερμίου είχε λήξει, ενώ κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε στην πραγματικότητα. Αυτή η ψευδής είδηση καταγγέλθηκε έντονα από τους μαθητές.
Αυτή ακριβώς είναι η ποιότητα της ενημέρωσης που δεχόμαστε από τα αυτοαποκαλούμενα Μέσα Ενημέρωσης που το μόνο που τους νοιάζει είναι να γεμίζουν τον εικονικό χώρο τους με διαφημίσεις και νομίζουμε πως πιο σωστό θα ήταν να ονομάζονταν «Μέσα Συλλογής Διαφημίσεων». Μια είδηση περιτριγυρισμένη από διαφημίσεις σας φαίνεται αξιόπιστη; Αποφασίστε αγαπητοί συμπολίτες. Γιατί δε φταίει μόνο αυτός που μας παραπλανά. Φταίμε κι εμείς που καταπίνουμε αμάσητο το κάθε τι
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
